Collectio poetarum elegiacorum stylo, et sapore Catulliano scribentium cum gemina de eodem diatribe. Quibus ad finem mantissae loco subiecta est sylloge idylliorum, et epigrammatum ex eisdem scriptoribus selecta. Collegit, castigavit, praefatus est,

발행: 1784년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

xio huicpermittere. Nego igitur, saltem tam accurate, venusteque, atque oportebat, reddi e Grae- .co uno disticho possie, quae complexus est Callimachus , quem fortassis elumbem sacerae illud Mulierianum. Nam nec vox βετρυχος praeci- se. & proprie erinem significat , nec verbum Eθηκε duntaxat Moti nuncupationem, ut ipsemet intelligere videtur Milli erus: cum fit enim verbum, cujus latissime patet significatus , multum venustatis detrahitur, fi verbum substitu

tur arctioris significationis, Ac determinatae. Ita que Catullus cum vix speraret uno disticho rem omnem se posse absolvere, scite eam iniit rationem , ut re duobus distichis dilatata verborum

vim assequeretur; cetera Vero, quae ad explendum sibi proinde necessaria videbat, adderet quidem fortassis de suo; duceret tamen ex ipsis narrationis adjunctis. Quo quidem consecutus est, ut perinde splendeant Latina, ac Graeca. Nec ineptum fuit versu integro exaequare verbum aΘηκε: nam illud nec propositum duntaxat Ium , sine quadam exhibitione rei, ac gestus, quam accurate exprimit Catullus, nec ipsam vo-DPiliam by Coos c

212쪽

ti redditionem hoc loco significat: nam & in aversu o & seqq. satis indicatur , pollicitationem duntaYat fuisse cum quodam ritu , nec sine conditione. f reditum tetuli et coniux. Praeterinea cum versus Callimachi sequentes Graece iam non exstent, ne illud quidem constare potest, num Catolius nihil ex posteriore disticho iam

mutuaveait. Quod Vero contra elegiae leges a Catullo peccatum esse queritur , mirum non

est in Viro a Gottschedianis partibus insorma to. Quin imo eo tactum est . ut plane suam fgnificaret imperitiam. dum sectae scitis nixus in ipsum animadvertere Callimachum est ausus.

Non enim cogitabat, incertas esse, quas seque retur, rationes; cum ars eX observatione utentium nata sit, & tum demum rata, cum omnium aetatum approbatione cohonestantur ii, a quo Tum exemplis ars cognosci caepta est. Quam

igitur ridiculum doctis se praebuit, dum Calibra achum adeo agereditur, tamque imperite multa de eo iudicia facere est ausus λ ,. Si recte novi,, Callimacham, inquit , nec multum salior

213쪽

se non is quidem divinus suit se praeingiatoresti fuisse poeticum negat, si crasie vocem Germanicam reddere velimus, uti eadem ille crasse usus est. Sententiam suam Ovidii auctoritate defendi putat, qui lib. I Am. el. Is Callimachum non inistento , sed arte valuisse scribit : quasi vero non haec illo longe potior esset . quanquam quod satis est , ingenii suisse in Callimacho , quis, nisi pecus, dubitet y plus satis non habuisse laudi est profecto. Denique modestiam Propertii laudat, quod imitatorem se Callimachi , & Philetae nec iis potius superiorem prosessus sit. Magnum profecto crimen in viro alioqui non inerudito . quid doctissimi quique de his Poetis sentiant,

usqne adeo ignorare; nedum quid de eis sentiendum sit, non cognoscere. Sed tantopere Gottis schediana lex insederat, ut quia nec pentametro sensum continet Callimachus , nec polysylla- has veretur clausulas, ne hunc quidem tot aetatum existimatio servare a novi Litteratoris liceatia incolumem . & eximium potuerit. Non igitur immerito, an nosset CallimaLhum. dubit

bat vir bonus: ita est, plane haud norat Calli-

214쪽

nus licuit nosse. multumque ille sallitur ; sed maxime , dum eZ recenset, ex quibus aestimare Callimachum instituerit. Sunt autem haec tria, stylus purus ι cognitio mythologiae, &quaedam sententiae memoria digniores. Haeccine vero omnia, ac ne haec quidem accuratius.

re perspectius cognita in tam illustri auctore Iam igitur sacile intelligo, cur pag. ag I intem pestivam scilicet Graecorum imitationem , eorumque in penta metris licentiam in Propervio reprehendat. Scilicet adversabantur ista vultaribus , quas penitus receperat, opinionibus. Hinc esto etiam arrotantius convellenda iudicabat. Quid non arit honus Litterator , ut Callimachi nomen obscuret, & deprimat Phila- am , cuius quidem vix nisi pauca quaedam apud Athenaeum superant, illo superiorem contendit: cum primum tamen λ priscis omnibus positum esse Callimhchum satis constet. Neisque iactet Mulierus. uti supra ' uiaraum

215쪽

sibi post eaput auctorem esse. tanquam daemo

nem quendam Socraticum , nempe Scaligetum .etu hoc loco nihil ei acceptum refert, re tamen uera ab illo errorem hausit 3 dum confirmandae sententiae causa illum Propertii Ioeum adscribi et :Tu satiua Μnsis meIlorem imitare Philetam . Et non. inflati somnia Callimachi.

Quem sie interpretatur, ut tumorem quendam

huic tribuat, cum id ipsum Propertius neget . inflatum esse hunc Poetam. Satis id planum faciam; in primis ex ipso propnfito & serie elegiae , quae nescio an alioqui sic explieari possit. ut non pugnent aliqua. Hic autem tractus, &renor illius videtur: Quid nunc prodest tibi, Lineeu, Socratica sapientia, aut carmina Creistaei s quiseunque ille fit , five de moribus, five de natina scripserit : nil te iuvat in amore senex vester praeceptor : melius sequeris Philetam, qui Mulis longe praestat seni vestro, & Callimachum minime inflatum: Nec tractabis materias graviores, ut pugnam Acheloi dcc, quas enume- Lib. u. El. non as , in NdIIerus ; sed 14. . Disili do by G

216쪽

xt ave ab alio veterum, sive ab ipso Lynceo elain horatas; nec Tragoedias scribes more Aeschuli; tsed angustiore gyro te include , & versus lac daamore: nimirum exemplo Philethae, de Callia machi. sic quidem sibi constant omnia. At si sententiam mutes in Callimachi dedecus, quo vestimonio, aut indicio Propertii probabist quae necessitas ita torquendae seirtentiae ' Martialis auctoritate tuetur se Scaliger. Tametsi vix quidem dignus eii Bilbilitanus, qui contra Battiaden nominetur et nihil tamen moramur istud. Sed fimultum largiamur, de obscuritate loquitur Maristialis , non de tumore, nec de obscuritate sese monis , sed ipsarum rerum, ut quidem ipsemet interpret tus esse Scaliger videtur. Sed aliter sentiunt alii, di multo dilucidius rem explicant, cum Mamurrae Martialis 'o ait: Legas Aetia Callimaehi, minime id eo valere , ut perstringat, aut elevet Callimachum. Sed , uti quidam

Domitius Calderinus commentatur, Cum Mamurra Martialis carmina aspernaretur , eoquod

nihil dianum haberent poetico ingenio , & D. O ac a Lib. X. Epigr. IV.

217쪽

buloso ς non hanc esse causam . Poeta ait, cur Mamurra carmen non legat. sed quod nolit morum suorum reprehensionem legere. At quia suos mores cognoscere ille non velit, suadet ei, ut legat αι es Callimachi, seu ejus carmen de

moribus. quod Calderinus putat esse Callimachi carmen in Ibin, quippe quod simul Bc tabulas tractet. Ac mores, & simul in malum hominem diras contineat. Et sane videntur huic interpretationi suffragari, quae de Callimacho habet Ovidius in Ibin , vers. 56. & seqq. quem imitari ibi instituit. NihiI igitur ad rem praesentem haec facit auctoritas. . Quis vero sibi persuadeat, adeo minui a Propertio nomen Callimachi, quin suam sententiam pluribus declaret, aut confirmet y Quidnam hoc est, quod sequente mox ele ita . ct item Lib. IV, es. VI, vers. 3. dc 4 utrumque Poetam conjunctim Invocet, & eosdem iterum lib. III , el- IX , vers. 41, & 44. laudis poeticae societate conjungat Itane, si dissuadendus videbatur ob tumorem , hrinc votis V

caret Aut si ejus somnia exploderet, ipsemet

218쪽

talia stribere ut non dubitaret solet Mul Ieruspalsim veterum auctorum genera nostris posterorum metiri; quam idonea aestimatione, laciis te intelligimus. Sed hic certe non inepte hac utetur comparatione. Quis Gottschedianorum no a proinde, ut par est. aversatur Lohensteini tumorem ' Sed quis unquam eorum hunc conjunctim eum Hagedornio , Giinthero . aut opi-Σio invocaret y Quod si porro prae Phileta Callimachum eontemsit Propertius: cur igitur ipsemet Romanus vocari Callimachus ambiebat Quis vero inflatum unquam dixit, aut putavit Battiadem y Aut si diceret Propertius, non ne sibi ipse adversaretur, cum lib. II , ei. I, vers. 39 dc dicat r

Sed neque Phlegraeos Iovis. EneeIadique tumultus Intonet angusto pectora Callimachus.

I angusto οῦ certo non inflato fuit. Si autem angusto . Ac tenui, non aptus erat materiis graevioribus. sed amoribus canendis. ut supra m

nui Propertium indicare, de Ovidius quoque adstipulatur L. I de Rem. Am.

219쪽

C imaehi numeris non est dieendus Achiles. Neeesse fuit haea accuratius persequi , quando memini, Scali peri errore eruditos plures misso implicitos. Primum quidem Passeratius , ut erat Grammaticus in paucis doctus , dc magno judi eio, nostram equidem interpretationem videtur amplecti voluisse. si suum secutus esset judicium ised Scaligeriani credo nominis magnitudine terri tus . non ausus est ejus divinationem reiicere . sed in bivio substitit. Ab his descripsere deinceps alii, in quibus etiam Interpres Regius Philippus Silvius , qui, ut Capram sequitur caperula, ita alienam sententiam sine indagandi labore caeco assensu susceperunt. Non igitur magna nomina contrectare oportuit, Callimachi inquam , ct Catulli , ac partim etiam Propertii ;omnes tamen illos eandem ob causam , quod adversari sectae videbantur; quae cum periclitari putatur, omnes sunt in sui si, & jejuni, qui

alioqui celebres haberentur. Scilicet quod tumidum . aut salsum esset, prohibuisse , & abole visse contenti Gottschediani, cetera o in in

220쪽

2 I s

ingenio, metἰculosa cura puritatis, Ac praeceptionum suarum religione habebant posita ; quid

amoenum, molle, lepidum, rotundum, sacetum. liberum , nativum, tenerum , di liberale fit, non accuratius quaesierunt, & inulti vix suspicabantur. Hinc manant omnia r Hinc bois

nus vapulat Catullus cum Graecis suis: hine e ἐMartialis antefertur: hinc Michael Montanus non leve Milli ero vulnus facit, quod Catullo inter Latinos Epigrammatum Scriptores primas dat; Andreas vers Naugerius omnino idoIolaia triae reus peragitur . quod Manibus Catulli annuo sesto tria Martialis epigrammatum exemplaria , rogo injecta, inserias dederit. Certe quidem e Militeri secta haec nemini in mentem venissent. Quod si Viro ceteroquin optime merito acerbiores videmur hic suisse: ae ille quoque

Viris praeclaris iniquior fuit di & aliqua etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION