Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

211쪽

serri ue imitemn Omnium assilibebiunis imaginem nam sinit in his aurabitur a maiore inhum, ita et in uerbis pedumque partibusui ei spatio infrinuis cedit potiori. iam pueris credo apparetii

minin e aptiun esse ad coeunitu in cuin insequentibus eden simul et uerbuin eodem loco initum, si modo sit pes principali carminis mere siue par seu conti arius. Dcile enim animus seruat pam

sam finita uoce utique incidentem, modo ne numerus efficiatur plane alienus a suo uersu quare qui napaesilaum stimum manum uoluerit emi, non apte diuersis ille uerbis pyrrhichium et longam copulari Syllabam pone contrari uni inuenies eadem ratione, quo conexu prauus dactylicus proueniat numerus ii uimini per se odiosum augeri uerumsi, utcumque laesa legei ui et a permissis diuersi prodeunt numeri quare si mi hominibus res publicae regendae perius nihil curatuis est cauendum. quam in in ipsa ciuitate alia oriatur ciuitas, quae communia diducat et conturbet munia, ita proli poetae illud unice cordi sit', tet, ne uerticuli existant in uersu, praeterquam qui caesuraeniciunium sed age rem diserisiis iam illusiremus igitur pisic, pale cum praeceptum sit uersus Latini de qua re iam l. Ilinonui . ut finis ordinis tetrici proprios sui numeros res sera sinceros atque ii tegros et non turbatos, ain erit an pii rendum

illud, quanam id ratione placitum seu seruari credatur siue infringi. Ac primum quidem in memorias dignum ris mei nil, mum legitimum uocabula his mensuram aequante quid enita a

hoc exemplo utar meliorem anapaestis una praestabit mimerum quam uerbuin anapaestum explens aut fluid niagis dactylicunt ipso dactylol Sed non minus recte habebuit in sine ordinis positae uo squae cum spatii sint longiore exeant tamen hi ythmos arte sancitos eientia cum sint seum is clausulae obnoxiae legibus magii que impetu praeditos habeant numeros, ab ipsis trahi par si liberius laxiusque agitantia, non inuicem. Deinde uero licet sincerum numerunt anapaesticum enici uocabula iambico assumpta quae praecedit breui syllaba neque aliter dactylumni timebaim super addita quae subsequitur arripit enisu et quasi diuellit propria ui locatus in clausula metri iambus aut

trochaeus syllabam ad explendum styurinum necessariam, ut spatiui quod interest imminutum paene auferatur unde uelut in illo arma uirumque cano longe minor et pausa uocis post vitamque

212쪽

ψ-R Emius 20sPorro leguinis normas institutum, ad anapaestum dactyluuiue Sincerum flictendtini apte ut credantur coire pyrrhichiacum uer μ' hum et longum monosyllabunt, sic quiden ut possint uenire pro

illo duae uoces singulis breuibus constantes syllabis, utque liceat partem probiubi eam,.quae non sit contigua monosyllabo, uerbi esse plus quam monosyllabi illud autem cur ita in insiliuium

nec ipsum erit obscurum nam arsi eum maior utique longe insitui quani thesi, licet illi haud dubie trahere ad se reliquas pedis patries, si modo non teneantur firmiore quodam uinculo alieno.

Fala non inest adesse, ubi propriis constabit thesis uocabulis.s ndum tamen quo luis persectis in arte eo parcius suisse usumisia licentia. Celerum ex his quae modo disputauimus sequitur eo argu mento quod a sortiori dicunt dialectici non minus bonum haberi ultimum spondiacum e trochaicum siue iambicum efficientibus binis monosyllabis. His igitur rationibus, non aliis, integri seruabuntur numerorum

sines, quae quotiescumque migrabuntur, totiens Latinae artis decoreuertetur. - quae cum ita sint, nihil iam obstat qui ex ordine uersuum enumeremus dispositiones.

Igitur hemici metri cum pro uarietate caesurae duplex sit species, binae erunt describendae structurae quarum prior si fuerit, incisione facta semiquinaria, duo prouenient ordines, quorum alterius finis quarto quintoque semipede, alterius eis continetur quae adonium metrum expleant. at si hephthemimeris erit caesura /-

nulla cum irithemimeri, item duo erunt ordines figura ac ratione iam similes prius commemoraiorum, ut pigeat uerbum addere sed adiecta post alteram arsi incisione triplex oritur series, ita ut prior infirmior reliquis ad tertium semipedem, secunda ad septimum, tertia usque ad sinem pertineat Igitur in hexametro penthemimeri diuis cum quarius seni,

pes ei quinius et porro quinius pes et sextus sinu redinis legibus sini obnoxii, iam prius contemplemur reliqua. haec secundum

Principalem ueteris artis legem quo magis diuersum a pedestri aceentum babebunt rythmicum, eo propius ad persectam accedunt elegantiam pertinet autem id praeceptum perspicuam ob causam ad easdem etiam partes eniameiri. quare non prorsus est lau-lyaium primum aut quartum pedem dactilica constare uoce et mi nus eliam spondiaca, qua nimis grauati et tardati pedestres uni

213쪽

numeri. est iamen ubi arte appetatur quod ratione larimque ziluciatur. uelut ualchre habeni ipso uitio uersus Maronis hi

talita mole uiri turritis puppibus instant,

quod si repetiit filius

magnae molis opus multoque labore parandum. apte ni in describuntur grauitas rorum uel limi cultas ponderosisrythmis et segnibus. similia ab Iorati quarto pede proposita nuper ossentauit Meinexius praes. 0r. p. 23J. ita etiam Mardet pater Anchises dare satis luela iubebat. milius iucundunt laret qui Hare. - praei plaus spondiaco uerb0 in priue e sede collocando Lucanus, ea quo sola re duriores paullo eius numeri, alioquin elegantia omni illi floridi. similis tamen huius uomerus Latinus. iam cum quartus et quiuius semipes

purant pectent anapaesticum, at pi intus aes et sextus dactylicain et troeliat cani debeat referro lates serine in eo de Iu dicitur meir legitinia agnoSce inus liniturum ordinum sormaSui uoua sur animii mulata dicere sumas haec simul aduertas, facile in cognoscere possis. sollicitudinibus subigit uulistinentibus ira

is inlinis allis taediit dii ius desiissis Menta. arma uirum tu eani irine qui primus ab oris

respexi tamen et longi, post inini re uenii nam neque Parnassi uobis iuga nam neque in ii. simplicior quis et est qualem me saepe libenter. cederet aut quarta socialiter biu et in Atii. eueniet nec enim dignabere numen honore. quotiens et quae nobis Galatea lacutast. quam pius Aeneas et quam pater optimus et quam. at non sunt perinissae species uehit ianet cuni frigida nitir antina sed lixerit ulninain. uel ni aliis Alii res contra claras pie repugnat. o inlinit iani tenipore res repdrare. et is tu illiae pie niodo fierent opera sine diutini. propter Paesta leni linguae et rori in nouitatent. si Inificant initii in pol ulsae corda tua vi. restinxit, stellas exortii iit apth prius sol. adiutauni en in dubio procul a lilii ali inur nos. ac non ante nialis dein entein actuni furiis quam.

ex his autem maxime displicent numeris qui aut spondiacum uer bum babent sede secunda aut ultimi pedis artem uishmi

214쪽

LIBER TERTIUS. 211 restat it quaeratur quanam sit re factum, ut tanto opere improbaretur Romanis quintum sextumque pedem uno uerbo contineri. nani displicuisse plane et poetarum proborum cautione et

Fabii testimoni docemur, qui asserit lib. VIIII 4 65 permolle esse exitu hexametri positum Tyhilaro rum siue armamgnus uel

elono. quo illud permolle ne cum laude dictum esse credas, addito ieeroili exeniplo et totius sententiae ratione prohiberis. sed enim Irfyyyy' emendum, nequis euenisse credat istud gram-nvitisi Genius obseruantia etenim quamquam in uniuersum minime adsentior eis inuite nuterus in clementis grammaticae latinae Opp. 38. 39 statui de accentu ocii plus quam inullabarum

plerarumque, tamen hoc pro certo habendiim uerba donium metrum siue dispondeum aequantia, accentum grauiorem, si modo

ullum habebunt praeier unum legitimum, in principali usique tenere filiaba qualis si non adsit eis, tamen uocalem longam nulla

insequente acuta insigniri accentu metrico tam non est uiolentum, ut uel Teutonico sermone idem admitti liceat. itaque omnino apertumst multo leuius laedi pronuntiatio item uulgarem si quintus dactylus pentasyllabi uerbi priore parte mustet quam si monosyllabo uocabulo cum pirrhichiaco quare hoc equidem uanum, mi saeque aliunde repetendae et uidetur quidem ab elegantia alienum, quod contractis in unum uerbum pedibus noti satis seruatur utriusque peculiaris libertas ac proprietas sed longe grauior aliastratio, neque a grammaticis neque a metricis legibus repetenda illa sed ab aestheiicis, quae pia naturi vocum Latinarum istum uel similem explentium ambitum exoritur etenim cum uersum graui ualidoque sine concludi par sit, at uerba pentagyllaba Latina exiguo

perquam sunt pondere sententiarum, ut quae constent sere parsibus aut simplicibus flexionum uastitate inanibus aut compositis quorum prior pars sit praepositio quae et ipsa plerumque exiguost pondere. nam uetusia illa et Graecis assimilata quae nominibus

ei uerbis oriuntur coalita qualia sunt altisonans fluentisonus ue- liuolus, post Ennium ac Lucretium cum Catillio iii agis magisque uenere in contemptum quae cum ita sint, iam non erit mirum non satisfecisse Romanis uersus tales in terris oppressa graui ubi religi ne quodsi de nilo serent subit exoretentur. uiterse nexu minus aut magis iii lupe ita. Inid enim, amabo, seret dignum hic tant promissor hiatu non 14

215쪽

alienim a uiritate Fabi . quod talia dixit permollia quare ne ei quidem, quos ista aliquando asseclasse Tullii Persiique edoce iri uinctilis, aut saepe admisere aut quolibet uerbo sed sere in

nominibus propriis quoi uiti linor est olfensio et mutato dactylo in spondeum liac igitur non alia causa uitauere pentasyllaba in

sine hexametri auctores Latini nam et similem ob rationem pleminique caueri in camira semiseptenaria, ut tertio trochae finiatur uerbum, aliaque eadem obseruantia oria infra declarabo. Iam uersus semisepteliaria incisione praediti cum sit species prima oscula libauit naiada dehinc talia satur, apparet serium et fretimum semipedem non posse constare nisi seruatis normis quae Ol,linen quarto et quini in caesura semiliinaria. at tali distinctione ne possit secundus dactylus contineri uocabido dactylic ideo uetatur, quia prior sic series in binas diuelletur paries etenim quintae ars experti caesura minor etiam quam aliter est potestas ad se trahendi a uerbo superiore thesin. iam cum ne trochaicum quideminem prioribus uersus heroici ordinibus adesse patiantur Latini apparet ultro uitiosum esse dactylicum in exemplo tali

itaque in hexametro semiSeptenariam liabente si post tertiam etiam arsinoemiinetur pars orationis, quarto quintoque item semipedeseruari des,et sincerus numerus anapaesticus. dein species se cunda ac tertia heulithemimeris leuere hae

despiclens mare ueli uoluin terrasque iacentes. intamdum regina iubes renouare lolorem.

in his eum alter et nipes et tertius laud dubie referre debeant anapaesticos numeros, propria primi pedis liberias legitimam tu baui seueritatem, quamquam quoqui persectior sui in arte, eo diligentius irithemimeris proprios custodierunt numeros itaque Ouidius in priino metamorptiosiuin ter non saepius uersibus istis dactilicam uocem admisit sic 124. 41. 22 'bliruta sunt pres- ώque iugo ocior est requiemque negat' excipit hos obierisque suae L idem artis amatoriae prun et Lucanus Pharsaliae decimo nusquam admisere similia. at Claudianus carmine de Mallii consulatii bis legem tigrauit ita 268 279 Mortibus haec concessa uiris ratutior est Helicone domus . vitiosior auten longo admissus sede prima spondeus iam monometri paesuri eius qui secundam luter et quartam arsin est mediiis ui enarro

216쪽

LIBER TERTIVS

ius ivlid reginabit iv rem' re dolorem, quaerendum erit cur plerumque generi priori praelatum sit po-Merius quod es eandem ob causam uenisse reor, propter quam

noluerunt Latini pedes quartuui quintumque constare uno uocatillo, etenim qui in maioris ordinis exitu uerbum donio metro par non tolerarunt, uix potuere admittere in minoris sine quae aut paria essem uel maiora aut una tantum mora breuiora se,

licet eadem ratione in senario iambico uehit, ut pariter cum hephthemimeri aut post quartum aui post quintum semipedem sinuretur pars orationis, neque in loco caesurae consisteret uerbum ditrochaeum aut plus spatii complectens quippe uel in semiquinaria metri heroici, quae longe agitat liberrime uerba plus quam eboriambi spatium complexa supinissimus quisque poetarum una runt quam acerrime nam et eandem ob causam sui usitatum

Horatio in sine uersuum systematis nexorum quamquam parata uenia abstinere uerbis intilibus ambitu, quae ubi admisit certis iit liturimum firmauit excusationibus quid quod Seneca in Hercide su-rente trimetros deciens ter non amplius tetrasyllabo uiuit Θω-bula, octiens quidem illo proprior nam quod seuerius longe norinam Anni seruauerunt hexametro quam ceteris uersibus, non poterit esse mirum ei qui sciet metra Iu Deipientiore adhibeantur usue diligentius perpoliri lia igitur sola ratione euenit, quod plurim poetae declinarunt uersus tales despiciens mare uuiuolunt ei asque iacentes. percutiet nec spinanteinluis flammea caeli. neas Anchisiades et sidus Aestates. qualia cum tamen admiserint uersificatores nec ipsi ignobiles, iudesd excusatur quod non perinde in ordinis alicuius quam iutiustiersus sine polysyli alia ullari oportuit iam omissa tritheniinieri ulti apparet uitiosa esse haec sed filiae corpora decedant ii tempore quoque fingios ibas atque minis obsistere uatum. neque melius multo habebit res, si secundo finiatur uerbum im-ctam etenim cum insequenti proxime iambo, ut qui non constet uerbi me, nulla insit uis ad iugandam quae proxini e prsecedit breuem, ian',adonio initiis metri orto subsistet numerus in altero

217쪽

trochaeo quae non micessas Latin hexametro distinctio quare nec talia sert ars tomanae uim nisi salis apparebit, cur plerique pMiamini, supra ut vise cui in caesura ephi limitineri non alitia uerbum tertio sitierint trochaeo quani quod certe etiam se iduni expleret pedem sese licet cum anabo in heIihi hemimeri collorato Iraheretur eum ireui syllaba tertii chorei tolum cui ibi lex esset uel hunt, sic demumst essectum, ire in duas partes non permissas lege dissolueretur ordo. praeterea eum uerba donium ae pianthi et in sine uersuum uis umquam habeant locum nec in principio aut post caesuram, tum cum optinet semiseptenaria, eo frequentius eadem quilius conlidiniunt sedibus adaptari eminast ita ut licentias legibus damna lueris ompenset ars Latina praeterea lithil est quod nolemus praeter hoc, si non adsit pedi tertio uerbum trochaicum, choriambico serme uerbo seu molossico suci hephtheinimerin, potius longe ut habeatur tale porro foedissimum longes ineptissimi aqueis i tertium pedem

finiri uocabulum quod ubi acciderii dactylico iam eueniente nimmero in elluas partes uersus dissoluitur, ita ut legitimae elegantiae uel minimum evanescat uestigium. Resta ut de eis uersibus dicam, qui Ulam habent iurisionem irochaicam hi ob causas supra propositis similes magis etiam cauetur ne habeant dactylum aut trochaeunt pii praecedat acly- lic aut troelia te iterho constantem rate niagis a sina plicitate iudicandis alienum quarto trochaeo rationis partem terminari. alis quaedam huc pertinentia cum de caesuris agerem retuli. Iam in peniametro illud tantum erit suptilius declarandum

nam cetera cui hexametria lalle coliti Piliunt , ill prae

i stantissimus esse putetur is sinis, qui uocabulo constet iambico figitur ubi uersus pars altera cum quarto quintoque actit ei: ars ultimae hexametri aperte respondeat non poterit esse mirum Graecos et Latinos assimulare ministris numeri exitum maiori unde pro reliquis utrique placitis Graeci sat licenter liabuere illi im, ldespiciens mare velivolumi terrasque iacentes

quam illa

percutiet nec oppilantesin uis flammea caeli. Aeneas Incliniadi et sidus Achates.

218쪽

Latini seuerristine mini cum legium hexametri sues mi iniec corpora sorinis unde Latiniim' posteriore recisa syllaba natuni iunc corpora dant ineptum fuisse pentametro Secunduli ea quae

supra de ordinis exitu anapaestic proposui, facile apparet igitur solum remanet heroici uersus species altera unde Latinum'. cujus, dempto sine iustus eueniat modulus unde uip. tertia enim hexametri nomia, quae talis est nam neque Plidi', cum apud praestantissimos auctores raro reperiatur, simile huius uelut tale iam neque te in pentametro longe etiam minus optinere aequumst

ceteri uero moduli exeuntis uersus elegiaci ob id ipsum sunt, sermo, quod addita syllaba ivinentur heroico meiam uitiosi igiturn possunt admitti in illum uerba plus quam disyllaba nec rectius

trochaei iiii lurali est breui monosyllabo coiistabit nisi praecedente monosyliabo. nam sic Pentameter terminatus reiciet quid amans

tam esset foedus quam exameter clausus ita reicient quid am imire . celerum mnia heroici metri comparatione iam facile pro se quisque enucleabit, ut pigea uerbum addere. Iam occasio incidit disputandi de texametri pentainetri lue Graecorum et Romanorum rationibus ac disserentiis, quas ira aut studio plerique aestimantes iudando uituperatu loque suere nimii.

ac primum quidem quae de sinit ordinis priucipali lege exposui

cum plane ad omnem pariter artem metricam ueterum pertineant, non erit mimini illas partes quae caesura hexametri pentametri lueliniuntur in lituu apud utramque gentem sileui teneri obseruantiis, ut tamen Latini hac in parte seueriores fuerint et constanii es. nam Graecis obstitit praegrauis meri auctoritas uerum ut aliena in sini uersuum norma seruaretur, id inde uenit haud dubie, luod, cum caesuram tertiam trochaicam apud Iasinos nullum siue nulli simillimum locunt optinere supra prolaarim, ea apud Graecos praeter semiquinariam uirilem paene sola fuit usurpata. hinc apud Latinos partes caesurae obnoxiae aut sinitimae cum omnim 'anapaesticum referrent numerum at trochaicum plerumque ei iambicum apud Graecos, illis ut dactylici uersus imprietas

Seruaretur, dactylicum siuein se ustre Optineri par fuit εἰ eae o nu3paesti ciuit rythmum aptissim uni istis tetris sed pleruntque a tertio

pede exulantem quinto et aliquando sexto loco adhibere uerum erat. haec autem norma uetustissimis temporibus cum utique ad eos lanium uersus fuerit adhibita qui haberent caesuram muliebrem mox quod latius peruagatas uiuido usu, non magis mirumst, quam

219쪽

est a plerisque quartus trochaeus eliana eis in uersibus qui tabe. rent semiquinariana uirilem mox pro diuersis ilexametrorum modulis uaria penta metiris conciliata sui libertas quare satis ineplast, quod uulgo eximia quadam elegantia nomanorum dicitur eue iusse, iam anxie hexametri peniameirique liniensis leges uulgo ii tae ut seruarentur, cum potius si dicendum praeclaram illam mediocritatem et obrietatem, quae ut semper apud Latinos ita plerumque optinuit apud Graecos, eum maxime comprobari diuesesilai fumarum, quas nobilissimis istis uersibus utraque gens imissiderii. nam contrariis quidem usi rationilnis ei viis aequat siluasi numerorum et uarietati non minore arte prospexere qui molliem lani inedii metri incisionen firmarunt anapaestis admissis ad ullimum quam qui uirilem illam temperauere collocatis in fine dactylo et trochaeo quare hanc solam laudem esse dicemus Romanorum, quod melius est sane optineri sine uersus proprios eius numeros quam alienos sed uidendum, ne quanti in hinc accedit decori illorinii, tantum iam perdant eaesurarum unis armi nimis aequabilitate etenim sicut minime negabitur diuisiones trithemtinerin penthemimerii hephthemimerin cum per se esse ampla ui ex firmitate tum magis eis obseruanuis quas Romani in eis sanxere, ut uersus illis muniit ipso robore digni esse uideantur Martigena populo et urbe cui Valentiae esset nomen, ita nimis imminuta atque adeo ex chisa caesura trochaica quod graui tali arminis addiderunt detraxerunt eidem lepori ac uarietati nam et simillier admissis omnino siue uitatis in fine hexametri pessuli bis uir plus laudis gens merueri plane non compares. - pra terea uarietas ariis hexametrorum in diuersum traxit pentametros.

Restat ut demonstrem, quatenus optimi auctores normas na0do propositas sint secuti. itaque seciuid pede exametri uerbum a.

lactylicum et aliquando spondiacum admisere uetustissimi Ennius Lucilius Lucretius Tullius a Catullus oratius Cato Vergilius yropertius sola recepere dactylica, sed uel haec praeter Flaccum

rarissime uerunt 3Iνud inseque lites classicoruin nusquani reppererissimilia. nam luod semel Iuuenalis habet late 10 331 estinat optimus hic et brinosissinius idem . licentia excusatur satirica apud Manilium quod sertur tu, 603 4 quaeque super signum nascens a cardine primum tertia turma est aut elisione praecedentis uocabuli admissa integrum nec inclinatum seruistin

220쪽

LIBER TERTIUS.

217 illud 'est', ut apud Phaedrum sab Perott. 16 12 quam non apparere est ut dictum millieri', aut potius ponemus quod ptime conuenit eis quae praecedunt sirina erit ' cs et Lachni ad Ter. 275M. ceteriis uel in apparet Culicem uix posteriore quam Augusti aetate suisse scriptum, in quo legitur principis metri 23M

inplacabilis ira nimis'. deinde aliquotiens Terentianus spondeum dactylumue adhibuit secundae sedi sed plerumque in uocabulis ad artem pertinentibus e ceteris abstinuere simili inelegantia Boethius Avienus Prudentius Avianus laruanus Sedulius Sidonius laximianus Eugenius octavianus nec non auctores carminum de Phoenice et de eoncubitu Martis et Veneris et qui epistulam idus ac orba Achillis in Parthenona heroico conscripsere metro. nam quod legitur apud Sidonium paneg. Maior 571 eucharist.

ad ausi 8M polleat. attamen'bi nuper placidissime princeps ei alibi omnibus attamen his sat praestat quod uoluisti', didimcendum sui attamen a Sedidi versu quodam pro eo quod uulgo sertur istic reponetur breuior forma ita IV, 122 nani socia stic puppis erat'. quippe et Paulinus rarissime simile admisit uitium et apud Priscianum quae inueniuntur a nominibus propriis et Graecis paratam habeno iam. sunt enim haec 302.

758 985 atque Goonus cum atque Ct ambidis imisupit

Hiic aelites est . itaque semel Ausonius de clar urb. 12, 1 nec tu Martie Narbo silebere . nam carmen de signis caelestibus quod in eclogari eius extat praetereo. Longe etiam Latini seuerius a penumere pede secundo dactylicas et spondiacas uoces exclusere, in quo praeter casulli et Paullii quaedani exempla migrari legem non memini. Iam in tertium pedem Ennius et Lucilius quod aliquando admisere uocem dactylicam spondiacamue, habet id ab initiis pubescentis artis ueniam. at hercule post hos alibi apud classicus consimile ubi prosint exemplum exceptis binis Lucreti IV, 491 et Horatii ep. I, 18, 52. Π, 3, 41 uersibus plane missi ignotumst haec quasi ni iracula adscribenda duxi sunt igitur haec a contra si molli sint 'et quaecumque coloribu sint ' possis

adde u ilia quod nec facundia deseret hunc'. tum semel Terentianus 1960 fabula si Ex ipidis inclita monstrat 0restes et eadem tutus excusatione Priscianus 412J Areades Apidanei sub Scopulis Erynianthi . at pessime habet quod uulgo tribuitur Paulino tale 21, 6J