Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

발행: 1861년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

lalectomun 2 4 Marimis uersu seruus in in illi in pro quo linitidam exhibesit in uerbo sertimini illisit. - at enim iambo M.

fuit tri in trii in i et nonosyllabo iniri, quis spatii iocabul uni Apr. 3cedat et SuhStilere in hoc nihil alias licentiae admittentes

Horatilis Vergilius Petuonius Martialis Boethius Martianus uxorius auctores priapeorum contra admisere mono ullaba quae melis cum polysyllabis praecedentinuis virent satis quidem inlaequenteri alui his se sensera et Prudelitius ac Sidonius, luibus paullo latilis Sulli evagati luἱuit iplatii soni noda deruliuyle nec ipsi Orbi extii. satisne Terentianus Avienus Ausi ilius Paulinus praeterea in exiluimmeri bina iugari uocabula iambio, quod apud scaenicos uelit-stos perraro euenire demonstrauit nitschelius prol. Trin. p. 21 .dactvlicis non perinde displiculi, apud quos nec illud fuit inaudiluui tria in clausula tetri cumulari uerba alia hica uelut priap. 83, 19 21J. deni lii quod Porsonus lisei'uauit tragicis Graec0rum irimetris praes Hecub. p. 32 ed Lips. paenultimae seta spondeum non constare uocibus plus quam monosyllaba ei προ sica, id non perinde ad Senecam pertinet, non tamen ut ausim

allim nare neglegentia ne pullus an necessitate huic uligretur nolina,

quippe quavi nec frequenter uiolarit et addita pleruntque exeusatione ceterum quae modo de trimetris iambicis protulimus euani ad irochaicos tetrametros usquequaque pertinere uerumst.

R ista ut logaoedicorii in ille troruni poliSSina persequar, pl0' riuii artem a Catullo uel oratio nouatam nio saeculi p. lir. n.

primi scriptoribus perpolitam et christiani plerumque diligenter seruaruni quam primi migrasse inueniuntur neoterici, qui saepe per leuitatem aliquando studio ac uoluntate leges rythmicas arsis

ueteris mutarunt, curn rederent ut Tuliari sufficere ad iustos uersuum efficiendos ni sedulos legitii ita adhiberi quantitates igitur

in sapphico metro minore cum oratius et Catullus non essent passi spondeum secundum uerbo constare spondiaco, id studiose optinuere insequentes nam ex eis piorum bis in libris si mensione Paulinus quidem uel Ausonius aut Fortunatus hoc migrarunt Praeceptum neque auctores ityuinorum qui eguntur apud Danielenaf96 146 147 16M. at in exitu metri eiusdem cum oratiuster est asse qua non licet condicione inoi syllaba exemplis his cardines audis minus et minus iam sed palam captis grauis heu nefas ualine sol curru nitido diem qui,

232쪽

nem si credet miserunt, licet sit. iiisserint nasci, iacet innibus queni parena tellus liabuit tonanti.

quae antitheti ligura seu repetitis excusantur uocabulis semel

eii aut uuisse Paulinus 17, 14M

dueat hunc adque famulun suum dux. numquam similia admisere talius Ausoni iis ritilentius idolitus Luxorius Fortunatus porro uerS lini ad Olli uni cuin unum habeat Horatius talem est hederae at alibi uix inueneris sinisse praeter boc Paulini ib. 7M quae rapiunt in . porro in metro asi eiu de minore eis Flaccus lac Flum post basin positum ali luando

dactylico extulit . uerbo, illud exceptis paucis Terentiani exemplis Stililios euitarunt in Sequentes ita phalaeci uersus tui dentidem cuni adhibuisset Catullus monosyllabunt polysiliab proxime praegrediente, id Statius semel secit in .enumeratisii nominum non leues alicae nec asperum sariisque simili excusatione sidonius

hospes taurus Eryx aues Scas sui .

idem aliter pars eoniraria nil timens tuam iussi alibi uiolari artem non memini. - ceterum omisimus quaedam specie magis quam re aliena et iugo usitatae tincti obnoxia. uehili quis credet artem laedi ea re, quod in sine hexanu tri sertur apud Calpurnium uixdum bene floren, apud Silium et superesset Iam ut tertiam ultimamque huius libri partem absoluam, non

magis Itiani grammatici accentus rationes sensuum spatia et clausulae enuntiatorum pertinent ad nil ineros inetriarum componendos.

pio non potest esse mirum cogitantibus ne pedestri quidem sermone concentus ut ita dicam logici ullam isse potestatem adiuueriendos accentus seu quantitates praeterea idem probatur mi ressa libertate traiciendi uocabula, quae, ut in una sententia nihil paene interest quomodo collocentur, ita mirificum in moduli saepe disiciuntur per diuersas ceterum uix minus firmum argumentum ab elisionis finalium rationibus sumetur qua admissa cum notus uideaui ne posse quidem seri, ut termitietur sensus post sylla tam iniminutam uel hanc ob causam, quod saepe uerbum trun-eatum iam alienam ab ore Romanorum uel Graecorum clausulam

233쪽

ammt, id adeo non mimi ui ei numinis exuulsis apud hos et multis apud illos inueniatur in sabulis uel diverbiorum in sine

synigesis adliit ita. at possit obiit inita istant scaenicariun actio. num alacritetite illigari hil Ornaitiueni, uni praesertim ueteres illi

actores sicut hodieque Gallici et Italici plurimum abfuerint a vili, late mores pronuntiandi ea, qua Germani uerlvi solent quasi min, putare audis sed enui eadem uniet is proprietas etiam exuasabulas ac diverbia reperitur. - quae cum ita Sint, illis iam negabit a ueteribus, ut placita grananaatica siue metrica starent, haud cunctanter posthabitas esse rationes logicas' Ae tamen conciuere interse sensuum sine ac numerorum aut certe non nimis inaequaliter discrepare iam simplicis elegantiae ratione praeeipitur, nullo ast ut potuerint esse expertes istius obseruantiae poetae ueteres qua tamen in re hisignis comparet craecorum et Romanorum disserentia namque illi cum adclia per antiquissimam aetatem arie cratia ierentur non iam inaui nouerca sed ut matre, etiam in hae parte pleraque aspera ei inconcinna ab initiis serme uitauere quae Latini sero imbuti Musis ne seuerissima quiden alioquin arte potuerunt optinere. - sed age placita horum siue molliniue philosopho pro diuersitate metrωrum uariis iam exemptis persequamur. Itaque cum bene ulli pie et probe concinant cum metrici ordinis exitu sententiarunt clausulae, proprium has sibi uindicare locum eminas et in uni uersus et in caesura facilius ainen

perspicuam ob causam in hac quam in illa admittetur, insignum ut in modum discrepetit sensuum termini ac numerorum haud dissimili ratione dissonantia ista minus erit ingrata in parumiae

aut systentatis iunctoruin uersuum exitu luam eorum qui aut spa-ii eueniunt amplo aut in clausula constant periodi metrici praeterea incisis, si fas est ita dici logica quacumque uersus parieeueneri eo minus habebit ossensionis, quo magis accommodetur pedum diuisioniblis seu conexibus eis, quibus ad optinendas in trorum leges Ithmicas auctores ueteres usos esse ostendi liis igitur obseruantiis nisi facile explanabimus omnia. Ac primum quidem satis certumst non posse principem locumo hiere in uersu uoces pias initi enuntiati poni non licet, quales sunt enim autem uero igitur cum uerbum quod est inquit albquando vin apud Osimos auctores e g. v. metam. X, 44 in ueniatur in priuia parte numeri, infringetur istud praeceptum, i

234쪽

modo uero Glenius ad Pindar Theb. 150 asseuerarit numquanain principio rationis collocari illud. sed sallitur ita enim dixit Septimius

inquit amiciis ager do inino

si bene mi facias mentim ei porro Terensianus noster rarus eo pastor Maro sed tamen itus uit dic mihi Damoeta cuium pecus an MelisoeIr atque idem adniisere Sidonius paneg. Auit. 280 Martialius Vl,

Potest autem dissonantia ordimini logicorum et metricoriimprout supra iam indicaui esse duplex namque aut subsiste nietri sinis in parte rationis artissime ad proxima pertinente ut puta praepositione uel adiecitu aut incidet statim post uitam sententiam siue ante. cuius rei exempla sunt uelut haec

traiisque caput iace nec si espexeris his ego Daphniin lpulverulenius e iues furit omnes arma requirunt. scribendi recte.' nam ui multuni nil moror. ecce lcrispitius minimo me prouocat expectant, ueluti leonsul eum mittere simum uult, omnes avidi spectant ad careeris oras. Igitur omnes obserilantiae principia Lircum et clausulas ordinum metricorum constant reliqua liabentur liberius ac primum

quidem hexametrorum et magis distichorum exitu apparet pr0pter ipsum spatium numerorum aptius terminari sensus quam continuari. quantiluam Catullus uel in pentametro hanc spreuit nor-niam, cuiu sunt praeter alia liae cui tibi tum toto pectore fossicitae sensibus ereptis triens excidit. quo tibi tu in casu pulelieiri in Laodamia ereptuitis uita dulcius atque nima coniugium.

a insequentes curiose id uitauere unde bene ait Beda p. 236M

seruandum esse in carmine elegiaco, nequid unquam de sensu uersus penta II tetri renianeat inexplicatum, tuos itisequenti uersu

hexametro reddatur illique et in aliorum systematum sint ceteris seruauere, ne eum metro sensus non concluderetur nisi aut in enumerasione rerum seu multiplicatis epithetis aui parenthesi inmediis primariae sententiae uerbis, ut tamen illam subsistereidira pentametrum sit necesse. quarum rerum exempla liabebis

235쪽

quid tibi Pisandruin Polyinlinque Medontaque dirum

Eurymachique auidas Antinoique manus alitiae alios reseratia' inali erat et ilialani cara recepta soror ilisiectamque comas aduersaque in ora iacentem inuellit. noster eniti nuper iuuenis maioribus amplis nec censu inferior Oniugi Due nun Oriinpulsus furiis lioni ines diuosque reliquit. pone metunt ualet corpus lue quod ante laborum impatiens nobis inualuiuntque luit,

sufficit. qilare prini Megalensia 'di urbe furent nosta, cui dec sensit enim illa deos inquit peperit. porro in disticliis apparet non posse ante extremum Penta ui-.-

semipedem incidi sensiun neque quisquam eundem praepositione conflare passim M. quae haudquaquam normae similas in hoxametro optinuit, in cuius exitum antiquissimi auctorim et secuti hos ut retiit a moratius id inisere illa ab elegiaco uersu aliena. qua uidet in re notandum a Lucretio neque grauiore interpunctione thesin sextam ab ars diuelli neque si leuior siti ita alieram in sine uersus addi. contra Flacci habentur talia scitari libet ex ipso, quodcumque resera die, ad cenam ueniat. sapiens crepidas sibi numquam 'nec soleas fecit, sutor tamen est sapietis vir si de quincunce remotastunei quid superai poteras dixisse triens. u. at ne lue apud aequales homi in Similia Lucreti inuetieris exceptis singulis Catulli et I roperui distichis 112. 1. III, 25, 17 neqsse apud insequentes classicorum praeter satiricos e quibus lamen diuersi longe interse Persius et Iuvenalis. hic enim cum secum Flaccum et praepositiones admittat ne uersus et interpunctionem post paeitultima in syllabant, at illi neutrum placuit nam quod te

gitur apud eum in 19J solis natalibus eas vi

tingat olus siccum muria 'ser in calice empta,

unius uocis instar habetur illud est qui quare alio loco D, et tali

236쪽

M ductum moneat quo deinde insane ruis quo quid ubi uis primunt interrogatuli signiana post illud quod est insans non postruis collocandum esse existimo, quod firmatur exemplis lGratii ne quis huniasse uelit Aiacem Atrida uelas curriliscedo Alcaeus puncto illius ille meo quis 'iam e christianis quid aut remittendo artem Lucretii redintegrarunt licentiam, quorum in numero uere rudentius Ausonius Pauliniis,

i Sidonius aruamis Sedulius Arator Luxinus Maximianus. tum post syllabam antepaenultimam piniametri cum non facile in idatur sensus, post heroici uersus pedem quinium Benileius sibi persuasit ad Lucan. I, 231 non posse iii teri ungi, nisi insequenii constarent aut binis monosyllabis aut repetita ex prioribus ra- siqnis parte quoi tamen inuentum anum esse facile apparet. ac primum quod de monuult,bis statui ipsa paucitate exemplarem refellitur praeterea quod uocabula iterata saepe collocantur

sexta ars cum praecedente interpunctione, non illud arcana lege numerorum euenit, sed ideo quod ualde concitata ratione, quae amat plerumque uerba geminare, minus curatur ne dissideant inter

se insignem in modum metri sines et sententiae itaque simili ratione orta sed minime miles praecepto pia habes haec

Vergilii

dono talis erit mutato corpore, qualent uideris, incepto legeret uu Limini, sonino. adceleremus ait. uigiles simul excitat illi

succedunt seruant tu uices.

ingentem remis Centaurum promouet ille instat aquaelum uidi haec

ter sine prosectu uoluit uitentia contra excutere Areides a se mea brachia quarto excutit.

namque mihi genitor Megareusinchestius illi est Neptunus avus. tertia forma ruit maculosae tigridis illa territus Aeacides. nec satis est, quod tale nefas committitur ipsus inscripsere deos sceleri. sex Remus, hic uolucres bis sex uidet ordin pacto statur et arbitrium Romulus urbis habet,

ita Gratius dixit

237쪽

nee longa in sinis naedicinas ulcere purinnsparge saleni ne aliter Luminis

abscidis frustra ferro tua I ignora bellulute laciet ciuile nidum

et Silius

niaiorem surgere in armaniatoremque dedit cerni Tirynthitis altae

scintillant cristae denique Claudianus qualem te legimus teneri primordia imundi scribentem aut paries animae per singula talam

cernimus. sintilia passina ceteri, quamquam nec desunt quae omnino egeant excusatione, illi ales apii tot bullum quae tua orniosos cepit sollerti di certe

non tibi barba nitet, non tibi culta cum Livii Silius hane rabiem in sines natum Saturniaque arita addiderat quondam tuum patrius furor ortus Sarrana prisci Bareae de gente uetustus a Belo numerabat auos. nec non Martialis

ile quadralite tu quid sperem Garricea nulla de nostro nobis uncia uenit apro.

praeti rea disyllabam in sini uersus stare praepositionem nulla lege uelitumst. - at tamen rara euenere illa sinit post pedem paenis uinum sensus exempla. nec minus cauetur, ceterae pentametri hexametrique partes post quintam arsin sitae ne interpungendo uoluuitur. 40m o initiis uersiis nisi linis pr; iere delitis,ili terstiti Seli tentiae erit diremptus, post primi pedis partem quamlibet ne inter pungatur refert elegantiae. ceterum qualicumque sub condiciolle primatu arsin a proximis segregari uetitumst maxime autem illivi inconcinnumst linum circuituin siniri circa principia metri, hie Vergilius commode idem adniisit oratione abrupta et concisa.

heia age rumpe moras. uarii mi et lim labile semper sena ina . sic salus nocti se inaniiscuit atrae. purpureos spargani ores animam pie nepotistiis salteii ac iiiiiiiii lem itoliis et fungar inani munere sic tota passim regni ne agi uitur. Turno tempus erit, ἰigli eum optauerit emptum intactum Pallanta et cum spolia ista diemque

238쪽

oderit a socii inulto geriti tu lacrimis lueinipositum scuto reseruntiallanta frequentes.

praeiere in medio Ieg meim pro reli tua carinitiis seum itate ne inam 'alitas numerorim et sensuum nimia oreretur, anxie cauea uti uersificatores uel mediocres igitur neque coniunctione crinitati mise disiunctiva siue praepositione tertiam arsi constare sulit passi, neque magis post insequenteni syllabam iuit iraecedentem uolueriint subsistere rationem quamquam Catullum et pubescentem artem iis moror, cuius sunt haec

quam uenietis ulla tale altera rursus litem s. quam modo qui me uituli at die uniculi anticum liabuit. quanta in alnore tuo ex parte reperta meast. nuptarum laus e laudibus eximiis.

uerum similia exempla uix apud deterrimos christianorum inueneris, nam nec Lactantii in carmine de Phoenice bene habet quod edidit Martinus 62 adsuetum nemus o dulce cubile fugit'.

at heroico in uersu longe aliter labet res. nam secuti plerique Vergilium, cui praeierant illud Ennius et Lucretius, lanc tenuere normam ut in tertia ars monosyllabas et praepositiones et coniunctiones paterentur subsistere cuius tam frequentia usus extant exempla, ut adferre pigeat nisi Mi illii obicietur, condicione illa ubicumque etiam inueniatii in quarta ars finitum uerbum, hephtheni liner in potius litinere hoc tamen ne probemus et Horatii exemplis cohibemur, tui pleraque licentiae illius in melicorum uersuum caesura aut fini admisit similia, nec minus ipsorum ill0rum unde oritur disputatio, quippe, qui plerumque ieritae ars in inestis quae ne possunt quidem aliam quam senii luinariam habere incisionem dem adhibuerint inelegantiae cuius nodi exempla ab omni obscuritate aliena habes in secundo georgicorum XI 69.l49 180. 196 223. 324. 348. 351 402 506 517J, in primo septimoque aeneidos ut 0, 329. 14 438 477 542 662 xll. 119 162. 23. 449. 15. 751. 764. 804J. praeterea quid

satiemus eis uersibus, in quibus quarta ars terminata uox aut numerorum habeat incommodum rationibus logicis longe potius aut etiam constet praepositione siue coniunctione' musiles habes hos moliriue moram aut orando innectere mentes. maior agit deus atque opera ad maiora remittit. deui pie uel si minus euenerit thid, tamen statuendo in metiueuius noti siniatur post quartam arsin sensus quales hoc

239쪽

236 Lino Himos. optinere tephthemiliterin potius quam penthemimerin fluid assilucrabimur nisi quod nullo paene pant i molumento nilnor caesura a maiore neglegitur reliquumst ut enarremus, qui frequenlarisia admiserint qui raro qui tenuerint medium igitur larim ei mimero fuere Statius Silius Valerius tum murici omnes et mmAlii pinas i ruilentius Paulinus, contra alietiam plerumque secuntur iiormam Tibullus Propertius Ouidius Lucanus Martialis Calpurnius Claudianus Arator Sedulius Avianus Marinsanus uxorius quidam medii sicut Manilius aut paucitate uersuum subobscuri ei horum quidem qui frequenter usurparunt istam licentiam quot siniexempla qui uolet conlputarit, ex ceteris Tibullus illam primo sente adni isti tale sicli silani agricola, e magna cui uenerit urbe.naque Martialis in xeniis et apophoretis lasciuum pecus et uiridi non utile Baccho. semel etiam claudianus in carminibus de consulatu Auieiunum, de Mallii

collectain pu ilii e Periis utcumque loeatam. tum Lucanus primo uolumine tergentis Iuleae et rapti secreta duirini. auditae nemorum est uenientes commianis umbrae. insonuere tubae et quanto clamore cohortes.

tum uidius libro initiali metamorphosium qualeringentes animos dignas Ioue concipit trita. esse puta nusquam sique animo peiora ueretur. altorum nemorum et nemorum monstrauerat umbras. Arge iaces quodque in tot lumina lumen habebas. ceterum cur his exemplis et siqua iii ielit illi emimeri inueniuntiir similia iterumque arsis caesurae liliuxi; praecedentibus iungatur

per elisionem insequenti libro declarati itur. Longe minus est probatum inni cum distinctione sentiqui naria grauiter indidi sententiam pus quartum semipedem, quupuncti serme signo exprimitur, aut post tro laeum secundum inielertium tertii linue dactylum quanta ilicumque pausam fieri Ora li0nis. quarum causam obseruantiaruin illis quae supra exposui de legibu sinitorum ordinum nec minus elisionis rationibus propriis oritur. itaque paene inauditumst insequente caesuram breui terminari semsum, non ut recorder exempla aliena praeter hoc Lucilii IV. Juerum illud Ado ore in siritis accipiam ipse.

240쪽

MBER URTD . 237hoe minus mala longe habet alterum auctoris eiusdem quid filii uulta quare sit a iuroueisus et ad te

spectent atque serant uestigia se omnia prorsus,

quoniam illud lit ut unius paene uerbi instar est cs. Laeli in p. 410J. at post dastilum' i litin i litigistor orationem cum per se sit durissimum excusatur tribus sub condicionibus, si aut semipes se Husisynizesi mea cuui sequentibus aut post sinem uersus inciso sensivnotabilis euadat partium aequalitas aut imitatione grata magnorunt exemplorum repetantur uel errores qualia habes uersibus hisch

. Romulus excipiet is HR es Favortia condet

in Uenta.

quaesiuit caelo lucem itigemuitque reperta. cui non dicitis Hylas puer et Latonia Delos. Iin aer ps intima damus et miserescimus ultro. nam si debilitas redit, instauratio non est.

praeterea cum Ennii esset uersus talis balanium pecudes quatin omnes arma requirimi, id tali aemulatione expressit Maro

pulverulentus eques furit onanes arma requirunt.

nec minus ipsius metrum illud Niligenumque deum monstra et latrator Anubis, ita repetiit rudentius nil potuit Serapis deus et latrator Anubis. et Verg. aen. IV, 477. Nemes ecl. 11. 17 denique Prudenti tale Hebiaeus pangit stilus . Attica copia patigit sic expressit enantius sub initium uitae Martini u 12J Ηehrai-eus cecinit illus, Atticus atque Latinus porro post dactylum quam tum seu trochaeum admissam interpunctionem etsi sat bene hes,ere existimamus, tamen minus probari poetis Latiuis supra exposui. at in hexametro incisione semiseptenaria praedito quarti pedis obseruantiae similes sunt aut pares eis quas in senat quinaria optinere modo declaraui tamen lange inlaequentius post tertium pedem quam post Meundum inse sitis in senteni ille adii nisuri nec saepius collocanti in septim semipede praepositiones, quod potissimum euenit elegan

iiTipumerorum aerii anapaesti noli uiolabili et seueritate inconcuSSa. ceterum ut in ista in eisione et iost troeliae lini tertium et post

dactylum quartum identidem admitteretur grauior distinctio sententiarum qualis, si penthemimeris adsit meim eradat plerumque a re hae praeeunte uel sequente dactyla, id ea effectumst causa, quod dissiciliores longe sunt rationes metricae semis denaria i

SEARCH

MENU NAVIGATION