장음표시 사용
11쪽
LIbros duos , De Aut benticis Sacrarum scripturarum a psed SS. Patres laetionibus inscriptos , quos P. Fr. Cainsus Innocens Ancudi S. Theologiae Lector composuit, jussu Reverendisi. Patris Magistri Fr. Thomae Ripoli
Generalis nostri Praedicatorum ordinis diligenti animadversione perlegi; cumque eosdem non mediocri sacra eruditione, ingentique argumentationum copia ad rem eone ludendam , nec non Catholicis sensibus unde quaque resertos invenerim, publica luce dignos esse
Dat. Brixiae in Conventu S. Dominici die aci Martii I 747.
OPus De Aulbenticis Saerarum Scripturar m apud SS.
Patres Lectionibus, a viro acerrimi ingeri . . F. Casto Innocente finia ido nuper conscriptum , mandante Rnio P. F. Thoma Ripoli ordinis Magistro, summa animi voluptate Iegi, dc accurate expendi. Est in eo exquisitum disserendi artificium, solida eruditio, tum varium argumenti genus ad rem conficiendam accomodatissimum. Hanc ob rem eximium opus, ct ada mussi ni Orthodoxum publica luee dignissimum ceni eo , quod &Sacrarum Litterarum studiosis plurimum utilitatis, di Cl. Auctori plurimum ornamenti allaturum esse confido a Dat. Brixiae in Conventu S. Dominici die II. Aprilis I 7 7.
Fr. Patitur serasinus Faces πιF. Feripi uiae Lector Ordinis Praedicatorum .
12쪽
O Perii occasio. Eorum sententia, qui Patres Scri
pturae tesimonia memoriter , arbitrario , tumultuario saepesaepius recitasse docuerunt. Pag. I
Duo errata ab iis , qui Sanctos Patres temere Scripturae tesimonia recitasse Munt; Confundunt nempe hodiernos Codices cum Protot is, ct nutias admittere in nostri3 Exemplaribui videntur in ratione exprimendi a prioribus diverstate1. Pag. TCAPUT III.
Alterum eorum erratum, qui Veteres in c/tandis Ser plurarum testimoniis nullam habuisse conjiciunt verborum rationem ', praeconcipiunt nempe , Variantes omner sat in praesens esse notas ac vulgatas. Pag. 23
De sudio ueterum brisianorum erga Scripturaν Sacras: Eorundem ariessus Scripturarum eorruptores querimoniae: Cetera demum, quae manifese indicant, non sensui modo , sed verborum etiam rationem eor ha- .. bere
13쪽
CeDIriores Bibliorum Editores praeconceptum haIuisse Sanctos Patres fuarum adhaessse fallem textubus Ver sonum ; eademque in sentcntia Theologorum praesantissimos versatos. Pag 48
Praestantiores Criticos SS. Patrum citationibus, ceu Ldonea ac tura usos via ad veterum Sacrorum Gisia
cum Lectiones investigandas. Pessima oppositie senten. riae consectaria. Pag
Quid authenticae Lectiones Scripturarum apud veteres Scriptores . Ex multiplici, quae apud Crisianor obistinesat olim , Editionum Bibliorum copia, ct ex ea. rum diversitate , promiscuoque ac simultaneo apud Patres Uu , ortam Lectionum qπα eorum reperitur in operibus diversitatem. Pag
Sanctor Patres non solum in Commentariis ad Bibliis , sed or in Polemicis Lucubrationibus , ct in Homitiis, ut ubicumque se Scripturas citare dicunt, ac ostendunt, textubus, seu Versionibus ac Editionibus adhae. Asse sui3. Specimen Lesilanum facrarum apud Patres ab hodiernis dioersarum,quas cum n er inventis antiquusimis Bibliorum Codicibus, ct cum eorum Lectio nibus mirifice consonare olervatum es, Pag. II a. L L
14쪽
E Nodantur eorum qui Veteres Scripturam temere citasse docent argumenta, ex methodo Patrum ora. toria , exque tesimoniis Veterir Tesamenti ab ipsis mei Amsolis arbitrario, ut Munt, pronunciaris deis rivata. Pag. 133
Scripturarum admixtionem, quam Veterum Lectionibus objiciunt, uti additiones, ac omissiones , ipsis illorum temporum Codicibur , in quibus admixtiones Scripturarum H , additiones, ac interpolationes erant, esse tribuendas. Pag. 146
Primorum Saeculorum Patres, qui interpolatis vitiatisque Scripturarum Codicibus usi aliquando sunt, a Ioannis Clerici dicteriis vindicantur. Pag. I 66
Diversitas Lectionis Capite I. Evangelii Ioannis apud nonnullos Patres ac Veteres asseritur; exque positis principiis non temere O arbitrario contexta, sed ab Exemplaribus nonnullis illorum temporum derivata ostenditur, illuseratur, confirmatur. Pag. 193C Αω
15쪽
Qubae pro arbitraria apud Tertullianum laudati eomiamatis Lectione feruntur argumenta Disuntur , en in dantur , evertuntur penitus. Pag. 2Is
uibus de caussis factum, ut nonnulli cum Graecι , tum Latini Evangeliorum Codices priore Capite Ioannir, usurpatam ab Irenaeo, Tertulliano, Cbos omo, M. gilio Tamense, Augusino Ioanne Damasceno continereet Lectionem. Pag.
Ex Lectione antlauusimi Veronensit Evangeliorum MLCodicis , quae cum citatione Patrum consonat, idoneum fumi fundamentum, ut Evangeli'c verba eorex Codicibus recitasse fatuamuM. Pag. 249
Cl. Natalir Argonensi, eiusque Interpretis de Patrum citationibus sententiae, quibur in utraque Commentarii parte disputata major in luce collocantur, comfirmantur vehementer, atque propugnantur. Pag. 237
16쪽
SACRARUM SCRIPTURARUM APUD SS. PATRES LECTIONIBUs
Operis occaso. Eorum sententia, qui Patres Scripturae testimonia memoriter, arbi
trario , tumultuario , saepe saepius
recitasse docuerunt. um specialissimum animadvertissem in ope.
ribus Tertulliani locum , ubi nempe Ioannis verba ex Capite primo Evangelii ita commemorat, sui non ex Ianguine, neque ex Noluntate carnis, neque ex voluntate viri , sed ex Deo natus es , quae Christo eiusque generationi asserit; animum adieci , caussam ut inquirerem , cur ista Lectione uteretur; cumque eam haud semeI omen. dissem etiam apud Irenaeum , rursus apud A uet rem Dialogorum de SS. Trinitate , qui Athanasio tribuuntur; ad eandem demum allusisse comperiissem alios Patres ; in suspicionem descendi , aliquam fulcse olim , innumeras inter quae Hieronymi, & Augustini tempore in Ecclesia circumferebantur, uti anteriori etiam aetate, Versonem , in qua verba I annis illa ita esterrentur : quod commodum confir- A mare
17쪽
2 mare vaIui celeberrimo vetustissimoque Veronensis Eeclesiae M S Evangeliorum Codice , in quo apertissimis conceptum verbis legimus: Qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carniε , neque ex volsntare viri , sed ex Deo natus es. Modum etiam adieci, quo ei forma. ri Latino ab interprete Lectio illa potuisset , etiamsi fontes, Graeci nempe Codices, non aliam quam Vulgatam exhibuissent Lectionem : quae tamen omnia peis ne in apertum protuli. Sed placuit Amico mnium suavissimo Petro Barzano, Brixiano Presbytero, Linguarum peritia claro, suam ad me dare editam Epistolam, humanitatis & eruditionis testem , in quam eas omnes ea de re coniectationes oppugnat . Equidem fateor, α'κριβως a Barzano disputatum, nisi sua inter argumenta illud etiam protulisset, Patres scilicet memoriter, arbitrario. tumultuario Scripturae testimo. nia recitare solitos fuisse; ex quo colligeret , haud ur.
gendam Tertulliani, Irenaei, Vigilii Tapsensis , sive
Auctoris Dialogorum de S S. Trinitate, aliorumque auctoritatem ; nec illorum ex Lectione inserendum, aliquam fuisse , vel infinitas inter quae circumserebantur olim , Catholica probatam in Ecclesia versionem, quae illa ratione legeret; nullius demum ponderis habendum Veronensem Codicem . Potuissem , fateor , coniectationibus amici opponere
coniectationes, suspicionemque vindicare meam. Veis rum, quia de ceterorum utilitate magis, quam nostris de assertis esse solliciti debemus; opusculum hoc,
quo datum esset modo, concinnare statui, ut tam periculosum systema, venerationi, quam Patribus ac Traditioni debemus, adversum, oppugnarem , authenti. casque eorum in operibus vindicarem Scripturarum Lectiones. Vacat iam vero eorum testimonia in medium prostrae
18쪽
ferre, qui memoratam de illa Patrum methodo opinio.
nem invexerunt, ne, non tam adversus intemperantiores quosdam, magni licet nominis, Criticos,quam ad ver sus Cl. Barzanum, pugnam committere videamur. E rum verba recitabimus, de quibus Barzanus ita num .Epistolae suae III. s quotiescumque, inquit, aliquem Seripturae textum Patres recitant, eum, proser in Codicibus e flabat,adamussim ct religiose repraesentarent, quod aliter ab aliis citatum invenimus, aliter quoque ab aliis Iectum merito diceretur. Verum ad citariones quod a tinis tinet, inquit Auctor Artis Criticae duo sunt anima disse vertenda; nimirum saepe Veteres ex memoria Iocari recitare; quo fit, ut synonyma synonymis facile sub.,, stituant , & in ordine verborum nonnihil mutent. Deinde, eos saepe sensum potius quam verba ipsa ,, proserre. Itaque varietas citationum non potestis semper urgeri quasi varietas Lectionis , quae essetis in Codicibus, quibus Veteres utebantur. Vide Vota. men II. pag. 39 I. ubi cautiones etiam , in eorundem Translationibus adhibendae, tempestive subduntur. Eadem fere Bibliothecae felectis omo XUI. rei caussas in. super artingens: Vlt y a peu de fonds a faire fur ces preis is ten 'dues diverses Leςons , tiroes des anciens Peres. M Ce n' est pas, qu' il n y ait des occasions , od iis is paroissent plus textuaires, qu' en d ' a ut res ἔ maisis il est bien difficile de donner des regles la .dessus, par-
, , ce qu' iis citent presque to uio urs t 'Ecriture tumulis, , tuario, Par mem Oire, ou par accomodation. Οuri tre te gente de ce tems.la , la rareth des Manu serit ,. & les coniunctures difficiles , ou ces fa inis hommesis se trou volent, ne leur permet toti pas, comme a nous, , , d' a voir sans ceste un Nouueau Testament devant, , les yeuX , quand iis ecri volent. Quae quidem verba,
tametsi in Cleriei Bibliotheca legantur , Clerici ta-
19쪽
men non sunt, uti excidit Barrano, sed Domini L ' En fant , cuius animadversiones ad Novum Millii Testa. mentum in laudato Bibliothecae Tomo edidit Batavus
Prosequitur Bartanus et Eandem citandi rationem in Patribus, sed tamen parcius , agnoscit oe Joannet Morinus; citarionum, quas ipsi, divina referenter oracula , suis in operibus adbiluerunt, a fac ro Bibliorum textu discrepantiam sequentibus etiam ea sis adscribens s quod memoriter deseribentes, dictionem dictio. is ne aequipollente Permutaverint ; aut sensum eadem is memoriae caussa , de verbis parum solliciti , quod ,, tamen raro admodum contingit, sectati fuerint; velis quod verbis suis verba Seripturae inserentes, dictio. num casus, numerosque , ut reliquo contextui ac- commodarentur, nulla sensus iactura, mutaverint; ,, vel quod sententiam, aut periodi membrum , quo- ,, niam ad caussam nihil conduceret, brevitatis caussari omiserint , quod sane ab Ecelesiasticis Tractatori-- bus, & antiquis , & neotericis quotidie praestatur. De Hebraei Graecique Textus integritate Lib. I. EX-ercit. 9. Cap. 4. num. Σὶ Eandem cantilenam reliqui doctiores Critici , quorum scripta quisquis legat , nemo ausit dicere , ipsos illam insonum diveri arum copiam, aut ignorasse , aut ad eam nequaquam animum applicuisse , cum Scaluero ea nunt er Simonio. Insar omnium, ut hunc etiam proferam, Joannem Frichium habere possu- mur , Commentationis Theologico-Criticae , quae non multis ab hinc annis Ulmae prodiit , Editorem. Hic ubi de Patrum allegaticnibus loquitur Cap. II. F. 2I. M multum sibi. , ait, haud raro indulgere priscos Do- ,, etores, aut memoriae fisos nimium, aut dicta plu- ,, scula commiscentes in unum , aut cum glossis pa- raphrastice quaedam ad scopum aut caput quaestio
20쪽
so nis applicantes: aliter ae in Codicibus , quos forte
,, non habebant ante oculos cum scriberent, reperie. M bantur . . . . Oratorum autem methodur , de servanda fuis in orationibus diligentia non valde Iaborantium, arden ue adversarios vincendi omni conatu propositum,
si pariter in iis, qui primis Ecelesae saeculis floruerunt,
admittenda sunt, in eorum etiam citationes interdum insuere potuerunt. Hinc vitio vertitur ab aliquibus Dan.
ni Mitiio , quod nimium Patrum allegationibus saepe tribuerit, aliter ut se gereret, eo cujus suasu opus illud triginta annorum fusceperat , monente : vid. Prolego. Inen. N. T. Villian. Hinc Brugensis , rese Simonio Differtatione Critica de US. N. T. Nicolaum Z erium carpens in que accusans, d' a voir et abii peu iudicieu.is sement de certaines tesons fur des passages des Peres, is oli iis ci ont cith que te sens de I' Ecriture, & nonis Pas les propres termes , addit, quSin' est pas sux,, de prendre mur regie leurs citations: ad remque ranisdem Massuetus Ernesum Grabium, eum ipsum, qui ex duobus, quae affert , Irenaei , ac Tertulliani Iocix varium certo Leritionem ad ruit Irenaeum nempe legisse ἐγενν os pro εγεννηΘησαν ,& Tertullianum , natus es
pro nati sunt praecipue sugilia ην , quisquis , ait Differt. III. in Irenaei Libros art. I. num. Io. prudens est ,
A & in Lectione Patrum tantillum versatus, abstinetis ab ejusmodi iudiciis, ne temeritatis notam incuris
Hucusque Barzanus, magna, fateor, nomina sequutus, qui & alia eandem in rem afferre potuisset , sive eorundem, sive aliorum testimonia . Clericus certe ubicumque de hoc agit argumento istud in medium pergit producere effatum; nam & Tomo XIX. Bibli theca: Novo. Antiquae pag. 388. de Epistolis agens Bea.