Acta Synodalia Sacrosancti Concilii Oecumenici Vaticani II: Periodus secunda, pars I

171쪽

η decembris I96I, Typis Polyglottis Vaticanis 196 I; Relatio card. Iacobi Lercaro coram Summo Pontifice die 1 I novembris habita de laboribus peractis, Typis Polyglottis Vaticanis 1963.

Em.mus card. P. D. Augustinus Bea verba conclusiva de universo schemate de Oecumenismo dixit, et exc .mus P. D. Franciscus Hengsbach, ep. Essendiensis, relationem legit circa schema de apostolatu laicorum. Hora 11,49 secretarius generalis communicavit Summum Pontificem coram se admisSUrum adsignatores locorum simul cum secretariis Patrum Conciliarium sequenti die, hora 19. Moderator Patres allocutus est gratias illis agens. Reposito S. EVangelii codice, em .mus card. P. D. EUgenius TiSSerant preceS AgimuS..., AngeluS. . . recitavit, et congregatio generalis hora 11,I6 finita est.

174쪽

SESSIO PUBLICA II

die 29 septembris 19631. Processio et Missa

Dominica 29 septembris 196 I, in festo S. Michaelis Archangeli, hora 9, Concilii Oecumenici Vaticani II periodus altera sollemniter in

choata eSt.

Summus Pontifex, in Aula Paramentorum sacris vestibUs asSUmptiS, comitantibus cardinalibus tantum, dum ceteri Patres sua quaeque loca in Aula Conciliari occupant, ingressum fecit in Basilicam Vaticanam, dum chorus Cappellae Sixtinae cantat hymnum Ave maris stella Perosi), Patribus alternantibus modo gregoriano. Finito hoc hymno, idem chorus cantat antiphonam Tu es Petrus Bariolucci). Summus Pontifex, Basilicam ingressus, e sede descenSUS, accessit ad altare et, super faldistorium procumbens, hymnum Ueni Creator Spiritus incepit, cantoribus prosequentibus polyphonico modo, auctore Bariolucci, alternatim cUm populo, modo gregoriano canente. Post hymni cantum, Pontifex recitavit versiculos et orationes: Summus Pontifex: Protector noster aspice Deus. Et respice in faciem Christi tui. Emitte Spiritum tuum et creabUntUr. Et renovabis faciem terrae. Mitte nobis, Domine, auXili Um de Sancto. Et de Sion ruere nos. Ora pro nobis, sancta Dei Genitrix.

Ut digni essiciamur promissionibus Christi.

Domine, exaudi orationem meam. η Et clamor meus ad te Veniat. Dominus VobiScUm. Et cum spiritu tUO.

175쪽

Oremus: Deus, qui corda fidelium ...

Deus, refUgium nOStrum et VirtUS ... Actiones nostras . . . Per Christum DominUm nostrUm.

Cantores . EXaudiat nos omnipotens et misericors Dominus. Et custodiat nos semper. Amen.

Deinde, consUeto ritu, Missa Pontificalis celebrata est de Dedicatione S. Michaelis Archangeli a P. D. Eugenio card. Tisserant, ep. Ostiensi, Portuensi et Sanctae Rufinae ac sacri cardinalium collegii decano, ministrantibus Plinio Pascoli, presbytero assistente, Petro Altabella Gracia, diacono, et Ioseph Alum Pentini, subdiacono. Durante Missa, chorus Cappellae SiXtinae exsecutus est serie, Agnus Dei Missae Papae Marcelli, auctore Palestrina, et moletum Exaudi nos, Domine atqUe antiphonam O Sacrum convivium, auctore Bariolacci . Missa expleta, benedictio a Summo Pontifice impertita est.2. Secundae sessionis inchoatio et fidei professio Post Missam, secundae periodi Concilii prima seXSis inchoata est. SecretariUS generali S, eXc .mUS P. D. Pericles Felici, arch. tit. Samosa- tensis, S. Evangelii codicem super paratum thronum statuit, dum chorus Cappellae Sixtinae cantat Bonum est confiteri Domino, auctore Palestrina.

Interfuerunt 2.271 Patres, nempe 68 cardinales, T patriarchae, 10 primates, 39I archiepiscopi, 1. 630 episcopi, 10 abbates nullius, 14 praelati nullius, 61 praefecti apostolici, J6 superiores generaleS. Summus Pontifex, genuflexus ad sal distorium, sollemnem fidei professionem pronuntiavit:

si Ego, Paulus, Catholicae Ecclesiae Episcopus, firma fide credo

et profiteor omnia et singUla, quae continentur in symbolo fidei, quo sancta Romana Ecclesia utitur, videlicet: Credo in unum Deum Patrem Omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium. Et in unum Dominum Iesum Christum, Filium Dei Unigenitum. Et eX Patre natum, ante omnia saecula. Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero . Genitum non factum, consubstantialem Patri: per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines, et propter nostram salutem descendit de caelis. Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine, et Homo factus est. Crucifixus etiam pro nobis: sub Pontio Pilato passus, et sepultus est. Et resurrexit tertia

176쪽

SESSIO PUBLICA II

181 die; secundum Scripturas Et ascendit in caelum: sedet ad deXteram

Patris. Et iterum Venturus est cum gloria iudicare vivos et mortuos:

cuius regni non erit finis. Et in Spiritum Sanctum Dominum, et vivificantem: qui ex Patre Filioque procedit. Qui cum Patre et Filio simul

adoratur et conglorificatUr: qui locutus eSt per Prophetas. Et Unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem peccatoriam. Et eXpecto resUrrectionem mortuorum. Et Vitam VentUri saeculi. Amen. Apostolicas et Ecclesiasticas traditiones, reliquasque eiUsdem Ecclesiae observationes et constitutiones firmissime admitto et amplector. Item sacram ScriptUram iUXta eUm sensum, quem te it et tenet sancta mater Ecclesia, Cuius est iudicare de vero sensu et interpretatione sacrarum ScriptUrarUm, admitto; nec eam unqUam, nisi iuXta unanimem consensum PatrUm accipiam, et interpretabor. Profiteor quo e septem esse vere et proprie Sacramenta novae legi Sa Iesu Christo Domino nostro instituta, atque ad salutem humani generis, licet non omnia singulis, necessaria, scilicet Baptismum, Confirmationem, Eucharistiam, Poenitentiam, Extremam Unctionem, ordinem et Matrimonium; illaque gratiam conferre, et ex his BaptiSmm, COnfirmationem et Ordinem sine sacrilegio reiterari non posse. Receptos quoque et approbatos Ecclesiae Catholicae ritus in supradictorum Omnium Sacramentorum sollemni administratione recipio et admitto. Omnia et SingUla, Dae de peccato originali et de iustificatione in Sacrosancta Tridentina Synodo definita et declarata fuerunt, amplector et recipio. Profiteor pariter in Missa offerri Deo verum, proprium, et propitiato' rium Sacrificium pro vivis et defunctis; atque in sanctissimo Euchari-Stiae Sacramento esse vere, realiter et substantialiter Corpus et Sanguinem Una cum anima et divinitate Domini nostri Iesu Christi, fierique

conversionem totius Substantiae panis in Corpus, et totius substantiae vini in Sanguinem, quam conversionem catholica Ecclesia Trans Stantiationem appellat. Fateor etiam sub altera tantum Specie totum atque integrum Christum, verumque Sacramentum sumi. Constanter teneo PUrgatorium esse, animasque ibi detentas fidelium suffragiis iuvari. Si militer et Sanctos una cum Christo regnantes venerandos atque imocan-dOS OSSC, COSque orationes Deo pro nobis offerre, atque eorum Reliquias eSSe venerandas. Firmissime assero imagines Christi ac Deiparae semper Virginis, nec non aliorum Sanctorum habendas et retinendas eSse,

atque eis debitum honorem et venerationem impertiendam. Indulgentiarum etiam potestatem a Christo in Ecclesia relictam fuisse, illarumque usum Christiano populo maxime salutarem esse assirmo. Sanctam, Catho-

177쪽

licam et Apostolicam Romanam Ecclesiam, omnium Ecclesiarum matrem

Caetera item omnia a sacris Canonibus et Oecumenicis Conciliis, ac praecipue a Sacrosancta Tridentina Synodo et ab Oecumenico Concilio Vaticano I tradita, definita ac declarata, praesertim de Romani Pontificis Primatu et infallibili magisterio, indubitanter recipio atque profiteor;

simulqUe contraria Omnia, atque haereses quascumque ab Ecclesia damnatas et reiectas et anathematizatas, ego pariter damno, reiicio et anathematigo. Hanc veram Catholicam fidem, eXtra quam nemo Sal VUS eSSepotest, qUam in praesenti Sponte profiteor et veraciter teneo, eamdem integram et inviolatam usque ad extremum vitae spiritUm, constanti S-sime, Deo adiuvante, retinere et confiteri, atque a meis subditis, vel illis, quorum cura ad me in munere meo spectabit, teneri et doceri et praedicari, quantum in me erit curaturum, ego idem Paulus VI, Episcopus Ecclesiae Sanctae, spondeo, voveo ac iuro. Sic me Deus adiuvet, et haec sancta Dei Evangelia n. Dein Summus Pontifex ad thronum reversus est et illi praestita est oboedientia a PP. DD. cardinalibus, a patriarchis, a duobus tantum, nomine ceterorUm, eX archiepiscopis, episcopis, abbatibus et generalibus ordinum, et a secretario generali Concilii. DUrante oboedientia, chorus Cappellae Sixtinae cantavit Oremus pro Pontifice nOStro Paulo. . . Finita oboedientia, exc .mus P. D. Pericles Felici, Concilii secretari US generalis, e SUggestu monuit: Venerabiles Patres qui nondum emiserunt professionem fidei velint nunc mecum emittere. Quando pronuntiabo ultima verba, nempe: si Spondeo, VOVeo aC iuro ... D, mecum

OmneS eadem Verba repetent, elata parumper voce. Deinde, in folioqUod crastina tradetur, Subscriptionem suam apponent et tradent idem

folium assignatoribus loci. si Ego, Pericles, archiepiscopus tit. Samosatensis, firma fide credo et profiteor omnia et singula quae continentur in Symbolo fidei quo

S. R. Ecclesia utitur ... n. Et sic prosequitur usque ad ultima verba: in si . . . Ego, idem Pericles Felici, spondeo, voveo ac iuro. Sic me Deus adiuvet et haec Sancta Dei Evangelia n. Postea Summus Pontifex Patres allocums est.

178쪽

SESSIO PUBLICA II

1833. Summi Pontificis allocutio 'Salvete, Fratres in Christo dilectissimi, quos undecumque gentium VocmimS, QUO sancta et catholica Ecclesia suae protulit Hierarchiae ordines. Salvete vos, qui a Nobis invitati libentes huc consuxistis, ut una Nobiscum in altera interessetis Concilii Oecumenici Vaticani Secundi sessione, quam hodie Nos, auspice Michaele Archangelo, christiani populi Defensore, laeto animo inchoamUS. O, ut in hunc dignissimum Fratrum consessum, in quem ab orientis et occidentis regionibus, ab australibus et septemtrionalibus plagis viri lectissimi convenerunt, apte cadit fatale et nobile nomen Ecclesiae, hoc est congregationis et convocationisi O, ut nova quadam ratione nunc verbum illud impleri videtur, quod, dum in hoc intendimus spectaculum, Nostro occurrit animo: In omnem terram exivit Sonus eorum, et in fines orbis terrae verba eorumst O , ut mirabiliter coniunctae et Ucent arcanae illae Ecclesiae notae, quibus ipsam unam et catholicam praedicamus i Atque ex hoc spectaculo, quo Ecclesia universalis demonstratur, eo adducimUr, ut non modo de eius origine apostolica cogitemus,

quam hic veluti depictam et celebratam videmus, sed de fine etiam sanctos efficiendi homines, ad quem dilectissima Nobis Ecclesia Dei contendit. Quae sunt propriae Ecclesiae notae, eae refulgent; Christi Spon-Sae Vultus renidet; omniumque nostrum animi eo sensu inflammantur, comperto quidem, Sed Semper arcano, quo percipimus noS mySticum Christi Corpus esse, eamque simul capimus sine exemplo maXimam laetitiam, adhuc profanis hominibus incognitam, quae ex illa sententia oritur: quam iucundum habitare fratres in unum.' Nonnihil igitur iuvare putamus nOS, a primo initio, ea perspicere et in animum nostrum admittere, quae ex humano divinoque eventu manant, qui nunc agitur. Hic enim iterum sumus, quasi in altero cenaculo, quod, non ampliSSima moleS, sed congregatorum hominum multitudo facit angustum: hic caelitus Maria Virgo, Christi Mater, profecto nobis assidet; huc, circa Nos, qui, licet postremi tempore et meritis in Petri Apostoli successimus locum,

cum eo tamen eamdem aUctoritatem et munus obtine S, VOS, Venerabiles Fratres, convenistis, qui et ipsi apostoli estis, et a Collegio Apo-' A. A.S., II 19633, m. 841-8I9. Summi Pontificis allocutio, Typis Poly-glottis Vaticanis edita, Patribus distributa est in quadragesima sexta Congregatione generali, die 11 octobris 1963. y Rom. 10, 18; Ps. 18, I. y Ps. 132, 1.

179쪽

stolico originem ducitis eiusque veri estis heredes; hic eadem fide eademque caritate coniuncti Una preces fundemus; hic nos sine dubio superno dono fruemur Spiritus Sancti, praesentis, inflammantis, docentiS, corroborantis; hic omnes omnium gentium linguae secum conSonabunt, eritque univocus nUnti Us ad Universitatem populorum mittendus; huc securo gressu pervenit Ecclesia, viginti iam saecula in hisce terris peregrinata; hic quasi ad fontem, omnem sitim restinguentem, noUamque quamlibet sitim accendentem, reficitur agmen apostoli Um, ab UniverSoterrarUm orbe congregatUm; atque hinc, iterum per mundum perque tempUS itinere SUScepto, ad propositum contendet, quod Ultra has terraSest et ultra hoc aeUUm. Salvete, Venerabiles Fratres: ita vos accipit Vestrum minimUS, Ser-UUS servomm Dei, etsi summis clavibus onustus, a Christo Iesu Petro

traditis; ita vobis ille gratias agit de testimoniis oboedientiae et fiduciae, quae vos eidem defertis; ita vobis ille re ipsa ostendit se velle vobiscum et precari, et loqui, et deliberare, et operari. A primo initio alterius

sessionis magnae huius Synodi, Deum immortalem testamur, in Nostro animo neque ullum inesse humani dominii consilium, neque Nostrae Soli Us potestatis studium; inesse vero votum et voluntatem divini obeundi mandati, qUod Nos, Fratres, vestrum omnium constitUit inter e VOS Summum Pastorem. Quod mandatum a vobis id petit, quod Nostrumessicit gaudium et coronam,' hoc est sanctorum communionem, VOStram erga Nos fidelitatem, animum vestrum Nobiscum coniUnctUm, Operam Vestram Nobiscum sociatam. Nos autem in vicem ea vobis deferimus, quae deferre laetamur admodum: Nostram nempe venerationem, eXiStimationem Nostram, Nostram fiduciam, caritatem Nostram.

Erat propositum Nobis ut, quemadmodum traditus mos suadebat, ad vos primas daremus Nostras Litteras Encyclicas; sed cur - ita Nobiscum ipsi quaesivimUs - ea scripto communicemus, quae per fauStisSimam qUandam singularemque opportunitatem - per hoc dicimus Concilium Oecumenicum liceat voce cum praesentibus communicare pomnino non possUmus nunc cuncta e onere, quae mente agitamUS,

quaeque scriptis facilius tractantur. Sed tamen in praesentia hanc allocutionem sive Concilio huic, sive pontificali muneri Nostro proludere poSSe pUtamUS. In praesens igitur vox Nostra in vicem reponatur Litterarum EncyclicarUm, quas, Deo bene iUvante, ad VOS SperamUS NOS esse daturos, operosis hisce diebus transactis.' Cf. Philip. 4, 1.

180쪽

SESSIO PUBLICA II

185 Obsequium memoriae Ioannis XXIII delatum

Nunc autem, postqUam vobis salutem diXimus, oportere eXistimamus Nosmetipsos vobis proferre. Etenim recentes in pontificali munere sumUS, quod Obimus, vel potius inimus. Compertum enim habetis, die vicesimo primo superioris mensis Iunii - in quem nimirum diem Sacratissimi Cordis Iesu festum feliciter incidebat Purpuratorum Patrum Collegium - cui praesenti gaudemus iterum obsequium et Venerationem Nostram praebere - Nostra debilitate et humanitate neglecta, ad Romanam episcopalem Sedem, atque adeo ad Summum Uni Versae Ecclesiae Pontificatum eligere VoluiSSe. Qua de re dum Nobiscum recogitamus, facere non pOSSU S, quin simul Nobis repraesentemus Decessorem Nostrum felicis et immortalis

recordationis, Ioannem XXIII, quem valde dileximus. Cuius nomen Nobis, iisque omnibus quibus licuit eum contemplari in hac sede, quam Ipsi modo tenemus, memoriam assert eius imaginis dulcis et sacerdotalis; cum, die Undecimo mensis Octobris superioris anni, primam inchoavit sessionem huius Concilii Oecumenici Vaticani Secundi, eamque habuit

orationem, quae non tantUm Ecclesiae, sed universae etiam hominum societati Visa est praesagientis animi divinatio, ad nostram hanc aetatem

quod attinet. Quae quidem oratio in memoria Nostra, in Nostraque conscientia adhuc personat, dum iter ostendit, quod Concilium instet; eademque profecto valebit ad animos nostros ab omni dubitatione, ab omnique lassitudine liberandos, si quae nos in dissicili hoc itinere occupaUerint. O carum et venerandum Ioannem Pontificeml Grates tibi agantur, tibi tribuantur laudes, quod Concilium hoc, divino quasi instinctus consilio, cogi iussisti, ut simul Ecclesiae novas aperires viaS, simul a Christo Dei gratia novas easque bellesluentes aqUas, adhuc Occultas, in terras derivares. Tu, nullo terrenae rei stimulo incitante, nullis cogentibus singularibus adiunctis, quasi caelestis Numinis divinans consilia, atque in nostrae huius aetatis introspiciens obscuras acerbaS-que necessitates, comminutum filum Concilii Vaticani Primi resarciendum esse existimasti. Quod faciens, id etiam es consecutus, Ut sponte

eam dissidentiam discuteres, quam ex illo Concilio quidam immerito collegerant, quasi scilicet ad regendam Ecclesiam satis esset Summa potestas Romano Pontifici a Christo Iesu collata atque ab eodem Concilio

agnita, praetermisso Conciliorum Oemmenicorum auxilio. TV praeterea Fratres, ApostolorUm Successores, non Sol Um Coegisti, ut intermissa studia et in suspenso relictae leges revocarentur, Verum etiam ut iidem se cum Summo Pontifice veluti in unum corpus redactOS Sentirent, ab eoque robur acciperent et moderationem: ut Sacrum Chri-