Commentarii de rebus in scientia naturali et medicina gestis

21쪽

adhaerere vitro valide, atque ab eo separatam, vin P. 2Sq. loeiter ad illud reuerti; item, taenias sericas nigras, electrificatas frictione, attractas esse a vitro non electrificam, eique per horas integras arcte adhaesisse; separari autem inde confestim, admoto ipsis alio ubtro recens per frictionem electrificato.

2'. Cl. DE LA LANDE commentatio de ince-

qualitatibus in motu martis ab actione telluris in reciproca duplicata discntiarum ratione esseolis.

mentatio de insecto grana frumentorum in prouincia Engolirmensi erodente '). Hoc insectorum genus, admodum damnosium, est eruca exigua, e cuiuS Chr P. 296. sali de prodit phalaena classis secundae secundum R L. Au MURII descriptionem, a quo etiam historia limius insecti iam tradita est sub sinem Volum. ΙΙ. Commentariorum ad Historiam insectorum. Et quao magnus ille Vix de hoc insecto scripserat, nescius, quam utilia ea essent futura, maxi in opere sibi pro

fuisse fatentur praedicti Viri clarissimi in dirigenda

inuestigatione caussae calamitatis, quae uniuersam prouinciam vehementer assiixit. Ipsi autem vicissimacceptam a REAu MURIo historiam huius insem persecerunt, deprehensis per proprias obseruationes iis, quae illius industriam et solertiam effugerant. Remedia huic malo inuenerunt duo. Alterum est, P. 3 et ut grana frumenti, ab his insectis infestati, torreantur in fornacibus, ad id instructis, calore, septuagesimum quintum gradum thermometri Reatimuriani excedente : hoc enim caloris gradu erucae et chrysalides, in granis latentes, enecabuntur. Et remedii huius simile quid rustici Engolisinenses nonnulli, iam ante Academicorum in prouinciam aduen- B a tum, vid. comm. hor. Vol. XII. P. I

22쪽

tum, tentaverant, in furnis suis, postquam panis imde exemtus esset, grana frumenti aut nuda ad 4 vel s digitorum altitudinem aggerere, aut saccis inclusa ponere soliti. Verum quum hac ratione germina in graniS corrumpantur: ut grana non solum cibo, sed etiam sementi, idonea seruentur, suadent aliud remedium, quod in hoc consistit, ut prius calx viva in aqua per cinerem colata maceretur, et limpidum lixivium in scutras transsundatur, in quibus calefieri ad so gradum in thermometro Reinmuriano possit, et deinde sic calefacto lixiuio grana corbibus inclusa immittantur. Sed nullo remedio malum vinci posse monent, nisi, eodem smul uti, publica auctoritate adigantur omnes coloni in tota regione, quae hac calamitate prematur. Nihil enim proficient, qui bonis granis agros suos conserant, si vicini in grata xiis suis per hiemem nutriuerint hostes illos, qui vere nouo in phalaenas conuersi evolent in hos agros, speciem suam, et cum ea simul hocce malum, propagaturi.

nem diametri Mneris d. si Iunii an. i7sit Tobolii habitam

3 2. Determinatio longitudinis es latitudinis Veneris sub sole per obseruationem huius coniunctionis HoLmiae habitam, Auctore CL DE LA NDE.

ex relatione de itinere in Sibiriam, si Venerem in disco Solis anno rus Tobolii obseruare fuso Pist. 34. Eiusae Additamen tum, in quo de annulo Acido et diametro Veneris, Tobolii obseruatis, agitur

23쪽

33. Cl. MARA Lor obseruatio etsi is quarti satellitis Iouis d. s Nouembri renni lys.

3 6 Cl. Gu ET TARD commentatio de fodinis ems itum subterraneorum, seu tursae, prope millum re gis in Cum cnia Galliae, cet. Hae fodinae sunt in pratis admodum macris, in valle quodam, per quem fluuius, EJona dictus, procurrit. Os fodinae Iap. 38 I. vel x 8 pedum quadratorum, prosunditas ad summum decem pedum esse solet; altius enim fodere aqua non permittit. In hac altitudine plura strata cespiutiun habentur, quorum singula pedem circiter unum crassa sunt; et horum stratorum infima, coloris f. sci et fere nigri, meliora superioribus esse putantur. Reperiuntur in illis radices iuncorum, arundinum, peroidum, et his similium plantarum, quas prata illa serunt; nonnumquam etiam trunci salicum, populorum, nec non radices harum aliarumque arborum in stratis illis repertaε sunt. Porro docet Au- p. 383.ctor, quo modo et quibus instrumentis aquae ex his sedinis hauriantur, strata secentur, et massae exsectae egerantur, disponanturque, ut bene exsiccari possint; item quomodo ex horum cespitum nonnullis carbones fiant in furnis, ad hanc rem exstructis. Horum autem carbonum aeque ac cespitum illorum exsiccatorum usus et Corbosii et Lutetiae frequens esse coepit apud coquos et opifices. Quo magis hortandos esse censet populares suos, ut etiam in

aliis regionibus Galliae turtam quaerant, qua ligno' p. 39o. rum penuriae, ibi ingrauescenti, subueniatur; et plurima loca nominat, quibus id fieri poste sperat. Denique ostendere studet, turlam nihil aliud esse, p. 393. nisi materiem ex putrefactione plantarum, in pratis P I9ue non depastis prouenientium, natam.

24쪽

3 . Cl. DE LA LANDE altera commentatio de motu ny orum Planetarum primariorumsingulorum, quinctionibus ceterorum debetur. 38. Cl. CAssINI DE THURY obseruatio trans- tur Heneris per stificum Solis, Viennae in Aufria 4 hita.

39. Cl. PINGRE' obseruationes astronomicae in infula Roderici ob determinandam Solis parallaxis imstitutae. o. Eiusd. Additamentum ud praecedens scri

I Cl. DE RAT TE Soc. reg. in monte Pessulmno Sodalis, obseruati0ηes cometae, qui mensibus Septembri et Octobri anni Uparuit. II. Della preservagione della Salute de Lenerati, edella gente applicata e sedentaria, opera postuma di GIUS EPPE ANTONIO PVIATI

P. P. P. di Medicina Praetica nella celebre Universita di Padoua, e data in luce da ANTON-GAETANO suo figlio, Dottor di Filosofia e di Medicina, in Venezia 176a. presib Antonio Zatta. in 8vo. I Alph. Io. Pl

De eruditorum ac studiis vitaeque sedentariae deditorum hominum valetudine tuenda, opus posthumum IOSEPHI ANTONII PU-

25쪽

a ΑΥ i, editum ab ipsius filio, ANTON i.

Librum hune, quem Cl. Pu ZATI pater maxim mpartem absolutum reliquerat, Cl. Editor ita perficere laborauit, loca auctorum in notis laudatorum addendo, lacunasque supplendo, ut et patris auctoritatem non minueret, et utilitatem adferret legentibus. Cum vero hic liber scriptus sit, non solum in eruditorum gratiam, sed etiam in illorum usum, qui aliis iunguntur muneribus, quae ingenii exerci-hationem et applicationis assiduitatem requirunt, singua usus est Cl. Auctor vernacula. Distinxit a tem totum hoc opus in tres partes, quarum prima introductoria est, altera philosophica, tertia vero practicas regulas continet. Atque in primo partis primae capite nonnulli Auctores, qui de sanitate erinditorum tuenda scripserunt, recensentur, secundo Vero capite caussa morbosa externa, cui eruditi ob noxii sunt, exponitur. Facilius eruditos caussae externae, ob imbecillitatem corporum, quam robustiores laedunt, atque pro diuersa corporis constitvitione varia quoque incommoda producunt. M. xime tamen ex nimia studiorum contentione tres corporis partes, ventriculus scilicet, cerebrum et oculi patiuntur. In tertio capite de sanitate eiusque caussis in uniuersum disputatur. Proximam sanitatis causisam Cl. Auctor ponit in perfecto consensu virium imternarum ad sustinendum motum omnium suidorum corporis nostri, siue ea in vasis sint, siue extra vasa haereant. Sanitas laeditur, quotiescunque iste com sensus turbatur, licet motus sanguinis non vitiatus sit, aut nondum illud vitium appareat. Caput qua tum latitudinem sanitatis explicat. Ea enim mini, me tam arctis regulis adstricta est, ut incommoda, quae consensum, de quo diximus, turbant, non possit

p. 23.

26쪽

homo sne sanitatis detrimento perferre. Latitudo autem sanitatis, cuiuis homini propriae, deduci posses videtur ex lassiciente conseruatione virium, qua, excretione aliqua imminuta, noua alia producitur, aut consueta augetur. Hinc illi homines maiore prae aliis gaudent sanitatis latitudine, in quibus necessaria p. 2 8. et maxime utilis euacuatio facilius poterit augeri.

Qualis vero illa sit, Cl. Auctor in capite quinto docui, quod de perspiratione insensibili inscribitur.

Haec, cum ex viribus vitae pendet, optime, ubi eae vegetae sunt, succedit, mirum in modum vero variat Pro Varietate rerum extra corpus positarum, vel mintationum, quae in ipso corpore fiunt. Materia pedis pirationis omni acrimonia destituitu , et retenta, non qualitate, sed quantitate sua nocet P. 46. Secunda huius operis pars exponit essicaciam et modum agendi caussarum primariarum morbosarum, quae cum literatura et studiis aliquem nexum quasi habent. In capite primo de nimia applicatione ad studia tractatur, qua inprimis ventriculus et vis db p. 63- gerendi laeditur. In secundo capite Cl. Auctor vigilias et somnum considerat, et damna, quae G pro' P 8 - tractis vigiliis oriuntur, explicat. In tertio capite, quod de motu inscribitur, demonstratur necessitas motus in uniuersum, et damna ex nimia quiete orbp. IO9. unda. Quarto capite de ingressu, erecto statu corporis et variis aliis corporis positionibus agitur. In gressus sanguinis motum maxime expedit, et sal berrimus est, quod minime de statu valet. Sub hoc enim corporis situ, illud ipsum ob intensam multo-Tum musculorum actionem maxime debilitatur, samguinis m0tus per contractos imusculos laeditur, tamdem iueis isse vis concoquendi cibos impeditur, partim ob imminutam musculorum abdominalium et dia-i phragmatis in ventriculum actionem, partim ob dis-

spationem fluidi nerues, quod ad digestionem cibο-

27쪽

rum rite perficiendam maxime requiritur. Sessio corpore incuruato tum demum, si ventriculus cibis nimis repletus est, noxam infert; in uniuersum

autem sessio omnis nimium protracta, iis, qui calculo laborant, nocet, quod etiam da situ corporis supino valet. Quinto capite Cl. Auctor de saltatione p. I 3 o. et in strum entis muscis, sexto de equitationis Vsu p. I 3. medico fusus agit. Septimo capite de venatione, octauo de vectione in cymba, nono de declamatione, et lectione clara voce instituta disserit. Capite

decimo aerem considerat, atque atmosphaerae, caloris, frigoris, ventorumque etc. in corpus hum

num essicaciam explicat. Simili modo in capite umdecimo de cibo, eiusque variis speciebus, et capite duodecimo de potu potulentisque in Italia usitatis disputat, tandemque in ultimo secundae huius partis capite affectus animi examinat. Tertia vero huius libri pars applicationem con-p, 393.

tinet eorum, quae de rebus non naturalibus in viai, uersum in secunda parte dicta erant. Hinc in prii m0 capite praecepta circa studiorum contentionem in uniuersum, in secundo capite praecepta de somno, et in tertio de motu proponuntur, atque damna, quae ex vita sedentaria proueniunt, explicantur. Quartum quintumque caput comprehendunt regintaS circa aerem, et alimenta. Sexto capite coni,nentur regulae, ab iis obseruandae, qui, necessitate quadam coacti, ultra modum se per aliquodi tempus studiis applicare debent. Septimo capite disputat Auctor de signis laesae transpirationis, ex cuiuS COnseruatione, uti iam supra dictum est, Noster sanitatem pendere contendit. Ultimum tandem caput docet, qualis esse debeat medicus, cui cura sanitatis hominis literati committenda est. Haec lassiciant

de hoc libro dixisse, cuius lectio iis, qui medici non

B s sunt,

28쪽

sunt, et tamen praeeipuas diaetae reguIas nosse cupiunt, partim os rerum praeitantiam, partim ob stili elegantiam, omnino commendanda est.

III. Memoire fur uiae question anatomique relative a la Iurisprudenoe; dans tequel on elabiit les principes potir distinguer, a pinspection d'uni corps trouVe pendu les signes dii Sulci ed'avec ceux de r. assinat. Par M. LO UIS, Proselleur Royal de Chirurgie, Censeur Royal, Chirurgien consultant des Armees du RODa Paris cheg P. G. CaVelier I 763. 8. pl. 3 .

i. e.

Commentarius super quaestione anatomica,quae relationem quandam cum iurisprudentia habet ; in quo principia constituuntur, ex quibus in inspectione cadaueris, quod suspensum reperitur, signa autochiriae et homicidii inter

se inuicem distingui possunt. Auctore Cl.

Ρraelectus est hic commentarius a Cl. Auctore in

consessu publico Academiae regiae chirurgica habito d. i April. 1763. atque scriptus est occasione tristissimae sortis familiae Calus, omnibus ce te lectoribus nostris ex publicis relationibus cognibeae. Cum fere Omnes, qui de medicina forens scri-Pserunt auctores, ea tantum signa proponant, quae ostendunt, utrum is, qui suspensus reperitur, vivus an mortuus suspensus fuerit, ea vero signa negligant, ex quibus dignosci potest, an sui pensus seipsum interfecerit laqueo, vel ab aliis strangulatus fuerit t

29쪽

fuerit Z Cl. L o u 1 s de hisce ultimis signis in hae dipsertatione agendum sibi sumsit. Varia autem experi, menta, quae ad huius argumenti uberiorem explicationem iaciunt, tum in cadaueribus humanis, tum in animalibus vivis instituit, neque ipsos carnifices comsulere neglexit. In initio huius tractationis chirudi P. D. gos, qui examen corporis, quod suspensum reperitur. ex magistratus auctoritate suscipiunt, admonet,

omnem dandam esse operam, quo suspensi, si fieri posisit, ad vitam reuocentur, atque probat, Colosti filium sorte vixisse adhuc eo tempore, quo familia eum ex fune pendentem inuenit. Deinde agit de signis, p. D. quae docent, utrum vivus, an mortuus aliquis suspensus fuerit, tandemque ad ea accedit, ex quibus imdicari potest, utrum strangulatio voluntaria, an vio- p. lentiae externae effectus fuerit Z Ostendit vero, sinspensos non suffocari, vel ex respirationis desectu perire, sed apoplexia, scilicet ex compressione v narum iugularium, atque hoc inprimis valere de iis, qui ipsi suae mortis auctores fuerint. In iis, qui aearnifice patibulo affiguntur, saepe vertebrae colli Iuxantur, et cartilagines laryngis franguntur, qu0d nunquam fieri solet in iis, qui se ipsos interficiunt, quapropter etiam eiusmodi homines facilius, quam ii, quos trucidauit carnifex, ad vitam reuocari popsunt. Homo quidam, qui bis se ipsum suspendit,

bis quoque refocillatus est, neque aliud inde incommodum sensit, praeter vehementes dolores in capite et pedibus, qui orti erant sine dubio ex impedita sanguinis circulatione per compressionem venarum iugularium. Cum vix possibile sit, ut aliquis, sine praegressa strangulatione, ab alio de laqueo suspendi possit, semper duplex aderit chordae in collo vestigium, aut alia in cadauere violentiae externae signa. Si autem suerint aliquando sortasse malefici,

qui post suspensionem, a carnifice sactam, ad vitam

30쪽

reuoeati sint; haud dubie id carnificis eulpa aceidit

qui ossicium suum in iis non recte fecerat. Probat hoc Cl. Auictor enarratione methodi, qua carnifices Parisiensis et Lugdunensis utuntur. In iis, qui Paribsis suspenduntur, fere semper colli vertebrae superiores luxantur, . simulque ac ea luxatio fit, cadauer, quod antea rigidum erat, nunc flexile fit. Pupilla semper 1n suspensis valde dilatata est. Lugduni cartilagines laryngis contra ut plurimum fractae sunt, cum in anteriore parte laquei, quo strangulantur, nodus sit fixus, atque carnifex Caput eius, de quo supplicium sumitur, magna vi versus anteriora deprimat. Ex his autem omnibuS patet, cadauer, quod suspensum reperitur, non obiter tantum inspiciendum, sed et interiores eius partes sollicite examinandas esse. Qui se ipsos laquei ope inter ficiunt, longe tardius pereunt, quam ii, qui ab aliis stranginiantur. Chorda cum vestigio, quod in collo reperitur, comparanda est, atque videndum, utrum in collo Vnicum tantum, an contra duo adsint eiusmodi impressionis vestigia Haec omnia Cl. LoUIs egregie explicat, atque in fine nonnulla addit de methodo, qua suspensi ad vitam reuocandi sunt. Suadet autem sectionem venae iugularis instituere, aerem pulmonibus inflare atque corpus fricare et cmlore fouere. Si in eo, qui paullulum refocillatus est, respiratio adest laboriosa et stertorosa, m teria spumosa bronchia replens euacuanda est ope po tionis paratae ex oxymelle scillitico.