De Jacobi Peletarii Cenomanensis [Jacques Peletier du Mans] Arte Poetica, 1555. Proponebat H. Chamard

21쪽

conligit flens te Stephano odiosem in Italia repserire

manu Scriptum, in quo Armina lauedam nacreonlpa

continebantur 1554j. Qui codo typis mandatus haud parvam apud Gallos gratiam obtinui dux enim Pistiadis ipse Ronsardus illo seglecto ei seque contempto

Pindaro, quem in primis ante Iove rut l. Spe quadam aequandi fuerat imitatus, Subito Teium secens cognitum poetam, cum illi se minus imparem sentiret tam gratum habuit, ut eum jam unice respieeret. Ergo dulum, Si quidem hoc verbum tingere licol, ignotum adhuc armini genus, inter assuetas jam posematum Iormas intro duxit et arte doli alissima quem verum Anacreontem BSSe putabat, voluptatis valem imitatus est ind Sili ue

imilator Ronsardus fuit anno 1556, Remigius Bellaqueu S, qui novissimus se Pleiadis poetis conjunxerat, inter Musarum chorum ad milli servit, quippe qui Teias odulas se graecis versibus in galli os converti SAH . lephanus vero odellius qui sibi pulpita servaverat, amanno 1552 dum uuenium et Cleoputrum sp0ctantibu Sexhibet antiquorum comoediam et tragoediam apud nos introduxerat PoStremo onSardus, hortantibus amicis, in animo habebat Homerum ac Vergilium, ut it ili 3 mu S, ad vitam ipse revocare patriamque suam orn3re epico de Franco poemate cuju Iabulam in ista regi 0nrico Secundo sedicata ' jam delinea vorat. Ergo, intra quinque

22쪽

Vel sex annos omnos ere Musas ludiosi ton laverant. nullaque Parnassi regio vacua poplis erat Haud igitur vana Peletarii spe . haud irrita vola fuerant poeSisns V quaedam Orta 1 At antiquorum et Italorum imitatrix quae Maroli discipulorum pose malibu aut saepe levioribus aut admodum insulsi gravius es io quid atque aeriit S SUBPOS UBI Al. Dum autem haec in litteris pruntur, quorum pSe auctor quodam modo ueral quid agebat Pelelarius illo, cum Ssel ut Vidimus. Datur Sil promptu et mobilis mullarumque rerum curiosus jam postSi minus

msemor, Olum primo Se iero dederat dispulationi qua se Ludovicum eigretum set Gulielmum Allarium de seri bendi more reformando separatos habebat annoqu0 550libsellum diderat cui gallie liliatus is inseri plus Diu i ig/t irmurus e rore in reci0n runcone i . Dein, cum

sei sentiarum haud minus quam ille rarum amator SSet. ad mathemati a Se con Verierat, Vorum. Um pergrRl30 haberet haud modiocriter ut videtur peritus erat .

Non ex umbratili vita jam existrat, nisi ut rithmeticora 155 1 ol Hebrum 1554 publicar0 l. o lamen omnino

carminibus abstin0ba interdum enim, cum illum math 0- mali eorum taederet ridebant Versus, ut ipSe, nec Sine gratia quadam simplieitalis . ail ses pr0s i scilic0td mathsematicis loquitur avoser ira vallie 'une ard ui ex rord inser 0in si que Ioni ceu qui on long tans inter mis in 'hose qui eur et de bien Xpressin proles Sion ,

23쪽

quod lypis Peleturius anno 1555 dedit in quo, cum

lyrica carmina, tum XCVI Onella de rebus amatorii S. Λt qui iam prudens erat iam sapiens tam diligens in omni re et cata Sarum CurioSuS is non erat quin artis suae principiis ac reguli graViter animum intenderet cum praesertim Sollicitarent eum Pleiadi poetarum opera,

tantum ab iis quae prius acta erant differentia Solebat chartis singulis passim ac temere, ut quidem aut cogi lant nul legenti successerat illinere quidquid de p0esiet arte poetica sentiret. Venit autem dies cum ei visum

est utile Iuturum esse. Si cogitationum Suarum Omnes iaceret participe S. Ergo chartas, imposito, necnon, ut ipse conieSSUS St, egre, ordine, compo Suit , eodem

24쪽

imi ritu , Lugduni, ubi seeundum jam annum Peletariushubii bul edita ruit apud bibliopola Joannem ornae Si-urn 0 Gulielmum agellum P0elicu cui litulus hic

Domin Zachariae nudari. Parisiensi. Regis Consiliorum ministro nerali Lugduni exactori . a se Pelelarii poetico si quidem ad Compositionem respietas, haud mullum sellai Desenti in dissimilis est. Nam, ut Defensi i sic in duos libro est bipartita quorum unia de artis legibus univei Si deque lingua quippe artis o lica ministra, disSerit, alter autem de singulis gallica poesi rationibus. Habet lamen ri P0eticu nescio quid in composition diligentius et clarius quam Desensio Peletarius enim, ut pol qui mathematici studuerit, ratiocinandi vim quamdam Bellato insolitam usurpat. Quanquam

ipsum etiam ejus Artis uel Orem maxime patet XVI saeculo ViXiSSe, cum nemo quidem periecto componsendi labore uteretur Salis proiecto elelarius in Ordinando opere universo curioSus ac diligens, in unoquoquo η pile non alis saepius a recta via lectil. 3leque per in ex Spect3la Vaga

ean de Tournes et Guillulam GAZectu. Regis privilegium apud Aquae hellae sontem die mali quarto datum

Extremo Drooemio logimus haec deri' adree ee inien in Leur, cominea elui que j'e proiive in cles regans de to tres, Ourci'honnete e liberalra Leuth que tu es aus Letre : qui 'an a Di esse I amour, ni utili lacon noeSSBnoe. E com hien que tu es Ouli su iure ut etat asse divers etele Prosession tu as Ouli montre que les Letres peuvet aporter ornemantau Plus dine exceruices queri'homine uisse elire P. l. Ut exemplis utamur, vide quemadmodum de Vergilii cum Augusto sani iliaritate p. 9-10 deque Lucretii morte p. 10 digrediatur. Respice etiauiu lente dum de scientiarum progressu disserit, Aeribendunt otia nco Put inchoet Saepe Suspensum Peletarius Sermonem tenet, Sive ut errores; eritici commiSSO corrigat sive ut emendet si quam interpretationem graiuniatici salsa ui dederint si p. 32 33 de Flaec Maronisque VerSibus

quibus lumi et de Plutarchi quodam errore .

25쪽

Scriptoris nostri servabimus ordinem commoniali0nis igitur nostrae, Sicut et ipsi u Irtis Poeticue, duae partes erunt. At non Omnia parem Oeum obtinebunt capita. am. ut jam animadvertit Pellis Sier '. multi sunt apud Pele larium loci commune S in quibus nihil ser novi taed0t in his ommorari Libentius his quae propria P0l0tarii sunt indulgebimus inter qua plura quidem sublilia etiam lusesselieiter involita. Praesortim in lucem ea prole remit qu30 poesis historiam Renovationis tempore clariorem esticere

27쪽

IDE P0ESIS ANTI UITATE ET EXCELLENTIA PeletariuS, ut deeebat, non polorat quin riis Poeticue suae initium posesis set antiquitatem et excellentiam praedicando laceret. Sic inceperat se ipse suam antea Thomas ibi lotus qui principio ' omnes artes ex eodem quo Virtus Onte provenire prosilebatur, si c'eS a dire de cepi olon abym celeste oti os tu divinit Peletarius non aliter sentiebat qui scripsit me Samble que

deur de a ture laquete ocultem an e insansi bleniant les a se antre an 'esprit des morte s p. 6). Quid autem ex hi intellegemus, nisi quod Origine sua OeSiS, ut arte ceterae, divina si imirum homine Iormas

90eSi varias ingere potuerunt carminuinque figura Silla quibu unumquodque poematum genUS XStdt, Ud Somne breviter si poeticum artificium D appellamus: pSam

Vero OeSim non creaVere, eum ex ipSa natura Venerit

28쪽

- 10 nunquam exsistere potuis Set poesis. Ergo a caelo ortum duxit .

Quod ad poesis excellentiam attinet, eletarius nihil aliud quam explicat Horatii praeclaros versus in Epistula ad Pisones incluSOS

Silvestres homines Sacer interpreSque deorUm . . .

laciei. Breviter et commentatur crificus noster illam si divini h Platonis sententiam, Scilicet poeta Sacro Iurore suo deorum interprete esse'. onore deniquem semorat quibus reges olim poeta assiciebant, et OpiOSe, Macr0bi auctore, narrat qua Vergilius apud AuguSlum gratia etiamque Iamiliari amicilia Sit usus, cum princepS poesim lanti Iecerit ut ipso versus componeret. Concludit si D0nq, qui Sera peti Stimer a Poesie, honore desbienie e de a proIession de am pereur dii Onde is p. 10). At non plura de his dioenda : nam Peletarius, dum poesis Xeellentiam poetarumque Bernm natur3m laudibus ex lollit, tractata jam, nec Semel, a Ron Sardo Bollatoque versat digniora quidem Sunt alia ad quae

29쪽

11 II DE ATURA ET ARTE QUID DE TEMPORIS SUH POETIS PELETARIUS SEΝ ΕΗΙΤΝonnullis orsitan haud utile luisse videatur in arte p00lica verboSius disputare utra tu Valeat, natur3ne Sine arte an ar Sine natura Peletario non ita visum est nec enim poterat qua ostionem a Sibileto jam et a Bellato disputatam praetermittere, cum pr3eSertim non eamdem uterque disputationi Conclusionem Iecisset Ceterum cogitanti Iacile veniet in mentem jure quaestionem hanc curae majori illius aetati quam nostrae scriptoribus fuisse cum in hoc de totum certamen positum fuerit

scilicet, dum disputant in Contraria et Maroti discipuli et Pleiadis poetae dabant illi tu natur3e, hi Vero,

qUanquam non naturam Spern3bantur quamplurimum

tamqn arti concedebant. At Pelelarium, cum et ipse quaestionem diSceptandam aggrederetur neScio quid clarius attulisse vellem. Cui Vi Sum St, ut quidem erudito, quin immo nimis erudito, Horatium a Platonem, Ciceronem a Quintilianum continuo permiscere, ita ut ObScuritatis vitium non Semper iugiat. Quod ad Peletarii proprium de controversa re Sensum attinet, haec colligere possumus. Si nuturum dixerimus si cete grand Duvriere, qui agit universeleniant Sus out e qui et a monde, e Sus out e qui tombean a c0gitacion de homines h p. 11 in plane manifestum

V. Art. Poet. lib. I, cap. 3 Deiens. lib. II, cap. 3 sedit Person, P. 108 . Cf. thesim nostram de Ioachim Bellato, . t 39 sqq.

30쪽

- 12 Si Stere Solam, artem Vero naturae 3rtem quamdam

esse Al Si hae appellatio, angustioribus inclusa finibus, solum designaverit si e qui et nipOS BD OIIS, a SDOtre ei ne e Sans noli e rem iere in lancion , id est genuina virtute et quidquid homo, cum RScitur, X naturae manibus ut ita dicam, accepit, ae ite de mons trabitur laud inutilem ad haec naturae dona augenda artem esse 'Ar androet te Poete a uissanc grande h p. 11 i. Quae cum ita se res habeat, Peletarius naturam et artem aequiparare conatur ature u Vre te hemin. te m0ntre u do 'Λri condullis garo de se devoyer Νuture donne a diSp0Sicion, se comme ne mallere t 'Art 0nne 'operacion e comine la Orme. An Omme,lii usure bien demande te seco ur e la mein artiSane se 'Λr ne petit risen an te naturo h p. 12). alia raenulla d0etrina quae Si absit, ilii est in homine poeticum. At etiam a vento naturn decet poetam artis regula quasdam doceri: doeebit ergo Poletariu ' brevius tamen quam duintilianus cujus, ne ut nobis quidem videtur inju Ste, mora ac digresSu praeceptor OSter

Est autem hujus capitis altera pars quae Vehementius legenti animum retineat, quam prudens illa de natur30 et urtis cognatione disputatio scilicet inopinalo, quid de temporis ut 0elis Sentiat, PeletariuS X promit. De quibus . etsi primo aperte declarat se non judicaturum HSSe, cum justi u 90Steris judicanduin Sit tamen, ne laudibu pareere videatur, judicat uani et de moe, e ne sui potntepergneur de ovanges de ui bien se de dire uti ei n- gele douS, Iaconil ne ius oreilhe. e. Princes un