장음표시 사용
361쪽
rus Apostolicis, quibus ne inpe subsecti esse de iustisvant, et componant Plinc autem actum est.bebant in concernentibus curana animarum, et ut non nudi Episcopi non dubitaverant , hanc Sacramentorum administrationem . Atque haec Tridentini sanctionem a suis Synodis renovare, decreta Apostolica auctoritate confirmata fue idemque , ac totidem fere verbis iterum decerinrunt tum olim ab Innocentis XII per litteras in nere animvero , quum piscopi, in sua quili-Drma Brevis data die . Novembris I 696. tum et dioecesi sacrorum canonum custodiam Ἀ- etiam a nobis ipsis per similes litteras data die bere, atque in id potissimum incumbere debeant. v. Septembris II S ut quotquot Deo devincti, atque Ecclesiae obse-XI. Non defuit tamen, qui a tuenda , exer qui is sunt specialiter mancipati, canonum statutxeendaque hac in re Episcopali auctoritate, o religiose custodiant ad Os Quoque pertinet indum excederet . Episcopus quidam sibi licuisse vigilare, ut Regulares ad Regulam, quam pro-xutumabat , in suis Synodalibus Constitutioni fessi sunt, suam vivendi rationem componant. hus prohibere , ne ullus Regularium , etsi cete Atque, ut missa faciamus quam plurima Provin-roquin a se approbatus , accederet ad domum cialia Concilia, quae ante concessam Regulari- secularium aegrotantium , eorumdem Confes bus exemptionem ab Episcopi iurisdictione exa. siones inibi exciperet, sine speciali licentiata clam propriae Regulae observationem iisdem eteochi proprii eiusdem aegrotantis . Displicuit commendarunt, et statutis in transgressores poe- haec Constitutio Regularibus , eo quod ea non nis districte praeceperunt, Synodus Provinciatam imminui, quam prorsus ipsis auferri Vide iis Bituricensis, anni 336. om. 7. Collectionis retur facultas audiendi secularium Confessio Harduini col. I 69. Cutan vis non minus , quam nec neminem quippe facile reperiri, aiebant, Dioecesana , iurisdictione careret in Regulares,
qui velit sanus Confessarium eligere, a quo ne nihilominus c. I. ait Statuimus, praecipimus, es queat aegrotans , et O fortasse deces Surus, ordinamus , quod Religiosi , cujuscumque status Sacramentalem absolutionem obii uere et suas fuerint, Capitulum P e in agro , et alias Decre- proinde adversus decretum querelas ad sacram tales editas super Regularibus Institutis , et Con- Congregationem Concilii detulerunt eaque , stitutiones inviolabiliter custodrant,et observent. sive ob praedictam rationem , sive potius ne ae et Synodus Burdigalensis, habita post Triden-grotantes privarentur solatio Peccata sua ape tinum anno nimirum S 8i tom. Io. Collectionis riendi Consessario, quem Optarent, die q. De Harduini col. I 365. .aycinouit Superiores , at-eembri 16sq. Synodalem Constitutionem ita que Praepositi omnium monasteriorum , et ordi- temperandam censuit, ut liberum quidem esset num omnem curam et diligentiam adhibeant.
Regularibus, iam ab Episcopo approbatis, ac tam in Capitulis Provincialibus , quam in monae edere ad domos secularium morbo laboran steriorum , etiam commendatorum , eisitationitium, ibique Sacramentum Poenitentiae iisdem bus, ut ipsorκm inferiores , ac subditi , ex prae- administrare, hac tamen adjecta lege , ut tene scripto suae professionis Silam instituant, et paurentur exceptae Confessionis attestationem , in pertatis, castitatis obedientiae, ac, si quae sunt schedula scriptam , in eadem domo relinquere, alia, cujusvis monasterii peculiaria vota , et praequa certior fieret Parochus de peracta ab infir cepta , fideliter , et inviolate observent. Sed mo Sacramentali Confessione , ut tuto deinde quamquam haec nemo inficiari audeat , atta-
posset cetera Sacramenta eidem conferre . me saepius a Regularibus accusatum est ver.
bum illud praecipimus , seu statuimus , in Sy CAPUT XVII. nodalibus Constitutionibus usurpatum P eo si quidem denotari dicebant ordinariam Episcopi
'Aliae exponis tur earumdem querelarum eaκsae . in ipsos auctoritatem , et iurisdictionem , et non meram custodiam atque vigilantiam super ob-
ΗΑec de prima querelarum causa. Alteram, servatione eorum , quae aut a Jure communi, quam, non decretum , sed potius decreti aut a Pontificis Coastitutionibus, quae a pro- verba interdum Regularibus suppeditant, uni priis cujusque ordinis Institutis, sunt Regula cum patefaciet exemplum . Sacrum Concilium ribus iniuncta Quapropter sacra Congre- Tridentinum ins .ay. c. I. de Regular. praeeipit gatio concilii iustam agnoscens Regularium t omnes Regulares, tam viri, quam mulieres, ad querelam, verbum illud praecipimus, seu statur- Regula qxam professi sunt, pratacriptum, vitam mη , nedum a Dioece.anae , Verum etiam a I m. δ. V u
362쪽
Frovincialis Synodi Constitutionibus iussit expungi, et decretum in hunc modum reformarici Intelligant Regulares, se teneri ad Regulae quam professi sunt praescriptism Citam instituere sicuti testantur a nanus in Cap. Iuod super
his, num. 2 , de majorit. et obed. et Matthaeucc. de osci l. c. ultim. n. R. et seq.
II. Tertiam demum occasionem impugnandi Synodalia statuta, quam a Regularibus inde arripi diximus , quod nimirum generatim , atque instar regulae tradant, quae in peculiaribus facti circumstantiis unice determinari possunt, duo demonstrabunt X empla . Summus Pontifex Clemens VIII die II. Martii I96. praevio consilio sacrae Congregationis Concilii, sancivit, non licere Praelato Regulari litteras dimissoriales concedere suis subditis Regularibus ad Ordines suscipiendos a quocumque Antistite
sed teneri illas dirigere ad Episcopum dioeces anum , in cu)us scilicet dioecesi degit Regularis Ordinibus initiandus si vero Episcopus dioeces anus abfuerit, aut non sit ordinationem habiturus, tunc permisit Praelato Regulari suos subditos dimittere ad quemcumque Antistitem dum modo non in fraudem , hoc est de indu stria , litteras dimissoriales illis dare distulerit ad tempus, quo praevidebat dioeces anum Episcopum abfuturum , aut Ordinationem non habiturum; quod quidem mi ultis de causis quando cive fieri contigit, et praecipue ut Regularis, ad Ordines promovendus , qui iuxta ejusdem
Clementis VIII. sanctionem , suae scientiae e
perimentum subire debet coram piscopo , acuo Ordines petit , declinet examen , quod ab Episcopo dioeces an severius institui novit. II l. Hoc decreto, de euo nos proli X tractavimus in nostra Instit. I. suffulti aliquot piscopi, in suis Constitutionibus absolute illicitas pronunciarur, ordinationes Regularium sui, quum tempus imminet ordinationis, e loco recedunt, ubi antea degebant et ad alteram commeant dioecesim, a cuius Episcopo Ordines suscipiunt, et paulo post ad pristinum locum redeunt : Omnes quippe praedictae circumstantiae recessus , et reditus, vehementem
ducunt praesumptionem fraudis , quam abesse voluit Clemens VIII. ut Regulares ab alieno Episcopo, et non a proprio loci, in quo commorantur, licite ordines suscipere valeant Enim ver , si minor , aut mulier , e patria recedat alio se conferat, bique aliter, quam patriae seges requirant, contractuna ineat, ac stipu
tione sequuta , in patriam se recipiat, id in fraudem statuti in patria vigentis factum praesumitur , iuxta ea, quae allegantur a Rota dech.
IV. Et nihilominus sacra Congregatio Concilii eiusmodi Episcoporum Constitutionibus ad trutinam positis , in causa Neapolitana die
S. Septembris 68 a censuit, non posse in repraesenti universalem regulam constitui , sed
iudicium eliciendum esse ex peculiaribus facti
circumstantiis: quamvis enim ex iis , quae enarravimus , Vehemens oriatur fraudis praesum. pilo , haec atrae praesumptio allis contrariis
praesumptionibus debilitari , et elidi potest Etenim , quod attinet ad ipsos subditos Regulares , Ordinibus initiato , hi facile se excus
re Valent praeter tu obedientiae debitae suis Superioribus; a quibus alio se conferre , et paulo post ad priorem conventum iussi sunt redire , quin rationem sciant, propter quam id fuerit ipsis imperatum : Superiores vero statim Obtendunt neceSsitatem monasterii, quod brevem tantum , et non diuturnam Xigebat permanentiam illius Religiosi , quem illuc miserunt
Quamvis auteni ejusmodi excusationes interdum falsae sint in oculis Dei hominum corda perscrutantis , non tamen illico falsae probari queunt in Oro Ecclesiae . Quamobrem integrum quidem erit Episcopo laudatam Clementis VIII. sanctionem suis Synodalibus Constitutionibus inserere, eiusque exactam Observationem Regularibus indicere, atque inculcare,cuod in plerisque Diaecesanis Synodis tam Italiae, quam Galliae , prudenter factum refert
Mallier de sacris Ordinatiari. I. seci. S. c. 3.art. 8.β. I. fas etiam erit eidem illicitam quandoque pronunciare ordinationem Regularis , quem ex specialibus facti circumstantiis cognoscat vere in fraudem e sua dioecesi abiisse, ut alibi
Ordines reciperet licebit praeterea universim declarare Regularium e dioecesi discessiones, imminente Ordinationis tempore, et subitas ad eamdem regressiones, postquam alibi runt Ordinibus initiati, nunquam carituras fraudis suspicione : verum , propter indicatas rationes , cavendum ei erit, ne generatim , et veluti per modum regulae, illicitas , et fraudolentas si tua habendas omnes omnino ordinationes Regulari una e sua dioecesi discedentium , et post
susceptos ab alio Episcopo ordines iterum in
V. Alterum ejusdem rei haud absimile exena
363쪽
psum uobis ex libet secultas praedicandi, in Sy col. 9 . I t unusquisque n3strum si e pes se , sive nodalibus Constitutioniblis nimium quandoque per aliquem, vel aliquos ex Ministris Ecclesia Regularibus inritata . Evangelicae praedicatio fideliser doctos, ita verbum praedicationis tam iunis 'ministerium Episcopis praecipue esse con urbe Glti Joris inplebibus exhibeat ut omni-ereditum , nemo dubitat Apostolis quippe , in no eis admonitio , exhortatio salutaris deesse nouo uorum Vices, et unt: Episcopi successerunt, possit eamdem Cue permissionem Traedicandi Christus Dominus , caelos concessurus, pecu per idoneum sub titutum, Episcopis fecerant Lu-liarius praecipiti Euvies in mundum universum, dolicus Pius Capitesar lib. I. cap .ro 3. inquiens: praedicate vangeliurn omni creatara quod Episcopos monemus, ut sive per se, sive per Vi- illi ideo districte ad se pertinere existimarunt; carios pabulum verbi Divini sedulo populis adiit cetera potius Aposto itus inunia, quam prae nuntient . Non proinde tamen unquam Episco dicationis ossicium , aliis committenda duxerint, i penitus subtracti fuere ab onere verbum Dei quum Act. 6. agentes de Diaconorum electione, ore proprio an nunciandi siquidem , utpote discipulorum, multitudini dixerunt on est a Christo Domino eorum humeris impositum,aeqnum , nos derelinqliere verbum Dei , et mi nunquam a se abiicere valent , juxta doctrinam nistrare mensis Cousiderate ergo, fratres, Uiros D. Thomae 3 pari. qua ἴσ:.67. N. . .es primum ex obis bonis testimonii septem , plenos Spiritu ubi laec labet : Vtrumqtie officium, scili. et do- Sancto , et sapientia , quos constituamus super cendi , et baptizandi , Dominus Apostolis injuη- hoc opus . Vos ero orationis, et ministerio Ter xit , quorum Cicem ggrunt Episcopi; aliter ta-hi instantes erimus . Hinc Apostolus Paulus I. me , et aliter . Vam ossicium docendi commisit ad Corinth. 1. de se ait ' on misit me Christus eis Christus, ut ipsi per se illud exercerent, tam baptizare , sed evangelizare Dei ad Timotheum quam principalissimum Vnde et ipsi vostoli
scribens epist. a. c. a. eum ad praedicationis opus, dixerunt Act. 6. Non est aequum, nos relinque tamquam sui muneris praecipuum , hortatur in re Cerbum Dei, et ministrare mensis Ircisera
quiens : Praedica erbum , insta opportune, im autem baptizaudi commisit Apostolis , ut per portune , argue , obsecrari increpa in omni pa alios Xercendum . Vnde et Apostolus dicit . Cotientia et doctrina . Persuasum id fuit sanctis si rinth. I. I, on nisi me Christus baptizare, sed mi Ecclesiarum Praesulibus , qui non solum Sangelizare et hoc ideo , quia in baptizando praedicationis ministerium per semetipsos reli nihil operatur meritum, et sapientia Ministri giose explebant, sed illud recensentes inter pro sicut in docendo sed tunc solum libertas illis prias , et peculiares Pastoris curas , nullum rate data est aliorum Opera , et ministerio uti Presbyterum quidem, coram se suggestu prae quum ipsi legitimo , detenti impedimento , dicare permittebant, nisi raro admodum , at vangelici verbi panem suis ovibus frangere neque ex sui iussione , et singulari quadam dele queunt quod luculenter explicavit Innocen-gatione . Colligimus hoc ex Possidio de Augu tius III in Concilio Lateranensi cap. Io relato stino in ejus Vita s. narrante , eum a Valerio a Cap. I b. de Ossic. Ordinar ubi ait Iuum sae-
Hipponensi Episcopo deputatum fuisse ad sui e contingat, quod Episcopi propter suas ccu
loco concionandum , contra usum, et consuetu pationes multiplices, vel inCaletudines corpora
diuem Uricanarum Ecclesiarum , ubi solus Epi les, aut hostiles incursus,seu occasiones alias senescopus praedicandi officio fungebatur . Chryso dicamus defectum scientiae, quod in eis repro- stomo itidem eximiae , et singulari laudi vertit handum est omnino , nec de cetero tolerandae in Palladius , quod nondum Episcopus factus , vi per se ipsos non sufficiunt ministrare verbum Deices Episcopi ageret in praedicatione verbi Dei . populo , maxime per amplas dioeceses , et fu At insequentibus seculis Episcopi, sive alii cu fasci generali Constitutione sancimus , At Epiri nimium distenti praedicationis muneri scopi iros idoneos ad sanctae praedicationis es- rite obeundo impares, illud etiani coram se per cium salubriter exequendum a sumant, potenteSagendum alii demandare passim consueverunt : in opere , et sermone, qui plebei sibi cs i Sas,
quocirca Patres Concilii Valentini III anni 3ss. Qice ipsarum , quum per se iidem nequivcrint,
Fan. I 6.8 Se mutuo ad verbi ministerium exci solicite visitantes eas Serbo aedidicent , et tλnte , novaque lege adstringentes, illud vel per exemplo et magi, diserte ridentinum Seis. de , Vel per alium ministrare , sibi invicem per F. cap. a. et sess. q. cap. q. de reform quibus
364쪽
piscostorum praeeipuum, eosque teneri per se ipsos,ia legitime nipediti non fuerint, ad praedicandum sanctum Iesu Christi Eet angelium . Chii decreto inhaerens . Carolus Borro maeus , in sua prima Synodo Provinciali Act. Eccles Mediol. pari. I. pag. a. ita Episcopos est alloquutus: Nos suctoritatenet sacrosancti Tridentini Concilii Tridentini , et veterum Patrum sequuti , in Domino piscopos hortamur , ut toto pectore in hanc curam incumbentes , greges sibi commissos ipsim et , praesertim in Ecclesia sua , verbo Dei pascant. uod si levi de causa , ut quodam animi languore impediti, non fecerint sciant, sibi praetermissi necessarii 1ficii Iudici Deo praeci.
pue rationem esse reddendam. Sin autem se in-
perdum Sere impeditos cognoverint, per viros idoneos , ex praescripto ejusdem Concilii deligendos hoc munus studiosissime populo praestent.. I. .ino Episcoporum obligationem praeoculis habentes onifacius VIII. benedictus XI.
et clemens V certumque si aeui putantes, eidem, interdum saltem , ab Episcopo satisfieri , quum concesserunt Regularibus Irivilegium praedicandi in F cclesiis suorum ordinum atque incommunibus plateis , omnes unanimiter , Irinius uuidem in cit. Cap. Super Cathedram , de sepulturis , alter in cit. Cap. Inter cunctas, de privilegiis , inter Extravag. commun et Clemens V.
in Clem. Dudum , de sepulturis , horam exceperuAt, in qua ipsemet Episcopus praedicat, vel eoram se solemniter praedicare facit tunc enim in eadem civitate , seu oppido, quemlibet inferiorem silere iusserunt, nisi Episcopus ipse aliter judicaverit. Et recte quidem; etenim, quum
solus Episcopus in sua dioecesi sit publicus Do-etor, et Magister, indecens profecto est, ut eo docente , quisquam discipulorum docere pra sumat. Porro ad rem praesentem perinde esse
videtur , sive ipsemet Episcopus magisterii cathedram conscenda , Sive alium deputet, quiaOram se e suggestu verba faciata hic quippe
tunc non reputatur merus coadjutor , et OOperator Episcopi in praedicationis ossicio, sicutia citato Concilio Lateranen; ceteros nuncupatos audivimus qui ad annunciandum Dei verbum ab Episcopo destinantur, sed videtur esse speciale instrumentum , quo praesens Episcopus utitur ad suos animi sensus suo populo manifestandos, eumque ad virtutem , et pietatem imsbrmandum
VII. Ja n vero nulla iuquam in sacra Congregatione Coacili fuit dii, ultri circa prohi-
bitionem factam Regularibus, ne ea hora in sinu Eccles ris conciones habeant, qua Episcopus per semetipsum praedicat; sed semper , et firmiter censuit, ejusmodi prohibitionem in suo robore
permanere , atque ad unguem esse Servandum
Ita quippe respondit in Pacen. 26. Aprilis I 6o7. at . dub lib. 89. Rositionum pag. 7 o. in βι- tuntina T. Februarii I 629. lib. I . decretor.pag. 32.in rundissina Io. Martii 6 I lib. 17. pag. 437. quin inrino eadem Congregatio semper fuit in sententia, licere Episcopo concionem habere ad populum in qualibet suae dioecesis Ecclesia, etiamsi ad Regulares pertineat, juxta ea, quae
congesta leguntur tonn. 8. Sullari Ord. Praedicatorum, editi ab Antonio remon , nunc eiusdem ordinis Generali Magistro, tit. S. quaest. Iis n. 37. Sed saepius quaestio agitata est super secunda prohibitionis parte, qua interdicitur Regularibus, ne praedicent, quando Episcopus e ram se solemniter praedicare facit quoniam , etsi eadem Congregatio olim respondisset, hanc quoque prohibitionem sustineri , attamen Gregorius XIII vehementer dubitavit, an id esset usu receptum sicuti adnotatum reperimus incit. lib. 89. Fositionum pag. III. Enimvero, uurn soleant Episcopi concionibus in sua Cathedrali interesse tempore Adventus, et Quadrages inlae, si praedicta prohibitio vigeret, deberent regulares ab habendis in suis Ecclesiis concionibus abstinere e potissimum tempore , quo Fidelesillas audire solent, et hac de causa eorumdem Regularium Ecclesias frequentant . Haec autem ratio tantae efficacitatis visa est sacrae Congregationi Concilii, ut in allegata causa Pacen. s. Aprilis 16o7 dixerit, nulli quidem fas esse concionari, Quando Episcopus ipse per semetipsum ad suum populum verba facit , sed nequaquam impediri posse Regulares , ne in propriis Ecclesiis conciones habeant, quando Episcopus coram se solemniter praedicare facit at postmodum eadem quaestione novo examini subjecta, in citata causa mundusina Io. Martii 64 . e de Congregatio mentem suam clarius explicans , declaravit, id esse intelligendum , quum Episcopus consuetis concionibus interest, quae
per annum fieri solent sed , si idem Episcopus
ex causa publica , convocatis clero , Magistr tur, et populo, coram se praedicare faciat, tunc
illi licere dixit, praecipere Regularibus , ut a praedicando abstineant , atque inobedient-
poenis etiam censurarum coercere . quidem .ma praedicta rerum circumrtantiae videm
365쪽
ni essicere illam solemnitatem , quatini iura re Ecclesiis praedicent minin e tamen X pelli re, qui runt , ut non liceat eodem tempore Regula ut const: tutione, seu edicto illis generatim prae-ribus praedicare secus vero accidit, quum tem dicare prohibeat quotiescumque ipse coram sypore Ad ι entus, uadragesimae apiscopus solemniter praedua re faciet inde enim innu- concioni adest; tuli quippe non videtur F pisco merae orirentur lites , an haec aut illa conci mpus facere coram se solemniter praedicare , sed coram Episcopo habita , iis fuerit praedita qua, potius concionem alἰdire, quae etiam eo absente litatibus seu comites habuerit conditiones
VIII. Quoniam autem in Synodalibus Constitutionibus , seu piscoporum edictis , non possunt omnia X plicari , quae necessaria sunt ad discernendum , uando nam cum Veritate , et
proprietate sermonis dici possit , quod Discopus faciat coram se solemniter praedicare; idcirco eadem sacra Congregatio Concilii , ad praequas sacra Congregatio Concilii ad eiusdem sc- leni nitatem requiri declaravit Fingite, Episcopum , sola motum curiositate celebrem quen dam Oratorem audiendi, eidem iniungere , ut solemni quadam illi in sua Ecclesia Cathedralipium aliquod argumentum e Suggesto e X ponat: atque , ad eumdem auditorum frequentia cohonestandum , Clerum convocare, Magistratum cavendas lites , et discordias inter piscopum , et populum nulla profecto tunc suberit usta et Regulares die a Julii 1687. censuit , pos causa prohibendi, ne in aliis Ecclesiis , praeser se quidem Episcopum in peculiaribus eventibus, in Regularium concio fiat et tamen hic casus in quibus Opportunum reputet solemnem indi sub generali constitutionis prohibitione com-cere concionem, Gram se ab alio habendam , prehenderetur, a qua ceteroquin uias et exci-