Collectio poetarum elegiacorum stylo, et sapore Catulliano scribentium cum gemina de eodem diatribe. Quibus ad finem mantissae loco subiecta est sylloge idylliorum, et epigrammatum ex eisdem scriptoribus selecta. Collegit, castigavit, praefatus est,

201쪽

quemquam putem posse locos Catullianos eiu ς- modi producere , in quibus sit tam aperta Graecae e lagantiae assectatio . ut ea, facto indicio. e multis cuique cito suboleat; aut ut illa ipsa defendi aliquo nomine non polrt. Licentior ferme eli in compositione noster Cainllus, quam Poetae Latini ceteri . Graecorum more potius usus. quam suorum: ut cum Herculem vocae falsiparentem, oc Jovem multivolum. Sed illa a quotidiano Romanorum sermone aliena Poetis stamen suis haud gravate Cicero permittit v, neque ipsus, cum versus e Graeco vertit , id facere dubitavit. Atque utinam Latini compositioni majorem veniam dedi sient , n e illi linguam multo pluribus rebus locupletassenti Quodsi aut Catulli superessent plura, aut is diutius vixisset , fortara haec quoque, quae imitationem sapiunt . magis elimata , aut maturiora cognosceremus. Nihilo minus multa certe, de imo vero plurima Graecorum consecutum esse Catullum satis potest liquere. Plura praestare si ausus est He initus , suo ille periculo seceritis c a L. III. de Orat. 9 in Bruto. Dissiligod by Coi

202쪽

Pro sua virili praestitisse eum quidem putor an

vero semper terruerit Romanos, Ovidium, inquam. Jc Catullum . ille viderit: nam si mulis tum ille teneritudinis cum celeritate in res ama. torias contulit : Catullus contra amoenitatem Perpetuam , .fimplicitatem, ac mollitiem ad res etiam familiares .attulit. Quod vero duritatem

Catullo objicit Scaliger L. VI Poetices, in eo no a videtur magnopere a Plinio dissentire : etsi enim ille severior est lenitatis exactor, tamen et huieita visum esse apparet ex epist. XVI Lib. I, cum inter ceteras Pompeji Saturnini laudes hoc etiam commemorat: Praeterea facie versus , quales Catullus, aut Calvus. Quantum illis leporis .

duleedinis, amaritudinis i inserit sane , sed . data

opera , molliusculos. I iureuIos, duriuseulos quosdam: se hoe quasi Catu IIius, aue IMus. Nec dubito, quin haec de elegi λ quoque , aut farsiis tan maxime intelligenda sint. cum in ceteris solutiorem esse Catullum omnes fateantur ; in stegis contra negent multi. Nec de nihilo conisiecto, Calvum perinde ut Catullum elegos eiusdemmodi dedisse : certe eo in genere aemulatus eos

videtur Propertis , cum Lib. II, el. XXV ait:

203쪽

Ista meia flet' notissima forma libellia . Calve . tua venia , pace , Catulle . tu .

Id igitur porro considerandum est, in quo duri. tas illa confistere videatur. Nego eam in polysyl- Iabis pentametrorum, aut in sententiae per plures versus circumductione quaerendam esse , si veterum ea de re sententiam explicatam habere cupimus. Cur enim ista in vitio ponerent Romani, quae in Graecis , quos artium omnium magistros habebant, essent perpetua, iam a L tinorum etiam non nullis expressa Au. si ab istis abhorruere , eur nullis id monstrarunt indiciis P Cue genus hoc suis notis non perstrinxere, ut mos est Criticis Cur nulla usquam ra tionum momenta Cur ita Passienum lauda. Plinius , imitatorem Propertii, qui Graecos tam stridiose est consectatus Prosecto cum Romanum hominem , ut supra commemoravi ex Gellio, Graeci Iacesserent . ut Graecanicis paria afferret, non ille ovidios, & Pedones laudavit, sed illo-llum quaedam protulit carmina, qui essent C

tulli, & Propertii similiores. Non ititur si duin

204쪽

rus aliquando existimatus est Catullus , contianuo ex hoc genere existere duritas est putandae sed hoc ipsum potius illud lene , ac molle ego suspicer . quod in Saturnio Catulli imitatore Pliis nius, de in ipso Catullo. ac Calvo Graeci proba.bant. Imo Scaliger ipse lib. cit. de Propertio Io quens numerum hunc ex polysyllabis esse molliorem habitum statuit, sicut etiam in iambis. Est Quinctil. l. IX, cap. 4 : EI in eo quoque nomnihil, quod hie singulis νerbis bini pedes eontianentur , quod et am in earminibus es permoIIe θα. . . . ut in iis : Fortis ma Iundaridarum De. Quidni enim ita existimem, cum ad res maTime delicatas , & molles videam ejusmodi potissimum casus pentametrotum adhiberi a Graecist& Latinis maximi nominis Poetis 3 quod non erat suturum . nisi in his fractum quiddam. molle arbitrati essent inesse ἴ cum certe res ipsae exigerent suavius cani , eandemque mollitiem etiam metro soleant impertire. In quo igiturma est tandem Catulliana duritas Τ Equidem non putem esse certum quoddam genus , ut illi ς guto opus fit, qui auctorem hunc legat, ne

205쪽

a OGquid ei vitii ex ipso styli genere agricetur. Sed

mendae sunt serme sparsae, &fortuitae, in quo mu rum villat ille ab aliis, nul eerto ces damcorrdi prelae generi se tradidere. Cum vero durum lit, quod diis culter percipitur, aut pronunciatur, facile intelligitiar , vocum elisones, ut vocant. cum sunt nimium crebrae, aut licenter politae, parere duritatem. Multi eruditorum passim carpunt versum illum Catulli carm. et 4: Quam modo . qui me unum atque uia eumam leum habuit : quandoquidem non opinione,

sed ratione ista repudiari putant. quia ne metrum quidem in his sentiant aures ; sicut & alia veteris Musae . etiam a Catullo iam relicta. ut cum Voces truncabantur , aut breves syllabae in longas , dc hae vicissim in illas nulla verecundia mutabantur. Sunt & alia in Catullo dura . dum voces aliquando nimium transponit, aut sentenistiam omnibus suis partibus non abstituit. aut deis nique per negligentiam rudia quaedam , & imis per sella relinquit, cujusmodi mendarum exempla l. c. producit. & notat scaliger, severior justo ille

quidem cal irator; sed non ab re est etiam ista

206쪽

cognoscere, ut, qui lenes, ac amoeni esse cupiunt, simul nec illud prorsus negligant, ut sint etiam tersi, ac politi: modo ne nimia cura hoc ipsum genus iterum corrumpant. Duris autem oppo sita sunt facilia, quae cito percipiuntur, & mollia, ac lenia, quae commode influunt in aures, fractumque quendam animum significant. In hoc omnis est Catullus: non ille argutus, non

pictus, & splendidus, non sagax , pressus, aut gravis, sed mollis, solutus, & iucundus labora. videri. Jam vero ipsos illos naevos, quos in eo carpi facile ego patiar, alii tamen, iique murato doctiores heui Isime excusant. Putant enim hos negligentiae cuidam doctae adscribi posse. quae in praecipuis virtutibus sit numeranda: unde sic de illa P. Jacobus P tantis ex Seneca r Quaedam didicisse oportet , non discere. Tum demum in arte Ioeum habet negIigentia, flueetist immodieae diligentiae, ita ut remissam fentias, non omissam. Haee nimirum es illa docta neglia

gentia, quam Terentius mayult quam aliorum obseu

ram diligentiam. Memini profecto, quodam Prae-

. CD Atti Beli. Part. III. Synt. XII. n. XIV

207쪽

ceptore adolescentem me usum, merdinando Grebis mero viro sane docto, & saporis minime publici, qui nobis ista negligentius facta ini Catullo ejusque aequalibus multum aspernantibus, cum ipse ovi dium mirari plurimum videretur , magna tZmen modestia significavit, arbitrari nos per aetatem non posie, sive ubi locus esset netligentiae, sive quantum in ea ipsa inesset elegantiae. Et vero qui catullum considerat lautum hominem , &veterum consensu sane doctum , totque litum artis luminibus, isne existimare possit , imperia via, aut inopia illum reliquisse in suis carminibus horridula illa, di inculta; nec eo potius, ne curam . & diligentiam versus saperent i Sciebat nimirum, facile sibi veniam daturos negligentiae. qui ex eeteris ejus insignibus nullo negotio . cognoscerent, studiose quaedam ab eo non esse ex polita : quin illud fortassis affectabat, ut tanto festivior haberetur & ab artis studio alienior . si quaedam temere sacer et videretur, & tum cursum ipsius carminis , tum versuum Ileentiam indolis suae liberalitati ae commodare , ut iuvenis, isque nobilis, effunderetque res ejusmodi, quae in Cavi Disiti su by Coos

208쪽

uno placerent ; in alio probari vix possent. quia eius ingenio forte minus convenientia. Atinque hoc idem ipsum est, quod in Catullo observasse Plinius videtur , scilicet , data opera duri euIos quosdam versus ab eo suis carminiis hus inspersos suisse: ex quibus tamen plus lauis dis in eum, quam Vituperii debeat redundare.

S. ' IX. Defenditur Catullus adversis novam

obtrectarionem. Milli erus, de quo dictum est superiore paragrais pho, Vir quidem eruditus in paueis, & bene

de re litteraria meritus editis Institutionibus Hiastoricis , Criticisque ad .Auctorum Latinorum cognitionem, atque usum; minus tamen aequum praebuisse se Catullo videtur , nescio an odio ad-ctus inhonestae turpitudinis, in qua insectandas etiam modum, & limites egrederetur, purgara tamen posset ; an vero studio potius sectae. quae perinde obnoxios , & reos non perinde semper ulciscitur. Laudavimus supra Catulli versionem e Graeco Callimachi: at multum ea

209쪽

displicet Mulieror sententiam Callimachi satia

accurate, ac perspicue redditam non dissitetur :at nimis multa in versione redundare censet. Versus auctoris erane hi duo citati a vetere Arati Interprete :

Idem me ille Conon coelesti in Iumine vidit E Bereniceo vertiee caesariem Fulgen. em clare: quam multis illa deorum Laevia protent ny hrachia pollicita es.

Voces illas priore loco a nobis diversa scriptu ra indicatas , quae respondent his Graecis :τον Βεβος ρυγον , non mod ω- Perfluas contendit esse , sed & vitium Oh- tulisse Catullo , ut elegiacas leges perfringe rei, quibus cavetur, ut sententia cum pentametro rite desinat. Vocem ἐθηκε vero sic esse redditam, ut integrum pentametron insarcire tur e nec tamen mentem auctoris exprimi, cum vox pollicita es. propositum dicat', Vero voti persolutionem significet. Denique comm

dius reddi putat omnia potuisse uno hoc disticho

210쪽

Namque Conon crines Berenices vidit in alto Aere , quos cunctis voverat illa Diis.

Alterum porro, quod exstat, Callimachi fragmentum, inficiari non audet, quin id aptum , ocaccuratum in Catullo versorem sit nactum ' . Quae vero ex Sapphus quodam carmine iIle mutua vit, haec quoque a Muliero per mingi, nec Vertentis probari ei posse dexteritatem, sane mirabuntur Docti. sed in primis respondendum est iis , quae a Critico superiore loco disputata sunt. Esto , brevius reddi potuerint versus Callimachi: quid tu mi Eritne in vitio ponendum, siquis copio fius id faciat, ut sententiam scripto ris belle exprimat Eane venia versoribus non datur Z cumque linguarum discrimina maxin asinducant varietates, nonne laudi erit . si quis dotes , quas altera lingua non capit, aliis sata gat pensare 8 Quis interpretum ita iuravit in Verbλ, aut eorum numerum, ut iis stare neeense sibi putet, nee sui potius arbitrii esse, preia fius, an explicatius transferre res velit λ Sed enim non est necesse, ' quod dedimus, adversa Vers. 4s. A seqq. de Com. Berenie.