The de senectute, de amicitia, paradoxa, and somnium scipionis of Cicero ...

발행: 1848년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

12쪽

have long forme a favorit courso os massing in many os bur colleges, an are eli deseruingis aucha distinction They aro here presente in a formWhich, it is hoped, milliende them stili more attractivo an uasses tha tho haveaitherio proved Tothese two realises aro appende tho aradoxa and Somnium Scipionis of the samo writer, and thodis os Atticus by Comolius Nepos the wholo formin a text-book oriati reeitations hich. it is eoneoluod, millio found weli adapte so the younge classes in cur collegiate institutions. The notes have been proparo With a direct vie to utili , an to the removicos hos dissiculties

Which so osten embaseras an discourage the student, and drivo him, in tho absenco faeiter aris to thomischievous uso Ocbadly-executod translations Thosuccess hic has attende tho editor cessoris in introducta this system os annotationis the ancient

opposition to extended commentaries, aremo sinconvince of the superior advantagos of these aset have adopted them, in severat instances, in their OWn Works.

13쪽

vi PREFACE.1. Ciceronia opera, ed. Oresti Turici 1826, M. I vola. Mo. 2. Cicoronis opera Philosophica, ed. Bouillat Lemaim, Bibl.

Lat. Paris, 1828, vola. Vo. 3. Ciceronis Cato,ajor, Laelius Somnium Scipionis, et Paradoxa, cum commentariis Betuleii Erasmi, M. Paris, 1556, 4to. 4. Cicctronis Cato Hor, Laelius, et Paradoxa ed. Weines Ligniti, 1808 8VO. 5. Ciceronis Cato Hor, Et Paradoxa ed. Gemhard Lipa. 180s,

16쪽

SIVE

18쪽

EI E

Ad imuM POMPONIUM ATTICUM. I. M Tite, ει quid ego adbum, curamve levarao, Quo nunc te coquit, et versat in pectoreiaea, Ecquid erit 'inmet rLieo onim versibus sisdem mihi assari te, Attice, quibus affatur Flamininum, me vir haud magna cum re, sed planti' idei:

quamquam certo scio, non, ut Flamininum, Sollicitari te, ite, sic noctesque diesque. Novi enim moderationem animi tui, et sequitatem tequΘnon cognomen solum Athenis doportasse, sed humanitatem et prudentiam intelilgo. Et tamen i suspicor eisdem robus, quibus me ipsum, inteadum graVius commoveri, quarum consolati et major est, et in aliud tempus diss Tenda. unc autem Visum Est mihi d senectute aliquid ad to conscribero. 2. Hoc enim on re, quod mihi commune tecum est, aut jam urgentis, aut certe adventantissen clutis, o to et, ipsum levari volo etsi is quidomi modico ac sapientor, sicut omnia, et serre, et laturum esse corto scio. Sed mihi, cum d senectuto voliΘm aliquid scribEre, tu occurrebas dignus e munere, quo uterquo nostrum communiter uteretur. Μihi quidem ita jucunda hujus libri consectio fuit, ut non modo omncta absterserit aenoctuti molΘatias, sod effecori mollεm etiam ct jucundam aenoctutem unquam igitur satis laudari digno

19쪽

2 M. T. CICERONIS ATO AIOR

philosophia poterit, cui qui paroat, omne tempus aetatis siue molEstia possit degere. 3. Sed de ceteris et diximus multa, et aaepe dicemus hunc librum do senectuto adto misimus omnem autem sermonem tribuimus, Ori Tithouo, ut Aristo Cius Parum enim esset auctoritatis in sabula; sed, Catoni seni, quo majorem auctoritatemhab re oratio. Apud quem Laelium et Scipionem facimus admirantes, quod is tam facile senectutem serat, iisquo eum respondentem. Qui si eruditius videbitur disputares, quam consuevit ipso in suis libris attribuito Graecis litoris,

quarum constat eum Perstudiosum fuisse in senectuto.

Sed quid opus est plura iciam enim ipsius Catoni sermo

explicabit nostram Omnem de senectute sententiam. II. 4. SCIPIO. Saeponumero admirari soleo, cum hoc C. Laelio, tum ceterarum rerum tuam excellentem, . Cato, Persectamque sapientiam, tum Vel maxime, quod nunquam senectutem tibi gravem Esae senserim, quae plerisque senibus si odiosa est, ut onus se AEtna gravius dicant

austinere.

CATO. Rem haud sane, Scipio o Laeli, difficilom admirari videmini. Quibus enim nihil est in ipsis opis ad

bono beatequo vivendum, iis omnis aetas gravis est: qui autom omnia bona a se ipsis petunt, iis nihil potest malum videri, quod natura necessitas afferat. Quo in genere est in primis enectus, quam ut adipiscantur omnes optant, andem accusant adeptam tanta est stultitiae inconstantia atque perversitas obrepere aiunt eam citiusquam putavissent. Primum, quis coegit eo falsum pu- taros quid nim l citius doloscentiae senectus, quam pueritias adolescentia obrepit Deinde, qui minus gravis ossa iis enectus, si octingentesimum annum agerent, quam octogesimum Praetorita enim aetas, quamvis longa, cum emuxiasot nulla consolatisve .pormulcere posset Multam onocturum. i. Quocirca si sapientiam meam

20쪽

EIVE DE RENECTUTE. AP. II. III.

admirari solstis quae utinam digna Esset opinion Vestra,

nostroque cognominet hin hoc sumus sapiΘntcta, quod naturam mimum ducem, tamquam deum, aisquimur, eiquΘParemus a qua non Brisimil est, cum ceterae partea aetatis ben discriptae sint, xtremum actum, tamquamsbinerti Poeta esset neglectum Sodiamen nεcosa fuit esas aliquid Extremum, et, tamquam in arborum baccia terraequo frugibus, maturitate tempestiva quasi Victimis caducum,

quod Arondum est molliter sapi nti. Quid est enim aliud gigantum modo bellar cum diis, nisi naturae repugnare 6. LAELIus Atqui, Cato, gratissimum nobis, ut etiam pro Scipione PollicΘar, soceris, si quoniam speramus volumus quidem certe sones fiori, ante multo a te didicerimus, quibus facillimo rationibus ingravescΘnt m aetatem serro

possimus. CATO. Faciam vero, Laeli praesertim a utriquΘ vestrum, ut dicis, gratum suturum ost. LAELIUA. Volumus sanct nisi molestum si Cato, tamquam longam aliquam viam consecoris, quam nobis quoquo angrediΘndum sit, istuc, quo pervenisti, idore, qual sit. III. T. CATO. Faciam, ut potero, Laeli. sep Enim interfui querelis meorum aequalium pares autem Vetem proverbio, cum paribus fucillime conu egantur), quae C. Salinator, quae Sp. Albinus, hominos consulares nostri se aequalos, deplorum solobant: tum quod voluptatibus care- Tent, sine quibus Vitam nullum Puttironi tum quod apo nerentur ab iis, a quibus essent coli soliti. Qui mihi non id v1dobantuF accusar , quod Θω- accusandum. am, si id culpa senectutis accidoret, adom mihi usu venirent reliquisque omnibus majoribus natu quorum ego multo-Tum cognoVi senΘctutem sin qu ela, qui actis libidinum Vinculis laxatos esso non molsato Arroni, nec a suis despicerentur. Sed omnium istiusmodi quorelarum in moribus

SEARCH

MENU NAVIGATION