De fato Homerico [microform]. Dissertatio inauguralis philologica quam..

1쪽

QmOHI MED 199 1 COLUMBI UNIVERSITY LIBRARIES NEWa Κ

a part of the ' undations of Westem Civiligation Preservation Project

Reproductions may noti made without permission hom

Columbia Universit Library

2쪽

COPYRIGHT STATEMENT

States Cod concenas memining of photocopies orither reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbi University Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orde is, in iis judgement futtiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

FATO HOMER l COERTATIO. . .

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT

5쪽

Conti meter

7쪽

DISSERTATI INAUGURALIS

ALMA LITERARUM UNIVERSII ΑΤΕ

RITE MAPESSENDOS

DAE VII. M. AUGUSI I A CIJUCCCLII.

TYPI GUSTAVI SCHADE.

8쪽

o ait Homerici vi atque natura, in per se dissicili iii-dagatu ac terspectu, quum multi clam clique doctissimi

viri disseruerint, non possum quin anxio me atque Sollicito animo retractandum hoc argumentum suscepiSSe pro

fitear sed quamquam longissime abest ut superatum iri a me sperem eos, qui antea de hac re disputaverunt, illud tamen mihi solatium est, quod ne ad liquidum res explorata est, ita ut ad finem videatur quaesti adducta esse, quum tam in diversae de hac re sententiae in medium sint prolatae, ut, qui sub iudice adhuc isso hanc litem dixerit, haud sane errasse existimandus sit, et quod de tali argumento multifariam et in diversissimas partes disseri exponique poteSt. Fati igitur quae in Homeri carminibus natura sit atque indoles expositurus, ita rem tractabo, ut primo de ipsarum, quibus Homerus signiscat satum, vocum notionibu agam, deinde, quomodo summa Iovis potenti reliquorumque deorum cum sati cogitatione conciliari possit, perpendam, denique quae intercedat inter datum et homines ratio,

9쪽

Fati notio quum apud Homerum necdum satis exculta et subobscura sit, mirum videri non potest, quod pluribus ea nec prorsus similibus denotatur verbis sunt autem, li0ῖρα, μορος, αἶσα '). Μοῖρα et αἶσα proprie significant

partem sive portionem Quum autem aequam praecipue denotent partem coniunctae eum praepo Sitione κατα καΤαμοῖραν, κατ' αἶσαν id signiscant, quod decet, quod par est, unde χιμος, αίσιμος, e0dem m0d ἐν μοίρη ll. . 186. Od. . 54, cui quodammodo respondet illud:

modum excedit. Ex hac portionis notione altera illa nascitur potestas, qua, quicquid impertitur hominibus omnino, quicquid unicuique in vita bonorum evenit aut accidit malorum, signiscant αἶσα etiam Sic semel e currit, ut nulla ortunae, sive secunda sit sive adversa, sed longitudinis tantum rationes habita vita sit Ipsa, vitae' Κῆρες quoniam singulas tantum mortis species, Sive violenta est nex, ut in pugna caedes, sive enis illa vitatium virium dissolutio in ultima aetate paullatim et obscure Subrepens αγανα ρτεμιδος Od. LI723, significant, nec ad vitae decursum Omnino pertinent, Hic non sunt reserendae. Omnibus simulatque nascuntur hominibus κῆρ attribuitur, qua moriendum est II. ψ 78 , nonnullis singulari deorum beneficio binae eveniunt, quarum iis, ut Achilli Il. . 4lI. et Euchenori II. . 665J, potestas data est et optio de his infra videbimus. Quicunque natus est morti, ut cum oratio Epist ad Pison 63 loquar, debetur et eo ipso, quod K ρ aliquem auseri, satum impletur;

portio, quae evenit homini Il. a. 16); eodem modo μοῖρα quoque, sed addita voce βιοτοιο ll. d. l70 . More etiam sic invenitur, ut ipsa sit secunda sortuna Od. n. 763; nec tamen ita, ut per se sit elicitas, sed ex addita demum ea voce, quae opposita est elicitati, lilioes', hanc nacta est vim; idem observares licet in voces illa μοιρηγενές il. r. I 82 , quae, quum, ut mihi videtur, non minus eum signis caro possit, qui ad miseriam natus St, quam Fortunas lium ), additis demum verbis μάκαρ et λβιοδαι--μον hanc invenit notionem; aeserendi huc παραίσια illa σηματα ex Il. d. 381 videntur. insau Sta omina, quamquam is quoque, qui haec ad ipsam sat horum verborum

notionem pertinere Statuerit, causas idoneas afferre poterit. In bonorum vero malorumque portione, quae ad Signata est homini, quum satum sit situm, in has voces sati ipsius notio, sive felix faustumque est, sive secus, cadit μοῖρα

10쪽

quum autem videant homines, a sat mala saepissime immitti, quum persaepe iniquissimam experiantur oriunam, laetum est, ut lati notione pro ipSa tantur morte, quam, qualis heroicorum de ea temporum sententia fuit, n0n poterant non summum existimare malum ); huc accedit,

quod in morte sati potentia maxime apparet 1 ore n. r. I 0 I. Od. p. 24. meo Il. . 465. . 280. . 85. Od. MAEI. λ. 409. n. 42I. N. 241. αἶσα Il. . 44 I. . 79. μορ- σιριον riuae pro ipsa oblius die Il. . 6I3. Od. . 75.; ne aliter Icilio Mici Il. p. I 00. . I 2. Od. . 280, et addi potest Il. . 72, ubi omnibus Argivis est cladis

dies; μορσιμον se non esse is dicit, cui omnino noumoriendum est Il. . Ia). Sed iore et αἶσα non solum id significant, quod impertitum est hominibus ipsae enim sunt numina, quae impertiunt. Quorum numinum quae suerit potestas et munera insta accuratius definiam illud statim annotare liceat, nullam horum numinum adparere vim, nisi in morte hominis. Haec mihi breviter de vocibus illis dicenda erant, tu quibus sati inest notio multo autem majoris momenti ad intelligendos et pernoscendo heroicorum temporum mores atque ingenium, altera est quaestio, quale satum illud cogitatum sit utrum diversum sit Iovis deorumque decretis, an satum appellentur ipsa illa decreta si diversum, uirum Iupiter ipse lato Sit inferior, an nihil valeat salum contra majorem Iovis potentiam si Iupiter diique salo sint inferiores, qui factum sit ut ullus omnis atque re-

praecipue od λ. 488 sqq.

ligio non sit eversa ): si satum subditum Iovis arbitrio,

quomodo omnino sati cogitatio exsistere potuerit. Verum enimvero quum sati noli ita sit comparata, ut admodum sit obscura et Vaga, quoniam nos quoque, quamvis deum omnia curare et regere certo Seiamus et in rebus ellam minutissimi praesentem eius vim et potentiam agnoscamus, saepe in Sermonibus tamen ad satum reserimus, quae ad deum Solum reserenda esse arbitramur ipsi ),

mirari non possumus, quod ii Odyssea quoquo et Iliade talis mentio fit sati, ut disscito sit dignoscere, quomodo natura sati et potentia sit adumbrata. Priusquam igitur accedam ad ipsam quaestionem, qualis mihi sati natura

Visa Sit, qualemque esse revera demonstratum iri a me εpero, breviter exponam est sane satum diversum et a

Iove et a deeretis illis in deorum conciouibus conceptis: ab his decretis, quum raro a sat dissentiant dii, sero quidem non discrepat satum, ipsisque illis decretis non

raro sati imponitur nomen, sed ita comparatum St, ut, quamquam in regendis Iovis consiliis menteque gubernanda

aliquantum valere dici potest, do ipsius amen Iovis potentia detrabat ibi neque imminuat eam. Quod qui fiat,

accuratius iam explanaturii Sum.

Heroica aetas, quippe quae hominum tam similes coularmaverit deos, ut suae ipsorum natura essgiem propo-

constant de a religion, tome III. I. VII. h. VII. p. 363: ne fatalite absoIue, en rendant a divinite inutile a Phomme gerat destructivo do out culio. -- Cic. do at. Deor. I. 2 Quorum si vera Sententia est, quae potest e se pietas quae sanctitas quae religio 3