장음표시 사용
171쪽
Probatur ex Concit PL V R A solent Authores nostri ad pro
bandam huiusmodi , quam statuimus se tentiam,proserre Concilia, quae examinare operae pretium duco. Probatur auis Primum est Concilium Braeharense primum , thoritate CH- de quo supra diximus,repertu in Arehiuio Alcob
ἔα i. tiesisCoenobii in Lusitania antiquorum scriptorum, thesauro. Cisteretensis illud est ordinis ex Bem nardi instituto . In hoc igitur eodex inuentus d plex huius Concilij manuscriptus ab eximio inda-Fr Bel nardus gatore Antiquitatum Fr. Bernardo a Britto eluti a Briti'. dem familiae Regio,& eleganti Chronologo,quod ille edidit in lucem in a. p. Monarchiae Lusitan. anni I Oos. cum eiusdem antea non pauca exempla transtribi eurasset, quorum duo D. Augustino - Sstrio Archiepiscopo Bracharensi postulanti misela sunt. Imo is ea suis sumptibus transferri iussit: quod summae fidei argumentum esse potest . iEius itaque Concilii cap. eum de cura , & e stodia Reliquiarum agat illa periodus est. Pean puὸ de Patre nostro , ct Aposolo huius Regionis ει - - tro Ratiasensi, quem ad saluandas animas Iacobus, Domini consanguimus dimisi. Auide arripiunt diu, testimonium tum Bracharenses ad suam praer M idoneum, gatiuam Primatus assei endam, tum reliqui Hilpa-ε ni ad Sancti Iacobi aduentum, & praedicationem affirmandam. Mihi habita omnium pace liceat
172쪽
illud incidi incidi antem iam diu eum de Conci- Iijs hoc in Collegio Controuersias institui inaniamum potui inducere illud Concilium esse idoneum . Non possum id modo late , & accurate ostendere, qui id praesto in meo de Concilijs , de
Ecclesia, quod adomo, volumine. Paucis tamen dicor ne me quis arguat temeritatis . Primum illud Concilium,& Anno, & Rege caret, contra quam in caeteris tum Bracharensibus, tum Toletanis, tum alijs ex Hispania fieri solet. Secundum ieiunium maxime, ac tenue est, cum tribus, quatuorue capitibus terminetur, ac nullum Ca-nonem ediderit. Tantum praemissa Confessione
fidei, Statum Hispaniae, & periculum ReliquiIs Sanctorum imminens proponit, idque frigidissime tractat, & nihil ferE momenti decernit. Tertium ratio congregandi longh diuersa est ab ea,quae in reliquis Hispaniae Conciliis seruari, solita, & pro ponendi, & agendi methodus, tantis Episcopis,
haud digna. Quorsum enim congregantur Episcopi decem ex tot Prouinciis collecti ad rem, ἡ quae vix agitata est, nec magni erat pretij operae, tractandam ξ Alienum erat a tot tamque grauibus viris ea tantum de causa conuenire , vide ocincultandis Reliqui js ageretur. Quod unusquisque in sua Ecclesia curare poterat. Certe alia materies, aliud pondus est rerum in alijs Bracharensibus Conciliis agitatarum. Vti ostendunt tot,taminque 'inlustret Canones Lusitano iudicio, & studio Religionis tuendae digni, quos qui legat, & cunia istis conferat,satim suspicabitur horum Lusitanos non esse Authores.Quartum,cur ij Episcopi Ecclesias suas Imminentibus Barbaris deserebant,ut do resti V a re
173쪽
scilliatii . Consesso Fi, dei facta in eo concilio,
re tam facili consultarent, cum praesertim tempe silua ea praeparatio esset, di mora perniciosa I At necesse erat Fidei professionem emittere , acie praecipue de causa conuenerant. Non erat haec in Concilio necessario emittenda . Sed populos docenda: & domi tuenda; nec enim egebant Pa fores corfirmatione , sed oves, quas in medio re
linquebant discrimine. Praeterea ista Fidei professio suspicionem mouet: nihil enim in ea ad dein testandos Priscillianistarum errqres, uti in alijs fi ri solebat Hispaniarum Concilijs, pertinens repe ritur . Omnia aduersus Arium proponuntur , quo tempore ea haeresi laborasse Hispaniam non legismus, nec ab ijs qui imminebant barbaris ea erat inducenda, qui Alani, & Sueui, & Uvandali cum essent, minus certe Arianos sectabantur . Iam vero in ipsam et formula Confessionis deest partiscula omnino necessaria ad rite, ac catholice se tiendum . Quid enim sibi vult illud c credo it
DeuAn unum verum, desernum, ingenitum, a sullo ocedentem et non nominato Patre, cum omnino
exprimendus esset, nequis existimaret sentir
illos Patres cum Arianis qui solum Patrem Deum esse per Antonomasiam dicebant. Insuper illa, confessio quae ad Spiritum Sanctum a Patre, ba procedentem spectat haud dubie praecoX est, non enim tam cito ea veritas in Conciliissa fuit, eum praesertim Concilia Bracharenua Nicenae Fidei formulam sequerentur. Tandem qui Episcopus Numantinus,& Emeritensis in eo Co cilio subscribunt, eum ad Calleciam minime per tinerent Θ Emetitensis totius Lusitaniae Metropo
174쪽
libus Conciliis atque adeo ante Brachatensentiasibscripsisset, uti apparet ex tertio , di septimo Concilio Toletano, & alijs quae contra Roderi- cum Ximentum adducemus. Vt omittam illum titulum Episcopi Eminensis qui nusquam reperiatur,& vox Vlixiana quae multo eu, quam pro illo saeculo recentior. Hec cursim: ut tignificem me haud temere ad praetermittendum illius Concilii in re tam gratii, scriaque testimonium, mO- tum suisse.' Afferunt alia Concilia in quibus mentio fit sa-cti Iacobi honorifieentissimis titulis affecti,uti Bea- Alia testimori mi annosi Patroni , Seiusdem modi; idque nia minus id authore Iuliano Pereet Archipresbytero , quo multum uti solent certi quidam scriptores,com firmant. His ego prorsus abstine , quod rem
non continent: nec is mihi author multum arri-
det, & Pereati cognomen nuperum quiddam oletiri Aliud algumentum in Rassiliensi Concilio assu munt, in quo prima sedes Tosetano Archiepikopo attributa est, ob id nimirum , quod eius nationis erat, quam Sanctus Iacobus Apostolus Fidei praedicatione lustrauerat . Concurrerant circa praerogatiuam loci quatuor. Ioannes Archiepiscopus Toletanas , Ioannes Archiepiscopus Rhotomagensis , Richardus electus Ebbraeeissis An. dreas Episcopus P etnamiensis, singuli narum sa-
Nationum Praesidentes et ac in ea controuersia' ictoritas a te assirmant 'ieisse Ioannem Toletanum ea ratione, at
quod gens Hispana prius Fidem Catholicam , , ':
ceperat.Huius rei Authores inter caeteros sent Era esse monitia' Re Ximenius prima parte tract. a.cap. a. & valde,
175쪽
Confirmat assumptum Erete testimonio Cardinulis Turrecrematae in sermone de Sancto Iacobo c. I 3. citat vero locum Basiliensis Concilii tom. 3. Editionis Colonientis sess. I. pag. s. & nititur hisce verbis. Leo taliter electo, edi pronunciato,ac a gnato, O deputata voeati fuerunt in Deum a Lia congregationis Reuerendi mi Patres, O Domi ni, Domini Ioannes Archiepiscopus Distanus nati nis Hispantea Pras dens . Ioannes ArchiepiscomRbotomagensis nationis Gadicana Praesidens . RI Turrecrem. ebardui eis Ius Eboracensis Anglicana nationi sidens. Andreas Episcopus Poeαaniensis Germanica Praesidens , in quorum praesentia δ'
loci electio fuissolemnii ν publieata. Ex his colligit Erge Praelatum fuisse Toletanum his verbis, quae latine reddo. His eonnat anteposive concilium illum Antistitem Hispania Prasidentem a sano ei praestantiorem heum quam aliis , qui pro Gallica na, balijs nationibus. Rationem vero affert ex
Non soleo multum authoribus antiqua citantibus fidere, doctus meo malo, ac expertus m
aliquando deceptum, quod ne deinceps contingeret,adire lantes statui, & ex iis bibere. Aecidit mihi legenti eos, & apud eos locum Concilij, ut, hac de re aliquantum ambigerem, quod cum a lea Coneiiij Basiliensis adta,quae sunt proliXa, non . semel legissem, nunquam id obseruassem. R - u. , - re Concilium euolui non ea modo prima sessi b ne , sed in aliis etiam locis, qui rem continerent, neE unquam contentionem ullam de praerogatiua η, -i u loci reperire potui. Imo inueni illud,quod ab E ' ge Ximento affertur testimonium, ae totidem Vor his
176쪽
his habetur in Concilio, nihil ad dignitatem loci
inter eos Episcopos statuendam pertinere. Ne mirere lector. Audi tantum & percipe . Vocati sunt illi quatuorArchiepiscopi, ut de mutando loco Concili; , qui tum Senis erat,Basileat Urbe consentirent, quod ijs inconsultis fieri aequum nota erat. Itaque decreto iam,& designato loco Basiliensis Vrbis , vocat uerunt illi quatuor nationum Principes, ut ratum haberent constitutum , idque manifestum est in Concilio: eontinuemus praecisa Pergit Concilium. D per iasis Dominos Archiepiseopos ,-0sopos approbata , er confirma Dominus Ioannes Arabiepiscopus Toletanus Hia Pasiarum Primas , Regnique Canelia maior Cancellarius , ct f radicta nationis moania Praesidens addictam electionem respondit . Se habere duas unam τι Pra dens nationis sua Hispanica: aliam vero, m Archiepisopus, Primas Hisa. marum. Quantum ad primam vocem non pn, consentire nisi requi ta , consentiente natis supradicta , quantum vero ad seMndam vocem via
deluet , υι Arctiepiscopus , O Pνimas dixi te se eon- tire: expresse consensit. Itaque de loco futuri Concilij, non de loco dipnisit intcr quatuor Arinchiepiscopos agebatur. idque manifestum est ex subscriptione NotariJ. Et ego inquit. Petrus Geriei clericus Ambisamensis Dioecesis MagiHer in amribus publicus auiboritate Apo sica , ct inobra n tianis Gassica in praedicto Sacro concilio sene sN'arius, quia huitismodi elemoni, prenunciationi , Ulina ioni , O deputationi uel futuri conectis. ut praemittitur proximὰ celebrandioraesens sui , e . Qua rati et Ozo astruatur haec dς loco, di ratio
177쪽
ne obentae praerogatiuae sententia , ego non id solum reperio nominari hic primo IMO Hipγnum , sed locum ei primum in Concilio datum
Nihil hae de non inuenio. Quod vero attinet ad contentiore aut NiM nem.Turreeremata, uti ab Erge citatur: non cum
tam suisse narrat, eique Hispanum praestitisse. bicenim. Sicuι Beatus Iacobus fuitprimus inter Apog tolos , qui Martyrium pro chricto susepit, ita onum Hispania videιur inteν omniamen, O c,rimanitatis titulumsuscepisse. Iscu; D Aridum, cum Anglis de excellentia Regnorum a tercabatur it os ensum, O probatum. li testimonium idoneum ad rem, de qua traGamu
dio relinquo. Forte enim erit alia editie Conci iij, in qua aliter acta reserantur. Verum IuXta norixum, tenorem nihil potest certi hausi: nec ratio Turrecrematae quidquam expressum continet. Quod si contentio solum cum Anglis fuit, Video quorsum ea tendat,nee quid euincat . 1itu obseruo; si res, uti commemoratur accidinet, invi tum in ea momenti sore oportere, cum initia illi us Coneilii seriualia fuerint ante sessionem,lecundam,in qua insceliciter,& falso decretum,Papa Concilio subiectum esse, ob quam infaustam,&Coiieil. Basi- erroneam doctrinam, conelliabulam, seu ut 'o iiqnstruitsi' eat Lateranensis Leone X. Synodus conuinti ML:. x. lui esse Acephalus caepit. Sed haec alias. Explosis tanquam suspectis huiusmodi rei orijs Conciliorum , superest unum irrefiagabile, idest Concilium Toletanum IV. in quo Patres ris, di grauiter argetuat de ordinanda certa, ta
178쪽
eonstanti Missalis, & Breuiatis ratione, qua Aia.
tuo, sic aiunt cap. a. Hispania , o Gallia, puta . Narbonensi,Prouincia, ruaretur. Quam Prouinciam demandatam suis De Sancto Isidoro omnium serme Authorum consensis traditur. Id eo anno Baronius, &Spondanus,& Bisciola , id LOaysa in notis, ac cum eo Binius, id Mariana lib. 6.cap. . ex traditione confirmat, qui diserte secundum eam scribit Misais, , Breuiarium Monarabun , i i.
sacrorum,preeumque Harmarum , ac noctura arum
ritus Isidori Dibui. Imo& partem Leandro assi- Leander gnat. Tame inquiens nonnulla Leander inuenerit. autem in iis expressa mentio de Iacobi in - , it i l Hispania praedicatione fiat: quemadmodum infra monstrabimus, authore certe Concilio id approbatur ,& commendatur. Igitur Concilium Tole. Concilii ΙUtanum IV. iure pro hac sententia citari debet. Tvlς Pro hac Aliud Concilium, quod immerito generale in ta v at Erete Ximenius parte prima, tract. 2. cap. 2.
fuit Ioannis X.tempore, Romae habitum super his Cone ei, saeris tum Missalis , tum Breuiarii, Gothiacis: nam cum Authore Mariana lib. 7.e.ao; persua. Marian: ' sum esset Romanis, in ratione precandi Gotthica multa osse deprauata Ioannes Zanellinque in Hisii sabiam miserat ad visitadum Iacobi Apostolicor pus, deinde legatum instituerat ad recognoscendos illos sacros Hispaniae libros,& Ritus,comme-dauit,ut quae de s a re comperisset Roma ad se deferret.Qu'd ille diligenter praestitit,acia Urbstre- -- uersus,cuin Pontifice communicauit Qui super eo c'nuocatis Patribus, de omnium consensu retenta fuit illa prisca orandi,& celebrandi ratio. Et solum illud ait Mauana de nouo sanxere.Insacratiori, Ies in il ereia
179쪽
cretaque Sarrisicit Griniam pan, .. Rodios ritu precandum viteri. Nimirum alia mystica verba , quibus panis vinumque in Corpus , di Sanguinem
conuertitur, retenta tamen sententia, proferebant ad hunc modum. Hae ea corpus meum quod pro vobis tradetur. Hic Calix notuum tenamentum ea ' in mea San ine,quipromabis,ct pra multu emnis tur in remissBnem peccatorum Hactenus Mariana. Baioli. Quod item refert Barciniusto novici. ad'Annum 9 8. num.2.:non minore, quam Mariana pondera dis . . I verborum. Consentit author Ordinis Diuini ossi .ce Gotthici Mustarabum , quem superius adduxi
Biblioth.Ρλ eX XV. tomo Bibliothecae Patrum pag. 77 . qua his verbis narrationem suam concludit . Ponti .fice confirmatus ess ordo Mim huius, totiusque diun ni vij, ut in Hispania mos inoleuit, celebraadi. i Fateor in his Authoribus Concilii nomen deside, . rari. Uerum Couecti Mariana: bnodum Bar nius, quod perinde est , appellat . Itaque Ronae num possiimus hoe secundum vocare Conciliues. confirmat Tertium, & quidem summae Authoritatis est Tridentinum. Quippe quod sessi a s. in fine , ubi continuatio sessionis ponitur, titulo F. iubeat ea, quae de recognitione, & castigatione Missalis', de Breuiarii eertis quibusdam Patribus commissa fumi rant, Sanctissimo Romano Pontifici exhiberi , ut 8 eius iudicio, & authoritate terminentur, & euu gentur, quare haud dubium est,quin rata habue. p -υ rit iam tum ea,quae postea a Pio V. Pontifiee sunt e decreta ia In quibus cum vetus, uti alias diximus, formula lectionum de L Iacobi in Hispaniam aduentu, & praedicatione approbetur, deducitur
180쪽
simina Authoritas est. Ac hisce opinor Conellii nemo obsistere, opinor, poterit, aut refragari .
quae Breuiaria dici solent, Authoritas inon opus est, dicere eum nulla in re maiorem, & frequentiorem operam Pontifices, & Aeredit Bee Concilia postierint, quam in iis ordinandis, &re-- clcognoscendis , ct corrigendis, quod ex publicis Diplomatibus, α Decretis super ea re expeditis 'constat. inare quae in ijs leguntur, & recitantur, certa ea, & explorata existimari debent . nec illa tantum,quae Romana sint, di publicam fidem habent, sed illa etiam idonea iudicanda sunt, quae 'Ecclesijs priuatis sunt concessar nam di laec au- 'thoritate Apostolica sunt approbata, siue Bullis expressa, siue vivae vocis oraculo confirmata, siue consensu re comperta tacito: quam quae hie e. ths desimpta sunt testinivini metum ci causa
Hoc argumentum eruditissime tractivit Ereto Erae Xuheae ximeni p. I. tractH. qui omnes pene Biblioth cas Romanas excult, & ex alijs exempla postulauit ad huiusmodi veritatem honfirmandam, cui video addi posse. Sed quia Hispanica limi 'gua scripsit, consinam communi legentium utiliis, rati, bressiternumerando,quae 4lle latissime perse. mutus. De meo si quid ad ni , si sim pDnam 4: i . X a RO'