Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

발행: 1861년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

riei itidi omnino rationibus sese apl,liuatiemini iluae cum ita sitit, intellegitur lephuaeinlinerin ubi maxini Optinuerit minus tertiam partem uersuum sibi uindicasse sed saepius longe quiniani sextamve aut etiam magis exiguam. Iani ut persequar coelita, cum emiseptenariae proprie tria Supra mi Oilerium genera, pioru ni prinnulast, si post tertiam arsinetiam sit stultum uerbum alterum, si lios secundam, ultimum, si post neutram binas secundi ternas tertii distinximus species quorum discriminum exempla supra aliposui haec

oscula libati it natae, dehinc talia latur. insati tu in regitia iubes'ienouare dolorem. dὲspiciens mare velivolumiterrasque iacentes. labitur exanimisque:tremetis brocumbit humi bos. una Eurusque Notusque ruituti creberque procellis se haec dum Darilanio Aeneaehit inda uidelitur. iam de senis teli hi heiuina eris glieciebus prilna ac Secullda aequa

elegantia liabentur, quamquam magis frequentatur posterior, at e, iuris tertia quartae haec sextae sexta praesertur quiniae iam cum incisi tertia trochaica sere sit aliena a litteris Latinis, tres legitimae uenerunt apud n0manos uersus heresei caesurae, quales habes metris hisce

arma uimini Ille cano Troiae lui prinitis ab oris. oscula lilietilii striatae idoli in talia satur. insandunt regi ii iubes irenouare dolorem.

sequitur auctorum quo quisque in arte fuerit persectior eo a pius apud talem istas species uersus debere iuueniri. et quidem solas has optinen Sulpicia calen Sympositis Palladius uianus Merobauiles Ioethius Eugenius Sisebutus Mey. 388 praeterea

Ru Ctore pri liis D film atque ite in elegiarum de Maecenatis deque Maevii obitu ac de Iuuienice dein tu scripsit caimen cui titulus

uerba Achillis in Parthenona cum tubam Diomedis audisset quiaque alterum de concubitu Mariis et Veneris quibus proximi dignitate atque ipsi eximii sunt illi qui semel aut bis migrarunt

legeni illiorum uetustiSSinui in Valeri uin i atonem fuisse arcellimus.

qui lu;iter Seuerissimae elegantiae firmitatem deseruit 66 84 57. 78J. tum auctor carminis de Pisone, alioqui cum accedat arti pomi ardui modo conamemoratorum, mini habet uersum alienum 7M Graecia Cecropiaeque sonat grauis aemulus undae'. sed nec hoc Sua eget excusatione, nec Illod auetur latidium Herculis etiani semel dimisit tale I 00 riuuat ire et libera rura ,sensosque

202쪽

uidere locos . nam 'pressit Vergilianum iuuat ire ei inini castra .llese tosque uidere locos'. cita semel Martianiis V, 25 al, Murbati expauere dei ivlgusque nainor uni iani Aenaesianus in bucolicis semeli artem tigrauit illi S 52Jpectus erat si ruricolu discernere lites. et Calpurnius tu septem edisgis bis habes incisionem tertiam trochaicain flI, 46. V, 1 porro semel eandemiclauianus 142J. nam alibi 16 restituendunt apud uindein late tenuein spectabat opem nunc ditior illis non expectabat, quoniam Scripto silar liabetur pectabat tum qui epistulam idus hexametris composuit semel

adimisit diuisionem irochaicam e ipse 50 Mege pes perat ubique.

mirantia sidera cursus . neque egent excusatione quos Arator ab regulae seueritate posuit diuersos uerSus quinque, quos et ipsos enumerabo, ut tandem appareat, auctore christiani, quos uulgo putant caesurae uel niaxime neemaria lege parum obseruare,

quam fuerint uel suptiliorum et a me prim compi alarum innares igitur quod qui hunc legitur L 23J

ne littera gessit ossici viii , ii ii iiigenii stillauit ab ore

uena,

memini medium ab orationis uehementiore conciuilione ut repetito illo non accepit excusatione iii deinde quod alibi extat simileb, 44 semper inest iuuat ecclesiam aptisulatis unda excusatur nomine proprio similis uenia paratast tribus aliis exemplis

surge Tabitha uocata redit lucique reducta. Venatorumst dicta domus, quia uenis ab illa ecclesiae uenator adest. agmina Iudaicosque tuli sine sine furores. simile huic et pares Martialis ac Petronius neque uero Maxiliatanus et uxorius quod ii iis locis ah solita ratione fuere alieni

uersus ad inittendo hic quidem tales 358, 3 Chilon quem patria egregium Lacedaemona misit et porro 376 nil Phoebi Aselesque tenet' at ille 2, 3. 3, 65J hinc est quod bacula ineum-bem ruitura senectus soluitur in risum exclamans', ideo seueri- talent artis euertisse sunt putandi proxunuin locuti optillet amatianus, qui caesura trochaica sola distinctos uersus numquamat irithemimeri et hephthemimeri sine ebore tertio habet septiens. porro ominandi qui bina haec genera incisionum praeter prin-eipales ires etiam adhibent sed exemplis perraris, quomini simi in

203쪽

nuutero Petronius ac larualis uti uiduis extra balteusio e ubbus Maiitalis trochaicum distinctionen habet quinquies t 15 a. Vn. 57, 1. IX, T. 1. X, i, I, XlI, 50 1 lieptillieittimerii citiuli illieinimeri noli tuis pede iciti octieiis V, 7, 7. II, 30 1.t,4. 7. VIII, 34, 1. X, 3, 13. 100 1. XII, 38, 3. 52, J. 0rminudius cum suis habet lianc duodeciens at illam uiciens sexiens. quibus hoc tantum Serinus diuersus, quod saepe admittit metra talia despiciens mare uesivolum terrasque iacentes . at quod i gitur apud eundem 537 saeIterilia lassona et adiecto uni illa binuis imbri salsuin esse libri Patrebortiensis nam de uricensi non prorsus constat testim i arguitur, in quo vitia iunctum pro adiectis scribendum iuncto. lam secuntur qui ei has haud dubie caesuras adhibeni nec

ni inus ei illi et ii iuuii in solam sed ita, ut tertio rochae finiatur uerbum, quod ut nainini uin Onilitea lotiani pedem secundum, sicut est in uersu illo Mabitur exanimisque tremens procul ibit humibos'. quorum e numero sunt Lygdamus uidius in balteusicis Gratius Persius Nemesianus in cynegeticis Stasius in achilleide ac siluis Lucanus Claudianus Avienus Sedulius, neque enim recte apud Gratium serri credo haec f481J

ι x ills illis' utili in mimul Olympo supplicibus lite iocalida sacris tutela deorum,

quoniam traditumst milice Vindobonensi supplicibus uocanda sine copula, quae non dubiis quin commode omniatur ad augendani uim orationis iam per se citatae. quid si scribemus uocitandarnam cuni filii plici luis uerbis iurim re lueli latiua apud poetas et ceteros ut quisque horuin si inillillius iniuinae insolitum sic Lucretius dixit creet res auctet alatque et porro inter saepta meant uoces ei clausa domorum transuestiani atque ita Tacitus nisi sallit memoria accurrentium uocitantiumque strepitus.

I raelere Seiniseptenariani nec uni trilli enitineri coniunctant et ite iue in ars tertia nec in tertio trochaeo sinita uoce ad exemplum illud haec dum Dardanio Aeneae miranda uidentur admisere uomerus Latinus columella Valerius Prudentius Sid ius Priscianus quibus addendi etnae auctor et Italicus, quippe qui uni

alioqui eandem quain proxime meinora iii Optineant Dormam ingulis sint exeniplis ab eis diuersi. nam in Aetna semel habes

tale AEM aestuet Aetna ui usque rapax sibi congerat ignes', quod nomine proprio excusatur porro apud Silium illud D li.

204쪽

12M ac sibi quisque uidesne uides ut hi agmine primo repesiis oratoria assectione uocabulo eodem habet ueniam cita Minus inoliebaide cuni alioquin et ipse Ionieri batini et ceterorum placitis inseruiat, bis liberius liabet metriini ita V 684 sanguibilis imbuite arma domi atque liae irrita dudum JX. 842J hM-rendumque Dryanta moves, cui sanguinis auctor . praeterea propriae quorundam obseruantiae uenere tales numquam apud Catullui et ibullunt in disti his liabes sextuni genus hephthemimeris, at habes quintum etiam inelegatitius in continuis tameti hexametris ne hoc quidem admisere, nisi semel Catullus in formula, quae unius paene uocis est instar 64 405 omnia lauda nefanda malo permixta furore , et uocabulis propriis laudator Messallae 11J Erigoneque Canisque, neget ne longior aetas atque idem genii nata per antitheton orationis parte 16T qitas similis utrinique tenens uicinia caeli temperat, alter et alterius uires necat aer sed maxime mirum quod Iuvenalis cum identidem probari uersus, qualis est hic haec dum Dardani Aeneae miranda uidentur', non tamen admittit uelut tales abitur exanimisque reniens procumbit huini bos , qui aliten frefluentiores et meliores ducuntur illis. ceterorum uero poetarunt plerique omnibus quotquot euenerunt caesurarum generibus utuntur haud dubie e quibus hi potissimum a me nominabuntur Luci elius Propertius Manilius Germanicus auctor de figuris sententiarum Terentianus Ausonius Paulinus Venanitus.

SupereS accuratiu ut enarrem, quae fuerint arietates in

singulis caesuris admittendis et trochaicam quidem tertiam parili Oinnes exceptis qratio et Lucretio adhibuere insi equeuita, ut quam uel omnino unarint Tibullus cum suis Lucanus Statius in achilleide. sone iussiet eandem Persius semel Graiius semel Terentianus es

fluidei iii exelii plo et uersu tali 'carm n siiliue dedistis lolympiades mihi Musae , bis Sedulius debet scire sumusqtie Sabellius esse latendum plura dari saevaque locum obsidione neri , ter Homerus Latinus et quidem in nonunibus propriis sexiens claudianus item rudentius. sed piget iam exemplorum. At hephtheminierin cum trithemimeri iunctam sine medio trochae caute Satis parceque ii surparunt Catullus Cicero ibullus eum suis Propertius Gratius Manilius L ersius Columella Lucanus Homerus Latinus auctor Aetnae Nemesianus Claudianus Avienus prudentius Ausoniis Sedulius Sidonius Priscianus e quibus auctor Aetnae ter habes uersus sic ii modo declaratumst distinctos octiens

205쪽

202 -- TERTIUM duimella quin litieus Priscianus sexiens e lius at numero Latiniis deciens luater Ausonius quadragiens semel porro Clau-iliantis tu;ii tragii las his Manili iis lilia tragiens octiens haec exempla conii arata cum ei S, quae Sola In Iaabent incisionem trochaicam tertiana, crebra, at si intum uersuum numerum consideraris, salis infrequentia esse apparet eandem caesuram saepe haud dubie admittunt Lucretius oratius vergilius Germauicus Valerius Silius Statius Iuvenalis Sanunonicus I erentianus tamen et apiti hos fritillientiorem constat esse spectent piam tali es iii illo insandum reginali iubes iretiovare dolorem'. praeterea dignum mentoria apud

Vergilium rariorem longe incisionem istam esse in trucesicis ei georgicis quam in aeneide iam quarii generis uersibus ut putatalibus labiim rex animisque' tremetis: procumbit humi bos plerique magna cum cautione si quibus semel habet talom Gratius causasque assectusque canunt tua cura tuerist , semel Priscia nus ita hic sunt Germanique truces et Sarmata bellax', has Avienus, bis Sedulius, tum alii modeste magis etiam dura hephthemuneris ea qua prosiani ut non post arsin secundam ita nec post trocli aeli in tertiit in isti minetur pars orationis qualem tui non in nino reiecerunt quo curativi, pressere nieliorum uestisti m inbnore habuere usu itaque semel usurpavit Homerus Latinus semel Columella semel Sidonius bis Statius sexiens Valerius Flaccus. haec est ratio caesurarum hexametri Latini.

Iani it conlifrali uir miles ah Homero inde ad Nonnii ii iisque et Zetaei auctores εἰ raeci, quisquamne ortui uel seuerisSima

aliqui norma institutus tantam artis habet constantiam quantam Latinis pleri que uersificatores uel mediocres simul ut nostris laudum ne magis quam ueterum uideamur esse inimici, num priorum quisquam iii etricorum caestiris suptilius distinguendis quae nos praestitimus poetis Latinis in iiiiiiii non otii nihil ea delibatiit uel uni l piget hercule numerare, quot modis leges incisionulum o propositas, quibus nihil certum firmiusque cogitari potest, coniecturis euerterint homines uel doctissimi. Deinde pentametros esse uitiosos, nisi medius, ut Quintiliani uerbis utar, Spondeii alterius uocis sine alteritis iiiiii constei uel pueris notuin quare uersus ab hoc praecepto alienos neoteriem rum qiuidem critici plerique sed non perinde poetae ueteres com probamuit quis nec talia admiserunt Latini quale habes noto

uersu Callimachi ψι νυν δὲ Θιο ουρίδεω γενεή '.

206쪽

In tetrainetro non catalectico semiquinaria optine uirilis, litae quidem lex aliquando Prud milio ton sine elegantiae damno migratur contra breuioribus metris haud perindes necessariuui adesse eertam incisionem.

At anapae ticis e uersi s latrametros post secundam Ἀψο-diam post priorem dimetros ut Graeci ita Latini inciderunt, etsi

varroni et Laetuo aliquando migratam esse hanc normani non ab-liorret a probabilitate mox semel Ausonius habet dimetrum caesurae expertem, Si modo erit res uera priscos ut et heroas olim

quater Boethius non ualet aut pelagi radiorum infirma perrumpere luce quae sint ita suerint uenianique an nullas discordia ueris' V, 2, 4. 5. 10. 3, J. Deinde in trimetro iambico simillimae atque in hexametro dactylico reperiuntur caesurarum rationes nam nobilissima haud

dubie incisio uel illius ea, quae post quintum euenii semipedem, proxima dignitate quae post septimum at alienis usi sere negatur. et eadem ut plurimum proportione in iambie qua in dactylico

itersu utra lue distinctio ptinet. nam et in trimetris, quo quis inolliora aut reuiora effudit carmina, eo minus usurpauit hephthemimerin, unde et illud actum, quod Boethius sola omnino usus est penthemimeri porro quod binae incisionis semisepienariae inueniuntur species siue post arsin secutidam seu post thesin tertiam sint ut finiente uerbo hoc quidem si fiat non potest optinerepenthemimeris nisi finita post quartum semipedem Sententia , quis non meminerit in heroico metro eandem istam eaesuram non adsulti plerumque, nisi aut in secunda ars aui in irochaeo inrito subsistat oratior elegantia uero incisionum ea re probatur, quod semiquinaria admissa posterior pars trimetri uallit uersus dimeter trochaicus catalecticus, altera prior catalecticus dimeter iambicus. at pessune habet post finitum pedem tertium posita distincti quam Francogalli senari isti, quem Alexandrinum uocant, addidere, qua lepos ei uarietas numerorum extinguitur melior est paullo a sura illa, quae post priorem siue alteram seu post utrammi sit di

podiam, ut qua dimetro iambico proueniente diuisio certe ἔνρυθμγς euadat haec autem incisio cum proxime memorata eadem fere

suerunt infrequentia qua in dactylico metro tertia trochaica iani penthemimeri et hephthemimeri solis usi catullus Horatius auctores priapeorum Persius Seneca Martialis Petronius Mariianus Sidonius Boethius Luxorius Prudentius extra epissim . a migrauere artem

207쪽

i arata sane pleruiti sue uenia a uocaluitis pollullabis uel propriis Varro Auiemis Terentianiis Ausonius Paulinus Prudentius in pysin. quibus rudenti exstin pla sunt tria peri t. 10, 12. 17. 2lJ

l,all,utit elisiodi laborat absonis. praecepta Messiani bulissct filiostolis. irrulo hoc Asclepiades laetior.

Avienus non uident post tertiunt sed post secundum uel quarti iincisos iambum uersus habet octo 35 76 130. 155 186 253.325. 644J. denique memorandus Vergilii e catalectis uersus isse

thalassio ilia lassio thalassio , cuius proprias ac Singularis excusatio. lam catalectici iii syllabam trimetri non admittunt aliam prae ter enthemimerin inrisionem, quam qui neglexerit non inuenis minores uersus egent certa diaeresi in iambic septenario cuius haec si species quis carmen aut uersima nouum aestineo Sabino . Varro et Catullus recte illiseruant post quartum e deni ut subsistatur. de Tereuliano dixi alibi. Ex trochaicis uersibus leuametrum post secundam dipodiam incidi notum t quam non facile quisquam inuertit normam exceptis hisce exemplis Terentiani 1329. 1411. M ι

iluinta quae uocalis est longam creabunt syllabant. pes erit βακχειοc. αντίβακχος alitem tunc erit. ter libi spondeon hic seniper secundum Suggeret.

Devique ionicis numeris nulla ceria adest incisio excepto uersu galliambico, quem semper Romani post secundi a pedem disitim xerunt accedit quod Ioratius in carmine ad Neobulani denis uti iidetur pedibus coli Stalis metrum ita Oderatus est ut post quaternos et octonos umbum iniretur tonicos. At e lagauedicis metris asclepiadeum minorem eum Horatius secutus Graecos post sextam diuisisset syllabam, id ut ab ipso sica ceteris constanti fuit usu seruatum nam a Flacco esse alienum illud non incendia Carthaginis impiae , etsi similis licentiae quibusdam eiusdem auctoris exemplis uideatur possit defendi, sal huntur uel ei, qui plerumque a Pericampi , inde non ratione certa sed arbitrio suspectatos esse Flacci uersus non dissimuleni semel tamen erentianus neglecta caesui a 2707 hanc docti tetracolonuocitant trophen . porro in maiore asclepiadeo cum legitima constet incisio post secundum et tertium choriambum, Catullus id aliquando neglexit, aque semel rudentius hoc uersu praes. M quid nos utile tanti spatio temporis egimus , numquam simile

208쪽

admisere Horatius et Terentianus. Porro tu metro aps te hendecasyllatu, non potest dissutari Catullus quin easdem asseclarit incidendi leges, quas postea sanxit IIoratius nain se uersibus triginta reperiuntur tres non amplius, quibus non post syllabam aut quintam aut sextam siniatur uerbum ui uero suo tales seu saeas a miserosque Parthos siue qua septemgeminus es in . Gallicum Rhenum horribile aequor ultimosque Britannos quae exenapta a nominibus propriis siue uerbis polysyllabis medio numero positis ahere excusationen ne pueros quidem fugerit iam Horatium notumst incisiones illas digessisse ita, ut potior esset prioribus salietu iribus libris uirilis quarto inualui muliebris, quod sane mirumst, cum alioquin ultim meliconini uolumine intenderit polius seueritatem quam remiserit at enim insequentes tanta cum

constantia seruarunt incisione in post tertiam arsit instituendam,

illarum quos initio peris enarratii libris, quibus addas Phocam et incerios auctores hymnorum 96 146 147 163 priore Danielis lumine extantium, uti non saepius uersibus ut lex neglegatur. quorum alter est Ausonii hic ephem 23 Lesbiae depelle modum quietis alter uxorii 306, dignus inter grammaticosilocari . praeterea dignumst memolia loratio etiam in maiore uersu sapphico post quiuiam syllabam incidi lam in alcaico metro idem Horatius post secundum semper trochaeum orationem finiit exceptis uersibus his mentemque lymphatam Mareotico spectandus in ter lamine Martio'. inseque lates totiens seruatam legem quam bis euersam sequi maluisse cui erit

Sed ad secundam liuius uoluminis partem tu transeamus, 1 sicuti optim tempore apud poetas Graecos et Romanos nulla sunt

potestas accentus grammatici ad producendas syllaba breues ital minime ratio habita eiusdem in pangendi uersibus. quare ne lium quidem, cum uiuidum sensum natiuae Latini sermonis proprietatis elanguisse supra declaraui et cum simul haud dubie sono uulgari pleraque quantitatum sunt minitiata, grammatim accentui et pedestri pronuntiationi accommodatiere poetae carmina, sed imitationen ueterum auctorum et aequalium sibi grammaticorum leuentes praecepta non alia quam poetae uel optimi ratione composuere proprios numeros quod cum ita sit, nihil equidem obsisti, quis uersus aut intus aui maxima ex parte sit Q limicus, neque quisquam nuperauit siue uno Vergilii praecipua suadent pie

209쪽

cadentia sidera somnos seu Lucretii et u in tales quorum cliquis uix uuarat funeri leti' digni cinent domum legeniis limnesia Neronis . et quamquam certis caesurae modulis prohibitum fuit ne facile euenirent similes illorii hexametri, tamen in uer-lsibus incisione Orbis numquani sui cautum, ut pedestris pronum tiatio eum poetica ne concineres uerum nimier cum primum unisumque sit muniis poeticum, ut i sopiesidianae uitae miseriis ei curis uulgaribus exemptos in puriorem, ni ita dicam nec , renae quidquam saecis habentem aethera collocet poetae Ieteres, studiosissimos formae carminum et metricae artis cum haberentim putares studiosissimi ipsi rerum talium, uix aliud potuerunt hahere maiore cura quam ut uomicum uocabularum quibus constarent uersus accentum redderent quam diuersissimum a grammasi .

sed hae regula ruin in uniuersum habeat uerissime, tamen hoc praecepi imita utatur, quod nullo pacto habetur honus uersus, nisi sinis ordinis metrici suos propriosque retineat numero

uis duabus normis ars stimica meimr a Latinorum Cum contineatur, uideamus iam quid priores de eadem re statumni igitur quod Benucius in schediasmate metrorum Terentianorum breuibus uerbis magno pondere sententiae ictumauit perinde ut in iambico ita in dactylico senari accentus grammdlio munere ut meru-tiam, intendit hoc Hermannus, intendere alii porro quamquam non desuerunt, qui rem recte habere negarent e quisuis niuerus in grammatica Latina quae pedestris pronuntiationis potestate pilei existimarentur caesurae tribuenda esse statuit, nitschelius ablio paullum diuersus in protegumenis trinummi p. 207 incita virli ' i' si Latina Genius uim prope nullam suisse uin sinuit , amen qui placita Benilesiis emanni, quorum longe grauissima in re metrica Romanorim aestimat id esset auctoritas, non tam pillati di suptilitate quam argumentis ex plurima poetarum lectione petitis seu iuuaret siue rangeret, non dim syllS Iuam X- titit, nec magis declarauere, quanam re sit fisectum uelut o

tu hexanteiri sinis optimus halleretur si duo ultimi pedes inmin 'rsentur uerbis aut dactylita spondiacoque ain trochala et bacchiam,

i quodque penianaetrum quo quis perseqtior esset arte eo saepius disyllaba uoce clauseriini. - quid quod de hoc quidem anquisiverunt, quam recte entleius existimari Romanos recitani

nei'siluis grammaticum etiam expressisse statinae mm solium 'eut pueri solent nunc in schola nilimicum, quae pini ianium

210쪽

abest ut si certa ut potius consim uir apertissime imuiminio Fun-siliani asserensi. I. iii Vergilian illo pecudes pis eque uolueres nautato ob metri condiciminin accentu paenulta aeuia legendum

esse uolucres praeterea cuni indicassent quida iii uocabuli molossicis elidatur sinalis syllaba retrahi a poetis accentum, quod non in luit fieri, nisi a uulgo itidem frequentaretur, prinum omnium quam accuratissime natura elisionis sui anquireanda. cui obnoxiae uocales si imminutae sunt iptius quam expuliae, qui licuit illud in

iure quod ad os triti alii suam tutandam illi sunt commenti quareliae iam omnia cum cura erunt aestimanda.

Ac primum luidem quae de heroici uersus exitu uerissime Miserii in Benueius ne pie enim inuensis eius sed rationi rusinius obuiam non credo ita posse infringi, ut trimetri iambici

proprietates contrarias ab eodem primum declaratas memoremus. euutim ut omittam indignum esse et allelium a modestia putare

flentietum fugisse quod primo optutu animaduertunt pueri, acile poterit ista increpanti obici, mi in ulum uersu iambico aut reuehaim nulla paci teneri potuerit obseruanua nam m. MUlabo uerbo conchidi uersum Latinum aut Graecum nisi praecellente orationis parte aeque monosyllaba non licet , iam translatam suisse in mediiiiii quare missis talibus primum audemIemnendum argumentum ab Horini et satiricorum repetennis usu, apud quos non in ulum uersia quam in medio magis curetur, ui respondeat accentui rythmic grammaticus iam cum eorum

dictiones ac uersus ad uulgarem normam accedere et rei natura et alienorum poetarum comparatione indicetur, nonne plurimos

probabilitatis implet numeros nil curasse homines Latinos, ut En ritere accentus poeuleus cum hedestri a lamen male essesbui quaestioni, si similia potius ueri tuam uera et certa liceret de ea proferri ita lue ut quae priores uulgatae pronuntiationis obseruantia effecta Esse credidere longe aliis ienisse causis de-mmistrem, iam heroici uersus ii reliquorum ut quisque digyilate proximus in enarrabitur. Sed ut nulla mora indicetur, qua re coniiueatur Omnis iis quequaque metri Latini ars, nullum in accentu uerborum, omne in initio eorum, aut exitu, siue congrii pedibus carminis seu dissi-imili momentumst posivim et quidem dispositione conexusque uer-hhrum, quiluis mixtis et consutis mustant numeri, recte animo nostr ut repraesentenvis, optime nisi fallor sententia, magnesis

SEARCH

MENU NAVIGATION