장음표시 사용
401쪽
Ille per ignotas audax erraverit urbeS, Qua maris extremis tellus excluditur undis. Nam Ciconumque manus adversis repulit armis: sue Nec valuit Lotos caepto avertere cursu S. Cessi in Aetnaeae Neptunius incola rupis, Victa Maroneo foedatus lumina Baccho. Vexit
Nam modo fulgentem Tyrio subtemine vestem
Centum secundos ἱtan renovaverit annos.
Neque enim horae ab annis sejungi queunt, neque a saeculis anni. Ovidius L. 2. Metam. V. s. in regia Solis: A dextra laeυaque Dies. Mensis. Annus, Saeculaque, O positae spatiis aequalibm Horae. Plura erant sed quae jam occupavit Passeratius, amoeni homo atque elegantis ingenii.s . NA CICONUMQUE MANU; Non satis adsequor quid sibi velit istud que in ipso orationis initio: c puto hos duos versiculos loco suo motos fuisse , ut saepe accidio sic
restituendos: Non vatiιit Lotos caeptos avertere cursus: Nyn Ciconumque manus adversis reppulit ar
Nam quamvis lysses , quum ab Ilio dis.
cessisset, prius cum Ciconibus depugnaverit, quam ad terram Lotophagorum accederet; nihil tamen caussae fuit , cur Albius noster hunc rerum ordinem tam religiose servaret, ut propterea corrumpere vellet nexum sermonis naturalem. Sunt praeterea hi duo casus ipso tempore tam inter se vicini, ut parum referat quid prius quidve posterius referatur non enim nisi duodecim dies fuere interjecti. Non Ciconumque manus legebat Helusius in Adversariis. Exstat quoque Non in uno Anglicano ut intelligas, Manus Ciconum non repulit lysiem. Tamen ne quid dissimulem vetus lectio stare potest, atque etiam debet, leviter ac leniter correcta, hoc modo: Nam Ciconumque manus adversis repulit armis: Nec valuit Lotos caeptos avertere cursess. Nam ciconum maritimorum ac terrestrium conjunctas vires fortiter fregit nec toti dulcedo potuit eum a suscepto itinere reVocare.
Voculam Nec habent septem libri scripti: repulit tres alii non mali. Conjunctio caussa-lIs Nam reddit rationem epitheti audax quo modo praecessit. Historiam reperies apud Homerum . . Odyis haud longe ab
initio.s6. AETNAEAE NEPTUNIU INCOLA RU-pis Cyclopum sedem in Sicilia apud Aetnam
non poetae tantum statuerunt, sedis Scriptores ferme omnes alii, qui de Cyclopibus meminerunt id quod operose docteque stendit Phil. Cluverius L. I. Sicil Antiq. C.2. Sed Homerus omnium scriptorum antiquissimuS, eos continentis habitatores fecit, non insulae Siciliae. Vide quae ex sermonibus Petri Castellani, Aureliarum episcopi, disputat doctissimus Turnebus L. 24 Adv. C. IO.
BACCHO Tibullumina lumina scripsisse , quum in principe editione tincta, suspicatur Barthius L. 9. Adv. C. I9. Non placet.
Et quid ni sopore ictus sit Cyclops, qui tantum meri bibisset atque ejus quidem
meri, cujus una mensura ferebat aquae mensuras viginti. Illo vino lyssem donaverat Maron , Euanthei filius , Apollinis Ismarii sacerdos Auctor Homerus L . . Odyssi. I9s unde corrigendus Probus, Virgilii interpres, ad L. 2. Geor. . 7. Iuvat Ismara Baccho Conserere 4 oppidum es Ismarus, quod expugnavit Issses, cum a Troja discedere, σvictor vinum accepit a Marone, cujus pater Cupithus l. Euanthem J traditur , quod inclopiridis Illud ergo vinum Propertius Ismarium
vocavit L. 2. Eleg. 24 2 32. Tu quoque, o Eurγtion, vino, Centaure persit Nec non Ismario tu, ohpheme, mero.
Peccant illi , qui Maroneum dici volunt a Marone Apollinis sacerdote quum ita dic tu ab oppido Maronea Mela L. 2. C. 2. Tum Nestos uvius, ripis ejus alacens Maronea. Plinius L. 4. C. IX. Dicaeae, Ismaron, locus Parthenion , Phalesiua , Maronea prius Orthagoria. ML. I . . . in antiquissima claritas Maroneo, in Thraciae maritima pariegenis , ut auctor es Homerus ubi plura de ejus
402쪽
L IV M. I. Vexi id Aeolios placidum per Nerea ventOS. Incultos adiit Laestrygonas, Antiphatenque, Nobilis Artacie gelida quos inrigat unda.
ejus vini generositate indomita oppido nomen dedit Maro, jussu Osiridis, jam senex, post interfectum Lycurgum , Thraciae regem Aegyptii herois coeptis obsistentem, tradente Diodoro Siculo Biblioth. L. I. Non ludes operam , si Isaac Vomi notam inspicere volueris ad laudata modo Pomponii Melae verba. 18 VEXIT ET AEOLIO PLACIDUM PERNEREA EN Tos sed infelici exitu, propter sociorum scelus nam quum illi Aeolus ventos omnes in utre bovis novennis inclusos, solo Zephyro spirante, donasset pro munere hospitali, jamque die decima adpareret patria tellus, ibi nebulones praedae cupidi aurum enim includi rebantur solverunt utrem, duce ad clavum insidioso somno consopito. Statim autem insurrexit procellosa tempestas , navemque retro ad Aeoliam insulam valido turbine rejecit. Vide Homerum initio L. Io. Odyssi. Ovidius L. Iq. Metam. p.
Aeolon ille refert Tusco regnare profundo; Aeolon Hippotaden, cohibentem carcere ventos: Duos bovis inclusos tergo memorabile munus
Dulichium sumsisse ducem flatuque secundo Lucibus isse novem , aer terram a pexisse petitam;
Proximasos nonam cum sese Aurora moveret ; υidia socios praedaeque cupidine ductos, Esse ratos aurum, de se ligamina ventis: Cum quibus feretro, per quas modo venerat
Aeoliique ratem portus repetisse Franni. Agnoscis hinc veram originem miraculorum Lapponicorum, quae tam sitienter apud plebem inperitam audiuntur. s9. INCuLTO ADIIT LAEsTRYGONAsycrudeles illos, .humanis corporibus vescentes. Itaque epitheto parum valido incultos poeta nominasse videri possit. Sed non est ita. Etenim ut Busiris Maroni inlaudatus dicitur, h. e. exponente Gellio L. 2. C. , qui in omni re , atque omni tempore , laude omni vacat sic incultos noster vocavit, qui in omni parte vitae ab omni cultu humano
abessent quam longissime Compari notione
Cato dixit apud Sallustium, Catilin C. r.
diserso itinere malos a bonis loca taetra, inculti, foeda , atque formidolosa habere. Quid enim magis abhorret a cultuis nitoreis Iuce, quam squalor ille aeternus, Viri carceres inpiorum suppliciis destinati Petronius Incultis asperisque regionibus diutius i. ves haerent: si ubi ea aratro domefacta tellus nitet, dum loqueris, levis pruina dilabitur. 19. . ANTIPHATENQti J Hujus inhumani hominis feritas locum dedit proverbio, quod primus opinor Gulielmus Gentius obkrvavit
in Juvenale, Sat. q. p. 2I. Mitem animum, o mores modicis erroribus
Praecipit, atque animas servorum γ' corpora nostra Materia constare putat , paribusque elementis ;An faeυire docet Rutilus qui gaudet acerbo Plagarum crepitu, is nullam Sirena flagellis Comparat, Antiphates trepidi laris , ac Po6
in vulgatis male circumfertur Plagarum 'epitu ut monuimus ad Properi L. q. Eleg. 7.α I. De Antiphate , deque urbe Laestrygonia, videndus Homerus L . o. Odyss. s. 8I Ovidius L. i . Metam p. 233. Iulius Hyginus ab as Oppidum deinde Formiae dictum fuit Plinius L. 3. C. D. in locus Speluncae, lacus Fundanus , C et portus oppidum Formiae , Hormiae dictum, ut exsimavere, antiqua aes gonum sedes Actius Sanna. Tarius L. 3. Eleg. I. M. 7. verbis Cajetae ad Frederi cum Siciliae regem rogredere, o, felixque subi pede nostra secundo
Moenia, propenso γ' venerare Deos.
Ingredere Antiphatae pollens tibi regia servit, Et Laestruonis limina tuta metu.
R1GΑΥ NDA libri ferme Nobilis habent, uno Mattii codice excepto Atque hanc lectionem firmat Homerus L. Io Odyss.' Io 7.
Haec quidem ad fontem descenderat Empidum Artaciam hinc enim aquam ad urbemferebant.
403쪽
Quamvis inliceret Solis genus apta vel herbis,
Aptaque vel cantu Vetere mutare figuras. Cimmeriorum etiam obscura accessit ad arces:
Horatius, ad fontem Blandusiae, L. 3. d. Fies nobilium tu quoque fontium. deinde gelida scribe ex libris.
In principe Veneta, inque Regio lepidina
ditione legitur, Quamυis illa ceres Solis genus. unde non frustra Barthius fecit illaceret , h. e. inliceret , L. 9. Adv. C. I9. Sane apud Homerum Circe plus uno loco lyssem ad concubitum invitat L. 1 o. Odyss. nec sine fructu. Iulius Hyginus Fab. D s. Tunc Circe intellexit, non sine oluntate Deorum id esse facitum e taque fide data, e nihil tale comm puram socios ejus ad pristinam formam resiluit: ipsa cum
eodem concubui, ex quo filios duos procreavit,
habent omnes omnium libri. Et sane recte, Homero auctore L. II. Odyss. 9. q.
EνΘα δε Κιμμερι- αν in δηρμος τε πολις τε .Hic ero Cimmeriorum erat virorum populusque civitasque.
Atque hunc inibi populum cum sua sibi urbe collocat poeta ad fines Oceani. Sane U-lyssem in Oceano navigasse, sententia est Strabonis primo libro, ac tertio. Hinc Claudianus L. I in Rufin. . et q. lacus, extremum pandit qua Gallia litus Oceani praetentus aquis ubi fertur Ulixes Sanguine libato populum movisse silentem.
Illic umbrarum tenui stridore olantum
Flebilis auditur questu simulacra coloni Pallida, defunctasque ident 1 graresiguras. Nausiphoum. Telegonum quibus paria ferme tutes eum de Lusitania loqui. Sed Homeri habet Lutatius ad Papin L. q. Theb M s sani si quod unum dumtaxat Telegonum nominat. Sed propius ad rem facit L. Septimius L. 6. Epherner Belli Trojani C. mo pacto exactus per Aeyli in ulvi de υenerit ad Circen, atque inde ad Calvso, utramque reginam Uularum in quis morabantur quibusdam inlecebris animos hospitum ad amorem sui inlicientes. Vides tantum non ipsa Albi nostri verba. Unde fit, ut nullum mihi dubium sit
de bonitate Barthianae emendationis.
s1 AD ARCE s Ridicula scriptura qualis illa, quam Catullo largiti sunt de suo viri
docti, Carm. 63 p. 8. Iupiter, ut Chalγbs omne genus pereat. Apage voces hybridae flexionis a carmine Latino Itali critici olim legebant, Cimmerium etiam obscura accessit ad oras. Id quod sane stare poterat e nam litera crebro stat per se ante vocalem, neque absorbetur Tamen alii eo tamquam duriusculo, offensi maluerunt, Cimmerium obscuras etiam concessit ad oras. Ne quid a vetere librorum scriptura discedatur, simpliciter legemus, Cimmeriorum etiam obsecuras accessit ad arces. Error natus est ex compendio pingendi fuit enim Cimmerior elemento deinde inis corrupto. Neque nos terrere debet hiatus paullo vastio , non tamen indecorus ad arces Cimmerios in Britannia insula posuit eorgius Carleton , epistola crudita , quae est octogesima inter Caindenianas Verosimilius, ni fallor, Servius ad L. 6. Aen. 2. Io 7.
Acheron fluυius dicitur inferorum , quasi sine
gaudio. Sed constat locum esse haud lynge a Ia-jis, undique montibus si tum , adeo ut nec orientem nec occidentem Solem possit adspicere,st tantum medium diem. Quod autem dicitur ignibus plenus, haec ratio es: omnia icina Llic lac calidis sulphuratis aquis scatent. Sine gaudio autem ideo ille dicitur locus, quod necromantia, vel sciomantia , ut dicunt , non nisi
ibi poterat fieri quae sine hominis occisione non fiebat. Nam cis Aenea illic occisi Miseno sacras complevit Gildi se occiso Elpenore quam quam fingatur in extrema Oceani parte lilses
fuisse. Quod ipse Homerus falseum esse ostendit
ex qualitate locorum , quae commemorat , ex
l. empore navigationis. Dicit Uim eum
circa unam non tem abigasse s ad locum venisse , ubi sacra perfecit stu' de Oceano non procedit de Campania manifestismum est. Praeterea a B o socio ejus illic mortuo Bajas con- sat esse nominatos. Dicit etiam vidisse Herculem ideo, usa illi sunt Bauliae, i Dauli Jlocus Herculis dictus quasi Boaulia , quod illic
habuit animalia, quae Gerγoni detracta ex Hispania adduxerat Vera Servium scripsisse,
perose ostendit Philippus Cluverius L. . Ital. antiq. . a. Urbis Cimmeriorum etiam Plinius
404쪽
Sive supra terras Phoebus, seu curreret infra. Vidit, ut in serno Plutonis subdita regno Magna Deum proles levibus discurreret umbris. Praeteriitque cita Sirenum litora puppi. 36I
nius meminita. 3. C. s. In ora avo fluvius; Vulturnum oppidum cum amne , Liternum, Cumae Chalcidens Q, Misenum , portus Bajarum , auli, lacus Lucrinus. Avernus, juxta quem Cimmerium oppidum quondam Pom- pejus Festus Cimmerii dicuntur homines, qui frigoribus occupatas terrns incolunt. Vales fuerunt inter Bajas 2 Cumas, in ea regione, in qua conυallis satis eminenti jugo circumdata es quae neque matutino, neque vespertino tempore sole contegitur. In ultimo verbo mendum cst;
scribendum haud dubie , sole contingitur.
aeuos tibi tum supra Sol monteis esse videtur, Cominus ipse suo contingens fervidus igni.
Catullus Carm. 6I.'. ultimo: aeuare nec sales dignantur visere coetus, Nec se contingi patiuntur lumine claro. 67. VIDIT U INFERNO Hoc totum in libris vulgatis male cohaeret Scribe cum Luca Fruteri, ac Nic. Heinsio Vidit, ut inferno Plutonis subdita regno Magna Deum proles levibus discurreret umbris. Mutatae scripturae caussas cognosces ex libello variarum lectionum quamquam Fru terius sola ingenii bonitate rem peregit. Sed Janus Parrhasius ita legebat, Comment.
in Claudian. L. 1. de Raptu Proserp. Ipsas fabulas tradet tibi Homerus Odyss L. i .
RA puppi Sirenes non in mari, sed in prato insulae florido sedent cantantes apud Homerum, ingente circum Ossium putrescentium acervo , L. a. Odyssi. q. 38. Is 8. quod non secuti sunt pictores etiam celeberrimi. Est malle eorum error , a quo errore ne ipse quidem Alciatus sibi cavit Em-blem. Is neque Alciat interpres Iulius Caesar Capaccius Emblem. II 3. quod Sirenas faciunt vultu quidem virgineo, sed parte corporis inferiore in piscem desinente. Quamquam ignoscere pictoribus aequum est, Joannis occati auctoritatem secutis . . Genealog. Deor C. et o qui occatius ipse deceptus fuit ab Albrico philosopho obscuri nominis scriptore. Illa vero pars inferior desinit In avem, gallinae non absimilem superior alas habet in humeris, tibiam vel lyram in manu. Iulius Hyginus Fab. I 2s, qua
recensentur errores Ulystisci Tum ad Sireno Melpomenes musae GHAcheloi lias venit, quae partem superiorem muliebrem habebant, inferiorem autem gallinaceam Servius ad L. f. Aen.
y 864. Iamque adeo scopulos Sirenum adsecta subibas, Di ciles quondam, multorumque ossibus albos. Sirenes inquit secundum fabulm , tres parte virgines fuerunt, parte volucres , Acheloi fluminis e Calliopes musae filiae. Harum una voce, altera tibiis, alia dira canebat. Et primo juxta Pelorum, pos in Caphareis insulis habitaverunt, quae illectos suo cantu in naufragia δε- ducebant. Aelianus quoque Sirenas virgines alatas, pedibus aves fuisse ait, idque poetarum fabulas ostendere,, tabulas picto. rum, L. 17. de Animalibus C. 23. Ostendit certe Apollonius Rhodius, quamquam tacet de alis, L. 4. Argon. g. 89 et Pulcerrime vidius L. f. Metam ' si I. Hic tamen indicio poenam linguaque videri Commeruisse potes. Vobis, Acheloides unde Pluma pedesque a Uium, cum virginis ora ge
An quia, cum legeret vernos Proserpina fores, In comitum numero istae, Sirenes eratis
Duam postquam toto frustra quae is in orbe
Protinus ut vestram sentirent aequora curam,
Posse super metus alarum insistere remis Optastis facilesque Deos habuistis C artus Vidistis es, os subiit flavescere pennis.
Ne tamen ille canor mulcenda natus ad aures , Tantaque dos oris linguae deperderet usum; Virginei ultus, C Sox humana remansit. quem sequitur ex parte Claudianus L. 3. de Raptu Proserp. f. 2sq. Discedunt aliae Rapidis Achel iris alis Sublatae Siculi latus obsedere Pellari: Accensaeque mali, jam non inpune canoras In pestem ei ter irras. Vox blanda carinas Adligat: auditofrenantur carmine remi.
Igitur hac ipsa , quam dixi, forma in nummis veteribus spectantur. Id quod primus,
405쪽
opinor, observavit Hannibal Carus, scriptor meruditu venustus, L. a. Epist. 43. LeSirene erano maritime, o litorali piis tost , he marine. Et riscontrando la descritiion 'essaco rouescio di deita med ita , a figura al
in giis, a te pium , a i ted , a uita a Diteete , e luna gallina saluo che Pali sono in sis Ili homeri de la vergine e con assa bella
gratia porta in clascuna mano tina tibia, o unflauto, che, liam dire. Ita ille vernaculo idiomate descripsit nummum argenteum
Neapolitanis in honorem Augusti procusum, ac sibi a celeberrimo antiquario Pyrrho Li-gorio muneri donatum. Est ille ipse denarius vix enim potest esse alius P. Petronii Turpiliani, instaurandae Neapoli triumviri, quem eruditissime interpretatus est in admirabili opere de Praestantia rus Numisma.
tum antiquorum nunc nuper recentato ,
luculentissimis accessionibus egregie locupletato, Inlustrissimus Spanhemius, vir sine exemplo eruditus cujus nec virtutes neque ingenium capere potest iners hujus saeculi livor Differt secl. 3. p. 2s I. In eo num. mo est ab una parte caput Augusti Caesaris: ab altera stat Siren Parthenope, inflatam tibiam manu dextra tenens , sinistro brachio ad latus ansato, grandibus in humero alis pedibus gallinaceis, cum cauda bene ampla. Non alium ab illo nummum fuisse puto quem describit in Antiquitatibus Puteolanis Julius Caesar Capaccius cap. Π sed festinata opera. Sic enim loquitur ritrouato in Cuma una monet co nometa Petronio Trium
uiro. mene ferito a Fuluio Ormo nella famiglia Petronia, dicendo che si riserisce alia colonia Cumana de ita da Augusto Napoli a medesimo saurata. Deinde exhibet eam nummi faciem , in qua est Siren Parthenope, sed utraque manu tibiam comprimens, neque ulla auda insignis. Non statis sibi constat Vincentius Cartarius in descriptione Sirenum: nam modo parte inferiore aves facit, modo pisces Putat autem tum
demum factas esse Nereidas, postquam elapso inpune lysse prae dolore atque ira sese in
mare praecipites dedissent. Sed quum nullo id auctore proferat, non male faciet , qui amplius inquirendum abitrabitur. Certe in Argonauticis, quae Orphei nomine censen . tur, se ipsas e vertice excelsi scopuli in pelagus dejecisse dicuntur, ac confestim in petras obriguisse, M. I 266 sqq. Apollonius autem solam vocem perdidisse narrat, ab Orpheo testudinis
cantu superatas, L. q. Argonaut . . 9os. Alias Sirenas, nempe toto corpore volucris, collo autem ac vultu femineo, ex villae Aldobrinae thesauris nuper cum orbe erudito communicavit doctissimus, diligentissimus monachus Bernardus de Montisticon, Diar. Ita C. Iq. p. I9o. Qui utinam pari sedulitate descripsisset anaglyphum Thestauri Medicaei, C. 2 q. p. 3s7. in quo anaglypho cymba, ibidemque colligatus lysses conspicitur ,
Sirenes Instrumenta Musica pulsantes. Nam istae Aldobrandinae nihil commune habent cum fabulis Graecorum. Atque ego opinor referri debere ad ululas sive noctuas in locis desertis lugubriter gementes, quas in quibusdam antiqui Foederis locis Sirenas reddiderunt septuaginta Seniores. De istis luctuosi cantus animalibus res pulcras, ut semper, prodidit maximus Spanhemius , laudati operis pag. 2sq. Haec ego recens nata quum ostendissem amico meo summo Petro Bur-
manno, qui ad me visendi gratia iis diebus
venerat, monuit me vir candidissimus exstare
Dissertationem Gallicam de Sirenibus Cl. Nicasii, Divionensis videndumque si ego, quamquam ignarus, in ejus vestigia incurrissem. M sit quoque, qua est morum comi
406쪽
Illum inter geminae nantem confinia mortis, Nec Scyllae saevo conterruit impetu ore, Quum canibus rabidas inter freta sorberet undas, Nec violenta suo consumsit more Charybdis,
tate , ipsum libellum quo ego av Ide voluto comperi , nihil mihi cum Nicasio coma
muri esse, extra unum illum denarium Petronianum quem tamen ego aliunde, ut vidimus , acceperam. Praeterea quum ego desola Sirenum figura egorim , ille sibi omnem earum mythologiam exhauriendam putavit. quod praeclare fecit.
7o. ILLUM INTER GEMINAE NANTEM CONFINIA NORTIs inter Scyllam Charybdim. Nihil certius hac emendatione ex optima scheda Scaligerana. Sed QAchilles ita conjecerat , Livine jus , mulielinus noster
Cante rus L. . Nov. Lect C. s. Et nos ita invenimus in excerptis duorum Anglicanorum. Reliqui ferme libri habent, Illum tergeminae. Quam mortem tergeminam Turne-bus capit pro certissima ac praesentissima, &tamquam triplici , non una , . . Adv. C. 2O L. 29. C. 23. Tamen haud dissiculter perspici poterat in periisse in elemen. t ultimo m vocis illum Perperam huc trahas ista Papinii , de Cerbero , L. a. heb. At Deus horrentem Lethaeo imine mulcens Ferrea tergemino domuisset lumina somno. aliter enim intelligi debere docuit eruditus scholiastes Lutatius, ita scribens tergem mo Jpropter trina lumina trium capitum quasi tot illi somnos immiserit, quot capita luminibus ar
I. NEC SCYLLAE SAEVO CONTERRUIT
IMPETU ORE J Hoc quoque caligero debemus : cui jungas licet occhiis ipsi ex cerpta olim fuit orbe quod exponebant de rapidis vorticibus aquarum in orbem 3 gyrum circumactarum. Sed Nic. Hein sitis, Not. ad Ovid. Amor. L. 2. Eleg 16 26, legebat: Nec Scγllae saeυ conterruit impetus aestu. in Notulis autem ad hunc nostri Albiicio
cum saeυ ira reponebat. Horum neutrum placet neque enim Scyllae os suum perire debet; quo ore vel maxime terribilem fuisse ac formidolosam tradunt poetae. Homerus L. I a. Odyss. I. 9O. E δε τὸ ι δειροι περιμηκεες, ε δε καF η
Μεσση μεν τε κατα σπείους κοιλοιο δεδυκε
Sex autem illi colla praelonga, in singulis vero Horrendum caput ines , tres ordines autem dentium Densi, G frequentes, pleni nigrae mortis. Medio quidem per speluncam cavam inmergitur Fora autemporrigit capita e terribilita, athro. Maro L. 3. Acia. p. 2 q. Ai S llam caecis cohibet spelunca latebris,
Ora exsertantem in navis in saxa trahentem.
Sane apud Homerum , libro modo laudato exponit lysses ut se sibi optimos socios ex nave ablatos devoraverit Scylla vivos ac palpitantes ducem suum nomine cientes, eique manum tendentes. Quo miserabili spectaculo nihil se tristius atque horribilius vidisse ait iii illo suo longissimo errore.
72 QUUM CANIBUS RAPIDAS INTER FRE
TA SERPERET UNDAs rabida erat in sex libris deinde sorbe et lege , αρχοι iκως , cum Guyeto, me in si in Nasonianis loco proxime indicato. 73. NEC IOLENTA SUO CONSUM SIT ORE CAARYBDis Multi libri habent, consum sit in ore Charγbdis id quod multis argutius visum fuit mihi vero parum suaviter hic repeti videtur, quum altero ab hinc versu in
Scylla habuerimus More suo , ut numquam non solebat , ut semper facere adsueverat. Mu est, natura, adsectio. Sic tentorum coeli mores apud optimos scriptores saepe reperiuntur. Plinius L. I . . r. Ad soli naturam, ad loci ingenium, ad coeli cujusque mores dirigenda solertia est. Manilius L. q. p. 122. Nunc tibi ignorum mores , summumque
Ei studii varias artes ex ordine reddam. Vide elegantismmae eruditionis virum Ianum Casperium Geuartium L. L Lection Papinian. C. s. Heliasius juvenis legebat: Nec violenta sua consumsit mole Charrbdis. Z a 2 76. NON
407쪽
Vel si sublimis luctu consurgeret imo, ue Vel si interrupto nudaret gurgite pontum. Non violata vagi sileantur pascua Solis, Non amor, o foecunda Atlantidos arva Calypsus,
Finis Merroris miseri Phaeacia tellus. Atque haec seu nostras inter sunt cognita terras,8, Fabula sive novum dedit his erroribus orbem; Sit labor illius , tua dum facundia major.
Iam te non alius belli tenet aptius artes,
scu A SOLIs Propertius L. 3. Eleg. o. p. 29. Lampeties Ithacis vertibus mugisse juvencos: Paverat hos Phoebo filia Lampetie. fabulam copiose denarrat Homerus L. 2.
Sc. Hanc quaestionem jam olim agitari solere docet nos Seneca Epist. 88. Maeris, lasses ubi erraverit polim, quam ocias, ne nos
semper erremus Non vacat audire, utrum inter
Italiam e Siciliam jactatus sit, an extra notum nobis orbem neque enim potuit in tam angusto error esse tam longus. Itemque Gellius L. I . C. 6. Atque illud etiam scriptum fuit, quae noministierint sociorum Ulixis, qui a Sc3Lia rapti laceratique sunt utrum D τη σω Θαλαν η Ulixes erraverit κατα 'Αρίςαρχον , an ἐν τη ξω κοιται, τητα. Uterque, ut Vides,
deridenti propior. Posse tamen hoc ipsum quaeri nec sine erudita voluptate, nec citra frugem bonam, luculento specimine ostendit doctisssimus Cluverius L. a. Sicil antiq.C. 17. Praepositio inter valet hoc loco intra. Sive haec sunt gesta intra orbem nobis notum in mari mediterraneo, sive fabulos gesta narrantur in parte mundi nobis ignota, &c. Minus cogitate Passeratius Siυ haec erasunt, sta saeculi nostra ac regionis hominibus nota sive sal ter commentitia.
DI MAIOR Eximia laus viri diserti. nam dicendo superare illum , cujus eloquentiam tota Graecia est admirata, quantae putas irtutis fuisse; Nec tamen nimis poetice, arbitro quidem Fabio Quintiliano L. Io C. I. At Messala nitidus e candidus, quodammodo prae se ferens in dicendo nobilitatem suam. tum L. I 2 C. o. In oratione vero si species intueri velis , totidem pene reperias ingeniorum, quot corporum formas. Sed fuere quaedam genera dicendi conditione temporum horridiora, alioqui magnam jam ingenii vim prae se ferentia.
Hinc sunt Laelii, Africani, Catones, Gracchiques quos tu licet Potrinotos e Calones appe les Mediam illam formam teneant L. Crassus , EUHortensius. Tum deinde Ustorescat non mulium inter se distantium temporum oratorum ingens proventus. Hinc vim Caesaris , indolem Coelii subtilitatem Callidii, graυitatem Bruti. acumen Sulpicii, acerbitatem Cassii, diligentiam Pollionis dignitatem Me ssalae, sanctitatem Calvi reperiemus. Ecce ut in variis multorum magnorum hominum virtutibus, uni uessalae dederit dignitatem in dicendo, id est, eloquentiam nobilitati suae parem Naso L. 2. Pontic. Epist. Σ. quae ad Messalinum filium
est perscripta, .s I. Nunc tibi e eloquii nitor ille domesticu adsit γῆuo poteras trepidis utilis esse eis. Violi enim in vobis facundi lingua parentis. Et res haeredem repperit illa suum.& deinde . 99. Hoc pater ille tuus , primo mihi cultus ab
Si quid habet ensius umbra diserta petit. Tacitus L. o. Hist. C. 6. Meminissent C. F. nit, e Mesalae, a recentiorum Arruntii te Aesernini , ad summa proυectorum incorruptamita iis facundia. De filio autem L. 3. C. 34. Mox Valerius Messalinus, cui parens Messala , ineratque imago paternae facundiae respondit.
82. NAM TE NON ALIus BELLI TENET
APTIus ARTEs Male colligi , ideo floruisse facundiae laude , quod in eo vigeret scientia rei militaris. Transitio est, quae Voculam Iam postulat atque exstat illa vocula in excerptis Pocchi, in duobus Anglicanis.
408쪽
L 1 n. IV QR I. 36sQua deceat tutam castris praeducere fossam, Qualiter adversos hosti defigere cervos: 8s Quemve locum ducto melius sit claudere vallo, Fontibus ut dulces erumpat terra liquores: Ut facilisque tuis aditus sit, tarduus hosti Laudis Massiduo vigeat certamine miles. Quis tardamue sudem melius , celeremve sagittam 90 Jecerit, aut lento perfregerit obvia pilo Aut quis equum celerem arctato compescere freno Pa sit , is etlusas tardo permittere habenasa Inque vicem modo directo contendere cursu, Sex
Ita praeclare emendarunt viri eruditi, quum in libris fere sit nervos. De cervis castrensi bus vide, si otium est, Servium ad Virgil. Eclog. 2. 29. dc Valentem uellium ac Ludovicum de a Cerda ibidem loci: Tur. nebum L. 29. Adv. C. 32. ipsum Poliorcet. L. et dial. 2. Deirium Advers. ad Senec. Oedip. g. sa. Meursum in Lycophr. p. I74. Dion Vostium in Caesar L. 7. de Bello Gall.
RA LRuoREs Elegantissimus usus verbiis u=npendi quo usu casta illa antiquitas multum delectabatur. Lucretius L. q. P. IIII. Tandem ubi se erupit nervis conlecta cupido, Parυa fit ardoris violenti pausa parumper.
Versabundaque portatur post incita quom is Exagitata foras erumpitur, se simul altam
Di dens terram magnum concinnat hiatum. L. I. V. 73o ubi de Sicilia:
Hic est vasa Chardibdis hic Aetnaea mi
Murmura flammarum rursum se conligere iras,
Faucibus eruptos iterum vis ut vomat igneis. Cicero Phoenona Arat. 9. III.
Nec toto spirans rabido de corpore flammam Aestiferos alidis erumpit flatibus ignes. Virgilius L. I. Georg. M.qqs. Aut ubi sub lucem densa inter nubila sese Dites erumpunt radii. Coelius apud Tullium L. . ad famil. EpIst. I . Sic illi amores invidiosa conjunctio, non ad occuliam recedit obtrectationem , sed ad bellum se erupit. Caesar L. Σ. Belli civilis C.
14. Meridiano tempore, quum aliut discessi, alius ex diutino labore in ipsis operibus quieti se
dedisset, arma vero omnia reposita contectaque essent, portis se foras erumpunt. Hos duces secutus est facundissimus audius L. 3. Iambi. corum, carmine ultimo: Exinde Sermo, ceu minister Pax. Vox atque lingua proma moriali sono Reperta dia mentis esseri, ac foras Erumpit alti cogitata pectoris.
MINE M1LEs loquitur de laudatione castrensi super qua non incuriose egimus ad L. I. Eleg. I. p. 7.
quente is nihil congruit. Deinde pro Possit, bene in Adversariis restituit Heliasius arsit.
93 DIRECTO CONTENDERE Assii cursu est in undecim libris quod omnino praeferendum Sequitur , Seu libeat curvo melius contendere gγro multi libri breυius habent
quod est ex disciplina equestri dulcisssimus
Columella L. Io. p. 226. Me mea Calliope cura leviore vagantem Iam revocat, parvoque jubet decurrere gγro. Cicero L. 3. de Orat C. I9. Sed, si his contenti sis, atque iis etiam, quae dici voluisis a me; ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum sanegγrum compellitis. Quem locum imitatione expressit Papinius L. q. Silv. . initio:
Disse , atque ingens opus in minores
Contrahe γros. Horatius L. a. Sat. 6 p. 26.
409쪽
Seu libeat curvo brevius compellere gyro tQuid parma seu dextra velis, seu laeva tueri, Sive hac, sive illac venia gravis impetus hastae, An prior, aut signata cita loca tangere funda δ
Jam simul audacis veniunt certamina artiS, Adversisque parant acies concurrere. signiS,
Tunc tibi non defit, faciem componere pugnae ;Seu sit opus quae atum acies consistat in agmen, Recstus ut aequatis decurrat frontibus ordo; Seu libeat duplici sejunctim cernere Marte, Dexter uti laevum teneat, dextrumque sinister
Sise Aquilo radit terras, eu bruma nivalem Interiore diem γro trahit, ire nece is es. Repetitio verbi contendere insuavis est , nec satis decora. Scribamus, duce Tullio, compellere nec debent obstare librariorum aber
93. QUI PARMA Constituimus isthaec ad ductum Nic. Heinsit, simplicem illum,
. 08. JA SIMUL AUDACIs'Pulcra descriptio acie Romanae, tam simplicis, quam bipartitae. Rem ipsam egregie inlustravit Claudius Salmasius lib. de Re Militari Roman. C. 7 sqq. cui tamen super agmine quadrato minus bene convenit cuin inlustri viro Rad-hodo Hermanno Schelio Differt Polybian. C. II adde, si videtur , ipsium L. . de Milit Rom. dialog. 6.Ioo. TUNC TIBI NON DE si1 lege cum Heinsio desit. sic libri non nulli Tragicus vetus apud Ciceronem L. 3. Tuscul. tiaest.
Pol mihi fortuna magis nunc defit, quam genus. Terentius Eunuch Aet 2 Sc. 2. '. 2. Omnia habeo, neque quidquam habeo e nihil cum est, nihil defit tamen. Hecyr. Acl. s. Sc. 2. x. 2.
Nihil aput mei ibi Defieri patia , quin quod opus sit, benigne
praebeatur. Lucretius L. a. p. II 4 I.
mandoquidem grandi cibus aevo denique desit.
L. 3. p. 22 I. Extima membrorum circumcasura tamen se
Incolumempraestat neque estponderis hilum. Maro Eclog. 2. 9. 22. Lac mihi non aestate nouurn non frigore desit. Aurelius meus L. I. Eleg. .st. q.
In me nostra Venus no se exercet amaras, Et nullo vacuus tempore defit Amor. Io3. SEU LIBEA DUPLICEM , SEU IUNCTUM CERNERE MARTEM Haec quia erant mendosa , non recte potuerim explicari a
viris eruditis Scribendum cum Salmasio atque Heliasio, Seu libeat duplici si unctim cernere Marte. sejunctum est in priore ittiano, inque uno
Anglicano haud longe a vero. Qui cernere Martem probabant, Enniano se exemplo tuebantur, quod est apud Varronem in Gerontodidascalo lib. s. de L L. itemque apud
Nonium in verbo Cernere: Nam ter sub armis malim titam cernere, Quam semel modo parere. Sed quum ibi cernere vitam positum sit pro eo, quod est decertare de vita par erit ut hoc loco , Martem cernere , sit depugna.
re de pugna. Quo quid absurdius λ Albius
noster postquam egerat de agmine q1iadrato , nunc agit de acie bipartita , ubi duobus exercitibus pugnatur. L. Septimius L. a. Ephemer C. 22. Cohortati interie arma capiunt, ac propere cum manu auxiliari spusi portis pergunt advorsum. Ac dein per campos exercitu bipartito Trojanis Hector , Sarpedon auxiliarib duces facti. Tum Uri, Disis contrahosibus , armati atque infructi pro negotio simplicis formae aciem composuere circa cornua di-υisi ducibus dextrum Achilles cum Antilocho,
alterum Ajax Telamonius cum Diomede curabant: medios accepere inax alter , Idomeneus dux noser. Hoc modo exercitu utrimque composito, pergunt obviam. At ubi in manus ventum
est, cohortati Di quisque, acis confixere. Ios. SIT '
410쪽
At non per dubias errant mea carmina laudes:
Nam bellis experta cano testis mihi victae Fortis Iapidiae miles testis quoque fallax Pannonius, gelidas passim disjectus in Alpes.
11 Testis Arupinasin pauper natu in armiS. Qtiem si quis videat, vetus ut non fregerit aetaS, Terna minus Pyliae miretur saecula famae.
Centum oecundos Titan renovaverit annoS,
Ipse tamen velox celerem super edere corpus
ios SITQu DUPLEX GEMINI ICTORIAcΑsus codex bibliothecae Coibertinae, itemque unus Achillis Statii, excerpta Ange, ii Colotii habebant geminis victoria Uris. Quod quanto sit praestabilius, nemo non videt ca stra, exercitui ut passim apud Histo
DIA MILEs Quas hic memorat Iapidum, atque aliarum Illyrii ac Pannoniae gentium ferarum rebelliones, descripserunt Strabo L. q. 7. Dio L. 9 Appianus lib. de bellis Illyricis. Florus L. . . . MI 2. Suetonius Aug. C. 2Ι. Velle jus L. et C so Orosius L. 6. C. Di me minerunt quoque Livii epitomae L. I 3r. 32. 13 3. 3s Solos quidem Salassi, ductu suo Messala perdomuit, fame subactos reliqua bella ipse Augustus confecit. In quibus quin enituerit egregia Messalae virtus, dubitari omnino nequit Culus enim frontis foret, summῖ laudibus esterre ejus hominis facinora bellica, cujus opera obscura fuisset
atque ignobilis' quique ipse nihil tanto praeconio dignum administrasset Tumultus illi
primum tumescere coeperunt A. V. DCCXVIII.
quo tempore noster Albius annum agebat octavum supra vicesimum. Unde verosimilest , ipsum quoque has expeditiones vidisse praesentem, in contubernio videlicet Messa. Jae. Atque hoc facile vicerit Arupini senis descriptio. IIo. RuΡINAs Ita rectissime Scaliger ex Strabone, atque ex Itinerario Antonini. e. que sunt audiendi, qui inalpinus huc intrudunt etiam cum convicio, viri cetera egregii, Ianus Parrhasius Comment ad Claudian. L. 3. de Rapta Proserp. QNic. Erythraeus Ind. Virgil in voce Inarime. IIo. PAUΡΕ NATU IN ARMIs Ut fere solent gentes deliciis, luxu nondum corruptae. Postumius apud Livium L. 9. C. 9. Nihil ad Caudium , Patres Conscripti , humani consiliis gestum est. iii immortales , ve- istis, hostium imperatoribus mentem ademerunt nec nos in bello satis caυimus , illi
male partam victoriam male perdiderunt dum vix locis, quibus vicerant, credunt, dum quacumque conditione arma viris in arma natis auferre festinant Seneca L. I. de Ira C. II.
Germanis quid es animosius y quid ad incursum
acrius p quid armorum cupidius p quibus innascuntur, innutriunturque quorum unica illis cura es, in alia negligentibi. III. ΕΤuS T NON FREGERI AETAs
sic Remulus ille gloriarum plenus apud Ma
ronem L. 9 Aen. 6O9. Omne aevom ferro teritur , versaquejuvencum
Terga fatigamus asa nec tarda seneritus
Debilitat ire animi, mutatque vigorem. Canitiem galeapremimus semperque recentis Comportare juvat praedM, iυere rapto. II 4. Ρs ΤΑΜEN VELOX CELEREM su PER EDERE COR Pus u DE Eouu M veloci saltu
in equum alacriter emicat Sed scribendum Gaudet, quod meliasius vidit Maro L. 4.
At puer Ascanius mediis in vallibus acri
Gaudet equo. Horatius Art. Poet. P. 162.
Gaudet equis, canibusque is aprici gramine Campi. edere est attollere hinc montes editi dicuntur , marces editae , atque alia id genusquam plurima. Itaque nihil hic mutandum