Theologiæ Moralis Decalogalis Per modum Conferentiarum casibus praticis illustratæ ... Authore P. Fr. Benjamin Elbel De actibus humanis, et conscientia. Nec non de legibus et peccatis, tam in genere, quam in specie

발행: 1737년

분량: 857페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

noveniabus assueverat carnes dare diebus v

II. Cuiusdam poenitentis. qui tempore quadragesimae diebus fessatis egredi consueverat ad vicinum territorium, eo animo, ut ibi velut in loco dilpentato posset comedera Car

III. Cuiusdam famuli. qui ob servitia cuidam Aurigae addicta saepetapius' cogebatur negli- . .gere Sacrum diebus etiam feriatis. UU39I

Conferentia XIV.

Da modo satisfaciendi Legibus. 4o I.

1. Cuiusdam Musici, qui, delaMandato Consensarii tenebatur die Dominica audire; duo iacta, ae dubitat , an satisfecerit huic obligationi

- M'. II. De quodam milite, qui condemnatus ag coin pensandum damnum cuidam . Rustico p teri intentionem illatum, mulctam hanc Macite compensaViti

III. C ujusdam.Beneficia i , qui ob neglectum Iniam si nonicum jussus expendere unum

22쪽

conferentia XH. De eegatione Legum humanarum . praesertini

propter abrogationem cessationem causae finalis.. .e . 42h

I. De quodam Principe gentili, qui prohia i buit proles suas baptizari,. eb qubd sinime

crediderit, baptismum esse eaviam mortiri 438. II. De quodam Nobili, qui, ut haeredem mascu. . sinum obtineret, jurejurando sese Obstrin. xerat ad abstinendum a ada. refectione:

III. Cuiusdam famulae, quae post obitum sui Heri nun potuit. prob re, donationem sibi ab eodςm factam , propitreiquq repulsam

De cessatione Legis, per dispensitionem aec.

I. Cujusdam poenitentis, qui a Consessario petiit dispensari in esu carnium. etiam diebus V neris. II. Cujusdam alterius poenitentis, qui ex Data.

23쪽

, ria Romana obtinuit facultatem ducendi suam consanguineam. cum hac tamen Elausula tDummodo inter eos copula carnalis non interv

III. Cujusdam alterius personae dispensatae in oto castitatis eb fine, ut proles jam suscepta per matrimonium subsequens legitimaretur . . aec. ' 4 g.

Conferentia XVII. De Consuetudine. 487.

I. Cujusdam Religiosi. dubitantis, an negligen- do cursum, seu officium majus B. Virginis peccet aec. 427. II. Cujusdam Cauponis Salisburgensis, qui tempore nundinarum assueverat hospitibus acatholicis administrare carnes, etiam diebus ab Eccles, interdictis. so I. III. Cujusdam alterius Cauponis, qui ad se indemnem servandum consueverat cerevisiae imfundere aquam. sy Conferentia XVIII. De Privilegiis. sIO.

CASUS

L cujusdam vicarii ex nostro S. Ordine, qui

24쪽

in absentia A. V. B. Guardiani non fuit au-- sus dispensare cum subdito in praecepto jeju-

II. De quodam saeculari, qui postulavit sepeliri in nostra Ecclesia D. Paroch9 contradicen

III. De quadam nemina rea fratricidii, de post lante ab hoc casu absolvi. s3s-Conferentia XIX.

De peccatis in genere. s s:

I. Cujusdam hominis scrupulosissimi, qui tanis clem continui conflictus contra scrupulos peditaesus secum statuit, quod proxime vellet peocare mortaliter. sός. II. Cujusdam debitoris, qui coram Pro- Coninsule accusatus debitum absolute denegavit, Scloco solutionis varias contumelias suo Cred, tori intulit. s 7IIII. De quodam a/olescente . qui resolverat, ducere vitam Iicentiosam, proptereaque mi dio quaesivit alium ditiorem seducere &c.

conferentia XX. De peccato mortali ae veniali in specie. s 8'.

25쪽

C A SUS

I. Cujusdam poenitentis multum eonsternati ex eo , quod in somno pollutionem saepius nedum tentire, velum etiam procurare soleat.

II. Cujusdam sponsae, quae ex familiariori cor versatione cum suo sponso animadvertit ex utraque parte periculum lapsus, cte inconti

III. Cujusdam Sartoris, qui die Dominica mam. davit quatuor famulis, suis. ut post sacrum auditum una hora . secum laborarent reci. conferentia XXI.

De superbia, Sc avaritia. 6ῖ7.

CASUS

I. Cujusdam Militis Emeriti, ambientis reliquis suis Commilitionibus praefici , Sc ad altiora

II. De quodam Mercatore avarissimo, qui auterius litteras subdole apertas legit, eidemisque propterea ingens lucrum surripuit. - . III. De quodam Tro ditissim simul, dc avarissimo , qui ne micam quidem panis assue- , verat dare pauperibus. 646. l; com

26쪽

I. Cujusdam personae valde Luxuriosae, quae 'post varia .remedia in Urdine ad seduce dum Sacerdotem frustra tentata, ta 'dem ab eodem petiit extremam unctionem e duntaxat i fine, ut ab eodem tangeretur.

II. De quodam lascivo Juvene . qui certis quibusclam reliquiis, seu particulis de corpore

lute amasiae obtentis eandem mirum in m dum fallimavit amore venereo. c7ς

III. De quodam Mercatore, qui alteri vicino suo gravissima mala imprecari assueverat. 68O.

Conferentia XXIII De Gula, Ira, α Acedia.

I. De quodam Nobili, qui Concionatorem ad pranatum invitatum fecit inebriari. II 6. II. De alio quodam Nobili, qui cuidam homini plusquam semifatuo assuevit dare potum excessivum eo fine, ut postea facilius irrita

27쪽

ΠI. Cujusdam poenitentis, qui posteaquam semel fuit relapsus existimavit, se non amplilas posse abstinere. proptereaque in idem vitium polutionis saepissime reincidit. Taci

28쪽

CONFERENTIA

De natura actus humani, fuse

deinque requisitis.

I. Aetius humanus proprie dictus est actur homi nis qua talis. Improprie talis dici potest omnis actus, qui se ab homine. 3. Actus humanus solet etiam appellari moralis, eo quod sit regulatus per dictamen rationis & , Unde Ad omnem actum humanum proprie talem duo necessario requiruntur , scilicet I. ut fiat cum ratione, et. ut fiat libere. Atque hinc s. Sub ea ratione, sub qua actus non est cognitus, nequit appellari humanun es. Voluntarium proprie tale di perfectum dicitur id, quod a voluntate procedit ex praevia coingnitione. ' A . Et hoc varie divisum succincte explicatur.

29쪽

a . Conferentia prima.

8. Libertaa triplex notatur, scilicet I. a servitute 2. a coactione, & 3. a necessitate naturali. ,

, 9. Arbitrium humanum de facto est liberum libet late indifferentiae nedum quoad specificationem actus, sed etiam quoad exercitium. Io. Quin immo ad omnem actum humanum proprie taleni defacto necessaria est libertas indigerentiae , nec sussicit libertas a coactione. ij. Resolvitur Casus I. cujusdam poenithntis, peccata mortalia dubia adferentis.12. & I3. An, quomodo, vel quando Confessarius teneatur talem examinare

'I . Reselvitur Casus II. cujusdam Chyrurgi, ratione ossicii sui, & curationum variis tentationibus subjecti. I s. Quid, quod sentiae majorem inclinationem,

dum ad foeminam, quam dum ad virum curandum vocatur

16. Quid de eo, qui ex familiari conversatione cum altero sexu sentit se commoveri ad libidi nem lI7. Resolvitur Casius III. cujusdam hospitita, iucujus taberna tum ab hospitibus confluentibus, tum ab ipsis etiam familiaribus peccata commitiati solent. I 8. Huic incumbit pro viribus impedire peccata sitorum domesticorum. I9. An possit nonnulla permittere aut dissimulare eo fine, ne forte famulus renuntiet suo servitio leto. Omnis, & solus actus deliberate factus diei

potest humanus :2I. Non item actus intellectus, vel incidentiae quantumvis turpes, praevenientes usum liberi arbitrii.

zz. Non tamen semper est necessaria deliberatio formalis di explicita.

30쪽

De natura actus humani, O123. Ut actus velut indirecte voluntarius imputari valeat ad culpam, necessum est, ut homo I . Prae aviderit talem effectum. 2. Ut potuerit, immovero. 3. Etiam debuerit non ponere causam. 24. Qui voluntarie ponit causam peccati, tenetur etiam in consessione explicare effectum secutum.

Et quid, si ante effectum secutum doluit de causa posita l

Praemituntur, Sc breviter reo

solvuntur quaesita, scitu necessaria ad debitε resoluendos Casus practicos de

actu humano, & voluntario.

atres imo, quid sit actus humanus

Est actus creaturae rationalis, libere M cum ratione factus. Vel quod igem est i est actus hominis voluntarius, cte liber. Ita in re communis DD. teste Sporer tr. r. prosem. c. a. n. I. ct seqq. Ratio est i quia nomine actus humani proprie talis intelligi.tur ille, qui fit ab homine quatenus homo est ' at tunc is operatur mogo homini pro prio, quando operatur ex praevia delibera tione, ideoque etiam ex praevia cognitionet nihil en m potest esse volitum , quin prae cognitum : ergo actus humanus proprie talis debet esse voluntarius, Sc liber, seu libere. Ec cum ratione factus. Dixit astus humanus prop=ietalis . nam latius. Ec minus proprie loquendo dici potest

SEARCH

MENU NAVIGATION