장음표시 사용
31쪽
RIGOR A. EPILEPSI A. 23 Pulsus, qui plerumque fortis, magnu S, dc CrC ber est, alter ne evanescit, reditque; oculi modo aperti ; dc defixi haerent, modo mirifice Contorquentur sic, ut non raro, discus o etiam paro- Nysino, lusci, dc torvi remaneant . Nonnullis in gutture, dc peet , re sibilius, ac sterior excitatur; aliis singultiis, aut vomitus accedit ; plerisque spuma CX Ore, dc naxibus, pr aesertim sub accessionis finem, erumpit, sudorque e Capite, e Collo, aut et i im universo e corpore emanat . Interdum mirae , dc rarae incidunt membrorum com motiones, gesticulationesque ; nec desunt qui buidam accellione invadente ejalatuS , vociferatio, clamor, aut verba quaedam confusa, atque obscura. I a ita vero sis pe est membrorum agitatio, ac convulsio, ut vel robustis, adultisque hominibus distorqueantur, ac luxentur a . Vidi in nobili foemina maκillam inferiorem ita diductath, ct e sua sede excussam, ut finito paroxysmo OS claudere, nisi restituta in 1 uam sede per chirurgi manum mandibula , nequiverit . Aliam quo que Virginem patritiam curavi , cui , quotie icunque epilepsia corriperetur corripiebatur autem iJngulis iere men bus), humeri sinistri caput in axillas cavum prolabebatur. Cessante denique horrido, terribilique conflictu, quod in aliis post pauca minuta , in aliis' post longius spatium, immo in quibusdam post horas aliquot
contingit, membra laxantur, dc conquiescunt ;oculi obscuri, dc turbidi apparent; venae fronti S , temporum, faciei, dc colli non illico detui mei cunt; mens stupet, ac torpet; labia nigrucant, dc livent; lingua sanguinem fundit; sen-lus, dc motus voluntarii lente redeunt; sed nul id eorum omnium, quae acciderunt, supere si r
32쪽
Epi Iepsia imperfecta Insultus epiloptici.
CAP. VIII. DE NERV. DISTENT. , ETCordatio, aut cognitio. De Capitis dumtaxat, pJctoris, membrorumque dolore conqueruntur, qui 11c ad se redeunt.' DURETUS putabat, in epilepsia musculos voluntati
inservientes contrahi; resolvi vero eos, qui sponte moventur. At SV UIETENIUS negat, excrementa ob resolutos sphincteres hic ejici ; opinaturque, ideo e XCrementa egeri, quod actio valid si fana diaphragmatis, ac musculoruin abdominalium superat resistentiain sph i nisterum, atque Cadem e primit, excerpritque. Revera non sensim, sed magna Vi, atque impetu prorumpunt. Comm. in BOERH.
Iuvenem sacerdotem tenerioris habitus vidi , qui in sortissimam epilepsiain ex gravi animi aegritudine inciderat. per horas prope riginti omnibus sensibus destitutus atroci strinos motus , insultusque C onicos , unos post a te ros sibi succedentes, quin unquam penitus desinerent, passus, est. Iugularium sectio iterata tandem eos COmPescuit.
Hactenus epiles sam non modo Veram , ac per fectam, sed gravem etiam, & communissimam descripsi. Quae enim cum aliquarum tantum partium motu clonico fit, quaeve non omnes sensus, vel non omnino supprimit, opite psa in quidem nominandam e Te concedimus, sed levem , atque impersectam . Sunt praeterea quidam veluti ad eam gradus, in quibus vix, aut per momentum solummodo sensus intercipiuntur , vigque ullus motus convulsivus , aut sane levissimus una Con- Curit, aut aegri stant, nec humi procumbunt ;hos in fultus ractius epit plicor, quam epilepsiaria dixerim. Ab his vero pedetentim, ad gradatim,
33쪽
deinde gravem, ac perfectam fieri solet transitus. Video etiam a quibusdam rarissimos nonnullo casus narrari, atque ad hoc morbi genus referri perphromdum tamen eorum non pauci somnambulis naum , aut ecflasim, aut anaesthesiam, aut hysterismum , aut ad complicatas nervorum aflectiones spectare nobis videntur. Si de his igitur dicere praeter mittam, nemo velim me urgeat negligentiae, aut
inconsiderati consilii; eoque minus, quod insolitae, mirabilesque ejusmodi historiae apud observationum rariorum collectores non desint, cuicunque earum cupido indagatori.
Quod ad caussas attinet, hae non alias esse pos- CGui a sutat, quam mae , qua S generatim tamquam morbo rum convulsivorum communes g. CCXLIX Da. Ei seqq.) recensuimus . Pro varia autem earum sede tia .
illa distenctio in primis magni usus est, quae epit e psJam i ii 'albicam a D mpathica , & omptomatica
iecernit. In idio pathica causarum sedes ipsum caput est. Anato me in eorum, qui ex hac obierunt, Dah, cadaveribus saepe cerebrum invenit callosum , aut pilep Massaccidum , aut corruptum, aut in ejus ventriculis serum effusum , aut in meningibus innata ossicula, aut in calvaria eXOstoses, gummata, cariem, aliaque id genus; interdum tamen, MORGAGNIO tC- stante, nullum manifestum vitium. Ceterum epi
lepsia, quae in capite caussam , ct sedem habet , t L ἱή
certis quibusdam notis cognoscitur. Plerumque nul- pctica, Ja sui praesensione invadit, ct fere semper cerebri male affecti, reliquis partibus bene habentibus , indicia, puta cephaleam diuturnam, crebram Uertigi
34쪽
CAP. VIII. EA NERV. DISTENT. , ET tiginem, sensum , & mentis habetudinem, torporemque subsequitur , vel post se relinquit. Caussae
etiam antecesserunt, quae cerebrum proxime aste cerint, in primis terror, metastasis, hereditaria la-s Vmpathi- bes, ictu S, Vulnera. Contra in sympathica, cere-ςα bro bene conitituto, vitium alicujus partis ab eo dissitas occurrit, a quo aegri ut plurimum de immi DisId ἡntῖα nenti ejL S a CCC One admonentur. Hinc multi li- exca , ,α ces disterentiae pro diversa originis sede ab aucto-οῦ μ ες si ribus traduntur. Interdum stomachus ; interdum in testina , aut hypochondria, alias uterus, aut pedum,
aut manuum digiti, aut artuum e Ytrema, aliaeque partes caussam luppeditant. Quarum caussarum etsi per necessaria medenti cognitio sit, non tamen specierum numerum adauget. A locis tamen, &Caussis si nomina deducantur, ut clarior fiat morbidistinctio , non repugnaverim. Hinc stomathica, istoc bondriaca, ni Z ancholica, atrabitaris, vIrmi
nosa, Myidrica, & sic porro appellari poterit.
ς' , Si a stomacho, aut hypoch Ondriis morbus pro- is, cedat, adsunt cruditatis signa, ructus videlicet acidi, nid, rosi, rancidi, flatus; bor borygmi , pravus
oris sapor, nausea, functiones viscerum abdominalium laesae, anxietas a Dastu, & omnium symptornatum incrementum; jejunis vero saepe ventriculi morsus , cardialgia, ventriique dolores. Ab hepate, ct in primis a cal ulis felleis genitam ' non nunquam, referunt auctores celebratissimi. Hanc prae cedunt hepat algia , sive colica icterica , icterus pertinaX , recidivus, diuturnus, & reliqua calculorum felleorum lympio mata, de quibus alibi memorabimus. Si ab utero, affectio hyflerica, stu5r albus,
35쪽
RI CORE. EPILEPSI A. et hysteralgla, ovariorum tumor, obstructio, lateri im- signet, minutae, aut depravatae excretiones, haemorrhagi e, in atque ejusmodi alia. Si a vermibus, inter cetera Si nonarium pruritus, pallor , sternutamenta, fugaces faciei rubores, mydriasis, pavores in somno, a limisne manis effa caussa deliquia, dejectiones cinerear, argilla eae, mucidae, tormina, colici dolores, ab dominis meteori mus, aut terisio, dc potissimum
I umbricorum , taeniarum , vermium cucurbitinorum,
aut asci, iridum expulsio. A lacte acido, coactoque u timin infantum ventriculo, aut intestinis, CXCremen- acescente.
ta alvi viridia, aut brevi virescentia, acidum spirantia, caseosa, vomitus, diarrhia. A meconio aegre prodeunte, aut retento, flatus, fetu S, eju- lacus, Ventris tumor, alvusque adstricta, atque inofficiosa . A dentitionis dissicultate , tempus , M aoni; aetasque ad id idonea, gnagivarum Calor, tumor, tione
dolor, ptyallismus, inquies, Capitis gravitas, ge narum rubor, sitis, oc quandoque febris. Ab aliqua singulari particula, uti digitis, pedibus, cru- , ribus, manibusve; doloris in ea, aut spasmi, dc io
contractiqnis sensus, aut aura frigida ascendens , aut alia similis molestiae perceptio antecedens, a x- , qua initium morbus facere vi leatur. Sympto mali symi carum vero differentiae a morbis, qDorum symptoma est epilepsia, desumuntur. Praci ue sunt j byi ' i Iis, exanibamatica, bifitica, traumati a , cach ctica, melancho ica, dc sic deinceps; prout a se-bre , e Xanthematibus, venerea lue, vulneribus Diogii' secarhenia melanebo ia, aliisve morbis proficiscuntur. Reliquarum demum caussarum CS CCLI Cei: Dii onc
comparabir attenta praeceritorum , Comitantium con 'Vlta iuccedentium consideratio. N qae ista tantum ' V - MQr
modo de epilepsia, ejusque origine dicta sumo, sed
36쪽
28 CAP. VIII. DR NERU. DISTEAT. , ΕΤ de quovis etiam spastico, aut convulsivo affectu, quem supra memoravi, intelligantur.
Cl. BEAUMES asstri observationem Journal de Me es. T. V7. ρ . 32O. , qua probare tentat, mortuam esse mulierem ex epilepsia ab hac cauisa genita. Sed etsi icterica ipsa esset , & fortasse calculos felleos haberet, tamen non satis ex hac observatione Constat, epilepsiam sym- psithicam fuisse, cum caussie id iopathicae non defuerint . Aliud exemplum epilepsiae ejusmodi in eodem Diarium ad mensem Iulium pag. so ., ibique dicitur, hoc adesse signum, nempe dolorem in latere dextro epigastrii , in toto brachio, & genu ejusdem lateris. Similem huic ob servationem habet HOFFM ANNUS Do epilos . obse V.
1erv. 36. in epileptico ex hae caussa mortuo invenit xc- siculam felleam plenam calculis inflammabilibus , venam portarum sanguine nigro rurgidam ; nihil vero serosi humoris in cerebro effusi; cerebri substantiam siccam, &Compactam, vasa omnino Sanguine Vacua.
Ut cujusque morbi, sic convulsivorum aestimatis eae caussa, & duratione potissimum elicienda est. Horum autem prognostica signa in unum cogam, ne quae multi conveniunt, in singulis repeti debeant ad nauseam. In universum nunquam ejus modi morbi periculo vacare credantur . Idio pathici graviores , djssicilioresque curatu sympathici haben tur. Sym athici vero si diu perstent, aut redeant saepius , paullatim in idio pathi os transeun Quo vehem Matior nervosum distentio, aut 1 pas mus, quo diuturnior est, ct partes quo plures, nobilibresque assicit, eo majus periculum portendit .
37쪽
RIGORE PROGNOSTICA . 29dit . Quo itidem pejora symptomata inseri, &quo magis actiones vitetu necessarias laedit, eo majorem etiam metuendi caussam praebet .
Convulsio, quae febribus acutis, eXanthemati' Coni ul, iacis, atque inflammatoriis circa augmentum, aut ςR statum, prostertim post vigilias, delirium, aut si,-POrem , supervenit, valde profecto periculosa est . Ex materia enim morbi sica nondum coctionem adepta, neque satis ad eκcretionem parata, in Cerobrum, nervosque impacta pi Agignitur. ConUAL o, inquit Auctbr Coa artim a), febri succed ns, p3riculum denunciat; minἱmum VI o tu ris. ItCrumque b): in f bre conet uisis, manuumqus, ac pedum do ores m Ilanum quiddam praenuniciant . Quod etiam innuit Hippo CRATE c) inquietas : n febribus actitis convulsiones, circa discura dolores TZbIm Iutes, malum. Non nunquam tamen, si coctione facta, & materia evacuationi idonea contingat, eam ad excretionem allicit, morbum que ibi vit. At tunc convulsio: ut habent C ac ie d), brevis est, & eadem die desinit . Ferea ad ejusdem generis esse consuevit, quae Variola ruin, aut morbillorum eruptionem prae edit. Magnum quoque periculum incumbit a convulsione, quae coii 'in copiosiori sanguinis est usioni, aut illo, vigiliis ob indu
hypercati ars succedit. Consulantur Hippo CRAIIs QR 'a horismi II. III. XLV. sectionis V., ct IX. X. XVIII. XXV. sectionis VII. itemque in C Oacis n. 36 S., ubi convulso a vomitibus sinceris mala prenunciatur. Non tamen omnis spes abjicienda est in culavulsionibus ex vehementiori ca
38쪽
CRATES. Paregorica enim, quae optum habens , ct theriacalia remedia interdum eas compescuVt . Verum quae vulneri, ulceri, aut abscedui circa cerebrum, aut nervos in lignes existenti accedit, exitium certum cominatur .
TES , notante S IRTEMIO , alibi morbi finem longiorem declaravit. Revera eYstant observat nes, quae docent, Tet nos ad viginti, dc triginta dies protractos fuisse, non tamen ideo sana tos. Annum pervenit ille, quem VALIS NE RIUI demum curavit. Verum complures hystoriae tela-n Irum occurrunt, qui rheumaticae , arthritica: assectiones verius erant, quam tetani. .Ab ardoribus
Udbememibus conet uisio, vel Tilianus, malum b ) . Convulsio. Gel Tetauus, si febris accedat, fo Uitur O . 9pi botovum , si ad eum febris accesserit, uri in te geniturae simites Johunt d). In Teiano fmaxillae resolvantur; lethala est e . Veritas hujus
prognos eos multis comprobatur observationibus. Videantur Tetanorum historiae, quas scriptis tradidit HIEuius D, in quibus hoc signum , ubi a paruit, vere lethiser ina exstitit. Febrem conbuIsioni superet enire melius est , qκam conet ut onem febri 0ΠVutilo g) . quartanis corr ti non admodum condulsio
39쪽
RIGORA . PROGNOSTICA si postea quartana superet ea rit, libdrantur h). Cona et tilpon m muliebria, si circa initia avaxeant , ne
tae a renulae, lateribusque matulae adhaerentes ' ne dum in convulsionibus, verum in omnibus serem orbis eX complurium observatione bene ominantur. Novi matronam quamdam affectionibus convulsi vis maxime obnoxiam , cui urinae subtur
hidae & 1ubalbidae prodeuntes magno levamini e
I HIPP. aph. 16. se T. II. hJ Ll. aph. Io, seae . V. i) Coac. N. s3 I. Hic praeterire non possum cL MOR GΑGNII locum ad urinarum hujusmodi a renulas spectantem, dignissimuruque, qui totus CXSCribatur . P stquam enim IOUBERTI de GRADII observationes retuli de arenis a febricitantibus sub finem morbi, aut post longas febres mictis , tradidi tque , qua ratio' e hae distinguantur ab illis, quas ca culosi rcddunt, nam si fricemur digitis compγ m ndo, facile Hisponuntur, quod non evenit de calculum significantibus, mox liaec subjungit: ,, Porro ego non in febribus se solum, sive ellent Vernae, aut arstivar, sive autumnales, aut hyemales, sive intermittentes, sive continuar, siveis benignae, vel cum periculis iunctae, sive inter illas me- , , diar, aut interdum levissimae, diuturnae, aut breves , sive in pueris, aut adolescentibus, sive in viris, sive, , in mulieribus, & his aliquando etiam prae antibus '
, , sive demum eri frequentioribus causiis ortae, sive interis dum ex singularibus, ut ex inges o erodente veneno; ,, non solum, inquam, in febribus, verum etiam in non-- nullis aliis morbis a febri seiunctis, & nominatim in se capitis acerbis doloribus, S apoplecticis quibusdam asian fecit bus, non nunquam etiam sensibus , animadverti ,
40쪽
D quotieSCunque istae arenulae apparuerunt, saepius quidem, , febrim, aut morbum fuisse aut saltum , aut fini pro- ,, ximum, sed haud raro tamen cum vel declinare nec D dum carpi si et, vel si caepisset, non ita manifesto decli- D nare pergeret, ut dubium adhuc eventum magis quam di, Vellem , non relinqueret . Quemadmodum autem in D morbi fine, aut in declinatione jam certa, & in il es,, majori facta naturae victoriam confirmarunt i, sic ante de- ,, clinationis initium , aut in dubia adhuc declinatione D eandem victoriam ut plurimum portenderunt ; namquem aut morbus feliciter omnino desiit, aut si recidiva se-M Cuta est, ea levior, Inrcviorque fuit. Semel dumtaxat, D quod .... alias scripti, hydropi, qui febrim cxceperat, , , soluto, morbi alii graves, neque ita breves, sed ii quo
D que ejusmodi, ut ex iis aeger convalesceret, sueCei e-D runt. At semel omnino aegri interitus ex autumnalidi, maligna febre, quam ego neque a te, nec post illum D unum diem invisi, ut febrisne, an peccatum aliquido, postea aut ab ipso, aut ab assidentibus, aut a medico,
D OCeiderit, pro Certo nesciam, ut neque an arenae illa: D toto morbi tempore fuissent, an eo primum die appa
di, ruissent. Neque enim de iis loquor , quae semper, sed di, & iis tantum, quae vigore morbi ad declinationem jam, , aCCedente, aut hac inchoata, se prodere incipiunt ad- ,, haerenter superficiei, ut GRADIVS ait, uretualis , non m urinῶ, ut in sepulchreto descriptum leges, ubi ne liber ,, quidem, in quo haec scripsit, indicatur. Nempe lotium ,, in praeclara luce inspiciens, animadvertes vitrear matulae, , lateribus arenulas tenues adhaerenteS, non nunquam ta-
is men simul in urinae superficie natantes , subrufas ut ,, plurimum, subalbas per raco, quales in Juvene quO- dam , cum febris maligna ; & peticulus stipata declina D ret, vidisse memini. De re . , caussar. morb. us.