De elocutionis Pindaricae colore epico

11쪽

msent 160 R pro πνος θανάτοιο καλυο εν Scripserunt

τελος θ. fortasse eadem ratione P. 1 Antimachi sub finem, ubi traditum est νεοζυγες αρμα πελάσσαι more opic 237 scribendum est νεοζυγε Γρuατ' ἐλάσσαι. Nimirum etiam eis vocibus et locutionibus usi sunt poetae epici non solum recentissimi illi, qui intermortuam poesin opicam opera dedit imitantur, sed etiam poetae qui antea fuerunt, quas n0 iam intellegebant et e senSu, quo explicabantur, Surpabant, cuius rei exempla certa praebet Antimachus ' et de qua conseras

Sed haec mittamus atque quanta fuerit vis et auctoritas locutionis picae nam OeSeo epicne antiquioris unam dicere elocutionem nobis licere contendo non solum in recentioribus eiusdem generis carminibus, sed etiam in alio prorsus genere Xaminemus in elocutionis Ρindaricae colore episto, quem fere non QuΓΛ-verunt qui de dialecto aut de locutione scripserunt Ρindarica, eum inter omnes constaret inesse in indaro eloeutionis picae vestigia satis multa tissem ni fallor non eis Subscriberet, quae Crodo edus Hormannus h)dixit do dialocto Pindarido pico, sed colorem habente Doriense, inturnum etiam Oolicae linguae, sicut verbis Hermania subscripsit vir sunmus Augustus oeulis,

Mnkelius, quamvis propter hunc ipsum vocis quae est θοός Sum laudetur fragmentum usum explicat tym Magnum S. v. 'Oός, ubi haec: σημαινε πεντε eum alia tum θοως δ' ἐστὶ δεσμb ἴηλα φ 24l αντὶ του σφαλως, ε δε τουτου τι δραμ καὶ κ τουεδραιου τι ἰσχυρόν.

12쪽

qui de his locutionis pica v0stigiis nihil adiecit.

Nimirum per explicationses eius si ut per edition0s eorum qui post eum Pindaro edendo operam RVRVerunt, dispersae inveniuntur observationes plurimae de locutionis aut vocis alicuius Pindaricae exemplo epico, sed de universa re praeter ea quae brevissime sed

egregie scripsit chroodorus' nihil mihi quidem innotuit, quod hod loco proferendum cenSerem. Unmquam extant commentationes de locutione Pindarica complures, quarum agmen ducit duardus dbbert qui in ea quam de elocutione indari scripsit commentatione in quaestionem de locutionis indaricae colore epico ne verb0 quidem setigit quae de singulis locis praetereundo magis quam consilio uotus protulit, suo loco laudabo. Idem valet de is qua O. coram de indari translationibus t imaginibus' conscripsit, cui ordinem negl0ctum iure crimini dat M. 6r0do edus ), sed ne ille quidem quaestion0m quam nos tractaturi sumus

dignam putavit, de qua accuratiu qunereret, num qUnm-

vi concedat p. 43 magnam fuisse indaro auctoritatem elocuti0nis pica in dialecto et in deleotu verborum, tamen nihil se dicere profitetur de innumerabilibus locutionibus ex pica dialecto desumptis, velut επὶ ρηγμῖνι ποντου ceterum materiae diligentissime collecta se artificiose dig0stae laude non privandus St. Ex ea quam de dial001 Ρindari scripsit commentationem Guil Aug. eteri h0 loco nihil nostra interest cogn0

13쪽

s00re, nisi luod dicit p. 4, quamvis pica dialoetus fundamentum quasi sit linguae indaricae, tamen nusquam occurrere formas in τι desinentes, qua laabet Ibycus h. , ut hoc proferam, et quod . 1 voces quae Sint πατris ατ ii θυγάτνὶ γαστλήμ αμάτχὶ plane epicorum more flecti adnotat. Similia tot gerunt Christius ), qui . l. p. 80 0ees quale Sint ii γενης εἰνάλιος similia, dua coniuncta inv0niuntur H 293

νουσον Ουλομεναν - Originem epicum prae Se ferro adnotat aliis in rebus, imprimis in is qua do in dari ari se ingenio scripsit dissentio cum vir docto et chroederia 'h, qui p. 23 Pindarum a vocalismo Ionico et Attie s alistinuiss monet. Denique se indari studio nomina variandi, quod in ludorum, patriR-Γum, Vietorum, deorum nominibus appareat, materium dilig0niser coll00fami digestam proponit Carolus Ritter'), qui etiam qua arte indarus singulas OeeS, quae ei maxime cordi Sunt, exornaverit p. 44 sqq. bene de

Novo prorsus fundampnt nititur quaestio de l0cutionetindarica, X quo Fortuna beneficio uελιγλωσσου χαρις ηιας ἀηδονος nobis donata est. Ac d Bacchylidis quidem, qui colorem epicum tum perte prne Seferas, elocutione statim quaesivserunt cum alii tum virdo tu Italus ommasini ), qui diligentissimo largam materiam proposuit cui vix hab0 quae addam praeter

14쪽

epitheton σακεσφορος, quod non eum ommasinio p. 439 ad 4 27, sed collata voce Homerica φερεσσακης ad 128 φερων σακος revoco. Melius quomodo elocutio Bacchylide sequatur Homericam, demonstravi Suhwar-igius ), eum p. 3 comparation0m Baechylidos in XII 124 sqq. ostenderet paraphrasin esse aliquo modo mutatam Homerida illius o 24 t i quae sequitur descriptioni pugnae apud naves commissae exempla epicus ubesse. Quae cum ita sint et quae rati intor eloqu-tion m Baccho id0am intercoda set Homericam, in reperto sit h. adesp. B 97 ως αρ' εἰποντα μιν ἀμβροσι0ν

30l sit opitheia OneerVnia. Non multum indaro profuerunt nova illa studia Bacchylidea, quamquam statim de ratione qua interolocuti0nsem Pindaricam in torcedat se Baechylideam nonnulla protulit raceat olius ), quam rem accuratius Oxaminavit illium . renti eo ). qui tamen p. 55 eo cludit Baechylidem perpauca Pindaro d0bere accedit quod ign0ramus, num perpauca illa ad exemplum commune redeant, cum desiti ei tui ante indarum fuerunt poeta et pie et lyrici imprimis Simonides. Hoc nimpraecipue cavendum esse videtur, ne fragmenta illa quae Saecula tulerunt X poetarum Graecorum carnibmbuS, cum generibus emporibus locis intor es distunt,

similitudin ducti fortuita intur se coniungamus atque alteram aliori ix0mpli fuisso statuamus quod peri-

15쪽

culum non prorsus videtur vitasso John Adam Sc0ti,

qui λ do indari studiis Hosio duis ad mythologiam et

olocutionem sertinentibus diligent0 et sagaciter disputavit. Nam quin perierunt carmina Homeri a praeter Uiadem et Odysseam, quid Hesiodus in fabulis ingendis ab aliis mutuatus sit, quid ipse OVR 'serit, prOPSUS e- seimus in locutione autem quantopere ab exemplo pendeat Homerico ipse Scottius luculensissime confirmat p. 42 calculo do is quae apud Hesiodum inveniantur vocibus Homoricis instituto, unde luco foro 3 0 100 vocibus Hesiod0is exceptis nominibus propriis Homeriens esse. Itaque sego licere de locutionis quidsem Pindarica color Hesiodeo, dico istor de color opico quaestionem instituero, quam a viris odiis nostrorum temporum fere euectam viri docti Aloxandrini dignam esse putuVerunt, in quam accuratius inquirerent. Atque Aristarchi nomen saepissim in scholii occurrit, ubi de quaestionibus ad elocutionem pertinentibus agitur, et bone demonstravit Eugenius Hor p. il Aristarchum qua erat imbutus intima cognition Homori

aliorumque carminum epicorum, Saepe Xempla dSeribere pica. Fragmenta tantum X ristarchi aliorumque Virorum doctorum, qui post um locutioni init ricae studebant, commentarii Servat e S Se quam Λ-xime olsemus neque hane lacunam Xplere poteSi communiati Eustathii '), qui capit XVI virorum illorum copiis misus Me pithetis Pindaricis ab exemplo epico

16쪽

plus minusve recedentibus nonnulla scripsit nec spernenda, quae Suo loco laudabo. Nostra ad quam tandem aestingimus quaestioni pra0ter illos viros doctos priorum temporum iam monstraverunt cum Seliroederi observation0s tum Wilamowitgii carminum indaricorum iniserpretationses set commentatio, quam scripsit se Hieron et Pindaro , cui m plurima sebere libenter eonfiteor. Ceterum priusquam ad ipsam rem aggrediamur nudo ea quae Wilamowiigius huius comm sentationis p. 285 adn. monuit: Ρindar chr0ibi nichi ab sondser fulgi in seinon Stil umq, quod ut semper tenerem operam dedi,

sicut optimo dixit Alfrodus Croisset libri pulch0rrimi quom se indaro scripsit' praefationis p. XIII: Ma

eur, en certaines maiieres, estis dei aut out aussigra V que exces contraire. μ

Pythiorum armen quartum non solum magnitudine

eminet inter reliqua carmina indarica, sed id quoque pr0prium hab0 quod initi et fine recisis carmen epi- cum facit dixeris ): Homerus laudatur v. 277 quod

I O VI Isylli p. 62 sqq. P VII Aristot. u. th. II 323 sqq. 2 Beri. Sitgber. 90 p. 273 sqq. 3 La oosi de Pindare, Paris 880.4 Cui exemplo duisse moeam Euphemi Hesiodeam montendit Jessen Paul Wisso a Encyclopastili S. v. Argonauten p. 46, 4lin.

17쪽

m0nent scholiastae et uebbertus . . p. 8 qua arte Pindarus variaverit exemplum epicum chroodurus )docuit collatis locis similibus. Itaquo de locutionis Pindarica color sepio disputaturi ab h0 carmin bono incipiemuS. At tu primo loco formula epica enumerabimus, quas in perlegendo carmine notavimus habu IV

formulas picas non mutntaS:

minis Ρ IVG6dis his:

adn. 2.

2 Deleta quidem sicut h. 42 significatione primaria de qua cf. Wilamowiigium Heralites IV p. 236 ad . I 0.

18쪽

locupletissimus proponatur, docet Aristarchus, qui ad V. 8 ἐν αργεννοεντι ιαστω in Scholiis confert locum Ηο-mericum I 141 ουθα αρουργὶς, reet ille quidem viamque nobis monstraturus sicut scholiasta, qui adv. 0 r0vissim adnotat: υμηρικῶ ζη λω μετὰ γην ρώ-τ ησιν πάγει τ αἴτιον , loco Homerico non addito in mente versatur A 11 quom locum Boockhius laudavit. Addo simili modo Homericum usum sequi Bacchylideum illud XIV 47 M0υσα, τίς πρωτος λογων αὐχεν δικαιων et duplicis quaestionis, qualem praebet HV, quamvis aliter formata sit, exemplum esse Homericum E 703. Denique versus Si φρισσοντας υμβρους' interpretatur

σαις interpretatur τοῖς χλωροποιοις.

Igitur altera quaestio occurrit et difficilior tquam ad finem perdueero multo magis nostra interest quam locutiones et Oees concervare, quomodolindarus suum in usum verterit en quae elocutio pica praebebat Ornamenta Atque formula epicas audaciore ratione variatas d0prendimus has V. 404γρ0ν πελαγος set v. 195 πόντου κελευθοι redeunt ad ι 252 γρα κελευθα v. 6οπιζομενων τις εἶπεν equitur Oeutionem epicam se gr. 3 324 ωδε δε τις ειπεσκεν, cum V. Si επταξαν δ' ακινητοι σιωπα in mentem voco illud ακχὶν δ' γενοντο

1 N0vum exsemplum accessit in Parthenii Oxyrrh. Pap. IVNo. 659 v. 38 φρισσων ορεας locium carminis G cum scholl. laudant recto editores.

19쪽

tionis opica sequitur quem hab0 ι 529 πατὴρ δ' sit,

ευχεαι εἶναι sicut locutionibus quales praebent . 125ηλυθον κεινου κατα κλεος et . 29 ξε ια αρμόζοντα0X0mpla pica dico N i5 ωχετο πευσομενος μετὰ bνκλεος et Α 136 γερας . . . αρσαντε κατα θυμ έν, SubeSSerariasse concedeS. V. 213 βιαν μεῖξαι Sequitur exemplum epicum quale est O lo ιμῖξαι χεῖρας τε μενος τε, eum v. 25i εν 'SΩκεανου πελάγεσσιν sed at ad mirum illud ε 335 λυς ευ πελάγεσσιν ' ) quod imitantur hymni Homserio et 00ta tragici Formula Satis mira, quae occurit . P, χειρὶ χειμ' αντερεισας num ad pilam locutionem εν τ αρα οἱ φυ χειρί aliqua ratione redeat nescio scholiastae de usu Homeri eo Cogitant, cum v. 10 tyrannus dieatur λευκαις πιθγησας φρασιν regnum Ias0ni parentibus rapuisse, et explieunt: κατὰ τ εναντίον ταῖς παμ υμγηρί' μελαίναις ); qui dum hac similitudin procul liabita Pindarum in hau locutione novanda conisendo ultra picum illud πολλὰ δε ιοι κραδί η πορφυρε κιοντι δ 27), quod intellegitur collato maris epithet πορφυρεος, progressum, ut describeret animum vehementer commotum, imagine maris Sum S Se quod remis πολιγην λα τυπτον ερετμοῖς aut sentis N 799)e0mmotum album fit. In singulis socibus tomparandii hic insistendum non esse dico: facili negotio comparaveris V. 13 περ-

1 Elocutionem epidam sequitur Bacch. III 9, ultra progreditur I 13 ζαμενε αλία θάλπεσθαι. 2 Similius indarus h. 235 ἐν ποντο πελάγεσσιν. 3 Usum epicum sequitur Aesch. Pers. II μελαγχιτων τρην.

20쪽

θυμοι φῖτε et ii υ. ταροι v. 25 Ἀργους θοας et 410 ναυς θ. v. 72 γα υωa Αἰολιδαν et v. 304 αιγὶκες αγαυοι V. 10 νεμων στίχες et 1 250 στίχες ανδρον similia quo magis miramur porte ab Su pio recedere ventorum epitheton v. 10 βαρυγδουπος, quod ablocutione epica γεων νεuων a 7 eadem ratione distat qua nervus arcus, qui Pindaro βαρυφθογγος St

secundum picum illud φ 411, ubi canit nervus arcus χελιδονι εικελλὶ αυδ ν obstat autem vox a Pindari novata XI 23 βαρυπάλαμος ), quominus dicamus indarum his vostibus a βαρυ incipientibus in usum es Se, ut 0lota significatione partis prioris fore dum valerent Iovis epitheia picum εριγδουπος, indaricum O VI l)βαρυγοουπος. Sicut scholi sta int0rrogation0 v. 70 Dymiρικω ζήλω positas esse c0ntendit, . 95 simili imitatione vox quae est σπευδων interpretari vid tu eam quae ante sedit προτροπάδαν quam rem Homoro notam esse demonstrant loci quales sunt 38 εἰροκύμ se, a . . . . σκεινε ρια καλά 375 βαμβαινων, αραβος δε . . . γίνετ' ὀδόντων II 403 αλείς εκ γαρ πλ)ηγαὶ φρενας Λ 36 βλοσυρω-I ς, δεινον δερκομεν exemplum eiusdem re Aeschyluum addo Suppl. 388, ubi ad τερορρεπης recte adnotat scholiasta αυτις So. in eis quae sequuntur' πεξηZήσατο τι εστιν . Praetere plane ex usu pie redeunt formulae, . 184 is ιδεοισιν ποθον ενὁαιεν et V 218 φρα. . . ποθεννὰ Ελλάς . . καιομεναν δονε0 et v. 49 0ῖν ξανθὰς ἀγελας v. 205 φοίνισσα ἀγελα ταυρων quae exempla extremo loco posita etiam aliud indicium co-l Quae ad locuti0nem epicam redit A l9 χειρα βαρειαν, Sicut fulmen O dicitur Jovis πυρπάλαμον βέλος, telum qu0d igneis corripit lacerti S.