장음표시 사용
311쪽
.68 ALBII IBULLI Et simulacra Deum lacrimas fudisse tepentes,
Fataque vocales praemonuit IesboVes.
Haec fuerint olim sed tu , jam mitis, Apollo, 8, Prodigia indomitis merge sub aequoribu S. Et
de alio Solis desectu loqui Albium nostrum
ipsa anni vox ostendit. Virgilius L. I. Geor. Ille etiam exstincto miseratus Caesare Romam, Cum caput obscura nitidum ferrugine texit, Inpiaque aeternam timuerunt saecula noctem. Plinius L. 2. C. O. Fiunt prodigiosi e longiores Solis defectis qualis occiso dictatore Caesa re, Antoniano bello, totius paene anni pallore continuo Alium, sed ante bellum civile Caesaris QPompeji, describit Lucanus L. I.
Ipse caput medio Titan cum ferret Oh o, Condidit ardentes atra caligine currus, Involvitque orbem tenebris, gentesqua coegit Desperare diem qualem fugiente per ortus Sole Threseae noctem duxeres cenae. Julius Obsequens C. io 3. Hora diei tertia, Solis deferim lucem obscuraυit. Factum C. Mario secund C. Flavio Fimbria Coss. A. V. DCxLIM Talis defectus quum accidisset ante pugnam inter Carolum V imp. Ioannem Fridericum Saxonem , pro diro omine habuit poeta miles Lotichius, L. I. Eleg. 9.So quoque praetexens atra ferrugine frontem Horrificis moesus nubibin abdit equos.
ΥΕΡΕΝΤΕs Virgilius L. I. Geor. s. 79. Et moesium inlacrimat templis ebur, aeraque sudant. Naso L. Is Metam. 9 792. Mille locis lacrimaυit ebur. Lucanus L. I. p. s 6.
Indigetes flevisse Deos, urbisque laborem T satos sudore Lares. Seneca Threst. x. 7O2. regium capiti deeiu Bis terve lapsum est. μυit in templis ebur. Silius L. 8. 6q6. atro sanguine flumen Manasii Iovis in templis, lacrimaeque vetusta gie patris large fluxere uirini. Memorabilia sunt Livii verba L. 43. C. I 3. Alan sum nescius , ab eadem negligentia , qua
nihil Deos portendere vlgo nunc credunt, neque nuntiari admodum ulla prodigia in publi- ωm, nequa in annales referri. Ceterum cor mihi erusia res scribenti nescio quo pacto antiquus sit animus in quaedam religio tenet, quae illi prudentissimi viri publice suscipienda censuerint, ea pro dignis habere, quae in meos annales reseram Anapnia duo prodigia eo anno sunt nuntiata facem in coelo conspe tam σβου feminam locutam publice ali. Minturnis quoque per eos dies coeli ardentis species assul erat. Reate imbri lapidavit. Cumis in arce Apollo triduum
ac tres noctes lacrimavit. 8. ΑΤ Astu VOCALES PRAEMONuISSE Bo-
vΕs Maro L. I. Geor. p. 77. simulacra modis pallentia miris Visa sub obscuram noritta, pecudesque locutae Infandum fLucanus L. I p. 6 I. Tunc pecudum faciles humana ad murmura
Quas illi pecudes adpellant, boves intellige. sic enim ostendit historia Plinius L. 8. C. s. Es frequens in prodigiis priscorum, bovem locutum, quo nuntiato, senatum sub dio haberi solitum. Exempla boum vocalium multa reperies apud Livium , Obsequentem aliqua. in Valerio Maximo. 79. HAEC FuERuNT OLIM J scribe fuerint. Est solennis precum formula , ut ne Deus iratus, sed jam placabilis, ultra velit saevire. Virgilius L. 6. Aen. p. 62. Phoebe gravis Trojae semper miserate labores, Dardana qui Paridis direxti tela manusque Corpus in Aeacidae magnas obeuntia terras Tot maria intravi duce te penitusque reposeas Massium gentis praetentaque Θrtibvi arva. Iam tandem Italiae fugieritis prendimus oras. Hac Trojana teni fuerit Fortuna secuta. Vos quoque ergameaejamfa oparcere genti, D que Deaeque omnes, quibus obstitialium , ingens
Sequentia distingue hoc modori Sed tu , jam mitis, Apollo, c. Idem ille poeta princeps
L. I 2.9. 79. Esto nunc Sol iesi e haec mihi terra ocanti, viam propter tantos potui perferre labores; Et pater omnipotens G tu Saturnia Iuno Iam melior jam, Diva, precor. tardἱ-
312쪽
Omine quo felix, ct sacer annus crit. Laurus 1 o bona signa dedit gaudete coloni: Distendet spicis horrea plena Ceres.
tarditatem ac moram hac vocula signari no,. rationatus ad Terent. Adelph. Acit. Σ. c. I. 21. Albinovanus Eleg ad Liviam Augustam'. O s. Talis in umbrosis, mitis nunc denique, silvis D ei Threicium Daulias ales Itγn. Sed ad Apollinem redeamus. Praeclare Fra- castorius L. 3. Syphil. 366. deducitur ipse Sorte data, quipro cunctis cadat unus ad aram, philus, jam farre sacro, vittisqueparatis, Purpureo sabat tincturus sanguine cultros: Tutatrix vetuit Iuno e jam mitis Apollo. Dicitur autem milis ratione quadam peculiari. Servius ad L. 3. Aen. p. 138. Notandum
sana , Apollina essens pestilentiam creari semper quod etiam Homerus ostendit, cum eum armatum inducit se istis. Unde er Apollo dicitur , secundum aliquos, απὸ του πολεῖν Contra , si citharam teneat , mitis es. Unde Horatius,
Condito milis placidusque telo Supplices audi pueros Apollo. Horatii verba reperies in Carmine Saeculari, '. 33. Ceterum hic est idem Apollo, qui in Inscriptionibus Pacifer vocatur. In Quirinali Pomponii Laeti:
C. AELIUS NILES CHORTIS. X. PRAETORIAE CENTURIADASI LIBES VOTUM REDDEDIT
Ita ego descripsi ex autographo Stephani VI-
nandi Pighii nam apud Gruterum paullo aliter legitur xxxv m. 7. Est Malterum votum Apoli In Pacifero redditum apud Rei-nesium classe prima , num 274.
APOLLINI PACIFERO1x VOTO LIBENS SOLVIT L. AQUIL
8o. PRODIGI INDOMITI MERGE SUB AEQUORIBus Monstrosi partus, expiationis caussa, in mare proliciebantur. Exempla sunt apud Livium is obsequentem. Interdum flammis abolebantur, inuidem infelicium lignorum Tarquitius Priscus , apud Macrobium L. et Saturn C. 6. Arbores quae inferum deorum aeterientiumque in tutela sunt, eas
infelices nominant deinde aliquot talibus recensitis, addit itemque acrifolium, pirum*vaticum , ruscum, rubum , sentesque , quibus portenta prodigiaque mala comburi jubere oportet. Sed hoc ante nos observavit Turnebus L. I 8. Adv. C. H. Firmat Lucanus L. I. M. 89, de Arunte, haruspice Etrusco:
Monstra jubet primum , quae is semine
Protulerat natura, rapi, seritique nefandos Ex utero seius infausis urere flammis. Hoc est quod Catullus vocat Infelicibus Uulare lignis. 8 I. UT UCCENs A lege cum libris, Et succensa. Haec enim pendent a superioribus. Procura, o Apollo , mala prodigia; laurus tua fac crepet cum bono omine in igne
82. SACER ANNus ATDerit habent libri. quod placet. Est enim certa pollicitatio vicini boni, majus aliquid quam optatum aut votum. Sic Propertius meus , L. q. Eleg. 8. r. i . ubi de virginibus Lanuvinis draconi suo annuum pastum ferentibus: Si fuerint casae , redeunt in colla parentum
Clamantque agricolae, Fertilis annm eris. 83. AT LAURO BONA IGNA DEDI ΤJ Hanc transitionem vix est ut credam a manu oziae profectam. Sequitur post tres versus, At madidi Baccho tum paullo post , A mi quisque dapes denique sub finem, At tu In libris omnibus est, Laurus ibi. Unde Nico, laus Hetnsius argutem feliciter resngebati, L a Lau-
313쪽
8n oblitus & musto seriet pede rusticus uvas, Dolia dum magni desistantque lacus At madidus Baccho sua festa Palilia pastor
Concinet a stabulis tunc procul este lupi. Ille levis stipulae solennes potu acerVOS so Accendet, flammas transilietque sacras. Et foetus matrona dabit, natusque parenti Oscula comprensis auribus eripiet. Nec taedebit avum parvo advigilare nepoti, Balbaque cum puero dicere verba senem.
Laurusio bona signa dedit Particula est exsul. tantium prae laetitia ciubilantium rustico.
Naso L. . Fast. p. as ubi Palilia describuntur satis operosa diligentia: Certe ego de itulo cinerem sipulasque fabales Saepe tuli plena februa casta manu. Certe ego transilui risitas te in ordineflammas Virgaque roratas laurea misi aquas. deinde . 779.
Tum licet, apposita veluti cratere camella, Lac niveum potes, purpureamque sapam. Noxque per ardente sipulae crepitantis acervos Trajicia celeri frenua membra pede. Vide Propertium L. 4. Eleg. q. p. 78.
DIET Antiquae osculorum blanditiae Graecibbum vocabant, sive ollam Itali vero osculum Florentinum, quum adprehensis utrimque puerorum auriculis eos pressi dissuaviarent. Pri. mus luculenter exposuit Lilius Gregorius Gyraldus Dial. 6. deinde Achilles Statius h. l. Gulielmus Canterus L. 6. NOV. Lect C. et s. Tu nebus L. 29. AdV. C. 3 et Meursus ad Theocrit p. 33. Cerda Adv. Sacr. C. 138 sect. r. Mart. emptus in opere laborioso, sed parum amabili de Osculis Differt. et s. ecl. 34 93. PARVO ADUIGILARE NEPOTIJ intribus libris erat vigilare. Sic Propertius L. a. Eleg.
Aut ego si possem studiis vigilare severis.
Naso L. 3. Art. Amat P. I 3. Sed famae igilare avet. ibi ante Heinsium invigilare legebatur. Nec tamen damno advigilareri quo verbo 'Terentius is Cicero sunt usi. Pulare Manilius
L. 1.2.8 I. Sed cum longa dies acuit mortalia corda,
Ei labor ingenium miseris dedit sua
Adtigilare sibi jussit fortuna premendo.
Papinius L. I. Theb M. Ι47. Non inpacatis regam advigilantia somnis Pila nec alterna ferri satione gementes
Excubiae. 9 . BALBAQUE CUM PUER DICERὲ VER
BA sENEM Balbm, inquit Iunius noster in Nomenclatore, qui lingua es haesitante. Id vitium nostrates vocant famelen. Sed Balbi Latinis saepe is dicitur, qui prae linguae inbecillitate caninam literani R plene ac plane efferre nequit, ejusque loco L pronuntiat. Hoc nostri dicunt spem; illi vero parier gras. Atque hoc pueris ferme omnibus est familiare. Quintilianus L. I. Instit orat C. II. luod es igitur in his doctoris officium cinprimi vitia si qua sunt oris, emendet : ut ex pressa sint verba, ut suis quaeque iterae sonis
enuntientur. Suarumdam enim vel exilitate et pinguetudine nimia laboramis quasdam elut
acriores parum incimm aliis, non dissimilibus , e quasi hebetioribm permutamus. Ouippe Giterae, qua Demosthenes quoque laborati , couccedit 'quarum is es apud nos quoque Cicero L. I de Orat. C. 6 I. Imiteturque illum , cui sine dubio summa is dicendi conceditur, Atheniensem Demoshenem, in quo tantum studium fuisse , tantusque labor dicitur, ut primum impedimenta naturae diligentia industriaque superarit: cumque ita balbm esset, ut 6αι ipsim artis . cui sudersi , primam literam non posset dicere, perfecit meditando, ut nemo planim eo locutus putaretur Ars illa, cui studebat Demosthenes; erat Rhetorica Horatius L. 2. Sat. 3. . 274.
314쪽
Arboris antiquae qua levis umbra cadit. Aut e veste sua tendent umbracula sertis Vinctas coronatus stabit ante calix.
At sibi quisque dapes, is sestas exstruet alte1o Cespitibus mensas cespitibusque torum. Ingeret hic potu juvenis maledicta puellae, Postmodo quae votis inrita facta velit.
euit, eum balba feris annoso verba palato, Aedificante casas qui sanior IL. 2. Epist. I. I 26.
Os tenerum pueri assumque poeta figurat. Sed rem omnem praeclare inlustravit vir in. ter prima gentis nostrae nomina non postremus anus uigersius Venusin. Lection C. 1 . Hi balbi alio nomine blae si dicuntur. vidius L. 3. Art. Amat p. 293.2uid, cum legitima fraudatur litera voce,
Blaesaque t jusso lingua coacta sono 'In vitio decor es , quaedam male reddere verba. Discuntposse minus, quampotuere, loqui. Amor. L. 2. Eleg. 6. st et . de psittaco Non fuit in turris vocum simulacior ales: Reddeba blaeso tam bene verba sono. Martialis L. Io Epigr. s.
Os blaesum tibi debilisque lingua es: Nobis filia fortius loquetur.
Hinc cognomina Balborum ac lasorum in multis gentibus Romanis. Albium nostrum ante oc itos habuit Hercules StroZZa, poeta nobilissimus, L. T. Eleg. I. Apollinem ad
Tu mihi prima rudis cum verba resolveret
Dictas ad una carmina balba meas. 9s. OPERATA DE PUBEs utitur verbo sacrorum sic prima hujus libri Elegia, P.9. Omnia sint operata Deo. Horatius L. 3. Od. q. . s. Unico gaudens mulier marito Prodeat usis operata Divis. In Ibi tu veteres interpretes vide; ServIum ad L. 3. Aen. p. 136. Nonium in Operari; Bris nium L. I. Formul Passeratium in Properi L. 2. Eleg. 33. y. 2.DIsCUΜBET IN HERBA, Quidata codices haec ita constituerunt: discumbet in umbra Arboris antiquae, qua levis unda cadit. Credo, ut forent similia Istis ex L. I. Fleg. I. Sed Canis asiυos ortus itare sub umbra Arboris, ad rivos praetereuntis aquae. Tu cave quidquam in mutes. In herba etiam apud Maronem escitur juventus rustica L. I. Geor. p. 339.
Sacra refer Cereri, laetis operatus in herbis. Tum pingues agni, critum mollissima vina. 98. CORONATUS TABI ΕΤ ΠΡsE CALIX in duobus Statii totidemque Wittianis erat, sabit e, ante calix quod ego verum arbitror stetisse enim oportet ante toros discumbentium. Sic Eleg. . hujus libri, M. et . Turbaque vernarurn , saturi bona signa coloni,
Ludet,et ex virgis exseruet ante casas. Antiquos autem coronasse pocula, & sic bibisse, notat Servius ad L. I. Aen. p. 724.
Crateras magnos fatuunt, 'vina coronant.
Firmatque hoc ipsum ex L. 3. Aen. V. ias. Tum pater Anchises magnum cratera corona Induit, inplevitque mero. Ita etiam Turnebus exposuit L. 2I. Adv. C. 13. Rectissime. Papinius claris verbis, quae ad summum marginem reserri nequaquam
possunt, L. 3. Silv. I. M. 6. post descriptionem magni ac subiti imbris: Dispugimus, festasque dapes, redimitaque A
Posteriorum temporum inventum fuit , iri summa ora interiore oculorum argenteorum addere coronam auream. Credo ut hieme coronarent Inum. Vide sis assendum L. . Vitae Petreshlanae, ad A. 632. IOI MALEDICTA codex Q. Marii Mattit habebat mala dicta. Quo modo ferme Catullus Carm. o. e. 6.Pauca nuntiate meae puellae
315쪽
ALB11 IBULLI Nam ferus ille suae plorabit sobrius idem, Et se jurabit mente fuisti mala.
Iot Pace tua, pereantque arcus, pereantque sagittae, Phpebe modo in terris erret inermis Amor.
Ars bona sed postquam sumsit sibi tela Cupido, Heu heu quam multis ars dedit illa malum. Et mihi praecipue, jaceo quum saucius annum: 11 Et faveo morbo, tam juvat ipse dolor.
IA Ex antiqua formula, qua ille qui alium
aut re aut verbo laeserat, in satisfactione
cum, qui laesus esset , adjurabat indignum
esse hac injuria, atque ei nolle factam atque insuper malam se mentem habuisse Prio. ris, de jurejurando inlustre exemplum est apud Plautum Amphitr. Act. 3. c. a. Poste. rioris, de mala mente, utque id esset capiti suo, apud Senecam L. . de Benefic C. 27. quod oportune huc retulit venustissimus Dou. Ta Praecidan C. 8. Primus opinor hunc ritum inlustravit noster Nannius L. L. Misceli. C. . Deinde alii, atque alii , Turnebus L. 18. Adv. C. 2s Bris nius Formul L. 8. Torrentius in Sueton. Jul C. 73. c. Gentilis in Apologiam Apuleii num. 9 3. Heraldus L. 2. Digressi. C. q. sed omnes, ut dixi, post annium Sua quoque Dou Zae laus constare debet, qui istud de mente malais primus ob servavit,is olus nisi quod leviter tetigerat Achilles, nec tamen satis recte. Ios. PEREANT ARCus in fortiano libro scriptum fuisse pereantque arcu notavit Statius. Quae iteratio voculae encliticae est pura puta Albiana Sic Elegia proxime sequente: Castra peto valeatque Venus , valeantque puellae. potuit autem levi opera intercidiisse, quum librarii omnes compendio fere scriberent, fortasse hanc clisionem duriusculam puta
DoLoc et quum invenuste hic repetitur, 3am enim praecesserar In versu longiore. Sed multi codices Statiani habebant tum unde Passeratius iam faciebat Optime. Sic ferme Naso Amor. L. 2. Eleg. 9. y.2s. Vive Deus posito si quis mihi dicat, amore; Deprecer usique adeo dulce puella malum es.
Prioris nemistichii mentem expressit Daniel
Heliasius L. 2. Eleg. 8 ubi de Petro Lotichio, illo poetarum maragdo: Ille manu medica Phoebique potentibus herbis Saepe aliquam vellet quaerere laesus opem: Mox, ubi pulcra idet ridentis timina nγmphae. Gaudet ardori jam favet ipse sua. Est autem fabere verbum Circi ac Theatri uequo verbo significatur benevolentia plausu atque adclamatione sese effundens. Vide sis Nasonem Amor. L. 3. Eleg 1 ubi saepiuscule repetitum non obscure te docebit de hac sua notione. Hoc ipsum aυorem vocabant. Naso idem , loco laudato: Nempe faυore suae icit tamen ille puellae. Vincamus dominae quisque favore siuae.
Hic de agone equestri me plausu clamore
theatrali idem poeta L. a. Trist. sO6. Cumque fefellit amans aliqua nobitate maritum Plauditur; C magno palma favore datur. Valerius Flaccus L. . st 2 28 de Castore cum Amyco ad luctam descendente: Nec sonat Oebalius caveaefaυor,aut juga notae Tarieti, laυitur patrios ubi victor ad amnes. Macrobius de plausu conviviali dixit, L. 7. Saturn. C. s. His dictis, faυor ab omnibus exortus es admirantibus dictorum soliditatem, adeo ut attestari A ipsum Euangelum non pigeret. Disarius deinde subjecit: si plausus sunt, qui provocant philosophiam ad indicandos sibi
de aliena arte tractatus.&ci Sed in optimo Iibro Anglicano hic erat, pro diversa lectione, Et foveo morbum. Quae scriptura si cui placebit, habebit ille Tullium auctorem L. I 2. ad Attic Epist. 8. Habeo nihil, tentatis rebus omnibus, in quo acquiescam. nam, dum illud tractabam, de quo antea scripsi ad te, quasi δε-
υebam dolores meos nunc omniarspuo. Quam.
quam sensus est nonnihil diversus nam in Albio τὸfoυere esset nutrire; quum Tullius posuerit pro eo quod est lenire. Sed vulgata lectio non videtur ullo modo solicitanda.
316쪽
Vixque cano Nemesim sine qua versus mihi nullus Verba potest, justos aut reperire pedes. Acer Amor, fractas utinam tua tela sagittas Ilicet, exstinctas adspiciamque faceS. 113 miserum torques, tu me mihi dira precari Cogis, Minsana mente nefanda loqui. At tu, nam Divium servat tutela poetas, Praemoneo, Vati parce, puella, sacro Ut Melia linum celebrem, quum praemia belli 1Σ Ante suos currus oppida victa seret. Ipse gerens laurus lauro devinctus agresti
Miles, Io magna voce triumphe canet.
Tum Messala meus pia det spectacula turbae,
Et plaudat curru praetereunte pater. I 23 Ad-
Henricus Stephanus vertit: Cantem libens Atridas, Cantem libensque Cadmum: Sed barbiti mihi unum Nerυ sonant Amorem. Hincis nos hauriebamus olim , in quadam Elegia: Sed quocumque meaeferiuntur peritin chordae, Reddere jam discunt, praeter amare, nihil. II 4. SI LICET recte Schemeri codex ilicet. II si FRAEMIA BELLI Vide notata ad L. I. Eleg. r. p. 26. Sed praemia hic proprie pertinent ad pompam triumphi.
FEREΤ Fercula intellige triumphalia. In Iustris est Ciceronis locus orat in L. Pisonem C. 1s ubi adversarii sui ignaviam ex Malcedonia turpiter revocati , hisce quasi ipsius Pisonis verbis exagitat aeui tandem habetis eurrus p quid inriti ante currum duces' quid simulacra oppidorum ' quid aurum ' quid argentum quid legati in equis , tribuni pquid clamor militum ρ quid tota illa simpa 'Inania sunt ista, mihi crede, dele tamenta pae-m puerorum, captare plausus, vehi per urbem, conspici elle aeuibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere , nihil quod referre ad voluptatem corporis possis. cc. Res ipsa satis est nota ex
commentationibus eruditoriim. I 2I GEREN LAuRuS, AuR DEVINCTUS
AGREsTI manu laurum gerens, galeam lauro coronatus. Talis apud Nasonem Apollo figuratur, ille domitor monstrorum , L. a. Art. Amat. s. queri. A manibus laurus sacris ducta capillis
Sed cur miles victor laurum gestabat rationem reddit Festus Pompejusci Laureati milites sequebantur currum triumphantis, ut quasi purgati a caede humana intrarent urbem. Sanea religionein votis initium habuisse , ostendit Proclus in Chrestomathia Poetica p. II. quo loco Daphnephorica expositione sua interpretatur. Deinde in versu minore canam , quod caliger ex ingenii conjectura huc invexit, ut in canet nitemus suadent omnes libi i Neque enim de se loquitur poeta, sed de exercitu Romano , triumphantis Messali
ni currum comitatur . I 2 . ET LAUDA CuRRU PRAETER EuNTE
ΡΑΥΕR Eadem Germanico Caesari auguratur Naso L. 1. Pontic. Epist. I. p. 7. Te quoque victorem Tarpejm scandere in arces Laeta coronatis Roma videbit equis. Maturosque pater nati pectabit Mnores,
Gaudia percipiens, quae dedit ipse suis. MA I. CA-
317쪽
27 ALBII Τ1BULI 112s Adnue sic tibi sint intonsi, Plioebe, capilli: Sic tua perpetuo sit tibi casta soror.
ASTRA Macer sequitur tenero quid fiet Amori S comes is collo sortiter arma geret '
I. As TR MACER Equi Tuli Statius Achilles haec de Pompejo Macro Theophanis Mytilenaei filio , intelligenda docet cujus Nacri curae bibliothecas ordinandas delegavit Augustus, auctore Suetonio ut C. 6. Paria ante Statium tradiderat Io Baptista Pius Annot poster C. 184. Quem miror secutum fuisse virum rarae cujusdam diligentia Io.
Glandorpium in Onomastico. Nituntur omnes testimonio Nasonis, Amor. L. 2. Eleg.
Carmen ad iratum dum tu producis Achillen, Primaque juratis induis arma tri4; Nos, Macer ignava Veneris celsamus in umbra. Itemque L. et Pontic. Epist. Io M. 3. Tu canis aeterno quidquid restabat Homero, careant summa Troica bula manu.
Itaque poetam fuisse , scripsi se Paralipo. men Homeri, ipsi constentur. Sed de Pom. pejo Macro tale nihil prodidit veterum scriptorum quisquam. Aemilium vero Macrum Veronensem, multi nomini poetam fuisse scimus, Virgilio atque Albio nostro ferme aequalem. Servius ad Eleg. MENALCAS Virgilius hic intelligitur, qui obitum fratris sui Flacci doleo vel, ut alii volunt , interfectio, nam Caesiaris. MOPSUS vero Aemilius Macer, Veronensis, poeta, amicus Virgilii Certe majorem natu fuisse vidi , ipse Ovidius testa, tu L. 4. Trist. Eleg Io M. M. Saepe pum Volucres legis mihi grandior aevo Luaeque necet Serpens, qua juvet Herba,
Atque etiam hoc Macro ductore inuasi adolescentiae custode Asiam se perlustrasse ac Siciliam commemorat L. a. Pontic Epist. Io.
Te duce magnificas Asia perspeximus urbes: Trinacris es oculis te duce nota meis. Ex loco Peligni vatis priore colligere est argumenta librorum Aemilii Macri Scripsit enim ornithogoniam : cujus e volumine secundo haec verba, Cum laude excellet omnes, Itat Diomedes Grammaticus L. L. p. 37I ostendens Macrum excellere dixisse , quum alii omnes dicant excellere. Ex eodem, ni fallor, opere Charisius L. I. p. Io 8. Auxilium sacrae venient cultoribus sies. itemque istud aliis eae urbibus ibes. Plinius autem, In catalogo auctorum, unde se profecisse testatur, L. Io qui de avibus agit, Macrum etiam nominavit Binos ex illo opere versiculos servavit nobis Isidorus L. Ir Orig. . . OLORES autem Latinum no. men es nam Graece CYCNI dicuntur. Nauiae ter sibi hanc bonam prognosiam facere diacunt sicut ait Aemilius: Cranus in auspiciis semper laetissimus ales. Hunc optant nautae , quia se non mergit in
Corruptus est Nonius in voce Proserita, ut quidem nunc editum habemus : Prosecta, exta quae aris dantur ex bris pecudum dissecta sunt generis neutri Licinius Macer in ornithogonia: Vulcani tosta vapore Cum irgis prosecta ferunt. est enim scribendum Aemilius Macer Sequuntur apud Nasonem Macri Threiaca. Equorum libro quinto haec sunt , longo resonantia sibila collo, apud Charisium L. I. p.6 I. Isidorus duo versus habet, libro non nominato, L. Ia Orig. C. . Hic chelydrosyper aquam labitur, terram fumare facit. --m Macer describit: Seu terga exspirant spumantia virus,
Seu terram fumat, qua taeter labitur anguis.
Sed quid est terram fumat ' an , fumantem facies Puto, terram infumat h. e. exsiccata pestilentem suum ardorem. Tum opus de Herbis quod laudat Dionysius ille , quem ab librorum argumento vulgus Catonem O cat, praefat. L. 2.
318쪽
Et, seu longa virum terrae via, seu vaga ducent Aequora, cum telis ad latus ire volet Ure,
Herbarum ire, Macer has ibi carmine dicet, Corporis ut cunctos possis depellere morbos. Huc , arbitror , pertinuerunt istic, Charisio laudata L. r. fluviorum margine summa, p. 9.
Inter praeteritas numerabitur os mus herbas
p. s. quales seges intubus herbas, p. 78. Ducia naris, p. 81. Scripsisseis Theogoniam tradit Nonius Marcellus, his verbis: Picumnuse avis es Marti dicara, quam picum, vel picam vocant, e meus , qui sacris Romanis d. hibetur. Aemilius Macer in Theogoniae libro primo: Et nunc agrestis inter Dumnus habetur.
Sed viri docti hic ornithogoniae reponunt id quod mihi admodum probabile videtur. De
nique haec laudat Diomedes L. I. p. 366. Negligo, neglexi. Sed Aemilius Macer, Omniumnsrum negligerit auctoritatem quod analogiae propius, quia, legerit dicimus. Unde a. buerit, non dicit. At Priscianus L. Io. p. 80s, haec eadem verba proferens, nominat sextum decimum Annalium librum. Quod quale sit , disputat noster ossius L. I. de Histor Latin C. I 6. Praeterea tae Apibus aliquid in literas misisse, nescio an ex Servio colligere liceat, in L. I. Aen. 439. FUCOS Secundum Plinium, apium multa sunt
genera Proprie tamen apes dicuntur de bobus ortae r fuci de equis e crabrones, de mulis: vespae de asinis. Fucus autem, secundum Aenailium Macrum, major ape , crabrone minor.
Certe Plinius in catalogo scriptorum libri undecimi, quo libro aptam naturam considerat, posuit quoque Aemilium Macrum. Brevi eum clogio mactavit Politianus , Nutric. f. 48 . de Verona loquens, de Catullo: Nonnihil Aemilium tamen haec quoque jactat
Texentem tentii Macrum subtegmina flo: Dum Volucres numeris, dum Graminapingit,
Videlicet haec Quintiliani fide dicuntur L.
Io Instit orat C. I. qui Lucretium ac Macrum in sua quemque materia elegantes Vocat,
sed alterum humilem, alterum dissicilem. Super quo judicio videri debet Barthius L. 3. Adv. C. 1. Utinam hodie de Macro nobis arbitrari liceret Sed omnia viri clarissimi scripta funditus interierunt. Utinam saltem Iliaca exstarent, quae tanti fecit Naso, ut ab his libris honorificum dederit auctori cognomentum L. q. Pontic Epist. 6. o. 6.
Cum foret arsus, magnique Ralirius oris, Iliacusque Macer sidereusque Pedo. Obiit autem Macer in Asia, quo tempore Augustus nepotes suos Cajum, Lucium Agrippas adoptavit auctor Hieronymus in Chronico Eusebiano. Id factum est . . DCCXXXVII. C. Furnio, C. Iunio Silano Coss. Circumfertur hodie libellus sub Macri nomi. ne de Viribus Herbarum; quem miror progenuino foetu hujus Aemilii Veronensis habuisse virum doctissimum Thomam Bartholi. num in Dissertatione elegante de Medicis Poetis praesertim quum de illo fuco jam olim monuerit vir clarissimus Lilius Gyral-dus Dial. . de Hist. Poet. Non paullo verius
pronuntiavit J. C. Scaliger L. 6. Poet. C. , Macrum eum, cujus opus in manibus habemus, neque poetam fuisse , neque bonum medicum , neque sincerum versificatorem. Sed audiamus audentium Merulam L. I. de Antiq. Gallor Cisalpinor C. I. p. 27'. Italiae Illustratae : Hanc urbem Veronam Jtres maxime viri illustrarunt Catullus scilicet,
a quo G Iulius Caesar proscissus ' Vitruvim
per tempora Diυ Augusti, architecturae scriptor: Aemilius Macer, qui de herbarum virtute
elegantisme scripsit. Sed hic libellus, qui sub
Macri nomine circumfertur, non hujus est, sed Odonis cujusdam medici, ut De id in coὰica quodam antiquissimo. Verum ut gratior exiret in lucem, Macri titulo inscriptus es.
I. TENER QUID FIE AMORI Macrum
ingenio fuisse laeto , neque abhorruisse ab amoenitatibus, Ovidius ostendit L. a. Amor. Eleg I 8 p. 34. Nec tibiiqua tutum ait, Macer, arma canenti
Aureus in medio Marte tacetur Amor.
Ei Paris es illic, inadultera nobile crimen;
Ei comes exsincto Laodamia viro.
Si bene te noυi, non bella libentius istis Dicis vestris in mea castra redis. Quae deinceps in nostro sequuntur, mirifice sunt habita ab interpretibus. Ego ita exponebam macer dedit nomen militiae. hi id
interea Amori fiet , puero tam tenero , si voluerit esse Macri comes , Qtamquam cacula castrensis ire cum telis ad ejus latus M a Quae
319쪽
ALAII In ULLI Ure, puer, quaeso, tua qui serus otia liquit: Atque iterum erronem sub tua signa voca. Quod si militibus parces erit hic quoque miles Ipse, levi galea qui sibi portet aquam. Castra peto valeatque Venus , aleantque puellae. Et mihi sunt vires mihi facta tuba est. Magna loquor sed magnifice mihi magna locuto
Excutiunt clausae fortia verba fores.
Quae expositio si cui minus placebit illum
ego, quin sensu suo abundet, numquam inpediam.
SIGNA OCA Puto,jub sua signa Naso Epist.
Herus x. Is 7. In tua castra redi, socii desertor Amoris.
uu Am in Florentino Statii erat leti galea. quod ego verum Arbitror levis galea, gregaria, .nulla crista insignis qualem in acie Pharsalica Brutus gestabat, ne agnosceretura Caesarianis Lucanus . . , .s 86.1lli plebeja conterim caside vultus, Ignotusque hosti, quod serrum Brute tenebas Ita sane melius procedit Albiana sententia: Quod si tu, o Amor, militibus parces iam mihi certum est militare vel in imis ordinibus,, nullo honoris gradu conspicuis. d. lusum ad velites,is milites levis armaturae. Talis Helenor ille apud principem poetam L. 9 Aen. 9 s 8. Ense levis nudo, parmaque inglorius alba.
Itemque Lausus, L. O. p. 8I7. Transiit cir parmam mucro, levia arma minacis , Et tunicam, molli mater quam neverat auro.
Eodem epitheto horumdem clypeos insignivit Papinius, utpote ex cratibus dc corio conteXtos, L. 9. Theb. . 26 I.
Spicula jam, clUeosque leves, arcusque remissos Unda ehit. Sed a junt aquas poetis passim leυes dici: at . que in hanc rem proferunt Nasonis verba L. f. Fast. 9 . 6 2 de Tiberi: Hactenus ut iυo subiit rorantia saxo Antri, leves cursum surifinuisis aquae. At vero ευes aquae hic sunt celeres, rapide fluentes id quod in verbis Albianis nullum locum habere potest; non magis , quam si cum Ach. Statio levem exponas pro vili. Et
quando vilis est aqua In siti ex labore itine. rum militarium collecta
CΤA TUBA si Nola sum talai mollis , ut me terrere queat tubae sonus. Ita Nasonis uxor, Trist. L. I. Eleg. 3. y. 83. Ei mihifaeta tia es cir me capit ultima tellus. Accedam profugae sarcina parva rati.
Alii quidam codices habent mihi grata
iuba es id quod Muretus sequebatur. Sic Propertius L. 3. Eleg. 3. V. 7 P. Vos, quibus arma Grata magis, Crassi signa referte domum. II MAGNA Loauo K Ita loquebantur In gloriatione Virgilius L. Io Aen. 9 3 47. de Anxure, cui sinistram Aeneas amputaverat: quamquam alii de Umbrone capiunt: Dixerat ille aliquid magnum , timque adfore
Crediderat, caeloque animum fortasse ferebat Canitremque sibi, longos promiserat annos. Megara apud Senecam Herc. fur. V. 29s. Magna sed ni,nium loquor ignara nostrae sortis. Valerius Flaccus L. 7. s7. At sua magnanimum contra Paga ea juventus Prosequitur si atque ducem tum maxima quisque Di la dedit.& pulcerrime L. f.' . 97. Hic. Iaxarten dicti stupet hospes acerbiInmodicum, linguaeque gravem , cui multa minanti Non Superum, non praesentis reserentia belli. Contra autem Aeetes, Non frustra magna superbo Dicta volant, ait Per vocem paria arma se
Expressit cultissimus poeta Maronem suum , L. D. Aen. X. 38 I.
Non replenda est curia verbis, Luae
320쪽
Quae tuto tibi magna blant, dum dictinet hostem
Agger moerorum, nec inundant sanguinefossae. Ovidius alta Cerba vocat Epist. Phaedrae
Non ego dedigno su plex humilisque precari. Heu, ubi nunc fastus, altaque verba jacent Horatius magnam inguam, L. . Od. 6. Dives, quem proles Niobaea magnae Vindicem linguae , it osque raptor Sensit. Sed haec alta verba, magnae linguae superbam lactantiam audire Nemesin, hoc est vindictam divinam , ac punire persuasissimum habebant. Ausonius Epist. i. Grande aliquod verbum nimirum diximus,ut se Inferret mediis index Rhamnusa otis Arsacidae ut quondam regis non laeta trium his, Grandia erba premens ultrix dea Medica belli, Sistere Cecropidum in terris monumenta paranti
Obstitii e Graj jamjam figenda tropaeo, Ultro etiam ictis Nemesis selit Attica Persis. Sed de hoc negotio pulcreis copiose disseruit Lilius Gregorius Gyraldus Histor Deor.
quenti est in libris nonnullis. Voculam magni ce hoc in vitio poni, bene observavit o. Baptista Pius Annot poster C. . Sic supra L. I. Ele s. p. 6. referum, e r torque libeat ne dicere quidquam Marnificum posthac, horrida verba doma. Sic Thais Terentiana, de Thrasone amatore suo, Elinuch A t. q. c. 6 p. 3. que adeo ego illius ferre possum ineptias, magnifica verba, Verba di m sint e terum enim si ad rem conferentur, vapulabit. Cornelius Nepos in Vita Attici, C. 3. Elegans, non magnificui splendidus, non sumtuo- sui; omni diligentia munditiem non affluentem sectabat. Vides magni cum dici, in quo est aliquid superfluum, quodque modum excC- dat. Quocirca virtutem illam, quae versa tur in sumtibus magnis pro decoro faciendis, non magnificentiam, sed magnidecentiam appellavit Franciscus Philelphus L. 2. Convivior ac saepenumero in Epistolis voce
quidem nova, sed venuste atque eleganter procusa, ad formam IdeI cet vocis Graecae, quae est κεγα πρεατία, a decenti quapiam dignaque magnitudine sic dicta.
FOREs grave verbum est excutere, balidae significationis Cicero orat pro domo sua C. 28. Quare illa calamitas , si ita es appellanda, excussit hoc genus totum maledicti, ne quisquam audeat jam reprehendere con utatum meum, tot tantis, tam ornatis judiciis, simoniis , auctoritatibus comprobatum. Pro P. Sulla C. . Duorum cave tu quem l am peregrinum appelles, ne peregrinorum sussera iis obruare qui si attulerint nervos industriam, mihi crede , excutient tibi sam erborum jactationem , te ex somno saepe excitabunt. Philipp. z. C. 19. Plus ille poterat itaque excussis tuis vocibus er ad te , ad praedes tuos, milites misi ibidem C. 22. Consules ex Italia excussos, cumque his Cn. Pompe jum, qui imperii populi Romani decus ac lumen fuit: omnes consulares , qui per alitudinem exsequi cladem illam fugamque potuissent: praetores praetorios, tribunos tibis, magnam partem se natus, omnem sobolem juventutis, unoque ver- 4 rempublicam expulsam atque exterminatam suis sedibus Seneca Troad. .s7 . nostrum presse secutit se Magnifica erba mors prope admota excutit. Maro . si Aen. p. 76.
tussi manibus radii, revolutaque pensa.
Valeritis Flaccus L. I. M. 6I8.
Excus manibus emi conversiaque frontem
Puppis in obliquam resonos latere accipit et v. De foribus clausis res est frequens apud poetas. Venuste Ovidius , post rejectum scribendae Gigantomachiae consilium , Amor. L. 2. Eleg s. In manibus nimbos, o cum Iove fulmen habenti, Quod bene pro caelo mitteret ille suo, Clausit amicafores ego cum Iovefulmina misi. Exci it ingenio Iupiter ipse meo. Iupiter, ignoscas nil me tua tela juvabant. Clausa tuo majus janua fulmen erat. Deinde . pro fortia erat grandia in excerpti Helias Italicis non omnino male. Vide Ausonii versus , productos paullo ante ad p. II.