장음표시 사용
221쪽
Ouid denique sentiendum, segrem
dum videatur. Si quis ex nobis quaerat, quorsum denique ista hactenus omnia pertineant; tametsi satis perspicuum esse potest propositum nostrum : illud tamen iterum repeto . ea me tenus disputasse quoad diluta ratione, de non gustu quodam in-
certo poterat perveniri; neque aliud egisse . nisi ut ineptas. ac liquido salsas persuasiones con vellendo rem ad aequitatem deducerem. Uer santur autem praeconceptae opiniones illae in eo potissimum, quod deteriori Ioco haberetur Caint ullus, quia genus illud discriminatum , ac quas articulatum Ovidii , certamque mensuram . ac lentametrorum numerosam , ut quidam vo-Iunt , aequabilemque conclusionem non est secu- us , multaque in elegia putavit negligenda , quae alii postea in munditiis habuerunt; multa contra etiam Midiosa negligentia admisist quae postmodum quorundam comment torum nimia retitione invalescente, in Mendas abierum. Diuili co by Coral
222쪽
Contra ea nobis est visum ista omnia adlaphora putare, quae plurimum ex genio pendeant striis pioris, & ex rerum, de quibus scribit, varia in eius animo informatione. Quodsi haee paulo liter explicare quibusdam placeat, ut viro cui-
am in paucis docto, nobisque amicissimo visum xst . ego quidem nihil pugnavero ἰ quando, diverso licet itinere . ad eundem exitum perveniamus. Is enim cum in certo 'undam numero.& harmonia inesse judicaret aliquid, quod praeter iucunditatem rerum etiam gratum sit auribus, non putavit ab hoc discedendum esse . nisi ubi res ipsae aliam harmoniam exigerent, ac praeterea alias quoque . ut libertatis speciem Po ta praebeat. Quae explicandi ratio & solutior est, oc fortasse commodior. Ego vero in ea sum
sententiZ, ut putem. observata metri ratione. in numero quoque casus quosdam propemodum necessarios esse, atque auribus manifesto gratio res accidere ἔ ut sunt illi. quos caesuras vocant: etsi enim certum locum non habeant istae, neci
statui possit, quoties uno in versu iis uti expediat ; tamen fi omnino eximerentur ἔ prosecta
223쪽
dolerent aures, de metrum , quod vix observaretur, requirerent. Alios autem sive casus, sive vocum dimensiones per se adlaphoras puto, & λ- Ium extrinsecus fieri sive probabiles, sive detestriores. Nam gratas illas essici posse constae, fixes quae eis subsunt, sint amoenae, aut belle , accurateque signatae , si genius. aut affectus Po eae, ceteroqui non inepti, ita ferre videatur; si
denique nativo quodam ordine, ac cursu omnia profluant : contra ea molestas emci iis ex causis, de quibus S. III. commemoravimus. & mox infra iterum redibit sermo. utraque ratio dentisque eodem valet. nee dissiculter poteth adoptari. Quae nec morabimur . utram sequi oporteat. Sed ut mentem accuratius declaremus noctram , quaedam subnotabimus. Argutiis, & ingenia in elegia tantum tribuimus , non modo ut limatum illud , ac rectum Velimus , Verum etiam ita opportunum, & rarum , ut salia, ac condimenta ; eique naturam, & amoenitatem ut semper
anteferamus. Elegantias praesertim si studiose adhibitas elle appareat. pueris , 6 tironibus re linquimus. Illas amamus, quibus natura festi
224쪽
vior carere non Potest. Certa genera imperitorum usu, & aurium satietate iam propemodum viluerunt. Metri quidem Rccuratam , numeri vero eam habendam esse rationem puto, Ut me minerimus. res ceteras illo priores, & potioresese , non his illum ante stare. Quare nimis eXλ-
clam diligentiam, anxiamque placendi sollicitudinem. & superstitio as hujus munditiae observationes flocci iacimus, quando exiles serme, atque exsangues esse eos Poetas cognovimus . qui haec aut morosius exigunt, aut religiosius sequuntur; cum res potius intueri in Iucubrando
oporteat . quam verba, aut numerorum casus,
cumque suapte haec sequantur; nedum poliendae harmoniae causa, vel aures deliniendi studio , qu e ad rem praesentem aptiora sunt, praeter mittere. Denique ne libertati quidem sic indulgeo, ut omnia ei putem permittenda, quan do eadem propemodum commoditate vitari potest asperitas sive eIisonis, sive numeri, tum quidem potissimum si haec a necessitate dunt a. Nat, inopia, sermonis contortione, aut exilitate proficiscatur , ita ut appareat resticitas ho t
225쪽
ininis, aut meliora accommodiora non sentientis . aut geminatas virtutes simplicibus non anteferentis. At praestantissimi Poetae etiam cum Iicentius. negligentiusve aliquid secerunt, satisse tamen scite ab agrestibus. & barbaris secernere sunt soliti. cum ceteris moribus . tum opis portunitate . & ipsa aberrandi dexteritate; &dubites saepe . an id ipsum optimum tactu non fuerit. Quod ut animadverti pol sit, atque etiam ut luculentius appareat discrimen inter nimia in accurationem, & nativam libertatem. subiiciemus quasdam emendationes Scaligeri in loca aliquot veterum Poetarum, quos ille Lib. VIPoetices, quem Hupercriticum vocat, saepe cλ- stigatiores mallet. ipsaque tamen emendationis suae infelicitate mihi videtur magis commendata se . Mittamus Ovidium . cui & ipsi non parcit: in Tibullo illud reprehendit Lib. III principium, ob spondeos, di sonum ejusdem vocalis: Martis Romani festae venere calendae. MaUule sic poni, sed nescio. an obscurius; aut certe an operae sit:
Romani sestae Mattia vetaere calandv.
226쪽
Nec Inus illum reprehendit versum tanquam non satis politum. Sed primum Nympham Ioneta donate salute. Mavult comi versum quaesitis elegantiis, & sc
Sed dominam rara primum donate si Iute.
Mihi verius Tibulli non modo magis masculus, ct nativa selicitate essulas, Verum etiam magis ad naturam, di rem factus videtur, ad indicandum scilicet salutationis genus. Nec movet me multum illa castitatio vertas
Et nulla in ea epto per Iabitur unda liquore.
ejus loco maIuit dicere Soliger rLubri ea nee saeili tractu perlabitur unda.
In Catullo quoque perstringit versum illum:
Cum teres excelso coacervatum aggere bustum.
eui hunc vuIe substitui tanquam meliorem r
Funereum eelso eongestum ex aggere bustum.
Ego nec Latinitatem eandem in hoc invenire ideor; num enim bustiam congeritur ex agge-
227쪽
re, an agger potius ex iis, quae comburuntur nec imitationem celsae illius stiuis , quam Caintullus exprimit. Similes ob relisiones culpat hunc ejusdem versum :Nam simul ae fessis dederit sors eopiam Athivi .
Nam simul ae dederi: sessis sortuna Pelasgis.
Nam simul annuerit sessis sors obvia Graiis.
Non dubito, quin ejusmodi epitheta, aut troripi, quibus ornandi causa utimur , saepe etiam Poetis illis noluis lin mentem venerint . cum lucubrarent. Sed ab eorum sententia reor me propius abfuturum. fi eos putem maiorem habuisse totius propositi, quam singulorum ver suum rationem , atque ubi justam inesse quisbuslibet membris proportionem animadvertis sent, reliquas , minimeque necessarias expoliti nis delicias , tanquam crepundia, aspernatos esse. Saepe vero privato homini, & vacuo commodius aliquid venire in mentem potest, si si gillatim versiculum quemdam spectemus : cum toto tamen scribentis genio plerumque ViX Pur Disiti od by Coos
228쪽
1nde convenit. Postquam jam de artis rationiis hus , quid sentiamus, est dictum, de Auctoribus duae stapersunt ad diseeptandum breviusculae quaestiones; de quibus itidem quid existimemus, dicere hujus porro est loci. Primum enim legenti ista in mentem veniet sciscitari, quem ititur Poetarum veterum anteferendum putemus,& quoniam jam supra demonstravimus, longe
nos a secta aelienos esse, porro tamen quaeri potest, queatne unius auctoris stylus misceri cum proprio alterius , aut si id fieri non decet, quia tandem sequendum esse videatur. Ego vero non dubito, quin plures Virtutes ab diversis sumtas. multa observatione, ac felici quadam aemulatione convertere quis in suas, eodemque in carinmine conjungere saepe possit. Cur enim vexu stas , sacilitas , ac moderata quaedam munditiea
Ovidii , cur Iibera, & inoffensa simplicitas, vi rorque agilis Tibulli ; cur Propertii teneritudo,
ac mollities , cur denique Catulli amoenitas, sestivitas; atque omnis ossensionis secura uno cursu quovis evagandi licentia in uno homine emnibus rebus instructo, institutoque loeum
229쪽
habere non possint . ut, fi omnia ipse teneti suo etiam loco quaelibet ille pol sit exponere PQuod fi vero de styli imitatione illa accuratiore, quae proprium cujuslibetScriptoris contemplatur characterem . singularemque scribendi normam. quam quisque auctor sibi ascivit, quam non inepte scribendi voluntates dixeris, ut dieendi Moaluntates esse varias . ac multiplices dixit Cicero rquodsi inquam de hac imitatione sermo est, vix inter se misceri debere haec genera. neque quod caeptum est facile dissolvi oportere existimo. Fiet enim sibi valde dissimilis orationis color νcumque aliena . & mutuata esie, quae nondum satis sunt conciliata , ac quasi concocta, facile appareat : qui multa ex variis sumsit, eum i sulfi, ac laboriosi compilatoris speciem praebere
, est necesse; qui si unum duntaxat sectaretur , hoc ipso sectae nomine posset cohonestari. Adin haec quaedam scriptorum virtutes ita sunt cuiusque privatae , ac propriae, ut si accuratius. nec dommuni quadam ratione pensitentur. non modo variae, sed propemodum inter se contrariae videri polsint. Ovidii munditia. si ac
230쪽
curatissime illa cognoscatur, praeter cetera etiam est in fuga earum rerum reponenda, quae sibi Catullus. & alii permiserunt; cum suae quis que naturae obtemperaret, ut jam supra de N sone diximus. Nimirum tanta celeritate , dc frequentia uberrimo illius ingenio praesto erane rerum formae . atque eae imagines , quae aliqua ratione ad propositum pertinerent, ut ob ipsam turbam pati non posset eas coagmentandi laborem. Sed cum ita praecoeem quasi partum eniati properat, multa sic cadebant, ut decerent, di satis per se conjuncta essent; alia vero non
item. quae nec satis intelligi possunt, nisi nectantur; nec ita respiciunt inter sese, ut apte nectipolsint. Intelligimus igitur ipsum Ovidium vix
aliud genus in potestate habuisse. Deniqua n tivus candor multo maxime in eo desiderabitur, qui tam promiscuae se tradiderit imitationi: ubi enim ad aliquam modo normam informata est phantasia . omnis et morigerabitur cogitandi ratio, quin nova soleat, ac diversa intercedere ; atque ita deinceps quasi in naturam abit,