장음표시 사용
11쪽
statuimus Aristophanem sententias agonis iam alicubi invenisse atque, quamquam non prorSu ad fabulam aptae essent, ad usum suum convertisse ). amoristophani, si disputationem alienam ad comoediam suam adhibebat, facile, ut illam non nisi per quandam vim in comoediae ordinem inferreret, accidere potuit ' . Sed nune quaeramus, cuius generis fuerit illa disputatio, quam Aristophanes in agone Pluti componendo Secutus Sit Certum Sane Scriptorem Os investigaturos Sperare non licet; sed fortasse eertum genu litterarum in agone poterimus indagare.
Gerek0 G0rche Norden, intelliin in die AlteriumsWissen-Schait, . II., pag. 383 ad Antisthenis dogmata Aristophanem in Pluti agone se applicavisse iudical ἡ . . . in lutos redigi erit ei nacti Antisthenes das Glite de Armus Wi. Neque vero hane
opinionem esse regiam puto. Antisthenem enim omnis cultus
humani adversarium fuisse salis est certum. Qui summis laudibus extulit Herculem simplicem et laboriosum, sed Prometheum, quia eunt igne etiam initia cullus humani hominibus attulisset, vehementer vituperavit . Apud Aristophanem autem, ut ita dicam, Penia, quae homine laborare cogat et ita artificia artesque iiiciat, est quasi alter PrometheuS. Atque omnino paupertas apud Aristophanem non laudatur, quod singulis hominibus elicitat seni iterat, ut apud Antisthenem vel cillos rectae vivendi magistros Memporum l0Steriorum, qui
y Habemus alterum agonem, qui cum prioribus comoediae caeni Π0n bene e0ngruat dic agonem Ecclesiagusarum. Quo certamine cogitatio prorsus Π0Vis prop0nitur, quae valde laxe est coniuncta cum priore de d0minatione feminarum consilio subit enim aequati bonorum ag0ne commendatur, quae antea omnino commemorata non est etsi ibi res paulo aliter se habet, cum haec noVa res Scaenis insequentibus constituatur atque illustretur). Cuius rei causa ex eo est repetenda, quod Aristophanes hoc loco sententiis, quas in la-t0nis libris de Re publica conscriptis invenerat, incitatus est. Qua de re conteras, quae M. Ohlen . Aus lat0s erdegeit , Berol. 1913, in pag. 372 sq.,
' Ne mireris, quod Arist0phanem hic libello vel sententiis alterius usum esse credo, reminiscere lepidam illam descriptionem muri aedificationis, quam in Avibus legamus, ex Herodoti libris sumptam esse coeseras Her. I c. 128 et Ave v. 112b Sqq.). oeseras Th. Gomperg, Griecessche Denker, Lipsiae, . II, p. 123.
12쪽
homines singulos adiuvare volunt, Sed ea de causa, quod ad cultum humanum et ad societatem hominum plurimum valeat
Quod nihil ab se miri, cum Aristophanis tempore mullum et de ortu progreSSuque cullus humani et de pauperiale dispulatum
esse sciamuS. Qua re facile colligere OSSumus e eiS, quae de sophistarum sententiis tradita sunt, atque e fabulis fragmentisque Euripidis ').S0d quod ad genus litterarum illa disputatio, qua usus sit
istophanes, pertineat, ut intellegamuS illud magni monisenti est quod Paupertatis laudatio ab Aristophane profertur. Orma enim encomi saeculo illo summopere florebal Gorgias in neomiis conscribendis plurima fuit auctoritate, qui re parvas atque ambiguas fieri arte helori magnas amplasque volebat. ludebat
rursus affligere te. Erul. 463. Imprimis autem Gorgiam aliosque, ariem Suam ut Slenderent, materias viles vel ambiguas laudandas elegisse nolum est. Cuius modi laudationes ad id genus litterarum Spectant, quod ,rtuiYviovse ipsi Vocabant ei Gorg. Hel T '). Non multa paegnia vel neomia nobis sunt tradita sed Hel dieit P. endland Anaximenes voti Lamps, pag. 543: Die et anni en Tile der ruiYvia sinit offenbar nur inige uns uiathg eZeugle Exemp0 einer eilverbreitelen Gallung. Permulta enim eneoni inesse conscripta illo tempore se Iso erat ses Hel. leslatur:
σθμεvo περ ταυτης vεκτως Iarei buu ad uot' '). Alcidamas encomtum mortis conscripsit Isocrates in Helenae prooemi quaedam exulum et mendicorum encomta commemorat. Facile igitur credimustum eliam Yxspio Πεvia rhetorem aliquem conseripsisse atque magna iam Voluptate Peniam quam cunei fere homines odissent metuerentque, Omnes re bonas hominibus ille ere demonstrasse. Qua in re laudanda rhetor artem suam rei alicuius amplificandae
' de ne0miorum inscriptionibus quae sunt nobis notae confera ea quae
13쪽
Non lamen hane Suspicionem proferrem, nisi in agone Pluti vestigia quaedam neomi illius esse Conservata mihi viderentur. Disposition sem scilicet encomi atque ordinem Senientiarum ne curate O indagaturos sperare non licet. Summa enim licentia poeta Omieu sententus alienis litur eligi ea, quae comoediae suae sint ae eommodata ei permoveant animos audientium non pauca autem poetae cogitationes alienas ordini tabulae suaseinserere cupienti sunt immutanda. Sed tamen quaedam sententiae locutionesque rationum demonstrativarum e laudationum propriae in agone posse indagari mihi videntur.
Ac primum in ea Caena quam 1 Oagonem nominare Cel
Penia, qui de re loqui velit, his verbis praedical v. 467 sqq.):
14쪽
Phasedrus et gallion in laudationibus Amoris apud Platonem praebent Coniseras maxime hae Phaedri verba Conv. 178 3
laudatum t)S εYigrae alatov ipi dyadaev. Verisimillimum autem mihi est verba dyadae lardvrhou μεYiστω atrio en Omli uisSe certum Torrov. Atque verba gallionis in pag. 19 A prolata valde ad praecepta rhetorica spectani. Constat autem Agathonem orationem praebere se eundum Orgiae praecepta compositam. Quibus de causis verba γαθὰ dardurae uirios in Gorgiae doctrina rhetorie aliquid valuisse cr0diderim ). Saepissime loculi dyadaevulatos nobis apud Isocratem Oeeurrit, imprimis in Panegyrico et
15쪽
Quibus verbis Penia respondet Chremylo, qui diserte vitam hominum pauperum miserrimam descripserit. Secernit enia vitam
y de hoc encomi ci C. MaasS, Hermae 22. - in hac de Hercule in bivio fabula n0nnullae res, quae ad artem rhetoricam Spectant inveniuntur; qua de re conteras . Alpers, Hercules in bivio, Gott. Diss. 1912, p. 11. conferas quoque verba Agathonis Conv. 192 in Eros est κυβερvrirqς IipdTqS Iap Marri τε ai uarii apimo . . . 0nferas de huiusmodi laudibus Rendland Anax. V. LismpS. P. 29sqq.
16쪽
pauperis et mendici mendicus nihil possidet pauper pauca, Sed quae salis sint ad vivendum. Prope autem accedunt verba, quae in illa de Hercule narratione Xen. Mem. II 1, 26 legimus. Pravitas enim dieit o με εpol iλο καλουσiis Eubui poviuv, o δεμiσου ε με Troxopi 0μεvo ovo id ougiv Kaκtav. Cuiusmodi distinctionses in arte rhetorica quadam fuisSe auctoritate ei ediderim. Neque me quin illam pauperialis et mendi etialis distinelion sem
ad finem quo fabula tendit nihil alserat. Unam rem ad Xlremum alteram. In versibus 55 sqq. lepidam συγκpigi pauperum atque divitum invenimus Synerisis autem in neomiis fuit summi momenti qua collatione plerumque sublinem laudationis virtutes rei vel personae laudatae illustrantur. Coniserri pol est illa pauperum e divitum συγκpigi eum collatione Epaeros ut Austyx is, quam in fine rationis ab Agathone praedi- eala legimus Conv. 197 Τ'). Plane autem secundum encomtimorem apud riSiophanem magna cum verilalis Superlatione omnes virtutes in rem laudandam in alteram omnia vilia con
Quodsi haec, atque alia, quae proferre lanii non est ad fulciendam meam sententiam non suffieiuni ad aliam rem aecedamus. Beneficia Sua Pauperta ita comprobat ut primum ostendat se sapientiam hominibus dare v. 10 sqq.), quae en- lentia gravissima apud Aristophanem uberius raelatur. Tum postquam inter mendicii alem et paupertatem distinxit v. 563
y c0nferas quoque collationem olius at avSpeiaς. quam apud Aphthonium in enc0mio oo.ia legimus Sp. II 39. 40ὶ Syncrisis tractata est ab scaro Hense Die Syncrisis in de antisten Literatur Frib. 1893.
17쪽
lentias enias orationum fere distribui posse inter illas quattuor virtutes principale Videmus, quae nobis persaepe in Virorumene omiis occurrant ). Confera Xenophontis Agesilaum c. 3-0)t0 Is eratis uagoram D22 καλλος, paeli elisui ipοσυvq, 23 ubpeia, Gothia, lxuioσ0v deScribuntur). tque opiner auctorem illius eneomii, ad quod riStophane se applicaverit, Secundum quattuor via quies quas pauperta in hominibu effieiat, sententias dispo Suisse. Accuratius quicquam diei non potest Aristophanem enim nonnulla addidisse ut versus 18-213, nonnulla immutavisseverisimillimum est. Unum aulem asserre mihi lepat Aristophanes partem primam uberius tractat tum transit ad sediocritatem et bonam corporis valetudinem quo loco oratio fit valde pre Ssa in Versu 561 verbis rois x pol oviapo fortitudo signifi
ingenio composuisset, Oe modo 'uattuor illas virtute commemoraturum fuiSSe.
Unum denique addam. Penia in versu 55 praedicat robΠλουτου παρεχω βελriova dubpas ut T iv vaepitu a T lv δεav, UrSUS autem in versu T legimus verba dri βελτioυς αυτους rotae Pessinefficit ut homines, qui eam sequuntur, meliorem animi et corporis valetudinem nanciscantur. Quae sententia nobis reVOeare poleSt memoriam sophisiarum, qui bibuσκθλους τῆς pετῆ se esSe profitebantur i. Maxime conferas locum Protagorae lalonici, ubi sophistes diei Hippocrati: Gai Tolvu σoi, θ εμο συvjς avημεp εμο συγγgura, πεvus I ad βελτiovi εYovori p. 318 3. Sophistarum igitur morem Sequitur Penia, cum promittit e pauperes homines meliores effecturam esse. Sed satis sit quaesitum d his rebus i.
non sum nescius nobis in huiusmodi rebus percaute esse dicendum. Qua de causa non multum m0menti tribuam ei verbis, quae legimus in versibus 57 sq.: Chremylus dicit lacrimabis ori rei robi evanei θεiv sies, iὸς siva ieivo Πεvi Πλουτου. Quae verba nobis facile rat0rem qui velit aliquid va-
18쪽
Hoc ex eis, quae diSpulavi, equi Videtur non paucae res, ut ne omium aliquod enias Aristophansem in tuli agone ad usum Uum convertis Se Statuamus, nos incitant, quod ne omium Secundum quattuor virtutes principales dispositum fuisse Videtur. Valde sane es dolendum, quod nobis encomtum aliquod Penias tempore priore compositum non es Conservatum. Sed in libris Romanis temporis mullo posterioris laudatio quaedam Pauperialis nobis Occurrit Apuleius enim pologia inseruit laudes auperialis valde rhetorice conscripta cap. 18 sqq.). Quod neomium, cum ad quaestionem OStram alicuius momenti Sil, nonnullis verbis raelare nobis licea '). Laudes Pauperialis ab pulset hic prolata discemendae Sunt in en Omium Vel'um e. 18 at tu in disputationes quasdam de pauperiale morales c. 19-22), quae a nobi neglegi OSSunt. Apuleius primo Pauperialem ita laudat ut in eam multas
virtutes prorsu eneonaiasiisse conterat, quae ratio Obi revocare potes memoriam verborum Penias Aristophaneae quorundam imprimis cogilses de versu 469 aYa iis dardurae obgu atria εμε). Tum Paupertatem nominem corrupisse exponitur ei. Plut. V. 55TSqq. , maxime . GT Pluius corrumpi Oratores). Quam partem sequitur συγκpiois divitum atque pauperum valde paradoxa et eum magna Veritali superlatione conscripta omnia facinora ad divites, omnes actione bonae ad paupere conferuntur, quae συγκpiUiSprorsus cum tuli versibus 55T-570 congruit. Deinde hae en lentiae pronuntiantur ..pRuperlaS inquam, prisca apud Sae uia omnium civitatum conditrix, omnium artium repeririX, omnium peccatorum inopS, Omnis gloriae munifica cunctis laudibus apud Omnes alione periuncta. Eadem enim es paupertas apud
Graecos in Aristide iusta, in Phocione benigna in Epaminondastrenua, in Socrate sapiens, in Homero diseria' . Invenimus hoc loco sententias eum agonis argumento Valde congruentes Maxime aulem est notandum etiam hic virlules illas quattuor reperiri a Paupertate effectas quinta eloquenlia virtus apud Apuleium Staddit M. Ad postremum Apuleius ad Romanos transi atque etiam apud Romano mullum valuisse pauperialem demonStrat.
y cur pologiae inseruerit puleius laudati0nem Paupertatis exponit Schang. Geseli. I rom. it. t. III p. 20 Sq.
19쪽
- 15 Negari non potest quandam similitudinem inter sententias de paupertate ab Aristophane prolatas et en omium ab Apulseio conscriptum exstare ). Apuleium laudationem suam debere scholis rhetorum certum mihi videtur . tque alias etiam paupertatis laudationes istis temporibus notas fuisse declarant verba Menandri περ ἐπib. Sp. II, 346, 173: agitur de neomiis paradoxis etrapedo ζ δε Io 'Δλκiddilauros o ob δ' austro εγκωpio ' o ijs leviris
tion restitui posse valde dolendum est, eum, cui sit attribuendum illud P0nias encomtum vel quo tempore ortum ii, iam nesciamus ). Hoc autem certum es en comi paupertatis in litteris Graecorum Xslidisse neque quicquam Obstat, quin iam Aristophanis aetate ea conscripta sint.
Fortasse mihi aliquis Oppone in universum quandam similitudinem intercedere inter agonem comoediae atque enCOmium. Quod negari non potest neque est mirum. Nam in agone quoque
res quaedam ab opprobriis defendi laudibusque essere solet, quaere Secundum Comoediae morem Saepe exspectationi audiensium adversatur. Sed tamen multum agonem comoediae ab neomio differe nobis, si nonnullo agones examinaverimus, agile apparebit.
Velut in agone Vesparum virtutes et incommoda vitae iudicum ostenduntur Philocleo vitam suam diserte describit atque
x unum addam ad ea, quae dixi si apud Apuleium legimus verba quemcumque in aliqua laude miramur, evin paupertas ab incunabili nutricata Si , facile reminiscimur illorum Arist0phanis l0corum, ubi auperta appareat ut mater et domina hominium ci maxime versus 33-535).' qua de re conferas, quae infra in pag. b Sq, afferam. y locus diversa ratione est traditus mai0r pars codicum habet ' ro 'ς Πεviqs ptorcto Tob uvos, Med. 1. 2 post verbum nevitas addunt ' rob. Lectio obriis Πεviqς Πρωτέως ob κυvος, quae melius tradita esse videtur, magis mihi arridet encomtum enim Paupertatis bene cum M0rtis laudati0ne c0niungitur non autem encomtum Protei cynici Atque enc0mium Protei estne apa okav 8 Sed aucquaesti0nem diiudicare non OSSum.
20쪽
Tns μετεpa se oυδεμ st noto εσni pagiλεias. Prorsus Secundum eneomi morem hie Verba eum magnaveritatis superlatione proieruntur. Alia Rulem reS, quae congruant cum eneOmio, in hoc Certamine non invenimus. Immo
sequitur numerali virtutum vitae iudici propriorum, qua depingantur res parvae vitae cotidianae lepide atque comice. Quae deseriptio mullum a rhetorum declamationibus distat. In ceteris aulem agonibus nihil quibusdam verbis excepti nobis encomtum
Eliam in parabasibus nonnullis aliquid laudatur vel vituperatur. Lepidissime autem Thesmophori usarum parabaSis, quantopere verba comici ab neomi rhetorie disserant, n0bis ostendit. Legimus enim in parabas laudationem feminarum et
Virorum Vituperationem. Atque Vere Secundum Comoediae morem Singulae certae feminae cum Viris suis comparantur. Oeta igitur comicus rem non raelat more rhetoris audientes docens atque rem accurate disponens, Sed rem comico modo Xempli perSpicuis lepidisque illustrans aliter res sane se habet, si poeta de se ipso loquitur in parabas vel res quasdam ad civitatem perlinentes Severe tractat).
Unum conesedo faede fieri posse, ut hic illic poeta locutionem aliquam orationis et encomi propriam adhibeat, sive conscius sibi sit eius rei sive non sit. Cuius rei exemplum alteram in Acharnensium parabas legimus hae verba v. 33): , oi δ' Iuui πολλὰ hyadae ditio bilis o roiqτης atque rursus in versia 41 Taura tot nocis πολλaev γαθὰ amos tu γε curlTai. Sed longe aliter rem se habere in luti agone demonstravisse mihi vide0r. Nam ibi non tantum singula verba Vel Sententiae, sed tota dispositi conformalioque disputationis ad exemplar laudationum rhetoricarum no reVO ant.