De Supplicum Euripideae interpolationibus

12쪽

1 Adrastus ut Thesei miserie0rdiam m0veret operam dedit sen0 ut diem festim celebrarent, grandaeva ducum ill0rum matres Athenas adiisse v. 174 Ἀλλ' ως νεκρους θάψωσιν, ως αυτας χρην

κεινων ταφεισας χερογὶ ωραίων τυχεῖν.

frequentem fuisse, ut Hesychius alia praeter hunc l0eum Euripideum gl08sae suae testim0nia haberet, neque quid-

13쪽

h00 lare 1110d rati0stinatus dii 0rati0nis quasi membra habemus inter se pl)0sita primum quid0111 matres fili0s sepeliunt, alterum matres a filiis sepeliri debebant: si λὶ-

τερες α τέκνα θαπτουσιν, ας αυτας ἐχ9 κείνων χερδαιν θάπτεσθαι qu0rum in alter θαπτεσθαι per ambitum enuntiatum est verbiS: ταφti σας oscύων τυχειν tum autem

110nne quaes verisimillimi a est, de pri0re qu0que Simile quid Statuendum esse, ita ut illud θαπτειν vel p0tius V ii co It qu0 in e0ntextu habemus, 110nnis explieati sit grammatici cujusdam Atque aetenus r0etissim disputavit Heims0ethius, deind0 autem in e sibi n0n 0nstitit, qu0 pr ωσιν Seripsit δράσωσιν, nam v00 τυχεῖν τινος n0 pp0nituri In gl0ssemate, quod apud imitem Hesyehium paulo infra

Sequitur: ὁραιων των πεπανων mirum SSe videtur, quod rarissima voce πεπανος Sus est HeSyelitu pro πέπων Aeeedit, quod articulus των ad πεπανῶν additus substantivum qu0ddam indieare mihi videtur. Quibus de ausis neseio an pro πεπανων Scribendum sit πελάνων Sive ποπάνων. Tum autem hoc quoque gl0ssema in hi in l0eum Euripide in quadraret sententiamque nostram de eo fir

maret.

M. Selimi litus hanc glossematis illius explieandi rationem mellina e0mmunicavit adjeetis enim quae sequnntur verbis hoc mod0 interplingit: ραίων .,τῶν πεπανων καὶ δεραίων τῶν καρπων , ita ut verba των πεπανων κώ ωραίων καρπων deleto nimirum illo τῶν e seript0re luodam hausta gl0ssematis l0e attulerit Hesyehius.

14쪽

δραν τινά τι, Sed διδόr/αι τινι Scribendum igitur e880 videtur

15쪽

Qu0rum versuum pri0re de parte aderrimum judicium tulit . Dind0rsius, qui in editi0ne Ha recentiSSima innes c0ntextu rem0vit inde a v. 176 usque ad . 192. Sed de uss. 184 192 rectissime eum refutavit artungius, idque ita ut nesciam, em etiam . V. 90 192 0m0- verit. 0tius enim l0ei sensus hie s80 milii videtur: hetiamSi peccavi, tamen miserere 162 - lib); nam ut

16쪽

dives in pauper0m intii0ri 0h0t, ita felix in inf0li00m τά- οἰκτρα τους sit δυ6τυχεις δεδορκενω). Qu0dSi autenaf0rtasse quaesiveris, cur Alliena p0tissimum adierim, haed tibi dieam: Spartani pitulari 110lunt, deteri 11011 Valent; apud Athenas autem et v0luntatem divi esse et facultatem.' Optime igitur oti δε σνὶ τα ἰάτρα δεδορκε speetat ad praecedentia σοφb τα οἰκτρα του μ; δυστυχεῖς δεδορκέναι. Saepissim autem Euripidem versus admisisSe quihu patriam summis laudibus efferat, tiamsi n0n plane Sententiarum 00110Xui quadrent, nem est, quin sciat. 00 igitur l000, ubi tam bene ad 80118um quadrant, quid est eur haereamus Adrastus deinde qu0d versibus 190 192 paululum Th080um adulatur, pr 00nditi0ne eju8n0n 00ipiendum 88 put0, nisi in b0nam partem. Adde,

landus Male e0 excusat Musgravius. Aliunde illatum nihil ρrsuadeas, nisi cur adseriptum it pr0babilem rati0nem reddideris. Sensum hun esse put0: unuSquisque

in ali0s intueri debet, ut 00te sua res gerat dives in pauperem ut benefeentiam e0lat pauper in divitem ut 0pe quaerere digeat stel), felix in infelidem, ne Sese esserat poeta in h0 qui ipsum sunt audituri, qu0d nisi ipse dum versus laeta laet sit et alastri anim0 11011408Sit

18쪽

quaes langu0r Minime, nam langu0r 0 latet in singulis v0rsibus, sed in 00, qu0 talia abs re aliena omnino dominem0rat Theseus, in t0ta igitur ip8a rati0ne, quae inanis garrulitatis erimen evitare n01140test i Jam redeamus ad laeunam illam; atque maxime neeessariam eam sesse didit . omnia enim deesse, quibus p0Stea Theseus de vita humana bene instituta agens resp0ndeat, ita ut si 10unam Statu0remus, laret ut Thesei Π0 a ratio inanis garrulitatis vituperi liberaretur. Vereor tamen ut hibe sat im0, etiam Adrast insuper, si laeunam Statueremus, inanis garrulitatis erimen a 110bis tribueretur. Sententiarum autem e0nexum, quem ne una illii det 0rasse a N. dieitur, redarguit Bibbeel ius . . , quir0ete dieit, n0n arentes fiducia ui, sed pr0pter niminum st0lidamque sid0ntiam septem ill0s duces e0mitSSe Equidem hujus garrulitatis remedium 110 vide nisi h00 0ptimum Sententiarium e0nexum hab0mus, si Th0sei rati0 verbis indipit AEI sie φρόνησις του θεολι ιεῖζον σθενειν

19쪽

Versum 303 0ntra legem rhythmidam ab Euripide adhibitum pugnare primus h Servavit ElmSidus, qui θ)legem illam hisee verbis e0nstituit: When the hird 00t0 a tragi senarius is e0ntaine i in on 0rd and the

20쪽

que primum quidem, si elimilitium p. 29 sequi ieet,

reppulit, n0ndum igitur interire diei, Sed emere tantum, ne intereat, ub0ri 0test Deinde Mndit is τουτ' μονω,

cum Statim p0St a matre alterum addaim , qu0 ei 0nminu dimini vid0atur esse adm0niti0ne, speetan illi id ad injuriarum persequendariam parte Susdeptas Semperque illenda8. ergo in an 'u0que partem cavendum erat The800, ne labefieret σφάλλη - , qua enim alia cauSa

Aethra t0 de ea verba Deit 3 Sed ne tertium quidem,