De praepositionum usu apud Tacitum. Specimen primum

51쪽

II 8 l7 odio praesentium logitur, sicin I. I, 9 odio

adv. dominantes. H. V. 5 5 hostile adv. omne alios odium. Anii. II. 56, 4 adv. Romatio odio et in a

thum invidia. III. 32, 5. IV. 29, 10. XIII. 37, 11. XV.

52, 17 68, 12. - Atque ut e g. Ann. I. I, 12. I. 56, 4ἡinvidia in alqm. legitur, Sic Hist. II 60, 3. XIV. 18, 9. XVI. 18, 13 adu atqui.' H. II 66, 7 ob veterem adv. quartadecumanos discordiam. cf. Ann. IV. 32 6. XII. 44, 16. XV. 2 l T. - . I. 84, 13. 11n. III. 14 3 ne contumelias quidem adu imperatorem itifitiari poterat. μAnn. V. 5, 1 ἡ probra adv. alqm. XIII. 1, 4 jurgia adv. grippinam. III. 24, 20 offenSione adV. alqm. μΗ IV. 3, 3. Ann. IV. 42, 12 inclementia adu reOS. Atque sic de quocunque hostili conatu H. I. 1, 16 instigatrix adv. Galbianos ἡwider. 30 15 Legionum Seditio adu duces suos. 84, 3. - nn IV. 36 6. XIII. 26, 7 augebanturque injuriae Insulten adu viro seminaSque insignes. IV. 7, 19. I. 8, 29 insidiae in rem publicam, consilia caedis adu imperatorem puniantur. XI. 9, 9 Ann. II. 55, 6 hos osse Mithridatis adv. Galbam Antonii adv. divum Augustum OciOS. Huc quoque pertinent loci Anii. II 85, 6 et XIII 42,

ἡ repetitum credebatur senatu cODSultum poenaque inciae legis adu eos, qui pretio cauSa OraviSSent. III. 52, 2.

yy refertur ad adjectis uno loco H. III. 73, 16.

γ ad verba H. I. 41, 5. IV. 4, 14 primore Galliarum ab Othon adv. Vitellium missos' quae Verba recte jam interpretatus est Waltherus: prim Gall. intelligo in urbe praesentes et inde s Othone missosμ ut populare suos adversus Vitellium concitarent. . ΙΙ. 7l, 3 ingratus principi ut adv. Neronem auSUS. μcf. XIV. 7, 14. H. II. 76 12. IV. 17, 28 dum alii Vespa-

sejuncta, ut Vocula et praetermissa nulla sententiarum obscuri-

52쪽

sianum alii Vitellium foveant, patere locum adV. utrum-

dia quaeri. II. 43,l2: Piso civili bello resurgentes in Africa partes acerrimo ministerio adv. Caesarem juvit i. e. Ider. - II. 74 8. IV. 9, 12. XV. 20 14. I. 42 6. XII. 0, 5. XII. 4, 7 accipiendi adv. generum Suspitionibus, promptior. - . I. 77, 1 l. III. 27, 1. IV. 21, 8 Pisonem secreti sermonis incusavit adv. majostatoni habiti. VI. I, 2. - XIII. 28, 4. XIV. 48, 3. Atque sic fere semper hac praepositione acitus titur apud verba, quae ad rem militarem bellumque spectant, ita ut usus similium praepositionum rariSSimus Sit, quum in nonnullis locis reperiatur ut A. I. 0 10 arma, quae in Antonium acceperit, contra rem publicam versa et contra hisce tantum locis H. IV. 17 Il. Ann. Ι. I 0, 0. XI. 6, 23. Sed prasepositio adversuS invenitur conjuncta a cum substantivis: gr. t 3 li: ingentes adv. Germaniam belli conatus. - bellum adv. alqm Η Ι. 53 9 64, 12. IV. 20, 3. 86 5. In n. I. 3, 25. II. 46, 1. 65, 4. IV. 23, t. XI. 24, 28. XII. 49, 4. H. II 6, 9 adv. Parthos minae. - . IV. 6l, i. BD. II. 45, 9 longa adv. nos militia insueverant sequi signa μ XI. 3, 4. Ann. IV. 24, 0 pluribus adu Tacfarinateme editionibus segnitum. H. I. 68 4. IV. 3 li proeliis adv. Cimbros Teutonosque. An n. IV. 25, 12 infensus miles momoria laborum et adu eludentes optata totions pugnae, Se quisque ultione et Sanguine Xplebant. Nip- perdeius verba adu elud. ab voce laborum post et cogitatione Supplenda pendere ratu tu da gegeia Leute, etch dei selbon potieten ad verba ultione et Sanguiue l resert Optatae totiens pugnae. Sed haec

53쪽

subtilius quam verius a viro doctissimo Sunt excogitata.

Referenda vero Sunt verba adu elud. , OB Sili Summaque vi antepoSitn, ad Opt tot pugnae , quod pendet ab memoria , ita ut sensus ossiciatur et memor. quotien pugnam adu eludente optasset. Consentio igitur cum Boottichero. ' cum orbis: gr. 30, 7sepugni ad V. Riqin certare, cf. H. II 88, 3. IV. t 6. V. 13 l7. - . I. l l l . . I. 56, 17 bellare adv. alqm. XII. 62, 4. - H. I. 70, 7 , eunctatus est, num Raeticis

jugis in Noricum secteret adv. Petronium Urbicum. H. II. 22, 5. 34, 6. - III. I, 8 pugnare. H. II. 14 8. H. IV. 18, T legatum egredi adu hostem jubet. 33, 2 ἡ cohortes adv. Oculam mittit. I9, 20 adv. equitos secundum proelium fecit III. 21, 18 prosperam pugnam. H. IV. 25, 3 derigere aciem. H. IV. 58 4. 25, 6 arma vero adv. alqm. Ann. I. 36 6 armari adv. alqm. . Ι. 59, 9 bellum tractare. II. 4, 10 bellum umere. XIV. l l arma. XII. 40, 1 hostilia induoro. III. 38 8 bellum adv. O volverat. VI. 3l b. III. 46 5 duci adv. lqm. - . III. 73, 5. IV. 46, 7 adv. accolas belligerare. ΙΙ. 45, 4 50 l0. XV. 13, 16.

f Eodem modo adversus' ad Omnem rem refertur, quae contraria est vel obvertitur vel cum aliqua repugnat, quod n0 dicimus, ider enigegen im ider-spruch mit. Apud Tacitum praepositio ἡ contra' huic notioni proprie inservit D. 13, 19. H. I. 7l l contra Spem Omnium. IV. 76, 16. - . I. 77, 4. 82 8. Iin II 55, 3. - . II 69, 14. l l 3. 46, 2. Ania. I. l9, 9. XIV. 37, 15. III. 26 4 59 6. IV. 30 9. I. 73 l4. II. 59,9. XIV. 17, 1 l. s. XV. 2 6 49, 1 l. XVI. 28, 9. - Duobus tantum locis haec vis in praepositione adverSuS inest VI. 16,2: pecunias faenore auctitabant adu legem dictatoris Caesaris et XV. 63 2 complectitur Seneca UXorem et paululum adu praesentem sortitudinem

54쪽

mollitus rogat oratque temperaret dolori neve i aeternum susciperet. Si utique Medice codicis lectionem su-cutus legendum censeo. Nonnulli autem homines docti pro fortitudinem scripserunt formidinem', quod deteriores codices praebent, e SenS utra. r. Gronovi duce X-plicent de augenblichlichen Furch gegentib0r, namlichw0gon de Schichsais suine Frau cs. Nipp. ad h. l.). Quod sane mirum in modum dictum esset, non ad Ormam cs ad ly), sed ad sensum respectu habito, quum Senecae, qui modo amicos ad firmitudinem revocaverat Suorumque Sapientiae praeceptorum commonefecerat, Ormido videas praeterea hujus verbi gravitatem tribui non OSSit. Contra qui probant lectionem sortitudinem varie explicant; non recte tamen haec verba interpretati sunt, qui cs Handri. 187 Drtissimam fuisse UXOrem putant. Immo vero ad verba complectitur XO- rem Suppleas maestam vel lacrimas fundentem, qu0dde amicis quoque paulo ante dictum est et in tali rerum condicione uxori maxime consentaneum erat. Quid praeterea fortius dici potuit quam rogat oratque μγ quid antepositum summa gravitate temperaret' quid tandem in universum sibi velint, nisi Senecam stultum menteque captum fui8Se putamus, verba: temperaret dolori et quae sequuntur, si mulier fortissimam Sese praestabat Denique videas enuntiatorum, quae Statim sequuntur ἡ illa contra et tum Seneca' Oppositionem. Quae omnia Si reputas, patet fortitudinem non referendam SSe ad uxorem, quia quamquam postea fortissima, primo tamen non sortis erat, Sed ad Senecam ipsum pertinere. Atque verba Xplicanda sunt Seneca conSpecta uxore et maeSta quidem ideoque eam compleXus, ut solacium ei praebereth adversus i. e. im iderSpruch

Sic in dubio tum Heinsio et Spitia de Tae in Om-pon enuntiatis ratione F p. 138 scribendum est.

55쪽

mit fortitudinem, quam habebat et modo in amicos praestiterat, paululum mollitus erat, id quod contra doctrinam Suam et Sua ipsius praecepta sapientiae erat. Consonti igitur cum Bothio ad Agr. p. 238ὶ qui tamen non ab omni parte recte judicat. gi Denique commemorandus est is praepositi0nis si adversus usus notioni inimicae maXime cognatus, quo transfertur ad defensionem, qua quis hostem aut malum qualecunque repellit aut sese tuetur i). Sed hac qu0que in re usu praepOSitionis contra', quae eandem habui significationem, multum apud Tacitum est infrequentior Agr. 45, I 2 rubor, qu Se contra pudorem muniebat. Ann. I. 41, 4. XIV. 23 14. Ann. I. 40, 2. Ι. 42, 5. XIV. 2 6. - Quod ad adversus attinet, mandI. p. l86, qui jam attulit Ann. XV. 64, 15 clauso corpore adu vim veneni et XV. 36, 12 sueti adu fortuita Spectu principis refoveri l. e. ne fortuita animum supprimerent. - adem ratione legitur Dial. 4 5 0sendere atqd adv. alqm. H. ΙΙΙ. 78, 4 tueri. H. ΙΙ. 60, 16. Ann. III. 46, 13 60, 6. IV. 5, 12 protegere. XIII 52, 3. XIV. 62, 10 subvenire. Ann. IV. 66, 1 Studia procerum adv. RSu Solacium tulerant atque sim G. I 6, ἡ Suam qui8que domum Spatio circumdat, adu casus ignis remedium. H. III. 34 4 Condita Cremona, propugnaculum adv. Gallos.' XII. 32, 13 colonia deducitur subsidium adu rebelle8. V. 27 6 document adV. Superbiam Zur Warnun gegen . . I. 57, 2 64 20 doliguntur legiones, primani ducendum ad agmen,

vicesimanu adv. Secuturos' gur AbWehr . Eodem sensu firmare Saeptu cum adversus' conjungitur:

Occasione oblata hoc loco monuerim, semel tantum Ann. II. 37 20 apud acitum logi praspositionem a de cujus notione cf. Handes. 40.

56쪽

bantur castella So. i. e. at Schutgmitt0 gegon ut ad diuturnam obsidionem tolerandam. . IV. 22, t. V. 12 6. Ann. IV. 39, 5. II 57, 5: convenere firmato vultu, Pisoadu motum, Germanicus ne minari crederetur i. e. nequicquam metuere crederetur. XV. 10, 5 59, 8 animum adv. Suprema firmabat i. e. ne deterreret a morte

sibi ipsi inserenda. - . I. 72, 4 pe8Simu quiSque adu publicum odium privatam gratiam praeparat i. e. at Schutgmittet egen de offenilichen Hass. - . II.l2, 1 l. V. 59 6 nihil adv. haec Neroni provisum. H. II 82, 17. III. 6, 9. IV. 22, 7: paucis diebus absumpta

Sunt, quae adv. neceSSitate in longum Suffecissent i. e.

nocessitate aut adv. Otium caStrorum quaeruntur' ideri. e. um die Langwelle de Soldaten im ager u ver- meiden. . II. 29, 2. XIV. 29, 14 naves fabricatur plano alveo adv. breve et incertum l. e. um Schul gegendas eichto undisnsicher Ufer XV. 62 9. Idem est usus, quo haec praep0Sitio conjungitur cum adjectivis ut firmus, invictu et quae sunt Similia Praepositio conti a idem significans Han I. 16 apud Tacitum non legitur. Sed praepoSitionis adversus μusus, qui eodem modo apud SalluStium, Senecam, Suetonium cs. Handes. 85. Nipperd ad nn XII. 54. s. Sall. Jug. 89 105 10l invenitur, nondum est admissus in minoribus scriptis ibique loco, qui est in Agr. 3b, Ibἡfirmus adversiS eadem ratione dicitur atque H. II. 82, 12 Vespasianus egregie firmu adv. militarem gloriam. H. IV. 5 7 firmior adu fortuita. Ann. III. 8, 5 firmus

adu pecuniam. H. III. 63 8 Validii adu contumaciam. H. IV. 5, 1 constans adv. metus. XV. 21, 1 invictus adV. gratiam. m. I. 9, 1 tegimen, adu ictus impenetrabile. XII. l6 8 moenia adu inrumpentes invalida.

57쪽

Ιn eis, quae modo de praep0si Volputavi, omnec quoque loc0s praepositionum o contra a me SSe allatos non omiserim resurro tamen jXempla praepoSitionis contra errorem sunt omissa XII. 59, 9. XIV. 43 2. 44, 8 Delitore commemorato volo, a me e Scripta disset quum typi exprimendam traderem, nonnulla SSe teri β-- . - πε ibellus imis accresceret fidebam foro ut qui hoc opushlam ffacile a suis ingeniis adderent, quae fortinquisitione digna viderentur. Easdem ob causas e locorum numero, quo ut purio emendando curavi, quattuor tantum breviter afferam: In Dial. c. 3 in codicibus haec inveniuntur verba ἡ Tum illo leges tu tir in solus Farnes. quid Maternus sibi d0buerit et agnoseos quae audisti.' Dissicultatem, quae in his orbis nost, inde a Muret multi interpretes senserunt: sed omnes quos protulerunt emendationum conatus eo vitio laborant, quod nimis a codicum vestigiis absunt. Nobis depravatum 8Se Videtur Solum verbum, quod St leges atque Scribendum putamus i):ἡTum ille intellego tu, quid Maternus etc. Facilis Sane emendatio, quum haud aegre cognOScatur, quomodo ex verbis ille intelleges' librarii errore exsistere potuerit ille legeS. μIn Dial. c. 7 codices exhibent: qui non inlustres et in urbe non solum apud . . . Vario modo haec Verba Sanare Studuerunt homines docti, quorum alii Halm, Bittor lacunam statuendam, alii adjectivum post verbum et ' Elistein Walther, ess supplendum esse cenSuere, alii alia ratione emendarunt. Mihi mundum latere videtur in ipsis verbis in urbe', non solum ea de causa, quod Scriptor Dialogi, ut alii jam satis mo

x Non omiserim referre, auspium, PraeceΡtorem cariSSimum , me Um communicasse Se quoque multo abhinc tempore eandem conjecturam fecisse.

58쪽

LIBROR O CONGRESS

nuerunt, Syn0Jydia Consociare solet, Sed etiam quod verba i urbe cum dissicultatem ipsam huic loco asserunt, tum rorsus Sunt Superflua eaque miSS nem requiret, qu0dnon tam totum nunciatum probat quam verba tunicatu uel populus et quae opposita Sunt advenae quoque est. Accedit quod cod. Fa es haec verba omisit. Quibu RuSi commotus scribendum cenSe ἡ Quinam inlustreμΡ' 'o it non solum apud μ quum litteram n ' fuisso putem. Verbum autem in

Tacitum satis frequens G. 41 Urit ἡi', Halm u μ). Η ΗΙ. . f. Rup. III. 443. IV. 61 83 84. . . . m. II. 53. I. 37. et Agric. 16 in cod. I et es legitur: et ut Suae ei-que injuriae ultor. Quamquam ritZius in nota ad h. l.

ἡ cuiusque certam eXii emendationem esse contendit, tamen ea ipS de causa, quod haec conjectura, ut ipsi fatentur et Oeent, Variam eamque incertam admittit explicationem, permoveor, ut non adeo certam firmamque esse putem. Scribendum nobis Videtur quisque',

quod quomodo in eiusque obierit certe adeo facile, ne dicam lacilius intellegitur ac , .cuiusque. Quod Si minus

concedaS, Videa quam certa verborum structura hac emendatione essiciatur, quum verbum, quod est . ut isdisquisque tantum referri OSSit quae Verba mune germanice reddas undisi eiu eder, de eigenes Unrechtgu achen at , non ita tamen interpretanda sunt, ut contra Puteolani conjecturam a exio proleg. p. 36)factum est, sed Si ad Paulinum retuleris, cogites de injuria, quae ei, ut eo tempore legato, hac ipsa defectione illata St. Ann. XIII. 44 in cod in0st et quasti cenSUS. Jac Gronovius et quasi incensus A legi voluit, J. Behh

ru see qua incenSus. Scribendum proponimuS et quasi raptim incenSUS.