장음표시 사용
261쪽
culas alias impingere: deinde ipsa, particulas in locis adeo diversis diversimode imbui materia Clectrica, & diversum electricitatis gradum praeseserre: tertio particulas in se impingentes, & electricitatis gradu dissimiles electrica signa omnia
dare oportere. Primum analogia nostrorum marium colligitur, & universalis, ac mutuae gravitatis legibus consorme est. Alterum iis experimenti S ostenditur, quae in cervis volantibus institui solent, & quibus compertum est cervos ad diversas altitudines diversis temporibus in aere elatos diversum etiam electricitatis gradum concipere. Tertium ex his duobus,& ex toties dictis consequitur.
Cum aer hyberno tempore in regionibus Borealibus sit densor, & excitandis clectricitatis phaenomenis magis aptus, Aurora etiam Dorcalis conspicietur frequentius hyberno tempore, & quando Terra in Perihelio Orbitae suae est. Ita tertium, & quartum Matrant argumentum solvitur. Quinto satisfit varietate, & dissimilitudine particularum in se invicem
impingentium, impactuque exhibentium Varia Columnarum, arcuum, Coronarum Scc. Phaenomena. Porro cum observante Musichenhrockio ad Auroras Boreales reducantur ignes veterum, capraC saltanteS, Virgae, traheS, Vasa, antra &c.,
cadem omnium erit ratio. Singula in superioribus Atmosphaerae regionibus cum fiant, sine ullo sensibili strepitu , & fragore habebuntur.
Perpetua, & constans aetheris ab AEquatore ad polos decurrentis circulatio ex phaenomenis etiam declinationis, & inclinationis magneticae deduci poterat. Notum est enim magnetem lihere suspensum altera sui parte Boream, altera vero Austrum respicere , in regionibus Borealibus, qua parte Boream respicit deprimi infra hori χontem: quod nonnisi fluidi alicujus vi, & communi directione motus fieri posse
262쪽
Ε et Moetu AE THERIS. 2 Ivideretur. Fluidum etiam magneticum, electricumque idem esse ex eo videtur colligi quod acus chalybeae scintilla ele-dtrica percussae imbuantur magnetica virtut2 non minus ac si alteri magneti propius admoverentur. Verum qui peculiaris aetheris motus, quae pororum ferri, & chalybis dispositio, quae conititutio terrestris nuclei cile debeat, ut attractio, repulsio, communicatio, & directio magnetica explicetur, nimis ignotum est. Inprimis enim cum constet vigesimo quinto Muischenbrockii experimento magneticam Virtutem sine sensibili decremento transfundi etiam per vitreas capsulas, quibus magnes recluditur, & quae progrestum aetheris impediunt, non nisi rarior, subtiliorque pars aetheris
in partem phaenomeni vocanda erit. Deinde vero cum communicatione electrificabilis sit magnes, & poros undique pervios aetheri, apertosque habeat, non nisi quidam pori supererunt penitus ad arbitrium in partibus insensibilious configendi, qui datam formam obtineant, & qui disponi, & dirigi ab aethere, & data directione facilius pervadi debeant. At quae hujusmodi directio, & forma erit Z Cartesius magnetis porOS ad modum Cochlearum excavatos intus, & rectilineos, subtilissimaeque materiae particulas totidem cochleas foeminas esse censuit, quae ex una parte poros subeundo circumvolverentur, & ex altera emergerent. Daniel ,& Johannes Bernoullius ex fibris tensis, elasticis,& parallellis vibratorio motu undique abreptis magnetem compositum esse voluerunt, ita ut dum alternatim sunt partes aliae, & aliae redeunt,& sinus plurimos relinquunt, aretato uno dilatetur alter, & ex uno in alterum aether transeat. Hugenius, du Fay, Euterus, duTour, aliique suspicabantur minimos magnetis poros, & subtiliori aetheri dumtaxat pervios, villosos esse, & plurimis fi-Iamentis obsitos, quasi diaphragmatis, quos cum aether inressus sit regredi amplius non possit. Ita vero casui fortasse, imaginationi nimium tribuitur. Qui plura hacce in re desiderat, adeat dissertationes, quae anno I 3 a Regia Parisiensi Academia praemium obtinuerunt: Nos enim piset similitudine tantum veri, & conjecturis Physicis diutius immorari ia