장음표시 사용
331쪽
3 algemmis 3 Sunt vero Gemmae tubercula vel radi ei vel trunco et ramis insidentia, quae occultant squamis, foliorum nempe rudimentis, embryonem futurae herbae; quemlibet enim ramum arboris ceu veram plantam considerare possumus, quae antea in gemma occulta latuit. Disserunt vero inter se gemmae; aliae enim sub terra latitant quae, si maiores sunt, bulbi nomine veniunt; aliae in caulibus nascuntur, formantur, deciduntque ut radices agant, et propria planta inde surgat; in Lilio bulbiiero, variis Alliis atque Bistorta cet. exempla satis nota prostant. Deinde quoque differunt, quod aliae in caule perenni conspicuae solis foliis, aliae solis floribus, aliae vero foliis foribusque si iniit grauidae reperiantur, de quibus LoEFLINGius indi si de g mmis i) legendus. Ramus quilibet arboris in compendio quasi latuit in gemma,
antequam Vim, se extendendi, acquisiuit; quod si ve-.ro ramum longitudinaliter per medium disseca-1nus, medullam eius esse continuationem e X.medulla trunci, cognoscimus; non sine ratione igitur Bolanici optimi sc) ortum gemmarum ex substantia medullari trunci statuunt: quilibet quoque ramus substantiam medullarem corticali ineluiam continet, eodem itaque modo, uti truncus, frui i-ficationes cl. q. in perficere valebit, estque tanquam peculiaris planta considerandus. Gemma aeque in se continet ramum vel primordium plantae, uti semen; in eo vero differt, quod non in vesicula integra sicut semen sit inclusa, nec habeat rostellum vel radiculam; sed est potius planta
332쪽
continuata, semen vero utique noUa dicenda. N1bilo tamen secius per gemmas uti per semina propagari possunt plantae, et propagantur, Uti vidimus in Alliis, Lilio, fistorta, quae propagatio praecipue quoque in multis Muscis atque Algis locum obtinet.
DE MUSCORUM SEMINIBVS. DE muscorum seminibus adhucdum incerti sumus, nisi ea dicas semina, quae I IN NAEVS. 'in Selagine reperiit, quaeque Cl. vin dicit, e se nn aeorcula ahsque cotyledonibus ani t ica, et hae g era muscorum esse semina, in dis huius argu menti iudieiose demonstrare, sequentibu Sque a gumentis confirmare, allaborauit l). , , Carie, inquit, ne gemmam credas foliola haec esse, quae Diti. in hist. mula. t. 56. f. I. liti. h. i. h. cet. delineauit, et p. 437. descripsit,) nuuquam euim gemma crescit tu fundo calycis loco frucIus, Dissente i ex praegre s0 f0re gemmam dicere velis, secle boue; Us enim bulbilli in Bistorta viuipara ΠΙ-funtur luco furis, nec tu aut ex f0re. Cave ne pro ramuli rudimetito habeas semen Lycopodii vi0 m; cum in hac jpecie nunquam ramus, ris per dichotomiam progitoscatur, porro essentiam seminis in corculo consistere, nec muscorum seminibus opus fuisse cotyledonibus, cum frigore non destruantur musci, nec arefacti pereant, sed instante imbre atque hieme iterum reuiuiscant atque I In diff. semina Mus eorum. Io Amoen. Acad. ed. ait. Vol. II. p. 26 I.
333쪽
que crescant. Certe hoc ultimum argumentum optime mihi persuaderet, ut facile vera semina ea esse crederem, nisi de Lyc 0diis praecipue hic Avcron loqueretur. Hocce enim argumentum de reliquis muscis et lichenibus valeret, Lycopodia vero, teste quoque Di L LENI o m) minus ad alii inroci in aqua elateristica obseruatitur, atque reuiuiscunt, et de hac inprimis Selagine sequentia adducit: Quum, inquit, i. c. p. 436. alite Iq. Iurios montes' Cambriae plantarum gratia peragrarem, Augu sti frie plures plautae semiaridae
et quaedam mortuae mihi visa sinit, cum initio huiuI meus; omnes viverent, id vero tam in maioria hus, quam in mediae maguitudiuis plantis mihi obseruatum. Ex quo, sugulus aliqu0t an uos durare, et po stea interire, c0uiici0. Ast, omissis etiam his, Vbinam, quaeso, praegressum vidit huic gemmae florem Cl. AvCTOR 3 stamina non vidit, nec vera
pistilla, sed ponamus, foliola ista in fundo calycis latentia fuisse loco pistillorum, et vascula in
alis foliorum latentia continere pollinem, cur vero gemmae istae crescunt, deciduntque, antequam sint capsulae ruptae, seminaque genitura maris antea foecundata 3 Constituuntne illa foliola Verum calcem, nonne potius eodem iure siquainae gemmarum dicendae 8 In plurimis enim muscis tales propagines nunquam deprehenduntur, qui nihilo secius copiosioribus saepe ac Selago vegetant iunioribus quod Brya atque Phasea testantur. Negobstat, quod non per dichotomiam eX caule erumpunt, cum non maiori ratione ceu rami considerari possunt, ac gemmae vel bulbilli in Lilio bul-X a bifero,
334쪽
bifero, hi enim, uti gemmae in selagine ex foliorum alis nascuntur, nunquam vero in ramum sese e Xplanabunt, neque tamen Vera semina sunt. Equidem concedo per propagines hasce multos muscos plerumque propagari, ideo vero nondum alia et vera semina denegare muscis debemus, AC Lilio Alliisque nequimus; in paucis enim hasce propagines Obseruamus, capsulas vero plurimos muscos proferre scimus. Nec quoque L IN NAEVS hodie haec amplius sola et unica pro veris vel unicis seminibus venditare videtur, cum in Gen. Plant. ed. IV. p. 556. ita loquatur: Autherae, quas Hominauimus, forte potius capsulae dicendae, et earum pollere vera semiua, cum in Buxhaumia aliis que Didimus, intra Opercula veras aritheras polliniferas e flamento suo dependentes, apice dehiscerites pollen dimittere lucilia, tauquam in pistilla. Nec vero dubium est, muscos duplici hocce modo, ali OS unice veris seminibus, alios gemmis, multOS quoque utrisque simul propagari. Gemmas enim inquam plurimis et inprimis Hypnis distincte vide
mus, qUaS Vero vera semina dicere non vellem, copiosius enim in iis speciebus proueniunt, in quibus capsulae raro aut nunquam cernuntur; Alia vero Impua et Brya si equentius copiosis capsulis abundant, quibus gemmae vel ramulorum rudimenta desunt; non vero credibile est, maribus solis speciem abundare, feminis carere. Vtraque enim quotannis propagantur atque multiplicantur, ista frequentius per gemmas, haec omnino per propria semina, sine dubio in capsulis generata. In Polytricho et Muto tum fem. tu in ma1C. fores
aperte distinguimus, in Sphaguo, Phasco, Furiti-
Doli, minime, nec propagines, quae tamen non minus ac alii musci quotannis vegetant et crescunt. In
335쪽
In Lyeopodio Selagiue propagines certe adsunt, in ceteris speciebus non obseruantur. Ipse ON-NAEus enim in Lycop. Sela nutae fores tam masc. quam fem. detexit, in superiori caule nempe masc. in inferiori fem. esse, ex quibus semina satis magna et rotunda decidunt, obseruauit u).
DE ALGARUM SEMINIBVS. In variis Algarum generibus nos distincte videre Utrumque seXum putamus. In Irin germamii amasc. flos pedunculatus, rectus, e perichaetio tubuloso emergens; Corolla nulla Anthera ouata in Valuulas aequales, persistentas, dehiscens: sem. fos in eadem planta; Calyx nullus, Corolla nulla, Primordia plura semini formia foliis tecta. Liche-ΠiS mala. fores numerosi, receptaculo orbiculato plano, ConueXo s. concavo, innati: fem. fores
primordia farinae instar sparsa in eadem vel in distincta planta. In Marchantia sexum facile distinguimus: masculus vulgo dictus flos pedunculo recto e calyculo prodit; Calyx peltatus, sub quo fosculi continentur monopetali: femineus sos sessilis, vel in eodem, vel in distincto indiuiduo; CalyX monophyllus membrana CeuS, rectUS, paten S, persistens; Primordia plantae nuda in calyCiSiundo. Sed possuntne haec primordia in Marcha H-tia vera semina appellari, et suntne fores vere ieminei, quos pro talibus habemus 3 Nonne facile dubium cirea sexum orietur, quod si videmus, haecce primordia re vera speciem propagare, cum
336쪽
a nullo tamen mare foecundari poterant 3 N. I. DE NEC RER enim o), se propagationem Marchantiae vidisse, ubi fores sem. tantum adfuerant, testatur, et rudimenta haecce frondium, quae ex calyee enata erant, dispersa in solo sub udo, petroso, Vmbrosoque germinarunt, planta SqUe produXerunt prioribus simillimas. Sequentem ideo inseruit hicce cl. vir l. c. p. 48 5. adnotationem:
Musc0rum propagines, inquit, Algarum Marchantiarumque prim6rdia a semiuibus proprie dictis distiugu0; quod haec coryledonibus hil0, vesicula s. tuitica propria careant, haudque polline viviscata,
Ut huc authopyia et experientia comprobatur: PlaΠ-
Varum femina, hi ς opposita, hinc Musci et Algae,
per propagines me per prim0rdia nuda c0Πtinuo germinarit absque pollinis vitii catione uti gemmiferae. Semilia ver0; plantae nouae prVagatae ac polline Diui catae rudimenta sulit. Numne igitur forte haecce primordia in Algis et Muscis idem sunt
quod in Alliis, Bistorta viui para bulbi 3 hi enim scut illa sine praegressa pollinis vivificatione progerminant speciemque continuant. Sed ex hisce cognoscimus ad continuandam speciem hisce primordiis non opus esse maribus. Attamen in nostris regionibus copiosos interdum proferunt. Mai
chantiae fores illos stellatos; hosque dicas mares, sed non probabile est, mares existere sine feminis; erunt igitur, vel masculis floribus feminini interspersi, aut, quod probabilius videtur, seminini et rudimenta seminum simul cum primordiis latebunt in calycis fundo, uti in Alliis
337쪽
quoque bulbi in uno capitulo cum floribus exi stivit, ista deinde semina genitura maris foecundata, vera semina, et plantae eX iis ortae non continuatas, sed nouas omnino stirpes sistunt.. f. 9, DE FILI CIBVS. HAEc de Muscorum atque Algarum seminibus. Fungorum fructificationes, eorumque semina MICHEL Ius Optimis microscopiis disquisiuit; qui omnem certe mouit lapidem, Ut minutissma quoque in iis obseruabilia consectaretur, ac in Nouis Generibus Plantarum, quae a quolibet botadico magno pretio habentur, primus et egregie deseripsit, figurisque illustrauit. Sed restat adhuc dum primaria pars cryptogamiae, filices, nempe, quae primum crypto gamiae ordinem in syst. Limiaeano constituunt: Dor ferae, Tergifoetae, Epiphyllos emitae vel Hypophyllo permae et Capillares vulgo ab aliis salutantur. A RAIo secundum irondium diuisionem diuisae, quae nempe vel simplices, laciniatae, pinnatae et ramosae. MORI SO- Nivs eandem legem secutus, sed septem; TOv NE- FORTIVs autem ex figura duodecim distinxit genera. A L NNAEO Vero, cum ex fructificationubiis nulli eerti vel valde dissiciles, eas diuidendi, characteres desumi possunt, pro vario situ tructificationum sub suis operculis in genera sua diuiduntur p), verum et haec dispositio fructificatio-
p Michelius in Praef. ad Gen. Plantar. Nov. se in altera huius operis parte de floribus Filicum actu-xum, promisit, quae vero ob obitum huius viri Praematurum non prodiit.
338쪽
num non semper est eadem , quod in Acro heho Thelypteride palam est. Equi fetum, Mori flea, PLItalaria et foetes, quas LINNAEus ad Filices simul refert, secundum habitum externum nullam plane cum reliquis conuenientiam ostendunt. A veteribus proprie Capillares dictae sunt Ofmunda, Triachomanes, Adianthron, Asylenium, Pieris, Blech--m , Lonchitis, Hemi0Mitis, Pulyysdium et u cro-stichum, quibus quoquc Ophiogl0spum iure adnumerari potest. Hae plantae omnino foliis, atque lignea quasi radice sunt instructae, caule vero carent; stipitem L IN NAEVS appellat, qui basin constituit frondis ac transit in folia, quae in plurimis sunt laciniata atque multifida q). Frondes, cum e terra erumpunt, et antequam explicantur, in se conuoluta sunt. in Osuiuuda et Ophio o so frunificatio nos in distinctis proueniunt racemis et spicis, in reliquis vero generibus haec distinctio in frustificatione non obseruatur r), sed quaelibet frons ad fructificationes, in pagina inferiori proferendas, apta videtur; id vero adhucdum notandum, quod plerumque frondes fructiferae reliquis sterilibus angustiora sint: Hinc etiam, spicas mundae fructificantes nil nisi attenuata folia esse,
q 'Ex diuisione frondium characteres specierum Linnaeus optime desumsit, sed habitus non plane est negligendus; definitio enim Polypodii rhaetici comvenit proxime tum cum Filice rhaetica tenuissime dentata I. B. tum cum FIlicula fontana maiore, fAdiantho filicis folio, C. B quas Rupp. FL Ien. recensuit, et ipse locis adductis legi; differunt vero maxime habitu et specie. ν Nisi Acrostichum septentrionale exceptionem faciat, in hoc enim omnino frond. fructificantes asterilibus differre videntur.
339쪽
nonnulli cl. viri existimant s) etsi tum figura tumst a multum a sterilibus frondibus recedant : fructificantes enim, quoties vidi, semper in medio et erectae, steriles vero vel reclinanteS tantum, ut in Struthiopteride, vel plane prostratae, ut in Spiacant, erant. f. IO.
PROPAGATIO FILICUM. Filices non iis gaudent propaginibus, quae in multis Muscis atque Algis occurrunt, exci-riamus splenium rhizophyliuiis et rhizophurum, attamen speciem quaelibet suam continuare potest huius ordinis planta. Nonnullae quidem propagantur per radices, ut repentes, idque negare minime velim, sed hoc de quibusdam tantum valet speciebus; non enim omnium radices ita sese habent, ut aliae atque plures plantae ex gemmis in illis oriundis nasci possint, nihilo tamen secius ab iis quoque soboles procreatur. Ex seminibus igitur nasci et pr0pagari flices, non solum maximo probabile, sed certum esse videtur; idque testantur omnino obseruationeS. MORI SONIVS enim,
postquam a foliis Linguae ceruinae vel Asplenis Sc0lopendi io LINN. puluerem detersum solo humido umbrosoque adsperserat, sequenti anno innumeras plantas, loliis tenellis et primo subrotundis succrescentes vidit t). Sic quoque D ILL Nlus iuniores Filices, omni sine dubio eX semine prognatas,
s) Linu. in Amoen. Acad. ed. ait. Vol. I. p. 263. Oederii Flor. danica 9 i T. o Vid. ei. Hist. Plant. Oxon. P. III. P. 555.
340쪽
vidit, alias quidem valde paruas, indivisas et smplici folio constantes, alias paulo maiores, in lo- hos et lacinias iam abeuntes, donec prouectiores maternarum plantarum formam adipiscerentur ti), quod et plures alii animaduerterunt, et ego ipse saepius in Ao 'rui0 Trichomauside, Osmunda Struthiopterii te, Filicula f0ntana maiore C. B. et Rutamuraria, cuiUS iuniores tribus quatuorue tantum radiculis gaudebant, vidi; hinc istas iuniores a maioribus remotas non nisi eX semine natas esse, mihi valde probabile videtur.
FRUCTIFICATIO FILI CVM. FDi tificationem Filicum quod attinet, veteres quidem omne semen Filicibus plane denegarunt; post inuenta vero microscopia, quilibet, ipsistimis oeulis se semina vidisse, sibi persuasum habebat. Primus quidem CAESII S, se per microscopia Polypodii semina clare vidisse, credidit; quem COLUMNA DCUtus, qui, quo huic inuentioni maior fides habeatur, se in quolibet adeo semine hilum, quo adhaesisset, vidisse, confessus est; in unoquoque propterea grumulo, in Polypodii inferiore parte conspicuo, 5 O numerauit flosculos, totidem
que semina. D. W. COLE IUXit numerum, et cen
tum circiter semina comprehendi in quovis acervo, diXit π). D. GREU cuilibet capsulae decem tantum semina tribuit, et calculum inde formauit, ita, ti) In Introitu ad Hist. Musc. p. IS. x In litteris ad Hobhium datis. vid. RH. Hist. Plant.