장음표시 사용
11쪽
ne: Litulus Bibliothecae a Domno Isidoro editus; necnon fragmen
ta nonnulla, quibus capIta Ibidem Indigitata suppleantui.
Sexto loco edidi Expositionem Missae: quae etsi non indig
na videatur Isidorl ingento , erudIlIOne, Vel eo nomine ab
ipso est ableganda, quod Isidori aetate alius Missae ordo, ritu que vigebat in Ecclesia Hispana ab eo, qui ibidem exponitur, quique idem est omnino cum Romano hodierno. Deinde subjunxi Lectiones novem in Festo Translationis Sancti Isidori alias recitatas. Desumptae sunt ad verbum eX Ac tis Translationis ejusdem Tom. 9. Hispan. Sacr. editis. Postremo tandem loco supplendum curaVi Caput XVII. Quaestionum in Leviticum ex AlbornoZiano codice a D. Petro de Castro transcriptum: cujus apographum in Biblioth. Flor
Ziana Conventus Divi Philippi Regalis Matritensis Ordinis
Lamentum poenitentiae duplici a habeto editum, c. cujus meminit V. Cl. Nicolaus Antonius Tom. I. Biblioth. Veter. lib. s. Cap. pag. 26 S. quodque ab eodem ipso Nicolao acceptum ediderunt AA . Achor. Sanctor. Tom. I. Aprilis ad diem IV. edibtioni huic non addidi, quod sero, ea nempe sere in finem pedi
Liber autem De Ordine Creaturarum a D. D Acheri Tom. I. Spicilegii pag. a editus, & quae Abb. Constantinus Ca etanus evulgavit opuscula sub Isidori nomine, cum a Vibris doctis vel ut spuria, vel ut nimium Suspecta traducantur,
non talia Visa sunt, quae hiC inSererentur.
Habes igitur, candide Lector, Isidori opera, si non ea summa diligentia, quam non nisi homines doctissimi, & eruditissimi praestare poterant, illustrata, ac nati Vo nitori restituta; aliquanto tamen defecatiora, amplioraque, quam Regia exhibuit editio. Ipsis itaque perfruere, ipsorum lectioni sedulo incumbe, meumque laborem, studium, conatum libenter amplectere. Vale
12쪽
SANcTi IsiDORI , cujus ipse a stirpe genus ducis opera ante annos
jam plures, conquisitis undique tota ex Hispania, Italiaque manus criptis exemplaribus, Pater tuus Catholicorum Regum Maximus , selecitis quibusdam Viris, quorum nonnulliS HOS, longe licet impares, Successi mus, emendanda tradiderat. Nam tametbi propter Auctoris praestantiam manserant, ferebanturque vulgo, qui nunc prodeunt , plerique Omnes libri; tamen postulandum non fuit, in tot excellentibus Scriptoribus, qui, hus temporis longinquitas fraudi fuisset, unus uti esset Isidorus Eximius. Ergo contra potius accidit. Cum enim tererentur Omnium manibus neque enim fuit ullius, aut nomen in litteris per ea tempora clarius, aut
auctoritas in rebus, vel Ecclesiasticis, vel Civilibus gravior) factum est,& describentium vitio , & legentium sinistra diligentia , vix, ut ulli progermanis, & sinceris aliena , atque adulterina , tam multa paulatim inolescerent. Ea Vero tempora Sunt consecuta, in quibus litterarum lio nos nullus, cultus nulluS. Ut non tam queri debeamus, quod haec deso marint, quam quod ad nos qualiacumque transmiserint, magna potius habenda sit gratia. Restituta porro hac nostra aetate re litteraria , cum lux rebus reddita videretur , tamen majus periculum adire coeperant Sanetissimi Patris segregii labores, tum propter ea, quae diximus, intertrimenta; tum Vero propter praepinteram quorumdam hominum elegantiam. Nam majorum disciplinarum Studia , SeVexioresque curae, quae , Vel de Reli gione ab eo susceptae sunt, Vel in formandis, componendisque moribus VerSantur; ea, vel nomine ipso tanti Pastoris, Doctoris, Legislatoris, satis tecta , munitaque Videbantur. Quae Vero non iam Vitam ipsam , quam Vitae cultum attingunt, & ornatum; ea , nisi Rex Potentissimus Gentilis fui Scripta , quasi subolem , manu asseruisset , Verendum plane suit; ne de statu dejecta, vix ullo in loco, eXiguo certe cum honore consisterent.
Fastidiabant enim haec , & abnutabant delicati homines , quasi inventis frugibus, glandes ipsis objicerentur. Nunc vero non illa modo, quae dignitatem Suam per se tuebantur ipsa satis, illustriora , honoratoriaque Officio isto reddentur, sed quae criminationibus obnoxia , calumniisque Via, atque exposita videri poterant; ea post hac , & suis , & aliorum viribus sidere, & iniquorum voces contemnere absuCSCent. Nam quae lin
13쪽
viora, minutioraque censebantur, ea robur, pondusque auctoritatis ex amiiquioribus Scriptoribus bona ex parte recipient. Qua in re, cum non nullorum , quibus haec cura Commi ba fuerat, insignis opera extiterit, illorum exemplo speramus, etiam sere; ut alii non nostri modo, sed e terni etiam eruditione praestantes Viri, in id jam nobiscum certatim conspirent , ut laboriosissima Hispani Doctoris excerpta studio suo perve ligare porro pergant, sertunasque i Obtras opibus ipsi suis constabiliant. Quod autem labor hic, qui, te necdum nato, Susceptus est, ad exitum
tamen perduci, scum id Religiosissimus Parens admodum expetiisset)ante Regni tui initia minime potuerit; nos hoc divino consilio factum putamus. Ut cui dies natalis in Sancti Herminigildi, Hispaniae Regis, Ma tyris , Isidorianique ex Sorore Nepotis natalem fuerat praestitutus; iisdem
Omnino, eademque Coeli de parto Oblaxis auspiciis, Imperium inires, quibus primordia vitae consecraSSCS. Atque, ut a Nepote constituendae exemplum, ita ab AVunculo mendae, propagandaeque Religionis adjumen ta acciperes, atque documenta; Laque non a Majoribus solum , vel etiam
a tali Parente tradita ; sed a te quoquc Q, nisi te tuimet meminisse pigeat , 5atis tibi insignite commendata.
14쪽
enim cum Gregorio Magno , ut analogia exposcit, appellare malumus , quam Hispalensem ante annos amplius tiginti Ma jestatis Catholica jussu commissa fuerat; ii ita rem gessere, ut quidam nihil prius habuerint, quam ut se totos stat m huic labori addicerent; alii ab suis se studiis, s occupationibus ad hanc operam traduci sermo teste ferrent; nonnulli et mologiar Vm Corretationem spissum sane opus )eve Tantes ita rem distulerunt, ut paritim re imperfecita , part m ne in cepta quidem , e Vita excesserint: ita ut alii pro aliis , neque id semel
fuerint suis iciendi. Donec Rege admonito nem nullum fore, nisi quidquid
plures refecissent, atque id insuper, quod sarciendum restaret, ad unum
omne deferretur: ad id operis ego cui ne abnuere quidem fas esset ma xime idoneus lisus sum; non quidem ingenii , do ctrinave facultate pM cateris aliqua, qui essem infra omnium censum sed cui fortasse tantum
esset ab re mea otii mihi, aliena, ut Curarem; stoe adeo certe cum pluri bus , ut confictarer , ea lege , , ut rei laus isti
ahos , noxarum Omnium ad me unum summa summarum rediret.
Ouod ne accidat, hoc est in me solum culpa omnis derietetur , ita mihi cautio erit: ut nequis debito laboribus suis testimonio fraudetur, potior multo cura sit. Quod faecturus fui aliquanto uberius : nisi is, editionem hanc a principio , usque pietate magna , sollicitudine assidua solus prope curarat soannes Lotius Velascus Regius Secretarius probissimus Vir , neque ab ullo litterarum genere alienus , i uni hujus laboris nem nobis praereptus esset. Cujus obitu, neque de manuscriptorum exemplarium numero, neque de iis , a quibus missa fuissent, satis nobis constare potuit. emendandi labore , quisque quantumque contulerit, quod sciero, poteroque quam verissime referam. Eivmologiarum emendatio Avaro Gomer,o Toletano, Pirre pri mis erudito credita est, traditaque ipsi veterum Codicum magna copia, quorum bona pars Gotthicis , suu mavis Longobardicis chara Ieribus
erat scripta. Quo ipse , varietate notata , ad Antonium Auxustinum Tarraconensem Archiepiscopum , o Petrum Chaconem Romae jam tunc Commorantem singulis de rebus referret. Ouorum utrique id etiam a Rege fuerat injunctium : ut i, Collatis suis exemplaribus, sensus sui ad eumdem istarum remitterent. Constat autem omnes triginta,
15쪽
aut eo pluribus manuscriptis libris in hoc opere emendando fuisse usos. Sed Antonium Augustinum sanctissimum Antistitem , de quo suis libris
toto orbe notissimum, cum ad XII. librum perventum esset, hoc est, Ope re prope in medio, mors occupavit. Petrus Chacon , sic enim ipse se nos tro , non Ciaconum , AVt Ciaconium Italorum more, scribebat : ut qui Hispanum se, s Toletanum, H Romanum,
hinum haberi mallet) is igitur, multos annos in antiquis Adtori bus emendandis etersatus , l- Opere restituendo in primis cogitarat, dici Ciae potest, quantum opis attulerit, vir ingenio, industria , conseicien di arte quadam singulari. Sed huic , quam dico, conjiciendi sollertia nos
serparum, minusquefortasse, aquumfuerat, tribuimus: libros teteres, antiquissimi quique erant . t a minus auctos , minusque corruptos intenimus, fontesque, e quibus hac hausta, ab eodem bona ex parte in dicatos , eos sumus secuti. Avarus ergo, f ' duorum, diximus, i gre opera, aliorum, ibi primisque Antonii Covarruvia nostrorum omnium, , quotquefuere micumque doctissimi , a que elegan
iis simi Viri communicatione adjutus, o pietate erga Isidorum exi mia, s Majestati Catholica satisfaciendi studio plurimum duceretur, notationum in omnes XX. libros magna molis corpore relicto, defunctus est. Quod cum gratissimi Viri inspexissent, studium quidem diligentiamque, ut aequumfuit, pr baruUt, Vm formam , modumque incudi
reddenda censuere. visum tum alias ob Causas necessarium ; t smero , enumeranda SCripturarum , Conjecturarumque tarieta te multus ubique esset, tamen contextum ipsum , cujus gratia labor omnis
susceptus fuerat, in emendatum reliquerat. Huic latifundio sye nju Mo telluris ferret perpurgaudo , C Userendoque ego sum Colonus da ius. Quanto meo cum labore nihil attinet dicere. Nam etsi talibus tiriss ui fuit) satis fidebam, tamen, quin veteres libros ipse quoque rursus elo erem, identidemque in singulis prope cunctarer, e scere non potui. mittam interim conquisita meo sui ait ille dulcique reperta labore.
Oua , quamvis pauca admodum non sint, mihi tamen videri sane solent, quam paucissima: iam cogito, quam multa adhuc restent , qua nova
aliqua cultura indigeant. notis consilium non fuit de quorumdam mi nime malorum hominum sententia quaestioues pertexere , aut e meterum scriptis in eumdem sensum plura congerere , aut eorum, quos nostra hac aetas ingenio , o eruditione praestantes plurimos tulit, scrinia compilare.
Nam quis modus futurus esset cunectarum Artium, Disciplinarumque BDbliothecas omnes exhauriendri Ergo in teteribus, e quo desumptum ali quid comperimus , ei quin sua redderemus , vix aliquem praetermisimus. Alios merὸ non nisi cum necesse fuit, ac raro , s perparce citavimui; placuitque non hoc feri, itidem ut in comoediis , omnes omnia ubi res
16쪽
ciscunt. E recentioribus etiae quemquam nominavimus, nisi siquis te loci alicujus curationi medicam manum applicuerat. Disserentiarum librum priorem P. Pantinus Regius Capellanus e duobus manuscriptis libris correxit , quaeque essent e veteribus Gramma ticis accepta, vel cum iis consentirent, indicavit. Visum vero nobis est Parisiensis editionis addere disserentias ,partim quidem easdem, nonnun quam etiam dimersas , nullo tamen ordine digestas, ut qua conditione Isi dori scripta fuerint, vel ex eo libello appareat. Posteriorem librum , qui de Theologicis Disserentiis est Doctor Ro-landus micelius Regius quoque Capellanus e duobus item manuscriptis si bris emendavit. Librum de Natura Rerum ad Sisebutum scholiis bene longis ab eo, cui fuerat commissus , auctum ossendimus. Oua , quia emendationi parum serviebant, placuit iis, qui hac Regio jussu curabant, illis procul rejectis, librum ex quatuor manuscriptis Codicibus, inter quos erat ex Ozetensi Ecclesia Longobardicus pervetustus, per nos reformari, notasque , qua ςX usu essent, a 'gi: quod est, neque frustra actum. Chronicon Vir Clarissimus Garsias Dalsa, Serenissimi postea Primcisis Magister , Toletana nunc Ecclesiae rignissimus Antistes Frater emendationem , indicatosque fontes , e quibus confluxit, multa insuper historiarum cognitione , mariaque eruditione collocupletavit. Cui propterea lib. s. Et mologiarum, eadem omnino tempora, resque aliquanto brevius describuntur , locus integer, intactusque resertatus est. Illud mirari nemo debebit , temporum descriptio interdum discrepet ; in
enim suos Codices, nos nostrorum consensum repraesentavimus.
Illustrissimus Antistes Sententiarum libros tres manuscriptis XIII. codicibus quibus duo Longobardici) emendatos, of iliastra tos , Taurinique antea cum Chronico non satis probe excusos , Amemendatiores dedit, totamque hanc editionem favore , industria , bene cisque suo provexit. Librum de Viris Illustribus Ioannes Baptista Pereetuus, Episcopus postea Segobricensis e manuscriptis GL cm Udavit, locosque illius quosdam illustraSit. Cotiliorum, Sueuorum, & Wandalorum Historiam correxit. E manuscriptis libris, non liquet. In ea quod AE a DTXIV. anno perii iustiniani 1. edidimus, non ut gravissimis etiris placere miri mus) anno iustini 1 secuti sumus, tantum hujus Historia, isditari s. E mologiartim Cetera exemplaria: magno consensu iusti ras Octo tantum annos assignant: utrovis auriem modo Amalariotis Uu volunt) m eumdem annum incidit. Quod item Uerba de S. Mari re
Herminigildo A a mora. Herminigildum deinde filium Imperiis suis ty
17쪽
rannigantem obsessum emperaVit, quosdam ossendunt: nos quidem tot styrannigantem insolentia nihil movemur : eadem namque est usus Rode ricus Toletanus lib. 2. cap. 14. Herminigildum deinde filium contra Imperium tyranniZantem , Obsessum Hispali dolo coepit: Et quia nefandis ritibus noluit consentire, tormentiS VaritS cruciaVit. Demum Securi pedicussum parricida impius dignum Deo Martyrem consecravit. Hujusmo di aliquid de martyrio in Isidoro deesse suspicamur. Nam quin nepoti idem cum Leandro fratre testimonium tribuerit, nonsi Serisimile. Atque eo magis , quod iisdem propemodum verbis in eadem re est usus Alphon sus Cartagena Anacephatiosis cap. 26. Vt utrumque illa ex Isidoro des cripsisse , plane non dubitemus. idem Epistolas collegit, atque correxit.
Librum de ortu , & Obitu Patrum Petrus Fontidonius Salmanti
censis Canonicus e VC. Vm. exemplaribus emendatum reliquit. Quod merois liber graυissimis quibusdam viris suspecta auctoritatis videtur: no
his , praeter tot exemplarium nostrorum, externorumque Consensum, Sanc
torum ad honsi, s Brausionis cum Sigeberto auctioritas omnibus illorum argumentis potior esse debuit. Mysticorum Expositiones Sacramentorum nullo certo titulo praescrip tas accepimus : quod septem manuscriptorum librorum singuli singulas prorsus diversas , prorsusque ineptas prasCrytion F praeferebant, qua rnm nulla cum Parisiensi editione Conveniebat. Notarat , selegeratque
per totum hoc opus Vir doctissimus lectionum tarietates quasdam. Sed cui sucum fecerant tum Codices quidam non satis attente considerati; tum Eucherii Lugdunensis editi allax, e quo credidit bonam partem desumptam : cum contra Potius deTrehenderimus , ex Isidoro illa omnia ad Eucheriumsuisse transfusa. AEquius , veriusque fuerat, eos Auectores , qui bus hac accepta refert Isidorus, Origenem , Victorinum, Hieronymum, Ambrosium, Augustinum , Cassianum, Gregorium eSolvere : ni res esset laboris, taediique multi, quaque hominem minus occupatum, quam ille plane fuerat, Postularent. In ea re nos , quod quivimus , Praestit Imus. Atque in titulo restituendo , opus ipsum prope jam abalienatum Auctori suo restituisse videmur. Quod ejus magna pars, Genesis scilicet tota , slibri Regum apud Eucherium leguntur: opus etiam universum Venera' bilis Beda libris attextum sit. Sed Eucherio tam multa non Isidori modo, sed aliorum inserta , vel assuta potius suVt, ut pudeat illorum, qui Ro
mana editioni praefuerunt. Nam Augustinum , s Paulinum mitto in quorum scripta an Eucherius inciderit, alii Viderint Grego rium, ueCassiodorum non potuisse ab Eucherio nominari, cujus fuit ne in entiae an stuporis potius dica ) non Vidisse Integer etiam de Templo ab monis , sitae Beda, sive alterius liber , in quo Cassiodorus citatur, in ly
18쪽
bri tertii Regum commentarium conjectus est. Sed Isidorum Eucherio adjungere illius fuisse Sidetur, qui historicum, mysticumque sensum si mul habere toluit. Beda tero si modo is Beda est) cum e diίersis Auctoribus quaestiones in Vetus Testamentum concinnare propositum fuerit, neque iὰ, nisi usque ad Exodi initium perduxerit; tamen per totam Genesim , cum aliquid ex hoc bere proponit, vel Isidorum disserte nominat, mel Recapitulationem subtegmen hoc appellat. Orastionum porro titulus iuuno obtensis Coenobii Codice legitur , in quo singulis expositionibus sua sunt percunctationes praeposita. Neque tamen hujus Codicis quaestiones eas dem puto cum iis, quarum ad honsus meminit in libro de Viris Illustriabns. Non enim ulla in re opus immutatum significat, nam neque id ne cesse fuit , ut Ouaestionum liber Hieronymi, s Augustini exemplo dicere tur. Ouapropter nec veriti sumus nos quoque Ovastionum etiam titulum retinere. Apparet etiam e Brausione has quaestiones in libros duos fuisse distinctas. Sic enim ille in praenotatione: Quaestionum libros duos, quos qui legit, Veterum tra talorum supellectilem ' recognoscit. Nam respexisse lidetur ad verba ipsius Isidori in praefatione : in quibus Lector non nostra leget, Sed Veterum releget. Fuerunt autem Coaces , qui bus usi sumus , octio : Palentinus, Valentinus , Complutensis , Guadalup. Oxomenses duo, Ss cujus antea meminimus, Olizensis: nullo ita etetusto,
ut Longobardicis litteris esset notatus. Allegorias Cyprianus Suare: c Sorietinte Iesu emendatas cum Scho
liis reliquit. Quot manuscriptis libris adjutus sit, non constat. Idem emendaῬit etiam libellum de Conflictu vitiorum , & virtutum.
Neque item constare potuit, quot veteres Codices acceperit. Sed non ad mertit doctissimus Vir, hunc traictatum cum operibus Sancti Ambrosii Romae nuper editum, in quo tam multa a nostris discrepant, ut nos ea singillatim referenda non duxerimus. Taratum hac nostra qualiacumque
cum Augustiniana editione propemodum congruentia , simul cum illis legi maluimus. Isidori autem esse opusculum, sui ipse scriptum reli nil es Codices illius nomen praeferentes , stylus, haud multum fortasse a S non mis abludens s Sigeberti testimonium optimo Viro persuaserant.
Nos ne quid dissimulemus hoc fuisse Opus illud credimus , quod Isido
ri ipsius aetate Ian. Chrysostomi nomine ferebatur. Sic enim ille de Chrysostomo in libro de Viris illustribus. Ad personam quoque cujusdam
Nobilissimae Matronae Gregoriae reperitur Opus ejus insigne de Conversa tione vitae , & Institutione morum, sive de Compugnantia virtutum , &Vitiorum. Er se scripturarum varietates, tam multas interpretibus potius , quam librariis adscribemus. De Epilogo vero, qui apud Ambrosium brevior, in nostris aliquanto productior, apud Augustinum multo est An gior ; non est, quod laboremus, nam con tat essc ab Num, haud minu, quam
19쪽
tquam inseripi onem ad Simplicianum in Ambrosiana Editiono. Neque ex additamento conjecturam de Auctore facere Lovanienses Theologi de
Idem Expositionem in Canticum Salomonis in uno tantum manus cripto libro repertam correxit ex Beda Commentariis, quos ille ex hoc fonticulo exuberasse autumabat. Causamque addidit, cur Isidoro recte adscripta sit. Reperisse enim se in veteri quadam Braulionis praenotatione operum Isidori verba haec , qua vulgo desiderentur. Moralium libros Beati Gregorii Papae rogatu compendiose abbreviavit: Cantica Cantico rum facunda expositione elucidavit: quartam Editionem Psalterii edidit; super libros Moysi, & Psalterium , & quatuor Evangelia expositioni non minimo insudavit studio. In Canonico quoque, & Civili jure permaxima composuit instrumenta. Sed ne hac quidem verba bretissimae expositioni satis conveniunt. Est enim multo brevior ea iusti Metellifani ex positione , qua Isidoro ipsi valde brevis visa est. Quid si eae Beda ex oerpta ξ Hos duos libellos, quod de Auctore non satis liqueret, extremos fecimus. Contra Judaeos libros duos ex m. manuscriptis Codicibus emendavit, annotationesque addidit Ioannes Mariana e Societate iesu : idem in Prooemiorum libro ex totidem manuscriptis: Idem in Synonymis ex decem exemplaribus restituendis , s illustrandis praestitit. De Ecclesiasticis ossiciis luro, nos ex oetustissimo Codice Albai densi squod Concilia plura , aliaque nonnulla contineat ) ab aliis jam nobilitato , probe , ut speramus , refecimus. Neque tamen optimus Codex non saepe juvandus nostro labore fuit, conquisitis auctorum locis , e qui bus fuerat id opus concinnatum. Habuimus praeterea exemplar aliud e Collegio Complutensi. Regulam Monachorum, in Codice tantum uno prius repertam, ad modum depravatam P. Chacon ex Smaragdo , fae libro Sententiarum Patrum bona ex parte direxerat; cujus operam nos alterum Codicem nacti,fd quidem Longobardicum , sed s bysum tamen mendis oppido defor
Atque hac de singulis libris. D unitersis tero id pra oculis haben dum , excerpta esse pleraque. Id enim prae se tulit Sane Tissimus Vir ; cavit
etiam aliquando, ne ad culpae Suae titulum referrentur, de quibus testifica
i . una- Ο t Stificatio, cum neque ab ipso tam saph quam nunc esset necesse , neque a nobis fuerit adhibita , aut adhiberi etiam, ereptis Auctoribus nonnullis, quibus ille est usus, ullo modo potW rit. cohibe vii se i me audiet Lector ne dum diligentissimum Scriptor 'negligentia alicujus arguit, audacia , temeritatisque crimen incurrat, is , t ab aliis a se ipso fortasse non multo post sit ipse condemν '
20쪽
dus. Nam sunt etiam, qua proposuisse tantum, non etiam dijudicasses neque id nullo, - Hieronymi, aliorum exemplo sis existiman dus. Cujusmodi sunt in Historia, ιρ capitulorum defensoribus in Theodoro Mopsest ueno , in Facundo, iustiniano imperatore , tectore Tunnensi ex ipso Vicitore narravit. Oualia fortasse fuerint, libri H ortu,s Obitu Patrum a gravissimis Viris notata sunt, tit Isidoro indigna. Ouorum Auctor alius quaerendus totius fuit, quam liber abjiciendus , qui SS. Eriphonsi, f ' Brausionis auctoritate nite retur. Quibus addas licet, lubente , vi Osu Cordubensis exitu ex Marcellino refert. Neque id mirum iideri debebit ei, V. Et mologiarum cap. ultimo. Etate In sub David Carthaginem conditam, demque multis post annis sub Amasia rursus Conditam aspiciat. Qua tamen de re in Chronico sibi cavit. Subjecit enim in Amasia : Carthaginem hoc tempore quidam asserunt conditam: alii Vero Superius.
Quo de genere sunt etiam alia quadam in Elymologiis: non illa quidem magni momenti : sed interdum etiam secum ipsa pugnantia ; ut
quod exsul scribendum sit, non exul: at Contra exultat, non exsultat.
Atqui illud e Terentio Scauro hoc e Velio Longo sumptum videri possit, quod satis esse debebit. Malitiose, s impie adjecta credimus, qua de praefinitione extrema
diei cap. VI. Expositionum in Genesim abesse prorsus a quibusdam exem plaribus in aliis importune repeti admonuimus. Nisi hac quoque non de suo, sed de aliorum seusu relata , propositaque cum Dod issimo Viromatis. Sed hujusmodi etiae aliud reperias: ut libros omnes inoffenso pede
Detracta etiam quadam suspicamur , ut quod paulo-ante de Sancti Herminigili martyrio diximus. Typographorum culpas omnes praestare vix ejus sit, qui aetatem in hoc uno labore contriverit, praeloque affixus perpetuo haeserit. Nos hujus rei inexperti, aliisque difficultatibus impediti obniti tantum non potui mus. Ouod superest, ne qua majoris negotii restent, in quibus labi , aut harerepossis, quin de iis admonerere, sedulo curavimus.