Compendiosae institutiones theologicae ad usum Seminarii Tolosani

21쪽

ipsi Pelagian : .''' quod, si gratia voluntatem

praeveniret, non Voluntas gratiain, de omni actum osso libertate, summa lue Circa nos otium Salutis inditi Cretur socordia 2. ' quod Deus iniquus foret accepto Personarum, qui sine ullo meriatomim intuitu, suam Uratiam uni concederet, et alteri denegaret.

Certum est 2 ' Semipelagianos hicines innis dissensisse in eo quod Pelagiani gratiam quam admittebant, qualiscula pie Sit, etiam ad perficienda bona opera seciandum quid tantum necessariam osse docuerint Somi Pelagiani vero interiorem gratiam intellectus et Obmtatis ad quodlibo bonum perficiendum abSolute necessariam consessi

sint.

Quoeritur itaque utrum Semipelagiani gratia intortoris, non tantum ad perficienda, sed et ad in Clioanda bona opera, vel saltem ad idem in-

Choandam, necessitatem Cum Pelagianis negaVerint an e Contra, adversiis eosdem, cum Catholicis defenderint. Priusquam autem haec quaeStio resolvatur,

Notandum est, Semipolas ianos distinxisse fidem ab initio fidei; et item bonum opus h boni operis initio Per fidei initium intellis ebant pium illum

assectum, quo quis nondum quidem credit, sed tamen ad ea credenda quae saluti necessaria Sunt, inclinatur per initium vero boni operis, bonam illam assectionem voluntatis, qua non diam qui-ilem perficit bonum opus, sed tamen illud perficere desiderat, o aliquatenus nititur Jam Cro, Circa Praesentem quaestionem, a Catholicis maximodissentit Jansenius. Docet enim, Semipelagianos admisisse prinoenientis gratio interioris neceS-Fltatem ad singulas actus, etiam ad initium ide

22쪽

et in hoc fuisse inreticos, quod vellent eam

gratiam talem esSe cuipοsSet humaria voliaritas

resistere et obtemperare. Ipsa est inter quinque famosas qiuarta propositio. Catholici ex adverso duo docent, .μ' nunquam Semipelagianos admisisse proe enieritis ratio interioris necessitatem, saltem ad initium yidei ideoque salsam esse primam partem quartae propositionis; u. ' supponendo tali gratiae necessitatem Semipelagianos admisisse, non in hoc fuisse inreticos, quod Nellent eam gratiam talem esSe, cui posset humana Ohtrita reSistere vel obtemperare proindoque istam alteram pro positionis partem esse haereticam. Cum autem pars ista posterior ad dogma pertineat, a nobis non consutabitru', nisi in Tractatus parte dogmatica Ad priorem vero, quae est facti, refellendam, sit

Semipelagiani nunquam admiserurit necessitatem Gratim interioris ad initium Mei. Prob. Illud dogma non admiserunt Semipelagiani, quod expressis verbis ejecit ipsorum Coryphaeus Cassianus, ab ipsisque rejectum fuisse

diserte testantur eorum debellatores celeberrimi: atqui, etc. 1. Quidem Semipelagianorum antesignanu , Cassianus, expresse rejecit necessitatem gratiae

interioris ad fidei initium Collationis enim 3 cap. Is sic loquitur : Si gratia Dei semper inspirari bonoe τοl trifatis principia dixerimus, quid de Zachiri fide, quid de illius in cruce latronis pietate dicimus, qui desideri suo vim quamdam

23쪽

regnis coelestiba inferentes, specialia et Ocat uis mori ita Proe, cu cutit I.' Culcherrimi Somi pelagianoruni debellatores, S. xug. , Prospor, et Fulgent. , PCrte testantur ab iis leni rejecto D suisse gratia interioris ad initi uti fidei necessitatem.

Et quidem S. A uo. Ab exordio ni in libri de

Praedestin Sanctorum , quem C Pros CSSO Contra Semipe latitanos exaravit , praecipuum ipsorum errorem sic CXPonitri ιιri cis remorid ridunt esse ideo , qui dis in te.xtinionia, ques de clere adhibuit ius , ad hoc dicunt valere , ut HOWcrinru ex riosis quiden nos lirabere ipsanis leni, sed incrernentia D ejus ex Deo r tanquan fides non ab ipso donetur nobis Sed tantiara augeaturis nobis eo merito , quo coepit a nobis. Pariter . Prosper. Nam in Epistola qua Massilienses Augustino denuntiat, quid circa Natiar necessitatem et gratuitatem sentiant, his verbis significat Inquiunt. . . quantian ad DeuD P r-

trini miten ad arbitrii libertatem , ab his eam appreheridi, qui Deo monte crediderint, et auxilium se alia merito credulitatis acceperint. Dicebant ergo Semipelagiani, solos illos gratiam Salutis accipere, qui moriae, id est, sine realia crediderint, suaque credulitate gratiae auxilium

meruerint.

Duni me S. Fuis entius Lib. enim de Incarnat. et Grat. de Semipelagianis sic loquitur : Securi dum Opiti seriem eorunt, necessarium eS velle Credere , Priusquam Dei gratia uos incipiata litare. Quae clara sunt et perspeCta.

Hin I. Synodus rausicanara sic desinit adversus Massilienses, an Si qui , sicut

24쪽

dicit, apostolicis dogmatibus aduer Sarius pro

batur .

Hinc I. Summis Pontificibiis Imaoc et Alexandro VII utfalsa damnata est prima pars quarta propositionis ansentiri Seiiii 'elagia ιi

admittebatit proe errieritis ratio Arterioris necessitaterra ad surgulas actus , etiam ad initia itsileι.Ol. i. ex Cassian : Collationis 1 cap. 3, sic loquitur: Or solari actuum, sed etiar rcogitat rium borrarum ex Deo est Principium, qui iobis et initia sanctoe Noliaritatis inspirat.

Ergo, juxta Cassianum , ipsum etiam Cogitationum bonarum principium , id est, fidei initium ex Deo est, qui robis illud inspirat. Resp. ego corrsequerti. Idem Cassianus, ejusdem Collationis cap. 8 , sic loquitur: Cum

in nobis ortum quemdam Onc voluntatis inspexe 'it Deus), illairimat eam confeStim, atquc confortat, et incitat ad salutem , incrementiarn tribuensu et cap. Cum viderituros Deus ad bonum elle desectere , occurrit, dirigit atque cori fortat. In hoc utroque textu clare pronuntiat Cassianus Deum communiter nonnisi meexis tenti bonae voluntatis initio gratiae suae auxilium concedere. Ut igitur in objecto loco secum ipse non lignet, alterutrum necessum est, vel ibi de sola loqui gratia exteriori, Lege nimirum et Doctri id, de qua hic non agitur , vel, si de ipsa loquatur interiori gratia , dicere duntaxat , illa bonae votivitatis initium sic interdum produci ut ad thid producendum nunquam sit absoluto nece8Sarix, semperque sufficiant naturae Vires.

25쪽

Leve est lii Od objicitii ex Gennadio lib. de

brum scripsit , non amplius esset Semipelagi aDUS.

O . I. S. Auo . lib. de Praedestinatione S.,

cap. i , asserit Massilienses C per UcII AFe... t

Pri extentri Oliaritate hominum Dei riatiu)htearitur, atqtie d ulliam Oniam vias , vel iricipiendum, Ne persciendum , Sibi quemque Sullicere consentitin atqui non praeseriiseritur et Oluntates hominum Dei grati , si homines ex seipsis , nulla oratia adjuvante , credere essent, seu haberent fidei initium ergo, etc. Resp. Dist. f. Asserit S. A ME. eo tandem Per Venjsse Semipelagrianos, ut laterentur Prie-xeniri voluntates hominum Dei gratia, ad cpiod-Cunque Optis bonum , Ne persciendum , cl

hominum Dei grati 1 , etiam a isdem inchoaudam , ego in . Ut enim supra notaVin US initium si dei et initium boni operis duo erant in

Diei ite Semipelagian Ortini alite diversa proili- deque potucrunt ex ipsis nonnulli si alia interioris ad boni opcris initium OCCSsitate in ad- iniitCr , quin eamdem neccssitatem ad sudet initium admiserint. Et certe , codem in bro , non multo POStverba Objecta , nimirum in ipsis cibis inter probandum adductis, asserit expresse S. DOCtor, interioris oratiae nocessitatem ad fidei initium

non admitti a Semipolas ianisci statimque illis opponens Apostoli sententiam Fon qnod unus Fujscierites, etc., ex ea sic illos redarguito Attendant hic, et Nerba ista herpendant, quiPH

26쪽

tant eae nobis esse fidei coeptum, et ex Deo essesdei supplementum Sibi ergo , et quidem eamdem intra paginam , contradiceret Aug. Si Objecta verba essent ad solius boni operis, non ad ipsius etiam fidei initium reserenda. Inst. Ejusdem libri cap. 3 satetur . Doctor Se ante episcopatum fuisse Semipelagianum atqui tamen in nullo operum quae ante epi SCOpatum Scripsit, negat Oluntates nostras gratia Dei, vel etiam ad fidei initium , praeveniri ergo nec illud idem unquam negarunt Semipelagiani. Rem Nes mira Fatetur quidem S. Aug. se ante episcopatum fuisse Semipeta anum Verum satetur etiam gratiae interioris ad initium 1idei necessitatem a se negatam suiSSe in On- nullis Operum quae nondum Episcopus consecit; ipse audiatur, in ipso cap. 3 lib. de Praedestin. SS. Similiter errabam, inquit tariisdem qumin Deum credimus , Hon SSe Oniam Dei, sed a nobis esse in nobis... Neque enim fidem putabam Dei gratia prinueniri. . . Quem meum

errorem ΠΟΠΠulla opuscula mea Satis indicant,iante episcopatum meum Scripta Nedum igitur

ex operibus ab August. adhuc Semipelagiano Consectis concludi possit, interioris gratiae adsidet initium necessitatem suisse a Semipelagianis admissam , ab iisdem e contra rejectam fuisse , ex his ipsis operibus manifeste colligitur.

27쪽

DE GRATIA.

DISSERTATIO SECUNDA .

DE HAERETICIS QUI SUB PRAETEXTU DEFEΝDENDUCRΑΤΙ ΑΕ, HOMINIS PER EMERUNT UBERTATEM. INTER secundi liiij us Ordinis Haereticos eminent, i. ' Praeclestinatiani u.' Protestantes , 3. Baiias, 4. Jan senilisci de quibiis est quadruplici capite qu1m brevissime disserendum.

De Proedestinatiariis.

R EDESTINATIANI si dicti Sunt ex eo quod profitebantur homines necessario praedestinari, Sive ad bonum , sive ad malitis sive ad vitam , sive ad mortems ad elicitatem aeternam, aeternumque supplicium. Praedestinatianam haeresim nunquam exstitisse

asseruit an senius, lib. 8 de Haeresi Pelagiana , sed merum suisse Semipelagianorum sigmentum, imo et S. A use doctrinam , quam citi nomine

Praedestinatianismi infamare Voluerint. Verum ortum est Lucidum quemdam Pros-byterum , labente secul V, Praedestinatianis mum in Gallia tenuisse. Docebat enim errores quibus constat perversum Praedestinatianorum dogma , scilicet I.', quod deterorum sons est et radix , quosdam homines, absoluto Dei de-Cret , ante praevisa demerit , ad damnationem aeternam praedestinarii 2. Deum proinde non Velle salutem omnium hominum, sed eorum

28쪽

a TRICTATUS duntaxat qui salvatatur; . Christum consequenter pro solis praedestinatis mortulam ESSE, et sui sanguinis pretium obtulisseri .' an in electis , quam in reprobis, liberum arbitrium periisse : in electis quidem per gratiam , ne male agerent i in reprobis vero, per gratiae denegationem , ut CCCarent. Hae constant, . ex Fausti Regiensis ad Lucidum epistola, qua ipsum vivido hortatur ad

deponendos errores quos modo enumera imUS

I. ' ex ipso retractationis libello quem Lucidus Tecepta Fausti epistola , obtulit Episcopis Galli canis 3. ex Conc Arelatensi et Lugdunensi, anno 475, ut testatur Faustus Regiensi in prae- satione ad Leontium, relatensem Archiepis-COpum , quam suo praemisit operi de Gratia et libero Arbitrio , . ex expressa declaratione Lucidi damnatatis haeresim PraedeStinatianam Prout eam damnaverat Concilium relatense. Habemus igitur et accusatorem FauStum, et Lucidum reum confitentem, et judices Epigopos , in duobus Conciliis congregatos, et Lia Ci-

dum Statuerat relatens Concilium. Quid ess1-cacius desiderari potest ad evincendum Praedesti Datianam haeresim seculo, exstitisse Jam in ortu suo exstinctam Praedestinatiana1nhaereSim rex Suis cineribus , secul IX, Suscitavit GotesCalcias , coenobii Orbacensis , in dioecesi Suessionensi. Ionachus. Hujus facti testes sunt, . insigniores illius aetatis Episcopi , a quibus Gotescalcias de Praedestinatianismo accusatuSsuit,

nempe Rabanus, Archipraesul MOguntinus, Epist. ad Eberardum Comitem, apud ueni residebat Gotescalcus imincinarus, Archiepiscopus hemensis,

29쪽

DE GRATI . di binensis, Epist. 25 ad Euilonem Λrclii episcopum Ct mol , Liagdunensis Arcti lepiscopii , in

Epist ad GotesCatCiam. u.' Testes sunt etiani Concilia m.' Cone Mo-guntinum, anno 848, in quo Gotescalcia pra)SCn auditus, convictus et damnatus, ad Hincnaarum 3Ietropolitanum suum remi SSUS est, Cui in Epistola synodali, sic de Gotescalco scribit Rabanus: Dicit iιod pro desistati Dei, sicut tin bo/i sit , ita et in nato et tales sitit in hoc mundo quidaΠι, qui propter procaeStistitionem Dei qui eos cogat in rortem ire, ora OSFiritiab errore et peccato e corrigere quaSi OS Deus scisset ab initio in corrigibiles . Se ct mram obnoxios in interitiani ire Hanc ergo viri nem

Huper ira rnodo apud I Iosiantiam habitI, tibe, Gotescalc, audientes, et incorrigibile χι eum

oui 'r' furiise , anno 849 in eo enim, t

tulo monastorii Alti villarensis e si retrusus. 3. Concilium Carisiacum II anno 853, in quo Consecta sunt celeberrima quatuor illa capitula quatuor praecipuis Pr destinatianismi capitibus Opposita. Illaec saltem quoad Substantiam, in Concilio Tullensim anno 86o, confirmata suore hs Episcopis, quorum plurimi Synodo Carisiacae H interfuerant.

30쪽

piscopis de Praedestinatianismo Xagitatus, et ob eamdem haeresim tribus in Conciliis damnatus,

in hujus haereseos poenam ab Hincmaro in Carcerem detrusus, et Oriens Ecclesiae sacramentis privatus, ne semel quidem conquestus est hanc

doctrinam sibi per calumniam imputari idque

unum perpetuo Clamitavit, se pro Veritate persecutionem pati. Ut autem ad Gotescalci personam redeamus,

in carcere ubi ex Concilio Carisiacori, reclusus fuerat, duplicem, Hincmaro permittente edidit fidei prosessionem, in utrali suam ita heresim dissimulans, ut multis visus sit catholicus, ipsiusque occasione duas quasi in partes divisa suerit Ecclesia Gallicana. Nam alii, quibus erat explo-

Tata Vera mens ejus, illum Constanter habuerunt pro contumaci haeretico, et ut talem non eSsarunt impetere tales, prae caeteris, Rabanus, Hinc inarus, molo Parduliis Laudunensis, Amalarius, et Joannes Scotus Erigena. Alii e contra de Gotescalo doctrina ex sola utriusque prἰ edi Ct e consessionis littera judicantes, ipsum catholicum bona si de crediderunt ejusque personae non tamen errori patrocinali sunt cita potissimum Pru

dontius, Trecensis Episcopus Lupus, errariensis Abbas latramnus, Corbet ensis Monachus; Florus et ante alios, auctor duorum librorum de tenend Veritat , et de tribus Epistolis, qui sub nomine Ecclesiae uodunensis Ut plurimurii inseribuntur, licet huic Ecelesiae tribuendi non Sint ut tenent eruditi. Caeterum nihil non egit Hincinarus ut Gotes- calcum in carcere reclusum ad meliorem frugem