장음표시 사용
331쪽
tempore conserti. Cap. XIX. 3i r
eamdem scelesiam, & Pontifices imis . Probabimie tamen puto dictum Regem contributiones Ecclesiasticis imposuisse cum Pontificio, aut saltem eorumdem Ecclesiasticorum consensu; ut etiam Franciscum
Primum Galliae Regem in Mediolanensi Ducatu , de alijs Italiae partibus subsidium ex Ecclesiarum pecu nin sibi compa rasse.
3 Ali, Principes maxime pii, de Catholici nihiI
de Ecclesiae bonis attigere, n isi prius obtenta a Summo Pontifice licentia, ut Maximilianus Primus , Resp. Veneta , Rex Neapolitanus moturi bellum in Turcas ab Alexandro Sexto, Carolus v. Imperator in bello contra Protestantes. Carolusin. Francorum Rex in eo contra Rebelles a Pio V. Emanuel Lusitante Rex in eo contra Mauritanos, Carolus Emanuel Sabaudi Dux, Duces Florentini, ac Ferrarienses , Philippus IV. Hsspaniarum Rex Princeps noster annis ior . & i53 3. ab Vibano Octauo obtinuerunt ut sibi suarum Ditionum Ecclesiae subsidium conferarent pro suorum Regnorum defensione, testibus multis, a & moderno autore prysentium gravaminum a Maria de Ecclesip defensore. Et hunc esse morem Catholic
rum Principum ait Baronius anno 38 T. addens non pana de vita
nisi Apostatas, & Haereticos Impp. exegisse ab agria Philippi p. Ecclesiae censum. 6 Non raro autem Principes propria autoritate in debet. dm. P. res Ecclesiq manus iniicientes a Deo Opt. Max. grauiter puniti sunt, ut Alexias Imp. qui in necessitate or- st.p.r . r. an. namentis, &donarijs Ecclesiae aerario suo subuenit, io 3 Dian,p. sed tot malis est afflictus, ut omnia restituere promi sei it, legemq. tulerit, ne quid simile in posterum au-
, dercnt caeteri,etia nasi,vel Cadmea necessuas urgeret.b Alphonsum cognomine Sapicntem in multa mala
332쪽
sncidisse ob bona Ecclesiae urumata censent historici apud Dianam p. T. tr. i. res. ao, Carolum Martellum ob Ecclesiasticas pecunias in usum proprium versas langa torsione, & verenda morte consumptum esse a Idem an. narrat S. Bonifacius apud Baronium a , & eum testa- i. .stu 313. tur uisum D. Eucherio Aurelianensi Episcopo aeternis supplicijs idcirco mulistarii Charibertus Francorum Rex cum possessionem Ecclesiae S. Martini vi abstulis.s idem in. anno ob ijt s post acutissimum totius anci ri.&Greg. ni morbum. Ludovico cognomento Crasso minatus T*xon, de est filij mortem D. Bernardus si persisteret in aufere g ' ' Vpq 'i'-bonis , ae reditibus Ecclesiae, non inanes Hisse minas euentus ostendit, nam breui occisus est illius filius casu equi vi refert Diana T. p. v. i. res. 2 o. n. Tovbi & refert ex Valboa Carolum V. classem magnam endicam, Philippum Secundum, multas triremes , de fortissimam arcent Coletam amisisse cum subsidia ab Ecclesiasticis voluerunt, licet cum Ecclesiastic . rum, & Papae licentia. Diuinitps plures fuisse punitos ob manus in Ecclesiarum,& Monasteriorum bina inlectas, licet bellorum causa id fieret, & variaeTuton l. a. accidisse miracula, pqnam. Cflitus datas usurpatoribus eorundem bonorum , & expilatoribus narrat Gregorius Turonensis. e Vtinam nostra state, non glor. confes aliqua accidissent rerum Ecclesiasticarum impren toribus, eae quibus certissimum Diuinq ultionis ar-& de gestis gumentum sumere possumus. Sed parcendum est ri.
Franc. l. . r. centiorum nomini.
ex Baron. an. Addo Berengarium Italiae Regem, qui ob ablatam se. de s set. Insulam S. Iuli j a Nouariensi Episcopo. se suum ci h perdidit Regnum d Ethctred si Angliae Regem qui obae Baron. an. vastatam Ecclesie Roffensis ditionem depraedationes' id est,h. Bertam Ricli uuini comitis
333쪽
tempore conserv. Cap. XX. a Is
eoniugem , Suae Iuliacam villam inuito Iutione Rhemensi Episcopo usurpans, graui,& lethisero motabo laborauit, ac miserrime animam efflauit a Imitenis tur potius Christiani Principes Sanctum Primum 'Arragoniae Regem, qui cum multosvreditus Fccle- ' si sticos, licet cum licentia Alexandri II. & Gregorij VII. Summorum Pontificum comsumpsisset necensitate belli contra Mauros pressus publicam ob id
. egit poenitentiam anno io8 I. EX Diana T. p. tr. i. res.ao.n. 8. Nam Dei cultus tunc maxime est promouedus
donationibus, &Eleemosynis Ecclesiae, & pauperibus ut cius ira mitigetur, cum bella , & aliae publicae necessitates urgent, non autem eadem ira estio uenda, & augenda grauando ipsam Ecclesiam,cluseque ministroscontributionibus Malorum enim medela est Deo dare nostra,non ab eo, eiu . ministris qua ipsius sunt auferre,quod regnors,&Rerum p.ruina est. Non pastores, sed oues Ecclesiae se esse meminerint Principes, ac Magistratus, ut monuit Basilius Imp. , at l. adeo bonorum Ecclesiasticorum non esse 5 ribori die
Dominos, nec administratores , ad oves enim non Syn.Gciam
spectat de Pastorum bonis suo arbitratu disponere . Nec Magistratus ab huiusmodi si an is se immunes futuros putent, quia suorum Principum causam tueri , se profitentur , Chil dericus sit optimum huius rei Thes pol t. l. exemplum. Primus hic apud Sigibertum Francorum' s. ine- Regem habebatur, sua hic potentia n ixus agellum Gret Turon ab Ecclesia Aquensi rapuit, Caro rcs ei stetit, nam l. c. de gloris post continuum, et de acutissimum unius anni morbum . heu hetia miserrime expirauit. Alius nobilis a muribus fuit ,. i. discerptus ob bona Ecclesie direpta teste Baronio.
Quam plenam sustinuit etiam Viectata usu loniae Polonicatum Dux ob bona orphurorum, de Viduarum, Iu-Cro crus li. Perum usurpata. e
334쪽
Sanctorum virorum sententia Quaenam , iuent, cum Principes aliqui ,,ua Ecclesiae grauare conati 'sunt, urgentibus bellis.
et Cistaris isdicenti onus Ecclini a restitii Siamuriosus , a Sine consensu Ordinis Eccisiastici non imposivit oner Ecclesiasticis Philypus Beliaturus contra Turcas ;ram ramen esset id nimii graue, Petrus Elmensis pluribus probauit non esseta tolerandum. . 3 D. Ambrosus compulit Theodosium ad abrosigandam Iegem contra libertatem Ecchsa. S. Ioannes Neemos narius obstitit accipienti moebi Heraclio bona Ecclesia ob bellum in Persans Gregoriui Nanus , O Bani eius alijs usibus applica.re bona Ecclesia , quam ad eum, d quem sum data, vorant sacrilegium inexcusabile. 6 Sancti Regis panitentia , cium inuari sit bona racti M. On omnes sanctissimorum virorum de hac re sententias huic tractatui insere. re est animus, ne rerum prolixitate fastidium lectori afferam, paucissima seleel ponderatione digni a . Ac pria
i Cum Clotharius Rex Francorum indixisset, ut Ecclesiae Galliae Fisco suo soluerent nescio quam phcunit summam S. Iniuriosus Episcopus Turonensis ei cons
335쪽
tempore colafim. Cap. XXI. 3 t s
el constanter obsistens illa verba dignissim sua San.ctitate protulit, & quae Principum omnium mentiabus in sculpantur. Si volueris rei Dei tollere,Dominus Regnum tuum velociter auferet, quia iniquum est. vi pauperes quos tuo debes alere horreo, ab eorum stipe tua horrea repleantur. Qui Sanctissimi v
ri verba, ac rationes adeo Regem permoverunt, ut errati veniam petierit, decretum qi reuocauerit. His storiam refert Gregorius Turonensis. a Notanda est a Turo L. autem ratio, quam attulit, nempe non esse horrea
Principis replenda bonis Pauperum, quos horreo suo toti .uos: alere debet. Bona enim Ecclesip sunt bona Christi.& Pauperum, cultusq; Diuini usibus deputata, de ideo in alios usus non sunt conuertenda, etiamsi de bello Sacro,&contra fidei hostes agatur,line Papae. aut saltem Episcoporum cum Clero consensu. a Sine dicto Papae consensu decimas non impetra runt aliqui Galliae, Anglisq; Reges, de Flandrit C mites pro expeditione in terram Sanctam , teste Baro. nio. b Nec sine eo bella moturus in Saladinum Turca- . arroa. rum Imperatorem Philippus Galliarum Rex tribu u i. tum Ecclesiasticis indixit. Sed cum ob illud Ecclesit,ae Pauperes nimis grauarentur, Insignis doctrina, &sanctitate , vir Petrus Blesensis multis tum rationi bus, tum autoritatibus, tum exemplis Aurelianen sena Episeopum Regis consanguineum hortatus est, ut se illi opponeret hac in re. c Cuius rationes hae e Petriis R. t
Ptima Princeps,qui fidei vexillum fert ante Reges,& Principes terrp. grauando Ecclesig bona non debet esse in fidei defensione retrogradus , Quare si bellum suscipit, non de spolijs Ecclesiarum , non desudori.
bus Pauperum viaticum sibi, & suis exhibeat, nam Rr a qui
336쪽
quae ratio est, ut qui pro Ecclesiae pugnant, Ecclesiam Loliente .
Secunda quia si testimonio veritatis in ignem aeternum mittitur, qui sua Pauperibus nonaledit, ubi quaeso mittendus est , qui bona pauperum , vel Meelesiae vi abstulit, rapuit, aut fraudauit pTertia quia numquam Pauperum , numquam Eoclesi* spolia prosperum habuerunt euentus auspir
Quarta quia Ecclesiastici sunt positi in eis, quae
. sunt ad Deum, ut offerant dona, dc sacrificia pro Rege , ac populo, & si iratus in eos e st Dominus, Saceratios medius intercedat, rein tempore iracundiae fiat, reconciliatio, unde quid aliud a Pontificibus, vel aeClero potest, uel debet Princeps exigere, quam ut incessanter fiat oratio ab Ecclesia ad Deum pro eo' Sic Moyses, & Aaron motum Diuini indignationis conistra populum Israel oratione placarunt , Idem populus Moyse orante contra Amalechitas praeualebat,
eo ab oratione cessante vincebatur: Sacerdotibus
vociferantibus muri hostilis Ciuitatis Iericho cor. ruerunt temporibus Iosue.. Qiginta Quia Rex non ad oppressionem pauperum, sed ad tuitionem Ecclesiae potestatem gladij accepit, & ideo eius bona grauare non debet. Sexta Quia moriturus est Princeps , & Ecclesiae
suffragijs indigebit, quibus si eam vivens bonis spoeliabit, indignus forte iudicabitur. Septima Quia Ecclesia a diebus antiquis libera est, &filis eius, qua libertate Christus eos libera uit dicendo in Evangelio, quia filij sunt. Si autem angariatur exactionibus,& oppressionibus potentium, cogitur ancillari, de iam non Sara libera, ac Dominaesto
337쪽
est, sed AMinerua, quae seruit eum filijs suis. Quare si Principes belli Ierosolymitani obtentu volunt
triburarijs functionibus characterem seruitutis: Ecelesiae Christi inurere, qui filius est ex aduerso a cendat, mori potius eligat, quam seruire. Princeps autem locum agnoscat, Mossicium , in quo posuid eum Dominus, nec de Thesauris Ecclesiae, qui sol tuis tabentur pauperibus, pr*lia Domini p lietur ,neq. confidat in fortitudime, aut multitudine armatorum
sed in Domino, qui est fortitudo plebis suae. Quiae
tamen Principes, & Magistratus viam suam ab executionibus inceperunt, & viaticum sibi de Iapinia. pauperum , &Ecclesiarum Spolijs confecerunt, fuit propterea hqc via scandalum ipsis, nam victi 'ab 'ho...ctibus recesserunt inolent haec Sanctissimi viri ver ha Duces, Magistratus , ac Principes , nam bello rum infelices exithsas ibit Ecclesiasticorum grauaqiniui, timeant ne dum quaerunt ab Ecclesia contria butiones, ut Milites sustententur. & contra hostes oppida defendantur, hq sint veluti ingentes exercutus, qui omnia Principis, ac populi perdant. Dictis non est contcntus Vir iste d'istissimus aequo, ac mora
probitate clarissimus. ', i i , . ii et . . f
Addit alia maxime notanda,monet enim Archiepia scopum, ad quem scribit, ut hanc suscipiat prouin clam monendi Regem , ut a grauanda Ecclesia abilineat,nec Euangelicae libertatis obliviscatur, quq non solum filios Dei,sed amicos facit,&ideo ne cum aliis multis Episcopis Principi aduletur , assentiendo ijs onerum impositionibus, sed pro Domo Israel .ex aluerso ascendat, di pro testamento Dei, idest Ecclesiasticis personis, murum inexpugnabilem se oppo-uat, enorme namq. fame, & animae discrimem ii
338쪽
curret, si hanc iniuriam Christi ( en ut Ecclesiastico rum gravamina a Prinsipe Laico imposita vocet . Christi iniuriam ) silentio, de neglectu dissimulei sTum sic concludit, Reuerendissime, ac Dilectissime Pater mi tuae discrinioni committo Religiosorum quietem, Pacem simplicium, causam Christi, & Eo etesiae libertatem . Ponderemus quaeso singula. . .Non ergo existimat bona Ecclesiastida grauari posse sine detrimento quietis Religiosorum, Pacis simplicium , Christi causi se inhonoris. Lecleiis liberta xis : Quies autem Religiosorum turbmir, quia nece iaviijs ad victum,&vestitum carebunx, atq. ideo coonentur secularibus se immiscere negotiis ; relictis Liritualibus, quod utinam in ditione M liolanensi verissimum experientia non doceret. Pax etiam plicium magna patitur incommoda, , quia mulit via dentes . Principe seculari Ecclesiasticosa uati eos Nihili faciunt, de a reliquo populo non segreganti, ac distinguunt, atq; ideo Sacra prophanis miscentes , multis cogitatio um tumultibus iactantur, diuina a terrennis non distinguuntes. De Christi causa agitur, quia de ipsius bonis tractatur, quae dum auferuntur, ut militibus, aut alijs ob bellum dentur , Christus causa sua iniuste cadere dicendus est, dum laicus illius bona usurpartamquam sua cum multorum pauperum, qui ijs sustentabantur , damno e Libertatis demum Ecclesia iacturam patitur, quia priuilegia eius antiqua auferuntur sine Summi Pontificis capitis ipsius consensu, & forte etiam falso necessitatis praetex tu, solvereuriri biga cogitur laico Principi, cui subiecta non eu. Hic Petri Blesenus sensus fuit in Epia
s Idem Archiepiscopi Mediolanensis S. Ambrosii
339쪽
cum legem latam , qua Viduae vetabantur' baron. n. relinquere bona sua Ecelesiae, & eius ministris, aut pauperibus, compulit Theodosum Imp. abrogare . licet Imperator necessitatis reip. velo se tegere posset, ac dicere se non autoritatiue, sed ut Rei p. Sconomum agere, ne laici ad inopiam aliquando redigerentur cum Summo reip. ipsius periculo . Quae quidem lex non tributariam reddebat Ecclesiam. sed acquirere viduarum bona impediebat, eius tamen libertatem tueri hac in re voluit Summus vir animadueratens hanc esse Clarissi causam, quid quaeso praesenti tempore a sturum fuisse arbitramur cum Christi spo .sa Ecelesia sub tributo ponitur, cogiturq; in uita promphanis bellis inseruire erum Eadem fuit mens, idem sensus Sanctissimi Epi scopi Alexandrini Ioannis Eleemosin iiij b c um
Persici belli necessitate urgente Heraelius Imp. p dae s . Iam cuma carens, nec a quibus eam mutuo acciperet ,
habens, carensq; spe tributorum exigendorum a populis,qui saepius ab hoste spoliati fuerant, ad Ecclesiaruin bona confugeret, & huc, illucq; exactores ad multas Imperij Ecclesias destinaret, iamq; misisset ad Alexandrinam virum insignem Nicetam, qui eius Ecclesiae pecunias colligeret, atq; in Fiscum inferret , obstitit Vir Sanctissimus Ioannes negans se daturum, quod suum non esset , sed Pauperum. Historiam hanc sic narrat Leontius, Accedens Nicetas Patricius ad Ioannem Patriarcham, Manus, ait Imperatoris eget multis pecunijs, quas ad necessarios usus Reip. quotidie consumat Nam ipse quoq: vides in quantas angustias reducta sit Resp. oportet ergo, ut quae temere, & ad nihil quod oportet, a te consumum tur, deserantur ad eratium publicum. Cui Ioannes
340쪽
nihil popterea conturbatus respondit,Non est iustinis,' ut quae Regi inlesti sunt consecrata .: prodantur Regii terreho, est enim hoc plane Sacrilegium, & non phiruum in Deum peccatum. Sin autem tibi visum est selfacere, Ecce quaecumq, EcclesiS sunt, ea accipe,' &fac, ut volueris, si quidem nulla ratio ab hac te abis ducit sententia , mea enim volpntate, ne obolum quidem dimittam eorum, quq sunt ryosita. Cum nihilomnus Niceta Ecclesis pecunias iussisset aula iri, atq; Eleemosynarum materiam magna ex parte' eemosynario sustulisset, miraculo ostendit Deus quam sibi grata suisset Ioannis constantia, in neganiadaEcclesiae pecunia Imperatori, nam quasdam meu iis amphoras in aurum vertit plura suppeditans quam a liceras a sportasset: Quo miraculo hic commotus non
' silum ablata omnia Ecclest restituit, sed multa exe' suo addidit, &veniam inconsiderati consilij ab Epi,
opopeiijt. Paulisper, si placet, factum istud ponis
deremus, facit enim ad rem nostram . . .
Primo Bellum erat cum Persis Romani Imperij,&E clesiae hostibus,qui totam sere Remp. Christiana cum code Romano Imperio in angustias redegerant Vinis dicanda ab eorum potestate erat Sanctissima Crux quam expugnata Ierosolyma abstulerant, summa-erat Imperatorij aerarij angustia, nullum videbatur aliud adesse remedium , pipterquam Ecclesiarum binnis uti, earumq; pecuniam ad usus bellicos pro militari Ripendio cunuertere , Vir tamen Sanctissimus
negauit, se eam sponte daturum. ca potissimum ramtione ductus, quia Pauperum illa erat, eorumq; imdigentiae subleuandae dcstinata, Regiq; Caelesti donata, quod huius decretum gratissimum Deo fuisse