De poenitentia et confessione secreta semper in ecclesia Dei obseruata, contra Lutherum. Libri 2. De satisfactione & alijs poenitentiae annexis, contra Lutherum. Liber vnus Ioanne Eckio authore

발행: 1537년

분량: 269페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

reiteratione vilesceret. Et quod huiuse modi poenitens eijciebas extra ecclesiam .iicut Ada3 eiectus fuit extra pa. radisum terrestrem, ut Responsorium meminit superius citatum. Modo pii mi parentes semel dumtaxat expulsiiunt de paradiso, unde durante limoi

poenitetia nunque toto anno ingredie bantur ecclesiam,nisi a coena domini

usq; ad octauas P aschae . Monitus sit itaq; studiosus lector, ut sanctos pa/ires pe solemni poenitetia intellexisaei verba illa aduertat . Et millo pacto

Montano &nouatoconsensisse, cum omnes catholici in hanc cocedant seritetiam, quod cum quottidiana sit of sensio,etiam quottidiana sit remissio, Ideo septies a die resursit iustus. Et Petro saluator dixit, ut no mo septies,sed septuagesies septies ii suo p cm dimit Proue .leret. Hoc in prioribus addedit,in ali/ l sibus ecclesijs resterata3suisse pilia3 solemne quod Gratianus inquitin ea.

' Nihil prodest deroent dist 3. Et illud

22쪽

Hesia* non reiterari paenitetiam sol nem: Neminem ex hoc suspicari, tam, immitem fuisse nouercam pumitiua3 ecclesiam,quod filio quantumuis ase nainoso,redeunti gremium misericor dis non aperiret: quod ante ultima suspiria alicui saIutis viam praecluderet. N aniex Augustino colligitur, quod Autu. apud Macedonium intercesserat prolapsis post solemnem poenitentiam, quos noluit in chaos desperationis incipitari. N a ita pulchre inducit lapsu3

post poenitentiam solemnem, causai suam coram catholicas episcopis agetem. Aut date mihi eunde iterum poenitendi locum. Aut desperatum me Pirriture,ut facia 3 ico libuerit , qua tu3 meis opibus adiuvor, & humanis legibus non Phibeor,in sconis omnil luxuria,Aut finie ab hac nequiua reuocatis picite virum mihi aliqd prosit ad vitam futuram. Si in ista vita liocebrosissimae voluptatis blandimenta

contempsero. i libidinu incitamenta

23쪽

frena vero. si ade gandum corpus meum musta mihi etiam licita &con cessa subtraxero. Si me eniteta vehementius quam prius excruciavero. Si miserabilius ingemuero si neuero uberius,si melius vixero &α quis no/strum ita desipit,vidicat huic homini. Nihil tibi ista proderunt imposterum. . id vade salaem huius viis suauitate per

fruere,auertat deus tam in manem sacrilegaq; demetia&Ηich3 q6 dixi,o& si in ecclesia prouissim olim fuerit,

ut semes locus daretur poenitetiae lemni tamen excidenti ab eadem,ecinesesia non denegauit poeniteriae sacra metu, ut hic ex Augustino liquet.Noramen potui menire,quo pacto is ab ecclesia tune recipiebatur. Si illa sole/nitas poenitentiae non obseruabatur.

Cλαδῖ Nam ex Nuribus canonibus concili ἔ d in F Carthaginen. libet celebrem suisse poenitetium receptionem perimpositio nem manuum, na3 ita legitur cap.23.

neliij tertii. Ut presbyter incons lis episcopo non reconciliet pinnirent

24쪽

aesi absente episeopo necessitate cogere.Cuiuscunq, poenitens publicum &vulgatissimum est crimen, quod uni

uersam urbem comouerit ante apsida manus imponatur ei': ὰψi ὁ α arbitror fuisse testudinem in introitu ecclesiae. Sic in.4.concilio Carthagine. canonecili quLTi. decernitur, preibyterum debere ' se a

poenitetem infirmum rec iliare per impositionem manus,& ori eius etia3 phrenetico eucharisbarn infundere.Et canone. γ.statuitur, Denitetem in firmum,etiam accepto euchanilis viatico,non debere arbitrari se absolutuli Si superuixerit,sine 'manus impositiorie. Immo in canone tertio sequenti, praecise omnibus diebus ieiunij a nus imponi poenitentibus: Existim autem labiolam huiusnodi poenitemtia peccatum diluisse adulteri : quod vicioso marito dimissio, eo vivo,alteri adhaeserat: de qua sic scribit Hierony/Hmus in Epitaphio eius ad Oceanum 'Ouishoc crederet, ut post mortem se

25쪽

pore Alant viduae Ee gentes,excuse

so sernituris iugo agere se liberius, adire balneas, volitare per plateas, Vultus circunferre meretricis saccum indue ret,ut errorem publice sateretur, & to. ta urbe spectante Romana ante dies

paschae imbasilica quondam laterani attra/ qui Caesariano truncatus est gIadio Dς . staret in ordine poeniteti tu, episcopo, presbyteris & omni populo collachrymantibus,spatium crinem,ora Iurida, S squallidas manus,sordida colla submitteret quae peccata fletus iste nota Purget:quas inueteratas maculas hic lamenta non abluant8 Etinfra. Rpe ruit cunctis vulnus su una, &decolore in corpore cicatricem flens Roma es spexit,dissuta habuit latera,nudu3ca puhos clausum .No est ingressa eccIOsiam nomini,sed extra castra cu Ma ita sorore Moysi separata consedit, Vt ' que sacerdos eiecerat,ipse reuocaret. Descendit de solio deliciarum suarum aci cepit molam,secit farina3,&discatam

us pedibus transiuit taete lactuma

26쪽

i Cundo viro pIacuerat,verberabat odei rat gemmas:linteamina videre no poterat:ornameta fugiebat . Sic delebat,

i quasi adulterium commisisset,& mulintis impendijs medicaminum, vulnus sanare cupiebar,hse H ierony.de sabio Ia,m austeritatem poenitetiae, si ad nostra coseremus tempora, iudicare nos oportet,nec tantillu3 seruoris Christia/ni esse in nobis: quod tamen Luther poenitus delere cupit cum suis, consessionem delendo. S poenitentiam ad huc largiorem faciendo.

An sacerdotibus & magnatibus solistas sueritiniucta poenitetia. CaM. DVrante autem illa poenitetia, ingrediebantur,ut diximus ecclesia3,nisi in coena domini, usq; ad octauam Paschae Et qr Iabe infamiae asy gebatur poenitens . Ideo nulli clerico solenis imponebatur poenitentia, ob

statui saceidotalis dignitatem. Mint

27쪽

dere: ut sicut poenitendam agere cui quam non conceditur clericor I post poenitudinem, ac recociliatione, nulli viiqi Laycorum iceat honorem clericatus adipisci,quoniam quamuis sint omnium peccatoru3 contagione mundati :nulla tamen geredorum se cramentorum debent instrumeta acci Pere,qui nudum fuerunt vasa vicioν. Quod non ita accipiedum est,* cIOncus non sit sacramen poenitentiae capax: sed quod non publice solenitas

Poenitentiariorum', cum eis obserua

bas .Q uod postea expressius in Carintaginensi concilio quinto sancitu est

cap. II. Item confirmatum est,siquando presbyteri vel di coni in aliqua grauiori euva putem suerint, qua eos a ministerio necesse sitremoueri ad te Pus,non eis manus, tanquam poenit εtibus, veI tanqua fidelibus Larcis im/Ponatur: liquet de sacerdotem no poφ

28쪽

solamnem.Neceum qui subient, porse in clarum promoueti Q uod intelligendu 3 puto nisi a ministerio suo perpRitu

Petuo deponaturiquia clancus depositus sic quo ad poenas Laycis aequi/paratur Non tamen clericorum pG cata propterea manserunt impunita,

sed alio modo eis imposita est delustorum emenda,qua ecclesis sarisfaceret. . meminit adhuc explicatius,' Leopa L ipa in quodam canone , qui est mihi nonus inter decreta illius,& secundus eoru quos scripsit ad rusticum Narbo nen Episcopum cocilius esset mihi citare Cratianum,so.dist. alienum: at

volo lectorem nihil lis sitare de allegatis ideo ut maiorem apud eu3 habeat fidem,quot tum originalis adduco. AElienum est inquit,a consuetudine eceIesiastica, ut qui presbyterati honore aut diaconi gradu fuerint cosecrati, hi pro crimine aliquo per manus imp suonen emedium accipiant poenitedi: quod unq; ex apostolica traditione

29쪽

sacerdos si peccaueri quis orabit pro tinoeVnde huiusnodilapsis ad ymo jrendam misericordiani dei, uata est eκpeteda secessio: ut illis si satisfactio siuerit nigna fit etiam tactuosa. Riv j

autem tempore martyrum in Blemni spoenitentiaetiam sthabita ratio sacer ldotum est satis ambiguum: quod.F. Cyprianus de solemni poenitentia vi ldeatur loqui io epistola ad tam: vhi Therapius epistopus victori presby/tero antequam egisset plenam poeni retia ,& antei satisfecisset deo,in que deliquerat,praepropere pacem dedein lrat Quod solemnis fuerit ex sequen/ubus liquet:quonia3 aegre fert Cypria

nus,quod contra decreta,ante legati

naum tempus satisfactionis,ct sine pe stitu & conscientia plebi nulla infirmitate aut necessitate urgente pacem ei uconcesserit icet pacem semel natam, non putauerit auferenda, sed victori traditam sibi comunicatio 3 permit tendam. Forte cum presbyteri pri/

tus etiam soletu poenitentia onera ψ . s

30쪽

retu postea autholitate patrum rigor ille sublatus est a presbyteris, scutias etiam in laycis desijt. Quoniamina gna contigit varietas ii, his canonibus poenitetiarijs:cus aliqui episcopi erat

nimio rigore seueri: Alij insigni clemetia mites Ad quod ex epistolis Rugir.& Cypriani passim intelligi potest, Se

Iegenti antiqua poenitenaria,ispe oc curret.Et hanc canonum varietate pulchre excusat.s Cyprianus in epistola ad Antonianum,quomodo no runa pat vinculum unitatis ecclesiasticae. Verba elegantissimi martyris audia mus .Et quidem apud anteces nes nostros quidam de episcopis istinc in M

uincia nostra dadam pacem, moechis non putauerunt: &in totum poenitentiae locum contra adulteria clauseriat: non tamen ab episcoporum suorum collegio recesserunt: aut catholice ec clesiae unitatem, vel duritie, vel censurae suae obstinatione ruperunt: ut quia

apud alios adulteris pax dabatur, quialon darit de ccclesia separaretur. Ma

SEARCH

MENU NAVIGATION