장음표시 사용
11쪽
---α ι Celsitudinem Vestram haec pia cura solici Tutore,&Cura.
tudo pertineat,qui Tutores&curatores quoq; Prin 'u': t: 0 cipis Iunioris filij,ab optimo ac pijssimo Electore Ludovico, foeticis recordationis, cum Duce IoanneCasi- miro, testamento constituti estis,ut eis vestrae intelligant, quὶ impiam dc profanam doctrinam,contra expressa verba sententiam Testamenti Christi, in Scholas Icclesias Palatinatus, Caluiniani Theologi introducere conentur. Cuius indignitatis seria consideratione excitatς, de viavi ratione commoda cogitent, ne praeclara illa indoles fili unici eius Regni haeredis relicti, tam misere corrumpatur,4 in tenerrima hac aetate, quae instar cerae facile flectitur, implain sacrilega opinione ZUuinglianorum' Caluinistaru, ad totius Palatinatus perniciem, is ultorumillium
animarum interitum aeternum, imbuatur.
Nihil enim dubito, eis vestras pro sua pietate sapientia facile intellecturas , qua ratione tantum malum auertant, offendiculum, quantum in ipsis est,caueatur, aut tollatur. Qu'd Filius Dei, de cuius honorein gloria agitur, largissima sua benedictione
clementer remunerabitur. Cuius Testamentum, Ut apud omnes vere pios sanctum, ita inuiolatum vestra quoque pietate, religiose in hoc Regno conseruanda est. Quod optimus quoque Princeps Ludovicus nice exoptauit, qui syncero animo ac pio Zelo, quan Pietas Acaelus Ele. tum in ipso erat, cauere Voluit, ne quisquam contrari Paulini Lu-um facere, aut tentare audeat, quod subditi quoque magnis gemitibus expetunt. Deus optimusMaximus,Pater Domini nostri Ie Votum piorum.
su Christi, furoribus Satanae resistat, doctrinae coele
12쪽
his puritatem in hoc Regno plantata clemencer eo seruet, tanta offendicula ad nominis sui gloriam det Ecclesiae salutem mitiget minuat, ac sui ill stri aduentu his certaminibus vel tandem finem faciat, Amen. Bebenhusija6. Augusti s A. Ceis. V. addictissimus Iacobus Andreae α
13쪽
Aprilis Heidelbergae proposit .
M. ccademia minis is Professor, de Eucharistica controuersia rapiris quaedam ut ipse appellatλ Doctrinae Theologicie, de Mibus, isdatu Illustrisimi Principis ac Domini, Domini 1 o-
num, Tutor; s Administratoris Electoratu Palatinatus, Patiariae Ducuse in Academia Hydelbergens, ex per- ιο Dbi , fidei orthodoxae rationem interrogantibus , se . Aprilis redditurumpromi t. Cum aut facile diuinare potuerit, non defuturos etia Protestatio Gryn iab emes sauibus breuitate tempor sexclusiis quo hae Disbm ς su Dispux xi
tali Uesinanterproposita; uit, occedere non licuit,2 qui eam oppugnaturi essent:partim in prooemio artim infine Distu- rationi bicauere potuit. 'Iam apertescribit Senon Ν- iam neminem ex absentib- rouocau, setae animum, nec otium esse ad instituendam πορμ ε velitationem ullam: sed Deumpotiuιpro illis inuocaturum s charitate, non conui
ri; certaturum, NEC IN ALIENA SCRIPTA CEN-
so RiΑΜ IRGvLA si bisumpturum uuibus verbu, qua sorexμορ iudicio, spocrita,spessimam eonscientiam eum insigni impudentia coniunctam, prost. Etenim inpraefatione ad Ioannem C mirum Palatι- num, Ducem, cum timem dedicationas suae redderet, et M tud.
14쪽
, Constitatio Dispur Ioan .Iacob. Grynaei iud. eiu nomini potissmum inscribi se testatur, 'r: tri Nationibus eius lectiornutior esset. Si ergo absintes audire umillis quosper scripta conferre recuset, cur uanon modo in Germania, sed etiam in exterisIdgnis s Ilationibω ululargi,s ab omnibus legi Item, si censeriams2am virgulam in aliena seripiasibi ι emere non vulsumere, cur Lutheri, Hero is illiu ummi, a,sanctas ductissima scripta rati sumbrium, dum uiueret, hic 'pseritias, eWre non ausa fui et tamsuperbe damnat s ridet
Adeo retiam eius nomini nonpepercerit. o D. Iacobu EHi vero non defuerunt, qui hominem propter in ignem futationem susce stultatem, inconstant/am h pocris , s omnistus notam
porix perfidiam, indignum iudicarent,o cum ipse de coitibus 'ligionis Gyristianaescripto conferatur nequaquam tamen intermittere potui, quin quidquid id efflaboris e moti-flia ropter cause non contemnendas, quibM permotus sum, in me reciperem , cum enim anni 1 aliquot N-FIRΜANDA sv a TvDIA cuti loquebatur.)Academiae nostrae alumno fuerit, in qua in ignem, pocritam egit, s Testimonium quoque Doctrinapublicumsua hypocrisis renuusellicitationibus consecutus esset, oscii mei esse arbitratus sium,s qualis spe Ecclesia Doctor, quid ista infide s doctrinafatuendumsit tu sua conficientia hane
causam agat,omnibus js aperirem. Etenim cum, Ῥt dixi superioribus annώsese adiari
fessio fidei Grynae demiam nosnum I ubi ensem contubstet, s Profestorum in Academia Tu Theologorum sessiones audiuisset, eatore iuuenili, Aperbia
15쪽
inonium doctrinae, quod in Scholas2mmtim e , octonuitim avellitant, ambiret quia ero collegium nostrum prauissimas, easque, quod pro dolor, euem rus docuit , minime Tana caueas babebat, cur ipsum petitione summi huius tu Sebola honoris repelleret, uisu enderet , aliquoties mepriuatim accedit, squanam causa huius morae, diffidentiae est, quo minu ad titionem honorum admattereo tur, follieite quaerit ego nulla circulione , iis, rem, ti rei veritates babebat, aperte illi exponebam. ud 'dvidelicet collegium nostrum fusticetur, ipsium in Doctrina meritatis , Oufesonis Eccbsiarum nostrarum non fore ou Grynaeo cur Di spustantem suae causa etiam fuit, ut ipsi materiamet bur x xto publica de
lationu de Persona Visamento Momin nostr BD chri Aea demi,Tubin siproponerem, de qua publice restonderet, s hac ratione gesi proposita siti
non solum ingeni vires experiretur , quantum in sudio Theologico profecisset, se imul etiam Confessonem ingenuam de ea parte doctrina publice ederet, in qua Collegionο-sroides eiusfustectis dubia erat. cum igitur in ea Dο-ctrina, quam per gratiam Dei nune annuluam plurimis contra Qui lianos, caluinianos , firmissma Sacrarum literarum testimoniis propugnauimus, si consantem fore, non modo priuatim in Collegio nostro sanctepromitteret: sed etiam inpublica renuneiatione tinni iuramento conis 'maret, ummus hic bonos, cum alus iras ornaissmis, ei collatine C. Ne autem Lector de fide nostra dubitet, aut quam doctrinam impublica Distulatione defendendam usi serit Gryn - , bcreat visum e C, integram θ a rati
16쪽
ς Disputatio Ioan Iacob. Grynaeitationem, sicut Tubingae excusia, s quamplurima exempla passim 'arμμnt, hic inserere, 'ν eam deinceps pii Lector cum fidesse insiconferre, scollationefacta iudicareposis it quam in Deliciter bie insignit 'pocrita, poetsuum ab Academia nostra secessum, insecrarum literarum studio profecerit.
ui: dem eradi substantiali eorporisti sanguinis eius in Eucharistia, praesentia.
sti, iuuante praeside, clarissimo Viro . Iacobo Andrea, E eles cst Schoia Tubietensis Praeposto cancellario dignissimo , ac sacrosancta Theologiae DoLtore raros breces
berrimo, patrono est praeceptoresuo reuerenter colendo, Ioannes Iacosm Grynam, pridie nona Februaraas,in auditorio Theocogico, re
ri, Iacobus Andreae S. D. PMANU DE MAIESTATE MOMI,
nis hristi,veracpcorporis&sanguinis eius,in ευχαριS, praesentia, doctrinam, has ob causas potissimum, hoc tempore visium fuit, publicc discutiendam proponere. Alteraesit, qudd vidi
deam Quosdam nostri temporis Theologos, doctrinae Quam
17쪽
nodis Dominus per D. Lui herum eaeplicatam reliquit, pro es t V
i modum φblitps,ut eam incognitam, i prorsus damnent, tu, A 'aut saltem iudicent ad viscationςm huius controueritae,5 verae praesentix corporis singuinis ultristi in Sacra iiDento inertionem nihilsertinere , ab ea Malienissimana eaedilis u.
tationem,nuper admodum pernos introdiactam. In qua ta: men idem Lutherus, piae memoriae , robur sententiae sciae, eX authoritate sacrae scriprurae, contra omnia adiaei ae partis ars
gumenta, posueriret ea vel spla rationis figmenta refutari, veram corporis Se sanguinis Christi praesentia asseri: confirmariposse affirmat, si maxime Uerba Coenae, nunquam ' Christo dicta essent Altera est , ut hac ipse repetitione piae do
dirinae de Dextracinaiestatis Dei de Christi hominis ad eam
collocati, auditores nostri excitarentur, ad cpnsiderationemdqctrinae aduersiariorum lapstrorum Paulo accuratiorem, qua Ecclesiae Dei cessum aliquem ac definitum locum in coelo,pro infinita maiestate Dextrae Dei, obtrudunt Nubi iuxta humanam naturam suam collocatus, sedeat, stet S pro liberrima sua voluntate ambulet Christus. Quod cum beatitudine cors portam glorificatorum plane pugnat, cum in illa piorum cesIicitate, nullus sit neque locus, nec motus de loco in locum, quia nec in melius nec in deteriu', sed intra sese omnem beas titudinem, quae Deus erit, possidentes beati homines, extri nihil requirent. Postremo ut omnes videant, quam non sit erroris in hac controuersia operculum, homines a definitione huius maiestatis, reuocare quae αiiκτος est, Se per res natus rates vix adumbrari, nulla verb ratione conuenienter so lide explicari potest. Similitudines enim, sicut in persuadens do docendo pIurimum valent, ita in disputando non moεdo nihil prosunt, quin etiam pIurimum periculi habere comsperiuntur, quod omnis similitudo cIaudicet, quod dicimtur non quatuor pedibus currat. Longc ergo tutissima rasti videtur in hac controuersia, ut hac maiestate hominis Christi, quantum scriptura nobis aperitur, cognita,ea circors poris sanguinis eius, in coenae dispensatione, iuxta institus entis voluntatem, credita, omnes profanas disputationes de
modo praesentiae, abiiciamus, in tanti mysterii considerasitone,oculos,mentcm, siue VI ApostoIus ait παννοημα ab
18쪽
ε Disputatio Ioan Iacob. Grynaei
τι pvπακοψla τῆ χρiri ραχμαλοτ οντ et, simplicissimo Versho Christi, simplicitate fidei nos subriciamus. Acsiilla inhaecontrouersia quae plurimis annis Ecclesiam Dei exercuit, cursum Euangelii non parum impedivit, concordia speranda est,qua unice Omnes vere ph in toto Christiano orbe optant,d auidissime expetunt et hane nobise hac una maiestatis vextrae Dei consideratione, expectandam esse existimo. Et Deo vivorum mortuorum iudici, rationem reddituros non dubito durissimam, qui, perturbatis Ecclesiis suas ars nates cogitationes mordicus retinent hancc maiestatem serutantes magis quam adorantes, piae concordiae faciendae
EXxat apud Vincentium Lyrenensem elegantissima sitNI.
litudo: Imitetur, inquit, animarum religio rationem corporum, quae licet annorum successit, numeros suos euoluant de explicent, eadem lamen, quae erant, permanent.
Et paulo post Vnde non dubium est, hanc esse leoitimam iurectam proficiendi regulam, hunc ratum ivlci;errimum crescera ordinem,si eas semper ingrandioribus partes ac forimas numerus detexat aetatis, quas in paruulis sapientia creas loris praeformauerat. Et horrendum peccatum est,si quis no vi dogmatis author eNistat, vel propagator, cuius Christum, Prophetasic Apostolos non habeat authores. Hanc securi regulam,quam nobis Prophetae, Apostoli, primitiuae Eccle. fiae Patres,Consessores martyres, de persona Christi eius maiestate tradiderunt, doctrinam, quae hoc tempore in conatrouersiam venit,tanquam noua eruditae antiquitati igno. la esset, breui disputatione repetere&declarare conabimur:Vt
quod ab Apostolorum temporibus sicut idem Lyrenensis loquitur,fimpliciter credebatur, hoc idem etiam nostro tempore diligerulus credererur.
19쪽
FST autem haec pia& Apostolica, contra A rij, Nestorij, Eutychetis, Photini, Apollinaris,
Samosatent, imilium haereticorum doctrina, duas in Christo naturas personaliter nitas esse, quaru altera, diuina scilicet, cum persona Patris Spiritus sancti ου- communicat altera Verbhumana, de substantia nostra est, caro ex carne nostra, is ex ossibus nostris Ephes s. a. Ratione igitur alterius naturae, Christus crea lol, n- tor,&est,& dicitur, per que secula condita&omnia Colossi x. facta sunt, sicut scriptum est: Et sine ipso factu est Gςnςs 3- nihil. Ratione verbalterius creatura est, cuius ini LMς Τηtium est ex substantia D. virginis Mari , per Spiri η h tus sancti virtutem.
no natus Verus: Unigenitus est aeternus Dei Filius: ita idem in tempore plenitudinis, ratione naturae assumptat, vere filius hominis factus, non phantanma, aut umbram humani corporis, ut Marcionitis placuit, sed verum corpus assumpsit,quod cum nostris ratione essentiae specie unum est.
. Non aut duo fiunt filij, sed unus ideq; Christus, LRς Dei: hominis fili', in una persona, Iesus Christ'. 0'9 Due Devnione vero personali harum dua um naturarum in Christo,cum hoc tempose non sit eadem omnium sententia, quam tamen nobis in sacris literis, Spiritus sanctus fatis persipicue descripsit, bres uiter eam explicare conabimur.
20쪽
s Disputatio Ioan Iacob. Grynaeio Vnionis autem, siue unius quadruplex sese n his hic offert ratio, quarum prima est simplicissimad persectissima, qua tres hyposta sies, Patris, Filij
Spiritus sancti, essentia num sunt. . Altera est Naturalis,qua ex materia forma, quiddam compositum constituitur, ut exanima&corpore, homo.
8. Tertia cst,qua substantia: accidens, subiecto unum constituunt, sicut albedo&paries subiecto
unum sunt. s. Postrema est, qua duae natur , siue substantiae, unum personale constituunt, non tanquam compositum ex partibus tertium quoddatvriodri: constituentibus, sed quasi per accidens, ut Scholastici
loquutur, Vnum, pr ternaturasin substantias constituentes, non existente tertia quadam per se substantia, quq neqri Drris oraue homo sit. QMandoquidem utraque natura, de toto Christo in quid praedicatur, quod in compositis naturalibus non item fit. Dicimus enim Christus est Deus. Item, Christus est homo qua ratione non possumus dicere: homo est anima, aut homo est corpus cum homo sit quiddam ex utrisque compositum, tertia scilicet quaedam οι existens. Io Est ergo hςc quarta unionis ratio,inferior prima: Nunquam enim diuinitas lumanitas, essentia sunt unum, sicut tres hypostasies in diuinitate: superior quadata ratione secunda, ad coque arctior humanitatis Christi cum diuinitate, quam animae cum corpore nio, personam constituens,existit.