De ephetarum Atheniensium origine ...

11쪽

iam indo a principio et senatum fuisso si iudicium, Solonsim xistimat potestatem Ars0pagi auxisse. Animadvert0ndum est locorum aliquot Sigonium rationem habuisse utilut Sol cap. 19 et Aristot Ρolitic. II, 9 23 3qu0 locos cum maximi m0menti sint, in nostra disputations

saepius commem0rare nece88 erit.

Quodnam inis ephetas et Are0pagum socistatis vinculum fuisso existimandum it, nu8quam commem0rat. N id quidsm, quod a 0Huc traditur satis sibi explicavit. irum enim in modum non videt, si ollucis distimonio credamus, a regibus riginem ephetarum repsti non

Sed non id migonii Asntentiam attuli, ut singula relatisrem 6 probarem. Cum disputatione nostra paulo l0ngius pr0gr0ssi erimus, apparebit, quid de his rebus gentisn- dum it. Ρauca igonii libro addamus. Censet enim n0 80-lum quinqus illa dicasteria: Areopagum Ρalladium, Delphinium, Prytansum Phreatioque, sed etiam Heliaeam, ara-bystum, alia a regibus repstenda esse. )tarchus existimasse eum a Solone primum esse descriptum. Ut autem ei assentior, me et gravissimorum virorum auctoritas et antiqua ungatae fabulae fama adducit. Quid autem gravina est Aristotele Atille in secundo De Rop. Solonem scribit Areopagitarum onsilium, cum esset antea evertere noluisses. 1 III, cap. 2: Inter omnes iudices auctoritate et gloria praestiterunt, qui ex consilio suerunt Areopagi quem senatum non solum de rebus communibus consultasse sed etiam do causis capitalibus iudicasse satis constat. Atque hanc quidem cognitionem sum iam inde regibus adeptum esse antea cognovimus. Quam non modo Solo non imminuit, sed etiam aliqua ex parte adauxitD. 2 V infra p. 56.3 I, cap. 3: Neque vero haec sola a regibus ora esse arbitror constituta. Uuius enim iustitias aut rudontiae foret, capitalibuaDj0jtjgsib M OOQLC

12쪽

C0lacrstas qu0que et nauci ar08' - nam de his qu0que magistratibus in hac disputati0ns n0stra l0cuturi sumus Sigonius conset regios magi8tratus fuisse. Μ eursius autem, qui n0n, ut 8ig0uius antiquitates iuris publici th0nisnsium ut ad rati0nem 6dig0r0t, sibi pr0p08uit, sed ostimonia Veterum cript0rum ad singulas antiquitatum partes illustrandas quam dilig0ntissim c0llogit, ea quas ad ephetas pertinerent in e v0lumine explicavit

en8ium fuisse, a rego Dem0ph0nt institutum, sique iudici n0men fuisse 'Eπὶ παλλαδίφ, si Atheniensibus et Argivis quinquagenos iudice elec-

eausis tam diligenter consuluisse, reliquis vero, quae prope infinitae sunt, et publicis et privatis judicium nullum comparare Itaque et Heli. aeam et Trigonum et arabystum et Meuchium, quae nomina iudicialibus laris fuerunt, a regibus fuisse descripta omnia putos. - Grammaticos laudat. Quamquam ex eorum grammaticorum verbis non apparet, regia ne in rep. an tantum in populari fuerint celebrata a Solone certe, qui illam remp. legibus postea temperavit, nou videntur inductas.1 I, cap. 4 p. . . Nam de Quaestoribus Pollux et Vesparum interpres testes satis idonei sunt qui antiquos publicarum sacrarumque pecuniarum custodes Colacretas dictos prodiderunt . . . Reliqui vero sere Naucrari exstiterunt in singulis tribubus duodeni in singulis euriis quaterni, qui praeter cetera munera tributa populis Atticis imposita eorumque impensas suffragiis subiecisse seruntur. Nam unamquamque Naucrariam equites duos et navem unam praebuisse auctor est Pollux itemque hylarchi quattuor, qui teste Herodoto, singuIis tribubus singuli praefueruntv 2 Meursius, Attic lect V, cap. 4: Notum Athenis centumvirale iudicium Eπὶ παλλαδιι dictum. Eius origo talis commemoratur ab HarpocrationeB. Harpocr. landat s. v. Ἐστὶ παλλαδίεν. Etiam Eustathium adsert et Apostolium) Cir supra pag. 3 n. 1.Dj0jtjgsib M OOQ C

13쪽

Draconem xistimat Argivos reiecis80, ut thsnienses solum quinquaginta unus phetae essent. 380l0nem cens0 Areopagum sphstis adiunxitas si ante

D Arsopago uism quid sontiat in eo libro demonstrat, qui Ar pagus siveras enatu Areopagitic libor singularis L. B. 624 inscriptus est. Concedit diversas apud veteres fuisse opiniones de tem-y0re u Ars0pagus institutus esset. Cum alios tum Cic0

persuasum esse dicit re0pagum multo ante Solonem fuisse eumque et senatorio et iudiciali munsrs functum 8sq. Opinionis suae argumenta adfert et olonis Nem oblivi0nis quam apud lutarchum Sol cap. 19 invenimus et Arist01 L. l. paulo infra: Postea reiecto Argivorum numero ex Atheniensibus constituti quinquaginta unuso. ouucem laudat VIII, 125 v. infra pag. 10 et Dem in Macartatum v infra pag. 19) 2 L. l. paulo infra: Mox Solon adiunxit his Areopagitass. olluc laudat loco citato et lutarchum, Solonis vita.

3 Vide infra pag. 34 Vide infra pag. 4.

5 Areop. cap. 3: Sed horum Ciceronis, aliorum opinio eo fa- Qile refutatur, quod in lege quadam sua ipse Solon Areopagi mentionem elare laciatn. lutarchi, Sol. 19, verba refert. -- Aristoteles clare dicit, cum antea exsisteret, non sublatum Areopagum a Solone. Ita enim orba habent, olitic. lib. II, cap. 3. Verba refert v. infra pag. 56 - Quid ergo est a Solone factum Nempe ortum est multo ante eius tempora reopagum et senatum exstitisse; etsi origo plane incerta et in eum legebantur promiscue omnes, quotquot ceteros nobilitate, auctoritate, opibusve, antecellerent: sed is statuit, ut deinceps illi tantum legerentur, qui archontum munere iuncti essentB. - - BEt ante phetas eos posuit, qui ad id tempus uniero quinquaginta unus caedis alicuius reos apud quinque tribunalia iudicabanti, Pollucis verba VIII, 125 refert a Certo Solone multo antiquiorem fuisse vel inde

14쪽

que, qui in Arsopag damnati unt, narratur. D naucraris hoc tantum apud surgium invini in libro, qui inscribitur Solon , ora Danorum 1632, cap. 1 b): Sunt et qui a laros eum, qui iidsm cum Demarchis, instituisse arbitrantur. Scholiastes Aristophanis ad N ulas: 'Demarchi, qui prius auctari, sive ii a Solone constituti, sius ante'. Et mox re Demetrio halsrso 'sit marchos Solon constituit.',, Videmus iam Sigonium et eursium testimonia antiquitatis satis multa, quas ad phetas pertinent, inegis8s; eadem gravissima osso insta Videbimus. Vsniemus postea ad singula illa perpendenda. Hoc l0c id solum commemo

nequ0 8igonius nequo sursius animadverterunt otiu- eis verba veteribus sabulis illis, qua de foro ἐπὶ παλλαδδεν

si ossucsm VIII, 25 rssellere possimus, s sabulis illis colligi posse videtur ephetarum institutionem priscam Athenisnsibus visam fuisse;

perspicuum autem esse vix est cur admoneamus iudices

l Cla echisin. De Areopag die pheten undisi Nauhraren, Mnnchen 1873, pag. 14. - Langius, Die Epheten und de Areopagoor Solon, 874, pag. 14. - Lipatus, Dor Attischo rocess, 1881, p. s. 2 De origine illarum fabularum tolentinus, De I. ollucis in publicis Atheniensium antiquitatibus enarrandis auctoritate, ratisi. 1875, pag. 63-66, uberius disseruit. Cuius e disputatione apparet omnia, quae lexi graphi de dicasterio quod ἐπὶ παλλαδιιν vocatur, proferant e Demosthone adv. Aristocr. . Aristotele Ρolitio. , Clitodemo,

Phanodemo tortasse etiam ex alio quodam scriptore fluxisse. x iis enim demonstra Stolentinus Didymum commentarium suum composuisse, ex quo postea Pollucem, Harpocrationem, ausaniam perleg. Dj0jij sol MIOO JIC

15쪽

m iis, qui post Sigonium et murrium hanc d sphstis quaestions usqus ad Schoemannum attigerunt, ut stitus, Haeiadus, Salmasius, atthias, Hemr, latner, ster, Mechhius, . . meller, Hermanos, Forcthammer, alii, Philippi summatim disputavit, ad quem delego δ).

Pausaniam leximo. osteros, alium aliud sumpsisse a Pausania autem lexicographo Photium hausisse constat, e holio Suidam. Ch hilippi De Areopagon die Epheten, erit 1874 pag. 13-15.1 Philippi l. l. pag. W-X.

16쪽

Sohoemanni et uelleri sententiae exponuntur.

Ad sam part0m disputationis nostrae nunc Venimu8, qua in sententiis forum explicandis versatur, qui nostra astat aliquid de ephetis protulerunt. Non alienum videtur ut iam antea commemoravimus ob illo viro proficisci, qui merit maximam omnium auctoritatem habuit in Moribus Grascorum institutis illustrandis. Schoem annus imprimis commentari illo, quem anno

1833 D Ars0pago si Ephetis in conscripsit, et in e libro, qui Antiquitates iuris publici Grascorum inscriptus st Gryphim. 838 , quid de ephetis sentiret, expo8uit.

Ea, quae postea commentariis aliorum scriptorum inductus ad has adiscit, suo quidque loco tractabimus. Ρrimum si praecipuum sontem nostrae de phstis scisntia a olluce VIII, 25 rppetendum esse monet:

'μνεται τον μὲν ἀριθμον εἷς καὶ πεντa κοντα, ράκων δ'αυτους κατεστησετ ριστίνδην αἱρεθέντας ἐδικαζον δὲ τοῖς ἐφ' ιματι διωκομένοις ἐν τοις πέντε δικαστηριοις. Σόλων σαυτοις προσκατέστησε την ἐξ 'Αρείου πάγου βουλήν. καταυλικρον δὲ κατεγελάσα το των ἐφετων δικαστη- ριον δοκουσι δ' ἀνομάσθαι, τι προτερον του βασιλέως τον ἐπ Ἀκουσιε φύτε κρινομένους ἐξεταζοντος ὁ ρακων 1 opuscula Academica, Vol I, Berol. 1856, pag. I90-199.

17쪽

τοῖς ἐφεται παρέδωκε την κρισιν ἐφέσιμον πο ου βα- τιλέως πεποιηκώς.

Ex hoc loco ollucis, quod ad originem ephetarumperi inst apparor cense Schoemannus sphetas a Dracon institutos eme, numero eos quinquaginta et unum fuisse, sphetas ex Matridarum numero creato esse,

sos in quinque illis de caedibus dicastinis in Moo--0, apud alladium, apud Delphinium, apud rytaneum, in rimato iudicarisse. votoribus documentis etiam praeclaram illam legem lonis adfert Schoemannus, quam nobis lutarchus vita Solonis, cap. 19 Servavit:

Ε ea lege concludere censet licere ephetas disiunctos fuisse ab Areopago, quippe cum et Areopagus et ephetae et Ρrytaneum inter se distinguantur. Haec sere esse existimat. quae certis documentis usi scire possimus Qua de causa exstiterit hoc institutum et quomodo cum Areopago cohaereat, id nisi coniciendo odio primo consilium quoddam regis vel senatum usque ab antiquissimis temporibus fuisse, id consilium si senatorio et iudiciali munere unc

18쪽

12 iudicimus in quinqus illis dicasteriis exfrcuisse, ex quibus unum, quod maxima auctoritat 688et Areopagum, nomen consilio dedisse, deindo, cum meis eius senatus plura coepissent esse quam quas unum consilium obire posset, a Dracone eph0tas institutos esse ad iudicia occupanda, itaqus e Draconis temporibus et consilium fuisse areopagitarum, quod senatorium munus solum teneret, et ephetas, qui in Areopago et in ceteris quattuor dicasteriis iudicarent, Τ)tum Solonsm novum consilium areopagitarum instituisse, quod et 8snatus esset et in Areopagoras caedibus consulto factis aliisquo quibusdam causis iudicaret, ephetis autem cetera quattuor minoris momsnti iudicia

Hanc do e stista trinam vidimus impriniis in ollucis 6stimonio niti st in loco illoras lutarchi vita Solonis sumpto. Nisi certa haec documenta sint, totam hanc sen-lantiam infirmari intelligimus et labi Quam maxim igitur flari has du testimonia in quaestionem vocare, quanti sint aestimanda. Eo magis iusmodi disqui8itione opus esse apparet, quominus veri similes nobis mutations illas si publicas si va- cillationes videntur, quae inter senatum areopagitarum et ephetas, i Schoemanno credamus, crebrae factae sint. Fieri potuisse, in iudiciale munus, c0nsili Ar00pagi ademptum,1 In commentario anni 1875 - . J CXI, p. 157-158 - sententiam illam Schoemannus ita mutavit, ut censeret Areopagum etiam post Draconem de popularibus actionibus iudicavisse, quas cuivis civi liceret in eum, qui aedem commisisset, ad iudices deferre. Illae autem pop. de caedibus actiones nullo certo antiquitatis testimonio, ne ex temporibus quidem magnorum oratorum cognitae sunt. Dj0jij sol MIOO JIC

19쪽

130phetis a Drac0ne attribueretur, tum sphetis ademptum lsrti consili0, novo Armpago, a Solone traderetur hoc sis ri potuisse negari id quidem non potest consentaneum

hoc esso cum verisimili rerum progressu et natura c0n-niens negamus; videntur mutationes illae magis re arbitriosorum excidisse, qui leges illa tulisse dicuntur. Ss dilucida sunt orba st ollucis hi lutarchi. In

his totum certamen Vertitur. Iam illis smporibus, quibus Sch mannu ea, quae supra commemoravimus, conscribsbat, Μ uellerioducis verba in dubium vocavorat. Cuius enisntiam ut repudiaret, Sch mannus commentarium illum De Areopago si Ephetis confecit. Hoc loco e s fortasse est sententiam uelleri exponere. Quam sis cortis tostimoniis confirmare non poterat summus illo vir tamen mirum in modum oum quasi divinasse videbimus id, quod maior alii iure postea contenderunt.

oni p0tuisse conset, ut ollux haec nobis traderet, non quia auctorem aliquem haberes, qui id diceret, sed quia haec c0ncludendo sibi persuasissst. In legibus enim Solonis e88 quasdam d caedibus leges quas manifestum sit Solonem prope intρgras e Drac0nis legibus in uas traduxisse. Apparere autem in his tantummodo legibus, a 80lone 6-cepti8, ephetarunt montionem factam esse, quippe qui de nulla re nisi de casdibus iudicar0nt. t is factum esse, ut epheias cum in Drac0neis illis legibus saepius commemorarentur, a Dracone fuisse instituti roderentur.

1 Κ. O. Mus Iler Ossehiohis Helleniselis Stammmund Stadio, II, Die orien I, p. 333 sq. II pag. 13 sq. Εd. r. Brest. 1824 . Idem Aeschylos umeniden, Gosti. 1833, pag. 153 sq.

κους αντον.

20쪽

14 Pollucis testimonio ita lovat nihil ultra i 0hibere

cen86t . quominus ante Drac0nem epheta iudicasse existi-msmus, nequo iudica 88 80lum sed etiana pro senatu consultasse Constar enim reges apud Vetere Graecos a consili nobilium fuisso adiutos et in consultando do sinblica et tu iudicando de casdibus. Apud Lacedaemonios et Corinthi0s rem se ita habuisso certum sis admonet et Athenis

sine dubio supatridarum senatum cum regibus his muneribus functum esse. ollucem docere, quamquam enim de tempore et auct0r ephetarum instituendorum erraverit, nullam 880 causam, cur de ceteris ei fidem abrogemus

ephetas in quinquo dicasteriis iudicasse inter haec reopagum fuis80 sequi, ut ephetae si arsopagitae iidem fuerint. Itaqus phetas sive id qu0d idem valeat, ar00pagitas

antiquitus si senatum fuisse et iudicia exercuisse.' Solonem novum reopagum instituisse, cui et senatorium munus et iudicia, quae ad caedes voluntaria pertinerent, iundaret ephetis autem quattuor cetera dicasteria

reliquisse Eaque de causa iudicia ab eo ita dispertita 880, quod in quattuor illis dicastoriis de sis casdibus iudicia haberentur, vel iustis vel non voluntariis, quae expiari possent,

1 nod uelle censet ephetas eosdem fuisse atque areopagitas haec ante eum iam Lugacus statuerat, qui Exercitationem academ. specim teri L. B. 1793, p. 181 - hae habet: s. . . . Quin si vita nobis suppetat et vires, aliquando sumus demonstraturi, reopagum a ceteris quatuor tribunalibus, quae de caede pronuntiabant, non nisi loco olim fuisse diversum et ante Solonis aetatem sub communi phetarum nomine fuisse comprehensum quo in modo haeserunt veteres, Plutarchus praesertima. tiam lainor me Proces und die lagen l824, I, p. 21 -- conicit unum olim areopagitarum et ephetarum collegium fuisse, sed in Areopago etiaui archonis una cum ephetis iudicavisse,

quia aliter intelligi non possit, quomodo Solon huic ipsi iudicio Areopago tantam potestatem addicere potuerit. - Philippi l. I. 1874 pag. 242. - es infra pag. s.