장음표시 사용
31쪽
23 mium superat τουτους TOTTOM. Quod pro firmissimo argumento habitum est illius coniecturae Miskii, cum ov-
τον scribere Vellet pro τουτοις.
Has stin his ipse animadvertit si post sum hilippi, quasi causa diiudicata, sine ulla dubitatione adfirmavit.
Mihi aulam, quamquam persuasissimum est τουτους recto et apud Dem. adv. ac et in lapido lin Mamon hoc verbum τουτον post inscriptionem explicatam cortius non videtur emo quam antea fuit mimum enim orbisvτοι -ΥTOT idem numerus est litterarum atque τουτους PUTTOaa. quam ob rem, quamquam haec coniectura, ut supra commemoravimus, perversa videtur per lapidemno illa quidem reicitur'. sindo, cum tam multas litterae evanuerint, difficile est pro certo adfirmaro, quo modo ingulos lacunae locos explere debeamus Animadvertendum est verba ἐσέσθω δὲ in lapido servata esse, cum in lege orationis Moisi solum scriptum absamus, quo emitur non omnino legem orationis inscriptioni respondere Neque possumus negare δὲ illud non nihil ostendere. Ob eam rem Κire ossius hane lectionem proposuit qua coniunctione δὲ liboraremur: ἐσεσμω)ν ἐκ οἱ φράτορες a ἐθέλωσιν τοντορος
Ita autem numerus litterarum 30 tantummodo incitur inter δέκ. . si is , si locus tum adest Verbo τουτοις quo fit, ut ex inscriptione certum adminiculum verbi τουτους expeti nullum possit').1 L. L pag. 33. 2 Vide pag. 20.3 C. I. a. n. i. 4 Mehisin. La pag. 5: 'esciat uniichtig -- Philippi. nam tam die Aenderim dure die Inschris bestatio verae .
32쪽
24Sed hac inscription explicata smo iam missi dubitaro, quin re illa rationis fuerit vera lex et genuina ). Meo
autem cognovisso ad am argumentationem, quae equitur, aestimandam utile erit. τουτοι enim in mnibus codicibus scriptum esse iam supra animadvertimus ). Ex quo colligi potos a communi omnium codicum sonis hoc mendum esse repetendum et permagnam esse aetatem depravati verbi τουτοις. Accedit quod, cum legem antiquam in lapide servatam habeamus, optimo nunc iure conicere licet, qua ratione τουτοις exstiterit. Muster ratione scribendi, quam ante Euclidem arch0n-1 Quo de hac re minus dubitari possit, et ea verba exscribam, quae in lege orationis Dem. adv. ac verbis pag. 19 allatis proxima antecedunt et quae sequuntur, et eos Versus inscriptionis qui illis respondent. - Quod autem verbis προειπειν cet. quae apud Dem praecedunt, in lapide sequuntur, nihil ad rem. Noscio quo modo facile potuit orator ordinem mutare.
Dem. M. Mae. καὶ οἱ προτερlον κτείναντες ε τψδε τεῆ θε με ενεχέσθων προειπεῖν τῆ lτειναντι εν αγορ εντις ἀνεννιοτητος καὶ ἀνεμνιου, συνδιωκειν δε καὶ ἀνεννιων παιδας καὶ γαμβροῖς καὶ ἀνε ριους καὶ πενθερους καὶ ἀνεννιαδους κlαὶ φρατερας.
33쪽
iam si aliquanto tempore post usurpatam Sm constat, Verbum τουτον scriptum est O FToa, quod in verbum To FTOIa veriem lacile potuit, praesertim cum, posterioribus temporibus, usu iam stabilito - post 350 a chr. n. O pro vetersis scribendi, acile quis credere posset, ubio viderot ibi I legendum esse ). Etenim necesse est leges illas in orationes e collectionibus legum quibusdam insertas esse quae posterioribus temporibus confecta erant
Incertum est, quis fuerit auctor mondi illius satis rit
demonstrasse, quo modo verbum τουτοις pro τουτον potuerit
ex inscription primum in collectionem legum quamlibet, deindo in orationem sindo-Demosthenis irrepero, vel in commentarium quondam oratorum, velut Didymi, vel inlexico quoddam, velut amphili Quod si τουτοις in lege scriptum videbatur, quomodo hoc verbum intellegendum erat nisi ab his via pro his' us 'his' dat. 3 Tum autem necesse erat αιρείσθων pa8- sive intellegeretur eliguntor'. Quo fieri poterat, ut criptor quidam traderet ephotas fuisse ἀριστίνδην αἱρε ντας
eiusque verba auctor ossucis D exscriberet. His perspectis, cum iam demonstratum sit τουτοις legis illius saepius commemoratae efficere minime, ut nuntiato illo: αὐοτοις δὲ οἱ πεντήκοντα καὶ εἰς ἀριστίνδην
Folgende τουτους, te man et Demosthenes stat τουτοις corrigin
hat, aut dem Melae talio gestande habe, aue hier at tesselehidis voretalidische orthographie de Fehle verantasat.'2 Ut inter recentiores etitus vide pag. 2M 'ex optimatibus eligi debere ephetas cavit hac lege Draco.'M Molentinus l. l. p. 6 'nam ita quoque interdum res est comparata, ut Olluee m aliter atque coniuncta complurium opera e Vetustis scriptoribus depravari potuisse videantur' .Dj0jtjgsib M OOQ C
34쪽
αἱρείσθo v pheta dici viderentur χριστίνδην ιρεθέντες
ad hilippii Largumsutationem tran8eamus. Ρrituum igitur ills animadvertit praeter illa ollucis verba, nihil testari phetas unum et quinquaginta fuisse, nisi isgem illam, quae et apud seud0-Dem. adV. ac.
dsinde Ollurem admonet eodem loco commem0ravi8M0phetarum numerum LI atque eos αριστίνδην αἱρεθέντας fuisse, idqu0 praeter 0Hucem nobis eadem duo exemplarialsgi sola tradidisse inuam ob rem inter eos loco societatem quandam singularem intercedere suspicandum esse; tum hunc c0n0xum mult artiorem videri differsntia ipsa bservata, qua inter 0llucem et legem int0resse videatur, eam scilicst, quod ollux censet ephetas fuisse αριστίνδην electos lex autem praecipit, ut epheta decem φρα-τορας του covς eligant quippe cum dem0nstratum it, qua via 0lluci verba a depravatas rei verbis proficisci potuerint. Ita lantem esse inventum hilippi contendit, ex qu0Ρ0llux verba sua augerit, quibus doceat ephstas fuiss0 χριστίνδην αἱρεθήντας ); 0lluci, qu0 ad has verba attineat, fidem abr0gandam 880.
Vix hilippi has dem0nstraverat, cum ei adsen8i uules schisinius si angius ), tum alii deinceps Neque cred mult08 880, qui argumentis hilippii non c0mmoveantur ad eum equendum. Schoemannus autem, XLII annis post suum is phetis si reopag comm0ntariuin editum,1 Ν. Jahrb. 1872, p. 604 sq. - Deror. . die ph. p. 13 Sq. 2 Ch etit. l. l. 'eam legem nostram intellegit ollux. 3 Rechl. 1873, Lang. 1874 vide supra p. 17 .
35쪽
27 denuo ad suam sententiam dolandendam prodiiti Nequs
ille negat τουτον iam esse ab omni parte tutum neque τουτοι inpud Demosthenem a 30Huc ves auctoribus ius legi potuisse. trorsus autem negat ollucem tam ineptum fuisse, ut non intellegeret τουτοις nisi ineptam sententiam non conced0re muli igitur iure recentiores contendor verba ΡοHucis ἀριστίνδην αιρεθέντας ab illo mend profecta 880
Crodimus rachosimannum inclinatum fuiss ad ossucis iudicium iusto pluris asstimandum. Sed alii des ollues eiusque fide aliter iudicauctunt Stoi0ntinus, y qui scindustria', inquit, 'nihil aliud respiciens, hanc, de auct0ritate ollucis quaesti0nem institueret, usquo ad hunc diem nondum quisquam exstitit quae cum ita sint, minime mirum videri potest, quod diversissima0 pinione de usu et auctoritate huius lib0lli Octavi i0llucis ferebantur semper atque etiam nunc feruntur'. at Stoi0ntinus quidsm ipse, qui ad scriptoris nostri fid0m in publicis antiquitatibus Athoniensium onarrandis iudicandam adgressus est ide0que Octavum librum imprimis percensuit, 0llucem non magni facit. Ἐ0minem sum fuisse dicit, qui scribas magis quam script0ris munere fungeretur; plerosque in ea re erraVi880, quod ex alter tollucis loco de alter so aliquid colligero posse sibi persuasissent' 'evolvisse tantum auct0rem suum Ρ0llucem et aut descripsisse aut excerpsiss0 nihil aliud iaciss0' ) Atquo ita essω mihi quidsm Stolantinus ad00 probavit, ut verear, ne talom auctorem nulla iniuria afficiamus, si si credulitatem illam, quam Sch0emannus ei
2 L. l. p. l. 3 L. l. pag. 3, 4, .
36쪽
80d ns quid iniurias in ollucem committamns, fatendum s mduci viti dari larta880 non posse e Verbi του- τοις et aliquid conclusisse. Et hilippi λ suspicatus stΡ0llucem non ipsum legisse Demosthenem, cum octavum librum conficerst, et Langius' ostendit cr0dibit ess0 0llucem iis usum esse, qui ante sum de his rebus e mentari0s 0nscripsissent. Et Stoi0ntinus compertum esse existimat olluc0m in octavo libro conficiendo uno tenore eiam-
philo si s Vsstino, qui sxicon amphili in reus coegit,
excerpsisse' . ta culpa in alium quendam cript0rem transfertur').Ρraeterire n0n possumus qu0d a Stolontinora hoc loco separatim dictum est β). Quocum dolendum est, qu0 de auctor huius de photis loci ollues certius quidquam pr0p0nere non p0tuit. Nihil de primo sonte ex quo auctor Ρ0llucis h0 loc0 0rba sua hau80rit, pro xplorat adfirmari posse existimat. Ῥhilippi negat se posse adsentiri. Animadvertendum autem est tolentinum ipsum probass Didymi commentarium, ad rator08 Attic08 confectum, sentem - 0r amphilum et Vsstinum fuis80 0ducis. Didymum autem constat et ex oratoribus et ex aliis scrip-t0ribus hausiss0 80 ex qu eorum hunc d ephetis l0cuml Phil. 1874, p. 140 n. 43.2 Lang. 1874 p. 6 n. 6. 3 Stol. l. l. p. 90.4 Quod autem supra commemoravimus Stolentinum de ollucis fide iudicasse, manifestum est id etiam ad illum auctorem eius pertinere. 5 Stoi l. l. p. 74-77 ibid. n. I 'Quod hilippi primnni in Jahrb. f. hilol. 1872, p. 604 sq. protulit et post eum alii pro comperto et explorato habuerues, partem huius loci e smosth. XLIII 57 corrupto fluxisse, id in hac rerum condicione, praesertim cum ea ip-, quas ex illa corruptela orta esse contendit hilippi, per se vera sint, mihi vel maxime dubium videtur.'
37쪽
Ρollux excerpserit, diiudicari non potest. Disputatione autem molentini censeo apparere rinucis verba per multos medios scriptores a Demosthene adv. M. proficisci potuisse, quia Didymum uonstet commentarium in Demosthenem composuisso. Quam ob rem nihil impedit, quominus assumentations hilippi nos confiisamur obstrictos Stolantinus ne Verbo quidem conatur explicare congruentiam illam singularem et societatem quam inter ollucis verba et legem illam iam saepius conmemoratam intorcedere vidimus Ephorus autem, ut qui sine dubio supatridas uorint, nihilo stius re vera fuisse σα δην αἱρεθέ-ας, pro certo adfirmari potest. Quod recto Stes admonet. Ad hanc autem quaestionem diiudicandam, utrum ollucis verba ab illo mendo prosecta sint necne adnotationem illam nihil pertinere apparet Addendum osse videtur ollucem vel auctorem eius et alias depravata apud Demosthenem scriptura fuisse deceptum ). Sed - ui aliquando ad finem huius partis disputationi nostrae Veniamus - ex iis, quas attuli satis apparet Verba Ρollueis - ΠΙ 12 - ἀριστινδην αιρεθέντας a Vitiato Verbo τουτοις, quod in leg- Ρseudo-Nemosthenis adv. mc. - . 1069 Db - se insinuaverat, prosecta esse Sin autem verba ἀριστινδην ιρεθέντας talem habent
Originem, quidis toto nuntiato cogitari oportet: ράκωτ
1 Ut cum vitiat verbo onτων in oratione Demosthenis inauer
gum et Mnesibulum XLVII p. 136I DII seripto laeum suum VIII, 1l confunderet. Longum est hae enarrare. Ad hilippium delego Q. L 1874 p. 79 4 - cui ipsius de ipsa re adsensus est Burs. Jahreaber. Jahrg. VI 1878 vol. 15, 18M, p. 286. Et Sistentinus eum hilippi consentire videtur l. L pag. 63. Schoemannus autem repugnat in J. 1876 p. 13 sq. - sed gravissima argumentorum Philippi neglegit.
38쪽
30Ρhilippi, qui conclusi0nem illam de Verbi de αις. invenit, primo de t0t enuntiat dubitavit, utrum id quoque aspernari deberet necne ). echleinius' autem sine ulla dubitation totum nuntiatum repudiavit, mox Langius' et Ρhilippi ips0' Wschisinium secuti sunt. Tum ipsius Gil-bortus, alii iis adsunsi sunt, nuperrime AlexanderSODD. Met illi quidsm mihi vid0ntur hoc secisse.
Ρrimum uim confitendum esse videtur, cuius enuntiati par quaedam eaque magni momenti demonstrata est aberr0re profecta esse, eius ceterae parti nisi certis argumentis fidem adiudicari non posse. Deinde difficile n0 est stendos, qua via Draco inventus sit auct0 sphetarum instituend0rum. Nam cum de phetis, id quod iam supra dictum est . . uellerum animadvertisse' in Drac0nis legibus 80li menti fiat, script0ri 0 satis accurat in mentem venire saeile potuit conicer Draconem fui88 eorum auct0rem. Et causa quaedam haud scio an fuerit, cur Ρ0Hux- vel is, qui hunc locum primu conscripsit - auct0rem certum ephetarum invenire vellet, quia aut p0st re0pagi auctor commemoratur, Solon. Itaque recte mihi videtur
verba ita interpretatus est, ut diceret Draconem ephetas non instituisse, sed de iis iam antea institutis praecepisse, ut ἀριστίνδην eligerentur αιρεθέντας enim accus praedicativ. esse: Drahon habe disDj0jtjgs,b M OOQ C
39쪽
31 Sed quia ollux, VIII, 2 - solus nobis tradit
sphstas fuisse a Dracone institutos, efficitur, ut causa iam adsit nulla, cur Draconem pro auctor ephetarum habeamu8'). Atque Draconem tanti momenti institutum non condidisss hoc quoque testimonio adfirmatur, ab Aristololis oliticis ducto, ubi ΟΙ. 9. 12 - scriptum est: ράκοντος
αξιον, πλὴν ὴ χαλεποτης δια τῖ τῆς ζημια μεγεθος sitsi Schoemannus institutionem ephetarum ad την πολιτείαν referri non po880 censebat ), negari non missi iudiciis homi-
Εpheten nach lirdigheit Wahlba gemachi.' Quod ut probet duo
exempla adsert, ubi adiectiva praedicativa vice ungantur, Aristot. Polit II, 12 τὰ δικαστήρια μιστοφορα κατέστησε Περικλῆς Antiphon p. 116, 15 καθαρὰν τὴν πολιν καταστῆσαι - unum ubi eodem modo adhibeatur participium or cum partic. αν coniunctum Thuc. 7, 42
ληφθέν. Qua exompla nihil valere recte Schoemannua - . J. 875, p. 464 - animadvertit. otest enim καθιστανα ita adhiberi cum adieci vel pari praes coniunctum, ut Eurip. Androm. 35 sq. . . . παῖδα θ', ο κλαίοντά σε καὶ τὴν ἐν ικοις σὴν καταστήσει κορην Gexemplum autem quod orchb adfert, partic. ori adiuncta parti c. ἄν, nihil pro sententia eius testatur. Animadvertendum etiam est. quod in προσκατεστησεν paulo infra, eodem apud Oli loco. κατέστησεν vim instituendi habet. - Cis erod. 6, 131 -ισθένης τε ὁ τὰς φυλὰς καὶ τὴν δημοκρατίην Αθηναίοισι καταστήσας . . . 1 Et imaeus, exicon latonicum haec habet: εφέται
πεντέγκοντά εἰσιν oveos O ἀπο ρακοντος περ φονου δικαζοντες
κριταί. Apparet haec verba interpolando nata esse, cum apud latonem ephetarum mentio non acta ait Prosecta sunt a Polluce vel eius auctore. s. Lang. 1874 pag. . Quod ad πεντήκοντα attinet, manifestum Si ει Vel καὶ ις excidisse ante ει , quod seqnitur. Usokl. l. l. p. 13 Lang. 1874, p. 19. Et Stoient. l. L p. 77, 3 sero constanti grammaticorum more omissum esse quinquagesimum primum censet.2 De Areop. et ph. Op. c. I, p. 194. - . J. 1875, p. 156. Dj0jij siby. OOQ C
40쪽
32 cidariis Areopag ademptis si ad ali0s novosque iudices, sphetas, statis plus in rei publicas institutis mutatum
esse, quam ut recte dici 088it Drac0ns ἴδιο ἐν τοῖς τό- ριοις τι καὶ μνείας ξιον nihil sanxisse praesortim si Draco, ut Sch mannus pinatu est λ - non solum novos instituerit sphetas, Sed etiam novis praeceperit formulis legis, qu0 0d necessarii caedem propinqui ulcisci deberent. Quod si a Dracone sphetae non sunt instituti, a qu0- nam temp0re est origo eorum repetenda P rimum ad lapi-dsm illum anni 409 8 sisgo, quo emcitur ephetas iam ante Draconis tempora Athenis fuisse ). Deinde ad assabulas reicio, quae apud Athonisnsos de iudiciis illis homicidariis tradebantur. E quibus colligendum esse videtur ab Athonisnsibus ipsis sphstas habito osse antiquissimis rei publicas smporibus institut08.1 N. I. 1875, p. 157. 2 Primi versus inscriptionis haec continendi ei Philippi 1874, p. 335. - Dittenb Syll. Inscr. r. Lips. 1883 I, p. 87 sq. :