Diatriba de aduentu s. Iacobi in Hispaniam. Illustriss. et excellentiss. principi Mario Chisio ... Authore P. Fr. Francisco a S. Augustino Macedo ..

발행: 1662년

분량: 286페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

Praedecessore noma sancta A moria Pas bali Papa in concilio excommunieatus sis , quod Braccb F,istola G. m ndarum , ut Panorem Hi alium ij prouideret. Nune idem Regis tyrannidemponBernardum a longum electionis mea satium in cubili Sanctae ΡHihil a z. IVatris Ecclesias ingessis. Ideoque fraternitati --etum. Hrae mandamus, ut ad ele bonem in Bracchares

Ecclesia faciendam solicitudinem charitatis debita

operampraebeatis. Ipsum Uero Mauritium exeonsemunicatum,periurum , O Matris Ecclesiae eonfla-

pratorem caeterieEcclesiae Alius publicetis. Datum. Caietie octauo Kal. April. Τum ille. Et idem ripa in Gallias nauigans Lindunt decessis in Pontificatu vix anni curriculo expleto ,-buic Deesse callia Archiepis ur Viennensis frater Mauileioui Romundi Comitis Patmis Aldefonsi Imperatorisdfiro narratio Hispani. His mox pace firmata debiω restiuitaribu ,:T. -O Burdinum iam ab Imperatore abielemito. Hum Stitrij conclusit obsessum , captum,stdepositum in Monasterio Sancta Trinitatis de Cauea captiuitaς perpetua maneipauit. ibi υixit fere que ad tempus Eugenij III. a quo fuit quartus Dominus Alexander. Unde ct insecretario Palati,

Conflantiniani hi versus reperiuntur confripti. Ecce Calysus honor Patria, decus Imperia Nequam Burdinum damnat , pacem reformat.

Contraria haec prorsus sunt ijs , quae in Concilio Lateranensi de Burdino , & Alexandro Papa di-

ista finguntur a Ximento , & ad ea refutanda Alithoe -- apposita: his enim nos paulo ante illam fabulam ianscripti To- consutauimus. Non erant igitur illa dicta Xime-

202쪽

sce prodendis monstramis. Seeunda est illa pars ratiocinitionis igiterita

Compostellanum' , quae refertur d Onimn palmum, illis verbisaeonstans. Nam hutempora oratorium paruum erat locus ille quo

nunc Atam Con mellana Eepsia Relellamus hoc verbis Rocerici lib. eap. s.cti de Rege Au de phon m Μagno , qui floruit tribus ferme s Rculis

ante Ximenium:Eeel a Sancti Iarebi, qua erax ti ximenti zterrea quadris lapidibus , ct columnis marmoreis reparauit. Qui ergo potuit paruum illud oratorium dicere Ximenius 3 verum est illum tacuisse de Templo ante ab Alsonis Casto extructo. Sieue 'etiam siluit de inuento Iacobi Apostoli corpore νquod non probo. Illud autem etsi alias minuat fidem authoris: non opus est ad sententiam fidei restilendam: satis enim his verbis ximensi co

iutatur.

Tertia sit narratio de temporeDescensus Beatae Virginis in Ecclesiam , & Sedem Toletanam, quando illam sacram easulam de thesauris Filii suiddeIson. attulit. Perspicue enim scribit XLmenius de nocte id ad matutinas preces sargente,&ingressa ad eas reeitandas in I emplum contigisse. verba sunt . Unde, O in fem Beata in ginis , quod in Hupania XU. kalen. Ianuarij eel, Historia bratur, eum 'se ad Matutinale .cium comitatus Clera, O populo, O multis luminaribus ad Eeel fonsum destpssam eomenissu , apparuit ei Beata virgo choris n/r Apones m , Martyrum, ae Virgim meomitata, r. '' O M ait. auia Fiae creta confitentiastara, lumia bos tuos Virginitatis cingulo einxissi, O labise tuis g alia di a υirginitatis mea gloriam in cordibus

203쪽

Timenius in suis scr.ptis

nusquam ne gauit aduen

tum S Iacobi inHispaniam

tur .

or mei , Ut etiam in hae sua venimento seria adorneris, O ea in meis , OFilli mei solemnita bus υe Laris. Et bis dictis cumgis se coetu sapparuerat ad gloriam Fili, remeauin i , Haec tria uni satis ad faciendam tituli fidem Nudatenus illam ratioeinationem Roderiei X- ηθ esse potuisse. Mitto alia minora , unum illudi animaduerto nusquam reperiri in Ximenio I icum, in quo neget Sanctum Iacobum in Hispaniam venisse. Iino inter narrandum multa inserit, quae significant eum communem Hispaniarum lententiam Breuiarium tradidisse. Nam lib. 4 cap. 3. recognoscit , ac probat Gotthicua si quod ab Isidoro fatetur compositum , & MuZara . bum dicitur , de quo allirmat in sex Paraeeijs Toletanis recitari , ac celebrari, in quo saepe , ac perspicue dicitur S.Iacobum in Hispania silui Ex quo apparet notum esse Ximenio eius adue tum , & ndem ei precando facere. Huc specta quod de Rege Ranimiro, & Victore apud Clau, gium lib. . cap. 13. commemorat. Deque pietam te Alsonsi Magni erga eundem, ac eo nomine instauratam Ecclesiam provime dicimus . Itaque neminem qui haec serio velit expendere sibi persuasurum existimo,illam ratiocinationem Roderia ei Xtinenti esse: sed sucum ea nobis quempian sycophantam facere voluisse. Cuius certe ge- , nium redolet, tam illa est audacula, & astutat tam dolo plena: rursum tam putida, & inepta, ut qui verae, & solidae eloquentiae gustum habent,non possit eam non modo concoquere , sed ne dum

etiam deglutire.

204쪽

zandem ea narratio majoribus argia mentis apertaesai tatis conuinci, i ω prorsus refellitur. i

V A M VIS satis superque monstra

tum sit duobus proximis capitibus ma-- nu scriptum hoc ToIeti a LoayEa repe tum tot mendis scatere ut fidem non mereatur Volo tamen omnes illius vires enervare,ita ut nublius omnino authoritatis esse appareat. Igitur tota haec machina narrationis ficta fabula est: nam inducit in scenam ad litem agitandam quatuor Archiepiscopos, Bracharensem , Compo. stellanum,Tarraconensem, Narbonensem, eosque cum Toletano committit: & ita rem actam descri- ration , εά illbit, ut hic victor euasisse videatur. Quod Loayza aditidica- ex eventu ibi pei spicue collegit, perinde ac Tole- tau II tano cimento fuerit lis adiudicara . Haec prorsus eue Oitenti- salsa ,& eommenta sunt. Nam Compostellanus in quota praecipue tempestas, quae Sanctum item, Iacobum inuoluit,detonat: illi Concilio non interis fuit . Ac ita memoriae produnt notissimi tres rerum Hispaniearum Scriptores Garibay tomo 2.lib. I 2.cap.38. Zurita tom. I. lib.a .cap.67. & Mariana lib. II .cap. . Anno 12I . Imo,&hic negat adfiiiD Maiiana se Narbonensem, & solum producit in arenam Bracharensem, de Ausetanum Episcopum, Procum ratorem Tarraconensis. Sic enim scribit. Rod .rici orationem cum Bracharensis qui aderat, O A A a a feta

205쪽

huius narrationis corruit, quae maiori mole ines Non aderant Compostellanum incumbebat. Verum potuith Μςtropoli- Narbonensis tunc non adesse, uti historia manu po, Tudii scripti narrat , & postera die conisarere; non est mmmentari' ergo verum uno die illa omnia esse acta , quod videtur ad finem fgnificare Sed quoniam potuit

intelligi de prima causae actione , non . contend Τamlim dico contradicere Marianae , qui perspicue docet duos abfuisse , nec meminit ulla ratio. ne Narbonensis, quem, si adesse nullatenus Omi sisset. Animaduerto insuper hanc Controuersiam non inter illos quinque Archiepiscopos versatam, sed tantum inter Bracchatensem, & Toletanum suis .

mo ex abfuerunt .

Cap.Coram Quod apparet ex cap. Coram scelicis memoriae, &in integrum restitutione libro primo Decretal. in Honor.ΙΙΙ. quo ita de hac lite Honorius Pontifex III. loqui tur, ut significet eam cum solo Braeeharensi fuisse susceptavi. Vti paulo post ex adductis verbis rex tus constabit. Id nunc persuadeo exi modo reserendi euentum res , quem sic narrant. Abbas, de Illa lis de Pri Glossa, & alij Doctores in Commentarijs ad illudo, mi At Caput , ut ad solum Braccharensem eam litem chiepiscopum reserant . Perinde ac ille solus eam mouisset, aut T exm im , motam sustinuisset. Assero verba Glosse desiim-sem agitata. pta eae Abb3xς - Inteν Archiepiscopum BraubMensem, o Arabi=psopum Toletanum coram Innocentio Meν tum Primatus quassio vertebatur; Me inteνpra οι Al

206쪽

instructam remuteret ad Gom sedis exame sciri Nulla hic mentio fit de alijs, sed de solo Archiepiscopo Braccharensi i nec ullum hactenus

reperire Authorem antiquiorem hoc manuscripto potui, qui ad alios eam causam extendunt.Imo & ex recentioribus obseruaui , neminem eorum, qui LI1uo sensu loquuntur, de ullo alio, praeterBraccha xensem Episcopum meminisses unde Barbosa vir doctissimus cum hane litem diligenter, & accurare dςscribat I. p. de ossicio ,& potestate Episcopi titulo 3. cap. 8. inter eos duos, Braccharensem,&Toletanum Archiepiscopos motam , & agitatam pse narrat . Alii autem, qui ad alios eam extem

nt, non sirosensit loquuntur, sed asserunt istudi etani Archiuii instrumentum s euiusmodi est Unius in notis ad Coneilium Latera- Binjiurn is Ayt hao ratione ςruditioni non desint, &silae fidpi si rutant. Ad nullum nisi ad Braccharensem misias super ea re ab Honorio Pontifice Iitteras inuenimus. Qusd argumento est ipsius tantiim eam causam propriam fuisse Litteras autem Pontificis Houoru vit a id, quod habetur in . t c p, Coram infra exhibebimus . Nune ad modum, exitum causae veniamus Longe diuersus fuit ab eo, quem Author instr menti Toletani producit. Nam ille vult,&coram Papa,ex Patribus in ipsometCoeilio inter ipsosmet Episcopos, & motam, & agitatam, imo di signi- Falliti irille ficat subito terminatam, & Τoletano adiudicatam,qood inde concludit LGyza: qui peracta narrati i nu, 'ne statim intulit. omnia peregit publice Riae. risus X en Roma insui Primum causa, quam

207쪽

Obtinuiti nam summus Pontifex Primatus honoremi eidem coram omnibus stetulit. Haec pugnare omnim cum Canone illo Honoris; eiusque ad Archiepiseopum Braccharensem litteris datis,ma

Canuhε, es constat. l Produco textum. coram salieti Deereto'Ho. memoria Innocentis 'adecessore nostio lite iste norit III. archiepiscopum Tolitanum te Frater Arcbieris Pe ,super I rimasHolemniter contestita,niverense prorius term nus visivatus. Et insta . Verum elapstermino constitutob pos expectationem non modicam comparue uni procuratores vestri, sed quia non a tulerant depositiones lenium alia munimenta diis lationem cum innantia poscitarunt . Psquam τι- ro contra eos interloeuti fuimus'super dilatione petita; tandem indulgere Ece a Braeebarensi dilationem. propter instructionem causa , peν auxilium resitu

timis in inte tim potatimne , exlabentem super Myex parte varaspeetali mandatum .i bulemque adoctauas Pentecoses per ressitatio si beneficii , . . . um duximuι indulgendum. Longe diuerso modo I ausi ii in narratur, actam fuisse causam intor hos Ariatem Xime-chiepiscopos, ab eo, quem resert Manu striptum diu , illud Toletanum. Causa quippe more solito, de coepta agitata ι & commissa certis iudicibus , Clon. quemadmodum affrmat Glossa. Vt sum eausam I eienter instructam remitterent M A Bolicae δε- dis examen , partibus terminum peremptorium assignando. Non ergo in Concilio uno die termina- ea ; sed in multos dilatat nee tempore Concia r Iij finita , imo ne invita quidem Innocentis absoluta. Cum Hotiorius in hoc Canone manifeste

208쪽

elapso e pectatos Proetiratorei fuisse, qui cum leues , & alia ad causam requisita minimὸ ait du

riissent,dilationem postularunt. Quae cum ad tempus Honori; III. peruenisset coram eo est Instaurata, & beneficio. restitutionis in integrum noua prorogatio impetrata. Non igitur. eo modo egit causam ximenius cum Braccharensi, quo rese tur in Manuseripto o Nam hic nihil commemorat de causa, nihil de lite mota' more iudicis, Sed dequeνimonia Ximent' de B rebares compse Iano , O nrνaeonens, NarbonensiArchiepso pu, quod nolunt ei tanquam Primati debitam obed Quasi iam causa sibi adiudicata esset, & niretuo in eos , tanquam 'in victos agetet 4 de inquit instrumentum, obniis petebat, ut ius suum bi redderetur. Quod non est litigantis, sed victoriam obtinentis . Reliqua vero , quae addit , omnino sunt insultantis. Tam enim libere, aces. Atingantia ἰfrenate loquitur ut priope petulantiam accedat, licmui s&omnem deposuisse modestiam'videatur. Erat 'L, a nilla oratri vix auribus vulgi serenda. Qui ergo si Concilio si coram Pontifice , ct coetu grauissimo Cardinalium in medio Concilij haberetur ξ Haud dubium .s i quin ille ab auditoribus coercitus loqui desisteret, etsi parere nollet obstrepente dicturo Concilio,vsu

vocis priuaretur. ' . .

Uanam autem,& ex ficta victoria falsiam iactantiam illam fuisse, facile est, grauissimorum item Scriptorum, testimonijs aduersus Loaysam, Baroniumque illi assentientem probare. Negant igitur vicisse causam Toletanum ; & assirmant lite

indecisa discessum esse duo Magni His ani Scriptores . Zurita in Annal. Aragon. parte prima lib.

209쪽

I. cap.66. & Mariana lib. 2.eap. . qui quod lai ne scripsit eius verba asserre volo.AZIumpraeterea sinquit de Primatu Eceli Toletana, quσm agno scere Tarraconensis , Maecbarensis , Componens nus ,=Narbonensis Disopi recusebant . , insta. Roderici Orationem cum Braccharensis, qui adera O ausitanus Episcopus pro Tarraconensi refellere aggres essent , abessentque abs , quorum intererat Me .integra discessum ea, neutro inclinatasententia. Perspicue tradit Mariana , quam ex aequo certa Idem confir- tum, & quam aequaliter discessum . Vbi ergo. victoria, quam praesumit Ximenius , eique assi-- ς '-'- gnat Loayga Non ea solum intempestiua, sed eostimentitia. Duos alios produm ex Lusitanis et, sed integra fide Authores . Vnum Augustinum. Barbosam. De ossic. & Poet. Epist. r.p.3. cap. 8.num. Ia. Alterum D. Rodericum a Cugna A ehiepiscopum Braechatensem , &postea Gisiponensem , tum lib. de Vitis Archiepiscoporum Braccharensicin vita Stephani Suari; , tum latius . tract.de Primatu Braccharensi cap. 23. & 4. AD sero verba Augustini Barbosae loco adducto, ubi se de Braccharensi Ecclesia. Totius inquis Hispania Primatum antiqui mo iure Icti vendicat, qua de re cum Toletana Ecclesia seri vetiis ei lis ea,

contentio.cuius meminit Honorius III. in eo, C

raum. de in integrum renit . quae tamen iis ab eius Pontis. Maximi tempore ad nostram irique atatem

let. Ecce vir doctissimus , & in hoc studi, genere versatissimus affirmat , quae lis fuerat antea mota,eam suspensem,indecisamque hactenus esse. Quidξ quod Aeugna litterarum Honorii exem,pla duo alteri idoneae Fidei. Vnum prolatum eπ

210쪽

Archiuio Ecclesiae Braeeliarensis Alterum cum iusdam Senatoris . clarissimi, quem ego iam se. nem puer noui , qui Franciscus Uaz Pinto dicebabatur,& supremus Regni Cancellarius erat , &magnae Authoritatis vir , in quibus tota illa agitatae, & contestatae litis historia. & sententia in aliud tempus suspenditur. Ae ut maior sit litterarum fides , cum res eadem sit, est tamen sor mula scribendi diuersa , ut non videatur unum ex altero desumptum . Sunt autem datae litterae ad Archiepiscopum, & Capitulum Braccbarens . X Kal. Martii. Pontificatus Honorii anno I. Falso igitur scribit Oaysa ad dict. Decretum pag. 287. Honorium III. Roderici Primatum confirmasse,

cum contrarium constet ex Canonico Iure a nobis citator uti eo loco ad textum Coram. obse uat , & docet Barbola num. a. in fine. Addo duo momenta, magni,opinor,ponderis. Alterum: R

dericum Ximentum nunquam deinceps in litteris ab Honorio ad eundem datis, PHa ratem dici, quod animaduertit Acugna cap. 7s Alterutria. Braccharensem Archiepiscopum Lepe a Summis Pontificibus Primatem in sitis ad eum litteris appellari a vii prolaus Innocentis IV. & Bonifacii IX. & Pij V. ac aliorum Epistolis ostendit Acu-gna cap. 26. quae fictae esse non possint. Quin huic nostrae de indecisa adhuc lite sententiae calculum addit Compostellanus Episcopus Alsensus Fonseca, qui Franciscum Ximenium Toletanum Antistitem conantem in sua Dioecesi munera Primatus exercere, animose repulit, & per littςras obiurgauit: in quibus eum ob audaciam reprchendit , & negat unquam Toletanam sedem in . t .. B b Hi

SEARCH

MENU NAVIGATION