장음표시 사용
41쪽
26 uti Patres reserunt, in Variantibus exhibeant; itaque nulla fuit umquam Editio, quae more Patrum legeret, aut nullam habuere Patres verborum Scriptu
Quam pretiosum, vetustissimumque sit Evangeliorum Exemplar MS. quod in Brixiano nobilissimarum Virginum Sanctae Iuliae Monasterio adservatur , late ostendit Cl Abbas Philippus Garbellius in Epistola ad Iosephum Blanchinum Veronensem , quam i ste publiei iuris secit primo Veterum Sacrorum Bibliorum
fragmentorum Tomo. Exemplar illud pretiosissimum ex antigraphis illis manasse arbitratur Garbellius , quae non solum Hieronymi tempora, sed Hilarii Pictaviensis praecesserunt; quum facies ipsa , tum loci aliquot, quos diligentissime excussit , id manifestissime evincant. Huiusmodi Codicem tamen neglectum& ignoratum adhuc, dolet eadem in EpistoIa hisce verbis Cl. Vir. Codicem sum , ad haec usque tem. pora , Criticorum Sacrorum nemini inspectum fuisse , certe a nulla studiis adhibitum, illud argumento esse
potes , quod inter tot alios ab iis memoriatog , unde Variantes Fauferunt , ne unum quidem videas , qui aliquam inde pretulerit. Solus, quod sciam, Paulur Galleardus CL concivis meus, unam ct alteram n bis eae hibuit in elegantissima Editione operum Gaudentit; quam profecto auctiorem multo , praestantiorem- qtae erat nobis diaturus, si non alieno arbitrio uti, fessust, edere opus egregium, non festinare debuisset. Mibillonius ipse, in itinere quod per Baliam insiluit,
cum Brixiam inviseret, omnes basce vetusti aevi rei quias clam habuit, nemine e nostratibur facem prae ferente. De quo equirim inter amicos saepe eramqπesus uod non bas etiam, una eum tot aliis Urbium
clarissimarum , immortalibus scriptis commendasset Po-
42쪽
27 fleritati. Verum nune tandem egregie actum nobiscum video, ne omnem antiquitatum norarum memoriam deis heremus externis ingeniis; ct quam in uno Matthaeirextu ab altrice Litterarum , atque Artium Galila
olim accepimus, hanc illi Italia nora , ct quidem eum faenore , ut aliquando gratiam rependat. Profecto, si quis perlecto Itinere Italico Mabillonii, animadverterit, ipsum, laudatis Brixianae Urbis aedificiis, testari, nihil se pro iludiis suis eadem in Urbe invenis. se; nonne iure ac merito inferre posse videretur , nullum esse ibidem revera Μ S. Sacrum , nullum Evangeliorum Codicem p Itaque aliquem apud Patrem Evangelii testimonium inveniens, uti in Exemplari ex se at M S. S. Iuliae, illud diceret arbitrario a Patre illo excogitatum . Utrumque prosecto falsum ; quod
e principio non vero ratiocinaretur; Variantes ne mispe omnes sat in praesens notas, editas, ae pervulgatas esse. Admirationem omnium rapuit Flaminius Nobi.
lius, quum in Adnotationibus ad LXX viralis Interia pretationis Versionem, quam edidit, tot adtulit veterum Lectiones Patrum, ratione exprimendi inter se diversas, quae cum adhuc reliquis vetustissimis Codi. cibus consonabant. Quot, pota Flaminii labores , inventae rursus atque editae LXX viralis Interpretationis Variantes t Quot comparent in Editionibus Lamber. ti Bos Franequerensis Prosessoris , & Ioannis Iacobi Brettingerit Quot in laboribus Mont fauconianis, qui& in Praeliminaribus ad Exaptarem suam,non omnes adis huc tamen Variantes edidisse se sincerissime fassus est Caremus plurimum hisce in Regionibus Editionibus Graecis Novi Testamenti Stephani Courcellaei. Quot
earum in margine feruntur variantes t Fragmenta pretiosissima, in lucem nuper emissa a Cl. Blanchino , moXque emittenda , nemo sane noverat. Revocabit
43쪽
28 ille in dias luminis auras, typis videlicet consignabit vetustissimum Exemplar Ueronense Evangeliorum . Tunc non amplius ignorabitur Lectio apud Ioannem
natus es; quodque novum erit, fiet tandem canum ,& sortas Ie tritum; quique Syllogas Variantium postmodum concinnabunt, hanc etiam memorabunt Lectionem, unde evanescat tandem admiratio.
Haud mirum igitur , quod Millius , Waltonus , citeri, de illa ne verbum quidem dixerint. Falsissimum sane argumentum ; ceu Uariantes omnes illi retulissent. Clericus in Excerpto Tomi I. Editionis LXX. ab Grabio illustratae, Tomo Bibliothecae Novo. Antiquae XX. pag. 3r. de Variantibus loquens, ab isto recensitis , a Waltono praetermissis , haec habet: On au- roit pu dire, que cela n'etoit par necessaire , puisqu' onavolt deja fait imprimer tes Uarietet dans la Polγ- glorie d' Angleterre . Mais it repond, que lex Uariet ern'I ont pas ete bien rapportees ; soli par la Dute des primeurs; Dit par celle du DoLyeur HuUs, qui neus avolt par copices riser correctement. Et pag. 39. II produit tin Catalogue des Lecons δε MS. Alexandrin, qui font fautives , Ou omises dans la Potnlotte de Lon-drer, o qui font en tresviriand mmbre. De III. vero agens Codicis i Ilius parte haec iterum idem Scriptor ἔDans les Protegomenes de ce Volume, on F trouvera leg rieter de Lecture δε MS. d' Alerandrie , qui ontete omises , ou mal exprimFes dans la Pol lotte de Londret. Quare & Simonius, Dissertatione de MSS. Novi Testamenti pag. 6 I. Avant que nous e sonν con nousance δε MS. d' Alexandri e , qui es en Angleterre, ct qui s 'aecorde si Duvent aver notre Uerson
Lecons ae I' Exempla ire de Cambrige , les quelles sontpresentement confirmees par l' Alexandrin. Denique pag.
44쪽
29pag. 147. eiusdem Tomi scribit Clericus: Les LXX.ont eraduit fans aucun fenr rasonabis, fel n le ΜS. Roma in : ου' καλον . Mais felon I' Exemplaire d' Alexandrie, iI I a , άκ αλος . La differente Lecture de ee m. a ete omise , dans la Polnuite de Londres. Si adeo pretiosi Codicis quem Angli possidebant, possidentque , tot omissae Variantes; quo iure quaeras in opere Waltoni Lectiones omnino omnes Codicum E. vangelicorum δQuid λ quod idem ille Grabius, qui se locupletiorem credidit Waltono , inopiae cognitionis veluti postulatur, relate ad nonnullas Lectiones sacras ;quod nempe veteres quasdam ignoraverit Scripturarum Versones . Christianus Benedictus Michaelis Epistola ad LacroZium , quae CCXXI. est Tomi I. Thesauri Epistolici Laeroetiani , haec eiusmodi de rescribebat : Observavi, complura Grabium in erratis posuisse ct expunxisse , quae tamen sic, ut ille in Alexandrino Exemplari scripta repererat, etiam ab AEthiopi co Metapbrasse lecta fuerunt; quem si consuluisset , rerenturus fuisset, opinor, non pauca quae rejecit; quippe quae dudum a prisco jam tempore in Alexandrinis Eclesiis Ac lecta fuisse, A thiopis concentur docet. Equi isdem, si veteres orientales Bibliorum Uersones calleremus, AEthiopicas nempe, AEgyptiacas , ceteras ab Exemplaribus olim Graecis derivatas ; clarius haberemus lumen, unde dignosci posset, Sanctorum Pa trum Leetiones, quas arbitrarias dicimus, eiusmodi non esse, sed ex opposito, etiamsi a nostris dissentiant, Cum veteribus tamen consensisse Editionibus. David mil-Κ insus in Epistola ad LacroZium data , qua
CCCXVI. est Tomi I. Iaudati Thesauri LacroZiani , de Praefatione sua agens ad ΙU. Evangelia AEgy- Ptiaca, inter cetera, se in illa egisse fuse seribit de
45쪽
hujusmodi , ut ita dicam, authenticis Variantibus.
Loea , inquit, Novi Tesamenti a Patribus V. priorum Saeculorum allegata conquiram, quae eum Vesone IE-gyptiaca concordant, oe a communi Graeca recedunt. De veteribus Novi Testamenti Versonibus agere instituerat Lacrozius, ut ex I heodori Hasati Epistola eruitur ad ipsum data. Nescio an promissa solverit. Illud certum est , horum inopiam monumentorum , ignotas videlicet adhuc esse multorum Codicum Leactiones, in caussa esse, cur Patrum de citationibus indecora adeo levitate iudicemus Millius , fateor, infinitas prope collegit Patrum citationes, seu Lectiones; qua in re nimius etiam fuisse videtur, citationes εarbitratus, quae allusiones tantum erant aliquando , apertissimae Paraphrases, aut stylus tantum, ut ita dicam, Scripturalis. Verum abest adeo, ut omnes re
censuerit, ut ita eius de labore scripserit demum Clericus Latina in Epistola , quam ea de re edidit, in. seruitque Tomo Selectae Bibliothecae XVI. Vir doctis
fimur , in Prolagomenit , antiquiores quinque Patres Graecos o Latinos recenset, ostenditque quaenam variae Lectiones ex iis hauriri queant. Qua in re laborigiam sane oe diligentem operam curiosis ejusmodi rerum navavit . Verum ut minime exhauserit quod in hanc rem dici p ruerat , nec in variis Lectionibus textui subjectis omnia adnotarit; nihil vetat, imo conducit, in lucem ab eo omissa proferri, ut paullatim , plurium flu- δεο ct labore, pUst variarum Lectionum Novi Testamenti collectio ad perfectionem adduci. Plurimas heinc Methodii atque optati Lectiones a Millio omissas adnotat idem Clericus, quas, invitus licet, cum Codicibus, qui ab hodiernis discrepant , consonasse fatetur Non omnem scrutandi materiam , relate ad Textum Sacrum, Criticis a Cl. Μillio praereptam esse e-
46쪽
31 vine it Ludolphus etiam Κusterus in Praefatione ad Miltianam Novi Testamenti editionem I post quam Christophorus Mattharus P fassius de Variantibus No vi Testamenti Lectionibus iterum egit. Quin & Tomo Anecdotorum Griecorum III. quae ex Codd. MSS. in lucem princeps edidit Ioannes Cnristophorus molfius Hamburgi, collationem habes IV. Evangelista. runa cum duobus Codd. MSS. Evangelia IV. tantum exhibentibus, ubi & Lectionum exstant Varietates , ut Collector monet, a Millio minus observatae. Quid mirum igitur , quod Lectionem etiam Millius omiserit Tertullia natam 3 Ignoravit ille M S. Veronense ;quod unum in caussa est, cur eam non retulerit. Hujusmodi Codicum ignoratio, vel apud doctiores Criti. corum filios , si milium erratorum origo est , fuitque semper. Ne a proposito divertamus: Eusebius I.ibro III. Historiae Ecclesiasticae Cap. 36. de Citatione a gens Evangelii quam in Epistola Ignatii ad Smyrnaeos reperit, eaque a Vulgatis Codicibus diversa , mirari visus eth. Ita ille siquidem e ὀ d.' αὐάς σμυρναοις
tius γ in Episolis ad Smrnaeos de Servatore nostro. D. quens, quaedam ejus verba recitat, quae unde acceperit , ignoro. Ego vero, inquit, post Resurrectionem Dominum ipsum in carne apparuisse scio; ct credo. sui cum ad Petram ct ceteros ejus Comites accessisset, dixit illis : Aprehendite , contrectate me, O videte , quod non sum incorporeus Spiritur. Qui haec Eusebii tantum legeret, consequi videretur posse, Ignatium ex aliqua Traditione potius, quam ex Codice verba Domini al-
47쪽
3 2 legasse. Uerum ea protulit Eusebius, quod Hebraicum ignoravit Nazaraeorum Evangelium ; quod iam Viri Clarissimi ostenderunt. Hieronymus quippe de Ignatio scribens in vitis Virorum Illustrium, ipsissima verba reseri, de Evangelio, inquit, quod nuper a me translatum es , & in Prooemio in Lib. XVIII. Isaiae, subdit : Quum enim Apostoli eum putarent spiritum,
vel, juxta Evangelium quod Hebraeorum lectitant Nazaraei, incorporale Daemonium, dixit eis cte. Si Euse bium latuit Na Zaraeorum Codex ; qua arrogantia veterum omnium Lectionum cognitionem nobismetipsis asseremus, quum tot deperdita sint antiqua Exemplaria, totque, iudice Pfalso in Praefatione Dissertationis De genuinir Novi Tesamenti Lectionibus , delitescant adhuc in oriente, quorum ope fides Patrum in Iatione citandi, atque diligentia posset patefieri e Iterum dicimus, difficile nimis, ac fere impossibule, omnia videre, Omnia colligere ac memorare .
qu' il ne commette des grandes omissions , dans unRecueil , comme celsi ci. Quod si ita se res habuit
in editis operibus ; quid in eruderandis ΜSS. cogitandum
48쪽
3 Idum 8 Quanto maior dissicultas i quam impervius labori quanta uberiore copia omissiones lIn eorum prosecto sententia numquam esse aut potui, aut potero, qui satietatem demum rerum, ac inventorum obtendunt; quare tandem consequatur, ut de veritate aliqua , etiam Historica, primum dete-Jenda, enucleandaque, sero hoc tempore desperemus. am enim , si ita , uti Definitores isti statuunt , res est, valedicamus Litteris; non amplius scribamus Libros; nil inquiramus amplius; & quod aliqui, in suae
vindicias inertiae socordiaeque, faciles repetunt, dicamus etiam nos, Omnia videlicet iam dicta , omnia discussa esse, occupata omnia, nihil reliquum adhuc
esse, de quo iure ac merito esse solliciti possimus; stulatum denique aliqua de eruenda veritate adhuc cogitare : quare omnes in id curae datae sint protervis in marire Creticum portare ventis. Verum, non ea erat in
49쪽
ga de avaravant ἰ qui fervolent infiniment a eon'-mer, ou a eclaircir ce qu' un aut re Auleur avolt dii r ue ceux la meme, qui elotent capastes de bien entenis dre P Antiquite , ct qui avolent tu un Auleur plu*urrois, ne la solent pas d' di trouter des endrotis, ou iisn' avolent pax pri1 garde , quioavolent besein de correction : ou de decouvrir des correctioni tresfures, qui ne Durs eloient pas venu83 d' abord dians P EDrit. Quedans Ia Geouverte de ces fries des chsses, it I avolt uneespere de bonbeur, qu ' on n' avolt pas toQburs ; qu' enis' les MSS. mirax examinet, oe Ier anciennes Edntions , Durnisolent der nouvelles manseres de ure , auxque iter ou u avolt pas pris garde auparavant. Non iam igitur est mundi finis ; proindeque MSS. ope, quae adhucdum e latebris eruuntur , ct sagaci aliis qua animadversione facta locis , quae praeteriti Scriptores intacta reliquerunt, aliquam, levem saltem , possumus in apricum producere veritatem , novas de tegere Sacrorum Exemplarium veterum Lectiones , eas demum invenire, quas SS. Patres, aliter atque nos legentes, recitarunt. En i quod in admonitione
in geminas S. Hieronymi Praefationes in Librum Paralipomenon, & Libros Salomonis iuxta LXX. votis conceperat Martianaeus , se demum consequutum Iaetatur Blanchinus .Quum enim Hieronymiana LXX. Versio, si Psalterium & Iobum excipias ab univeriss s Scriptoribus rerum Hieronymianarum penitus deperdita asseveraretur; ipse partem non modicam tanti thesauri in pluteis insignium Bibliothecarum , dum evolvendis Sacrarum Scripturarum Codicibus operam daret, se reperisse, gaudio, quod modum nescit, testatur in Epistola ad Ioannem Chrysostomum Scholarum Piarum , quam in primo laudato edidit Fragmentorum Tomo. Quot Graecorum Latinorum.
50쪽
ve mediae aetatis Catenae amplissimis in Bibliotheeis fulvere consepultae iacent ; quo de queritur Petrus ethesi rus, in Libro de optima legendorum Patrum methodo, Parte II. Capite duodecimo i Sed fac , nec inventas in Codicibus Lectiones, quae Patrum Citationibus respondeant , nec futurum ut inveniantur; numquid inserendum e non fuerunte Minime sane. Quot enim mille de caussis Codices perierunt λ Iam nec prophani Scriptores testimonia deperditorum Auctorum legisse dicendi sunt, sed arbitrario rectistasse, quod nulli bi gentium Lectiones illae aut editae
sint, aut futurum se , ut olim typis valeant consignari. Haec adeo manifesta sunt, ut, quamvis integrum hisce de rebus scribere facile esset Commentarium , pudeat me tamen di adeo multa repetere passum esse; quum tam lucidam veritatem tetigisse solum & in mentem revocasse, plusquam satis esse videatur.
De sudio veterum Chrisianorum erga Scripturas Sacras : Eorundem adversus Scri
pturarum corruptores querimoniae: cetera
demum , quae mani sese indicant, non femfus modo , sed verborum etiam rationem eos habere debuisse.
Si Criticis igitur quibusdam, eorumque sententiae
standum esset, qua Patres memoriter , tumultuario, arbitrario Scripturarum citasse verba con