장음표시 사용
301쪽
acquisitorum ab Ecclesia e Cum enim verba decreati non conueniant bonis antiquis Ecclesiae, nec conis sequenter conuenit dispositio la. S.Toties is de dam-xio inser. de est trita iuris regula , teste Menochio cons. s. n. 38. Inique ergo agunt communitates vexando bona Ecclcsiastica antiqua, m dispositio , nqua se tuentur, non conueniat illis bonis , nec super
. Ex quibus colligi potest quod merito reprobatur
communiter a Doctoribus a ea Barioli cautela in I. a Abb.rne Resc.S.sciendum isde muner.&honor.& aliorum quorundam, ut Ecclesia sit obligata soluere onera omnia st.Cler. naid etiam extraordinaria, tum imposita, tum imponen- Aut, Ite nulda, faciendum csscdicit, ut Cives obligent se, di &ciet.Abst successores suos ad ea soluenda; idqs promittant, vel cons.a .Iasout statutum fiat a Principe , vel Rep. ut Perusini in rep*t,l Pl
Iecerunt,ad cadem onera oblIgans i bed hoc in 1raum saur. deessidem Ecclesiae esse asscrunt citati Doctorea , unde xy .i C
Thesaurus timet de excommunicatione, si in iudicando Barioli opinionem quis sequatura adhibetur taeoni. i. n. enim ea cautela in eum finem tantum modo, ut sint O :' obligata bona ad onera si forte ad Ecclesiam peruem alij apud Zunerint, & fit ei praeiudicium in bonis acquirendis , mal. Gallam pro quorum exemptione salicin ab extraordinarijs oneribus habet priuilegium . Quare Baldus ait Bar-ix Gattico, totum non dicere verum, loqui contra omnes non bene; Iason vero, &Guido Papa vocat eius dictum . l. c. s. n. falsum, & damnatum per omnes s & ita declaratum s n. ubi a Senatu Mediolanensi pro Monialibus Sanctae Classi Nouariae Testatur Plotius in addit. ad consuli. vlt. laud. n. Io.& I 3. Pro ratione adducit Baldus , quia tributum non potest considerari, nisi cum imponitur
302쪽
&ideo non possunt grauari. Eam autem obligati nem, seu promissionem ciuium pro successoribus, de illud statutum Princinis . seu Reip. non subsistit cum millum certum, ac determinatum onus bonis imponitur, cicum ea bona in priuilegiatam personam
a Panorm. trans feruntur teste Panormitano, Salijs a commu-
me. Ecclesia niter. Et ex supradictis colligi potest. Gicquid sit, cotia & in In ditione Mediolanensi non est ea ciuium obligatio,
e. sin . ubi I. dc promissio; nec statutum Ecclesiam comprehendens,&'honestit -capite probauimus . Nec Principi , Cler. apud aut Communitati, sua bona priuati vendiderunt, ut fecerunt Eugu bini, vel donarunt , tum ea receperunt cum praedicto onere et Numquam enim haecio. sunt audita in nostra ditione . Quamuis enim daremus Olibani assertionem esse veram in traist. de iure fisci c. v. n 3 i. nempe ab initio omnia bona fuisse comunitatis, aut Principis, de ideo potuisse lege sancire, ne transirent ad Ecclesiam, aut non nisi cum obligatione soluedi onera,no enim id faceret ut Primceps, sed ut Privatus dominus, & possessor eorum bonorum; licet, inquam, daremus id verum esse , cum tamen id non sit tactum inditione Mediolanensi, licet potuerit fieri ,& bona in ea sint priuatorum,no Principis,id circo ea assertio Mediolanesium bonis applicari non potest, quorum bona, nec a Principe,
nec a Rep. sunt empta, uec eorum unquam hier e omnia, nec ab ijs Privati Cives ea cum praedicto onere acceperunt, aut nunc cum alienant, Principis aut
Reip. consensum accipiunt. Adde quod olim etiam non probatur bona omnia fuisse Principis, aut Reip. immo prius fuit Privatorum dominium , quam Publicum; nec probatur a Principe, aut Rep. fuisse priuatis data cum aliqua conditione . Et ideo ea
303쪽
tempore conserv. Cap. XVI. r. 8 s
olibani doctrina meritore ij citur. a .s Nec dictis opponi potest priuilegium concernens immunitatem Ecelesiae esse stricti iuris, ut vult Thosauius, b & ideo esse interpretandum cap. Privilegia, & C ap. odia de re g. iur. in 6. ac propterea debere explicari de oneribus personalibus, non vero de extraodinariis realibus. Non, inquam, id oppo ni potest, quia immunitas ,ac libertas Ecclesiastica, non tam est Privilegium , quam Beneficium Principis . dato quod ab eo sit factum & ideo late est explicandum, cum contineat Principis tantummodo praeiudicium, de quo cum agitur latisi:ma interpretatio facienda est l. si quando Cod. de bonis vac.cap. c lim de vel b. signis cum glossa, & l. fini si de const. Princ. cum Doctoribus, c si praejertim pro salute an imae, & pro Dei cultu, ac religione sit concessum, ut docent Dinus, & Oldradus relati a Io. Andrea,cuiuo modi sunt Privilegia Ecclesiae concessa . Adde quod non agimus de re odiosa, agitur enim de fauore Ecclesiae, quod anim e bonum, & Religionis continet,&ideo latissimo est interpretanda, etiamsi esset Privilegium, cum latiores huiusnodi sint ampliandi, etiamsi ex ijs damnum aliquod in alium redundet , primarius enim finis legis decernentis illud Privilegium, siue beneficium, est fauor, nec fauor huiusinodi ab alterius damno separari commode pote st, ut est exemptio Ecclesiae ab oneribus, & damnum inde Principi; aut Rei p. resultans, seu etiam Privatis, cum Princeps , aut Res volunt distribui onera , a quibus est exempta Ecclesia, in alios non exemptos, Quam do striis
nam multorum autoritate probat Sanche et de marri. mo. l. i. disp. i. n. q.
304쪽
An ex pacto Ecclesiasticonim Cum laiciS teneantur illi ad
I Argumentum pro uis a In multis non probat id argumeu tum 3 Cum apponitur pactum Ecclesia cis a laico contrahe-te , ut hic seruetur indemnis , quomodo obliget. . Per id pacIum non obligantur Ecclesiastici soluere
3 in quibus peccet argumentum pro laicis numero primo adductum. Uit supra capite secundo allatum argumentum, nempe in contractibus emptionis , Permutationis , & alijs huiusmodi, quos Ecclesia cum laicis facit , poni pamctum, ut laicus vendens, Purmum tans &c. non teneatur ad onera pro ijs bonis alienatis. &vt Ecclesia eum seruet indemnem. Quare se obligat loco laici ad omnia onera , ad quae tenetb.ltur laicus , atq; adeo ad extraordinaria etiam mixta, ergo ex pacto ad haec tenetur Ecclesiasticus a Vertim si quid probat argumentum , probat tantummodo obligationem Ecclesiastici , cuni contraxit citat laico contractu Emptionis, Permutationis, aut
305쪽
tem pore con seruia Cap. X VII. a 8s
simili. Caeterum nihil probat cima bona Ecclesiae absolute relinquuntur donatione inter vivos, vel causa mortis, testamento, legato, vel ad extinguendum ps alienum a laico contractum , in quibus casibus sarta, tectaq; Ecclesiq immunitas remanebit. s Secundo si quid probat argumentum, tantum modo probat teneri Ecclesiasticos ad onera dicta cum apponitur in contra ctu pactum praedictum: at hoc non semper apponitur. Ergo cum non erit appositum , Ecclesia sua gaudebit immunitate. Tertio etiam si illud pactum apponatur, non plurobi gat, quam si non esset appositum, quia ex natura rei inest obligatio seruandi indemnem venditorem aut permutantem bona &c. non enim est aequum ut ille lentiat onus , qui non fruitur commodo rei alie-ne.Sicut ergo cum non apponitur illud pactum,nil illo.
minus tenetur emptor venditorem indet mnem seruare, ita &ctin apponitur, quare nihil amplius operatur appositio eius pacti , quam si non apponeretur. Quarto Quamuis tale pactum apponatur, non ob ligat, quia non potest Ecclesiasticus cedere iuri j m. munitat:s Ecclesiastice.
Quinto si promittit Ecclesiast reus indemnem seruate laicum venditorem, aut Permutantem &c. non promittit se soluturum onera omnia rea lia , neq; ad
id se obligat sed cli ii sciat se iure communi esse e Xern,ptu n ab obligatione soluendorum onerum, & supponat secum & cum Ecclesia iuste acturos Principem,&Magistratus,nec exacturos onera a non possidentibus bona in se translata, si forte accidat, ut molestentur, promittit se curaturum,ut ea molestia cesset,pro b doca bona, ob que laicus vexatur fictae sie Ecclosiastica. Et hoc solima proinittit cum promittit dicti in itin
306쪽
demnitatem; nec in ea promissione se obligat ad In iustam aliquam solutionem, si laicus iniuste vexabi 'tur. Atq; ita esse eo argumento suaderiar, quod non minori pretio alienantur ea bona, qu1m si tale pactum non adesset, cum tamen si Ecclesiasticus subiaret obligationem soluendi omnia onera , haec esset compensanda imminutione pretij,aut alia re aequiualenti ei diminutioni. Sexto Etiamsi se valide obligaret Ecclesiasticus ad onera omnia soluenda, non ideo si pactum non seruaret . posset ad hoc seruandum, compelli a Magistratu laico, quia hic non est ipsius iudex, sed a iudice Ecclesiastico compellendus esset, ut supra diximus.s Quare allatum argumentum in pluribus peccat. Primo quod lapponit Ecclesiasticum posse valide cedere immunitati Ecclesiasticae. Secundo quod a par. ticulari contractu Emptionis, & permutationis , ac fmilium concludit de omnibus, etiam gratuita dona tione, & onerosa, quq scilicet fit cum pacto ut Ecclesiasticus aliqua munia obeat,praesertim spiritualia, ut est Missae celebratio, Assistentia in Choro, Minia stratio Sacramentorum&c. Tertio quod in omnibus contractibus vult apponi pactum obligationis ad onera soluenda, cum non ita sit, sed in aliquibus appon itur pactum seruandi indemnem laicum , &vt hic sit deobligatus ab onerum solutione , quae bonis in Ecclesiam translatis erant imposita. Cessat autem eius obligatio statim atq; ipsius bona sunt sacta Ecclesiastica , si iustitiam cum Ecclesia seruari velint laici, & indemncm eum seruat Ecclesia ostendens csse sua bona illa, propter quae laicus molestatur, si cnim post huiusmodi probationem ad
307쪽
tempore conserta, Cap. X HI. a 8
hue molestetur ille , grauis iniustitia commilitur a Communitate, & Principe, cum ob bona non sua molestetur; .cumq; Ecclesia non sit causa eius iustitiae non soluendo onera,' ad quae non tenetur, nec obligata resarcire damnum proueniens ex ea iniustitia ei, qui secum contraxit, satis est Ecclesiasticum probare ea bona esse sua, atq; ideo immunia, quo viso si Resp. molestat alium, non est Ecclesia
308쪽
An si Ecclesiastici hon contribuant
hcc belli tempore, Ingrati e ga Remp. vocari posivit, dicendiq: sint lab
g. r. QSandonam ingrati erga Remp. sint diceodi Ecclesiaitici. t He ustici agnos i beneficia in se Principum, es
a Nanseunt in ara cum volun oluer/ onera at s imp sua, quia iusti Fime Drauni, quia nonpossunt fatim cere suis obligationibus, quia ad victum necessaria desuntos Secundo quia alias obligationeUMeuni pro laicis , O quia onera non exiguntur , Ut furi canones pr seria
Ini 3 non adini Ecclesiastici onera non soluentes:laicitatus=ὲ agunt eos Nexantes ob eam causam,s tenenis iis aa restitutionem.
D probandam Ecclesiasticorum obligationem ad onera soluenda diximus Cap. XI. adduci a laicis grati animi significationem exigere, ut Ecclesiastici contribuant . Nec abnuimus esse par tos Ecclesiasticos ita facere, modo necessaria ob id
309쪽
tempore conserv. Cap. XVIII. 18y
non demantur ipsis, & modo sacrorum canonum de creta seruentur. Quia tamen ad huc urgent aliqui non vitari ingrati animi notam ab Eccletiasticis, si non soluant onera,quia 'usruntur haec ab ipsis ob bene tacta in eos a Principe, vel Rep. collatai Et quia se tientes commodum defensionis,sentire etiam debent incommodum solutionis onerum. Ideo hoc de nouo examinandum duximus, ne tanta nota Ecclesiastico.rum moribus, & lam S inuratur. mr Ingrati equidem essent Ecclesiastici si bene fiet x in se Principum, & reip. non agnoscerent et Agn scunt ergo, & praedicant,semperq; praedicabunt, ijsq; correspondere pro viribus optant, & gratias quaim maximas agunt. Et si poterunt, accedatq; superi rum Ecclesiasticorum consensus , & vera necessitat reip. adsit ab Episcopo, & Clero comprobata, subis sidium Rei p. non negabunt. Non ne hoc satis est , ut ingrati animi nota cultetur Nisi sorte noua Ecclesiasticis conditio imponatur, ne sint ingrati, ut sibi necessaria, reip. elargiantur, ipsiq; mendicent, aut aliquo artificio, vel industria victum querant q uarconditio iniqua est, cum nec grati animi leges eam
exigant, nec laicis imponatur, quos tamen non mi
noribus, aut paucioribus beneficijs assicit Princeps, aut Resp. quam Ecclesiasticos.a Addo etiam Ecclesiasticos immerito vocari ingratos, quamuis onera alijs imposita subire nolint, id enim iustissimis de causis recusant, Primo quia noupossitnt, dum eniin ea subeunt coacti, coguntur quam plurimi, Religiosi praescietim, ac Moniales, multaq;pia loca obligationibus suis missarum, alendorum,&curandorum pauperum, eleemosynarum ,&aliarum huiusmodi rerum non satisfacere.
310쪽
Secumloquia ad victum, & vestitum sito statui,
ae digmtati conuenientem necessaria deesse oportet. 3 Tertio quia alia onera, & obligationes subeunt erga laicos, cuiusmodi sunt pro ipsis orare , sacrifi. care, sacramenta iis ministrare, pro quibus non est magnum temporalia a laicis suppeditari iuxta illud D Pauli i. Cor o. i t. si nos vobis Spiritualia semina.uimus, magnum emi nos carnalia vestra metamus Caueant laici, ne ex D. Pauli sententia ipsi ingrati merito sint appellandi, cum spiritualia ab Ecclesia sticis recipiant, & non modo terrena non suppediistent, sed de vi auferant ab ipsis quae ad alimenta sunt necessaria. Meminerint oportet laici bona Ecclesia.sticis data esse alimentorum, & decimarum loco , atq) ideo sicuti si darentur nunc alimenta, &decimi, bab omni onere exemptae darentur, sic& exempta esse debere ea, qnae alimentorum, & decimarum lim sunt substituta i etenim subrogatum induit conditiones illius rei cuius loco subrogatur seu sapit eius naturam l. si eum S. qui iniuriarum is si quis cautio.&s. fuerant Inst. dea 2. Nec ulla qquitas suadet, ut de alimentis conuenientibus aliquid detrahatur: &ώ id serie ex ijs superest , memoria repetant laici pauperum sustentationi esse destinatum cui non seruia re magnum est reip.damnum,necesse aute erit eam suis stentationem deserere, si compellentur Ecclesiasticionera solvere,que bonis laicorum fuere imposita. humo quia praedicta onera no imponsitur, nec exiguntur eo modo,& forma, quam sacri Canones praescribunt.
iii Cismerho iusti nas habeant Ecclesiastici cauosas denegandi subsidia, quae optant laici, iniustissime hi eos ingratos vocant. Dum tamen ingrati animi vitio notantur Ecclesiastici, certe ab omni ini stitia