Institutiones juris ecclesiastici, maxime privati, ordine decretalium. Auctore Jac. Ant. Zallinger ad Turrim, .. 4

11쪽

Posteaquam dein divinus Servator, ut humanae opitularetur fragilitati, oneraque levaret conjugiorum, mysterii coelestis significationem, gratiamque Sacramenti iisdem annexuit, dici non potest, quantum negotii Ecclesiae Pastoribus secerint prosanae Ethnicorum leges, & inveteratae consuetudinum pravitates, donec integritati suae restituerent Christianorum matrimonia , at que ad eam consormarent honestatem, quae Sanctos decet. Clamabat Paulus: Honorabile

connubium in omnibus. Quae conventio Christi ad Belial Clamabat Hieronymus: Asiae uni leges Cafarum, aliae Christi; aliud Papiniarius , aliud Paulus noster praecipit. Clamabat Ambrosius : Nemo Abi blandiatur de legibus hominum. - - Tolerabilior es, s lateat cuLpa, quom s culpa usurpetur auctoritaS. - Lex humana non prohibet: sed divina prohi-het. Clamabant Summi Ρontifices , innocentius 1. & Leo I., na separet homo, quod Leus junxit.

Factum est divina lavente gratia, ut legibus seculi praevalerent Ecclesiae leges, 'di generales iique sanctissimi Canones de

matrimoniis recte ineundis ubique habere tur in honore, & colerentur multis aetatibus ; cum seculo sexto decimo novum &

sdei divinas, & Ecclesiasticae disciplinae in-

12쪽

PRAEFATIO. v

dictum est bellum; quo religionis dogmata

ad privatas cujusque opinationes detorta, deformataque, & conjugiorum leges magnam partem abjectae, & conculcatae sunt; abscissa veluti radice sacraruin legum, nem-Pe ratione veri, propriique Sacramenti fidelium matrimoniis detraAa. Unde SS. CO cilium I ridentinum Sess. XXIV. in Doctri- .na de Sacramento Matr. : CumMatrimonium,

inquit. in Lege Evangelica veteribus connubiis per Chrsum gratia prasset; merito inter novae legis Sacramenta annumerandum, sancti Patres no ri, Concilia, re universalis Mel sae Traditio semper docuerunt: adversus quam impii homines hujus seculi insanientes, non δε-lum perperam de hoc venerabili Sacramento se erunt. sed de more o praetextu Evangelii libertatem carnis introducentes, multa ab Ecclesiae Catholicae sensu, re ab Apostolorum temporibus probata consuetudine aliena scripto reverbo asserunt, non e magna Christ fidelium

jactura. In hunc modum praelata sancta SP nodus de Sacramento Matrimonii. ejusmodi& Canones fidei, & resormationis Decreta edidit, ut conjugiorum sanctitas sirinitasque

contra Novatorum errores, aliorumque pravos usus in tuto collocata omnibus Cath

licis visa sit. At

13쪽

At postremis hisce temporibus nova fidelium matrimoniis pericula imminuerunt ab hominibus temerariis, qui multa ab Ecclesiae Catholicae sensu, atque ab Apostolorum temporibus probata consuetudine aliena protruserunt in lucem, non Evangelii, quod Protestantes secerant, sed rationis humanae, quam jaetitant, jurisque naturalis itidem ratione cogniti obtentu, quasi heri primum, aut nudius tertius purae rationis lumen nescio quis Ρrometheus devexisset in terras. Atque hi quidem, etsi Sacramenti dignitatem non omnibus auferant Catholicorum conjugiis; tamen eandem a contractu matrimonii penitus separari , scindique posse , atque ita separari & scindi posse asserunt, ut totum id, quod contractum efficit, indeque provenientia jura, tum contrahentium arbitrio, tum magistratuum politicorum legibus subjaceant. Nec verentur Protestantiu in invidere somtem , & palam conqueri, eos melioris, ac Catholicos, conditionis esse; cum variis ex causis scindant conjugiorum vincula, & eX-cutiendi jugi libertatem praebeant; quod nefas haberetur apud Catholicos, & inca L sum tentaretur. Fingunt dein, aut certe stolide sibi persuadent, totius humani generis, cum de nuptiis tractant, causam se Bgere, atque optime mereri de re publica,

& civitate , in qua degunt, si nuptiarum

aestum

14쪽

PRAEFATIO. VII

mstum incitent; unde fit, ut quam acerbe stomachari solent hominum sacrorum continentiam; tam cito, sacileque veniam dent meretricibus, de partuum multitudine multo Plus , quam honestate nuptiarum solliciti: neque enim multum interesse putant, qua

ratione civium numerus augeatur. fornicatione, adulterio, incestu, sacrilegio, an legitimo matrimonio. Nolim addere, quanta procacitate, bonorumque offensione de re matrimoniali disserant caeci homines, vere despumantes confusiones suas. Haec ob eam Causam commemoravi, ut intelligeret unusquisque, quanta reverentia in re gravissima, eaque summe periculosa excipiendi sint, quantoque studio colendi sacri Canones, divino nempe Spiritu conditi, & totius mundi reverentia consecrati. De Ordine ac

methodo hujus libri dicere nihil attinet. Το- tus enim de sponsalibus agit & matrimoniis rite contrahendis; tum de effectibus ae juribus 3 de firmitate item, aut dissolutiones eorum dum; quemadmodum Titulorum series satis jam per se ordinata exhibet.

15쪽

SERIES TITULORUM

II. De Desponsatione impuberum. - 47 III. De clandestina Desponsatione. - ΟΙU. De Sponsa duorum. TOV. De Conditionibus appositis in Desponsatione , vel in aliis Contractibus. - 7sVI. Qui Clerici vel Voventes matrimonium

contrahere possunt. - - sVII. De eo , qui duxit in matrimonium , quam polluit per adulterium. - - IOR

X. De Natis ex libero ventre. - ibid. XI. De Cognatione spirituali. - IOIXII. De cognatione legali. - - ibid. XIII. De eo, qui cognovit consanguinaam Uxo. ris suae , vel Sponsae. - is ibid. XIV. De Consanguinitate & Assinitate. ibid.

tia coeundi. - 138XVI. De Matrimonio contracto contra interdictum Ecclesiae. - I43

XVII. Qui sint Filii legitimi. - - 158 XVIII. Qui Matrimonium accusare possunt, Veleontra illud testificari. - - X XIX. De Divortiis. - - X74XX. De Donationibus inter virum & uxorem,& de Dote post divortium restituenda. I95XXI. De secundis Nuptiis. - - STITU

16쪽

ARGUMENTUM.

I. Matrimonii notio ae fuis. I x. II. Spo alia de futuro. 3 9. III. Matrimoniis fidelium ines ratio Sacramenti . quin separari non potes a contracta g. 15. IV. De impedimentis matrimonii i generatim. 3 23. V. In sipecie dε impedimento erroris , vis , raptuI , disparitatis cultus. S. 38. g. I.

SpousALIA sunt via ad matrimonium, & ipsa tractatione passim praemitti a Scriptoribus selent. Sed

quoniam via nec recte investigari, nec arripi potest, nisi praemonstrata, quantum necesse est, meta; videntur generales de Matrimonio notiones primo exponendae. Jus omne matrimoniale nititur legibus divinis, naturalibus & positivis : legibus Ecelestasticis ratione Sacramenti: legibus Civilibus ob jura maritorum , uxorum, prolium iisdem constituta γ).

a S. Thomas contra Gentes i. d. c. 78. de Sacramento matrimonii ita di ferit: Quando aliquid ad diversos fines ordinatur, indiget habere diversa dirigentia iafinem et quia finis est proportionatus agent . Generatio autem humana ad multa ordinatur, scilicet ad perpetuitatem speciei, & ad perpetuitatem alicujus boni politici. puta populi in aliqua civitater ordinais tur etiam ad perpetuitatem Ecclesiae; quae in fidelium collectione consistit. Unde oportet, quod hujusmodi generatio a diversis dirigatur.

Iringer L. IV. Decretas. A g. a.

17쪽

i Liber IV. Nit. I.

g. 2. I. Natura, eiusque auctor legitimam eonjunctionem maris S feminae instituit tanquain uni- eum medium humani generis conservandi ac propagandi : pro mutuo item solatio ac subsidio conj gum ; ex quo etiam concupiscentiae remedium proveis

nil b . In hos fines inditi sunt hominibus stimuli , bestiis communes e , qui, nisi ratione S legibus reis

gantur, facile eos obcaecant, atque ad turpissima iniscitant flagitia; si ptaesertim ad depravationem naturae prava aliorum exempla, atque etiam nefariete & impiae doctrinae accedant; quae justissima suit Patrum Concilii Tridentini querela, pari jure ingeminanda hoc aevo. Sess. XXIV. princ. Doctrina de Sacramento

Matrimonii. b) Gen. II. 18. seq. I. Corinth. VII. a. seq. S. Thomas in IV. dis. 26. q. a. a. a. 9 3.

o L. 1. S. 3. D. de g. 3. In lege Evangeliea Christus matrim nium ad primaevum statum, eumque inditalubilem reduxit, abrogato libello repudii; idemque signum esse voluit conjunctionis suae cum Ecclesia, addita veri. propriique Sacramenti gratia ; ac proposito praeterea virginitatis, caelibatus, & perpetuae castitatis consilio M. Unde genuina theoriae S praxeos principia de matrimonio ex Ss Concilio Trid. Sess. XXi V. petenda sunt, recepta in foro etiam politico Catholicorum. Hactenus dictum est de legibus divinis. d milli. XIX. S usque ad v. I, Marci x a. seq.

f. q. II. Ecclesto cae leges de matrimoniis ab ipso Melesiae principio latae sunt variae, per quas

non modo conservatum ac declaratum fuit ius divi. num de iisdem recte contrahendis, ferendisque, sed ' Praeterea

18쪽

De Sponsalibus V Matrimoniis. a

preterea honestati consultum, ut matrimonium eset

honorabile in omnibus, & thorus immaculatus H. Christus enim eo ipso , quod illud ad rationem &dignitatem Sacramenti elevarit, Ecclesiae jurisdictioni idem subjecit, ratione vinculi potissimum , ob quod

saeram significationem, atque indissolubilem nexum matrimonia aeceperunt; uti docet Concit. Trid. l. e. Prine. Praeterea necesse omnino est , ut Ecclesia illum praecipue contrailum, qui plurimis animae perticulis expolitus est, inter fideles ad honestatis leges exigeret; cum is ad prolem non tantum generandam, sed etiam sancte educandam, adeoque ad amplificandam spiritualem civitatem Dei sit institutus, & ob id ad dignitatem Sacramenti elevatus. o Hebr. XIII. 4. g. g. III. Leges elatus matrimoniis etiam infidelium, qui Ecclesiae subjecti non sunt, providerunt: divinas dein, & Ecclesiasticas leges addita sanis Bione firmarunt: multa de juribus conjugum etiam fidelium , de statu & conditione prolium , de contu- hernio servorum, de disparagiis live matrimoniis inter Iersonas disparis fortunae, quoad civiles effectus o

inarunt.

g. 6. Per leges divinas, eeclesiastieas, civiles prohibentur in primis ea, quae fini, aut honestati matrimonii repugnant: dein genuina ejusdem notio definitur. Ac I. gravissime interdictus est quivis lubidinis actus, qui per se ad generationem prolis est ineptus, uti contingit in peccatis contra naturam. II. Interdictus est quivis concubitus inter personas diversi sexus, qui per naturam, vel leges inhabiles sunt ad validum inter se matrimonium contrahendum. Quo pertinent impedimenta dirimentia matrimonii.

A a III.

19쪽

III. Item interdictus concubitus inter personas diversi sexus, quae, etsi habiles sint, & legitimo matrimonio copulari possent, tamen actu copulatae nondum sunt; quod fit in vaga scortatione, fornicatione, stu

Pro, concubinatu. IV. Quae personae legitimo matrimonio copulatae sunt, non possunt, eo durante aepermanente, aliam personam in matrimonium superinducere. V. Matrimonium autem inter fideles, postis quam id carnali copula consummatum est, eo usque durat ac permanet, donec morte alterius conjugis

solvatur. De delictis hie indieatis distincte agitur l. U. Decretal. Tit. i 6. de adulteriis V supro.

7. Notio matrimonii ex legibus conflatur haec: Matrimonium est legitima eonjunctio maris Ufeminet, individuam vita consuetudinem continens,

divinitus instituta in signu1n coniunctionis Chrisi cum Ecclesia, habens promissionem gratia ad uniendos fmul conjugum animor, o probem pie ac sancte edueandam in fide chrisiana. Sumitur matrimonium tum pro actuali conventione, qua mas & femina mutuo sibi tradunt jus in corpora , ad actus exi se aptos ad generationem prolium, atque ad individuam vitae societatem se obligant f . Talis conventio proprie appellatur Connubium, aut Nuptior. Can. Nec illud. XXX. q. s. Tum pro satu permanente , nexu aut

Vinculo, quod per hanc conventionem inducitur. Unde Conjugium, aut Consortium nuncupatur. Praeterea spetiatur matrimonium ut contractus naturalis aut civilis , vel ut Sacramentum. f) I. cor. VII. 4. Mulier sui corporis potestatem non habet, sed vir; similiter autem & vir sui corporis

potestatem non habet, sed mulier. In hae transi tione iuris ad actus conjugales, uon in ipso juris usu, essentia matrimonii sta es. Νam utroque Pure rece taest regula r Nuptias non concubitus , sed consentus

facit. ι. 3o. D. de R. I. Can. s. XXPII. q. a.

g. 8.

20쪽

De Sponsalibus V Matrimoniis. s

g. 3. Proposita notione matximonii, per Sym-

DIta de futuro) intelligenda est mutua promisso

futuri matrimonii, ita, ut mas et femina ad contra hendum matrimonium habiles, uterque matrimonium promittant, ct alterius promissionem acceptent la).

Sponsalia dicta sunt a spondendo. Nam moris fuit Veteribus, stipulari V spondere sibi uxores futuras.

l. 2. D. de Sponsalib. Hine appellantur Sponsalia defuturo : ipsum autem matrimonium, antequam e puta carnali eonsummetur, sive nuptiae, Sponsalia defraesenti, sive matrimonium ratum : postea consummatum. Distinctio recte fit; quia sponsalia de futuro, sponsalia de praesenti, seu matrimonium ratum, &demum matrimonium consummatum effectu differunt. Sponsalia de futuro sunt actus promissorius, qui mntuo dissensu dissolvi potest , etsi juramento fuerit firmatus ; quique conditionem in se continet: si potero: aut, rebus se flantibus & notabiliter non mutatis. At Sponsalia de praesenti sunt actus execuintivus, quo jus ad actus conjugales jam translatum , traditumque est cum omni periculo & commodo. Id circo censentur vinculum sortius, quam sponsalia defuturo; sic tamen, ut haec ipsa sponsalia de praesenti, antequam matrimonium consummetur, solvi possint professione religiosa : at matrimonium consummatum inter fideles solvi non possit, nisi per mortem unius conjugis cli . Neque nova est re ipsa distinitio. Nam c. I. de sponsa duor. S. Augustinus distinguit inter sdem pactionis, & fidem eo enctus. Illa denotat sponsalia de futuro: haec vero sponsalia de praesenti. g) L. T. D. de Spons Mentio & repromissio nupti

rum futurarum. can. Nostrates. 3. XXX. q. s. ibit Sponsalia sunt futurarnm nuptiarum promissu, foed ra quoque consensu eorum , qui haec contrahunt &z.

Qui repromittit, hoc est, promittenti victim promitti eo sto acceptare alterius promissum , actamque sponsa-