장음표시 사용
111쪽
dissimos mores principis histrionis, ludionis, aurigae, incesti&demum parricidae describit. Interim cum parum utique sir res bene gerere , nisi gestae seriptis quoque illustrentur posteritatique commendentur, hinc ipsos quoque Oratores , atque Poetas quod fortium deque Republica bene meritorum facta vel ore, vel scriptis laudarent, memoriaeque committerent) Coronis donatos atque honestatos olim suis e legimus. Quod genus Coronae tam eX. peditum praemium fuit, ut de iis inter illos acribus non minus studiis, quam inter pugiles & athletas, quive a militaribus ex.ercitamentis gloriam quaerebant, decertaretur lapissime lo). Hanc ipsam Nero Clauim Suetonio I7 affectaVit: Er ora-rronis quidem, inquit, carminisque Latini Coronam, de qua sonestissimus quisque contenderat , ipsiorum csinsensiu concisam si birecepit. Pari ratione Theodectem quendam Pharsalitem POE tam, Scriptorem tragoediarum & orationum tum etiam artis Rhetoricae Proses rem e lacris literarum certaminibus, iisque tredecim retulisse octo Coronas incorruptas ex Stephano 18 Pasibalius memorat l 9). Loquitur quoque de Corona Poetica vetus inscriptio opidi Isconium dicti, in regione Italiae Ferentana , quam ex Lazio ro descriptam, hoc loco adponere bene visum fuit.
L. PUDENTI. HIC. QVUM. ESSET. ANNOR. XIII. ROMAE. CERTAMINE. SACRO. IOVIS. CAPITOLINI LUSTRO VI. CLARITATE. INGENII. CORONATUS EST. INTER. POETAS . LATINOS. OMNIBUS SENTENTIIS. IVDICVM. HUIC. PLEBS. VNIVERSAMVNICIPIUM. IS CONENTIUM. STATUAM. AERE COLLATO, DECREVIT. CVRAT. R. P.
ro) Spetonius in Nerone cap. XII. A. Gessius Lib. XVII. cap. . Plutar
112쪽
Imprimis vero Poetarum Corona antiquiori illo aevo magni semper fuit habita. Quum enim isti virorum fortium deque Reyublica optime merentium facta canerent, eorumque virtutem & fortitudinem ripetis, titerarumque monumentis perpetuam redderent, hinc factum e sit, ut Poetis non minus, quam ipsiis rerum bene gestoribus, corona tributa fuerit, ceu ex subsequentibus planum siet. Constabat vero Corona Poecarum omnium prima ex sedera,
cujus rei testis est Plinius cra J. Idem confirmat Horatius 1 bin his ad Iulium Florum verbis :seu condis amabile carmen
Prima feres hederae Nictricis praemia. Pari ratione Virginus carus:
Pasores hedera crescentem ornate Poetam.
Sie Oiuidius r in ultimas missus terras, quando omnem a se jucunditatem , nominisque sui aeternitatem abdicari, hederam imagini suae his ab amico demi vult verbis: Si quis habes no ris similes in imagine vultus
Deme meis hederaN, Bacchica serta comis. Isa decent latos felicia signa Poetas. Temporibuι non est a ta Corona meo. Ratio autem ob quam Poetae hedera coronati stere, haec adduci solet, quod vini- potores fere sint Poetae 2s), hedera autem calorem temperat capiti impossita, unde eciam ut Bacchae insu
a IJ Lib. XVL cap. y . Cons. G aldum Dial. I. de Poet. Hi I. pag. io. ra) D. Lib. I a 4 ρq. ) Eclo g. VII. as. Cons. Ecl VIII. N. Trip.Lib. I. Elg. . ab init. Pid. Nota in Mit. 'brepetii. a1 1 Ple. rique enim Portae συμποτικὰ habcntur, sicut de Ennio ipso Poeta rem Latinorum Patre scribitur, quod nunquam se ad arma canenda contulerit, nisi madidus , upidus. Similem in modum Homerus eo iam pinosus fuisse creἀitur, quod pinum in scriptis suis saepius lau. daperit. νid. Lambinus in Mi. ad Hor. Lib. I. Q. δ'. r. Ist.
113쪽
i anire dicuntur 26 . Vel propter limilitudinem quandam, quod ut hedera semper viret, pari modo & insignium illorum
Poetarum Carmina aeternitatem & aliis parebant & ipsa merebantur 27 ). Successu vero temporis speciatim Iamborum Poetae, quos ADtocabdalos olim fuisse nuncupatos legimus utebantur Corona, ut ex Semo Delio Grammatico AlboneVs a S) memoriae reliquit. Sed quercea etiam illos nonnunquam coronatos suisse constat, quod quercus olim fatidica habebatur 29 imprimis vero Heroici, quemadmodum contra Erotici Myrto, quippe myrtus non solum veneris est , sed di illorum omnium, qua Veneri celebrandae operam impendunt; Hinc Ovidius Poeta, strenuus ille Veneris cultor, myrto redimiri amat 3 ob scribens: Finis a est operi, palmam date grata juventus 3
Imo & ex palma i ),nec non olina 32 variaque florum mixtura, queis apium cin quoque admistum, plexa Corona Poetis adscribitur. Illa vero, quae ex urticis fiebat, mordacibus
ab) Hinc Guntherus Lib. I. Leti ini: Solis licet insaxire Poetis. Modus autem insaniendi, Horatio teste acquiritur, fl nimirum quis novies bibit Lib. III. Carm. Od. Ist. v. 13. D. viri Lambinus in h. Conf Hor. Lib. I. Od. I 6. v. I. ξπ Lam ιinum in h. l. Pol d. Vergil. Lib. I. de Inu. Rer. c. I. De Furore Poesico legi merertir Morhostus in Oratione de hoc argumento, Henr. Muhlius in Diatriba de Enthusia o Poetico ar) Viae Serpius Taubmannui innot. ad Virgilii Dc. cit. Pierius Hierogl. Lib. LL cap. I. Chabotius Comment. ad Hor. Lib. I. Od. I. v. 29. ag) Deipnos. Lib. XIV. cap. - . sa') Virgil. in cilice P. I L confraubmannum in h. l. Claudian m Lib. V. de Laud. Mil. Io Lib. I de Art. am. JD. sq. co . Paschal. Lib. VII. cap. ιδ. ssi) Aesonius D. XX. vid. Maliger. in h. l. tia) Horat. Lib. I. Od. 7. v. 7. Cons. hic omnino Lambinum in h. l. Tu Aebum A vers. Lib. XI.'XIX.
Π) Virgil. Ec VI. G. cons. Luri de la certa Cinment. in h. l.
114쪽
Ec mendacibus Poetis, ob scommatum satyrarumque scriptiones, merito exhibenda foret, de qua Auratuι 34b loquitur: Convenit urtisae mordacibus herba Poeis, Hac potius cingi Dectice dignus eras. Denique illud quoque commemorari hic meretur,priscis temporibus Poetas corollis quoque ex compactis, redimitos fuisse. Idque ob eam rationem, ut dogmatis Pythagorici de animarum transmigratione notam, prae se ubique serrent 31 ; Cred tum enim Pythagoram habuisse animam Pavonis, quae post ejus mortem in Homerum, postea in Ennium demigravit 36 . Eo sane respexis evidetur Poeta Persius quando canit:
Postquam desertuli esse Maeonides tauintuό, pavone ex PIthagoreo 37 .Ejusmodi ex pennis pavonum compacta corona Ornati Poetaei conem aeri expressam, Videat cui volupe est, in Georgii Pιil. Hars buferi Decimine Philol. Germ. Disi'. II pag. ISI. Caeterum etsi hactenus ostendi,Poetas olim varia materia coronari solitos, tamen successii temporis Coronam Poeticam ut a plurimum lauream, non uno demonstrari potest te timonio. Probant id ipsum innumera veterum scriptorum loca,e X quibus potiora in medium vocare lubet, ne gratis haec a me dicta videantur. Hoc exemplo Horatius Poeticam stibi
deberi profitetur Coronam, nominat 38):. - - Sume superbiam
rasitam meritis N mibi Delphica,
G. Iυ. M. Vid. Annaeus Cornutus, P. Britannicus, Theod. Marcilius in Notis ad h.l. Paulus Merula in Comment. ad Eunii Annal pap. . seq.
O .s Auritores adNum. 26. citatos. II) Lib. III. Od. ulsi in fine. Vid. Chabotius in h. l.
115쪽
Lauro cinge volens Me Pomeue comam.
Eodem modo Ovidim 39 hac se redimitum fronde gloriatur
scribens Thyrsuι enim vobis , gesata est laurea nobis. Ita etiam Dracontim laurum expresse vocat praemium Poetarum
Lingua laurus honos sonis donanda Poetis. Ouibus Statius i) quoque suum adjicit calculum canens: Tempus erit, cum laurigero tua fortior oesro
Ratio vero ob quam Laurea praeprimis Corona capitibus Poetarum sacrata fuit, non una eademque ab auctoribus adducitur. Nonnulli r) eam Poetis propter singularem doctrinam adscribunt; quemadmodum enim laurus sola fulmine non icitur 43 , ita & Poetae a temeritate & ignorantia immunes esse putabantur. per laururn insitam in ingenio vim ac venae fecunditatem, Apostinis irradiatione locupletem intellexisse veteres dicit. Alii Vates olim vaticinaturos Laurum comis edisse tradunt, quippe Laurus inde μαντικῶ ς συμ βολον S , Uatumque gestamen 46 dicitur. Unde Hesio os, cum gestasset laurum, factium se esse Poetam tradit, nec non praeteritorum ac faturorum accepis se cognitionem 47 .Pari ratione Se Dionysiusin
Lib. I. Thebaid. P. y1- Achil. Lib. I. P. 26. Side Barthium in noris ad hh. P. Ga Autor Anonymus Lib. V. GPe i. Hierog)pb. Pi erianis a Dorum. 43 Plinius Lib. XV. cap. 3O. cons. Spetonius in Tiberio cap. LXIX. Contrarium tamen exemplo quodam ostendit Bro-rius in Notis ad .. l. Interim de Natura Lauri Viae Dioscorides Ibib. I, cap. yo. Et in eundem Valerius Cordus fol. D. Maliger in Aristot. Lib. II. de Plantis pag. 61. Theophrastus de causis Plant. cap. II. fol. 2st . Cardanus de Subril. L b. VI. pag. 27o. 'Loc. cit. rid. Meusus in Arboreto Sacro Lib. I. cap. . in Vid. Marcellus Palingenius in Geminis. 47 In Theogonia. vers. 3 o. seq. U. Taetres in Prolegom. Hesiodo praem. Unde cae Lycophron Poe-
116쪽
Paneg ricorum ratἰove, laurum φυτον, id est: vai dicam arborem appellat. Interim quicquid hujus sit, posthabita reliqua coronae Poeticae materia, in moderna Poetarum Coronatione, sola Durus locum obtinet. Ex quo ritu illos qui hanc adepti sunt Coronam , Poetas Laureatos nominari, lippis & tonsoribus notum e st. Quantum vero ad Coronae Poeticae Originem attinet, extra omne positum est dubium, primis illis temporibus Poetas pro suo lubitu, sine auctoritate superioris, hanc vel illam sibi sumsisse ac imposuisse coronam. Nam ut sacerdotes, sacrorumque Ministri ac vates, rem sacram facientes coronati conspiciebantur, pari ratione & Poetae versius condituri, velut auspicato se fronde coronabant, Deos sibi conciliantes hac tanquam religione , Illustratur id ipsum testimonio Horatu di
Fronde comas vin B coenant f earmina dictant.
Et rursius 49 : Sequere es procul audi uiae ferat , oe qua res bi nectat uterque coronam. Similiter & Lucretius o) capiti suo ipsemet circumponit coronam dicens: Juvatque novos decerpere fres ;Insi quemque meo capiti stetere inde coronam Unde prim nost vetarint tempora Mus.
Subsecutis vero temporibus, ubi hominum superstitio Poetas, propter vim quam praetendebant vaticinandi si , quodve sacrita, ea de caussa no νηφάγον vatem nominat , Pid. Meustus in Comment. ad L cophronis Alexandram pag. ioo. Cons Tibullus Lib. II. EL F. p. 6 . seq. oratos de Poetarum Hist. Diat. II. Steno meru in Disse l. de Poeta ex e seu Lauri, HUniae habita. Lib. II. D. I. v. 1υ Viae Val. Flaccus Lib. I. Argon. Cons. Turnebus Aries Lib. XIV. cap. 3. 9) Lib cit. Ep. a. v. 'δ. Fo) Lib.IV P. .seq.
I/ νi . Christoph. Iastrami Program. de Poetis Prophetis.
117쪽
sacri furoris inspiratione plani carmina canerent, mirum in modum eveheret, vehementerque admiraretur, factum inde est, ut hac arte insignes Poetae, cum a populo, tum etiam ipsis Principibus, cohonestarentur Coronis Licet principio apud Romanos per longa temporum intervalla nul. lus plane Artis Poeticae honos fuerit Τ; , tantoque contem tui Romae habita, ut sit quis in ea re studeret, gressitor diceretur h. e. juxta adulator Sc parasitus, ideo nimirum quod ut parasiti & adulatores per plateas Urbis Romae grassa bantur ad captandam alienam mensam, pari ratione & famelici Poetae artem hanc non negligerent. ocirca M. Funio ob tiori vitio datum est, quod is consul cum esset in AEtoliam
provinciam Q Ennium secum duxisset ss .
Successu tamen temporis factum est, ut post: Punicum Bellum secundum,aucto Imperio, domi forisque pace adepta, haec quoq; studiorum pars incrementum Romae sumeret 6), summoque cultu atque honore illi haberentur, qui carmine absolvendo vi. d bantur excellere c*7 . Donec tandem Domitiani tempo. re ipsi Poetae publicis etiam assicerentur honoribus, quive in Agonibus Capitolinis Victores evasissent, coronis donarentur. Quqe subsecutis temporibus tanti fuerunt habitae, ut jus illud& judicium conferendae hujus coronae, ipsi Romanorum Imperatores sibi seponerent, imo ipsam quoque Coronam Poeti. ca n sibimet ipsis reciperent 88J. Ceterum licet nonnulli si1nt, qui pubiace Poetas coronandi ritum longe antiquiorem faciant 9 , tamen absque omni
118쪽
eontroversia Domitianus Caesar primus fuit . qui potestatem hanc Regalibus adjunxit 6o ). Posteaquam enim Agonas Capitolinos instituisset, in quibus omne genus artIficiam certabant, Cissaroedi scilicet, Histriones, Poeta , &c. hinc praemia quoque Je Coronas 6i constituit iis , qui vici ores inter reli quos essent pronunciati. m morem postea a Domitiani institutione, usque ad sua tempora viguisse Censiorinis scribit. Agonque ipse semper mansit Romae, ut in ea Poetae, Rhetores,
aliarumque professionum homines coronarentur ab ipso Impe. ratore, neque aliunde Poetarum Laureatorum morem mansis.
se Cl. Maliger 62ὶ arbitratur.
Cum vero sobsecutis a secundo statim P. C.N. Seculo temporibus non solum, in Latio sed ipsa etiam Graecia eveniret, ut integro seculo vix nasceretur Poeta, Verum etiam post tertium fere seculum densissima orbem inVaderet barbaries, quae omnem
Musarum suavitatem eXcludebat, exitiumque indicabat 63 ,
hinc factum est, ut quemadmodum ipsum Poetarum nomen in-eognitum plane fieret, pari ratione & ritus cotonandi eos dena, ex animis & memoria hominum penitus evanuerit, donec tandem Seculo XIV. Laurea illa Poetica rursus eviresceret, cum Francissus Petrarcha Ita signum ad literaturam politiorem tollebat, primusque exulantem humanitatem orbi restituebat,
Quae res Viro huic illorum temporum literis & eloquio prae aliis Clarissimo, tantam peperit existimationem, ut jussu Roberinti Siciliae Regis, urbisque Romae Senatus Voluntate, magna de-nia Selianus de Tu. non. Rara. II. Cap. I. g. a.seq. Zieglerus Di . de Ρ- re erigendi Acad. 8. ast .seq. Vid. Suetonius in Domitiano cap. IV. Cons. Alexander ab Alexandro Lib. VI. cap. Ist. Pag. bae. Faber Loc. cit. or) Et quidem Lemnisiatas h. e. in suibus torques t taeniae purpureae dependebant, Viae Turnebus Lib. XIIX. Cap. I. Maliger Loc. cit. Plinius Lib. XXI. c ,3. Conf.Dalecampius in Notis. ab In Notis ad Auson. Lib. I. cap. io. Ο Vid. Vossius de Poetis Lat. cap.III. Er IV. G aecis cap. IX. D. Mi drus in orat. de Barbarie superiorum
Sec. Morbosius in Pol ibi. Tom. L Lib. I. cas. 3.
119쪽
nique populi frequentia & acclamatione, a Stephano Pontifice Romano, post neglectum per aliquot sectata Poetas coronaniadi ritum, primus LaureaPoetica coronaretur publice. Quod tuisculentum & insigne Doctrinae praemium ipse Petrarcha ingenti Nobilium turba comitatus, tholo & umbilico testudinis templi S. Petri perpetuae memoriae ergo, suspendit atque amxit. Factum id es e nonnulli si ) tradunt Anno R. S. M.CCC. XXXII alii 61 vero ad Annum M. CCC .XXXlX, rursus alii 66 ad
M. CCC. XL. reserunt. Alexander vero Velutens 67 ut &
norum numero, unum adhuc superaddunt. Quorum vero nullus praeter verum hujus rei annum attigit, ut monumenta Coronationis Petrarchianae clarissime id convincunt. Tandem cum literae latinae etiam trans Alpes migrare, ataque inter alios populos Germanorum cumprimis animos emollire inciperent, felici eventu factum est, Ut una cum aliis bonarum artium disciplinis , laurea quoque Poetica inter eos eviresceret. Primus igitur qui in Ger nia, lauream a Fri-derico III. imperatore, maximo dignitatis argumento adeptus, Eneas Sylvius mit , cum missi a Pontificis Romani legatio nis ossicio in aula Caesarea fungeretur ). Germanorum Vero omnitim primus , cui hic honos contigit, conradus Celtes erat,
quippe qui ab eodem Imperatore A. C. I478. in arce Noriberis gensi, publice hac donatus est corona 7i . Ex quo tempore Ars Poetica ejusque honor, in dies majora sumsit incrementa, ita ut Maximilianus Imperator A. MDI L
120쪽
Academiae Vindobonensi Quintam Facultatem constitueret, GLegium scilicet Poeticum , cujus priVilegia deinceps Ferdinandus I. A. MDLVII. Caesarea auctoritate confirmavit, Vigore cujus, secutis temporibus non solum in Vindobonensi, sed aliis etiam Germaniae Academiis, quales sunt Argentoratensis, Alto disina&c. quae illud adeptae solenniter exercent privilegium, quam plurimi creati sunt Poetae Laureati, quos ex adepta hac dignitate , Poetas Laureatos Caesareos vocari in vulgus notum
Cum autem virtus, judice Seneca, nec sexum eligat nec censium, conveniensque sit, ut nemini cujuscunque sexus &sortis sit via & investigatio ad culturam artium virtutumque denegetur, hinc deprehendimus, ut, quemadmodum in Graecia puellis quoque ac mulieribus exercitia ludorum, eXcepto saltui permitterentur, unde & coronam saepe merebant 73J, pari ratione & a Laurea quam dicunt Poetica, minime exclusas fuisse ); Confirmat hoc quod asserimus Catharina Pacensis Foeminae Hispanae exemplum, quippe quae post multam recitationem latinorum versuum,sacris saepe& publicis certaminibus, primum Hisipali & Compluti Lauream judicum sententia meruit s). Eandem dignitatem adepta quoque es et Elisa betha Joanna Bostonia, genero a virgo Angla dein Joannis L eonis in Aula Cars area Agentis Uxor , haec enim qui ina & peritia praecipuarum Europaearum Linguarum , & variis Poeticis scri. piis per totum orbem literatum magnam sui adepta esset famam atque admirationem, in tantam apud eruditos venit existimationem, ut digna fuerit habita, in Poetarum Coronato.
Vide Copiam Bulla Regia erectionis Cottigit Poetarum in ciliis Lib. IV. Amorum sub M. Vir Pιὸ ica Gic .Loc. cit. D. Schultete Diff. de Poetis rituque eos