De morbo Gallico scriptores medici et historici partim inediti partim rari et notationibus aucti. Accedunt morbi Gallici origines maranicae collegit edidit glossario et indice auxit d. Christ. Gothfr. Gruner

51쪽

etiam, Vt infames, finibus pauperes, nudos et aegros expellere. Beticam partem, inquit ΜIcU. RITIVS 'b, quam vocant Granatam. Maurique praesuliis annos circiter octingentos occupatam tenebant, adorti sexto dιmum anno

ap. Raynald l. c. dicuntur neophyti Iudaici generis, in Iudaicam superstitionem relaps, profani homines Iudaica lepra infecti. pro iurata casimonia vagis scortationibus contaminatissmi, et chrsiani clam paternis legibus inuigilantes, quos Marranos hodie. νulgus appellat.

52쪽

M Origines Maranicae. XXXI. receperunt, saepissime fusis acie Mauris, qui maximis opibus obnisi resistebaηt. - Hispaniam purgauerunt omni superstitione, exactis inde Iudatis omnibus et iis, qui Iudaeorum ritibus imabuti nomine tenus Christiani, vulgo Marrani, diacuntur, quorum magna vis erat. Eique rei, - tanquam Praeclarissimae, applaudit ALExΑNDER UI. Pontifex Maximus et SVRIΥΑ , multos tamen pestilentia mortuos in itiners profitetur. Quae si memoria repetimus sine ira et partium studio, non possumus non in eam ingredi sententiam, hos Marranos . si qui alii, de noua lue fore prae ceteris suspectos. Quos siue Mauros dixeris, siue Iudaeos et Sabbatinos, genere ac origiue Africani sunt, ergo leprae non expertes. De his autem, inquit Psaevus ΜARTYR '' ), quae illi per dominatos a nobis ob eorum spurcitiem Sabbatinos

Curita Historia dei gran. Rey Hemando Catolico

T. v. l. I. c. L P. 9.

53쪽

xxx II Morbi Gallici .

Maurosque rebelles Granatenses, ad lauacrum baptismi per clementiam admisos, auribus at misere. - De Iudaeis autem deterioribusque Meophytis exlegibus, quae te cura fatigat P Hi sunt a meis regibus de omnibus eorum regnis,

tanquam rabida pesis, eliminati. Prob. si scire vis, quam morbosum, quam pes erum quamque contagio sim pecus istud, de quo loqueris, sit. Tactu

omnia foedant, visu corrumpunt, sermone δε-sraiunt, diuina et humana perturbant, insciunt, prostrant. - Sapientisinos viventium tunc fui sesse reges fateberis, quando de tam reticula et momboso pecore eaterminare cogitarunt. Neque absimiliter BLEDA ): La sacrosanta Eucharisia a Muchos infletes arambro, corporal 3 espiritualet Ia Γegna de las angelos, Maria sacratissi,na, repartia prandes misericordias entre muchos msi

det Iudio 3 curo de inmimerables en fermedades aotros infletes. Videmus homines infelices bello perpetuo et sub longa obsidione val- do

Coronica de Ios Μoros de Espanna L. VIII. c. 4. p. 88o. et p. 897. L Valenc. 16I8. etiam Valesus

de Tarania Philon. chirurg. VII. Ω'. uo I. ed. Venet. IIo2. lepram ex elephantico patre acceptam a sana matre ad filium propagari contendit. Talia Tecentiores medici etiam de lue venerea scribunt.

54쪽

Oriaives Maranicae.

clo ctobilitatos, fame ac omni malorum genere pressos. sub itinere febre pestilentiali

variisque morbis correptos, Romae Cnmepidemica peste, quam intemperies caeli )Pepererat, conflictatos misereque perditos. Videmus summam symptomatum similitii-dinem, Vitia cutis, in primis pustulas, Contagium a Coitu etc. ergo quandam morbi Gallici ac leprae Veteris affinitatem, et ex

Parte contagionis modum a C Curationem

Hanc siderum et lunae vim post GAI.ΕNves copios demonstrauit ΤΕsTA De Vitalib. Poriod. Aegrotant. et Sanor. Vol. II. c. a. p. I 36 seq. BAL.sova Ueber den Εinflusi des Mondus aus die Fiebor, libers. von Lauth, Strasb. I 786. et ubexius , ,Neves System liber die bulen nachiassendon Intestinat fiober und den Sonnen - und Mondein nussaias dieselben. nebst ilirer si chern und verbesser4ten Hellari. Bressi. I792. neque multu in dissentit I cxsos Medi c. IournaI 1787. Vol. VIII. P. I. n. a. mouilunium et plenilunium ad febres excitandas, ad recidiuas et ad crises magnam vim habere jatus. Negante LIND ib. P. II. n . et mephiticum aerem accusante. Quamcunque assiim seris opinionem. aeris efficaciam in gign ndo Gallico morbo, quatenus dicendus erat opidemicus, nullo modo excludi posse videtur.

55쪽

xxxIu Morbi Gallici Ioprosum sub admistione pestis epidemia

cae potuisse et produCere Nouum morisbum, et Vere produxisse. Hoc enim suadet analogia et natura epidem icoriam morbo rum. Coitus malum affrixit natrirali has, et balnea calida Ruffas vocant; materiam ad cutem cum maxim ct euocasse videntiar. VeterΘm ergo cum aliis morbum dix rim, quatenus leprae formam habet et repraesentat, nouum Vero, qHatenus et cuni febre fieret, et fere cutim occuparet, fomitem ab Μarranis aduenis repetierim. fo mam modumquct coustitutioni aeris attribuerim. HaC enim Via Varia auctorum dissidia

omnium optime ac facillime componi posse

censeo.

Superest, Vt, quae dribia contra hanc. probabilem opinionem moueri possint, paucis expediamus. Primum est, quod PAcIFIcvs ΜΑXIMVS gonorrhoeam et ponis

Cancrum

Aphrodisiac. P I. n. 33. p. 33. Vere legitur Iocus impudicus in ed. Florent. sic. ut expressiuaus, teste idoneo CL. Zossio. in ed. Parin. 269 I. quam coram habeo, mire ac misere corruptus et vltimis hinis versiculis truncatus. Hunc quam maxime Urget CL. SPRENGEL aP. PERENOTTI Bppend.

56쪽

xxxv

Origines Maranicae. cancrum iam I 489. nominet. Haec malavere venerea, id est, ab impuro coitu nata flubens dixerim, perfecte eadem Cum morbo gallico negarim. Deinde PETR. PINCTOR eundem morbum iam a. I 48 adoleuisse , a. I 49 a. recruduisse auctor est, sed cum praeter stellarum coniunctionem

nihil adserat, unde utriusque mali similitudo et affinitas colligi possit, eius adstrinationi nollem subscribere. Id Vnum Certum est, plures sab hoc tempore Maranos in Italiam profugisse prae metu POEnae, .et taΠ-dem ipsis muneribus sacris fuisse functos.

silentia Denique quaesitum est, lues fuerit apud Μaranos endemia, nec ne. Erant Marani ex famiIia Ieprosorum oriundi, erant

valde libidinosi l), poterat ergo facile hoc d 3 miasma

n Aphrodis P. II. n. II. p. 92. et hoc etiam mct morat SPRENGEL ib. n. 6. P 3 3. Raynatu I. cit. a. a k3. n. 46. p. 328. Cf. quae CL. SPRENGEL Vβrsuch einer pragmat. Geschich- te der ArEneyk. Th a. p. 37o. strictiin, sed recte scripsi.' Anhang gum FrankL med. Wochenbl. n. s. S. 63. paucis respondi Almanach I793. p. 74. seq.

N Bleda Coronica de Ios Moros L. VIII. c. 3. P. 88O. P. 897.

57쪽

xYYv1 Morbi Gallici Origines Maranicae.1ntasma epidemica peste ita commutari, Ut contagione aC Caede multa celebraretur. Non opus erat endemia lue;. Satis erat, eos habuisse noui morbi fomitem, quem febris in Italia epidemica resuscitare ac in Πο-uam speCiem refingere poterat.. Sed haec de originibus Gallici morbi Maranicis dixisse sufficiat. D natura eius viderint alii.

58쪽

INDICVLVS OPUSCULORUM.

- . . ΦIII. Iulianus TanUS.

-- - 4

XIV. Ioarines Antonius noverellus.

59쪽

. . ' Pag.

XVI. Aloysius Mundella. ----- 419 XVII. Antonius Fumanellus. --- - 42S XVIII. Hieronymus Cardanus. - 425XIX. Hercules Bonacossus. - 443 . uernardinus Coriuε. γ - - . - - 45 IXXI. Ioannes Langius. ----- 455 XXII. Ioachimus Curaeus. - - - 46. XXIII. Ioannes Hessas. 469XXIV. Thonias Erastus. DI V. Achilles Pirminius Gasserus. - - - 475 XXVI. Ioannes Crato. ----- 4 5

VIL Thomas Iordanus. - κο

60쪽

SCRIPTORES MEDICI ET HISTORICI

IN EDITI PARTIM BARI

NOTATIONIBUS AUCTI.