장음표시 사용
21쪽
litium eomplere ea elue: at qui factam promissonem acceptat, nec tamen repromittit. non tam vera sponsalia compset, quam spatium deliberandi sibi resereat. Es id actum alteritia generis . non sponsalitium ἔ neque es' ctum habet spon Iibus proprium. A Ad matrimonium eo ummatum pertinet dictum tarialii Matth. XIX. s. 6. Erunt duo in earne una. - Quod ergo Deus conjunxit, homo non lapare ., Cons. Coneiι Trid can 6. de Sacram. Imatrim. ρος. 7. de comvers. conjug. adde c. uli. de Sponsal. c. a.
b ulti de Sponsa duorum. 9. Sponsalia de futuro, ae de presenti eontinent rationem contractus. aut certe pacti in genere 0. Quae ergo de pactis & contractibus genera tim decisa sunt. ac expendi debent, huc pertinent. I. Requisita voluntatis, ac consensus. II. Ius, & libera saeuitas ineundi sponsalia. III. Objectum. IV. Obligario, aliique essectus proprii sponsalium. Cons. dicta L. I. tit. 3 s. de Pactis.
O Matrimonium certe, quatemta pro actu. aut con n-
tione fumitur, pas'm adnumeratur contractibus. Si in dissolitiis es. ει inter duas tantum personas diversi s xus iniri potest, non sequitur , id pro contracita, habet dum nou esse . sed multa in hoe contractu esse promis a natura ipsius, S legibus, qua in aliis contractibus aliter se habent.
g. I o. I. Agendum de consimio , qui in sponsalibus de futuro tendit ad suturas nuptias: in matriamonio exhibetur de prasenti, ita, ut ab illo tempore,
quo consensus praestatur, vir mulierem habere velit Pro uxore, & mulier virum pro marito e. q. UtrO-que casu is consensus debet esse I. personalis, qui nulla humana auctoritate suppleri potest e. 26. in fin. De matrimonio id patet ex ratione Sacramenti; &quia fundatur in amore, S conjunctione animorum. a. Internus, ut absit fictio, & interna voluntatis repugnantia,
22쪽
De Sponsalibus ει matrimoniis. 7
pugnantia, qua quis obligari nolit. c. 26. de Spons Pro foro externo, nisi quis fictionem probet, consensus verus & internus praesumitur ex verbis, & signis
externis. J. 7. g. a. D. de supell. legat. ibi: Nemo existima dus 6 dixisse, quod non mente agitaυerit.
3. Delimatus, & a compote rationis praestitus. Afurioso, aut ebrio nec sponsalia, nec matrimonium valide contrahitur. e. 24. h. t. nec ab infantibus c. I S.
in fin. 4. Satis expressus & externe declaratus; quod per signa fieri potest etiam a muto & surdo c. 23. In dubio, si verba aut signa obscura sunt quod usuvenit aliquando in sponsalibus de futuro ea secundum communem intelligentiam, & locorum consuetudines sunt accipienda c. 7. In sponsalibus de futuro ex singulari Juris dispositione liberi censentur loqui peros patris & matris; ita, ut ea valida sint, si parentes consensum exhibeant praesente & taeente filio, aut filia. c. un. g. a. in 6. Ab hoc casu dissert is , quo
sponsalia vel matrimonium contrahuntur per procu ratorem, qui habeat speciale mandatum, determinatum ad certam personam, non reVocatum eo Emp re , quo procurator mandatum exequitur; qui exequi
illud, saltem quoad matrimonium, per se ipsum debet. c. fin. de Procurat. in 6. adde Clem. un. de Rein nunt. & l. 4. S. 6. D. de Spons Consensui expresso opponitur, praesumtus, qui non sufficit. olim tamen, ante Decretum Concilii Tridentini de matrimoniis clandestinis, & nunc etiam in locis , ubi illud Decretum non viget, siquis post sponsalia de futuro sponsam carnaliter cognorat, praesumebatur consensum depraesenti in matrimonium praestitisse, & quidem praesumtione juris & de jure , contra quam non admi tebatur probatio. e. I s. & 3o. Similiter si post spo salia conditionata secuta est copula carnalis inter sponsos, hi praesumebantur a conditione recessisse, & con-
23쪽
sensum de praesenti exhibuisse. e. 6. de eonditionibus appos. Solus tamen nisus ad copulam , effectu non secuto, haud sussciebat. e. fin. de spons. 5. Liber ab errore substantiali, ac gravi & injusto metu. De quare dicendum infra est , quando agetur de impedu
In pactis S contractibus consensus voluntatis non semis per es absolutus. sed aliquando alligatur ad certas com ditiones, ad modos, ad diem m. Quod idem obtinet in sponsalibus, uti declarabitur tit. s. de conditionibus appositis in desponsatione.
g. II. II. De jure γ facultate contrahendi spon
salia vel matrimonium decidendum est: I. Facultas inis eundi matrimonii cuivis competit, qui non prohibe tur. Fieri enim potest, ut quis prohibeatur lege naturali, ecclesiastica, aut politica: ct absolute quidem prohibeatur relate . ad quamvis personam, quacum conjungi vult: vel limitate ad certam personam, aliave adjuncta: prieterea ut prohibeatur sum elausula irritante, vel sine ea; quia hoc in negotio saepe loeum habetessatum Pontificis c. I 6. de Regul. Multa prohibentur , quor, si facta fuerint, roboris obtinent simmitatim. a. Libera sacultas matrimonii transferenda
non est ad necessitatem juris, seu obligationem , praesertim proposito Evangelico eonsilio castitatis & eoeliis batus. Cons. Ius Nat. Sociale g. I73. p8g. 355. &dicta de Coelibatu L. III. tit. 3. Necessitas matrimonii pro conservando humano genere universos asscit, non singulos r estque id jus affirmativum, quod multa poscit corporis , animi ct fortunae adminicula , ut 4n usum deduci queat. 3. Non obstante consilio Evangelico, mair munium dicitur favorabiis; quod quidem maxime pertinet ad matrimonium jam contractum , ne sine certa ratione dissolvatur : dein etiam ad contrahendum relate ad eos, qui in coelibatu degunt
24쪽
gunt non saero Lib. III. g. II. not. , & ob certos favores legibus concessos iis, qui nuptias contrahunt l). 4. Usus istius juris, uti aliorum jurium, in statu adventitio Ecclesiae & eivitatis saepe alligatus est consensui aliorum, S solemnitatibus tum substantialibus, sine quibus contractus sponsalium vel matrimonii non valet, tum accidentalibus, quibus omissis actus fit malus, non item nullus; quod explicaturtit. 3. hujus libri de elandestina desponsiatione. 5. Gravissima hoe loeo quaestio est de consensu parentum innuptias liberorum, separatim decidenda.
έ0 L. za. D. de cond. S dem. Vir Quoties sub conditione mulieri legatur : s non nugserit; ρο ejusdem fidei commissum sit, ut Titio resutiat. s nisat; commode
statuitur, etsi nupserit. legatum eam petere posse,& non esse cogendam , ndeicommissum praestare. L. Ta. g. s. ibid. Mavise , si nu erit, fundum, cum morietur, lego; potest dici. etsi nupserit, eam statim ad legatum admitti. L. Icio. ibid. Τitiae, s non nupserit, ducenta; s nupβerit, centum legavit; nupsit mulier; ducenta , non etiam centum relidua petat. Duo anima verte I. Me favor mimis, non etiam secundis nuptiis indulgetur ; uti Venditur tit. νιι. huIus libri de secundis nuptiis. a. Neque is favor derogat consito Evangelico ; nam s cui sub conditione nuptiarum vel Iiberorum pro dote veι donatione propter nuptias aliquid relinquatur. vel Iegetur; ει ejusmodι perosona honorata mouaserium ingrediatur; tamen relictum ei debetur. Aut h. Nisi rogati . Q ad Sa. Trebeli. ex Nov. Ia3. c. 37. item c. 8. de Probat.
g. I a. De constensu parentum in nuptias liberorum decidendum est: I. Eum non requiri ad valorem matrimonii. Concit. Trid. Sess. XXIV. e. I. de res matrim. eos anathemate damnat, qui falso asstr-mant, matrimonia a filis familias sine consen' parem tum contracta, irrita esse, o parentes ea rata vel irrita sacere posse m). sponsalia de futuro insciis pa-A 5 rentibus
25쪽
rentibus contracta, si iusta eorum praesumitur indignatio, certe illicita sunt. Nam et. Liberi in negotio tam gravi tenentur exquirere consilium parentum, e rumque consensum petere ; hunc enim honorem debent parentibus , praesertim quod ii contemni se putent, justeque & graviter doleant, si praetereantur. 3. Parentes justiores habere causas possunt, ut dissu deant certas nuptias, quam ut certas invitis liberis obtrudant. Priori casu citius contingit, ut liberi t neantur sequi consilium parentum . quam posteriore can. de neptis. 3. XXXI. q. a. ibi: Quorum enim unum
eorpus est, debet ese es animus. Arg. c. I a. de Reg Iar. ibi: Quor in artate nubili noscitur constituta; tune enim, quia liberum habet arbitrium, in elefitione propositi sequi parentum non cogitur voluntatem. can. rasens. 4. XX. q. 3. ibi : quod enim quis non eligi nec optat; profesto non diligit; quod autem non dialigit, facile contemnit.
m Leges Romana, qua veteri rigore patriae notesatis maxIme nituntur, in Germania recepta non sunt, uti patet ex R. I. au. I5 8. S. v. de Sacri Matrimonii.
g. 13. III. Objectum sponsilium de futuro, in
quod tendit consensus , sunt futura nuptiae ; si ergo inter sponsos nuptiae irritae, aut prohibitae essent, sponsalia nulla sunt, quia non potest concipi obligatio ad actum illicitum, vel irritum. l. I 5. & I6. D. de Spons l. 6o. g. s. D. de ritu nuptiar. Exceptio est l. Io. g. I. D. de his, qui notantur infamia. Ibi t
qua virum eluget, intra id tempus sponsam fuisse ,
non nocet. Similis videtur casus sponsalium . quando quis impedimento impediente ad certum tempus restricio arcetur a nuptiis. In sponsalibus de proesenti consensus pro objecto habet actualem translationem mutui juris ad actus conjugales. In utroque genere spons
26쪽
sponsalium persona, sive determinatum individuum, quocum contrahuntur, pertinet ad substantiam amisci consensus; quia fundantur in mutuo amore, &conjunctione animorum; atque ad individuam vita societatem tendunt; quae omnino persionalia sunt. Hinc siqua persona per leges vel naturam inhabilis est ad ineundum matrimonium , actus sponsalitius vel matrimonialis censetur objecto destitui, ac de jure penitus nullus est. .
g. 14. IV. Vectus sponsilium de futuro praeeipuus , est obligatio contrahendi matrimonii, quando altera pars rationabiliter. exigit. Ea obligatio, perim de ut in aliis contractibus , firmari potest addito juramento , arrha, aliisque pactis, de quibus agitur tit.
5. de conditionibus appos in desponsat. Estque obligatio gravis pro foro interno, utpote in re gravi; quia sine gravi injuria , justoque moerore pars alserarepudiari ab altera non potest. Iudex ecclesiasticus um, qui promissum sine justa causa servare detrenat, etiam intentatis minis ad implendam obligationem adigit. e. Io. h. t. Cum tamen coactiones dissentis soleant exitus frequenter habere c. I T. eod.; prinvide utendum est gladio spirituali, si ob animi aversionem magna immineant scandala γ). Sponsalium de prorsenti essectus est, ut inducant statum conjugis, qui per sese in complexione jurium & obligationum matrimonialium est situs. Alius sponsalium effectus eo
sistit in juglitia subsiere honesatis, vi cujus post spon
salia valida de suturo neuter sponsus alia sponsalia vel matrimonum valide contrahere potest cum alterius partis consanguineis in primo gradu lineae rectae vel obliquare post matrimonium autem ratum contra. here non potest cum prioris partis consanguineis usque ad quartum gradum; etsi prius matrimonium invalidura
27쪽
validum fuisset, modo non ex desectu eonsensus. De hae justitia publieae honestatis agitur ad tit. de con
cu Dicunt x. A sponsalitia promi me impune licet rec
dere etiam invita parte altera , adhibendo formulam e conditione tua non utor. ι. I. C. de Sponsas. ι 2. in 1. C. de repudiis. ει ι. a. S. I. D. de divortiis. R. His legibus usque ad nosra tempora adversari credebatur requitas naturalis; certe adversatur aquitas can nica, quae ante leges Romanas in Germauia recepta fuit. Dicunt a Matrimonia esse libera, non ex trist. reon Iιum necesitate iniri debere. R. primo debent esse libera nempe ea libertate . qua in aliis etiam contraci bus . gravibusque negotiis requiritur, in quibus id, quod initio es voluntatis, possea si necessistis. ι. s. Gue O. 9 A. ι. 17. S. 3 D. commodata. Libertati matrimoniorum satis provisum es per jus resiliensi utriaque parti concessum, ex nova emergente, aut explorata causa. qua ante cognita obserruisset a sponsalibus. Secundo. Matrimonia libera esse debeat; at etiam provide ει fecundum canoηes contrahi; providentia requirit praparationes variasque expensos ad nuptias: canonesprascribunt publicas denuntiationes ante matrimonium. Neutrum feri potes sua periculo damni, ρο honoris , f executio proposti inconsulitur 9 mutabilitati hominum relinquatur. Hiuc e 28 decidit Pontifex, quod mulieres , quae Veniunt ad valvas Ecclesiae benedicendae cum sponsis & ibi reclamantes assirmant, se nunquam in eorum matrimonium consensisse, audire sponsis legitime probantibus contrarium non. Oportet.
g. I 5. Dictum est de sponsalibus S matrimonio , tanquam contractu. Agendum nunc est de ratione Sacramenti; utroque enim modo spectari potest matrimonium g. 7. in fin. Sponsalia de suturo nec Sacramentum lunt, nec actus spiritualis aut si cer. Cum tamen via sint, & praeparatio proxima ad matrimonium, ac praeterea impedimentum publicae honestatis, indeque lites de valore matrimonii postea
28쪽
De Sponsalibus V Matrimoniis. 33
initi sippe producant; expedit sane, longoque S generali usu receptum est, ut de causis sponsalium, perinde se matrimonii Ecclesia judicet. Matrimonium indubitato Sacramentum est, nempe inter fideles . seu haptizatos. Cum enim Baptismus fundamentum S janua sit aliorum Sacramentorum ; qui baptizati non sunt. aliud Sacramentum suscipere non posIunt. Hinc matrimonia infidelium secundum leges naturae inita
appellantur vera quidem , seu Iegitima; at matrumonia fiselium vera o rata. c. 7. de divort. ibi: Es matrimonium verum inter in fideles exsat, non tamen es ratum: inter Meles autem verum 9 ratum
existit; quia Sacramentum fdei, quod semeI es aimissum, nunquam amittitur, sed ratum essest conjugii Meramentum , ut ipsum in conjugibus illa durante perduret. Sacramentum ergo fidei, id est, Baptismus effectum hunc habet in baptizatis, ut eorum vera matrimonia essiciat rata, & efficiat Sacramenta; qui esseseus ex divina institutione, non humana pen det voluntate ; uti ipsa significatio sacra matrimonii, qua repraesentat conjunctionem Christi eum Ecclesia, - divinitus indita est, nec voluntate hominum detrata
Q Tria hic adnotanda veniunt. I. Matrimonia Melium appellantur rata tum relate ad matrimonia legitima in elium , tum etiam, quando carnali copula Hondum consummata sunt. relate ad matrimonia consummata MeIium. a. Matrimonia haec consummata Melium illam eo tinctionein seu illud conjugium designant, quod inter Christum & Ecclesia m per incarnationis mysteri iam est contractum. At matrimonia fidelium ν ta. id es, nou consummata I nfeant caritatem, quae eonsistit in spiritu inter Deum & animam justam puti eleganter exponitur ah Innocentio III. c. s. de Big
mys. muc non 'ar siemitas re indifIubilitas est iu matrimonio fidelium rato , 9 consummato. 3. Quia in sangunthona Chrisi eum Ecclesia es sponsa unica uni-
29쪽
et , F Ihonsus unus unius scit. e. s. ); hine in Bisi mis deest perfecta significatio Sacramenti, veι mysterii. g. I 6. Ex ratione Sacramenti duae emergunt quaestiones. Prima, utrum ea separari possit a con tractu, ita, ut a fidelibus iniri possit matrimonium tanquam contractus naturalis aut civilis, quin sit Sacramentum' Secunda, quid sentiendum sit de m trimonio fidelis cum infideli e. g. a christiano cum muliere hebraea inito. Haec quaestio resertur ad impedimentum dirimens ex disparitate cultus ; de quo agetur infra a g. 48. ubi opportune etiam examinantur matrimonia Catholicorum cum Acatholicis eo tracta. De prima ergo quaestione animadverte, D ctores catholicos, qui contractum matrimonii a r tione Sacramenti separari posse censuerunt, illud tamen assirmasse constanter , quod sine gravi peccato, ac contemtu Sacramenti ea separatio studio fieri non
possit: & quod matrimonium inter fideles , etiam ut contractus, sit indissolubile. 9. 3. Concit. Trid. princi p. de Sacr. Matrim. & can. 7. ibid. Qui ministrum Sacramenti matrimonii presbyterum esse putant, math; monia elandestina & sine ministro contracta olim valuisse in vim contractus, non Sacramenti, consequem
g. II. Propositio. Quando inter fideles validum celebratur matrimonium, contractus a ratione Sacramenti separari non potes: Prob. I. Christus validum matrimonii eontractum inter fideles initum. signum esse voluit eonjunctionis suae eum Ecclesia, &quidem signum practicum, ut Theologi dicunt, quod praeter sacram significationem haberet annexam ρο missionem gratiae; nihil autem praeterea de forma , de ministro, de requistis validi contractus definivit.
Ecclesia item in Coneilio Florentino f. 5. & 7. ae in
30쪽
Dὸ Sponsalibus V matrimoniis. : I s
Tridentino can. I. de Saer. matri simplieiter, & inis definite absque ulla exceptione docuit, matrimonium inter fideles esse vere ac proprie Sacramentum p . Ergo jure divino ac publico, contractui matrimonii annedia est fgnificatio sacra & promissio gratiae saeramentalis. Quae autem jure publico, ac divino praesertim, constituta sunt, privatorum arbitrio mutari
non possitnt ρ , etsi ipsi gratiae ab indigne suscipien
te Sacramentum , possit poni obex. φὶ Cous Bellarmin. de Matrim. Sacr. I. T. c. 7. 9 8. qui Baptismum vere petit, ac fuscipit, intentione suascere non potes. ut is unum non m mortis, ac re furrectionis Christ. Rom. VI. 3. 4. Posquam Deus in signum nunquam deinceps uturi diluvii elegit eαυ- stem arcum in nubibus Gen. IX. 13. , hinc signiscatio hominum voluntate mutari vel auferri non potes. Sia militer privatorum arbitrio styarari non possunt, quae jure publico etiam humano sunt connexa- Non potestis, quι. in minorious consitutus matrimonium contrahit, dices er 'Io contrahere; sed nolo renuntiare benescio. Aec aliqu/s ita dicere potes: Vola suscipere ordines m jores ; ed nolo obligari ad coeIrbatum e volo emere reditus beneficii; sed noιo emere Ospcium spirituale, quod redιtus annexos habet.
g. I 8. Prob. a. Secundum Canones e. 7. de Divort. f. I 5. matrimonia fidelium non tantum vera sunt & legitima , uti infidelium , sed rata , id est, jure approbata, confirmata, seu firma; ob hane eam sam, quia ob Baptismum habent significationem sa-'ersm, & quia Sacramenta sunt. cit. c. 7. ibi : quia Sacramentum fidei - - ratum scit eonjugii Sarem
mentum. Ρraeterea matrimonia etiam clandestina, inter solos sponsos nulla Presbyteri adhihita benediilione , secundum Concilium Trid. c. I. de ref. matrim. antequam irritarentur a Concilio, fuerunt vera Urata. Ergo secundum Canones fuere itidem Sacramenta;