장음표시 사용
391쪽
Naida Bacchus amat cessas o lente ministery Temperet annosum Marcia lympha merum. Non ego, si fugiat nostrae convivia mensae Ignotum cupiens Vana puella torum, Sollicitus repetam tota suspiria nocte Tu puer, i, liquidum fortius adde merum. Jam dudum Syrio madefactus tempora nardo Debueram sertis inplicuisse comas.
Perfida, nec merito nobis inimica merenti Persida. Venustus est archaismus nobis merenti; a quo nec nitidissimi scriptores abhorruerunt. Terentius Eunuch Act. . Sc. 3. y.
Nescio quid profecto absente nobis iurbatum es
Resiluis cupido atque insperant ipsa refers te
Nobis o lucem candidiore notas
Vide egregium scriptorem Jo Lud de laCerda ad Maron. L. 9. Aen. et s. sosse sium nostrum lib. de Construct. C. .s8. MARTI LYMPHA Recte bini Wittiani Marcia. Diximus ad Properi L. 3. Eleg. I.
s ΑΕ Non quod negasset vocanti, sed quod inter ipsas epulas furtim se proripuisset convivio. Videlicet ex disciplina lenonia, quas itura ad alium aliquem potiorem . Sic Bacchis illa apud amabilissimum occi Romani artificem, Heautonta Acr. 4. c. q. 9. 9.Mea Phruit, audis , modo iste homo
quam illam demon straυit Charini I PH audiυi. . proxumam huic fundo ad dexteram 8 PH. memini. B. Curriculo percurre apud eum miles Dion is agitat. S. Luid haec inceptat' B. Di me hic oppido sis invitam , atque adservari:
Verum aliquo pacto verba his me daturam esse, ue venturam. Horatius L. I. Epist. 7. 2.2s. Quod si me noles usquam discedere reddes Forte latus, nigros angusta fronte capillos: Reddes dulce loqui reddes ridere decorum,
Inter in fugam innarae moerere protervae.
Tale quidpiam apud Lucianum legitur in
Philinnae ac matris dialogismo. 6o. VANA uELLA levis, inconstans, men
dax Cicero L. a. ad famil. Epist. 7. Profecto vides quanta vis in republica temporum sit,
quanta varietas rerum , quam incerti exitus,
quam flexibiles hominum ollantates quid insidiarum, quid vanitatis in vita non dubito quin cogites. Orat pro P. Quintio C. 6. Si veritate amicitia , fide societas, pietate propinquitas colitur necesse es, se, qui amicum, socium Unem, fama ac fortunis spoliare conatus es , vanum se e perfidiosum impium esse fateatur. Hinc antiqui habuerunt verbum a. nare quo verbo usus est L. Accius in Alc
Tanta ut frustrando lactans, vanans protrahit. Male haec citantur apud Nonium ex Alcmena in voce Vanans rectius autem in Lactare. 6r. JAM DuDubi Formula venusta de tempore non longo in re praesente, scriptoribus clegantibus adamata. Hodie apud vulgi aures aliter sonat quamvis eam inlustrarint Grammatici insignes, Servius Honoratus ad L. 2. Aen. p. Io3. Donatus ad Terent Andr. Act. 3. c. . . 3. Laurentius Valla L. 1. Elegant C. q. atque Angelus Decembrius L. 3. de Polit Liter parte 29. Sed res liquidius confiet prolatis exemplis Cicero sic loquitur Dial. de Amicit. C. 22. Equidem in talibus ea, quam jam dudum tractamus , sabilita amicitiae confirmari potest. Terentius Eu
C. Sed Thais multo ante venit P. anne abiit jam a milii p Iam dudum aetatem lites sunt inter eos
homo madidus rem exaggerat verbo et narra Thais tantum quod abierat a Thrasone Sed clarius loquitur Sc. 6.9. s. C. Thais, ego jam dudum hic ad um. . o mi Chremes te ipsum exspecto. Sinon Maronianus L. 2. Aen. . ΙΟ3. Sed quid ego hae autem nequicquam ingrata revolvo p
392쪽
Cluidυ moror 8 si omnis uno ordine habetis
Idque audire sat es jam dudum sumitepoenas.
Horatius L. 3. Od. 29. I rrhena regum progenies, tibi Non ante verso lene merum cado, Cum fore, Maecenm, rosarum,
Pressa tuis balanus capillis Iam dudum apud me est. Naso L. et Art. Amat. . s7. Candida jam dudum cingantur colla lacertis; Inque tuos flens es accipienda sinus. Seneca Med. . I9 I. Vade eloci via, Monstrumque saevum , horribile, jam dudum
Valerius Flaccus L. 6. M. Q 6 de Iunone: Binc Veneris thalamos, semperque recentia sertis
Tecta petit visa jamdudum prosilit aliis
Diva toris, volucrumque exercitus omnis Amo
Apulejus L. Σ. Metam. Zachias ades egutius, propheta primarius , qui mecum jam dudum grandi praemio pepigit , reducere paulisper ab inferis spiritum , corpusque sud postiminio mortis animare. Pro eo jamdudum , nitidissimus Arbiter jam olim dixit, venustate non minore: aud mora , omnes consurgimus , Eumolpus quidem mercenarium suum jam olim dormientem exire cum sarcinis jubet.
IHrium dici nardum, quod Tyro advehetur, statuunt eruditi. Atque ita myrrham Propertius meus Oronteam vocat L. I. Eleg. 2. 3. non quia ad Orontem Syriae nasceretur, sed quod Antiochiam camelis deferretur , inde porro in alias oras deportanda. Atque equidem his rationibus adquiescere poteramuS, nisi Syrio haberent nonnulli codices Statiani, Lipsi atque Heinsii excerpta id quod merito probavit noster Douza. Neque vero dubitare nos sinit Horatii auctoritas, L. a. Od. o. p. 6.
Cur non sub alta e platano, vel hac Pinu jacentes sic temere γ' rosa Canos odorati capillos, Dum licet AEBriaque nardo Potami uncti pinibi haec notavit Pomponius Porphyrio: Ea quae nunc Bria dicitur , olim additi ita-ba AEBria nominabatur. Et adnotandum, hic quoque NARDUM feminino genere dici Vere ille de Syria, testibus Plinio L. f. C. 2. Justino L. I. C. 2. De genere autem quod notat, sciendum vetere dc haec nardm dixisse,' hoc nardum id quod ossius noster observavit L. I de Analog. 32.4 36 quamquam inmemor hujus loci Tibulliani Ceterum e Syria potissimum petebant Romani illas sitias preciosa delicias, etiam ex Perside atque India advectas Catullus Carm. 6.
Nam te non vidua jacere noctes Nequicquam tacitum cubile clamat , Sertis ac Drio flagrans olivo. ω Carm. 6s. Iqq. Nec tamen illa mihi dextra deducta paterna Fragrantem Asorio veni odore domum. Horatius L. I. Od. I. p. 12. Premant Calena falce, quibus dedit
Fortuna vitem dives eta aureis Mercator exsiccet ulullis Vina Srra reparata merce. L. 2. Od. 7. p. 8. Cum quo morantem saepe diem mero Fregi, coronatus nitentis
Malobathro Sγrio capillos. L. 3. Od. 29 2 6o.
Non est meum, si mugiat Africis
Mala procellis, ad misera preces Decurrere,, votis pacisci, Ne Curiae Driaeque merces Addant aυaro divitias mari.
sic enim ibi habet codex vetustisssimus BI-bliothecae Franequeranae, quum sit in vulgatis Iuriaeque merceί.
393쪽
TE, Messala, canam. Quamquam me cognita virtus
Terret , ut infirmae nequeant subsistere vires; Incipiam tamen. At meritas si carmina laudes Deficiant humilis tantis sim conditor actis: ue Nec tua praeter te chartis intexere quisquam Facta queat, dictis ut non majora supersint: Est nobis volui e satis. Nec munera parva Respueris etiam Phoebo grati ima dona Cres
Venimus ad librum quartum qui utrum auctorem habeat Tibullum, ambigi posse arbitror. Certe hic Panegyricus, quem in manibus habemus, quamquam est Latinus , tamen jejuna sua macritudine inmensum quantum abhorret ab illo cultuis Itore Albiano. Neque aliter statuerunt viri eruditissimi,
solo Tibulli titulo persuasi ut Tibullo darent Muretus quidem certe multa hic reperiebat, quae se non intelligere fatebatur L. I. Epist. 3. I6. atque ideo tres tantum libros priores Scholiis suis inlustravit , securus sermonum , quos sererent homines malevoli. Non ita Andrea Dacerius qui Ti. bulli inimitandam in Elegis suavitatem quum admiratur, simulis summam in Epico carmine majestatem invidiose praedicat , nimadv. admorat L. I. Epist. . atque hujus suae sententiae fundum laudat Domitium Marsum cujus mentem parum percepit. nam postremus ejus epigrammatis versiculus
ad Virgilium referri debet, haud quaquam ad Tibullum. Multa In hoc Carmine restituit Iosephus caligeri quaedam δ aliorum hominum industria in melius mutavit. Nos illorum vestigia prementes, id quod nostrarum est partium praestabimus, quantum poterimus nihil tamen praeclarum polliciti, quum parum sit praesidii in codicibus scriptis, prodigiose ut plurimum corruptis, neque ulla divinandi sagacitate facile emen
I. QUAMQUAM ME COGNITA VIRTULTER
RET Ita recte caliger, quum vel mea esset in libris, vel tua. Etiam Jo. Livinejus me legebat ud Carrio Castig in Valer.
Flacc. L. f. 499. probante Barthi L. 3. Adv. C. s. 7. Esc NOBIs . voLUIssR ἈATI J Quia omnibus bonis in rebin conatus in laude essectus in casu est, ut loquitur Apulejus L. q. Florid. Multi scriptores hoc effatum fecerunt suum quorum verba apud Passeratium
reperire licet. 8 EΤIAM PHOEBO GRATIssIMA DONA CREs
Tuhiae Viri eruditi haud pauca huc adtulerunt, locum difficilem parum juvantia, dum de isto Crete disquirunt. Multa & varia adfert Cyllenius, nec tamen statuit quidquam. De Daedalo intelligit Beroaldus in Annotationum Syllogi probante Jo Lud de la Cerda ad L. 4. Aen. 9 146. Atque ita etIam Passeratius volebat , nisi quod prius de Epi- menide aliquid injecerat Turnebus autem
394쪽
xo Icarus, ut puro testantur sidera caelo,
credebat Cretas quotannis ab ultima antiquitate solitos fuisse Delum dona mittere, etsi vilia, puta frugum primitias , L. 24. Adv. C. 26. Denique caliger huc vocabat principis poetae vel ba ex L. q. Aen. x. I 3. Qualis , ubi hibernam γciam , anthique fluenta Deserit, ac Delum maternam invisit Apollo Instauratque choros mixtique altaria circum Cretesque Dr opesque fremunt, pictique Agathγrsi. quod tamen ipsum deseruit in secunda edἰ-tione. Sed in Animadu ad Euseb. p. 7, Cretem, unum Curetarum, olim hospitio Phoebum excepisse, ex hisce Tibulli verbis colligi putat exigere enim usum loquendi, ut Cres hic nomen sit proprium, non gentile. Ab his omnibus seorsum abiit Caspar ar-thius L. 3. Adv. C., nempe , Apollinem interfecto Pythone serpente templum sibi sedemque apud Delphos condidisse ex omnibus autem universae terrae incolis elegisse, qui sibi sacra facerent , homines quosdam probos ac pios ex nos Minoia tunc forte in mari navigantes , quamquam insula Creta nequaquam ea tempestate esset divitiis aut potentia praepollens. Cretem vero dici Tibullo horum Cretensium ducem, cum quo sermones miscebat Apollo, dum eum sacris praeficit. Sed fabula est longa , nec bene pernoscenda nisi ex Homeri Hymno in Apollinem p. 382. quem tu cave neglexeris Certe dona terre pertinet ad rem sacrificiorum. Maro, qui in ritibus sacrorum numquam non proprie loquitur, L. L. Aen. p. IOI. Nec non e socii, quae cuique es copia , laeti
Dona ferunt oneranIque aras, macrantque juvencos. L. 7. M. 86.
huc dona sacerdos Cum tulit , caesarum otium sub nocte silenti Pellibu incubuit fratis, c.
L. 9.M. Oct . Si qua tuis umquam pro mepater Hirtacus aris Dona tulit.
ejusdem libri M. 626. Iupiter omnipotens, audacibin adnue coeptis. Ipse ibi ad tua templa feram sollemnia dona
Et saluam ante aras aurata fronte juvencum Candentem, pariterque caput cum matrederentem lL. q. munera vocavIt, solenni item vocabulo,
mina tuis ferimus .famamque fovemus ina
Lapis Romanus In Capitolio , apud Grute.
rum p. XLVII. IO. ΤΕ.PRECOR.ALCIDE. SACRIS.INVICTE PERACTIs RITE TUIS LAETUS DONA FERENS MERITIS
Alibi quoque dona simpliciter dicuntur honores quicumque , in aras inlati Deorum placandorum caussa. Lucretius L. q. p. 229. Conspergunt aras , adolentque aharia donis. L. f. x. 7s3-
Ο Athenaeis in moenibus, arcis in ipso Vertice, Palladis ad te iam Tritonidos almae , aeuo numquam pennis adpellunt corpora raucae Cornices, non quom fumant altaria donis. Virgilius L. 3. Aen. p. 439. Iunonis magnae primum prece numen adora: Iunoni cane vota libens, dominamque potentem Supplicibus supera donis. Seneca Hippol. 2. Ios. Non colere donis templa otiυis libet; Non inter aras, Atthidum misam choris, Iactare tacitis conscia sacris faces. Io ICARUs de caro diximus nonnihil ad Properi L. 2. Eleg et . p. 29. Hunc alii
Icarium nominarunt, errore praVo confun
dentes Penelopae patrem cum patre Erigonae in his ipse Papinius , ille tantus veterum fabularum magister, L. f. Silv. 3. . 77.
nec enim Marathonia virgo Parcis exsinctum saevorum crimine agrestum Fleverit Icarium,Phrraia quam turre cadentem yanacta parens.
Recentiorum est quasi antesignanus Ioannes Tortelius, retinus, vir ut Erasmus noster judicabat suo saeculo magnus , in Orthographia quod miro , Scaevola Sam- marthanus , poeta gregius , Silv. L. et iri Epicedio Ioannis Morelli. Sed hunc lapsum non capitalem bene redemit felici ubertate pulcerrimorum versuum. Quos cur pigeat adscribere Sunt enimis Latini, diserti, Winultum dissimiles eorum, quos sedi eructant vappae quidam de schola Sic igitur vir ille laudatissimus:
395쪽
ALBII IBULLI Erigoneque Canisque, neget ne longior aetas.
QDiinetiam Alcides Deus adscensurus Olympum Laeta Molorcheis posuit vestigia tectis.
Nam pater Aectaeis quondam regnator in oris Icarius Graj nisi fingunt omnia vates in Dulcia inexperti primis dum pocula Bacchi Monstrat, ingratos hoc munere donat agrestes, Qua virides inter Marathon patet ardua saltus; Illum turba neci dedit ebria scilicet haustum Nectare sub dulci sibi credens esse venenum, Suod madida insolito ritubarent corpora lapsu.
Forte viae comes semus cantis iverat una, Qui morientis heri casum indignatus acerbum, Multa ululans, multis latratibm aera complens,
Currit ad Erigonen, quapotis, indicat illi, Mirus amor)simul sua per volgi monstrat Qua sit iter : sequitur tremulis moesti sima virgo Passibus, atque animoJam tum praesagia sentit Certa mali, carique subit genitoris imago.
Ut vero hunc toto projectum corpore vidit, Exanimes pallentem artus, C sanguine foedum; Tum υm laniata comas percu sa lacertos, Et gelidum nequidquam amens amplexa ca
Tene, ait, genitor, tene, o dulcissime, talem Adspicio ' quae tandem in te manus impia
Ausa nefas ' nec te sacri reverentia sceptri, Nec generi humano tot praesita commoda ser
Vos o tam miti felices nuper Athenae Principe, vos populi quotquot mem ille regebat Imperio pater, i secura pace beabat, Immani merita a gente reposcite poenas,
Si qua fides iantumque scelus ne linquite
2uoferor ah demens ' fiamne humana requiro Auxilii ipse Deua, nostro quem saepe receptum υimus hospitio, nobis non adfuit Euan. Vix ea finierat, cum saevo υicta dolore Ipsa sibi vitae inυi a retinacula rupit. At Superi, impavidos mirati virginis ausu, Protinus aurarum hanc levibus per inania pennis In sublime, canemque simul rapuer delem Et noυa sellato fixerunt sidera mundo. I 2. ALCIDE DEus titulus solennis Symmachus L. T. Ehist. I. Huc Deu Alcides sabulanda armenta coegit, Exuta Gerγonae de lare tergemini. Auctor Octaviae p. 2IO. Deus Alcides Possidet Heben, nec Iunonis Iam timet ira cujus gener es , , Qui fuit hostis. Lapis Romanus, apud Gruterum p. XLIII. 7.
ALCIDE SACRI GENERIS. DECVS HOC TIBI.
ET IOVIS ANTISTES DEDICO PERPEIVVs
Sed QInter mortales ita vocitatum fuisse, post devicta monstra , ostendit ipsius verbis Propertius L. q. Eleg 9. y. 38. Audisisne aliquem, tergo quisu Iulit orbem
Ille ego sum : Alciden terra recepta vocat.
TECT1s terris habent librici sed nos Muretum libentius sequimur, emendantem; est enim sermo de casa pastoritia, vix quidquam praeter tectum praestante. Neque aliud praeberi poterat ab homine vinitore, quique victum suis sibi manibus quaeritaret qualem nobis Molorchum describit Apollodorus L. a. Biblioth. . . . I. Servius ad L. 3. Geor. y. 19. Molorchus pastor fuit , qui Herculem, venientem ad occidendum Nemeaeum leonem, suscepit hospitio. Hinc decente epitheto parcum vocavit Papinius L. 4. Silv. 6.9. si . Nec torva esstgies epulisve aliena remissis Sed qualem parci domus admirata Molorchi, Aut Aleae lucis vidit Tegeaea sacerdos.
Martialis, de eo ipso Vindicis sigillo Mercule Epitrapessio, L. 9. Epigr. 43. Utquefuit quondam placidi conviva Molorchi, Si boluit docti Tindicis esse Deus. Quin ipsius tugurii meminisse non dedignatur ille idem Papinius L. . Theb. I 6 I.
Dat Nemee comites, O quas in praelia vires Sacra Cleonaei cogunt ineta Molorchi.
Gloria nota casae. Foribus simulata salignis Hostilis arma Dei parvoque ostenditur auro, Robur ubi, i laxos qua reclinaυerit arcus Ilice qua cubiti sedeant sigia terra. Inibi Lutatius Herculem eo loco Molorchus a cepit hospitio , censu pauper, assectu dives. Cum Hercules ad occidendum leonem Jet, ab
Eur heo missim, a Molorcho pusceptus est hospitio, cujus leo filium interfecerat didicisqua
396쪽
L IV R. . . Parvaque caelestes placavit mica nec illis Is Semper inaurato taurus cadit hostia cornu. Hic quoque sit gratus parvus labor, ut tibi pomi in
Inde alios, aliosque memor componere Versu S.
ab eo , quemadmodum Mersus Aram coiret. Qua superata, ludos insiluit , quos a loco Nemeos appellaυit. Igitur Nemea dat comites, danto Molorchi,ineta quia ea omnia in civeorum pi Iura, ct quomodo filius ejus Molorchia leone occisus fuisset , Herculis hospitium,
auro figurata notanter descripserunt. Enarrator Barthii, nondum in lucem publicam editus, ita scripsit e Cum Eurastheo datus esset a Iunone excruciandus laboribus Hercules, jugsus es ire ad occidendum leonem Nemeaeum aeuo cum per Cleonaeum agrum proficisceretur, inυenit ibi Molorchum initorem, qui eum hospitio excepit, pro Deo assecit Hercules cum interfecto leone rediisset, omnem illum agrum donavit Molorcho, qui in culturam magnam instituit. Verba ista extrema, quibus Herculis grati munificentia celebratur, aliis conciliant Iunium Philargyrium , in diversa ab Ire visum ad L. 3. Geor. p. I9. Per ludos Molorchi accipimus eos, qui emei ubi Molorchus rex , qui Herculem ad Nemeaeum leonem tendentem recepit hospitio.
mica turis Naso L. 3. Trist. Eleg. 3. p. I 6. Micaque sollemni turis in igne sonet. sedis de grano salis intelligi potest. Horatius L. 3. Od. 23. .ult. Inmunis aram si tetigit manus , Non sumtuosa blandior hostia Mollibit aversos Penates Farre pio e seliente mica. Ego autem, pro pacavit, malo cum priscis editionibus placavit Horatius L. I. Od. 36.
Placare , er ituli sanguine debito Custodes Numidae Deos.
Inibi Pomponius Porphyri, PLACARE pro
eo quod es gratiam referre intelligendum non, ut placari irati dicuntur. Cum enim Numidam dicat sospitem redisse , apparet eum Deo propitiosis ante sacrificia habuisse. Ita hic capiendum arbitror.
CORNu victima major Virgilius L. 2. Geor.
Victima, saepe tuo perfusi flumine sacro,
Romanos ad templa Deum duxere triumphos. Plinius L. 33. C. s. ubi de usu auri Deorum vero honori in sacris nihil aliud excogitatum es, quam ut auratis cornibus hostiae, majores dumtaxat, inmolarentur. Tamen minores quoque victimas inaurari Livius docet, L. 2 s. C. r. Alterum Senatusconsultum factum es, Ut decemυiri sacra Graeco ritu facerent, hisque hostiis Apollini bove aurato, capris duabus albis auratis, Laronae bove semina aurata. Eadem Macrobius habet L. I. Saturn C. 7. De Graeco ritu firmat Valerius Flaccus L. 3. Argon 2. 3O. que Argoa manus variis insignis in armis Ibat, agens lectas aurata fronte bidentes. Itaque nullo jure Plinius carpitur, ex Verbis Livianis, quasi patrii moris parum gnarus. Tradit enim Plutarchus, in triumpho Macedonico Paulli Aemilii ductos fuisse boves aurati cornibus centum viginti, vittis sertisque redimitos , nulla minoris pecoris mentione. Non erant confundendi ludi Apollinares, ritu Graeco facti, cum triumphis
I 8 ALTER DICTE opus Alterii sic soniat idem quod alius Horatius L. I. Epist. 4.
Cui placet alterius sua nimirum es odio sors. Albinovanus Consol. ad Liviam Aug. 2. IO. Hei mihi, quam facile es quamυis hic contigit omnes)Alterius volu fortia verba loqui. Severus Endeleichus Bucol M. 98. Quidnam, quaeso, quid es, quod vario modo Fatum triste necis transilit alteros ,
pigitque alios 'Di te sic positum videri potest, ut apud Flaccum, de Lucilio, L. I. Sat. q. l. IO. in hora saepe ducentos Ut magnum, versius dictabat sans pede in uno. ML. 2. Epist. I. p. IIo. pueri, patresque severi Fronde comas vincti coenant, . carmina di
397쪽
Qualis in inmensum descenderit aera tellus; dies Qualisin in curvum pontus confluxerit orbem; sit vagus a terris qua surgere nititur aer, Hinc ut contextis passim sua ignibus aether; Pendentique super claudantur ut omnia caelo.
At quodcumque meae poterunt audere camenae,
Seu tibi par poterunt, seu, quod spes abnuit, ultra,
Sive minus, certeque canent minuS, omne VOVemuSHoc tibi, nec tanto careat mihi carmine charta.
Nam quamquam antiquae gentis superant tibi laudes,
Sed libri veteres dictat habent; quod corruptum fuit ex dicat quae scriptura exstat in multis codicibus Naso ipso initio Metam.
In nova fert animus mutata dicere formas
Corpora. Horatius L. 2. Sat. I. p. II.
Aut, si tantus amor scribendi re rapit, aude Caesaris invidii res dicere.
I9. QUALIS IN INMENSUM DESEDERIT AERA
TELLus Plures libri habent descenderit quod non est de nihilo is firmis innititur rationibus. Vide sis Macrobium L. I. in Somn. Scip. C. 22. Barthium L. 3. Adv. C. s. qui poetam ita scripsisse arbitratur, euauis inemenso descenderit aere tellus. Non enim inquit procidit , sed in aere non emenso descendendo constitit, id quod suis verbis effert noster Albius. Et Lucretius
firmat, L. f. M.qs I. Duippe etenim primum terris i corpora quaeque, Propterea quod erant gravia perplexi, coibant In medio, atque imas capiebant omnia sedes.
*r. E VAGU E TERRI QUA SURGERE
NITITUR AER Idem vir magnus recte notat, falso dici e terra surgere aerem, nobilius elementum ex ignobiliori. Idcirco scribendum a terris, tellure subtus relicta. Nihil verius Lucretius L. 3. 9. 9 I. foras lapsa olabant Corpora multa vaporis , se eris, altaque caeli Demetant procul a terris fulgentia templa.
IGNEU AETHERJ scribe cum libris, Hinc ut contextis passim fluat ignibu aether. Nihil poterat lcgantius dici atque ita ferme legebat jam olim Barthius, sola conjectura ductus Lucretius L. f.'. 448. Hoc est a terris altum secernere caelum Et seorsum mare uti secreto humore pateret, Seorsim item uri secretique aetheris ignes.
Partibus erumpens primus se sumit aether Signifer, multos secum levis ab esulit igneis. Cicero L. 1. de Nat Deor C. 36. Terra sit. ta in media parte mundi , circumfusa undiaque est hac animabili spirabilique natura , cui nomen es aer. Hunc rus amplectitur immens aether, qui constat ex altissimis ignibus. Albianum idem nobis exponet purissimus poeta, libro laudato, sO2. liquidissimi aether. Atque eυismus, aeria super infuit auras; Nec liquidum corpus turbantibus aeris auris Commisce: sinit haec violentis omnia erit Turbinibus sinit inceriis turbare procellis: Ipse suos igneis certo fert impete labens. Nam modice fuere , atque uno posse aethera nisu, Significat Ponti mare, certo quod fuit aesu,
Unum labendi conservans usque tenorem. Denique contextos noster ignes more item Lucretiano dixit. Sic enim ille L. F. p. 997. Scilicet id fieri cogit natura viarum Multimodis varians, ut paullo ostendimus an
Propter dissimilem naturam textaque rerum.
Principio , maria ac terras, caelamque tuere. Horum naturam triplicem , tria corpora Memmi,
Dei species tam dissimileis, tria talia texta, Una dies dabis exitio multosque per annos Surientata ruet moles, . machina mundi. 3 p. QUID
398쪽
Non tua majorum contenta est gloria fama:
3, Nec quaeris quid quaque index sub imagine dicat,
Sed generis priscos contendis vincere honores, Quam tibi majores, majus decus ipse futuris. At tua non titulus capiet sub nomine facta Aeterno sed erunt tibi magna volumina versu: 33 Convenientque tuas cupidi componere laudes Undique quique canent vincto pede, quique soluto. Quis potior, certamen erit sim vici or in illis, Ut nostrum tantis inscribam nomen in astis. Nam quis te majora gerit castrisve forove δ o Nec
3 o. Qui QUAQuM INDEX SUB IMAGINE D1CΑΤ In codicibus minus correctis est,
qui qua judex sub imagine dicat quae caussa
fuit, cur rem admodum infeliciter hic esserit Achilles, itemque Turnebus L. 29. Adv. C. 32. nam bono Cylleni in tantis illis tenebris libenter ignoscimus Pulcerrimam hanc Scaligeri emendationem pulcre stabilivit Lipsius L. i. Eleet C. 19 ubi videbis hos indices fere titulos vocari quomodo noster , tertio
As tua non titulus capiet sub nomine facta.
Sum decepta uisis amans o femina verbis.
Dii faciant, laudis summa sit ista tuae
Inter Aegida media saluaris in urbe: Magnificus titulu stet pater ante suis. Cum fuerit Scyron lectus, torvusque Procrustes, Et Sinis, setauri mixtaque forma viri; Et domitae bello Thebae, fusique bimembres, Et pulseat nigri regia caeca Dei: me tua post illum titulo signetur imago:
HIC EST, CUIUS AMAN HOSPITA CAPTA
Valerius Maximus L. f. C. . ex. 3. de T. Manlio Torquato Videbat enim si in eo atrio consedisse, in quo illius Imperis Torquati severitate conspicua imago posta erat prudentissimoque viro succurrebat , Ries majorum cum titulis suis idcirco in prima aedium parte poni solere, ut eorum virtutes posteri non solum legerent, sed etiam imitarentur. 32. QuAM IBI MAIORE AIu DECusIΡs Fuaeustus Novi illud Tullii, Ego meis praeluxi majoribus. Verum id locum habere non potest in hac gente longe nobilissima. Quocirca amplector aliorum librorum scripturam, In quibus duo mei, futuris Rationem vidisti in nota proxime praecedente Gebharindus ex uno Palatino hanc lectionem eruditis examinandam proposuit, in avis decus ipse suurus. Quae lectio, Barthi crucem i- detur fixisse, L. 3. Adv. C. 6. Piget ineptiarum in avis, male divisis male concretis crusculis, nihil aliud erat quam maius. Idem error erat A. 36 quique canent in Iopede, quique soluto nam uncto pede ediderunt primi illi architeisti nimirum in libris est iuncto unde utrimvis effici potest. Sed pessolutus oppositum sibi postulat pedem vinctum. Papinius L. f. Silv. 3 9 ID I de suo patre:
Omnia namque animo complexus omni . bus auctor,
Qua fandi is lata patet: ' orsa libebas Pieriis vincire modis, seu voce solutava ere, freno nimbos aequare profatu. Et tamen lapsus hic etiam est insignis ille
Flaminius, epigrammate in Andreae Naugerit Lusus PoeticoS: Naugeri, ne quis tibi certet, neυ laboret Incassis laudes aequiparare tuas;
Sive epigramma facta junct. pede, siue soluto
Defes magnanimum funera acerba virum. Vide supra ad L. I. Eleg. I. p. 77. 37. QUEI POTIus CERTAΜEN ERIT3 Rectius libri scripti, uis potior , certamen erit. contentio erit de victoria Sallustius Catil. C. 7. Virtus omnia domuerat sed gloriae maxi
mum certamen inter ipseos erat. 39 NA. QuIs MAJORA MERI CA,
STRI sv FOROvΕJ In priore hemistichio nihil mutari debet, etsi libri multis modis discrepant. Deinde chartisve foroυ habent plurimi
scripti, quasi de compactio. Id exposuerunt,
399쪽
Nec tamen lain aut hinc tibi laus majorve, minorve:Justa pari premitur velut quum pondere libra: Prona nec hac plus parte sedet, nec surgit ab illa.
Qualis inaequatum si quando onu urget utrimque, Instabilis natat alterno depressitor orbe. ue Nam seu diversi fremat inconstantia vulgi, Non alius sedare queat seu judicis ira Sit placanda, tuis poterit mitescere verbis. Non Pylos, aut Ithace, tantos genuisse seruntur Nestora, vel parvae magnum decus urbis Ulixen. so Vixe-
Sive scribis ipse dom meditatus, sive dic Isin foro. Satis profecto frigide. Noster in Messala eloquentiam simul miratur , simul
gloriam ac virtutem bellicam nam castrorum adpellatione res tota militaris intelligitur ut pulcre ostendit magnus Calaubonus Comment in Polybium p. 23.
GI Et hic multipliciter variatur sed diυersi
rectum est Maro L. 2. Aen. 9 39. Scinditur inceriumstudia in contraria vulgin. Diυersus est a divertere unde divortium. Sallustius Catii C. 1. Bene i composite C. Caesar paullo ante in hoc ordine de ita e morte disseruit, credo falsa existumans ea , quae de inferis memorantur, diverso itinere malos a bo-m loca taetra , inculta, foeda atque formidolosa habere Catullus Carm. q3. O dulces comitum valete coetus,
Longe quos simul a domo profectos
Diυersos variae lae reportant. Naro L. Aen. s. o.
Incum vim ventis, submersasque obrue puppes , Aut age diversas es disjice corpora ponto.
vario nequicquam fluctuat aestu:
Diυersaeque ocant animum in contraria curae. Propertius L. I. Eleg Io. I s.
Pogism ego diversos iterum conjungere amantes. 48. PYLos Homerum vide initio L. 3. Odyss. Fuerunt autem in Peloponneso tres Pyli , singulae Nestorem sibi vindicantes Nesseniae una, altera Arcadiae , tertia Eli,dis. Sed Pylum Arcadicam, sive Triphyliacam, fuisse Nestoris ditionem praeclare ostendit Strabo L. 8. Geogr. 48. ITHACE Mela Pomponius L. et C. . in Ionio Prote , mria, Cephalenia, Nericos, Same, Zacynthos , Dulichium , inter non ignobiles, lusis nomine Ithaca maxime illustris. Insulam delcribit Homerus L. 9. Odyssi. y.2I.
portum Vero, cum antro Nympharum , L. I 3.M. 96. 237. 3qq. fontem autem L. 7. P.
zos. Ipsum quoque insulae oppidum Ithaca dictum fuit, ut hic videre licet, atque apud
Ciceronem L. I de Orat C. q. . a. de Legib. . . L. 3. de Ossic C. asia Multum fluctuant in hujus insulae situ Ceographi hodierni. Vide sis ac Sponium Itiner T. I. p. Ioo ejusque comitem Geor. Whele T. I. p. et Partim considerate Servius, vel potius sarcinator aliquis sub Servii persona, ad Eclog. 6. 76. Dulichias exis rates J Ithacenses a monte Dulichium insula es, ubi monses Ithacus, in qua sertur habitasse Ubses. At poeta sollicite discrevit . . aeterni operis'. 27O. Iam medio apparet luctu nemorosa Zacγnthos, Dulichiumque , Sameque , G Neritos ardua saxis.'sugimus scopulos Ithacae Laertia regna Et terram altricem saevi exsecramur Ulixi.
LIXEN J imo Graeciae universiae. Sic enim Sirenes apud Homerum , L. 2. Odyssi. r.
Huc age profectus gloriose inasses, ingens gloria
Quem locum pulcre expressit noster Oof-dius, generosissimi spiritus poeta, etiam ubi ludit ac delicias facit, in quadam cantilena: Lo studiter de Ioevi meitae behoorera iet. Maar Meeremianen an belas m V oran
400쪽
s OL 1 n. IV. M. I. 33 Vixerit ille senex quamvis , dum terna per orbem Saccula fertilibus Titan decurrerit horis:
O decus Argolicum quin puppim fleriti Ub se
Auribu ut nostros possis agnoscere cantus 'Praeclare L. Apulejus in fine libri de Deo Socratis Quin ergo tu, qui te ad sudium sapientiae ingeris, aliquando caves , ut nihil alienum in laudibus tuis audia r sed ut, qui te volet nobilitare, aeque laudet ut Accius insem laudaυit in Philocteta uo , in ejm tragoediae principio: Inclute, parva prodite patria, Nomine celebri claroque potens Pectore, Achibis classabus auditor, Gravis Dardaniis gentibus ultor ,
Laertiade. Novissime patrem memorat. Ceterum omnes laudes ejus viri audisis. Nihil inde nec Laertes Lbi, nec Ant clea, nec Arrisius indicat. Haec enim tota , ut vides, laudis hujm propria 6si posesis est. Nec aliud te in eodem VIKse Homerus docet , qui semper ei comitem oluit esse
Prudentiam quam poetico ritu Minervam nuncupavit. Igitur, hac eadem comite, omnia horrenda subiit, omnia ad Oersa superavit. luine ea adjutrice Cγclopis specus introibit sed egressus es Solis ουes idii; sed abstinuit ad inferos demeavit , ad cendit. Eadem Sapientia comite, cγllam praeternabigaυita nec ereptus es Charγbdi consiepius m nec retentus est: Circes poculum bibit; nec mutatus esci ad Lo tophagos accest; nec remansit Sirenes audiυit, nec accessit.
o. DUM TERNA PER ORBE SAECULA FERTILIBUS TITAN DECURRERI HORIs Vixerit itaque Nestor annos ter centenos. Sic Propertius L. 2. Eleg. O. 2. 66.
Nestoris es visus post tria saecla cinis.;pse rex Pylius apud Nasonem, L. 12. Me
si quem potuit sepatiosa senes lus
vectatorem operum multorum reddere vixi Annos bis centum e nunc tertia vivitur aetM.
Juvenalis Sat. Io. 9. 246. Rex Pγlius, magno si quidquam credis Homero, Exemplum vitae fuit a comice secundae. Felix mimirum, qui tot per saecula mortem Dis Zuί it,atque suosjam dextra computat annos. At corniicem novem saecula vivere tradiderunt scri plores antiqui Ausonius Idyll. 18. Ter bimos deciesque novem super exit in annos, Iusta se scentum quos implet vita virorum. Hos novies stuperat livendo garrula cornix. Haec uni satis liqui dari unde Ciceronem ita inteli igere oportet , iisdem ferme verbis utenrem, dialog. de Senec'. C. Io. Videtisne, ut apud Homerum saepissime Nestor de virtutibus suis praedicet ' jam enim tertiam aetatem
hominum iυebat nec erat ei verendum , ne vera de se praedicans nimis videretur aut insolens aut Loquax. Etenim, ut ait Homerus, ex
ejus linguia melle dulcior fuebat oratio quam ad suavitatem nullis egebat corporis viribus: tamen diu ille Graeciae nusquam optat , ut acis similes habeat decem , at ut foris: quod si acciderit, non dubitat quin rebi Trojasi peritura Horatius L. a. d. 9. p. 3. At ora ter aevo functus amabilem Ploraυd omnes Antilochum senex
Haec undiq; satis sunt clara Tamen nonae fuerunti viri spectatae auctoritatis qui saeculum, vietatem, itidem ut γε tam triginta annorum spatio definiverint. Cui ibiis sane accessisse putandus est noster poeta sic enim scribit infra, DI 2. Luem sequi vident, vetus ut non fregerit aetas, Terna minus 3liae mire ur saecula famae. Centum foecundos Titan renovaverit anuos, Ipse tamen elox celerem puper edere corpus Gaudet equum , alidisque sedet moderator Labenis. Vide Plutarchum in Catone majore Acro nem c Lambinum ad Horat. l. c. Franciscum Floridum L. r. Subseciv. Lectrion. . . Angelum Decembrium L. . de Polit Liter. parte et Muretum L. IO. Var. Lect . . .
Matthaeum Raderum ad Martiat L. 8. Epigr. 2. Cerdam ad Virgil. L. 8 Aen. P. O8. si FERTILI Bus ORIs Barthius vertilibus malebat L. 3. Ablegm Critic C. 23. Quod quum ejecit se Gebhardus, ipse admodum sollicite tueri institit. L. 9. Adv. C. I9. i. 7. C. 4. Nihil erat opus tanto conatu. Horae dicuntur fertiles eadem ratione , qua annuSipse Nolla infra st. I 22.