장음표시 사용
231쪽
V E. V. ars dem in dictis comitiis decretiam est insedises provincialis ac
terriιoriales ovem irent praefinitos ies, quibusjus ab Lis dicendum ess t , ne eam rem neglectvi halerent. Si qui descerent in isto munere, legum prudentes es e susciendosci ut rex parcius ut querelis Antiationibus obtunderetur. Nugius actionem esse admittendam, ns qui legitime ad regem ret: vestram provocassem praetorii sinterdiceretur mereatura, nee permitteris eam a quoquam is Uc rim feri , sub de inita mussia.R Omnes solutae personae pisces in Arbem cogerentur,nec ruri cuiquam opificium suum,nisi qui lege diserιὸ
exceptus esse exercere permitteretur. Antea memoratum est,qu
modo Gustavi exercitus sub eius ditionem redegerit unive sam Gothlandiam, ex ta urbe carces Visumsi,arcte, men terra marique circumsessa. Quod maritimae urbes laetis
animis acceptantes , commeatu iuvere milites. Eorum dux
Bernhardus a Mylen duobus primis mensibus officii sui partes masculevifideliter implevit, nostem effusum aliquoties haud Hadis expertem depulit. Sed postea mutavit mentem, incertum cujus iistinctu.quidam hoc uxoris impulsu factum via bant: uti solet iste sexus, si ambitiose aut avarus sitianimum mariti suis delinimentis avertere. Sane haec mutatio statim ab eius accessu in Gothlandiam accidit. Deinde Severini Norbyidolosis pactis ringentibus promissis corruptus inducias cum hoste faceres, conviviis indulgere , pro severint insante ex concubina in baptismo pondere , clam eum ipse in laudem
regis & sueonum conspirare simul enim urbe excesserat,i ductas cum Severino solvebat, inscio & incauto milite ita ut Severinus excursione facta cfderet militem in suis eastris,antequam arma adversa caperet.Vnde quid Bernhardus molitus esset , facile sentiebant:quae perfidia pessim habebat Suecos, .mnique regi per literas indicare constituerant.sia Bemhardus insidiose praepediebat, eis versuadens fore ut Severinus arcem urbemque propediem traceret Caussam ver brevis morae nullam aliam esse, quam quod inter ipsos de conditionibus nondum convenire posset. Interea Friderici regis Dama: legari ad Severinum,ut neutiquam arcem & urbem insileonum manus tradat, hortantur, ted nectere moras, donec ri Danio litulantes , coronae Danicae illam subjicerent. Ingentia
etiam beneficia aureique montes ipsi promittebantur eo ἡ
232쪽
, ου is Yo . sv EC. esse pergeret. Ei rei Severinus non alienus, per otionem Andreae Ufeldium in regis riderici fidem se permittebat. Post paucos dies advenilint aliquot regni Danio proce ς in Gothia iam Eoriderico emissi, qui cum praesecto classis Bernhardois suecis blande sed astuto peciore agunt,'pae inter freges factam a necis iuvitam contendunt quod
armis Goιblandiam incursassent Sueonibus domum esse revertendum , donee res juris disceptatione vel amica compositione Lubeeae ex
utriusque rer a placio discreta es et Horum sententiae classis praesectus inconsulto rege subseribens, instante hyeme cum exercitu suo ex insula decedit. Ipse vero non ausus regi se sistere , quippe sibi male conscius , calmariam , cuius praefectu tam tunc a rege Gustavo habebat, abit eamque communit.Vnde quid animi ipsi esset, in proclivi erat divinare. Severinus autem regis riderici legatis, conditionibus utrinque conventisac raris habitis urbem dc Gothlandiam tradit, εccuni suis thesauris in Daniam se recipit. At Frsedericus arci Minyensi Menningum ab Alefeld praeficit. Hoc eodem anno rex Gustavus arduum 5 salutare reformandi ecclesias in suo regno, religionem traditionibus humanis superstitionibus corruptam,emendandi consilium cepit, amore coelestis veritatis ipsi divinitus inspirato , suecorum ecclesiae doctorum Laurentii colai Petri suiuum Lutheri ac Melanchthonis discipulorum, taurentii Andreae cancellarii aliorumque fida institutione confirmatus, a se, sua orsus aula, primus Evangelicam doctrinam amplectitur. Hac verbi divini luce per meram Dei benignitatem a non solum tenebrae dispellebantur, sed ipse rex ac
pbstu 'stialii, exemplo rectius edocti, in veram suilinis
viamddeira taxis itast a renitentibus :& reclamantibus epis copis&doctoribus, Pontificia religioni addictis, praesertim Iohanne Gotho praesule psallensi , Iohanne Braschio piscopossitncopensi, uetro Gallo prose re Theologo. Sed dc plebs ab illisiaiestat , novam fidem aut haeresui
, sic Bragii fusius deseripta sint, eo lectorem remitto. 1anatici quoque doctores Anabaptistae, quorum principes Erant Melch;or Ringius Cnipperus Dolsingius ex Germ
233쪽
L I D. V. 37elesiam turbabant. Sed mox rege eximia reduce, mi pressiac ex regno proscripti sunt de quo motu eadem storia Ecclesiastica fusius agit Petrus Iacob Synnanuvede rusac Canutus, ille episcopus, hic praepositus olim Arho-siensis , antea ob sua facinora exterminati, redierunt in Su ciama Desecarios ad seditionem coinmoverunt, obtentu
quasi rex Gustamn millimi , hostem suum , patriae, ad pristinam dignitatem restituturus esset. Ob has &alias causa Gustavus revocato olmiam regni senatu, ostendit istos proditores ex mera calumnia ipsum traduxisse, di studiores novandi turbandique populum ad motus excitasse. Quamvis autem rex malo avertendo Desecarios lit ris monuisset, ut hos perfidos Hairenesint, sed aliquisex suis sisHepis. His danda adse mittant, qui quid rex contra Hos aut igicontra regem habeant, oram explorare possint, tamen dicto minus audientes erant. Sed & regni senatus ad populum D lecariensem scripsit, graviter adhortatus, ne in Juis oris ediretu disco,diaec seditionis auisores indesibi sis maum ein perseniciem facile crearepossent sedis de erga lenitimum A m rivm
constanter manerent. Si secus facerent, nusiam saevoris au defensium spem de regni preceribus sibi promitterent, sed fraeram o factis suis ιgnam animadversionem opperirentur. His motibus, illud accedebat , quod Gustavus ex fide dignorum sint di literis acceperat, Christi inum omnibus suis viaribus eniti, ut ope Caesitis, alioriun amicorim in haec
tria regna reponeretur quae saeva pestis si rediisset, omnia funditus evertisset. Proinde rex non potuit dimittere exercitum , sed augere ad necessariam regni defensionem necessum habuit.Regni autem fructus uerulis belli subsidiis designati , non parum imminuti erant, argemariis aerariis secturis per diuturnos inti patriani motusin bella otiose iacentibus. Itaque ad solitum exhausti aerarii refiigi 'um,nova tributa decursum est. Sed quum veteribus multum gravati subditi, novis non sum rem; tandem visim est
cum minori odere populi fore in necessita' 'inperante
eccletiae salariis servaretur. Bemhardo a Mylen Calmaria ad regem evocato di iusso eam regi vadere mittitur Plicolaus Erici
234쪽
a13 Is YΟR SVE C. Erici,qui in fidem nomine regis accipiat. Sed frater ejus Henricus a Mylen id recusavit, donec Beriali ardus pristinae securitati redditus esset Rex non parum ira concitus,
se a suis ministris in ordinem redigi , ubet per literas
tandem ipsum Bernhardum, Ioannem Ola eo missos permittere arcem urbem fidei Nicola Erici , aut male mulctari. Sed surdo narratur fabula. Proinde ipse Berialiardus rogans intromitti in arcem specie tractandi cum fratre de arcis deditione d mox inde revertendi, aegre hoc a Nicolao Erici contra regis interdictum , tandem tamen interpositis sponsoribus, obtinuit. Ex arce rediens milites ait obfirmasse animum de non ea dedenda, prius quam ipse in integrum restitutus esset se tamen adhuc semel admitti ad colloquium in arcem rogat, sedulo laboraturus ut eorum animos expugnare possit, intra . quinque horas subdata fide rediturus. Nicolaus semel ab ipso servata revertendi fide, sponsoribus datis securior factus, locum dat ejus petitioni. Admissus in arcem, eam milite ex Oelandia noctu clam accito firmat, Tequenti die castro egreditur, id expromita quasi dediturus, in urbem ad Nicolaum Erici rediturus. Sed vix in pontem arcis descenderat, quum mitilites eum subsequuti, simulata vi retrahunt quasi dolo dissolveretur perjurium posteraque nocte quae erat prima Pentecostes, arce effusi in urbem, Nicolai Erici domum & ejus bona diripiunt, ipso nudo vix suga elapso quatuordecim cives caedunt, quosdam in arcem captivos abripiunt. Inde fidei iuramentum ab omnibus in Smalandia militibus exigit Bernhardus, it sibi sub eadem fide servent arcem Calmariam quam a rege Gustavo sibi suaeque uxori loco dotis donatam fingebat nec ulli hominum , ne quidem ipsi regi
tradant, priusquam ex Germania redeat. Hoc iusiurandum ci temere milites praestant, parum memores aut observantes arctioris vinculi , nimirum religionis ac fidei regi uramento antea devinctae quae semel data sancte servanda erat. Cum
idem a senatu populoque Calmariensi postulasset, illi recuserunt.Τandem Bernhardus cum fratre& uxore, convasatis auro, argento aliisque alicuius pretii relicto arcis praesecto Henrico Iuta micolao Stenonis, abit in Germaniam animo
sibi quaerindi vires apud Albertum ducem Mechleburge
235쪽
Lia. s. Issem aliosque ad arcem ulterius communiendam &refer.
vandam Christierno. Hanc perfidiam Bern hardi rex admodum offenso tulit animo. Nec id mirum vivum ante alios, etiam indigenas, a rege latus, exercitus Marcium praesectura honorato conjugio ornatus,aliisque praemiis cumulatus tam indignam ei reserret gratiam. Ipse rex cum delecto agmine Calmariam prosectus, in obsequio fidosa constantes deprehendit civesci qui stati in ipsi urbem aperuerunt,in regem, uti par erat, honorifice exceperunt. Dum ille cum suis circumequitat arcem, experturus quid moliantur praesidiarii milites, quidam senecio calvaster clopetarius, Arvidi Vestrogothi, regem esse ratus, femur transverberat. De isto selopetario fama vulgarat se diabolo mancipasse, ut criosemper Hestinato ictu feriret quemcunque glande plumbea petiturus esset. Rex in arcem mittit qui ejus nomine imperet militibus deditionem. Illi respondent 4 n Eum alium dominum praeter Bernhardum a Male agnosccre, Crmasse ultima pati, quam arcem alii dedere. Proinde rex nullam aliam quam vi occupandi arcem viam videns, muni-nientis inter coenobium Marcem exstructis , eam tormentis graviter quatilin oppugnat ' Primum impetum aggredientium ita exceperunt obsessi, ut continenti iaculorum4 faxorum grandinoobsidentes depellerent. Rex oppugnantium velut ignaviam increpans, ipse armis indutus, vel arcem se expugn)ιtarum, vel itam pro usurum, ait Sed rogant regem, suae saluti consuleret,nec istam dedecoris notam illis inureret, ut in argregarii militis ipse oppugnationi misceatur,' praesenti periculo talitum caput flectet. Se pro ιrili dimicaιuros, etiamsimnibus occumbendum sit. Rex laudata animorum promtitudine, muros arcis ad septentrionem tentare iubet. Secundus impetus veresvirorum tam ardens conflictus fuit, ut prius vita quam vallo cederent, desex quadringentis seloperariis tantum quatuor, ex Petri Fredagii agmine nemo evaderet quin ipsi agminum duces Petrus redagius &Iohannes Petri aliique cadebant. Hac tot sortium virotu clade rex ita affectus est, ut etiam lacrymis testatus dolorem, statim receptui cani juberet. Sed iraeceps in nocte dies ulteriore oppugnatione Vetabar.
Obsessorii dimidia pars obtruncata, reliqui saucii,minima pars intacti caede aut vulnere suit. Obsessi ad tam paucos redacti,
236쪽
ideoque desperantes ulterius arcem tueri, postero die certis conditionibus pacisci quaerunt. Sed rex spretis conditionibus infidos & pertinaces se victoris arbitrio permittere jubet: quod ubi secere, plerique ultimo supplicio afficiuntur. Ita vi receptam arcem committit fidei Arvidi Vestgothi Cal
mariae tamen recuperatae fortunam aliquantum rubabat
navis tormentisin insigni apparatu bellico onustae iactura, &incendium arcis Stocholmensis, qua deflagravit regium conclaveri argentea suppellex. Severinus Norbyus adhuc Goth Iandiae incubabat & pro lubitu dominabatur, nulla habita ra-one pactorum Malm 5ensium. Non tamen aliter adsimulabat, quam se paratum esse de Gothlandia cum rege Gustavo transigere, cin Succiae regno fortunarum sedem figere , sisbi commodus in Finnonia locus daretur. Sed rex facile ejus machinationes advertebat se, si hic admitteretur, nihil nisi discordiam inter Suecos, Danos, Germanos excitaturum ecplebem, praesentibus vitae commodis sua plerumque metiri suetam, in factiones scissurum. quippe multitudini jam per suos emissarios clam insusurrari curarat, si ipse rerii potiretur, effecturum, ut minoris pretii essent sal, lupulus salictarius, eorumque uberior copia quam unquam antea fuisset. Eo enim
tempore magna annonae caritas erat, praesertim salis tam in Germania quam Suecia, propter bellum istic Carolum .imperatorem Franciscum I. regem Galliae, qui hoc anno a Caesare in captivitatem redactus erat. Vt levato velo proderet animum sublimia spirantem , caepit Severinus ambire nuptias Christinae Stenonis Sturi junioris viduae, spe magnae fortunae ipsi liberisque eius facti quibus promissis
ferme circumventa non absque motus periculo suis et Supra isthaec clam conspirat cum Bernhardo a Mylen , quum adhuc arcem Calmariam teneret, ut ante suo loco dictum; cum Petro Synnanuvedero ad Dalecarios profugo aliisque.
Vt regem Gustavum apud peregrinos suspectum desinuisum
redderet, vano rumore differebat, quasi rex cum ipso foedus adversus Danos d Germanos fecisset. Ea causa rex Iohannem Thuronis, Iustum Quaditium ad Fridericum regem Daniae 3c Lubecenses mittebat, ad se purgandum explorandum eorum animos de conventu Malmogiensi pr6xima aetate Lubeca habendo num rex ob alias occupat ioneS
237쪽
tiones regni eo eximi non posset. Ad consultandum de his& aliis regni negotiis Arbogae , desinde ob incendium urbis
Athosiae senatum ordines convocat. In horum comenturex graviter expostulabat de variis calumniis er mendaciis inter
plebem de se disseminatis, scelerate consciis, ut is de tentatis iucaput suum insidiosis machinationibus a Severino Norbo, Detra Synnamνedero, M. Canuto . aliis proditoribus: qui motus in regno ' seditiones ciere, aer per eas regem emovcre regno conarentur. Significabat itidem , siqi id esset quod in eius imperio desideraretur aut dist liceret ordinibusis se paratum esse ponκ imperiuras deponere in re ub. per ipsum quin incommodi pateretur. Ordines regni precabantur a rege, ne imperium is ipsos destituere, sed, ut
basienus , eis praeesse vetit. Omnes agniιuros Cr veneraturus regem , qualem Strengnesiae elegissent cui fidem obsequium, Miam , spiritum omniaque quae possiderent confecrare promtissimi essent ue quippe se regis innocentiam, integritatem satis cognitam habere , quιμiud etiam obganniret calumniaci quae nec culminibus rerum parcat. Caeterum scire se , regium esse , ut ille dicebat, benefacere male audires; sed apud malos. a con posse non improbis ob dissimilitudinem morum dis licere. Satis esse quod Deo, conscientiae est bonis Iaceat. Fidem insuper dabant, omnes in pro se quemque connisuros, ne insidiarum structore uspiam in regno tolerentur, sed ut proditores, aliis in exemplum est terrorem,sibi in per- filiae mercedem, severe plectantur. mis eorum precibus, promissis& fide rex adductus retinuit imperium , iterum pollicitus illis sedulam regni subditorum curam Hesensionem, etiam cum propriae vitae distri mine, necesse fuerit, conjungendam. Actum est in iisdem comitiis de annali subsidiis ab ordine equestri in recognitionem possessionum suarum vel haereditariarum vel fiduciario jure acceptarum , ex lege ea regni consuetudine secundum aequam fructuum aestimationem praestandis. Rex Iohannem comitem ab Hotari Iohannem Gothum praesulem psal ad conventum Lubecae cum riderico rege Dania dc Vandalicis civitatibus ex pacto Malmogiensi celebrandum mittit. Verum quum terra iter facere, Severino Scaniam armis insistante, non possent, mari secerunt. Sed adverso vento retenti, ad dictum diem non adsuerunt. Vnde legati Danies adventum eorum praestolari recusantes, a
ierunt Lubeca. Nihilominus legati Suetici literis ad Frideri-
238쪽
cum Symmaniae, lagatos eius moram suam ex sentis ea cauc excusantes , rogant eos revertiis destinatum n sotium una cum ipsis peragere; sed frustra Quum e . go septem hebdomadas Lubreae morati essent, scripto
consignatam adversus Danos contestationem senatu Lu- hecensi tradunt rac pacis ac commerciorum foedus ineunt
cum Vandalicis civitatibus d Hollandis oui pollicentur salem , vinum , annos talia necesseria se regno illaru- ros Conventum etiam , ut tam intra quam extra regnum liber esset commerciorum usus postquam Gusta-Vus cognoverat Petrum Synnanuvederum Ac Canutum a.
pud Montanos, contra fidem Arhosiae datam , latere so- veri, proficiscitur ipse ad Dalecarios, inquisitum causas, cur pactis Athosiensibus non stetissent. Vbi unae lutum, coegerat Qeo nomine graviter obiurgarat , omnes Oniam supplices rogant, fide scriptis 5 ore data , se posterum eratias acturos nec unquam huiusmodi proditores recepturos, sed pro virili persequmuros , Cr omne detrimentum a regno
morituras iam , ut d cedit bonos ii , in He ermisissure sic rex deprecantibus &saniorem mentem promitientibus ignovit sed dicti proditores in Norvegiam aufugiunt securitati istic petendae , fingentes quasi a rege Gustavo proscripti essent, quum Lutheranam religionem amplecti nossent. Fide publica a senatu regni Norvegi- cicillis indulta, ae Gustavus hoc molest fert contra pacta Malmogiensi admissum datis ad eos literis expostulat, cupitque huc ad iudicio sistendum remitti. Quod
tamen non niti sequenti anno factum est. Primo vere Seu rini Norby tribunus Otro Stiggonis,cingenti agmine incursat Scaniam. Alius eius tribunus Severinus Brunius una nave amista duabus celocibus ingressus sinum Calmarie sim, exstensum in urbem Calmariam si sacere & bidui quietem & commearum istic pro iusto pretio pelix. Sed -- les hospites, alienum suum cum maleficio&iniuria pera' .grare, malaque fide pro victu solvere sueti, non admi tuntur 3 nee transitus per istas oras, regi Daniae noxius suturus, illis contra utriusque, D edera permisitis est. Quare versus austrum excurrentes in Lystriam ex elidunt,Solfs
239쪽
ν a. V. asse insequutus Latinscroiianira ferme totam scat iamo cupat, excepta Malmogia a lekingiosis Scanios in suaveiba nomine Christierni adigit. Achatium Bragdium Oim uxore capit , di pro lubitu grassatur, donee soliannes Ramaovum esturamoliatus cum riderici & Vandalse canim eivitatum conjunctis copiis admirans, ingenti eumesiae ad Londiam in Scania adficeret, quinquies mille
hostium caesis. Inde Landscrona obsessa & expugnata, pacem cum Severino fecit ea les , ut Gothlandiam Fri-derico Rex Daniae traderet , sibi Solsssburgum ad ultimum vitae diem haberet Ita Gothlandia sub Daniae potestatem rediit. Prohiberii hac tempestate in Suecia evectio argenti ti vel infecti in maior copia bonae monetae ad pacisin belli praesidia suppeteret. Rex, FH-derico regi Daniae adveruis Christiernum quinque navium classe tribus regni borealibus per Nicolaum Cnipho-vium vim di arma intentantem , desideratas suppetias pro mittit. Anno sequente conventu regni. Muenas indi asas.cto, actum est δε
rege in sede sua firmaro , pravae extraneorum quorundam cupidirutes Imlius reprimerentur. Item de nuptiis inciri earumquin scriριis de utriusque tam oronatim quam
no in comminus Honensibus duretum erat. Sed huied eo in fraudem iaciunt episcopi, reliquus sacer ordo , dum ante eius publicationem praecipiunt ex granariis Ecclesiarum integrum suum falarium , plevi clam authores sunt de redimendis decimis pro exigua pecunia, simioso praetextu , ne deficeret ad sationem sumen rure, Pro
sules itidem 'saliensis , scarissis o strenmensis agitabant animo consecrationem sui de inaugurationem a Pontifice absque regis Gustavi consensu petendam ut ita soli pontifici, non regi obnoxii essent. Iraque rex eos
monet ultori fide boni publici coram agere t nisi dignam insi inini ad Messionem einetere vesint. In dictis comitiis
ot iii in h. Uri conssi mavit di peculiari redemulctinisces sellatione, etianis Alem praestanda: Gripshou
240쪽
M litigiosam possessionem tueri nequierunt, ad se iure haere ditario vendicavit. Hac hyeme de anteactis Iohannes Gothus ducentis equitibus aliorumque ministrorum nobilium plebeiorum longo ordine stipatus,visitabat ecclesias stanto cum apparatu dc pompa, tanquam rex quidam ad militiam aut
lustrationem exercitus proficisceretur. Vincentium vicariam ipsi operam praebentem , adni inistrare quae ad sacra peragenda facerent, jubebat, ipse vero presbyteros interim expilabat. Hoc enim erat ea tempestate episcoporum visitando circuire dioecesses, sub titulo recognitionis ossicii sacerdotum,inspicere decerpere eorum fortunas, sacraeque dignitatis decus in ambitionemri turpem quaestum verterea sed
ne talis videretur, honorisvi moris colore obducere. Dei ex Norlandia redeuntem ad se rex vocans percontatur : quaenam
genuinae ju essent partes ' num Christus Dominius noster jussisset Apostolos aut successores eorum tinta uti pompa ac vanitatιbus Dan ne majora γ' ricviora illis injunxisset Sed praesul parum aut nihil ad rem respondebat. Rex porro, se in . siseris legisse ait Christum jussisse eos praedicare docere populum Dei voluntatem, ' quid credere de Deo, quid sentire de seipsis deberent: Et, quando hinc excessuri sint, tranquilla coocientia est beato fine decedant γ' ut praeean ecclesii pia Cr inculpata vita, librisque populari sermone scri disci ut ab omnibidis intelligi Cretum fri Ela legi possint. Tale quid in aliis rebuspub regnis exerceri Germanos utique, Gallos, Britannos C Bobemos sacrum codicem aliosque utiles libros patria lingua versos buberes sed hic in Suecia nullas plan. eodices in vernaculam linguam xanslutos exstare, nisi memorabilia
S. ivlariae , ut vocant, quibus multa contra . Scripturae mentem
detorta ine sent. Addebat rex, episcopos, canonicos, presbieroso monachos pigros esse ventres: populum non crebrius ad conciones sacras vocare , publice verbum Dei docere , quam quum solen ne majores missae, ita appellant , decantarentur. Quid ergo mirum eje, si populus ad Dei notitiam venire , modum rite Deum
colendi salutis iam discere nequeat ' Non posse non sibi persuadere, quin haec praecipua fuerit causa tot angustiarum s malorum, qκibm patria toties adflicta fuerit Antistes Iohannes Gollius respondebat, sed ficto animo, secum suis ad meliorem mentem
rediturum, omnemque operam Liturum, ut Biblia Suetico ore