장음표시 사용
181쪽
S. Maria de Vallicella Capuat . Pistoriense Luceiase Corneliis Gallicat . Cracouiense. Varmiense Armetamu eri exa
Religiosor. Didiirura. Dua Mediolan. S. Caroliis Bono m.
Romana Breuiaria Antiqua manu scripta tria quidem numerat. Duo in Archiuio Sanctae Mariae Muioris, tertium in Bibliotheca Sanctae Mariae Vallicella Patrum oratorii, quae hodie Ecclesia noua dicitur, quorum lectiones, & Antiphonae pret dicationem. Sancti Iacobi in Hispadiam testantur. Adiecit Breuiarium Capuanum , Pistoriense, Lucense, Comen se, in Italia; ex Gallia producit Santonense, & quod appellat Gallicanum, quod ferme commune sit. Ex Dalmatia unum . Ex Polonia Craco utense . Ex Russi a Varmiense. Adiungit alia apud Armenos usita ta, apud Germanos Eiste te nin, apud Burgundos Besuntinum . Iam vero Hispana recensere non oportet, cum nulla sit ferme Cathedralis Ecclesia, quae in Breuiario Sancti Iacobi aduentum , & praedicationem non recitet. Nee vero hoc numero comprehenduntur Breuiaria Religiosorum Ordinum, in quibus de hac re fit mentio. Benedictina, Augustiniana, Dominicana, Franciscana, Carmelitana , quae numerare prolixum esset. Ego tria mihi vindico expendenda. Primum est Romanum, de quo satis superius dlxmus. Huius sacra, & communis authoritas est. Multorum, & ante Pium U. & omnium uno excepto Clemente VIII. qui Traditionem haud magna, meo iudicio, differentia inseruit approbata a
Secundum est Mediolanense, seu Ambrosianum, quod ii Sancto Ambrosio fuit institutum, de concinnatum , quemadmodum testatur Sanctus Carolus Borro maeus Cardinali in Epistola Prael,
Maari: ia quod eodem Cardinali teste, no
182쪽
ni iti priuatim haud re u introducta fuerint , ea ta- men ille omnia recognouit, & ad calculos reduxit, kt nihil in eo nisi purum, & ad normam S.Ambro-sjaccomodatum remaneret. Quare ille illud brosianum, nostrum appellat ; ita ut hoc pro vero , ae legitimo Ambrosiano haberi debeat. Itaque
magna authoritas est a tanto viro commendata.
Quod autem a Sancto Ambrosio Mediolanensis Ecclesia offeia, & ritus acceperit,non hic tantum modo tradidit Sanctus Carolus, sed etiam in Concilio Mediolans I. ad finem, verbo de Poenis &c.' In hoe ergo Breuiario de Sancto Iacobo siM Uitur. Iacobus Maior, Apostolus Domini, fratre annis Euangeli ia ,Alius Zebedaei. cum uniuersam
praedicando peragrasseι Hypaniam, ero . quod a Sancto Ambrosio positum esse , ex aoprobatione Sancti Caroli manifestum est , nisi enim ab illo
acceptum esset Cardinalis, qua erat accuratione, di seueritate expungeret. Nemo quippe Borroin imaeo, vel in sacris tuendis, vel in moribus eastigandis attentior usquam ,& vigilantior ,& seueis rior extitit. Quemadmodum eius, quae extant, sex Concilia testantur. Tertium sit Breuiarium Hispanicum priscum, Breuia GHGquod postea Muzarabum , vel Mustarabum nunia thicunt, fiue
cupatum, de quo,vltra illa quae iam diximus,pau- Μηδῆ τὴν ' ea dicemus. Ante Isidorum viguisse constat: nam is illud non eondidit de novo, sed recognouit , aeordinauit, ac in meliorem, quam antea erat, se mam redegit . Vnde illius patet antiquitas , ac ex ea authoritas. Non pauca de illo superius duximus: idcirco breuiores erimus. Id Breuiarium
di Milue, Goubicum antea dici consueuerat, uti
183쪽
Isidoriis author Breuiarii Antiqui Got- thicis Concit. Tol. IV. Barono Breu. Tolet.
Mariana lib. 6. cap. 3. & Loaysa in notis ad quam qum Concilium Tridentinum,& liber Diuini om4cij Mustarabi tomo octauo Bibliothecae tradunt. Post correctionem autem , ex praescripto Conci lii ab: Isidoro Isidorianum dictum . Ex quo Ara bes in Hispaniam irruperunt, quod eo Chrmians
inter eos habitantes, quasi captiui utebantur Mu-zarabum , seu Mustarabum nuncupatum . ergo illud ex antiquo Gotthorum more confra tum ,& totum emendatum ab Isidoro , & castigatum. τι nemo sit, quemadmodum habetur in eo
libro ordinis ossicij Musta rabici, qui ' illius mi
oritate ineu atilboritate ambigat, cum a Sanciis m-
titutum ab iistim prouectum , miraculose fueris consirmatum. Qum ibi exactius multis argumentis demonstrat. Et capite M. illoc ossicium nunc
MuZarabicum, nunc Isidorianum , nunc Gottm- cum appellat. Verba autem , quibus Patres Illindoro hanc Prouinciam demandarunt excerpere volo , ex cap. a. Concilii Toletani N. 'Unus igitur ordo inquit orandi, atque psallendi nobis per omnem Hispaniam , atque Galliam conseruetur , unus modus in Missarum solemnitate, unus in MatutinIL,
Vespertinisque παθι. Idque assirmat Baronius
Martyrologium XXV. Iulij citat hymnum huius Breuiarij, quod vocat Toletanum secundum regulam II dori. In hoc igitur praeter lectiones ponitur hymnus , qui perspicue continet aduentum, &praedicationem Sapisti Iacobi in Hispania his ryti mis
Magni deinde Fili, unitrui Aripti fulgentprece Matris inra M
184쪽
Et uua fratrempintus Hupaniam . iEt rursum Ovise digne sanctior Aponin ' Caput res.lMns inclytum Hypanin
' Vitando pestim, enosius caelitus ' Omsino pelle moνbum , Olius, vimen'ques ero. Integer hymnus affertur in Ordine illo Oisci, MuZarabici tomo XV. Bibliothecae pag. 78 s. insertus horis vespertinia multo longior, & aliquanto dissimilior ei, quem recentiores habentAuth res , sed nullatenus sensu alienus Adiscit Breuiario pondus, Missa, quae ibi tota. ponitur, uti est in Missali metarabico, proprialeati Iaeobi; euius nonnullae orationes fgnifi- eant praedieationem eiusdem Apostaei imatis,a- nia, uti est illa post initium Missae tertia,in qua sic rud finem . Ea nobis istinea adimpsere, quam A noti docente cognouimus i Ea mentio expreso doctrinae. Et rursum post oblationem. Visantis nobis Domine IESU Aponia se Iae inadisomota doctrina, quitas docemur , ere. Nec opus est alio argumento . quam quod tota Missa in laudem Apostoli sit composita. Quoru nisi ille doctor,& patronus Hispaniae seret, non illa Misse sermula in eius selemniis usurparetur. Quare non im- .inerito Author Bibliothecae in proemio ad inci- .um ,&Missam Sancti Iacobi, de quibus agimus. βω enum inquit Saxum Gesbi Hspaniaram Pa- troni inter Flemaiora censriuriadbeiam hoc cons.
Liber de or dine ossicia Μustarabici.
Unius e BGhliotheca Patium authoris egregium de hac re testi
185쪽
uit Patronum eum Hispaniarum esse. In euiuῆ honorem, & Missa , & Oificium solemne , ac piis prium cantabatur , di recitabatur.
Fallium esse , ω commentitium ictum o
τoistanum a Garriata, D inuentum perspi
E X quo legere hunc Commentarium eapsi
e Caepi autem initio mearum in hae Alauit Sapientiae Academia teistionum, ante rius , Gδις, quam ullum Hispanum Authorem iuratus dico. - ut autho legissem, suspicatus sum laetum adulterinum , aeri. videri su- suppositum esse. Nolui tamen statim ea de re di-ψςctv ςηPς' ligentius inquaerere , quod vellem etiam eius inte gra Fide aduentum Sancti Iacobi inHi aniam Ω- . stinere, quod videram nihil in eo. &u germanus - scelus Roderici Ximenii esset, inueniri, quod a. Traditione dimouere, acutum, & accuratum I - ctorem posset. lMoueri me item sivi authoritate. tantorum virorum LoayZar, ae Baronis, & quem - permagni facere soleo,Spondani , & Seuerint . i. , quem aestimo. A quo illud manuscrip ii 1 i tum recipitur eitatur in eo loco Decreti Gu demari: denotis ad Lateranense illud Innocentio iiii i m. Coacilium tinnHp a. pag. . INque, nolui
186쪽
initio repugnare , ne aut viderer eos deterrere,&illos Episcopos imitari , quos aiunt ad conspectum ximensi laeuisse,&timuisse, aut nobilissimorum Scriptorum Fidei, nisi magnis, idoneisque argumentis detrahere. Ae videbatur mihi multo maius me operae pretium facturum, si quae eos mouerant a sententia concepta recedere, argumenta refellerem, quam si ea negando tollerem,perinde, ac cum iis luctari non possem . Nunc postquam, Cur author opinor, apparuit omnia a me satis esse confutatarnec quicquam ex ijs veritati communis sententiae improbust obesse,in animum induxi totam hanc machinam, qua nitebatur dubitationis ς dificium,prorsus eue
' Duo mihi propono. Alterum hoc instrumem Amtum tot mendis scatere, ut Fidem nullam me- Teatur. Alterum illud Roderici Ximenij opus esese non posse. Antequam ad menda, di errores veniania, Animaduerto de hae lite miliamprorsus in hist Ua, & aitiis Lateranensis Concilii mentionem si xi . Quo certe nomine iam suspinum videri incia Ut . Cum causa tam grauis suerit, ut silentio praeceriri vix posset. Cum praesertim tot aliarum mi Infimatur I. noris m'menti rerum meo expressa vestigia repe- eo quod trianarus. At non crat,dicet quispiam, locus, aut h c.hesi oecasio ea de re , aut statuendi aliquid , aut lo- de illo men--quendi:Erat certe, nempe cap.V. vhi dedignitate
Patriarcharum Graecorum, &in VI. ubi de Metropolitariis ,de Concilijs , quae ab iis celebrari de- bent,& mVi I. in quo de. εorrectione excessuum,.quae ab Episcopis in subditos exercenda est agi- nensi. etur. Et in alijs in quibus similiammatur oppori . Y tuna
187쪽
luna se dabat huius Controuersiae componendae occasio et quae cum palam coram Pontifice , uti scribitur,tanta contentione agitaretur, digna erat quae sibi aliquam Concilij partem vindicaret. At flentio res tota inuoluitur. Itaque de. Praedicatoribus, de Magi stris scholasticis, de Capitulis MonMeliorum, de electione per scrutinium, vel per com ptomissum , de iustitia iaculari , uc formula litteratum Praedicatorum, de cura viduarum , que habitu illarum; multus sermo. De re tam graui,ne verbum quidem fit in eo Concilio. Aene obiicias cauuem huiusmodi esse controuersam, atque adeo praetermissam, ne strepitus iudicii cu sum rerum in Concilio grauissimarum turbaret occupo.In eo causa Stephani Archiepiscopi Camtuariensis accusati de sulpicione proditionis inRegem, & contemptus Censurarum ab Innocentiqei impositarum, & ob id in eodem Concilio punitilata in eum, siue confirmata suspensionis sententia . Verum graues, opponunt, & quae Regium , di Pontificium ius attingebant Controueris illae suerunt.Esto. Quid tamen respondebunt ad aliam quae ibidem adta est,causam, de confirmando in Eboracensi Ecclesia, ad quam euectus suerat Canonicis Simone Langctona s quem Innocent, us III. noluit confirmare, surrogato Vualtero de Leuiores eavi Trai Episcopo Vvigoniensi, qui Virginitatis si is in eo con--illibatum retinere ferebatur. Quae duae cau- ό υἰ ''' apud Binium in notis, citato Matthaeo Paris, re
Binius periuntur. De nostra autem controuersia altissi-N tri P mum silentium est, cum in re tanta versaretur.
Hare, & alia . suspectum mihi facere coeperunt istud lastruincatum Toletaaum . Noa tamen idcircu
188쪽
tim mihi persuasi, nisi posteaquam ea meo
sispicio altius insedit animo , ac ratiarico h reo qua serupulosius inquirere . . , Cuiusmodi ea sierit, pando In ipsemet principio error est ChronoIoglaus. M. Anno Domini ducentos supra missimum einisatum esse concilium. Quindecim annis ante posuit' nam illius annus fuit millesimus duce resimus decimus quIntus , qui incidit in annum
decimum octauum Innocentii III. quem creatum seis coiistat anno Irs8. Vnde nouus error ex,uit, tertio anno eius Pontificatus habitum sum Concilium: non autem XVIII. vii Commentarisus prodit. Grauior est alter error, cum in diseeptatione cum Braccharensi Episcopo ait. Oria .f. cordia inter Pashasem P am II, Ointhonem Impeνatorem . Ecquis hic Ottho Imperator/Heiar,
rus fuit Rex Germaniae Imperator IV. Teleth FLIius, qui super inuenituris enmiti mire Pont-ibus risehalii, Gelauo, Callido, omnibus nomia ne secundis, Armis disceptauit. Hio series ineipieerrorum. Assirmat Burdinum tempore Pasthalis sedem Romanam ope Heritici peratoris inuasio, quod omnino alienum est a veritate : nam Pasehali H N- Burdimu , sed alii tres Antipapae testissimi , qui Clementi Pseudopontifici rertio unus host alium 'successerunt , &iRempublia eam Christianam turbarunt. Hi autem suere Albenus Atellanus, Theodoricus Romanus , de Sybvester IR dustus. NulIus Burdinus, quem mortuo iam Palchall, Henrieus Gelasio obstiusit . Hunc alius maior sequitur error. Sequitur enim, Huis Hest GH obuerit aως-arm. Mira Y a '
189쪽
Ertor in sile- supputatio. Dormiebat hic Author .i IMeri Gel . cessione Pon- sium , & Alexandrum tertium, octo Pontifices i is ῆμ' tereurrerunt. Callistus II. Honorius II. Innocen'
tius II. Coelestinus II Lucius II. Eugenius III. Anastasius IV. Adrianus IV. Cui surrogatus Alexander III. Et tamen huic viro credidit Baronisus , & Loayeta: alijsque id persuaserunt. Iam v ,rolapsus sequens turpissimus . Assirmat δυκan :drum III. eom ωibone Imperatore in gratiam redisisse , edi paeem inteν Imperium , O Ecclesiam Roma. Error In serie nam connituisse. Risi cum haec legi, videtux mihi χmperatorum Author huiusce i belluli Commentarii non iesios in serie Imperatorum nisi Otthones agnouisse.; qui cum quatuor tantum, & omnes multo ante Paschalem , & Alexandrum fuerint , ille tamen eos quadraginta vult efficere , nisi forte in vitam reuo-
xl ' care vult eos , qui iam mortui fuerant. Pax inter
Callistum ii, & Henricum illum Imperatorem IV.& Regem Germaniae V, facta fuit iidque conuat ex vita utriusque. Annales idem consulat, ae itarem habere comperiet. Nihil enim in historiis tritius , nihil extra historias, ut ita dicam,constan- Sustfilii, tius. Id Sugerius, id Tyrius, id Pandulphus, id Tytius Author Chronici Cassinensis, id Rogetius, id Ge-ζ- Φημiph nebrardus , id Baronius, id χ ndanus , id Plati- rasaid. na, id Ciaconius, id Seuerinus Binius, aliique t stantur. Id ex Concilijs Rhemqnsi, di Lateraaensicliseon. ab eodem Callisto celebratis ςonstat ..Ac extat in
Biuius fine Concilij Lateranensi in Biniana Collectionis, tς 1C R Restitutionis In uestiturarum ab Henrico imperatore facta , quae incipit. Ego Henricus Dei gratia Romanorum Imperato AMMAM pro amore
190쪽
cinar ι in Alax Mii , --ἡδεῖ ginta Ponti'atum 4ecepit. Post po-nuur alta sornaa . item solamus Concessionis v Callisto Papa eidem factae, qua permittit, ut ipla Elelmnibus Episcoporum , & Abbatum Teut dici Regni,quae ad Regnum periinerent, interessela
Nec in his tantum Concilijs res ina, sed inviijs etiam Germanicis: agitata suit. Uvitem P. Uvitem,efigensimimirum, &Uvormatiensi: Abbate Vrsper' C. , ii, gens*idoneo,i quod ijs interessς eotuit,Authore. Abbas vis A qubista pessitSeuerinus Binius in notis ad Con. P ἶφnsis.
ellium illud titeranense. Ac nescio utrum magis
mirer hunc hominem , quisquis ille demum sit,
tam enormiter errasse e an tot viros doctissimos tam enormiter errantem non vidisse ξ l cum nemo eorum non contrarium insuis Commentarijs scrubat . ac lanxiat. Qiramquam ego quidem suspi- eer,hunc Abinorem haec glossemata eκ.industri, finxisse, &inea scriniaimmittere voluisse, ut posset in fraudem induceret . Ac illud mirabile puto, tametaeliciter suc sise, ut eruditissimis, ae vigilantissimis hominibu imposuerit. Quid enim quaeis absurdius, quam contentiones Callim ,ει Henrici eum dissensionibus Alexandri III.&Frideriei primi turbato. rerum , ac temporum ordine confunderet tamen ex ista peruersit te Meterarum rerum falsitatem deprehendi. Sub oluit ceris mihi, vel primum liminares paginas euoluenti, quanta hic Mephitis inesset. Intona-
bat quippe meis auribus illud Maud Otthonem e.u,. FGagenseat distichola. E