De commentitio Lazari et Maximini, Magdalenae et Marthae in prouinciam appulsu. Dissertatio. Auctore Ioanne Delaunoy ..

71쪽

mentum sola recensione exploditur , oinde prastina veritas illustratur.

I Andem ad fabularum caput,

originem deuenimus. Agedum igitur : de Magdalena non minus apud Iecentiores Graecos , quam apud Latinos multa Contra veritatem narrata sunt. Graeci suas fabulas partim reiecerunt, partim a Latinis reiiciendas re

liquerunt. .

Fabulam unam narrat Michael Glycas , Δ refcllit Annalium parte tertia: ae autem , inquit , diise fili, ne forte per ea , quae hinc inde falcasa sparguηtur ,

tua quoque mens peruertatur. Famam enim

apud multos obtinuisse , quod medicus ille Galenus in Magdalenam incideris, , -- dixerit ex ea, Christum quendam a natiuitate caecum sanasse , cui Galenus responderit, necesse fuisse , ut Christus teme metalla brevi cognita habuerit , alioqui vistum caeco restitue-

72쪽

ret non potuisse. Verum eis simoili rumorem fabularum in ordinem o numerum referimus. Nam fieri prosus nequit , si de istorum sententia Galenus cum Magdalena sit colum-tus , qui Marci Imperatoris in ijs meminerit, quae ad Pisionem perscripsiri itemque Commoda mentionem Imperatoris in primo de moribus libro fecerit. Nam inter aetatem Domi

ni nostri Iesu Christi se Imperium Commode

propemodum annu Iss. intercedant.

Alteram fabulam recenset Constantinus Manasses qui suos ad Boloniatem annales perduxit. Post deuinciam , inquit , mortem illam execrabilem, cum hic re rum opifex e siepulchro reflurrexisset, Mari Magdalena Romam inque cucurrito Aeleratis illis accusatis , tantopere Tiberium ad iram commouit , vi omnes graui acerbaque morte multaret. Qui Christi post suam Resurrectionem sta, & historiam Tibe-rh, re quae ex Modesto retulimus , no-riit , nihil horum contigisse apprime nouit: sed ne actum agamus, ad Latinos accedendum est.

Gaufridus Vindoci nensis in sermone de Magdalena primus est, qui, ni fallar, inter Latinos recepit in se, quod

73쪽

hil incerti, & fabulosi sapiti O ρα-

ηerabilis, inquit, disicipula veritatis , st percepiam a Domino Iessu Christo absolutiollem omnium peccatorum , post eius Resar,ret em censionem in calos , tu Spiritus Aduentum declinans inuidiam δε--um, o patriae visimum vati dicens, μι conditoris amore 'usicepit gaudens exili m.

r itaque de propriis egressa fisus, Domi

gam Iesum Christum Deum verum asidue praedicans , Resurrectionis te sica's υαμ talenti Haec ille, qui ad extrema Hono

ris a. tempora peruenit. . -

Gaufricta aequalis acceditHonorius Au Pliodi in serm. deMagdalena: De ea fer u quo squam Dominum cumatiis discipu- Bascredere videris, o spiritum sianctum acco cris, eius amore postea virum non viderit, e ' aeris, ita in eremum veniens is spelunca siliquot annis habitaueris , ad quam dum suam Presbur errabandus venisset, inquisisset, Mariam peccatricem respondit, eumque ad sepeliendum eiusisypus missum retulit. His dictis mandum, quem inhorruit , gloriabunda abiens deserat , P Auelis honum concinnentibus ad Domi

tam perrexit. Ex Gaufrido & Honorio

74쪽

discimus in primis , nullum esse virum etiam graueni, qui fabulosis vulgi opinionibus non aliquando rapiatur in e

rorem ; deinde quae& qualis sit vis, Messi cacitas coniecturae , quam in priori Dissertationis parte cap. 3. eX Odon Cluniacensi deduximus. Quo autem se proripuerit MagdaIena post Ascensionem Domini, veI quo secesserit in exilium , vel ubi cremus fuerit, & spelunca , in quam abdide rit se poenitentiam actura , Gaufridus MHonorius non dicunt, sed Marcella nescioque Martiis famula , cui ut auctrici Magdalens 55 Marthae gesta Vincentius Bellovacensis,& ex eo alij constanter tribuerunt. H qc cum ita sese habeant, ficta illa post annum millesimum Magdalenae S Marthggesta, Sc manu scrip ti codices eorum , si ad hodierum lcmpus spectes , vetusta quidem gesta , de vetusti codices dici possunt, & vetus utcunque de illis Magdalenae & Martiis gestis traditio , sed si cum prima , Mantiqua traditione , quq labis expersvst , componas , noua sunt illa omnia, Rc erunt, semper , nec ullam Vnquam

75쪽

Vetustatem acquirent praeterquam er

Gaufrido & Honorio commodum adiungendus est aucior Abbreuiati Chronici , quod iam laudauimuS: Persecutio ne , inquit, post lapidationem Stephani Pr tomartyras mota . Maximinus υηus de se tuaginta Christi disicipulis ad Gallias transsens, Mariam Magdaὶenam secum abduxit , oeam in Aquensi urbe , cui prae=debat , δε- fanctam septauit. Aques vero urbe ὰ ων-racenis desolata , corpus eiusdem Mariae a Giraris Burgundiae Comite ad c obiam VHeliacum a see coUractum transfertur, quanquam aliqui scribant, quod haec apud Ephesium quiescut , nudum sever see tegmen . habens. Corpus autem μ=ilia Marthae dicitur esse sepultum apud Thar cum xpidam prope ciuitatem Arelatensium. Corpus vero beati Lauri, O e. ut supra. Ecce tibi famae initium natiuis affectibus adumbratum. Sepultam fuisse Aquis Sextiis Magdalcnam nostro dubium est auctori, quod illam apud Ephcsum iacere scribant nonnulli. Sed cum innuit suo tempore Magdalenam Ephesi quiesce, Iu , continuo innuit se non probe nin

76쪽

uisse pietatem Leonis Imperatoris, qui sacrum Magdalenae corpus Epheso constantinopolim transtulit, ibique ampliasinum aedificari templum voluit. De sepulturae quoque Marthae id, quod

huc erat famae obnoxium, recenset.

At vero postea tamq , quae nomen incerti est , mendacium successit, quorem gestam, insuper habitis eius natalibus , confidentissime pronunciatur. Hic ergo nobis lassiciat primos erroris fontes, primatq; fabularum origines indicasse , quas Vincentius Bello- uacensis in Speculum, Hispani fabulatores in furtivum Dextri Chronicum, Iacobus Genuensis in Legendam Au ream , Bernardus Guidonis in Specu- Ium sanctorum , Philippus Cabellicensis in teconcinnatam a se Magdalena , historiam, beatus Antoninus in primam partem historialem , Petrus Venetus in

Catalogum Sanctorum derivarunt, unde postea in quarundam Ecclesiarum ossicia, Calendaria , & Martyrologia irrepserint. Quod tamen non publico vilius priuatae , nedum uniuersalis Ecclesiε iudicio contigit , im

77쪽

mo sesa priuatorum quorundam hominum opera , qui non semper quid veri N certi , sed quid splendidi, &plausibilis habeant quscumque scribure tur , Vel leguntur, inquirunt , & Obseruant. Neque vero Credas hsC a medici, ut illis auctoribus debitae laudis quicquam detrahatur. Minime gentium. Sed profecto de veritate, de Ecclesia, de posteris bene meriti fuissent;

si Ecclesiasticorum canonum memores non fecissent sua , quae obscuri nugatores ex falso Composuerunt, Vel quae de ambiguitate Coeperunt. Etenim prε- ter hos auctores ex antiquioribus notum habent neminem , qui in testem vulgarium Marthae & Magdalent gestorum appelletur. Vtinam igitur principalem rerum suarum terminum de schinia Augustini agnouissent, inquam nullus ingreditur, nisi qui iuret in haec pronuntiata: μη sit nobis religio in phantasmatibus nostris. Melius est qualecunque verum , quam omne quicquid pro arbitrio ficto potest. Melior es vera 'pula , quam lux inani cogi tatione pro suspicantis voluntate formata.

Quid nunc ad Vincentij & Sectat

78쪽

xum dedeeus ex gestis Maximini , Magdalenae & Marthae referam', Christiano rum plures, quos Iudei veXauerant, cum Maximino , Martha & Magdalcna nauem conscendisse Trophimum Are' latensem, Paulum Narbonensem, Saturninum Tolosanum, Marcialem Lemovicensem , Eutropium Sanctonensem , Iulianum Cenomanensem , Austregifilum Bituricensem , Gatianum Turonensem , Irenarum Lugdunensem , Ferrucium Vesontionensem , Eutropium Arausicum , Fronto nem Petragoricensem, Georgium Vellaunensem , Dionysium Parisiensem , cui & in ipsa nauis conscensione tota Gallia commissa est 3 Quid memorem sanctissimos homines , quos gens im manitate barbara proprijs finibus expuIit, omnes in Gallia castellis , villis, Urbibus , amplissimis Ecclesiiis & opibus ditatos 3 quid Massiliae ducem de

eius VXorem, quos Magdalena ad Christi religionem sua praedieatione pelle it , quos ad inuisenda sacra Palaesi inae loca ablegauit id beatum Petrum, qui in medio nauig tionis cursu

79쪽

ενlIae duci obuiam processit, qui illum de

recenti uxoris in puerperio morte sola tus est , qui futurum se residui itineris comitem promisit, qui illum in Pala stinam introduxit, & ubi demum Christus passus, mortuus , & sepultus fuerat , humanissime ostendit Z Quid defunctam ducis uxorem , quae Magdalenae

precibus ad Vitam reuocata , non minus, quam vir illius dux Massiliae, sed per aliam omnino viam loca sancta vilitatum ivit cum Magdalena λ Quid mutuum vir, & uxoris super sua peregrinatione colloquium i Quid dicam de infantulo, qui ad sepultae matris papillam applicatus sic creuit, Vt cum pater rediret , filiolum eum aliis pueris Iudentem inuenerit ad litus maris, ubi

mater terrae mandata fuerat λ Quid a ducam Vastantem omnia draconem qui a Martha in mansuetudinem eruditus, & populo ad transfigendum traditus est, a quo deinceps Iocus, ubi

voratrinam eXercebat draco , nomen

Tharasconis accepit quid exequiasHarthae, quas Christus & sanctus Fronto- psalmodiae vacantes celebrarunt quid

80쪽

Marcellam Marthae pedissequam , quae

post Dominae su ae moriem Illyricum perrexit , & ibi per decem annos Euangelium praedicauit, unde postea Corpus eius translatum est Aquas Sextias,& iuxta beatae Magdalenae & Maximini corpora sepultum Quid denique ex promam cetera, auribus animisque absurda, immo nec digna , quae disca tiantur vel risur Nunc non quaerimus , utrum istum navalem apparatum nouerit instructo

non absimilis nauis, qua sancti Iacobi corpus septem eius discipuli Hiero1b-lymis in Hispaniam transtulerunt, ubi GalleciqRege suscepti, Euangelium Iberis nunciarunt , & insigne Magistro suo sepulchrum condiderunt ut scri--.bit ordericus Vitalis lib. a. historiae:

hoc, inquam, non quaerimus, Cum nun quam re nusquam defuerint artifices,

qui fabulosa eiusmodi nauigia fabrica-irentur. Sed ut nihil a se dictum, vel fictum putetur, sic fidem suam liberat Vincentius libro 1 o. Speculi historialis cap. Io7. & simul sibi, suisque nar-

tionibus omnem abrogat auctoritatem