장음표시 사용
21쪽
IV. , De magnitudine Dcι. yy 9. V. D ublimitate Dei s i.
22쪽
De persectionibus Diuinis. CoNτ sup L. I De beneficionadsim uismε. ciet.
II. De beneficio creationis. 6IS. III. De beneficio conseruationis 61ΙV. De beneficioredemptionis. 62LV. De beneficio vocationis adsidem.62 .
VI. De beneficio iustificationis. 626. VIL Dasan ficis flatu religiosi 8. VIII. De beneficiyspeculiaribuπ.633. IX. De beneficioperseuerantia 63s. X. Debeneficiosiorificationis.6s7.
23쪽
a NTRODUCTIO. NCIPIENTES tqui necdum peccari abiectis, nec miseextinctis, nec assectibus moderatu denu vitamsti niualem arri in Bissolicita cura doloris peccato um,ctomnis morti cationi incumbit: qua re rarum instituta seriamum gatiua vocatur,quoniam bis qua peccata purgant,ctassectis ordinant, continetur. Et osunt illis cogitanda quibus a peccatis absterreantur, per angustum portam obseruaria mandatorum,ct pera alae-
gurionis mirare contendant.' materia igitur n-
talis orationis haesiqua sequontur accipient, ac sedul cogi sunt.Prim timu Nem ui tisunt,ut ad illum consequendum omnem Vitamsua, ct mures actiones dirigam. Secundo, enormita tempeccati mortalis,Vitiludamarisseiabtu, verissima contritio deleant. Tertio, miserias aculi, ut istud deficior quart/rrorem mortis,n ad istam se a
24쪽
separent. Quintis, terribilitatem iudici Der,vuuas,nisnosupputent. Sextri acerbi tat poenamum in feriisv illas evadant Sept b, talitatem abησationis v imoda,ut adeamse inducant Octauo,pul- chritudinem recta intentionis, Ut ea omnes sum,
s tionis clipidus, qui orationis mcntalis iter si ingreditur,&vsque ad perfectam conten plationem ascendere nititur, prim apud
semetipsum serio cogitet, quid ipse sit; quis finis cuius gratia aDeo creatus sit.Nam si seipsum ignoret , vilissimis obsequijs creaturarum diligenda
ruin vitam suam deputabit in s finem trium nesciat, non in hospitimn quietis, sed in locum perditionis diuertet.Ab e etiam gradu excidet,qui est cognitio sui,
sine cuius ascensu ad Dei cognitionem S contemplationςm peruenire non poterit. Quare Bernardus a sei
pso me litationes incipient ic ait: ubi musta scit rari Oseipsos nesciunt Alios inspiciunt, se stipsios deservi Desiquaruniper ista exteriora deberemessua interistra, quibus interior in Deus Iccirco a b exterioribus rede m ad imieri ora, ct ab inferioribus ad severioris Fen Δ1. ii possim cognoscere unde venio, aut quo vado qui sum, vel nisse' fritve cognitionem mei et Me peruenirea cogni-Znnem Dei quast namque in cognitionemeiproficio tanto ad cognitionem Der Accedo. Et alio loco Eugenium Papam alloquens momentuli quoq; huius p ri o gnitionis exponit, dicens Ἀμμ' ---ripsderatio tua nonsolam autem,siedo in te latur. uocuihi evagetur, adtereuocaueris eam, cumsalutis fisctu. Tu primu tibi , tu visimus. Sume exemplum desummo
25쪽
Vrebum tuum consideratio tua. Quasiprocedit, non re dat.Sιcprogrediatur, ut non egrediatur. Sic exeat, ut non
risi in Ini equi Mesuuii nemoroigermanioremnico matris tua. Sic ille. Et ista quidena cognitio merito adsilutis acquisitionem necessaria dicitur, cuius praesidio animus a peccatis liberatur. Nam ut aitEliphaz apud Iob: Visitan o homo , I eciem tuamma peccabis. Species stiae, Plutosophis etiam attinantibus, cuiuiq; rei naturam significat Atque adeo visitas speciem tua, non selum,ut Gregorius ait, cum humana proximo Greg. 6rum infimi 1 tati per opera misericorclIae subuenis, se i, mor.c.υ ut Augustinus indicat, cu temetipsum cognoscis Haec autem tusipsius visitatio, suae naturae propriae perscrutatio, peccatis obsistit quoniam si tua nobilitatem nimaduertas qua ab at imo tuo insignitus es , indignuduces teipsum diabolo seruum addicere, ) eccatorucontagione sordere.Lucifer, quia se ign2rauit, cecidit; Sc primus pare iis dam,quiaseipsum nesciuit, in peccatu incurrit.S Distinat,inclutinaesus,igno audietq; illa voce, qua omnes impii feriendi sunt: Nig- quam mutuos di diva me, ut operamini iniquitatem. Iusteq; Deus illii non noscit, qui seipsum cum iactura ignorationis scire&considerarecontemnit.Quid aute faciet homo a Deo ignoratus, id est, reprobatus, nisi in barathru damnatonis pretcipite cadere,& ex via summae miscuae, nimiru ex peccato,aditima miseriam tra1ire. Principio ergo homo in cognitione naturisv ς; omne operam collocet,ut quomodo sibi vivendusit&conuersiindu , exinuestigatione sua dignitatis eliciat. ina altitia referat, sine cuius gratia homo creatus est non ignorare, Laurentius Iustinianus pulchre docet . . hi eribis: Quom n tib δει turarum omni umnumerositatem ita dissosuit Japientia
26쪽
De orat. mental.ad incipientes,
ad quem odita sunt, finem indubie definiendum s Aialamscientiarum omnium Utiliorem esse, quam illismpro
με quam agnoscitur uniuscuius, rei causae finis. Hae
quicuns carentisqgnitionis regu , uisiplicium inuoluuntur errorum caluiue Utilia quidemspissime noxiis, merus sis,ssiritu a corporalibω, virtutesvitiis Yoel fliqua obscurato mentisiuicio postpo uni terrenis,utum ivrfruendas, is fruuntur utenis, quo est,i amp6simum, is Deo inimicisssimum. Hac ignorantiasubuertitur ratio,
diuina aboletur , natura iura mutantur, euacuantur
promissa,honestamconfunditur perit des, iustitia negligitur anguet des, ct ipsa cateris virtutibus charisin minentior tepe hic ad rosectb hac nostri finis notione consequimur, ut lagem Dei eiusque clistodiam infirmo peccatoris palatoὶ satis amaram , dulcem, satis ad obseruatiotiem pro iam dacilem inuosiamus. Quod sanctus David insinuasse videtur, dum ita cecinit Om is consummationis vidi Mem Iarum mandatum tuum nimias Nam quid quis consummationis nomine hoc loco melius intelligemus, quam hominem ipsum , cuius vita tam breui periodo circumscribiturὶ Omnia quidemvisibili finitasunt,ue breuissimo spatio consiminatur at homo videtur quasi consummatio ipsa, quoniam tanquam flos egreditur, conteritur, ut est in Iob, ct Nit verutvmbra, , num-
pι nin eodem statu permane Hestem quippe sumus,
inquit etiam unus ex amicis eius, o ignoramus, quo-'niam sicut umbra dies nostri suntsuper terram. Et David: Homo niuitisimilisfacturisi: seis Pulvmbrapratere t. Si alia ergo tam bona quam mala consummationes dicuntur, quia cito praetereunt, ipse ho-nio,cuius vita estinstabilior breuior,consulimatio dicatur. Huius autem consummationis finis est ut postea meditabinaur,'nmac ex Augustino discimu )excesse eis regno Chri Ἀνήρ nsabeisinem. , haere
27쪽
Medit. Sacrar. Parso. ibisine morte . sine do e ct cum magno honoremiam, morte huius mitti, nedoloribus ct opprobriis aequisitam. Cein igitur magnitudinem praestantiam huius finis mente tractamus, Nem Domini latissimam, id est, suauissimam,&obseruatusicillima expetimur. Et illa quae dicitur angustaporta arctavia ducens advLiam, huius finis meditatione dilatatur, omniPraetextu amarit inis, difficultatis eximitur. Certum est, ad tyrones vita spiritualis pertinere iniquitatem fugere, se ad omnium mandatorum victoriam accingere prim itaque considerent, quid ipsi sint, ut san
cte stiperbiant, ac subiacere peccatis exhorreant,&in quem finem destinentur , ut legem diuinam suavem inuehiant.Adhoc . exunt meditationes sequentes.
l tionale , est quasi centrum uniuersi: quoniam sicut lineae a circulo deductae in medio centro,ita omni a creaturarum persectioncs in homine copulantur.Est compendium,&muna omnium operumDei: habet enim. cum elementis,4 rebus inanimis ivluere cumplantis arboribus sentire cum piscibus, auibus,&animalibus: &intelligere cum hiritib coelestibus. Est alter mundus, mundo quidem hoc visibili quantitatemjnor, sed dignitate maior quia Domini Gem risiari aior issius factusque, pra*psibus maris, Q. Tam nobilis, excellens factus factori suo gratus existat, seruire peccatis mancipijs vilissimis erubese
a. Constat homo ex duabus partibus, altera visibili, & mortali, quam appellamuscorpus valtera inuisibili re in imortali, quam vocamus animam. Has licet dispa-
28쪽
dispares ita Dei' confiteaiauit , ut amore incredibiliscederentur.Earum anima corpus ivificat:corpus vero animam errore liberat, ne de seipsa sipra se senti t. Illa corpus rectum facit, ut in coelum iuspiciat:istud a-pimam deprimit,ne superbiat. Anima corpus nobili
tat, ne pon carni concupiscentias eat: corpus autem
animana sua corruptibilitate monetivi in augessis me ritis non tepet cat. 3. Honio ex p. rte corporis animalibus rationis expertibu ci cognatione coniunctus, Sc multiplicibus miseriis mortis aegritudinis, doloris,tristitisti famisi sitis,& alijs, quae nequeunt numerari, subiectus Est etiam pauperrimus omnium aliarum creaturμun
indigus:Ii 4 etterra in qua habitet, & cuius rudimbus, xanimalibus, Malijs rebus se reficiat, Si vestiat,&protegat.Aqua qua se refrigereti se otio spiret, igne quo calefiat, te quo illiintinetur, coelis una, stellis quorum influxibus vivificetur,&alijs hominibus, sine quo um obsequijs4 laboribus nemo nec rex dicis simus&potentissimus sustentatur.Immo ideo diues,
quia plura praestbhabet a quibus dependet.
. Ex parte animae cognatus est Angelorum in ca
pax nobilissianarum functionum cognoscedi ama-di Q um,& obsequendi illi,ac perpetuam scelicitatem comparandi. Quanto igitur quius esset ablegato terreno animali genere. huic nobilissimo conuersatione adhaerere, quasi dissimulata vilitate caritis,uitam ciuium coelestium 'huibus homo nobiliori sui earte coniungitur, aemulari s. Habet etiam homo ab anima, vis pulcherrima imago Dei. Cuius imaginis persectio in multis est costituta.Na prim b Deus est spiritus nullo corporeo scri- superceptibilis; animus hi)minis est sinuliter spiritus, quem nullus percipit corporis sensus.Deus est immortalis, Manimus est immortalis,qui hcet corpore
29쪽
Medit. Sacrar. Pars I. 'discedat, in aeternum tamen non deficiet Deus est una simplicissima substantia , Qtres personae 'omo vero una substantia Ques potentiae, memoria, intelligentia , voluntas Deus cum sit impartibilis,est totus in toto uniuerso,&totus: in qualibet par-
stillius; similiter S animus, cam impartibilis in
totus in corpore, totus in quavis parte ipsius Deus operatur omnia in omnibus: animus operatur multa in cunctis partibus corporis Ipse namque videt in culo,& audit in aure.&c.Deus omnia continet,& animus momento temporis cogitatione per omnia discurrit Deus est vita omnium , animus verb vita corporis sui Deus tandem uniuersis rebus praesidet, Manimus omnibus rebus corporalibus praepositus est. 6.Haec imago Dei,cuae est animus potest superna-ituali similitudine pexnci, gratia quae est participatio diuina naturae sublimati, Momnibus virtutibus,&do is coelestibus cumulari,& Dei conspectu posses sione perfici, corpus suum gloria cuius est capax,&Immortalitate vestire. Quam stulium erit pro oblectatione vilissimae carnis haec omnia bona perdere, ab hae nobilitate ad mores brutonini declinare, hominem iumentis insipientibus similem fieri Homo igitur seipsum intueariir, aliquid sua nobilitate dig
I. C V, M. Agere nomi casi, nec temerε, sed propter aliquem finem , magna per-- sectio est quare Deo , qui abyssus est omnis perfectionis , haec perfectio neganda non est. Deus igitur omnialiae secit,ad finem aliquem sua
30쪽
De Vrat mental ad incipierites,
immensa sapientia direxit.Homo alitem opus est De
Gen. I. 26 uius firmum decretum extitit Faciamus hominem od
.nus tuae,nonhnefecerunt me, seplasimauerunt me totum in carcuitu. Hominem ergo condidit Deus propter aliquem eam. Non qui lam propter sinem coiissim tionis, quo adepto destrueretur, sicut cibus iactus est
ut comedatur, cyc dum transit in substat iam comedentis destruatur, sed propter finem perfectionis, qu*adepto beatus efficeretur sicut tela ad finem texturae peruenit, ut omnino pulchres pretiosa censeatur In uestiget ' ' homo tunc si Rem tuum, cuius gratia Deo conditus est, ut ad illum omnes actiones 1uas diarigat, relictu a quae rion prosunt, aut obesse possun
α Finis tu's,6 homo,cuius gratia conditus es,nosunt diuitiae, quae cor sibi licitudinibus dilaceiant,&ad corporis i inbecillitatem sublςuandam quaeriti tu .N5
sint tonores,nec fama,nec gloria apud alios, qui no
te, qui fine tuo beatus esse debes , sed honore prosequente Gictu't , maiorem aliquam excellensim in te reuera, aut sicundumitori Vnum apprisines in pen existentem consequuntur. Non sunt dignitates, quaecm arum morius , dorinidinuin ac leosn'neVφ' lunt, dandia i mi Doni seruum eo um quibus doniinaris , efficiunt. Non sint voluptates, Prou. I . quarum sunt saepe tristes exi s, uasa illud: Extren'
rum, ut additamen madiecit. Denique non sunt alia bona creata, quae appetitum nostrum minime sitiant.' bantui , sitiet iterum. Quae malis pariter&bonis co-Iς' ια I uestiunt. Nam cepe via impioru=n pro speratur, is be , i omnibus, quiprauaricantur, is i que agunt Quo M