Lvciani Mvelleri De re metrica poetarvm latinorvm praeter Plavtvm et Terentivm libri septem

발행: 1861년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

ut omniam Tibullus Maurius Graiius umerus Latinus Martialis

Seneca Calpurniiis seri litor Aetnae auctor ad Pisonm Nemesianusi lati dia laus ii lilius Finpositis Boetii iiis Tereiali alius Martianus Avianus Sedulius Maximia inis Arat ,r. at e teteris semel admisit

synia in iuuenalis comitatast Eppia ludium semel Sammuniciis ebibe seu salibus imire adde et ientie' minum Properi ius is in his quae sunt abiegnae abii gii Valerius Flaccus sic ari

abietibus tenuia sopite iis latius stilua ei, ita teii uior tenuiori patrui deciens luat ri Silius simia Maronis cuius sunt spissa lari uelu abiete ariete arietat parietibiis sinuatis sinuato sinuatur genua innuis tenuia ita Sidonius burg Leoni. 118 200. panes Malar. 590 singulis locis imminitia habet i latius parietibus uesues Prudi titius lia inart. 488 852 aiietat parietilius Ausonius epist. 9, 28 idyll. 16, 24 2 49. de rat dier. a. i. 3. d. 11 44. p. 16, 7 carentia omnia ninium fiet patietibus Silvius. Semmi uero quaedam, perperam uulgo synizesis exemplis quae attribuitntur ac primitin quidem soletuitus quamquam hamldubie longa i ponitur a naulo et oratio et Phaedro tamen eodem iure pio gratuitus Stat Silii. I, 6 16 eandein eorripiet. neque aliter stabit uersus Manilii l. 182 Miam neque lariuii ortus surgentibus astris , cum abstineat ille omni synhaeresi quare uersu iit puta hoc Iuvenalis non quasi sariusilia nee ueniorum rabie sed niui die eum illud piod 'si fortuitiis per syniZesin explere molossum sed potius integris syllabis choriatii huin. - sed phirima reintractionis exempla sustulimus dempto uno uocabulo conubii, quod uulgi opinionem et uetustum errorem si amplecteris, seni per habet longam antepaenultimam, ut ubi linque in dactylico

metro pri in sit iii arsi syllaba appareat i ii ei tendam in confinnam et lolabile piidotii phili uid ri se exenipla durissimaesInizesis cur noluerint uitare poetae lolii nilo coniugium uel

coniugialem sed enim augebitur admiratio m tantibus Lucani ei Senecae qui numquam i uel ii mutarunt in consonam e sus tales

ino tibi coli tibi proti lini illo rcesilli se solutast. conubia uitat gelitis illii ZOlli lim scias.

porro Statius sylii Iesin clim alibi ii in plus septiens admiserit, ii uno uocabulo conubii, si productam habet semper secundam, de ciens cliens eam adbibuisse erit credendus. sed quid minia em ut irim corripere aut enultimam apertu instatur Consensius iu

262쪽

retatis est cum correpta syllaba poeta sic auctoritate sua iiiivir, tanuluat i sit temporis longioris ut est Italiam lato profugus et tonubia I Ostra reppulit cuni i et u aperte breues sint ut alibi antiqua e cedro inlusque paterque Sabimus et conubio iungatusim proprianique dicabo'. quiluis conuenit quod Serinus ad Mm. IV, 213 eis leni exemplis ustis est modo produci modo eo ripi a Vergilio in uocabulo isto antepaenultimani quare recte lateoimbium, ubi ratione musica non licet molossuli poni pro bo-riami, ueluti uersu hoc Claudiani su 18Juectigal meritae eonubiale lyrae

nexilis inscia conubii siue Diales Martiani hunc I. 92 39J illum conubio rite iugarier. quibus addas Sidonii hendecasyllabunt praes. p. Pol et M. 14 pro ver uoinibis dies cor cat quodsiquis christianorum poeiarum exeniplis fidem abrogarit, ut

eerte Claudiani testimoni ulli firma immunitumst uel Oritate. restant partes talionis eae, quarum priuS Si membrum semi.

quod ubi excipitur insequente uocali ei retinere potest postremam ei abicere, amis ut confirmentur auctoritate librorum ui putae sentianimis et semanimis iam seruat i eis minime synlaesiuadmitti posse supra indicaui, lamen placet rein altius repeti igitur primum omnium imis credet eos qui nutuquam alias i uel umularunt in consonam lixisse semimum semihominem et similia. eum vitigato usuri uel addi posset uel demi sed ne celem MDileni pro reliqua ipsorum modestia probabiles durissimam synize si quam paratum ultroque oblatum maluisse auxilium sed maximeoninium notabilest ne in iambis quidom umquam imieniri forniani longiorem sed posuisse Senecam seiniustum ternis ueni Semianinium quaternis nec aliter rudentium semiustulatim quinis si his praetermiserumst uidium semiadapertum potius isse quam semiaperium iam cum nec apud scaenicos usquam remi der

emi ante uocalein poni integrum, recte latuetur seni per pronuntiatum suiss in carmine ut puta semesum semanimem, quint

ii est Oluuin quin et pedestris orationis potiore usu optinuerit primui quod agiteriis ad in III 578 ideo damnat sem- Muninem, quia non uideantur omanis certe antiquioribus pli ruisse coiugatae litterae, et , plane salsumst anumque, Sed 17.

263쪽

in ei uni semia mutem complures porro Catullus in osculum metro 220 senilitantem et amicus Gellii XIX. 11 οὐκ ὀριιουσος,

ut ait illes adulescens semiiiiiicunt ceterum ut iam memoraui

eis qui nihil proinint nisi libroruit testimoniis tutuni solatio erit et semesuin ei semanimum ei cetera bona nisi milicum a tormiate et . . Luci VL 1266. Verg. aen. lu 244. 578. MIM XL 200. Iuum 5, 167J, quamquam saepius in enitur adduit

sed iam taedet ut Parum, ne liti enim id agimus, ut demonstrennis pronuntiando easdein omnino quas scribendo litteras expreM

fas esse a Romanis, quod mihi quidem uidetur longe aliter ha-Ibuisse. - porro larua et larualis apud Plautum ei in priapris 32, 12 habent ii uocalem at eandem oratium apud et a

ctores Christianos consolia in alquo ita milui e relicui uocatilla ad ille in iuuati a. u. c. saeculi cum liabuissent tres et luatuor

syllabas, mox in breuius sim artata in suibus non licentiam metricam scriptorum sed uulgati sermonis agnosces disserenitam. et Varro quod posuit pruinisque pro uulgat promiscue seu in misce hoc uersu Non. p. 361 cetera promisque voluit consein uitia habire . id uicilii Cassii d. l Dei commotus auctoritate, qui statuit tum recte poni . cuin illi cistatim ii lustrae alia quaelibet uocalis iunguntur denique arquatum tribus semper syllabis dixemini poetae praeterea in Gai et Gaiano i in calem constanter seruarimi antiquiores neque aliter Terentianus 897J. sed insequentibus saeculis consonum da cuiSse poetarunt constanti usu et tu sciani testimonio p. 39 constri natur denique non desiniam, quonam iure inter uniet is exempla disyllabum tenue rettulerim etenim quantius haud raris exemplis ei in Meuerbo et in compositis comprobetur u uocalis quae et firmatur

diserto testimonio I eretitia iii 748--759J, lanien neque illud nega bitur tam saepe iii ipso inuenit ea ii deii consonam, nuSquat uisaepius, et quidem etiam apiid illos auctores qui numquam alia admiserunt unlaesin Luci eumn puta ei Sammonicum accessii quod Statius tenuia tenuior binis temtiore ternis dixi syllabis, in

quibus si statuerimus pariter i et u duratas esse in consonam, id Perte exelnplo carere alias sutendumst quae cum ita sint, pleruIlupi adducor ut credam in e quod est tenuis sicut in s0l-

. uendi et uoluendi uerbis ii suisse sono incerio ei consonam inier ac uocalem mediam. iam in uocabula Graeca perspicuam ob causam eontractios ii

264쪽

modo ena in eadere non potuit, unde itergetite denium aetate nec probos aptu ailctores ea euenit sed prinniti sexempluin mimi Pharsaliam coeunt et Ηyinen ynienaee io' cum

sinueti elata non rectius tribuerunt quidani Laiusso quam alii itidem a uinula Martiali clamaui ecce isti in saturnalia uersus uel Silio ossaque eum Pella' - iuuenilii uersu satirico Mupiciae

nec triinetro ianitio iocinii pede fractus eoilem.

quod uitium, cinii liliicile possit sanari, mitigabimus potius excit- sando intellarim ludos interarius, quibus paretur metricarum rerum notitia, neoterim demum inruuenisse tempore proximus huic Terentianus eum Ausonio tota binis ponit syllabis ilia dicit nescio- qua auctoritate etiam apud Crateros pleri linque i breuem initio uerbi sequente uocali fieri consonam 501-506 . ita habes ο-aria apud Ausonium monost de uisap. Periander apud Licensium 123J christiana praeterea simili errore quidam ultimorum temporum scriptores dixere euangelicum et similia, consona et eorrepta e ueluti Paulinus Pelii cordiensis it ini. LX p. 1009 et Venantius Fortunatus miscell. IV, 1 p. 151 . sed apud Sido-imuit paneg. nili. 372 scribendumst irae ius, quod ipse sicut Ausonius id li 10, 304 Vergilii unitatione adhibuit ceterum lutus eis constanti poetarum usu uocalem habet i sicui Iulii

ali illo deductum ueri iam consonam cs. Verg. aen. I, 288. Terent.b32.436J. tamen cum idem nomen etiam agnoscatur esse Latinum

ei ab eadem qua Iouis stirpe deductum quin disyllabum adhiberi potueri ab Horati j lv, 3, 2 in illo Iule ceratis ope Daedaleo

non intercedo certe anus est Poricampius, pii Iulium dieiunitioluit triumuiri silium, cum noti in; iris potuerit esse aetate illa Iulius Antonius upin Aurelius I rollertius cs. Nipperit ad Tac. ann. II, 30J. iam e nominibus barbaris Iudaeos semper tribus

illabis extulere Romani itaque a/yges uidius trist II. 19lJuxariem Avienus deser orb. 929J porro magnam sibi permisere licentiam christiani uor; initis II et iraeis, quaeri littera inciperent. ita Iol, pro libidine una syllaba te duabus sie piidem commulli prive essertur praeterea dignumst memoria rudentium semper

ilicere disillainini Iesum ei hoc serme modo uir solus perfectus adest atque integer lesus, ut appareat ei placitisse Isiana quod habet semel liberius neus Pyth. 1, 81J, quamquain aliter dixit idem cath. 12, 17M hic

265쪽

262 Lim QUARTO. nempe usus uerior'. ceterum viliter iuueticus fiam mi L JDemiani, alii posuerum Isaiam. Non in psile uideor hoc loco addere qlio uulgo creditur quinto p Chr. n. saecula primum euenisse, ut e et i sequente i pro nuntiarentur quasi et eius rei certissimum exennaliun ducentis redi periri minis anie Henim cum comm lamis Aser, ac incla, concupiscentiae ad litteram a sine quartam exprimendam uocat, i litui est cune utatur prima p. 182J sequitur iam huius temporet et c supra indicata sub condicione liquefactas sonuisse idem. praeterea illud, antiquo tempore eum semper addita nec raro iuncinis uel ciuisset pruri quodam modulo, ut quasi in dissimnum coalesceret cum consona iraecedente, nam temporum ne uallo paene exaudiri desitast, pleruntque ut milleretur scriptura. eontra in illis quae sunt tulis duellii in cuin initio etiaIn luisset ualde tenuis littera eadem saeculorum cursu corroboratast.

Iam uiaeresin ut enarremus, illa apud Romanos nisi saltarnsimis poetarum placitis quam usu populari prouenit nam et pauca

eius nec salis aperta inueniuntur exempla sane Lucretius suadeo et suesco et si teluin et composita uerbi quod est soluo pleriimqtie posuit uni l uocali, praeterea seine coiiseciae V, 77 seinel

xere mabis Cicero memini Catullus soluo et uvii Moratius suetae e siluae, tum auctores elegiaci soluo et uoluo sed ut omittam niuic ea quae si liabent, ex reliquis pleraque non satis constat populari sermune num Semper habuerint ii consonam scilicet ex eis on- secue etiam uulgari usu optinuisse satis constat, cum eum apud Plautum in iambis repei tantur adsecue et obsecuum quippe di haeresis Graecorum aemulatione nata si mi umquam apud Latinos, certe non pernia nauit ad scaenicos deinde illud aqua satis tropria praeditam natura habere ii apparet inde, quod theosisee disyllabum sonat aliua porro uestio et soluo u mediam habuisse umcalem inter et consonam cum eo probatur, quod auctores elegiari, qui ne suesco quidem aut suavem ista tamen uerba tribus dixerunt syllabis, tum quod in codice uetustissi in orationis pro Fonteio, cuius exemplum repraesen lauit iburius, uerbum quod est dissoluisse sic diuiditur p. 48J, ut in fine lineae positum sit dissoquamquam abundante pati addendae I, quod e grauius est testimonium, cum alias in libro eodem diligentissime diductae r periantur syllabae neque ainen ignoro testari Consentiuin 16J

266쪽

consonam Me u in uerbo soluendi sed haec siue poetarum arbitrio seu uulgato tiroiiqnere usu post Augusti aetatem euanu

runt quare post Nasonen non inuenias diuuetis syllat, is nisi apud ehristianos qua su habent, qualia Sunt suavis suade Suesco.

itaque auctor de liguris orationis 63 cuni dixi deinde suasi .exeerpuntii tamen propria nomina ut uia uerius Paul. Ol. 21. 62 Mese Suesso Sueuus, quae plerumque et classicorum

usu integrani seruant . praeterea artiara uocabula Getesuin-lham et Coisui ulli aut lauantius diductis syllabis uiisc. VI, 74 216Jat Corippus Guens eiuni lasguant .anguant an uni tisan siinitia ο- aciis extulit Johann. l. 468. 478. 467. IV, 86lJ Apud Consentium inceriae aetatis auctorem, cuius nuper est inuentus de barbitrismis et metaplasmis liber liue leguntur 31J similis ratio iii iii haeresi et episynaloeptis'. an impio ΙIoratius ait seraeque laetae et Lucanus ait dixisso luioebus et Vergilius et uotis iam nunc adsuesce uocaris item aeripedem eruam, siue -- usiue syllabas siue diuidas, isdem litteris scribetur . iam iunsere si Solis fugata nocte Ilicem alium praebere morialibus, tamen mirunt quantuni saliginis ebrarunt hi rei trauloebus iste uiro cuidam doctissini Roberto Vngero nani perdite dum conquirit Heliaduin Lucani uestigia quantumuis tenuia, uerba quae inui dixisse Phoebo nusquam in Pharsalia extantia - neque sinae spondere eadem illa ne tum quidem, si noli, o Lucani

sed niti iuni poetarum Latinoruni utan uir opertinis integris, suturun esse ut inueniantur cupide assignauit libro isti sed pri-luunt omniunt nisi fallor debuit quam eidem, liceatne per deos tinnitiesue talem, quae creditur asseri a coiiseutis, distractionem seri diphiliougi scilices longe meliora Vngerus huius ipsius testimonio doceri potuit, qui alibi ait siquis audeat admissa

illhaeresi sic cliidere uersia in 'dixisse ut ehuiu , illi pie barbaris-nnun esse, quia auctoritate deficiat. - iam nisi Statuemus Consensiimi suisse hominem sanitatis omnis expertem - ego autem cur uecordi uitius quam mediocri ingelii suisse credam non ha-lim apparet non potuisse ab eo tribui Lucano grauissimo poetae quod alias dii, at harbarunt et exemtilo laeuunt. Sed probequi cognorit Lucanum, is uero inline dubitabit posuisse Consentium lue unde orsi sumus pro diliaeresis exemplo Lucani illud F 5il Aquilone Suebos . scilicet ubi corrupiclam traxit Sue- hos audent, qua iurui raui uersu traditumst si eius pro eo quod est

267쪽

suetim boum mala recordatus prum ii miluin illud dixisset Urimi paruum errorem ingenii iniendi peccato nisi sorte si iniec gerus etiam recte habere illud seraeque laesae ei pertinere uerba ad perditiim aliquod Horatii carmen quod fuerit iliscriptum de partu

Denique quod Properitus V. 10 31 Vebium Martialis Mil. 74, a Tarpeia diductis posui ullatus, id uirum nominis proprii

excusatione an similitudine exemplorum Graecanicorum quae uni eligeia Cyheleia adniiserint, non definio. Sed ad tertiani contractionis spectent ut transeanuis, duo suere

apud Latinos genera diplithongorunia ex quibus prius uerarum spuriarum alterum haud inepte uocitabimus et in illis quidem longe potissimum laeum optinent eis au accedunt On Hubis plerumque uerbis seu compositis elatae ei, ut O. at posterior species nec ipsa satis amplo constans apud dactylicos umeuenit plerumque coiugatis e siue u cum diuersis uocalibus pra ter i. misi uero primum si, ut quae non inueniatur in uersinna dactylicorum uisi semel in himn christian sic Dan. l. 89, 2224 nec morte dura linquere iramitem neri coactus non licet si tibi uxorent habere fratris adulterant . nec magis apta memoriam Graecanica Si quam cum antiquiores haud dubie externum ad morem pronuntiasseni, neoterici iuueniuntur distraxisse transmutata plerumque i uocali in consonam, licet Rutilius secunda pentametri parie dixerii Harpyias si, 608J, eandem pae lammina in Thyiade est elui Consentius si te sinii te est et Thyias nan ut Scandi possit uersus et lare ex duabus syllabis unani fieri necessest ut Thrias ubi audito'. qui non satis comparet rediuiorem formam qualem esse uoluerit quod contra Vicinctius

2474 et Velius 2220 in nari, ii et Thyiade i consonae MeinStar asserunt sed o non hii qui apud ,atilius esset diphthougus neque bene sertur apud riuuia leni 14, 102 spondei instar Moyses quae sane species nominis ultimorum imperii temporum auctoribus et sequentium saeculorum librariis longe uti usitatissima. at scripsi ille Moses, quam et apud Paulinusi habes Ormani 15 224 . iam contractionis eius qua ae e messiciatur perexigua apparent ex einpla dignum tamen mem0ria coenaisse Terenti tribus syllabis dici, quod recte Lachmanu

Dp. 248 illius uerbi quod est coepi defendit similitudine, cuius prinopalis probatur forma uersu Lucretii siquis sorte manu pre-

268쪽

MBER QUARTvs. 265 ruere ac siccare Oepst . sed magis est notabile, quod Phaesh-lei tribus syllabis dixere Varro cui ab tace nomen et Manilius itaque Laucontem Petronius in halosi roiae 434 porro incertus auctor Mey. 644, 1 'Laucontem. genaini distendunt nexibus

angues' me alius aeque ignobilis in argumento libri Π aeneidis quod extat in codice Romano Wam orthogri Veio 4 444J

Laucontis poenam et laxantem austra Sinonem . iam ex his expmplis alterum Latinae lingitae latura, quae a sum e non 3 litur non coalescere, euenit, alterum, dolaedo Mulier si credimus,fad Fest. p. 18 crassiore Mesensium Dorensiumque pronuntiatione Mintur, nisi potius dicetur hoc ei ipsum proprium Romanorum, qui in i mutata, prout habes Laumedontem ei Laudiceti. nota lege correptam cum se luente uocali coiugari ut per diphthongimi sed alia similis licentiae uix inueniuntur praeterquam quod octauius uidetur dixisse 202 proditur Amphiaraus atque Hector venditur auro'. Sed Laertium ne per diphthongum pro- malitiarent, Graecos secuti dixere Latinorum uetustissimi artium itaque Ausonius Lartiaden epitaph. her. 12, J. at in Vergiliano illo fixerit aeripedem eruam licet', quod imitando comprobarunt metrum Martialis IX, 101, J Silius IlI, 9 Ausonius de aeriunnis Herculis u. 4. de ternario numero ii 14J, aeripedem quod unico stupore grammatici metricique eiusu interpretamur quasi sit illud ἀελλοπους potius quam χαλκόπους, uix erit mentione dignum, etsi possit uideri coactum dici illud aer ab Sidonio sic se ibal Polem et Aran. 88 hunc aerem pariterque deos sic auium ori L iam diphthongos ei in es ut antiquo certe tempore haec potissimum uella sumpserunt Latina 'dein deinde desim reps ceu neu seu neuter ques res proinde cui huic , quibus accedunt simili sono praedita quae post e uel o uelis habent is sonam sequente uocali qualia sunt eius quoius huius reicio', quae quidem compositione diuersarum vocum seu mixtis stirpibus ei nexionibus Oriuntur horum pleraque iam curatius perlustranda. iiii dein deinde deinceps non iuueniuntur diductis syllabis tempore antiquo, ut uerissinius uerit Flecheisenus uersum bacchia- eum Terentii sic scribendo Andr. 483J nune primum ad ista ut lauet post deinde, rimi uulgo seratur post deinde aliter primus Terentianus, cuius sunt haec 195. 430. 207 pressius urget. dein hinc et hinc remittit deinde ιῶτα, Graeca quo diphonos ει Sonat' qu -

269쪽

266 LiuKR QUARTVs.cuuique deinceps libeat iugare uoces . mox ceteri russim usitabhaeresi quod contra debui liter mediam h plam que separatas habet uocales eius uerbi contracta ornia aliquotiens usus Vergilius sente Propertius fit, 3 50 s uti et Ouidius fast. VI, 788J semel latius achili. I. 370J. nam quod praeterea sertur

eundem ibis. l. 10M

Quarum prouenit honos dehinc tangere ranam habet lilier assetanus dein inuenitur etiam bis torus breuiae forma apud posteriores, sed hoc quantissum erit, multitudinessi

contrariorum exemplorum si compararis quare pessime babet quintdedit erit ornus aduersus quam in uersibus Avieni, qui uulgo seruimur inepte tales descr. b. terr 220JPotitus eii inicit Ostrae sinus est iiiplissiinus undae. lii Asia ab laeuis praecingitur EuropaniquePxcipit a lupi suscipiant stelline se Tliracius artat Bosporus et tenui uix panditur oris hiatu,

eum praesertim Avienus aliis ne semel quidem dehinc quo adiiussime utitur non extulerit disyllabum sed sensu pariter aentetro optime prospexeris scribendo huic Asia ah laeuis praecingitur Europamque excipit aduersus lite dehinc se Thracibus artat Bosporiis et tentii uix panditur oris hiatu.

dehisco dactylicorum qui coalui dixerit syllabis non reperio coturum ex eis obseruantiis, quas dixi optinere in uerbis prehendo mihi dehinc similibus, certo appare siriniterque interiecta li plurimum asperitatis demi concurrentibus in medio uerbo uocasibus. quae cum ita sint, quod saepe in odicibus prosian scripta de-hicere cohercere cohorius innitia, id uero non librariorum Agrammaticorum curis perspicuitati consulentium euenisse existim bimus, Sicut uisuit Lachmanno, sed uiuido uulgi usu turpissinia tua tuum sic mitigaritis. - iam quod quaeritur Atreus Tereus et si

milia disyllabamne an monosyllabam habeant in gignendi eam ei, id uero pro te inrum intervallis diuersum fuisse existimo. animinutiani equidem usque ad tempus Atrei et Terei binis sume syllabis prolata ipsius uerbis constat I, 5, 22-244. quae eius uulgo erantur ineptissini pro fide emendata scribemus adhue dissicilior obseruatiust per te res uel accentus, pias Graeci FHίας uocant, cum acui et grauis alia pro alia ponuntur, ut iaboc camillus si acuitur pruna, aut grauis pro nexa ut cithesus ei

270쪽

LIBER QUARTUS.

hic prima acuta nam sic media mutatur aut ex pro graui sed id saepius in Graecis nominibus accidit ut Atreus eircumducta sequenti, quam ex duabus syllabis in unam cogentes et deinde flectentes dupliciter peccanti quens nobis linienibus d elissimi senes aeuia prinia dicere soleban ut necessario secunda grauis esset, item Nerei Tereique . quihus accedit salis inuinciIlum Bedae testina onium 235 14 cum diuersunt tueatur Priscianus 735J igitur uulgarem pronuntiationem non hercule Graecanicam

sirentiam secuti Pacuvius fi 36 et qui seripsit peruigilium Veii xis 8M per diphthongum ponunt Capherei uel Terei ita

pater Actiuos in Capherei saxis pleros perdidit. adsonat Terei puella ultior umbram populi:. neque minus apertumst, quod Lur anus in sine metri dixit Enipei

Vu 22M , cum ille ab umi synizesi Graecanica abstineat quibus congruumsi, quod hi genesiui aliquando simplici i scribuntur, sicut habes in libris Vergilii Medice codice si matum tali aen.

l. 40 et a Seruio agnita eri Pronte ili Neri ad ecl. 1. 78.3eil. VIII 383 . ita apud Merobaudem sertur 1, 15 Peli ceterunt non abhorret a uero alios alium in genetiuis istis secutos esse pronuntiandi modum praeterea cum diphthongo in dandi casu uix dubiumst quin etiam dixerint orphei et Mnesthei Vergilius ecl. 4 57. aen. V. 184 et Claudianus 40, 33J. ceterum Latinorum nominum line idem optinuisse non crediderim, sed ubicumque aurei aureis inuenientur disrllaba, ea uero docta Gra canicorum exemphirium imitatione uidentur esse admissa, neque apparet rati sonorum iam in genetiuo declinationis quiniae illi id ei, cuius prior pars initio longa sui mox correpta, per diphthongum fuisse positam a poetis dissicilest ad credendum cur enim, ut hoc eIemplo utar, cum dura syniges Lucretius diceret aut aliae cuius

desiderium insideat rei cum ipso usu popullari suppeditaretur reses etiam Ruselisi prol. Trin. p. 9M iam neutrum mutam quod haud Mile habuit trisyllabum cs Andr. 39J. nec Flecheiseno

persuasit nec mihi quippe dipi illi ongum ei minime esse alienam Latinis uerbis probatur particulis supra allatis ceu neu Seu, nec

hercle ningis neuter potuit integram seruare pariem priorem quam neutiquam eumquam ne quam quare nisi riri blabium non potest non explere trochaeum, certo ut probetur diphonos uersutali uidit

et quamuis neuter mixtus uterque color

SEARCH

MENU NAVIGATION