장음표시 사용
251쪽
riis et uerendumst, ne 'sa illa coniecti ira m Miri ubisit -- Mesulii Martialis. - at multum enerauerunt christiani clam, eorum a rationibus frustrati illi praeeeptis gramimaticorum. iii citi uidet erit apud anti pios auctores oum et Nereidas et quaedam alia communem habere syllabam in hiatu constantem pauem rem exemplorum ambiguitatem pro regula Milo persuaserunt poetis ne Mericis in media uoce langam sequente uocali pro arbitrio posse corripi diphthongis tamen enervandis pepercere eidem nam quod a uel e interdum inueniuntur bielitatae, illae ultimis temporibus uix aliud sonuerunt quam simplex e unde plerumque uel consona sequente corripiuntur igitur ut exemplis rem probem, breui uocali uani reperiuntur apud Prudentum cyaneus metareus romphealis Maeander Pyrenaeus apud Auienum Kndiis Epicureus Chius api id Martianum Sabaeus apud Sidonium glyconius herecratius artiis porro apud alios alia quare Terentians qui potuerit in eis quae sunt Grai et Grais a corripi Gia i uel breuiatis apud eundem sunt eburius dispondis heroum in d uix ac ne uix quidem intellegere sese ait Saniemus, quid a
comprobatur quam illum non ea qua oportet,a suisse prosodiae Latinae peritia ceterum idem auctores passim recta sui t usi quantitate. - maior etiam longe licentia in IIebraeis comparet nominibim de quibus quae nuper notauit Obbarius spraes Prud. p. fphirimis augeri possunt exemplis straeterea uerbi quod est sh
formae utiquitus produciae saepe corripiuntur posteriore aetate. contra tiod uxorius 3 10. 1 ille et si des erit Schneidero Paulinus Petrocordius yl 423 dius breuiata dixerunt paenultima, id sine exempla in quanium milii Onstat sunt ausi. A quas classici corripuere syllabas lege uocalis ante uocalem positae paucas exiissere producias tristiani cuius licentiae ducem suisse probabilest amicum quendam Gellii, in cuius carmine dimetris iambicis constante suspicor esse reponendum it fierem ad me mortitus', sicut Ennius dixit siere longa i pro eo quod uulgo sertur sine metro ui ad me erem myrimas porro apud Paulinum Nolanum et alibi inuenitur saepe uilei longae, et paeile ubi ple productum in compositis prae, licet initio dixametri dixerit Ausonius e praeeunte . contra idem solus, quan tum sciam, quoad longa posuit, in lud sapientum hoc uersu manendo Solonem quoad sese recipiat
uerum quod in ei alii disin et delii eo et dehonesto porreeia
252쪽
admisere id uero euenit ea doctrina, qua posteriorum pleriqueli pro consona adhibuere praeterea haud illa quam inauditumst Graecis in uerbis breues uocales insequenti uocali produci ab auctoribus christianis, quamquam negauit Pri Schneideriis gr. Latil, M. ita habes apud Ausoniuini parent. 23, 10J Dryadiam apud Sidonium epigr. ad Maior. u. 38 Marsyam longa Dporro Lux
rii arminibus 358 9. 11 Biantem et Periandrum Maximiabi 3, 48 Boethium extentis i uel o neque intellρgitur cur ultimi Latinorum in externo sermone abstinuerint licentia ista, quam uel optimo tempore identidem admisere ipsi Graeci. At prior uocalium collidentium si sit breuis, potest quidem illa absorberi tota elisione acta, quale habes uersu Praxillae ἀλλα τεον ουποτε θυμον ἐH στήθεσσιν λειθον et Sotadis sibi iuvi iv II μιαμ δεξιον κατ ιλλον nec non apud Homeriim et alios in uocabulo Alathcτως. sed ut apud Graecos haec est ratio omnium infrequentissinia ita apud Latinos, diuersae uocales si concurrerint, paucis inuenitur exemplis. quamis iam quae Lachmannus p. 12M e scaenicis attulit exempla cur Ruschelius et Heckeisenus damnarint non perspicio, cum neque a Graecis modus iste uitandi in mediis uerbis hiatus sit petitus et reperiatur etiana alibi in tetro iambico. adde quod eundem aperte secutiis in tragoediis Attilis etiam scriptura expressit dicendo augura pro auguria. ceterunt apud eos de quibus ego exponere institui, haec extant Lucilii Lucretiique et Laeuii ac Virronis exempla primum dominia atque sodalicia omnia
tollantur. denique diuino sumus omes semine oriundi. complexa somno corpora operiuntur ac suaui quie
an qui gradu tolutili in meliu quam iuis mollitervectus cito relinquat. in his praeter uersiana arronis nequis dipli iliongo potius insolita quam prioris uocalis elisione tolli hiatum existimet, cum Graecorum exemplis et Attii prohibetur tum eis quae supra de Latinae inlaesis legibus exposui lange usitatius es e geminaiis i uel uabsorberi alteram. et primum quidem occumini memoria digna
uerba, quorum pars posterior a iaciendo siue a iugo descendit.
253쪽
ignire cum Misici ad Properuiuii inquin uerbi quod ea linie inposita semper si adhi issent ui prima eius livera conmineesset instar illo ostea Subinde nitaris coelitu ni, adeo ut sit eritim iiiiiiiliani et Gelli. aequales una eas i et quidem uocali I. tulisse quod nec posteriore teinpore aliter habuisse Menniri limonio Victorini 2511 dicentis cephalunt esse hunc in sum Ilamnis adicias nec in ullius uiolentia uincat iluod eumna su non intellego, ita nani tam sera aetate optinuisse statuat nitsclielius prol. rin. R. 92J, ut Scriberetur geminat i obiiciunt. sed neotericam norinam primus uno exempla secutus est uidius
turpe putas aisi quia sit miserandus, amicunt.. in quis uetusius quod scribendum duxit abigi, conini o sane imvento et facili te talia ei uero usus ille quippe defenditur abici Taciti illo exueret segneu niagistium', ne de primae illabae quantitate timendum esse Manilii aequalis tempore declarati exeamplis mox ceteri et om ipuerunt passim praecedentem iaciendo syllabant propriae aetatis usu, nec rarius scriptorum ueterum initatione produxere quod quidem solum probauit onaissa ratione altera Valerius Flaccus uerum hic usus cuni sola auctoritate antiqu0rum non uulgato more niteretur, plerosque imprudentes sesellii, unde alii priorem compositionis partem longam quasi natura aeno positione produceretur extulere Gell. IV, 17J, alii pro eo quod est icio scripsere ieci uel hicio Lachm. p. 12 Si denique in uerbo quod est disicio sibila in geminavere quani ob causam idem plerum Iue eum diSsecando permutauere librarii, ueluti uersibus binis Avieni 964 1174 etiamnunc perperam sertur dissicii pro eo quod est dissecat sunt autem uerba haec Rhebas cranei qui dissicit aequora ponti sic Elidis incola ponium dissica'. contra in Troad ilius Seii ecae 395 dissica traditumst libro Medico a pro eo quod est dissicit. - etiam in eis quae ab iugo descendunt uerbis, qualia sunt biiugus quadriiugus abiiugus, quibus addemus in sexies omissum celsiiugus, quo utitur auctor carniuiis in genesin ii. 291J. eximitur prior i, at posterior liquefacta eo pitur. nam ne credatur tempore uel antiquissimo coisse in istis iiii per synizesin, Ennii uersu prohibetur illo Ilectorem curtuquadriiugo rapiarier' in quo non stabit metrum, nisi quadriiug0 expleri paeonem quarium ita idem uocabulum Sidonius fa con
seni. 371 biiugum Ausonius episti ai 1 e Beda p. 237M si
254쪽
ditosis sunt diluenti ullabis deni liis abiectari habes apud Persium
1 1 14 meite non uidelit illelitum hoc loco deci consolla in nie-dio uerbo inter uocales reposita dicere. iniicelsi recte contendit
Ausrechtus Zeuschr. fur vero spraelisorschunii 224 --23M non produci, nido ui creditur, syllabam breuem - namque hoc sistatuetur, qui potuit euenire, nisi uerbi collocata illa no semel
quilleni ut praecedentis uerbi in alis positionis iure longa esliceretur tamen hic non magis luam reteri dentiansii Ruil, lir in
ieiciendi uocabulo, pio ilis pariter ac reliqui obliuio praeteriere, producatur haud ulli natura breuis prima. sed ita res habet. nempe i consona ubicumque mediis uerbis admissa praeeuntem habet uocalem cum ea, nisi et ipsa sit i coalescit in unum, ita ut eieci proieci ei uel ut diplithongos habeant, quae ut firmiores, lange qiuam a uelis potuere uel ante uocales propriam retinere quantitatem. celerum, si l0uga fuerit uocalis prior, ne uideantur oriae diphoni non disserre ab eis quae sunt in Ande proinde Graecisum auctoritate prohibemur, qui semper Πομπ-ιον et Βηίους non umquam Πομπεῖον et ειους scribunt quare Otius adducor ut credam sonuisse diplithongum idem apud Romanos quod antiquissima aetate Graecorum a uel o cum ι subscriptis. illarum aulam quas exposui modo rationum similivido traxit et Graeca quaedam qualia sunt lax Maia Troia, quae uetussissimolempore a Latinis recepta proprias seruarunt diphthongos, itibus simul exemplis declaratur uerissi inan esse quae nunc optinet αι elis diphthongorum Graecarum pronuntiationem. contra mininienurum quod aliter formarunt idem Boeotum Maeotida similia posteriore longe spatio recepta, quo iam diphthongomini spuriarum magis magisque inualuit odium. iam nec in Latinis uocibus morem illum pronuntiandi ultra nonum a. u. c. saeculum optinuiSSetredam, at insequentes quod tamen semper reieci et rota et similia extulerunt eadem qua uelares quantitate, id uero secerunt auctoritate priorum, simul quod i in illis plerique duplicis instar eredidere consoliae. nam quod Tullium constat scripsisse aii et Maiiam hac ipsa re nihil aliud uidetur significari quam illiu illeque uocali prorsu neque conSunae sed aediae potius litte laeiu uerbis istis optinere uicem. - iam ut exsequar unde sum digressus priore ii desuescente dixerunt ueteres Vesuuium et Pacuuium
Laelim. p. svi tribus siue quattuor syllabis cita bis est apud filium Xl 58 313J restituendum Paculo, cum habeat liber
255쪽
-iemis longe ille praestariisininis jam de ecteris silai pDculo uel Pacculis. Iuvenalis satura sexta 343 simpuvium uel sini-puiuii aequa sere nituntur libroruni auctoritate ita apud Noniunt
s. v. simpuvium p. 44 in ipsius pariter uerbis atque arronis inquitum habes et simi uim quamquam in alis frumenis eius leni Varronis etiam apud illum eximie 54M sinu simpulsum quia apud Maronem aeneidos Hi 750 cum habeat liber nomismMarmila, scribendum esse uidetur Marrula, prout est apud Strabonem Μαρουιον sic Lanuinum habes apud Frontonem p. 49
. m. a. 1816 et Catullum 39, 12 porro in uersibus Naevii, quos ensendatos ascribi placuit, quoniam insani Ilibi claus - quiei illud sibi persuasit Lanuuinis expleri dispondeum citatuendo
eos tribiis hiare lacunis, cum quantuni ad sensum te una quidem
eis desit litterula. sunt autem hi Macrob. ΠΙ, 18, Mquis heri apud e)- Praenestini et Lanuini hospites. misi utrosque Meui acceptas modo. Miris inanem bulbulam minuu in dari altris nuces in procliui profundier. in quibus praeter pia iii iio scripsi Lanuini et altris iam uulgo fertur Lanuuini et alteri bulbulam posui pro eo quod est inscriptis libris bulbam sine ullam. ceterum haec cum ita sint, apparet non recte a Lachmann Paculum et Vesvium tribus sill bis elata oscorum ad usum relata esse, qui pro simpliciis uocasPosuere pleri liique conSonani, cum potius propria illa sint Latinioris sintque eodeni iodo dicta pio adicio obicis nam quod pro libidine u uel consona euenit uel uocalis, id uero legitima Orina Uuorum supra quam proposui uenii ceterum ab eadem ratione sonorum non Graecanica norma uenit Argius pro Argiuus, una binis Livii locis XXV. 25. 3. XXXIIlI, 2b, T librorum Puleanei et Banabergensis firmatur auctoritate, nee minus huc pertinet illectivum ius, quod digamma eieci primum ut ut eas seruitis quae flexioniis addunt mox ceteras imminuit, etsi quae plenis res eaedem potiores fuisse uideantur omnino quolibet tempore mam sit lamen illud ii ad Dioscitur a Terentiano 670 ad sextuna p.
Chr. n. Saetulit m praeterea digniun memoria semper On issa e pro nuntiari anteactum anteambuli nem anteea anteire antelia neum-
quam neusquam neutiquam, id quod in illis quae sunt nicta neumquam ne quam semper aliquando etiam in anteeundo deri ri tu scriptura. tamen scholastico acumine Ausonius, ut omp0-
256쪽
sisionis partes apparerent, dixit in teu trisyllabum idyll. 11 IM quem noviens senior Gangeliciis anteit ales'. huius igitur sace iis excusent, qui etiamnunc inter synlaesis exempla resemini antehac et antare. ceterum non magis ortassean potuit esse
Attio tetrasyllabum quamquali fertur uulgo eius uersus talis sortassean sint quos hic non itertet metus in quo lainei scribendum esse mertaret fatebuntur ei qui legerint lemnia Nonii, cui adscriptus est 138J. ceterum de sum et seorsum ubicummini reperiuntur disyllaba, scribendo pronuntiandoque etiam priorem uocalem subiralienius pestus cs Lachm. p. 134 quam Inlaesis molestiam adhibeanius, qualem ut deuitaret Ennius dehortandi uerbum diremit per mesi ita Mannibal audaci cum pectore de iniectoriatur Iam ad contractionem uocalium concurrentium ut transeamus, dixerunt poetae ueteres colesco et operio Lachm. p. 134 in Jpro eis quae sunt coaleSco et cooperio quamquam raro S aut ambiguitate metrorum subobscuro quare perperam Consentius
asserit barbare dici uulgo operit pro perit scilicet non intes lecto qui sit ortum istud uocabaeum, quod et Gellium II, 17, 7J sesellit et alios deinde Lucretius etiam dixit I, 977. III 62l probeat et probet et nuto III ake praeterea desse et errare
es Vel 2227 constanti semper usu dicitur quippe esse geminata e ubi ponatur nusquam inueni praeter unum uersum rFilimicum Moiel. I. 102, 12J abest limus, deest simus, lues milli conbi L .inde sicut chortes dixerunt alii mortes, ita coartantes disiuncta cohortes uulgo pronuntiauemini cortes Vel 2234J porro eun stare non quod Ribbeckio placuit cohonestare dixit Attius hoc uersu
pro Se quisque cum corona clarum cunestat caput.
nam traditumst antiquitus constat uel conectat. - iam exponemus quaenam in contrahendis eis quae sunt mihi nihil prehendo Gerymus optinuerint obseruantiae et prehendo quidem ac prendo aequo iure habuere una scaeitici tum dactylici, licet Velius 2229. 2234 et Scaurus 2256 damnent adiectum spiritum at illud uehemens cum Lachmannus neget reperiri distractis syllabis primae secunda praeter hendecasyllabum M. Aurelii nos isti ueli menter aestuamus , nec ipse alia exempla inueni excepi uno Pr
praecepto uelis mens eundo firmat
sed uerendum tamen ne plerique id statuant casu esse saetum,
257쪽
quamquam erit Viniis 2229 2234 enis alius dici ueniens eii inmiter iro quis formis male fertur uulgo apud istium uremens et ueementer . denique mehercule siue mehercules tribus siblabis dixit Catullus, cui accedit Pliaedrus, qui lainen semel diduxisse uidetur uocales sal, Peroli. 13, 3J sonore tactae bellare mehercules iam illud illi quamquam posterioris aetatis usu conivmni Mud dubie distractis promptumst ullabis, idem'
men non inimis recie, ut Serui uerbis utar pro metri necessi cogntur ad aen. VI, 104 . restat ni pro Eo piod est iiii tu dictum, quam orniani utique uetuStiorem disyllab cur ab ars iuet.
suum scaenicorum excludi uelit mischelius preleg Trin. p. 29llnon opis, cum apud dactylicos non minus in illam quam in uterin inueniatur admissa et quamquam euenit aliquando, ut sani pro mihi poneretur a librariis, tamen longe saepius contrari errore peccauere deni, nonni iniqua ni etiam illud nil quod de-lscendit a me ut distenderent sed e dactylicis usi sunt bre-luiore forma, ubicumque longior inepta esse metro,andisserenter Ennius Lucilius Lucretius Catullus Vergilius in aeneide oratius in saturis et epistulis uidius in transismationibus Properitus auctor priapei 20, 1 Issiaedrus Persius Iuvenalis Septimius IVu- identius in iambis usonius enantius sed abstinuere plures Vergilius in bucolicis et georgicis et opusculis oratius in melicis ei epodis uidius in distichi Turullus Manilius Seneca Lucanus Calpurnius auctor ad Pisonem immerus Latinus Statius Silius alerius Martialis Nemesianus Sammonicus Claudianus Rutilitis Te- entianus Boethius Avienus Iuvencus Prudentius extra iambos Paulinus Nolanus Martianus Sedulius uxorius Sidonius Maximia nus Araio Priscianus Corippus 0rientius Eugenius alii celerum qui breuiore forma utuntur iantum non omnes adhibent rarissiuae nec praeter metri necessitatem, bis Vergilius ire uidius mei. IX. 191. XIII, 503. XV, 600 Setii et ei Sit S Semel Iuuenalis quare pessime habet, qu0d uoluit 'ericampius scribi in oratii uersu clepiadeo nec nil plura uelim'. ceterum salsus est Seruius dicendo ad aen. VI, 104 pimi mei mihi non uenire in synhaser hi eam ob causam, ne incipiat esse blandientis adverbium cuni potius odio monosyllatioru in aut patientia hiantium in medio uerbo uocalium, quibus intercederet ii, uideatitur plerique uilasse sor- mari breuiorem praeterea ut mittatur di uel dis, inuenitur viis
pro meis in epitaphio Cn. Scipionis
258쪽
uirtutes generis mis moribus aecumulauiei in rimarii Senecae 191J
ite ite inertes. nianibus mis debitos auferte hon OleS,
quem potest uideri respexisse Quintilianus, qui eius formae ut antiquae nec tamen ineptae aequalium suorum rationi laeti meimsi mem Hii, 3, 25J porro dignum memoria Lucretium eum orum liceret illud aranei tribus syllabis inerre dixisse arani ut, 38M. denique i et is pro illis quae sunt et eis qui dixePit dactyli esum non inuenio nam quod alilenus dedit uersum Ennii talem is pernas succidit iniqua superbia Poeni, cur spreueri quod habetur apud Paulum his non ille magis opsens declarabit quam ego quamquam ne optimis quidem testibus
satis constat laruni reruni fides, cum perpetuo confundantur interse et permutentur ii iis et hi his ita Iuvenco reddendumst
h. e. L 00 503 uisibilis deus his et his mox regia caeli' pro uulgato sis quis enim credet poetas dactylicos ibi usos fuisse contractionum insolentia, ubi liceret eis uti pronominis hic paralisse iis lagisque uiuidis ceterum cum i et is non uideantur inueniri extra scaenicorum libros, non tamen placuere ei et eis disIllaba. at in composito legitime optinuere idem et isdem, miraculas ut sint Iuvenalis 14, 30Junplet et ad moechum dat eisdem ferre cinaedis
ecce recens clades ab eisden partibus exit.
nam in Calpurnii carmine illa lentus ab urbe uenis Corydon unice verumst, quod optimo codice exbibetur et in isdem saepe cauernis aurea cum croceo creuerunt arbuta nimbo'. ut est apud Properitum surgat et in solis formosius arbutus antris. vulgo apud illum sertur et eisdem nec rectius creditur iunctorum spondei et bacchii et iambi hoc exemplum positum a uinitiano re, in armis eisdem sui pro quo traditur antiquitus iisdem in armis sui , quod e proxime praecedentibus
uerbis ortumst uenit a Fabio armis in isdem sui . haec autem 0mnia ut possent proue i ire , prior e sequenti uocalis assimilata. praeterea dignum memoria his produxisse Lucilium ut contractionen iam primam syllabam uerbi indeclinabilis quod est ducenium funi, 1. XXX, 2M eum alibi ipse pariter cum celeris duceni ei duponuvini bibr. inc. 38Desserant correpta eadem ita euaesis me
259쪽
puras Lucretius IV oas, pili uim dixit Ausonius pros Buri 10 17J denique dis pro eo quod est diues binis, nisi quid me
fugit, dactylicoruin constat exemplis, quorum alterum apud Sammonicum reperitur 397 alterum apud auctorein uerSuum luperrepertorum de guris et scitematibus sententiaruin 85J, quod istianis librorum penuria non est mirum, quamquam uulgo piibnuisse formam contractam non inepte concludes e uersu Ausonii diues oliuni eur nomen habe Ioue de Stygio dis. Iam pleraque alia declination uni et coniugationum eadem ratione sonorum imminuta ut omittam, de quibus septinio exponetur libro, ad alterum conti actionis genus transibimus, quod conflat i
uelis duratis in consonam. - quae synhaeresis minore sit culpa in uerbis omnino dactylico meis ineptis prorsus autem extim sumst hoc genus syniresis a compositione ueri, in ueluti non potest in eo quod est semianimis i pinguescere, nequeon agis eam Ilicet adhiberi coniugationum nexionibus exceptis paucis exemplis uetustissimorum ac recentissimorum poetarum ueluti apud Lucilium
uere et mis issem tribus habes ullatus quare non recte iuuenali condia disyllabunt tribuit Lachmannus, qui et alias nilnis sacili lati adinittenda synigesi porro indignumst credi Latinos, quasi Sarinatarum essent similes, post geminatam consonam Lue u extulisse non
uocalem, sed dixere potius Lucilius XV, De Martialis m,
passum Vergilius eum Sidonio ad Conseni. 408J currum Ennius soneca Terentianus 419 inuallyr ita Maroni binis syllabis stelio dicitur non stellio neque ei sius trisyllabunt posuit ebulliat, pro quo libris bonis omnibus habetur sane salsum et ipsum btulit unde apparet monstri esse simile, quod apud Martialem Π, 29 5 in sine hexa metri posuit Sebneideminus Marcellia . contra alia inueniuntur exempla synhaeresis nobis quidem quae uideantur sat dura, qualia sunt i eius omni patrui lata binis syllabis sed enim latendum pleraque pronuntiationis Latinae esse incerta ceterum simul i et ii qui pinguescere sit passus non vivent praeter Statium, quamquam nec de hoc satis confisi praeterea genus hoc licentiarum in hexametris, quibus plerumque cedit, pedes praeter primum
quintuin potissini uni et sextuna haud occultas ob cauSas optinet. itaque i uel u pinguesacta posuere Eiutius Nerienem et insidiantes
et allium quod descendit ab aui Lucilius Dicaearchium et ina' sit ei mi a Incretius formas adiectivi tenuis, nihil praeterea sic
260쪽
LIBER QUARTVs. 257 Camerium metro phalaecio tribus sylla liis dixit Catullus 55.10J. at apud ergilium synigesis eadem reperitur in iis quae sunt abiete aluelibus ariete arietat pariete parietibus tenuia tenuis genua fluviorum stelio Omma precantia constant uero exemissa numero u. praeterea curate quaestiter honune docti, Lavinia an Lauina littora principio ei ieidos dixerit idem, multa illi in utramque partenidisserentes, etsi minime locus sit ambigendo. ac primum luid enioedices Romanus et alatinus halbent Lavinaque, cum in Medic quidem sit Lavinia adiecto signo iurae porro grammaticorum qui asserunt uersum libris quamquam plurimum uariat lectis, ia-men antiquissimus auctor Gellius firmat Lavinaque . sed quid pus seris testimoniis, cum Propertius ipse sentametro tali iactaque lautitis moenia littoribus haud obscure tueatur Lauina. nam quod dicit Lachmannus Lauinis dictum esse pro Lauiniis, non inuenitur apud istum contractio illa. qui si legit Lavinia apud Iamnem, cur non scripsit actaque Lauini moenia litoribus' 'descendit uero adiectivum Lauinus a breuiore urbis noniine Ibaui num quo usu est Iuvenalis 12, 1J. sunt autem Lavina littora
eadem ratione dicta qua ipsi Vergilio purpura Meliboea oratio Pimplea dulcis utilio nudum malum Grippo Iustinianus apex
aliis alia es et Non. s. v. Argust. lac soloecum esse illud, lamen inepte dicetur non esse Latinum, quod tot scriptores Latini sine offensione egisse noscuntur. at Lavinia et synhaeresin qui maluerinx eis uero primum omnium erit commonstrandum quem Mam poeiarma Romaninim nedum diligentissimum omnium Maronem in ipso quasi limine operis iam insigni usum fuisse inelegantia metri certe Valerius Flaccus initium libri syniχes ut ne deprauaret, Iulos dixit pro Iuliis. longe rarius Vergilio adhibuiteontractionem Flaccus, qui posuit coactis syllabis in hexametris
hindemiator Nasidieni uietis porro bis pituita praeterea metro altate contatum et principium. Miuidius bis non arisius admisitiitem ei quidem in iransformationibus et exemplis hic XV, 709 718J
itide te rit Capreas promotitoriumque Mineruae. et tollus i ireae is spissi littoris Antium.
e0ntra idem pro luix eo ariete arborem sustinentem eius uellera
pratuit dicere sic fauet. u. 151Jdentibus horrendus custos erat arboris auream iam in se pientes ut paueitate exenapiorum Ouidium ita specie Ma-10lieni sunt secuti sed omnino abstinuere licentia tali, unores