장음표시 사용
31쪽
cutus raspardus l. l. p. 62 Sqq. suppares esse identur
De discrepantia, quae inter singularum aetatum carmina int0rcedat, cum quod ad sententias tum quod ad locutionsem pertineat, multi multa observaverunt atque bono Leopoldus Schmidi' nonnulla quae iuvenilis olocutionis indaricae propria esse videntur monuit, dico carmen in sententias breve quasi diVulSum, Sententias vi inter se coniunctas et similia. Iuvenis inter modestiam et arrogantiam animi senilentis proprium est X 53 sqq. ubi int0 verba modesta legimus v. 56οπα γλυκεῖαν ἐμάν, quod excusamus in poeta seniore sit probato N III VI l, Bacch. III i, non excusamus in iuvone XX fere annor 1. Simili ratione quod ad locutionem attinet, modo picorum pressit poetarum vestigia, cuius rei sexemplum luculsentissimum in lucem pr0fraxit Wilamowitgius ' N V πολέμοιο νέφος, quod sequitur 243l4, modo audacissime et Oee ΠΟ-VaVit - αριστύμαχος πολεμάδοκος Ρα 13, κα- μαντολογχας J VII 10, κελαινεγχε ς locutiones, cuius rei Xempla nonnulla sequuntur. Id quod legitur θρασεία πνέων καρδια aliquo modo Sequitur pica loeutionem μένεα πνείοντες Ἀχαιοί, sed intercedens usu liberiore, quom habet cui v. 24 περσακέων πνείοντες et Aeschylia Sept. 53 θυμb . . . πνει, sit simili ration aliquantum ultra Sum epistum pro
groditur J VII 34 ubi vir qui fortiter pugnans oecidit
32쪽
δρακοντων poβαισιν crinibus qui angue sunt, qui usus sequitur locutiones epiens ερκος δοντων, δος Θηβης secundum Brugmanni explicationem j nequo aliter iudido do vasis fietilis N X 35l6, quod olei plenum Panathenaeorum praemium est, descriptione καρπος ἐλαίας ἐν ἀγγεων ρκεσιν παμποικιλοις, γαία πυρὶ καυθείσα Argum Venit, quam adeo non eum Dissenio eximie ornatam dico, ut frigidam eam et artificiosam esse contenderim assentiente poeta, qui nihil simit postsi sibi concessit, nisi quod O IX multo simplicius sagum ευδιανι φαρμακον αυρὰν dicit. Addo σπερμ' ἀδείμαντον φακλεος adiectivi traiecti, se apud indarum notissimae, exemplum esse aut durius. Accedunt praseter has observationes ad elocutionem pertinentes loci nonnulli, in quibus offendimus et quos Vix dignos esse diceremus matura indari arte, si tempora horum carminum ignota essent, die N X 1l sit locum saepe temptatum P X 36 '), quamvis minime negem iuxta hos locos, quos poeta iuvenili condonamus, alios inVeniri, quos pulcherrimos esse facile concedes, dico
imaginos 1l sit 59, quarum prior imaginem diligenter ad finem perducit, quod in loco ol 2 montion dignum habuit scholiasta p. 72, 2 Abel, altera
puellas inducit victorem mirantes, quam rem nisi hoc J000 non descripsit Pindarus, aut egregiam narrationem ex Dioscurorum fabula depromptam, quae inde a v. 49l De re conferas Her0dam liverun verberatum III 89 ποικι- λάοτερον δρας dicentem. 2 Griecti . Grammatili p. 393.3 Quem cum scholiasta collatis ὀρθαγόρας r. cel. 9l et Schol. IIesychio S. v. ρθίας Aiath Plan. 26 interpretari malo quam cum castis viris doctis Didymo et clunidii l. l. i. 5 adn.
33쪽
carmon concludit atque digna est quam Summis laudibus aug0at Gasparsis l. l. p. 29. Carmina igitur iuvenilia habent non pauca quibuS
discernantur a ceteris, atque eodem modo carmina senilia sit sententiis ot universo elocutionis colore inter se similia sunt atque a ceteris secedunt. Sontentiis
similibus, quas observaverunt viri d0cti, add0, qu0d VIII 3 6 N XI 26 oximia arte eorum meminit poeta, qui victi ex certamin redeunt, qu0d alibi n0n fit atque elocutionem quidem simplicem esse nemo non Sentit, ad Xemplum epicum proprius eam accedere iure fortasse quispiam dix0rit. Sed ea pars elocutionis, quam cognoscere hoc loco nostra interest, colorom epieum dico, in neutro carminum genere, neque in iuvenilibus ne tu in senilibus, ita a reliquorum Carminum S recedit, ut aliquid do 00tae arte et consili inde concludi possit; nam utroque in gener Oecurrunt formulae et voces picae aut non mutatae aut Briniae, Voce et locuti0nes, quae Xemplum epicum plus minusve perte prae Se ferunt, Voces denique, une novatne SS Videntur sine exemplo epido. Igitur per totam vitam Pindaro in loeution sun xcolonda multum valuit Sermo sicus, quod fortasse miramur collati eis, quae Reerbe contra eorundem poetarum inventa secit se dsicut Choerilus Sumius poeta picus materiRm eurminum Homericorum reiecit, locutione usus est, ita indaru quoque et re demonstravit, quid sentirpi se locutione pica et sexpressis verbis N VI 21 Homurum, cuius arti alladi illi quidem tamen σεμνύν τι inesse concedit v. 23, epitheto Homorieo αδυεπῆ dixit sit in
ei quoque quae Sequuntur colorem epicum ineSS VO-luit ins0riis formulis picis v. 28 ξανθ' ενελα, ναυσὶ
34쪽
cam locutionem ἔπεα πτεροεντα ); deni iii Macem . 27 κοάτιστον Ἀχιλλέος τε dixit sicut om0rus dixit 768l9, Homerum secutus Alcaeus αριστον πεὁ Ἀχίλλεα. Una igitur quod ad colorem epicum attinet est elocutio, qua carmina indarica composita Sunt, quae tamen non indari solius propria est sic non intellegeretur elocutionem non una cum poetae et hominis progressu, quem Sub oculi linbemus, mutari , sed illius carminum generis deo communis est, ut indaricum illud h. 69 νομος ὁ πάντων βασιλευς iure ei inseribi possit ). Cuius rei luculentum si Xemplum carmen illud o quod num verse Pindaricum esse dicamus cum Godos redo Hermanno' an imitatoris cum
Loulsellio M Jursentia si Wilamowitgio ' aliis, ex locutione vix quisquam diiudicabit; contulit singulas fore
voces cum aliorum carminum locis similibus Meggorus φ), Sed prorsus eadem est elocutio, quod quidem ad colorem epicum attinet, quem significant formula pila v. 18 ευρυ ρεων - 849, vox epica ii ιζυγος Satis infeliciter in ii ινεφης V. 8 mutnta, eum O e Vere Ρindarica inveniantur . 1 ωτον, . t δαιδάλλειν et id quod gravissimum est neque neglectum a viris doctis, e. r. ab urenti l. l. p. 14 V. 3 ἀκαμαντ0πους, quod
praeterea occurrit O IV . Elocutio igitur ansas non praebet ad rem diiudicandem atque in eo quod de sententiis et de comp0sitione utriusque earminis et de uni-1 Similius o 63 πτεροεντα μνον. 2 Cf. ea de re disserentem ilamowiigium sylli p. 166 adn. 5. 3 opuscul VII 99 sqq. ubi festive euischium recensuit.
4 Philologi I 16.5 Stud Vindob. XVII 15 sqq.
35쪽
versa rerum condieione feros iudicium positum est, num utrumque carmen Pindar adseribere velis an mecum ab imitator hoc in onere exercitato illo quidem et diligenti, sed ingenio carente profectum esse dicas. Ceterum voces ex illo carmine depromptas se consilio 0mittam in quaestionibus ad locutionis indarica colorem epicum pertinentibuS, ad qua nunc OS OnVertimus atque agmen ducant formulae picae.
C UT IV DE FORMULIS ET VOCIBUS EPICIS.
Epicum colorem cum formula e carminibus epistis, ubi saepissime redeunt, notae aut Omnino non aut lenissim mutatae apertissime demonstrare videantur ab his formulis picis, quae inveniuntur in locutione I'indarica, incipiamus quas enumerabimus arminum ordinesservato, ita tamen ut eae quae plus uno loco inveniantur et sic illae quoque formularum munere funguntur, agmen ducant. Sunt autem formulae picae in Pindari carminibus quantum scio hae:
36쪽
III 33 γλυκυς μερος IV 20 εντεα χάλκεα
1 Fortasse mentione dignum illum virum ingentem ex schol. 28 a Drach. τεσσάρων πηχῖν καὶ πεντε δακτυλων, h. e. Attico Odivi adhibit 1, 8 in foro fuisse; cf. Aristophan. an. 1014 Alcae D. 33, 5 et viros magnos, quos ibi adnotavit Bergilius, quo enumero nemo Sistbenelleniang Secundum nostram locutionem ceterum hunc Alcaei locum imitari Herodotum VII li adn0tat Schw tetius collat Dielesio term 22 424.
37쪽
B i5. Quo indice, quem augeri posse minime negRVerim, perlustrato vereor ut in partes as Ottonis Schroederpr0legg. II 100 contendentis indarum tritas illas locutiones picas rarissime adhibuisse neque magis viro docto adstipulo diconii indarum pro virili parte memorias picas ut oblitteraret studuisse in eis quae variavit formulis picis, quarum indio m addo. Priore loco eas enumero locutiones, quae lenissime variant locutionem epicam, sequuntur eae, quae paulo l0ngiuS recedunt ab exemplo epico:
38쪽
1 Estne interpretatio 3 cf. Et Mag. - Hesych. S. v. Ἀμενος: εἰ μὲν δασεως πορευτικον ὰπ του κνεισθαι, εἰ δε ψιλῶς υγρόν, πην μάὁα alteram interpretationem habent scholi AB ad A 479.2 Monuit Schwarlgius in scholis aestat 190 de Pindaro habitis, s praeterea πελεθρος - μετρος Schol. B ad. l. l. leX. ΙIom. Apollon Soph. 3 Proxime accedit ad Pindaricam interpretatio nonyma in schol ABT: προσπελάστους.
39쪽
I 37 μετρητας ἁλος ' V 249 μετρητος - δ 10 ποντον ἀπείρονα. Quibus f0rmulis picis facili negotio ingens moles
singularum vocum addi potest, quae epistorum poetarum sit indari solius communes videntur es Se e. r. dico: ἀγάνωρ, ἀγκυλύτοξοι, ἀκειρεκομας, uet μων ), 9γικεραυνος, ἀργυρ0πεζα, δολιχηρετμος, δολοφ9αδης, ευρυσθενης, κλυτοπωλος, κνισσάεις, λιπαροπλοκαμος, ποδαρκης, πολυ βουλος, περμενης, χοροίτυπος. Unrum Vocum tamen,
utiam si Thesaurus linguae Graseca l0cupletissimus omnes qui sextant locos optime et collectos et digestos praeberet, ne sic quidem indidem hoc loco proponerem,
40쪽
cum serierint tot armina pica, perierint poetae quianto indarum fuerunt lyrici omnes, nequales autem praeter Bacchylidem fere ignoti sint atqu0 num aliquam Vocem indarus novaverit necne, em certa ratione diiudicar possit. Multo pluris interest eos locos cogn0 Seere, quibus exemplum epicum quasi subauditur; quam rem bene Observavit scholiasta ad P II 40 καλ0υπημα laudato Theogoniae ill 585 κὐιν κακύν. Raro nomen Hompri additur sicut eo loco de quo supra egimus IV TS, sed statim in animo verSantur VeΓSUS nobilissimi A 24 sqq. cum H 14 Ζευς κατενευσεν οἱ χαίταις aut J VIII 45 Κρονίδαι επὶ γλεφαροι νευσαν θανατοισιν legatur, sicut estode Amoris epitheto λυσιμελγης Theog. 3li subesso versum illum Odyssea 212: τῖν δ' υτου λυτο γουνατ ερω ὁ αραθυμbν θελχθεν statim sentimus. Simili ration quod luitur J VIII 3 ρει χεῖρας ναλίγκιος ud exemplum opica locutionis B TH υρει ζωνγὶν κελος formatum
do poeta J VI 2 virum ingentem υρει ibo dicit, subauditur picum illud κ l3, ubi lixis socii invo-niunt Lapitharum reginam σχην τ ρεος κορυφλὶν ut. )ι 191 donique r. 182 non solum locutionem epicam ποποι communem habet cum initio orationis α 32, sed etiam cognatis aliquo modo sent0ntiis totiusque orationis color cum loco illo Odyssea coniungitur.