De Jacobi Peletarii Cenomanensis [Jacques Peletier du Mans] Arte Poetica, 1555. Proponebat H. Chamard

11쪽

PRAEFATIO

Jam abhinc plures annos, de veteribus nostri artibus poetici Saepius quaesitum est, ac uere studioSi quidam qui Scriptis illis, antea parum aut male cognitis vel etiam admodum ignotis, libenter peram dederunt. Sic anno 1882. Georgius Pellissior, doctori gradum adepturuS, Facultat Littorarum Parisiensi latinam thesim si de serti decimi uectili in runciu urtibus poeticis' s proponebat in qua varios hujus generi libello eo tempore compo sitos quod vulgo en0culionis nomine dicitur recense

bat, e Arte proiectus quam Petrus abser edidit 152 liniat eum opusculo aikelini de Fraxineto 1605 finem Iaceret. Anno autem 1882, Eugenius intillia thesim quoque proponebat de illo libro qui Lugduni prolatus 1561), ad classicum disciplinam apud nos condendam

maxime aluit Scilicet si de . - Scutiqeri poetice s. Anno denique 1890, rneStus Langlois, alliu repetenStemporaque praesertim illa iovens quibus floruerunt subtiles et verborum et rhythmorum artifice quo si rhetoriqueti s v gallic nomine designamus, in Sorbona disputabat, necnon eruditissime quidem, si de artibus

rhetoricue rhythmicue, sic le ui libus poeticis uncis

12쪽

rentes litterurum en inuti0uem editis, quibus tersit cuti inii

nostrue leges ea plicuntur 3 . Qui etsi omnes ex e ellenter de Sua re Scrip Serunt, haud tamen nulliu Operae nobis esse visum luit et his scriptis aliquid addere se iis etiam quae proximis anni nonnulliu Piseiadis doctrinis compoSuere ergo Volui IDUS lOribus ioctissimis illis praestantissimisque magistri. Petildo ulle vili sel semilio aguel, quorum Studium erga nos

quoddam iXCutere quod paucisSimi emporibus mos iris legunt, quam Vi lempore Suo non nulliu momenti uerit, Jacobi P0l larii Cenomanensis artem Poeticum die o. imi rum in accuratissimo libro suo. Pellissi ei quid in aerarie plurimum Valeret praeelare molavit Vallie lino io Fraxineto potissimum incubuit cujuS operi itu quam dimidiam commentalionis suae partem attribuit uare nonnullis ortasse videbitur quodam modo neglectu Si uisse qui Vallie lino viam aperuit eujus clamen liber adscribendum Pleiadis historiam tantum adjuvat ut dignam inesse in io maleriam . quae largius alliu Sque tractetur. dicere non dubilom. 00 10mere quidem nam Pelolarii Opus eum anno 1555 diluni cluserit, inter D sensionem et

illustrulionem sullisue uiri iuste quam anno 1549 scripsit

vero dilior est, iamque Saepe OVBrum rerum licto I . Ul

13쪽

jam onsardi rtem Poeticum primum, dein prae Scriptas Frunciuili praeiationes, quae haud multi annis post

editae Sunt, minit Slupeam HS Majore etiam cura dignare eSS Videbitur. Si scriptorem illum poetices anno 1555 prolatae memineri eumdom esse qui Pleiadi vias aperueri l. atque prius et Ron Sardi Bellati singillatim amicilia usus sit quam ambo illi iniser se amiciliam ungerent. Onne enim mirum est, quod Peletarius Clementis Mar0ti principio autor a discipulus, magiStro tamen audacior OV3rumque rerum multo studiosior, ad novam disciplinam hora prima transgreSsu est, cujus adVentUm ipse quodam modo est in uverat legeSque mox clariu ac rectiu promulgavit, quam ille praeco qui nuper e Coqueretio Collegio artis novae tonanti voce Paeana cantaverat Priusquam autem huic operi indulgerem, cura mihi

fuit ex editione principe, cujus in Parisisensi Bibliotheca Νationali exemplaria duo servantur P0lelarii libellum quam diligentissime potui transcribendi duam editionem

Salis notum est ne nostra quidem aetate, quam Vi Vele rum librorum curiosa, iterum Spis uisse mandatam neque unquam, ut Verisimile St, mandabitur Singularibus enim in scribendo signis Sus Si Peletarius,

quibus sit lectio dissicilior duae ipse ego Signa, cum

loco quosdam Peletarii referrem, non omni transtuli nam et legentibus ingrata Sunt, dum Oculo 110Vitate qua-

Res ast 1214 et 12l5. Quid Ρeletarius de reformanda opthographia censuerit, ipsius eletarii liber expromit, cui gallie sermone hic titulus : Dialogue, Poriograsse serononciacion fran Oese, ueparti an deus liores, oec ne pologi d OrSMergret. Quem librum Pietavi primum pust Enguilbert de Marties edidit anno 1550, in-S', iterumque Lugduni apud Joannem de Ournes, anno 1555, in-89. RihI. at mes. X. 195 ). - De Oe s. Livet La grammatre fran- cais et les grammatriens a xvi siecie, 1859, p. 13 - 175, et Brunot, a tangue u Vi siecle, apud etit de Iulleville, Histoire de a langue et de talitteratur Iraricatse l. III, xvi siecie , 1897, P. 65-768.

14쪽

dam inusitata ossendunt nee typi sunt quibus ea reSlitU-3ntur'. uapropter horuni quae abhorrent a Singularitate nimia, e Sola retinui. Finienti lic0at juniorem amicum 'Seph G0SSelin, nunc in orbona litteris ludentem grate deSignare qui UOminus imperfecta lectori commentatio mea Succederet. Omne citato loco rursu principi quae in Bibli 0 theca Νali 0nali delinetur editioni ion tulit.

15쪽

In hujuscemodi operibus quae sermone antiquo quam minime antiquas se tractans, reci potest timere Scriptor ne quid in scripto suo Obscurum ii. uapropter nobiSVisum est quod antea iecit Pellissior in libri ironto propriorum et Communium nominum indie em inscribere. Plerumque mutuati sumus ab ipsis auctoribus qui xvi' saeculo vixerunt gallica nomina in latina conversa quae tamen cum haud semel deluerunt aut gallicae appellationis Servandae veniam sum pSimus, aut ex opia Scillis

19쪽

Antequam Jacobi P0l0tarii Poeticui irim Aggrediamur. nec Se Si quibus temporibus comp0sila sueri brevitur

Non illud pra Peletarii primum opus. IAm nimanno 1544. si quidem Crucis a Cenomanis os limonio credimus Horatii hi tutum ud imites gallidis versibus transtulerat quod optaseulum ui alias diximus', mullo minus per se Valet, quam illa praefatio qua selelarius calli an linguam laudibus sextollit aetatisque suae poeta Suphsementer hortatur ut sermon se Birio non alieno jam utantur. Celerum pSo. anno 1547. ut m eptis exemplum adeseret uni P0eticorum ii volumen edidit, in quo jam 3pparent artis novae quaedam indicia dum i eis tenta poesim ex assu0lis r0ginibus se ortam ad inmutat; trahere. o libro novirum rerum auctorem omnibu Se proferebat. Denim ingenio promptus et Ardens nee non lemerariu S. aequales iuris impellebas ad imitandos et antiquos et laticos seri plores. Ab anno 543 P0l0iarium scimus Ron sardo familiariter usum S-e. UOCUM. in urbe Cenomanorum quae Silonem agitaverit quibus minis antiqua dae forima patriam in poesini induci posset Ipse paulo post Pelelarius ignotum adhu R0 ardum nolum omnibus selit cum inter propria carminae Armen

Vide thesim nostram de Ioachimo Bellato, p. 33 sqq

20쪽

amici quoddAm miscuisset. Idem anno 546 Bellatum cui, ut credere licet Ple avi occurrerat, incitavi ut das jam praecipue colere ac fingero sonet t3. quippQ qu Aegenera po0malum Ssens in primi digna quae jam avalibus Ioverentur . Nemo nescit quomodo de lingua poesique gallica bene sperani P0l0lario brevi tempore bene succosserit. sella ius senim anno 1549. illam Defensionem misit in qua Aurali discipulorum praeco lege novas novae artis a unde protulit . ulla acla mora, mulla latim carminum Volumina a lege sanxerunt. Primus ipse Bellatu S. natura SV properus. nn 1549. Circa Paschale tempus; lii stral peloribus atque Lyric0s Versus obtulit se sub ejusd0m anni finem darum volumon alterum cui gallisto sermone hic litulus Becueil le o si h . Proximo Aulem anno, inlinunt ii serum didit; sed ita novis auolam Onellis ut

plia quam duplex evaserit. Ronsardus et ips0 durum libro IV in publicum produxit 1550j. Secundoque OStanno rursus umores et durum librum quintum. od sem sempor divulgabat Pontus Thiartus mutorio Grores et Lyricu orerminu 1549 1552ὶ Antonius autem allius. Oli varius Magnius. Jacobus Tahurelius Inm res, in quibus

olla, tantum a Pelptario laudata commendat Aque. 3gnisi se jam florebant. 0 sinis hic stelli nam, dum Bel latu S, consanguinoum cardinalem Romam secutus 1553ὶ morum novorum usu atque X filii taedio novam po Si sua se viam jam priori studii immemor. 3pseriebat qu3 vicissim mim Mntiquitutem RomΠρ ad Iudos musticos, rad

De his es quod ipsi disseruimus u de inventione dae , in Reo. 'hist. liti de a France, κ99, p. 21, thesimque nostratu de Joachimo Bellato, Oc. cit.