장음표시 사용
311쪽
tempore consem. Cap. XVIR. ast
silia liberantur, dum non iniusti, sed ingrati appellantur, quod enim ob grati animi signi hcationem debetur, non est ex iustitia commutatiua debitum , siq; petatur tamquam ex ea virtute debitum, tum demum iniuste abent resp. Princeps, aliis, omnes,cum collatio beneficiorum non imponat obligationem ex iustitia commutatiua ad ea compensanda nee dat benefactori ius aliquod illius iustitiq. ut sibi vendi care possit bona eius, cui benefecit. Quare aequum quidem est benefactori subuenire , at si non fiat . non potest ille quasi debitum ex iustitia velle sub uentionem , imo eam si vi exigat, aut si clam auterat, quod piaetendit in benefici j compensationem. tenebitur da restitutionein . Quale iniusti nunquam vocari poterunt Ecclasi astici si nolint in neces.state reip. contribuere, clan nulla iustitiae commutatiuae obligatione erga eam teneantur . nec etiam distributivae, cum huius munera conlistant in hon rum communium distributione, de qua hic non a itur. Quare si peccant hac in re Ecclesiastici , contra iustitiam legalem seceant tantummodo, ob quam
quisq; tenetur procurare bonum commune, quando opus est, ut pars bonum totius , cum praesertim in periculo versatur communitas ri Nec peccans contra hanc virtutem ad restitutionem aliquam tenetur, nisi ille sit, ad quem ex ossicio spectet.boni communis d. s. n. u. I
conseruatio, a ideoq; ius non habet Princeps, Resp. auferendi vi ob eam transgressionem ea, quae di transgressor non dedit, nisi iudicis personam induat, velitq; eam transgressionem punire, quam pertinam laici respectu Ecclesiasticolum induere non possunt ut ex pluribus legibus, tum Canonicis, tum ciuilibus aperte constat.
312쪽
apa De Lib. Eces. Publ. necesse
a Ecclesiastici laicos non isdunt. et Defensio quandonam licita sit. Vis actualis ah
Ecclesiasticis non infertiar laicis.s Laici contra Ecclesiasticos non se tuentur cum . moderamine inculpatq tutelae. Et inique agunt eos molestantes, clan pr*sertim cum alijs priui. legiatis non ita se gerant, nec cum potentibus viris onera non soluentibus. A opiniones variae circa eum,ad quem spectet dam. num tolerare, cim fit alteri priuilegium ab on
s Defenduntur bona Ecclesiasticorum tantum mo . do indire ste tempore belli . Successerunt bona loco decimarum , & alimentorum . Non subit maiores labores, aut sumptus Princeps, quia dc fendat Ecclesiam cum laicis, quam si solos lai, cos defenderet. Ob defensionem Ecclesiae multa Principibus concessicPapa, a r Nec illud: effugiumquo se laici tuentur, qui, quam ijs fauet, Nempe compelli Ecclesiasticos ad onerum solutionem, non in penam alicuius vansgressionis,& io vindiciam, sed in sui defensionem,& damnorum passorum restaurationem. Nam densensio tunc est, cum damnum iniuste im minet, illudq; arcetur, non autem clan damnum iam euenit. In nostro autem casu si Ecclesiastici onera non
foluunt, & ob id laici paulo amplius grauati sunt, iam damnum passisunu non ergo se tuentur, contra Ecclesiasticos
313쪽
tempore conseru.Cap. XVIII. ass
sasticos; Et si se tuentur quanam in re eos Ecclesiastici vexant, quod ve damnum iniuste inferunt, ob quod armatorum militum, satellitum , de exactorum vi uti debeant laici contra ipsos Ecclesia sticos P Non
Arma contra eos, capiunt Ecclesiastici, non milites conscribunt , non bona eorum furantur, non vi rapiunt,&spoliant, non cum hostibus conueniunt, ut eos laedant, aut qus illor um sunt extorqueant. Equidem nihil horum a Monialibus , nihil a Religiosis, nihil a sacerdotibus, alijsq; clericis, nihil a Xenod cliijs, nihil ab alijspijs iocis fieri conspicimus, Qua
nam ergo in re vobis Ecclesiastici obsunt,o laici,quidue causae habetis , ut in eos insurgatis, &quasi vos lidant,illorum bona grauando,eorumq; reditus aula rendo,defensitonem vestram prytendatis e Video quem imitentui, Iniquissimum Regem Nabuchodonosor, quicum ad populos suo regno non subiectos misisset mitios,ut sibi subderentur,multiq; sua libertate cadere recusassent, indignatus ille, Iurauit quod defenderet se de omnibus Regionibus his. Et factu est verbuin domo Naebuchodonosor Regis Assyriorum , ut deis fenderet se. a Haec sunt scriptur Diui ny verba. M. Tudith. i. v
quam prsclarum sequantur autorem Catholicae quae-ra. dcc. t. .is,
clam communitates. Non isdebant populi illi R gem, aut eius Regnum, ei tribuis,&lubiectionem, quam ex iustitia non debebant, denegabant, ille tamen se iniuste laesum vociferatur, & eorum bona, ciuitates, regiones, ac prouincias vastat, quasi insilirent
illi in ipsum, & se defendere cogeretur. Non ne quid simile nunc licet animaduertere e Nisi quod in no stro casu Princeps contra Ecclesiasticos non armatur, sed quaedam conam unitates. Nulla in re Religiosi, alijq: Ecclesiastici laicos laedunt, non vexant, non eorum
314쪽
bona inuadunt, non remp. perturbant, nec in eis litii uilitiam aliquam committunt , sua tantumminis libertate, &priuilegijs uti volunt, non tributa solve.re, non onera portare, ad quae non tenentur ex hististia, non contribuere sine summi Pontificis censensu, iuxta sacrorum Canonum decreta. Quid hic laici Fit verbum in eorum domo, consilijs, ac tribinia libus , ut se defendant contra Ecclesiastaeos; minantur idcirco, rapiunt vi eorum bona, compellunt ad Malutiones, ad quas nulla obligat militia. Hoc est secueri, an potius inique insilire in alium, & laedere er et Certe ut defensio sit licita, & vis vi licite repeblatur duo debent concurrere ex communi Theologo.rum sententia. Primum est ut actualis vis ab alio civire, & manifeste inferatur Secundum, ut ea repetis latur cum moderamine inculpa tutelae . In 'nostro casu nulla vis actualis clare, & aperte ab Ecclesia stucis infertur, & iustam habent causam negandi soluationem onerum, cum a suo Iudice non iubeantur id facere, nec Episcopus, de Clerus udicarint adesse necessitatem, ad quam non sufficiant laicorum facul tales. Quare non esset satis lateos duci probabili opinione,quod necessitas pridicta adesset, cin tenearentur Ecclesiastici subuenire, neq; enim id certo, &euidenter scirent, cum contraria Ecclesiasticorum opinio optimis nitatur argumentis, ct forte euidenatibus. & ideo non possunt laici asserere,vim aliquam inferri ab Ecclesiasticis certam, iv euidentem , cum ea dubia omnino sit; Non ergo laici vim euidentein iacere possunt, nec se propria autoritate' tueri, viri
bus, & potentia, sed ad superiores Ecclesiasticos
3 Secundum etiam deest in hac laicorum defen
315쪽
tempore consem. p. X VI II. dis
sonet, neq, enim est cum moderamine inculpatqtutelae, cum vi auferantur bona ab Ecclesiasticis sine euidentia quod iniuste hi negent solutionem onerum,& cum Summus Pontifex sine incommodo adiri possit. Quare defensio non est inculpata , sed peccami nosa, nam modus debitus non seruatur. Quod magis confirmatur, quia saepe utuntur laici Iurisdictione contra Ecclesiastica bona , nec adest usus tantum. modo facti ; Laicien im conqueruntvt apud Magistra. tus, vel Iudice laicos, si querelas audiunt,& exa
minant, tum ferunt sententiam, & statuunt Ecclesiasticos de here onera subire, ad ea q. exigenda concedunt Milites , Satellites, executores, qui bona Ecclesiasticorum d iripiant, vel saltem colonos eorum vexent. Quid autem est hoc aliud , quam exercere iurisdictio em cum feratur sententia cum autoritate e N in se igitur tuentur laici cum moderamine inculpatae tutelae, sed per a stionem illicitam, per sententiam videlicet, &executionem eius sine forma iudiciali; atq, adeo per usurpatam iurisdictionem .:Quem modum defensionis non admitteret Magistratus Laicus, si quis ad Ecclesiasticum tribunal confugererconquerens de negata solutione ab aliquo laico, Iudexq; Ecclesiasticus concederet, ut a putato debitore auferret quod pistendit, atq; ad id exequendum auxilia su bministraret: Dicet enim, Squidem merito non esse eam defensionem, sed usurpatam iurisdiet i nem: laedimur, inquiunt laici, ab Ecclesiasticis , quia si ipsi onera non soluant, cogemun nos aliquid amplius Principi, ac Reip. contribucre . Audio. At idcirco ne Ecclesiastici male tractandi e Iniquissime pro laeto agitis. Non enim id culpa Ecclesiasticorum accidit, qui iustela exemptias esse contendunt abo-
316쪽
neribus soluendis, suaq; priuilegia pro viribus tuen turet, Idem praestant laici, stores, Causidici, T belliones, ius duodecim liberorum habentes, de alij priuilesiali, quamuis caeteri ob huiusmodi priuilegia magis grauentur a Principe, vel Rep. neq, ideo contra ipsos insurgunt alij laici, & quidem merito ,
neq. enim ipsorum culpa maius illud gravamen suisbeunt, & aequissimim est unumquemq; priuilegiatum suo frui priuilegio, eum praesertim, qui reip. commmuniq. bono inseruit. Stergo expddictorum bonis non compensantur damna, quae non priuilegiati patiuntur ob priuilegiatorum fi Principis laici iurisdi
ctione no exemptorum priuilegia cur compensari deis bent ex Ecclesiasticorum bonis,qui nullum damnum miniuste laicis inferunt,nec eius illis sunt causa iniusta,
ct a Principis Laici iurisdictione sunt exempti e Quid si eos magis grauet Princeps, aut Res p. quia Helire. iij, aut Veneti, aut Genuenses, vel alij Principes, etiam rogati, suppetias non ferunt idcirco ne eorum bona rapere licebite Nequaquam , ut puto. At cur contra ipsos non se laici subditi delandunt e Si enim subuenirent, sumptusqi Principi suppeditarent, non
tautopere grauarentur tributis. Certe id non agunt,
quia inique agerent, non enim illi iniuste denegant subsidia, ad quq ex iustitia non tenentur, licet forte aliquis ex gratitudine teneatur ob multa a Principe subsidium petente accepta beneficia. At nec Ecclesiastici ex iustitia tenentur sua Reip. subministrare ,
cur ergo contra hos defensionem suam suscipere pro. fitentur laici, non contra illos Vtraq. nolunt, quibus indiget Rem; subministrare, utrique pi Stensa subsidia negant, viriqi dum negant, uullam commi iuui iniustitiam, viriqi non laedunt quemquam, sed
317쪽
tempore consem, Cap. XVIII. as
sua conseruant ; Cur ergo Ecclesiasticis adeo ita gnatitur laici, a quibus multa beneficia accipiunt.&ab ijs se i sos praedicant f Si sua priuilegia tuentes non laedunt laici multi priuilegiati, qui tamen a solo Principe laico sunt exempti, nec laedent Ecclesiastici, idem facientes, qui&alaico Pi incipe, &a summo Pont. cx Christi Domini concessione priuilegia cadem stant sortiti. Inuidia haec est in Ecclesiasticos vel odium, non iusta de fensio. Priticeps subditos grauat, hiaulcm in Ecclesiasticos insurgunt; quq horum culpa est ' Ad Principem lysium vos subditi
confugite, rogate illum , victim unt Ecclesiae, dc Monasteriorum bona iam multis ab hinc seculis per laicos Principes,& per Summum Pontificem ab oneribus exempla , non liqc onera permittat in vestrum unumquemq. distribui . Addat Legatus vester, Prin cipes, & Imperatores in Ecclesiae priuilegia sponte consensisse, Priuilegia autem non fieri in pr*iudiciuinalterius, atq ideo non essesquum, ut facta Ecclesiqpriuilegia in subditorum damnum conuertantur , cd uerterentur autem, si onera, a quibus eius bona sunt cEempta, subditorum bonis adderentur. Meminei iccius beneficentia non Squum reputari si forte unus miles unicuiq. familiae in Principatu indiceretur, undini familiam ad duos compelli, quia aliquae familiae Ecclesiasticq in re p. sint, parem esse rationem, & scivi, talem etiam bonorum ,& ideo Squum non esse ut 'onis laicorum addantur onera quia illa Ecclesiastico- ,rum sunt exempta . VI Sc, & similia afferat legatus rester, eam etae puto Principis benignitatem, ut rei itinstitiam animaduertens, sit suis Ministris impositurus, ne a suis subditis exigant, quq a Clericorum bonis ,
si laicorum essent, exigerentur. Quodsi nec sub ili
318쪽
hanc legationem suscepere, aut verentur ne frustra suscipiatur, vel etiam frustra aliquando susceperunt, nullain hinc culpam Ecclesiastici contraxerunt, ut ideo ab illis sint vexandi. Non audeo asserere Prin. cipem intulte agere, si subditos plus grauari iubet , aut permittit, quam alioqui grauarentur, si Ecclesiastieorum nulla esset exemptio. Illud constanter assero, inique Ecclesiasticos molestia astici, ab eisq. mnera exigi, quia Princeps vult a subditis, quod ab horum bonis dandum esset, nisi essent exempta.Non, enim, si ego a Petro damnvmaliquod patior, possum in Paulum insurgere, ut damnum illud vitem, eiusq. bona auferre, quamuis forte si donaret aliquid Petro, meum damnum impediret. Pari modo si Princeps subditosprauat, iniuria agunt, si Ecclesiasticos vexant, quia si hi sponte darent Principi, hic ab illis tantum tributi, quantum exigit, non esset exac iurus: Non id illi suadent Ecclesiastici, non malis artibus ad id eum inducunt, sita iura tantummodo tuentur, ut inulti alij priuilegiati, nemo idcirco merito de ijs conqueri potest, & multo minus eorum bona grau re, ut damnum laicorum impediatur, cum eius ipsi non sint causa, sed Poncipis voluntas cum indigentia doniuncta . Praeterea quot sunt inter ipsos laicos, qui sua potentia, & autoritate se ab oneribus soluendis eximunte iniuste quidem, eximunt se tamcn, &alii corum onera idcirco soluunt, magis q. grauantur, quam alioqui grauarentur: Nec tamen contra horumquemquam hiscere quis audet , vel Communitas , vel Magistratus , contra quos, si ageretur, ut cum
omni iustitia agi potest, non parum subsidij latet ,
Communitatem. eorum perciperent. Cur non cum
his, o laici, ut cum Ecclesiasticis contenditis e Cut
319쪽
tempore contem. Cap XVIII. apy
non milites, cur non exactores immittitis Cur siletis Cur ad Iudices, cur ad Magistratus, cur ad Senatum, cur ad Gubernatorem , cur ad Principem ipsiam, si
apud alios nihil obtinetis, non acceditis, iustitiamq;exposcitis Quid plura' Cur si Iudices,&alijsuperiores ius dicere contra illos incipiunt, vos iecedi,tis, &quicquam scire de potentium illorum iustitia dissimulatis, &forte etiam contraria in iudicio deis
ponitis e Verentur, optime noui, eorum potentiam, de autoritatem. At cur etiam Ecclesiae ipsius, & Dei
Opt. Max. cuius causa agitur, non verentur potemtiam, &autoritatem longe maiorem ' Sed hanc nihili, illam magnifaciunt, &Ecclesiastica iura conis uellere sine ullo conscientiae scrupulo non dubitant, Ecclesiasticis autem indignantur, si ea tuentur, armma contra eos sumunt, vimq. parant, donec quod volunt extorqueant. In iuste agere Ecclesiam, si sua iura iustissi ne tuetur,seq; iure defensionis contra eam insurgere praedicant ; contra eos, qui nullum ius habent exemptionis, &se eximunt, nihil tentant .
satisq; sibi consultum putant, si iure exemptam
Ecclesiam grauent, & contra eam cum omni iniuis stitia se defendant, eius scilicet bona auferant , eamq; de eius Ministros in angustias redigant. An haec rationi sint consentanea iudicet tactor. Ego quidem ea iniquisiuna arbitror. Iurene, an iniuria onera in laicos distribuantur, a quibus Ecclesiastici eximuntur, non est huius loci disputare. Nec satis videtur, constare, cum Doctorum diuersae sint sententiae, etenim Natta a putat alienantis bona debere esse damnum, cui Senatus 'Mediolanensis fauisse videtur in ordinatione contra quemdam, qui Minoiae fecerat venditionem. The-Pp a saurus
320쪽
- ci laurus vero,& Alba a putant debere esse dam itum
eis. is i. n. i. allorum non exemptorum in ea communitate, in quae
Albac onus. sunt bona, quq in priuilegiatum transferuntur. Atqbita videtur decidisse Magistratus Mediolanensis testeb gumal. Zum allio. b At Speculator , de Ioannes Andrgas capud Gath damnum sentire Principis esse dicunt, nam ipse, de eens &si non fecit illud priuilegium, consensit saltem in ip-X n. s. Io. sum ,&quamuis non consensisset, nihil referret,quia ueti Des autoritate Ecclesia illud dedit, & a Principemun. apud E. Ecclesiasticos eorumq: bona exemit . Quare in prPh: urb. e Principis videtur laetum, non autem popu- in eonu, lorum, ut etiam accidit in priuileg ijs personalibus,mvisu, si enim iubeatur unusquisq; Paterfamilias militem subministrare reip. erunt exempti Ecclesiastici, nec ideo populus tenebitur pro illis militem dare , sed Princeps minorem numerum militum habebit. Haec innuisse sufficiat , id enim decidere nostri non est instituti.s Ad id quod initio dictum est Ecclesiasticos senis
tire commodum defensionis suorum bonorum & ideo debere sentire etiam incommodum solutionis one rum, supra respondimus, negamusq; consequentiam, quia non est defensio dire ista bonorum Ecclesiasticorum, sed indirecta , nam directa defensio est Arcium, non camporum, & praeterea Ecclesiastici alterius ge-a isnelii .neris incommoda tolerant, onera scilicet ferunt spi .eons.6 i. no. ritualia pro Principe , Rep. & Populo , ut dicitur ca o. ei. Ih i vestra de cohabit.Clerio.& Mulier docentq; Do. quindet v. istores. d Non est idcirco aequum, ut alio onere pro eadem re grauentur leg.Titias Qui inuita deleg. 1.&probant Natta,&Crauella: Addendumq: quod b,
Crau t. een .na Ecclesiastica loco decimariim successerunt, &pro