Albii Tibulli equitis rom. quae exstant : ad fidem veterum membranarum sedulo castigata : accedunt notae, cum variar. lectionum libello, & terni indices : quorum primus omnes voces Tibullianas complectitur

발행: 1708년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

ISAnte meum veniat longo incomta capillos Et scat ante meum moesta Neaera rogum.

Sed veniat carae matri comitata dolore. Moerea haec genero, moereat illa Viro. Praefatae ante meo mane S, animamque precatae,

Perfusaeque pias ante liquore manus

Pars quae sola mei superabit corporis , ossa Incinctae nigra candida veste legant Ec

TATU IN UMBRAM Tum demum umkra ἱ-cebatur, quum corpus igne esset consumtum. Itaque mutari in umbram non est idem quod verti in ossa, ut quidam voluerunt. Habemus enim hac eadem Elegia, disertis verbis, Pars quae sola mei superabit corporis, ossa. Ceterum istud ego abest a libris potioribus; nec agnoscunt editiones primae. Et videtur sane delendum, propter dactylorum intem pestivam celeritatem in re lugubri Illa quac sequuntur, pulcre ostendunt totum ordinem ostilegii Romani Quorum singula diligenter inlustravit Joannes irchmannus L. f. de Funerib. C. 6. Cui tu Homerum unge L.23. Iliad. M. 23

R ROGUM lacrimis fletu carorum gaudere credebantur umbrae hic enim summus honos Acheronte sub imo est. Vide sis Homerum L. LI. Iliad. M. 9 222 2 2. L. I 8. M. 339. Odysseae L. q. p. 9s L. q. s. 189. Desiderium Heraldum ad Arnob L. s. p. 3ss. L. I. Advers. C 9. Janum Casperium e-Vartium L. 2. Lect Papin C. I7. Et nos hic illic adtulimus non niihil.

ILLA 1llo Pari forma loquendi Cicero uti. vii L. f. ad fami l. Ep. st. I 6 aeuod si tuum te

desiderium movet, aut si tuarum rerum cogita. rione moeres, non facile exhauriri tibi sum do.

Iorem posse uniser sum puto. Est autem utrobi. que ellipsis praepositionis ex Vide nostrum V ossium lib. de Construct C. 47. Gener hic dicituro vir, non qui re ipsa sit, sed quiesse vult spe atque animo. Sic Maro, de Hippodamia, eiusque procis, Cataleci. Carm. Io. Saepe animam generi pro qua pater inpius hausi, Saepe rubro Eleis sanguine fluxit humus.

is , PRAEFATAE ANTE MEOS MANES , NI

MLMqu ROGATAE sic habent plurimi scripti, de veterea editiones. Scaliger autem istud

ammamque connectebat cum Praefatae deinde legebat, rigatae Perfusaeque pias ante liquore manus. Joannes vero Isiacius , qui Pontanus vulgo audit, nihil abibat a vulgatis certus animamque rogatae non aliter accipiendum quam illud Maronis animamque vocabant: extulisse enim Tibullum animamque rogatae α Liκως patiendi potius quam agendi verbo deinde rogare vocare quum sint cognata, claristi me liquere putat, productis rogandi verbi exemplis aliquot, Praefatae ante meos manes, animamque rogatae, idem valere ac si dixisset, tibi manes meos praefatae eritis atque animam roga Uerisis, id est, ocaveritis. Sic ferme ille Not. ad Macrob. L. . Saturn C. . Est utrobique quod ejicias: nam rogata ut dixerit poeta pro eo quod est rogantes, vix patitur huius verbi usus. Nec rigatae persi saeque satis placet, propter pleonasmum parum suavem. Itaque cum libris quibusdam veteribus animamque precatae legendum potius videtur. Et sic olim correxit Nic. Hein sus Not ad Ovid. L. 6. Fall. 3οῖ. Juvat nos marmor antiquum in magno Inscriptionum opere, DCCLXXXVI. s. ANIMAE SANCTAE COLENDAED. M. S. FURIA SPEq. L. SEMPRONIO FIRMO, CONIUGI CARISSI ΜΟ. c.

V Ide sis nostrum Albium L. et Eleg. 7. II.

I 8. OSSA INCINCTAE NIGRA CANDIDA

VES 1 LEGANT Observa hic vestem mulierum nigram in luctat qualis gentibus aliis usitata Ovidius L. 8 Metam 9 qq8. Dona Deum templis nato viditore ferebat, Cum videt exsin Io fratres Althaea referri. Quae plangore dato, moesis ululatibi urbem Implet auratis mutavit sibus atras. Servius ad L. 3. Aen. p. M. Caeruleis itiis at

342쪽

L 1 III. G. II. Et primum annos spargant collecta Lyaeo,

Mox etiam niveo fundere ad te parent. Post haec carbaseis humorem tollere veli S,

Atque in marmorea ponere sicca domo.

299 illuc

Cato ait, deposita se purpurea, fimbras usas

caerulea cum lugerent. Sane caeruleum nigrum

accipiebant. Tamen alii Romanas mulieres albis semper vestibus usas in luctu fius contendunt. Atque id probant Plutarchi auctori. rate , praeclari an scriptoris , nec lubrica fide. Sed illi confuderunt temporum rationes, neque animadverterunt stante republi

ca in nigris vestibus mulieres luxi ille, more illo prisco ac severo deinde autem sub im peratoribus, luxuriam praevalido, colorem album adeo euiluisse, ut eum induere luctus

nota fuerit apud matronas. Haec nos docuerunt duo insignes viri, Hieronymus Magius L. 3. Misceli C. I . ac Iustus ipsius Excui s. in Tacit. L. a. Annal. lit M. quae quin verissma sint, nemo dubitabit. Est tamen curarbitremur , pristinum suum atris vestibus honorem post illa redisse. Certe huc nos ducit uir sanctis limus L. Lactantius aurei libelli de mortibus persecutorum capit 39 ubi de Maximino et Tenerat pos obitum Maximiani ad eum Valeria, cum se putaret in partibus ejus tutius moraturam, eo maxime quod habebat uxorem. Sed animal nefarium protinus inardescit. Adhuc in atris sibus erat mulier, nondum luctis tempore impleto.

2I. CARBASEIS HUMORE TOLLERE VEN-

et is Quid si elis quo modo olim editum

sitit. Ita certe loqui scimus Ciceronem Accus. s. in Verrem C. r. In ipso aditu atque ore porim, ubi primum ex alto sinus ad urbem ab litore infectitur , tabernacula carbaseis intenta melis collocabat ibidem C. I. Tabernacula que=nadmodum consuerat temporibus sitis, carbasetis intenta elis collocari jussit in litore. Tamen, quin potior pars librorum venti ha beat, negari nequit. Sint igitur venti carbasisti siquidem ventos hic volunt non Ventilatio carbasi agita ae id quod Cyllenius atque etiam caliger statuerunt, post illos Lirchmannus sed vestis ex carbaso fili multo tenuissimi, qua veste ossa diligenter detersia exuerent collecturn e lacte, vino humorem Plinius L. I9. C. I. Hispania citerior habet splendorem lini praecipuum , torrentis in quo politur natura , qui alluit Tarraconem. Et tenuitas mira, ibi primum carbasis repertis Ideo

fluviorum numina veste tam preciosa amiciunt poetae. laro L. 8 Aen. λ. I. Huic Deus ipse loci φυio Tiberimus amoeno Populem inier senior se attollere frondis Visus eum tenuis glauco volabat amictu Carbasus o crinis umbrosa tegebat arundo. Propter hanc summam subtilitatem, vestes tenuissimas ventos dici textiles, itemque ne-btila linem, observavit ex Arbitro Turnebus L. I. Adv. C. s. Sane Publii versus sunt apud argutum hunc nugatorem: Aequum es , induere nuptam ventum texti. lem'

Palam prostare nudam nebula lineast quos versus alii, Turnebum secuti, hujus ipsius Albiani loci auctoritate inlustrare voluerunt. In quo illos fefellit ratio. Publius enim non queritur de mollitie telae vestium muliebri ima sed ait eas ita perlucere, ut matrona in iis non minus nuda adpareret, quam si vento aut nebula aeria esset amicta.

videlicet idem dicere voluit, quod Seneca

L. 1. de Benef. C. 9. Rusticus, inurbanus, ac mali moris N inter matronas abominanda condulo es, si quis conjugem in sella prosare vetuit, o vulgo admissis inspectoribus Nehi undique per picuam. Epist. 9 o. aeui contiagisset illi Here a nostri temporis telas, quibus si nihil celatura conficitur, in qua noudico nullum corpori auxilium , sed nullium pudori es De tali vero amictu noster ne cogitavit quidem Praeterea felix illa Publii tralationum audacia ut in Mimis non potest esse non amabilis, ipsa sua acerbitate ita extra scaenam in sermone serio mire frigebit;

non minusquam titreae Varroni togae, quae

intra Satirae fines belle exagitantur , parum autem decenter in foro. Itaque ela hic carbasea malo , quam ventos carbaseos , nihil

veritus librarios contra me facientes, contraque morem ac rationem Latini sermonis. 22. IN MARMOREA PONERE ICCA DOMO JIn sepulcro ex marmore exstructo talia enim fuerunt paullo honoratiorum. Exempla habet irchmannus L. . de Funerib C. 7.

quibus plura etiam adjici possitnt. Domos au-Pp a te iu

343쪽

3oo ALBII 1 BULLr Illuc quas mittit pinguis Panchaia merces, Eoique Arabes, dives & Assyria, as a nostri memores lacrimae fundantur eodem. Sic ego componi versus nisi velim.

tem vocabant ipsa monumenta , ut pulcre post Achillem observavit Ianus uigersius, vir laudatissimus , Venus. Lect C. et Saepe ita lapides literati in Thesauro ruteriano, sed fere cum aliquo adjuncto aeternitatem

notante. Si p. DCCLX. s.

p. DCCXC. s.

Sic Gracilis maritus Probinae conjugi, apud

P. Pithoeum L. 3. Epigr. Vett. seci. q. Perpetua sine fine domos Mors incolit atra , Aeternosque leυis possidet Umbra lares. Plura alibi reperIre licet Pulcra est inscriptio, quam Achilles huc adduxit eam invenies apud Gruterum p. DLxxxV. Io. Sic p.

23. IvE PANCHAi A ditem etiam a vocat , additque quarum rerum opulentia abundet, L. Io Metam x. 3O7. si dimes amomo, Cinnamaque, cosumque suum, udataque ligno Tura ferat foresque alios Pancharia tellus Dum fera C mγrrham tanti nova non fuit

arbos.

Sed hic statim sequitur dives Asoria quae

repetitio ejusdem vocis, citra ullam vel energiam vel concinnitatem , indigna est nitore Albiano. Atque ideo, opinor, totum distichon pro purio ejiciebat Guyetus, ferro ille atque igne rem gerere adsuetus. Nos mitio. rem medicinam adhibebimus ulceri non plane desperato. Legitur in sex libris, pinguiso AsBria quae scriptura quamquam ferri potest, tamen non est omnino sana. abebit autem optime, si et pinguis cum Panchaia jungatur, et dives cum Assyria Virgilius L.

Totaque turiferis Panchaeia pinguis arenis. Ovidius L. I. Art. Amat.' assis.

Mγrrha patrem, sed non quo filia debet, et

mavit:

Et nunc obducto cortice rega latet. Illius lacrimis, quas arbore fundit odora, . Ungimur Se dominae nomina gutta tenet. ML Io Metam. p. 699.2Vae, quamquam amisit veteres cum corpore sen , Flet tamen est tepidae manant ex arbora,

guttae.

Es honoro lacrimis pillataque cortice γrrha Nomen herile tenet, nullique tacebitur aevo. Vides quamobrem Panchaia vocetur pinguis. . De Assyriae opulentia nemo non noVit nam praeter purpuram .eximios odores , auri etiam atque argenti ferax fuit. Recte igitur dises perhibetur. 26. SIC EGO COMPONI VERSUs IN OSSA vELIM Minus recte Doura noster componendi verbum confudit cum verbo collocandi atque

adeo nos frustra ablegat ad Lipsi Eleeta. Etenim vir ille magnus , quum L. I. C. 6,. adcurate explicasset ritum collocandi cadaveris

344쪽

L 1 III. o. II. 3or Sed tristem mortis demonstret litem causam, Atque haec in celebri carmina fronte notet:

ri s de compositione ne verbum quidem unum addidit. Neque ego hoc monerem, nisi

illi qui Notas, ut vocant, Variorum confarciunt hanc mihi inponerent necessitatem homines enim sumus. Componi proprie dicebantur cineres atque ossa, quum in monumentum condebantur vasculis suis inclusa. Catullus Carm. 6 s. p. 48 de fratre suo: Duem nunc tam longe non inter nota sepulcra, Nec prope cognotos compositum cineres,

Sed Troja obscoena, Troja infelice sepultum

Detinet externo terra aliena solo.

Aurelius meus L. 2. Eleg. s. p. 2I ad suam Cynthiam: Tu mea compones, is dices, Osa , Properti,

Haec tua sunt: eheu, tu mihi certus eras. Naso L. f. Fast. s. 426.

Iam ramen exsincto cineri sua dona ferebant Compositique nepos usa piabat avi. Sed inprimis egregius est luculenti poetae

Valerii Flacci locus L. I. M. a. o3 ubi Medea, morbi sui nondum satis gnara , conqueritur super duro Iasonis fato: Et nunc ille sua non quemquam forte moveri, Non ullum ingemuisse putat: cumque omnibus odit Me quoque siquando fuerit tamen ulla potestns, Illum ego, qui diris cinis ultimus haeserit arvis, Ossaque, qtiis taurisaeυusque pepercerit ignis Conponam, sedemque dabo. fas tunc mihi manes Dilexisse viri, tumuloqueram credere curas. illum artificem pictorem animi humanitPrioribus adde Ovidium L. 3. Fast. s. 47, loco post paullo producendo. Non intellexit Horatium suum interpres Harie mensis L. I. Sat. 9. p. 28. haud mihi quisquam: Omnes composivi. Componere, inquit scilicet seudario, pro omni funeris apparatu dicit. Hi sunt fructus lucubrationum Gallicanarum. Videlicet Dacerius ita notaverat: COMPONERE es proprement

prend rout apparet de la sepulture. Quanto noster ille salubrius Lambinum inspexisset, ac Torrentium t Ipsa quoque Scholia antiqua poterant ei semitam commonstrare. Sic enim habent composuiJ in urnis condidi, sepelivi.

LITER CAussΑΜ Mortis caussam saepe in ipsis monumentis inscribebant, nunc adglo-rIam nunc ad commiserationem. Fuitque hoc ipsum moris admodum vetusti Theo, critus Idyll. 3. x. 46.

'Aλλα σας τοδε λεξον Aπηνεα ειχεν τοιχον. Eobanus vertit:

Et breve concisis inscribe epigramma figuris, Versibus exactum tibi quod signabo duobus:

Hunc Amor exstinxit ne transgrediare viator

esse pedes c. dic, Durum es sortitus ami

cum.

Sic vero Daniel Hein sitis: Hoc quoque carmen habe, paucis quod ductibus addam: Hulit hunc crudelis Amor. ne perge viator: Sed procul ab ens, dic, Saeυum ardebat ami

cum.

Cicero Philipp. 1 . C. 11. de militibus legionis Martiae apud Mutinam caesis i Eruigitur exstructa moles opere magnifico, incisaeque

literae , divinae virtutis testes sempiternae namquam de vobis eorum, qui aut videbunt frum monumentum, aut audient , gratissimus seermo conticescet. Ita pro mortali conditione vitae in . mortalitatem si consecuti Suetonius Aug. . Ia. Et quo magis sententiam priorissectae appro-baret, Nursinos grandi pecunia, quam pendere nequirent, multatos, extorres egit oppido quod Mutinensi acie interemtorum civium tumulo publice exstructo adscripserant, PRO LIBERTATE EOS OCCUBUISSE Ovidius Epist. Phyllid ipso sine:

Stat nec matura tenerum pensarepudorem:

In necis elenctu parva futura mora est. Inscribἔre meo caussa invidiosa sepulcro: Aut hoc, aut smili carmine notus eris.

MANUM.

Idem ille facundissimus Romuli nepotum L. 3. Fast. .s s. Arserat Aeneae Dido miserabilis igne rArserat exstruditis in seu fata rogis.

345쪽

0gdamus hic situs est dolor huic cura Neaerae Cofugis ereptae , causa perire fuit.

Compositusque cinis, tumulique in marmore

m breυe, quod moriens ipsa reliquit, erat:

PRAEBUI. AENEAs et CAUSSAM ORTIS ET ENSEM Ips sU DIDO CONCIDI USA MANU.

Quod ipsum carmen jam olim posuerat in fine Epistolae idus is quidem aliquanto istic decentius , ni fallor , quam in Fastis. Plura irchmannus dabit L. 3. de Funerib.

28. HAEC IN CELEBRU CARMINA FRONTE

NOTET. Voluit igitur sepeliri propter viam publicam , in celebritace homi1uim ac frequentia. Aliter Propertius L. 3. Eleg. 4. Dii faciant, mea ne terra locet ossa frequenti, ι facit assiduo tramite vulgus iter. Post mortem tumuli sic infamantur amantum.

Me tegat arborea devia terra coma. Aut humet ignotae tumulus allatus arenae. Non ut at in media nomen habere via. 1ι DoLoc mu1 CAUssA NEAERAE

CONJUGI EREPTAE J Scaligero causa Neaerae, elegantia quadam antiqua est ipsit Neae. ra. Idque probavit se Gebhardo nescio quibus, qui Thesaurum nobis Basilii Fabri recoxerunt. Sed doctissimus Gronovius docebit te melior L. et obf. C. . Sane quamquam caussa Neaerae exstat in libris non paucis, tamen id efficere haud quaquam potest, cur caliger ac Gebhardo accedamus. Nam, si vel maxime vera sit haec riptura , numquam hinc sequetur caussam Neaerae esse Neaeram ipsium Saepe caussa praecis sumitur pro eo , quod est caussa conjunctionis, caussa benevolentiae caussa amoris, &c. Ita Cicero orat. pro Quinti C. Is Ad vadimonium non venerat, ut ais, is, quicum tibi assinitas, societas, omnes denique caussae is ne-nessitudines veteres intercedebant L. 13. ad fa-m l. Epist. 9. Cum Vone Patrensi os mihi quidem sitium vetus, quam ego necessitudinem sancte colendam puto sed ea caussa etiam cum aliis compluris; familiaritas tanta nullo cum hospite e ea cum inciis ejus multis tum etiam consuetudine quotidiana sic est aucta, ut nihil sit familiaritate nostra conjunctius. Orat. de Provinc Consular. C. 7. Sed non alienum esse arbitror, quo invi saepe interpelle a nonnullu, aut tacitorum exsimatione reprehendar, explicare breυiter, quae mihi sit ratio G causa cum Caesare. Debemus hanc vocis hujus explicationem exim o viro Francisco Hottonianno. Ad quam normam si quis accipere hic velit aulam Neaerae, id ei per nos integrum erit. Videtur tamen obstare constructionis ratio , atque usus praepositionis cum quam praepositionem Cicero nusquam neglexit. Simplicissima medela erit, si pristinam lectionem revocaverimus , dolor huic e cura Neaerae. Habet haec suos fidejustares.

U 1 D prodest caelum votis inplessie, Neaera 'Blandaque cum musta tura dedissse prece tNon ut marmore prodirem e limine tecti, Insignis clara conspicuusque domo:

RE NEAERA Conferre cum bac Elegia te juvabit , siquidem studiosus es eloquentiae poeticae, Elegiam tertiam libri Amorum primi Herculis StroZZae.

MINE TECH templi legebat ouZa Praecid. C. II idque firmabat Senecae verbis, Consol. ad Polyb. C. s. Ibit Fortuna violentior per omnia scut semper es solita , eas quoque domos ausa injuriae caussa intrare , in quas per

templa aditur . atram laureatu foribs induetvsem. Suetonius Calig. C. 22. Admonitu principum e regum se excessisse fasiagium.

346쪽

L III. G. m. Aut ut multa mei renovarent jugera tauri, Et magnas messes terra benigna daret. Sed tecum ut longae sociarem gaudia vitae, Inque tuo caderet nostra senecta sinu; Θοῖ

gium , divisam ex eo majesatem asserere sibi coepit. Datoque negotio, ut simulacra numinum religione . arte praeclara , inter quae Ohmpii ου portarentur e Graecia, quibm capite demto suum imponeret , partem Palatii ad Forum usque promovit, atque aede Castoris e Pollucis in sibulum trans urata , consissens sae se inter Fratres Deo medium se adorandum adeuntibus exhibebat. Haud dicam dolo, istud Caligulae facinus huc quidem nihil pertinet. Vides ipsum Historicum pro insano ac furioso traduxisse, ut pleraque omnia non nominandi monstri. De Seneca paullo aliter res

habet sed ille ista scripsit in exsilio, Claudio imperante, quum jam valide adolevisset mos foedissimus adulandi. Ostendendum erat , primis illis Augusti temporibus , rebus non dum undequaque stabilitis , jam tum exstitiis domos in qua per templa adiretur. Sed nihil est mutandum, quum ipsa tecti vox satis sit splendida ac magnifica. Docebo in signi loco Ciceronis, qui locus bonam simul partem hujus E legiae egregia luce perfundet.

Est autem Parad. I. C. a. Numquam hercule ego neque pecunias florum, neque redita magni ca, neque opes neque imperia, neque eas, quibus maxime ad ricti sunt oluptates in bonis rebus aut expetendis se duxi mippe cum viderem, rebus his circumfluent bus , ea tamen desiderare maxime, quibus abundarent neque enim expletur umquam , nec satiatur cupiditatis sitis: neque solum ei, quae habent, libidine augendi cruciantur, sed etiam amittendi metu. In quo equidem ominentissimorum hominum , majorum nostrorum, saepe requiro prudentiam, qui haec imbecilla, commutabilia pecuniae membra, verbo bona putaverunt appellanda , cum re ac

factis longe aliter udicabissent. Ibidem . . Veniant igitur isti irrisores hujus rationis a sentantiae, jam vel ipsi judicent, utrum se horum alicujus, qui marmoreis tectis , eboremro fulgentibus, qui signis, qui tabulis , quisa dato auro, argento , qui Corinthiis operibus abundant, an C. Fabricii, qui nihil eorum habuit, nihil habere oluit , esse similes malint. Ipso initio Somni Scipionis, de rege Masinissa Ad quem ut veni , complexu me senex collacrimaυii, aliquantoque os suspexit in caelum Grates , inquit, tibi ago , summe Sol, obisqus reliqui Caelites, quod antequam ex hac vita migro, conspicio in meo regno his tectis P. Cornelium Scipionem. Orat pro domo sua C. s. qua tandem istum perturbatione mentis, omnium templorum atque tectorum totiusque urbis praedonem fuisse censetis, cum pro detestatione tot scelerum unam aram n aris consecraret ' Virgilius, de rege Latino accipiente legatos Aeneae, L. .'. 68. Ille intra tecta vocari Imperat, seselis medius consedit avito. Tectum augustum , ingens , centum publims columnis. Urbe fuis summa, Laurentis regia Pici, Horrendum silvis. relligione parentum. Horatius L. ..Od. IO ' 6. Audis, quo strepitu anua, quo nemus, Inter pulcra satum tecta remugiat Ventis 'Seneca Thyest.' 6 s.fulget hic urbae capax

Inmane tectum, cujus auratas trabes Variis columnae nobiles maculis ferunt.

denique limen terili apud Nasonem legitur L I. Fast. p. 3 7. tque sedens vester primi prope limina tecti Ianitor egressus introitusque videt.

GERA AuRI Horatius Epod. I. .as. Non ut juvencis inligata pluribus

Aratra nitantur mea.

ibid. Od. 4. I. i I de Maena, Pompej liberto: Sectus flagellis Bis triumυiralibus , Praeconis ad fastidium, Arat Falerni mille fundi jugera, Et Appiam marinis terit. Propertius L. 3. Eleg ses. 7. Nec mihi mille jugis Campania pinguis araturo Naso Amor. L. I. Eleg. 3. g. 9.

Nec meus innumeris renovatur campus aratris. 7. SED ECu u LONGAE SATIAREM

GAuDIA 1ΤΑΕ Ita caliger quum recte legeretur antea sociarem. In toto hoc libro perpetuam instituit querelam de discidio ae a.

stitate sui amoris. Hic autem dicit, sibi a

347쪽

Tunc, quum prae mensae de lanctus tempora lucisa, Nudus Lethea cogerer ire rate.

Nam grave quid prodest pondus mihi divitis aurit Arvaque si findant pinguia mille boves tQuidve domus prodest Phrygiis innixa columnis, Taenare sive tuis, sive Cariste tuis

Neaera Istracto nihil esse jucundum, non opes, non honores, non regna hac vero socia, ipsam quoque paupertatem levem ac dulcem fore cujus conjugii ni spes detur, cu- per se mori. Bene igitur optat, ut liceat sibi communibus longae vitae gaudiis frui simul cum uxore tantopere desiderata Naso

Epist Phyllid. p. 33.

Promissus socios ubi nunc 'menaeus in annos,

S ui mihi conjugii sponsor inobses erat 'Propertius L. et Eleg. 23. p. as. Te socium vitae, te corporis esse licebit.

9. TUNC , QUUM PER MENS DEFUNCTUS

TEMPORE LUCIs permensum tempus dure ni fallor dicitur, nec satis usitate. Aliter hoc verbo utebantur Latini. Cicero fragm. de Univers. C. 9. Attamen illud perspici intelligi potes, absoluto perfectoque numero temporis absolutum perfectumque annum tunc compleri denique, cum se octo ambitus confectis suis cursibus ad idem caput retulerunt, cumque eos permensus es idem semper sui similis orbis. Se

longa permensus diu Felicis aevi patia, vel coelum petit, Vel laeta felix nemoris Elbi loca.

Nemesianus Eclog. I. . 2 O. SDem nunc emeritae permensum tempora vitae Secreti pars orbis habet, mundusque piorum. Apule jus L. II. Metam. Vives autem beatus, etiυes in mea tutela gloriosius: cum spatium saeculi tui permensus ad inferos demearis, ibi quoque, c. Vetus scriptura erat, Tunc quum praemensae defunctus tempora lucis. Optime tantum enim temporis vivere unusquisque credebatur, quantum ei Parcae fuissent praemensae in ipso lucis exordio Naso L. 8. Metam. ν. I. Stipes erat quem, cum partus enixa aceret

Thesim, in flammam triplices posuere sorores: Staminaque impresso fatalia pollice nentes ;Tempora, dixerunt eadem ignoque tibique ,

modo nate, damus.

Idem Amor. L. 2. Eleg. 6. . 6.

Septima lux aderat, non exhibitura sequentem: Et sabat vacua jam tibi Parca colo. Horatius L. . Od. 13. p. 22. Sed Cynarae breves Annos Fata dederunt, Servatura diu parem Cornicis vetulae temporibus Lyden. L. 2. Od. I 6. M. 29. AbNulit clarum cisa mors Achillem: Longa Pthonum minuit seneditus.

Ei mihi forsan tibi quod negarit,

Porriget hora. Et ex horum praescripto Ludovicus Areostus, Cant. 34. Ortandi furentis, st. 9o. Squanto durata de velli, tanto dura Cumana ita, e non di piu un momento , 2, iten occhio a Morte, e la Natura ,

Per saper hora , ch un debba esse spento.

h. e.

Velleris unim spatium definit arisa

Unicuique hominum, nec plus conceditur ulli. Hic igilat Natura, Mors bene gnara futuri, Ne quis praemensam fato produxerit horam. Sed haec sunt trita Te vero terrere non debet istud defunctus tempora. Sic veteres illi solebant loqui. Lucretius L. 3. M. 8Oq. Quippe etenim mortale aeterno jungere, ' una

Con sentire putare. fungi mutua posse D per es.

Cicero Accus . . In Verr C. 86. Tamen hoc vobis es satuendum, quid aratorem ipsium arationis nomine muneris in republica fungi arsust nere elitis. Vide sis magnum Vinium lib. de Construct . . 22. IO LETHEA COGERER IRE RATE Magna est soni scabrities in his rer re, a. ditiones priscae habent fere cogeret. Sed quid illo faciamus 13 QUIDVE DOMus . PRODEs PHRYGII sINNIXA COLU ΜNIs Inter praecipuas morum insanias non falso Plinius numerat columnarum damnosam luxuriam , Meam quidem jam tum veterem, neque ullis legibus coercitam, L. 34, tribus capitibus primis. Quamquam

348쪽

quam lex Iulia sumtuaria videtur vectigal in

singulas columnas pendendum imperasse Cicero L. II ad Attic Epist. 6. De aquaeductu probe fecisti columnarium vide ne nullum debeamus quamquam mihi ideo audisse a Camillo commutatam esse legem. Hic tu Ausonium Popmam consule .modestissimae eruditionis virum Jacobum Nicolaum, a solo natali Loensem vulgo dic tiim, L. 8. Epiphyll. C. s. In marmorum dilectu variatum est variis temporibus , ut est inconstans voluptatum ingenium Phrygium in magno tum preci fuisse, hic videmus: moratius testatur

aeuod si dolentem nec Phrritus lapis,

Ne purpurarum sidere clarior Delenit usus. PapInius L. I. Silv. s. p. 36. Sola nitet favis Nomadum deci a metallis Purpura sola cavo Phrygiae quam γnnados

antro

se cruentaυit maculis lucentibus Atγs. Et L. a. Silv. a. p. 87.

Sγnnade quod moesia Phrviae fodere secures

Per Cybeles lugentis agros ubi marmore picto Candida pulpureo ininguitur area gyro. Has maculas nativas artificio deinde illustriores reddiderunt Plinius L. f. C. I. Non placent jam abaci nec spatia montis in cubicu. I delitentia coepimus lapidem pingere. Hoc Claudii principatu inventum Neronis vero, macula, quae non essent, in crustis inserendo unitatem variare, ut ovatus esset Numidicus , ut purpura dis Tingueretur γnnadictu, qualiter illos nasci optarent deliciae. I . TAENARE si v ΤuIs sequitur marmor Laconicum , non minoris auctoritatis. Propertius L. 3. Eleg. I. P. q9. Quod non Taenariis domus est mih fulta columnis, Nec camera auratas inter eburna trabes.

Plinius L. 36. C. . Pretiosi mi quidem generis

Lacedaemonium viride, cunctisque hilarius Martialis L .f. Epigr. 42. Illic aueti virent metalla,

Et certant vario decore saxa

Quae Phrγx, Lib3 altius cecidit. Non frustra dicit, Phrygium ac Numidicum marmor altius caedi quam Laconicum hoc enim non in lapicidinis gigni, sed sub terra sparsum reperiri tradit Plinius loco laudato. Ab hilari virore etiam Papinius laudavit L. T. Silv. a. p. 68. Hic Libγcus, Phrritusque silex, hic dura La

conum

Saxa virent.

L. 1. Silv. a. p. 9O. Amγclaei caesum de monte γcurgi aeuod iret cir molles imitatur rupibm herbas. Tamen ejus temporibus Phrygio vilius habe

batur. Sic enim L. I. Silv. s. p. o. Q locus Furotae; iridis cum regula longo nnada diripinctu artat. Hinc pavimenta ex marmore Laconico. Ira enim capiendum puto Martialem L. I.

Et matutinum portat ineptus ave; Cui licet exuviis nemoris rurisque beato ,

Ante focum plenas explicuisse plagas pquamquam scio alios hic intelligere parictum incrustationes.

I . IvE CARYsΤ TuIs J Carystos oppidum fuit insulae Euboeae, marmore suo accolumnis nobilitatum de quo Strabo initio L. Io Plinius L. . . I 2. Hoc quoque marmor virebat, sed in morem fluctuum marinorum. Papinius L. I. Silv. 2. p. 49. his flexus onγx, D concolor alto Vena mari , rupesque nitent, qui purpura saepe Oebalis G Hrii moderator livet aheni. ibidem Silv. s. p. 34. Non huc admigae Thasos, aut undos Carvios. ubi miror inter viliora numerari. Certe aliter loquitur L. et Silv. a. p. 93. Hic Nomadum lucent faventia saxa , Thasosque s Et Chios, e gaudens fluctus aequare Carγstos. Et insigni exemplo comprobat Plinius L. 36.

C. s. Primum Romae parietes crus marmoris operuisse totius domuissae in Caelio monte Cornelius Nepos radidit Mamurram Formiis natum, equitem Romanum , praefectum fabrum

C. Caesaris in Gallia. Neque indignatio sit tali

auctore inventa re Hic namque es Mamurra

Catulli Veronensis carminibus profusus, quem , ut res es, domus ipsim clarius, quam Catullus, dixit habere, quidquid habuisset Comata Gallia. Namque adjecit idem Nepos, eum primum totis aedibus nullam nisi e marmore columnam habuisse, omnes solidas e Carisii aut Lunensi. Nec minus magnifice Martialis L. 9. Epigr. s. Idem beata lautus eoruit thermas De marmore omni, quod Carγstos inυenit, Quod Phrγria Θnnas, Afra quod Nomas misit,

Et quod irenti fonte lavit Eurotas. Non autem totum virebat, sed maculis distinguebatur Seneca Troa d. p. 83s.

An ferax arii lapidis Carvios r

349쪽

ALBI TIBULLI

Et nemora in domibus sacros imitantia lucos

Aurataeque trabes, marmoreumque solum

Quidve in Erythraeo legitur quae litore concha Tinctaque Sidonio murice lana juvat δΕt quae praeterea populus miratus in illis Invidia est falso plurima vulgus amat.

1s. E NEMORA IN DOMIBUS SACROS IMI-

ΤANTIA LUCos Nemora Festus esse ait silvas amoenas, cum campis pascuis. Quid a lucis silvis differant, docet Servius ad L. I. Aen. 3I . Interes autem inter nemus, silvam, lucum. Lucus enim es arborum multitudo cum religione nemus vero composita multitudo arborum silva, di si inculta. Sed silυmin nemora fere confuderunt scriptores Romani. Amabant has delicias intra domorum septa habere Quiritium lautiores adeo ut rus in urbe possiderent. Horatius L. 1. Epist. IO. p. 22. Nempe inter varias nutritur μυa columnas: Laudaturque domus, longos quae projicit agros. Cicero Accus I in Verr C. I9. uas iste tabulas illinc, quae signa seu Iulit quae cognovi egomet apud sum in aedibus se , cum obsignandi gratia venissem Luae signa nunc Verres, ubi sunt illa quaero , quae apud te nuper ad

omnes columnas, omnibus etiam intercolumniis, in

silva denique disysta sub divo vidimus Nepos

Cornelius C. I3 Attic. Neque tamen non inprimis bene habitavit , omnibusque optimis rebus usius es. Nam domum habuit in colle uirinali Caecilianam , ab avunculo haereditate relictam e cujus amoenitas non aedificio, sed Ν-- consabat M. Seneca L. s. excerpt. ControV. s. Vos possidetis agros, urbium fines, urbesque domibus impletisci intra aedificia fraundas in nemora comprehenditis Horatius L.3. Od. o. st . . Audis, quo repitu anua, quo nemus Inter pulcra satum tecta remugiat Ventis Olim pauculis arboribus contenti, tamen ingentem aeris summam in umbrarum amoenitatem esti indebant.Insigne hujus rei exemplum habent Valerius Maximus L. 9. C. I. eX. q. Plinius L. I 7. C. I. Male Gebhardus hunc Albii locum de pomariis de nemoribus interpretatur, quae in summis domorum tectis consita,

erant quasi pensiles quidam horti. Nam quod huc trahit Tragici locum Thyest. M. M. nulla culminibus meis Imposita nutat silva

poterat eodem jure contendere, moremGraecum fuisse ante bellum Trojanum, jam inde

a Thyestae temporibus. Novitium esse recentioris luxuriae inventum satis declarat L. Seneca Epist. Ira. Lucii pater Marcus L. f. excerpt. Controv. s. ac Plinius L. I s.c. I .

QUE OLUM Cicero Paradox. . . . O dii immortales non intelligunt homines, quam magnum vectigal sit parsimonia. Venio enim jam adseumtuosos relinquo sum quaesuosum Capit ille ex suis praediis sexcenta sesertia ego centena ex meis illi aurata recta in illi sola marmorea facienti signa , tabulas , supellectilem, vestem infinite concupiscenti, non modo ad fruditum illo es sumtus, sed etiam ad foenus, exiguus. Ex meo tenui vectigali, tradiis sumtibus cupiditatis , aliquid etiam redundabit. Auratarum trabium multa est me. moria in libris antiquorum. Tu vero noli putare bracteolis tenuibus fuisse inlitas; qualis est hodierna inauratio Totae auro solido convestiebantur. Docuerunt jam olim viri docti sed luculentissime ustus Lipsius L. 3. Admirand C. 4. Pulcro compendio has luxuriae profusiones perstrinxit Horatius L.

2. Od. I 8. Non ebur, neque aureum

Mea renidet in domo lacunar: Non trabes 'metriae Premunt columnas ultima recisas Africa.

ibi tu Torrentium vide, vel sola marmorIs Numidici gratia.

Thyestes in cognomine tragoedia, ψ 6. Mihi crede falsis magna nominibus placent. In vocula false est magna energia Sallustius initio Iugurth. False queritu de natura sua genus humanum , quod inbecille , atque aevi brevis, forte potius quam istute regatur. Est ubi sola per se periodum facit Cicero L. 3. de

350쪽

Non opibus mentes hominum curaeque levantur. Nam Fortuna sua tempora lege gerit. Sit mihi paupertas tecum jucunda , Neaera. At sine te , regum munera nulla volo. Σ niveam quae te poterit mihi reddere, lucem lo mihi felicem terque , quaterque diem lAt si pro dulci reditu quaecumque Oventur, Audiat aversa non meu aure Deus: Nec

de Ossic C. 18. Atqui in talibus rebus aliud utile interdum , aliud honestum videri solet. Falseo nam eadem utilitatis , quae hone statis es regula qui hoc non perviderit , ab hoc nulla fraus aberit, nullum facinus. Cornelius Nepos Alcib.C.9.- Alcibiades ictis Atheniensibus non satis tuta eadem loca mi arbitratus, penitus in Thraciam e supra Propontidem abdidit, sperans ibi facillime suam fortunam occuli posse Faso. nam Thraces, squam eum cum magna pecunia venisse senserunt, insidias ei fecerunt.

RAEOu LEvANTuR Praeclare Rochus Ho-nerdius, non postremum gentis nostrae decus, Thamarae Act. I. Sc. 2. Quae putat vulgus bona, Regnum, triumphos, dignitatem gloriam , Metire placida mente si mentem quatit Moeror natantem, quique spinosis movens Curis quietos turbat aspectus labor. Mox precia migrant, seque pro mentis statu Haec vana actant. Muricis sacri nitor Gemmae rubentis munus augustum sali, Sussulta cedro tecta cedrus diυite Auro revincta fluctuantem pectoris

Non sisti aestum. Gliscit ex laetis malum, Et in beatos raυius insurgit dolor.

REGITJ gerit habent libri scripti magno numero Vere, ni fallor. Publius Syrus in Mimiambis: Male geritur, quidquid geritur Fortunae de. Sed hic gerere valet gubernare tempora autem sunt diversi status conditiones, ac vicissitudines rerum humanarum quae omnia Variat Fortuna Cicero L. I de Ossic C. 32. A duabus iis personis, quas supra dixi, tertia adjungitur , quam casus aliqui , vel tempus imponit quarta etiam, quam nobismet ipsis,dicio nostro accommodamus. Nam regna, imperia, nobilitates, honores, divitiae, opes, ea que quae sunt his contraria, in casu sita, temporibus gubernantur. 18. AuDIAT AVERs NON MEus AuREDEus Perperam libri quidam adversa oculos, aures, vultum avertere , indignantium est atque iratorum. Naso, in funere nostri poetae, L. 3. Amor Eleg. 9. 9. S. Aυertit vultus Erdicis quae possidet arces.

L. I . Metam. p. 7s c, de Anaxarete: conataque retro Ferre pedes, aestri conata avertere vultus, Hoc quoque non potuit.

L. I s. s. s 87. de Cipo: Rettulit illepedem torυamque a moenibus urbis Avertens faciem, Procul, ah procul omina, dixit, Tulia Di pellant. Virgilius L. I. Aen. st. 68. Nec tam aversiti equos diria Sol jungit ab urbe.

Ex illo fuere ac retro sublapsa referri

Spes Danaum . fractae vires,aversa Deae mens. Catullus Carm. 6 I. p. O 2.

Omnia fanda nefanda malo permixta furore Iustificam nobis mentem avert/re Deorum. Horatius Epod. o. de Maevio poeta, . I 8. Et illa non virilis fulatio, Preces . aversum ad Iovem. Propertius . . Eleg. . p. 7s. Aversis Charisin cantas aversus Apollo Poscitur inυita verba pigenda γra: Ceterum Deus non mem est iratus, inimicus, offensus. Sic Horatius ut Douga observavit)loquitur Epod. 9. p. 3 O. Aut ille centum nobilem Cretam urbibus Ventis iturus non suis. hoc est, non prosperis, non ferentibus, sed adversis. Contrarium est apud Senecam Agamemn. p. 9 I. Vela secundis infata Notis Ventos nimium timuere suos.

SEARCH

MENU NAVIGATION