장음표시 사용
221쪽
2i ou- ismos. qiuaeque suis proprie egeritillic in sedibus edam. cum sit uilice ei uni quod est in libro scripto gorii , cui responde proxime ad istunt uersutia additui agit lanae Iuuencus
hoc pretium pret si corporis instituentes' post fratres ii Obunil Dannemque maritus'. hinc est explicandum quod diei Disonius in epistina ad Paulinum J. Qta Paulino Aus siἰuis inetrum sic suasit, ut esses
tu prior et nomen praegrederere meunt.
At e uersibus trochaica distinctione direinpys longe L inelegantissimus Flacci dignum mente domo tu legens si honesia Neronis qui multiplicato exitu languet trochaico sed ut hunc intibiam, aut in secunda sede' aut in quarta pariter cum ista quam dixi
caesura etialia ad ni itiunt trocliaeum Horatilis Vergilius extra aeneida
Ouidius in transformationibus Propertius Manilius Statius erentianus Sedulius Priscianus sed omnes rarissime nec sere cura lis giiunam excusationem ueluti duos non amplius tales habet ni meros inudius het bis io Arellius uo ciuit in Arethusa et platanus genialis acet pie culiaribiis apllis, quoruni alter nomiuibus propriis alter enumeratioli reri in iiiiii-gatur. semel habet Manilius tale eum elisione et sinati sibi mund et omnia tu omnibus astra semel edulius ita debet scire sumusque Sabellius esse fatendum et Priscianus Aegri
que inde Cillieia, i a lauria dura colonis'. abstinuete troesiae altera siue quarta sede collocando cui Catullo pleri lite poetarum classicorum post Augusti aetatena qui uixere, praeterea e christianis Ausonius Prudensius Avienus Sidonius denique clauianus et qui scripsit epistulam Didiis supra memoratam alienum quippe a librorum memoria quod dedit apud Calpurnium Glaeserus 5,17 incipient nidosque reuersa tutabit arundo'. Iam in sine hexametri quod antiquissimi saepius migrauerunt normam posterioribus seruatam, id tamen necessitate magis quam uoluntate aut imitatione Graecorum admisisse sunt existimandi. plaIn rem statin probabo exemplis ueliit cuia Lucretii libri pri iniuersibus a primo ad ducentesimum decimum quartui habeas lae- sartim legum quas supra proposui exempla XXlΙ. at hercule in Iliadis initi totidem uersibus sunt numero LXVIII. tum in ultimi uoluminis hexametris primis centum hic uiciens septiens, uomeres deciens migrauit regulam. igitur uetustissimi cum Saepe neglexis-
222쪽
ILIBER TERTIVA. 219sent noma alia, acilitas quidem quinto quam sexto pede longe ta-inei aliam rationen tenuere neoteriei iluod et Catulli carni inibus
altaret et Varronis ui ab Atace nomen fragmentis e quibus ille exceptis uersibus spondiacis, qu0s arte et consili conimodauit, hin anaplius uiciens semel legem inuerti quinquiens deciens in
ii0mine proprio intendere rem insequentis aeui poetae et primus hormi Vergilius, cuius merita ad artem batinam pertinentia ea niaxime re continentur, quod aequalitatem numerorum hexametri
de qua supra dixi iam firmatam a nouellis poetis exemplo suo ei propria auctoritate comprobaui insequentibus igitur ab hoc inde
perpetii usu tenuere poetae classici exceptis satiricis, ut et rari sim nec uniqiiani sere nisi legitime concessa uenia sinientis hexametri laederent regulas maxime autem placuit discedere a consueto usu in exemplis quae praeisset Vergilius sicut apii Graecos neclerici pleraque licenitarum in Homericis dictionibus interarunt sed singula antequam declarem exemplis, dicendum quam recte
flainatur mugo uel a cultissimis auct6ribus, ut aut gratii talem aut lidiculum adderent numeris, finitum esse interdum hexauaetrum
m0n illubo uerbo, cui praecederet polysyllabum quod cur iri bdeatur ut absurdum a Maduigio bem. b. yerschiedune punxistile lat. sprachi. p. 87 esluidem non intellego. etenim cum miraculo improuiso remissos percutiat animos uini erus in ipso me alienus, apparet non grauia ni inu quam iocos EO POSS ex
primi quis enim ignorat extrema quaeque haud raro esse assinia luisse et contigua ac tante res ipsa, prout uulgo circumfertur, non quidem ineptis sed salsis nititur rationibus quae quο- modo habeat iam aperiam itaque cum apud Homerum extentiluaedain metra inita monosyllabo cum proximo polysyllabo. iluae pulsint uideri suptilius rima uti cum studio esse assectata ad male lsiclem uiolentiamue addendam orationi, qualia sunt ὁριορει δ'
οὐρανόθεν νύξ τί νύ οἱ τό ν Mymoram' οἱ δὲ λυκοι οῖς Vergilius id sibi non neglegendum ratus eodem modo, ali '
litando contrario adllibuit sed ex insequelitibus similia qui ad-niiserit non inuenio praeter singula Ilorali et Ouidi carmina, quae quidem aperte Maronis aemulatione sunt composita sunt enim haec parturiunt montes nascetur ridiculus mus et porro in iuuenes ceri sic impete vulnisicus sus , quibus sunt expressa armis talia tum uiriae inludunt testes, saepe exiguus mus Mit0reis ingens inuenta sub ilicibus sus nam reuera de imita-
223쪽
tion cogitandum esse non uerbis modo paribus atque artisuionietrico, etiam lomoeoteleuti simili obseruantia conuincitur quid
quod Imratii quidem uersum aemulatione prodisse Vergilii diseriis uerbis instatur Fabius ' sed vim insequentium non magis quam
uetustissimorum quisquam similibus est usus facetiis celerem quam acerrime uitandum ne unius exempli aut alterius sallaci decipiamur specie ueluti cum I imi Lucretiique tales sint numerωrum exitus summa nituntur opum ui quae cum animi ui horrens Arcadius sus . deserit,mitur sane illis et uiolentia quaedam et horror, uerum ea non metricis rationibus declarantur sed uo ibus quae sunt ui et horrens. quis enim credet Ennium ac Lutilium uel o instrum, qui minime sunt suspicati de lectoribus philolagis, aut uoluisse aut potuisse semel uel bis indicare insolensiam
quandam orationis uersuum exitu eo, quem alibi saepe in oratione quam maxime simplici et quieta adhibuissent idein ceterum satis
constat Vergilium quaedam talium exemplorum de horum poetarum carminibus proprios in libros ad ornandum poema transtulisse. praeterea eundem cogit ilia haud absurdum etiam quinti pedis abnor-.mitatibus uti ad grauitatem uiresque conciliandas orationi uelut in iis nec rapit inmensus orbis per humum neque tanto squameus in spiram tractu se collio tiguis. Hunisque arces et navifragaim Sculacetim aeriae quercus aut coniserae uilarissi. lamentis gemituque et seminest ululatu
ita indignationem pulchre expressit idem uersu isto
a nune ille Paris uni sentiuiro comitatu
nec minus dolorem alibi socii multo gemitu lacrimisque inpositum scuto reserunt Pallanta frequentes sed age iam in uiam redeuntes quod ualidissimum in re nostri exempla producamus laesarum exeuntis hexametri legum igitur Vergilius ultimae sedis orniani uersibus amplius XXX cum mi-i grasset, at herculeiuidius non his undeciens ceteri etiam ma-
, ii rem longe adhibuere cautionem et Maronis quidem aemulationem iam aperte prae se serunt plerique, ut aliquando uersibus illius ad ipsorum emendandos possis uti ueluti cum in thebaide lata legantur haec IV, 1.10Jquin o uti serae, uni t nipti agit rem, consulite ei ualidis sim litan euersa lacortis aequora Bistonides ueniunt sortasse. maritae,
224쪽
non potest esse uertim illud 'tempus agit rem quippe quo id solum significetur prospera iam occasione rein posse geri, quod alienum esse ab sententia et uerta quod est tempus notari spatium seu saevitatem, totius loci unde haec sunt sumpta declaratur nexu. itaque scribendum dum tempus agi rem' quod cum sensuum itabilitate restituerimus, ni agis etiam placebit conserentibus unde ductumst Vergilianum illud aen. V, 38 hic domus est inquit li0bis iam tempus agi res . ceterunt de Statio ne nunc plura asseram, non tamen dissimulabo deterius etiam quam illud uiti
bere quod legitur paulo post exire in hisce 14M
idem ait imus solare domos iuvenumqtie senumque praecipitare colos plenisque lyrangeIeri arvos uberibus ferroque omnes Exire I er nno S.
quae donec quis explicauerit apte, reponendum esse contendam una mutata litterula saeuire. - igitur semel a Properii habes laesam sexu pedis artem exitu hoc amor qui ne sint haec uerba corrupta semel a ratio tali ualet res semel a Lucano ita abificus Seps porro a Nemesiatio montivagus an bis a Silio eum gens' agunt nos bis a Sanamonico aerium mel 'restituit rem ter a Valeris 'asa uis uirum ui magis uis
quater a Statio canum uim riget Sphinx agi rem G dit sphlax quater etiam a claudiano scilices bis occiduus sol et singi
lis exemplis diuitiis niens' perspicuus sons denique quinquiet Sa Germanico duriore poeta posterior pes oceano bos breuis lux aquae mons uenit nox'. scite a me apposita sunt exempla,
ui gnari Musae Maronis statim deprehendant similia abstinuerunt ultima sede uiolanda Cato Tibullus Manilius Calpurnius Homerus
Latinus Columella Petronius Naniatiatius auctor Aetnae et quilseripsit carmen adra soli eni. iam quinti pedis regulas cum Vergilius circa CXX laesisset exeniplis quibus etiam ea auribui ubi constat uersus sinis uerbo adonium metrum aequant non ubi ' ' ' ictoriambico et monosyllabo ta, uidius uix hiesit octoginta, ' si quibus L ad metamorphoses pertinent, tum Manilius deciens
0etiens, cuius exeniplorum nun de coniectura restitui. nam
quod legitur apud hunc l. III 423J Fhdque his exuperat dempsis diductio in aequasi sex partes', non est credibile diductio eorrepta ultima a Manili esse adhibitum, ut pro eo quod in co- ilicibus exta idducit scribendum sit potius diduc id, quod traxit mrruptela a pronomine i littera scripto at e reliquis MartialisXXXVII
225쪽
exeinplicariem migrauit pleriimque uerbis adonium metrum siue dispondei in aequantibus et quidem triciens bis nominibus propriis aut Graecis tum Statius legem mouere ausus deciens noviens, deciens sexiens Silius deciens quater alerius duodeciens Claudiaqus. linus ni est suere Germanicus et Serenus et Terentianus sed pleruus que in uocabulis ad artem spectantibus. longe aulam cauilam illis fuerunt alii. igitur semel Calpurnius deseruit normam uerbo Alpiiesiboeus semel utronius ita pennini semel auctor ad Pisωnem ut pudibundos itaque Sympositis se remanebunt , quamquam haec uerba non magis quam intum unde unapta sunt aenigma 94 aperia babentur et certa nam quod ubim omnium opusculo legitur dum cecidi infelix mater mea me diuisit , nimis ineptumst illud quain ut possit probari ingeniis uel mediocribus. scribendum lii posse firmatur libroruin corruptelis et duce ipsa ueritate cum misere cecidi, iater te diu a pulsit porro H0merus asinus in sine metri habet haec 'Prothoenorque Clanius que ' moueat in Peleus atque ita amasianus amphithoi νpraefecturam arioni penninum denique pepercere Onimino quinti sextiue pedis legibus in uerletidis diei negialius in cynegeticisi alladius Merobaudes Boethius qui nucein scripsere et priapea et laudes Herculis atque elegias de Maecenate ac Maevio. - ebristiani auctores satis uariis sunt usi in re eadem iudiciis nam quidam oram uersificatores haudquaquam spernendi tamen ex hae parte renaisere artent, paeli eadem qua Llleretius libertate ut uterentur exclusis tamen plerumque ab ultinia thesi monosyllabis, quorum in numero fuere Ausonius Prudentius Paulinus. quod conira Venantius rudenti longe alioquin inseris nullis acriores usus cautione. porro Avienus et Sidonius ac Priscianus
non dissimili illorum cum utantur alione, at lassicorun hercule praestantissimos aemulantur modestia Sed illius rator Martianus nepostatuis auctor Phoenicis e quibus semel Arator laesit legem
uerbis Paulli apostoli sic uide clamans caro menti semel scriptor Phoenicis geminos hyacinthos quater Martianus Callire :das tetrachordon sacer νους sontigenarum Sedulius equiden deciens sexiens sed tantii in noti se inper in nominibus propriis illoratione thlica omnino abstinuere licentia ista Avianus Luxorius
Maximianus Eugenius clauianus denique qui epistulam Didiis scripsit meis heroico. Restatis de spondiacomni uersuum arte pauca disserantur,
226쪽
LIBER TERTIVA. 223 quos claudendi uerbis leti: Ayllii liis ut uulgatissima ita utilissima longest ratio, quippe quae e grauitatem habeant duplicato spondeo ei mollitiem amplitudine spatii proximumst bonitate molossicae
pari in ne collocatae praeli e talem quae choriambica mensura non sit minor non perinde bene res habebit, si breuius praecedet uocabulum, sed laetus est in thesi extrema adesse monosylla- - --bum quod contra non malus es uersus sed nullus, si aut quintus pes aut sextus sponditi cui in hora continu*s 0noullabis continetur quippe, ii a diremps partibus es comparet spondiaci nil
meri quinta sed locati aspernas et tarditas, quae minuitur scilicet sinalibus pedibus mixtis et confusis ob eandem causam a quinta sede exulabit uocis plus quam disillabae spondiacus exitus igitur spondiazontes uersus uerbis tetrasyllabis ut reliqui plerumque ita semper conclusere Cain oratius Propertius Manilius Germanicus Nerius Claudianus, praeterea trisyllabis, praecedente uocabulo minimum choriambico Ouidius Lucanus Statilis Silius Martialis Ausonius. quibus uides conuenire cum eo tericis rastrorum, de
quibus dixit LehrSius quaestionibus picis p. 309-313J. at monsultabo terminati metri haec potissinium inueni exempla primum habes apud Ennium tale
dono ducite iliaque uolentibu dum magnis dis ei porro apud Lucretium matris et ingrati genitoribus ii ' sitit. eadem licentia non recte credunt plerique promiscue usum esse Maronem nam quod bis eam admisi exemplis talibus cum sociis gnatoque penatibus et magnis dis eum polluto patribusque
penatibus et magnis dis', uides expressisse illum totidem uerbis Ennianum quod modo attuli praeterea Iuvenalis satirica usus lasciuia dixit et subiti casus inprouidust ad caenam si atque ita Terentianus spondeis illum primo ii tum et iis sex'. alia exempla
non iemini at disyllaba liliata sextaue sede admissa an possint lolerari uersu Homerico etsi nonduit satis constare dixit Hauptius
prooem Berol. est. 1855 p. 12J, tamen assentiendum existimo Belocem qui illa recensione nuperrime edita remouit, quoniam haec exempla non maiore vera quam siqua inueniuntur alibi potuere
iniit ueluti quod legitur apud Aratum in me uersus ιππου κρήνης, unius onulino illud est instar uocabilli, uirile etiam a Ger-n ante ponitur in metri clausula. ceterunt apud Latinos cum ne
227쪽
specie quidem ac Munilacro existam a normae similiai aliena, Dimen grammaticis ἀγραμμάτοις si credes et Catullus et Vergilius et quis non ' istos nulli eros comprobarunt ueluti Aristarchus Vill-dobonensis Enni ut profundum producia prima 474 ita ulmattribuit uersiculum 126 Floralemque alacrem et Pomonalitas it . - concurrite omnes augures harin pices inustinium momstrum contemplamini. praeterea nuper homo aeque peritus metricae in emendationibus tuas uocauit Vergilianis dicatis Ieiiest-sium saecularibus academicis p. 16 Maroni faen. IX, 66 biisse uersum edidit ' qua temptet ratione aditus et qui is clausos sed socium erroris ut possit excusare iste, legat iam librum Marii Plesii iuuenturus ibi 2630 31 similia proprio ei digna seque illoque exempla proposita. - igitur apud classicos non magis quam christianorum libris i ii ueniuntur uersus tales, nisi semel apud prudentium in apollieosici 266 miltra principium deus egerit, filio paeto'. quod tamen inde babet ueniam, quod quasi formulam aequat illud quo pacto . - scilicet hoc uetustatis hirimo usu sui detritum, cum non perinde placuerit insequentis aeui monachis qui 3πe per ignorantiani corruperunt uehit in illis
semina nulla bonast uel si bona contigit ulla, nescioquo pacto res nata saeta bona,
in quibus uulgo fertur quo lato'. - ceterum Prudenti exemplo non credo posse defendi Lucretii metrum tale omnia cum rerum primordia sint in motu . luod satis probabiliter Lachmannus traiectione usus uocabulorum constituit ita omnia cum sint in motu primordia clum'. lam in pentametri alterius hemistichii sine iniunus quod luit esse diuersam mulio artem quam in prioris, non erii mirum reputantibus tum primum coaluisse metri ipsius usum sinailis autem huius Propertius sed ab his uehementer discrepant Tibullus et secutus hunc Ouidius, ut qui iambicis plerumque uerbis uoluerinx claudi uersum elegiacum latendum tamen non perinde quam in hexametro prae ari exempli normam optinuisse quod quidem non sic uenisse puto, quasi timerent auctores, repetito Sque eodem modo finiendi uersus ne lectoruin latiscerent animi aequalitate sonorum, sed potius ipsa dissicultate opei res et penuria vocum id0- nomini igitur Tibullus inon ita saepe nec nimis inmen infrequenter euiametros uerbo plus quam disyllabo finiuit quod missius in libris ante exilium scripsis adeo studiose uitauit, ut in epistulis
228쪽
qum mn dimotilarunique a inritas uix unum si certum sigminiariis ab illo a me pum, quod singulis locis . carmiiiiiii Hrper-
mnestrae ac Paridis Ilelenaeque et erus ea regula tigratur
MV, 2. XVI. - u 16. lX, 202 uerum idem Ouidius quae .p- fugam compositi paullo babin luteriit , in quilutis sane uerba metaisyllaba uersibus minus L idem adhibui quantillimitamen tio est an in milli is hic quam amatoriis eam iuinis nor-niam optinuit probauit qui scripsit elegias de Maecenate, in quibus pessinio habet quod dedit Meyerus 110. 12 et morior, iuriis, dum morior. satis nec non auctor nucis aetate ille eumpar simiori mouiantis et Arator. quibus iure,rime accedimi dura innites Pidladius qui semel f100 inueriti artem iret, tetrasyllabo ita et sente Boethius non est iusta satis saeuitiae ratio porro octieli similia auctore priapeoruni in pentametris C at in CCCLVI quindeciens amatianus tum etronius quinquiens. - bos iunge
Miperauit venantius ut qui in uoluminibus a cellaneorum primo quinisque sexiens, in libris de excidio Thuringiae ter Onchiserit pentametros uoce plus quam disyllaba cuius ne Martialis quidem aequauit elegantiam qui in xeniis et apophoretis quorum Sunt pentametri CCCLV migrauit Nasonis normam uiciens minus Ionge Merii ut anxii ceterorum plerique, e quibus an in Livorius et Maxunianus propitis accedunt i placita pummim auctorum. resint ut moneam poeias admodum paucos et legitima plerumque quae ab enclis uocum oritur uenit tutos sustiiniisse collocare in sini pentametri uerbum mono Traianii plus quam monosyllabo praecedente itaque Catullus semel concesso modo tale admisit ita diciaque laetaque suiu neque aliter uiduis hoc se e P. I, 6, 26JQudquid id est ut non sininus sic culpa uocandast olivus an in magno culpa deos solus esidet Claudianus
nee lapis est merito quod fluit et lapis starum Martialis praetere initia exempla adlisiun quaedam minariora 9, 32, 1. VII, 5, 2. XII, 47, 2
non amo te Sahidi, nec possum dicere fluare. hoc tantum possum dicere 'non amores perridiculast uis dare nec dare uis nec tecum possum uiuere nec sine m
uribus addendumst urbis aliquaui illud I, 16 M
quidquid habent omnes accipe quo modo das.
229쪽
Properii iis Petrolitiis, S lieea amatianiis auctores catalectorum ei
priapemini rudentius Sidonius Maximianus uxorius. - baetonus de sue pentantem. ceteriun si quaeretur cur exeuntis metri lapis non ea qualitedii seueritate fuerint seruatae ui uero inita uenii haud dubie luiri neglecta I rioris partis noritia iiiii gramiliatico accenti nih-nticus consentii, at posterioris pedis migrata arte diuersus sit alter ab altero, quod pro principali artis ueteris proprietate saei ad eleuandam inuigandamque licentiam alioquin tuiucundam. Sod ut laediosissilia libri longas niora in Iuanlitia poterit seri comminualia missis metris dactylicis, quorum facile rationes Mimilitudine exametri expedientur, statim senarii ambiri in imis omini sono laga dicorum uersuum quosdam ut quisque nobilitate idoneus enarrabo igitur in irimere pro uarietate im
eisionum legiti in i xi iii illa mini talia paterii: rura linibus sexerci t suis. roges tu uin laborei quid iuvem meo,
positis scilicet in sinibus ordinum uerbis trochaeo siue iambo Peuntibus siue binis monosyllabis. praeterea latile computabitur,
recelitis ob solutant arsi siue adniissa in syllabain conina linem Fuis pedibus quonalii indulo legitina seruentur numeri at male habent in prioris ordinis sine tales nec tu negas id expetient poenas dei. diris again ua. dira dei otio. regnaui in uides ut imperium eadat. quibus exemplis primum ac socundum similia sunt heroici misi illis, ita habent pede secundo dactylica in iocem seu spondiaram, ultimuin eis, quae tertio latendum tamen uel apud optimos seri
piores inuenis identidem trimetros supra propositis similes, nempe quia talibus admissis Icensis optinetur in medio uersu accent poeticus a grammatico discrepans ceterum hephthemimeris inbgrari arteii . illi Od non obScuram ob causain longe habet peius quali pentheininieri laesa, rarissimis inuenitur exeniplis illi id autetia non inelegans est sed salsum spondiaco uerbo tertiuin pedem
teneri, quoniam ita plane non licet quari inest abstrahi ullabam praecedentem, si si hephthemiuieris. Misi post sinitum tertium
230쪽
pedem erit incideiuluin, uides spoli locum haberi caesurae ryth-lillim qui pariter et a trochaico et ab iambico longest alienus nuntidiro . cuius insoletitiae quotquot inueni exempla asserant igitur in eatalectis Vergilii uersum habes talein stant in uadisi se relantae sordido ei apud Terentianum
et de sequens' gam priorem perficit. Aristophanis thgyiis micat sollertia. heroici ininire pedes per singulos sed simplici emista per omne euectus est. sic ei elidum siquis uelit diiungere. porro Prudentius in pylli liabet liaec Ianguetis inliel ipsa me ac satiscitis. manusque tendebat sub ictum uulneris.
a pessime habet ab omni parte quod circumfertur uulgo in priapeis 63, 1 partitiast, niihi lar piod hic ni iser sedena agente
terra per caniculas in iis siliculosana sustineinus aestatenae quibus primus uersus cum talis exilibeatur in libris scriptis parum est mihi quod hic fixi sedem', sic uidetur esse reconcinnandus
parumst quo irati , cui fixeriti nulli statem,
tun cetera I rout nunc seruntur continuanda quo remedio ut lenissim ita plenissimo metro pariter et sensu consuletur nam mutatam promiscue priuiam ad personam significandam pluralem numerum cum singulari nemo erit qui incuset ita enimilixit Tibullus Il. 4. et seu luid merui, seuquid peccauimus, urit et Propertius L 33 in me nostra Venus nocte exereet amaras nec minus Naso heroid 5, 4M et esu et nostros uidisti nentis ocellas'. - praeterea in uersu Mimi hoc scis nam fuisse eius modi sententiam eius modi uno uocabulos esserendi L abstinuere inelegantia ista ut classici praeter quos dixi omnes cum Boethi ita ex christianis Sidonius Martianus uxorius at in suis siue irimetronim siue dimetrorum obseritantiis tuendis longe seuerissimos se pra
buere plerique diuersa tamen paullum ainiri et Spondeo exeuli-tiuili ratio nam Hipponactios uersus cum apud Graecos ne si
praecedat quidem monosyllabum finiri liceat monosillabo Meinelc. ed Borii p. 160J, id apud Latinos phine etiam optinet, ut non possit uox talis collocari in exitu, nisi quando uni liriore iure
melisis coalescit quae mi ita sint, non uere habet quod manco